Ο "διαδοχος" νόμος Κατσέλη:
Fast Track αρπαγή των σπιτιών μας και της λαϊκής περιουσίας.
> Θεσμοθετεί την εν ψυχρώ αρπαγή των σπιτιών μας.
> Θεσμοθετεί την προστασία και ξεδιάντροπη χρηματοδότηση των τραπεζών με το πρόσχημα της επιδότησης της δόσης των δανείων.
> Θεσμοθετεί την κατάργηση του όποιου νομικού πλαισίου προστασίας για κάθε παληό και νέο κόκκινο δανειολήπτη.
> Θεσμοθετεί την τελική λύση: Ο "κόφτης" των 130.000 ευρώ αφήνει στο έλεος των τραπεζών 9 στους 10 κόκκινους δανειολήπτες.
> Για κάθε νέο "κόκκινο" δανειολήπτη θα υπάρχει μόνον το έλεος (η θηλειά) του τραπεζίτη
Το "αύριο" του ξεσπιτώματος χιλιάδων οικογενειών είναι πλέον εδώ.
Όλοι σήμερα και κάθε μέρα στους δρόμους
Για την αξιοπρέπεια και για τη Ζωή
Η συμφωνία:
> Μνημείο κοροϊδίας και εξαπάτησης
> Η χαριστική βολή σε εκατομμύρια θύματα της πολιτικής των μνημονίων.
Τις τελευταίες μέρες διαβάζαμε συνεχή δημοσιεύματα για την δήθεν «σκληρή» διαπραγμάτευση της κυβέρνησης με τους Ευρωπαίους επιτηρητές μας για τον νέο νόμο για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά. Από την αρθρογραφία γνωρίζαμε αρκετές από τις προτεινόμενες ρυθμίσεις από την πλευρά της κυβέρνησης, καθώς και τα σημεία στα οποία επέμεναν για ακόμα δυσμενέστερους όρους οι δανειστές. Ας δούμε λοιπόν ποιες είναι οι προτάσεις της κυβέρνησης τις οποίες παρουσιάζει ως «επίλυση» του προβλήματος για την πλειοψηφία των οφειλετών για να καταλάβουμε γιατί η «διαπραγμάτευση» είναι ένα βήμα μετά την κοροϊδία και την επερχόμενη καταστροφή για χιλιάδες υπερχρεωμένα νοικοκυριά.
Από το τέλος Φεβρουαρίου δεν υφίσταται και επίσημα πλέον με την κατάργηση του νόμου "Κατσέλη", η νομική θωράκιση (έστω και περιορισμένη) των υπερχρεωμένων νοικοκυριών έναντι της αυθαιρεσίας των τραπεζών. Ο νόμος "Κατσέλη" τα τελευταία χρόνια και σε συνδυασμό με τις αλλαγές στον κώδικα πολιτικής δικονομίας κάλυπτε όλο και λιγότερα νοικοκυριά αλλά παρ' όλα αυτά διατηρούσε μια υποτυπώδη εγγύηση δικαίου.
Το νέο θεσμοθετημένο από τις τράπεζες και την ΕΚΤ πλαίσιο μεταφέρει όλη τη δικαιοδοσία για την "επιλεξιμότητα" και τους όρους της στις τράπεζες. Μέσα από μια ηλεκτρονική πλατφόρμα που θα διαχειρίζονται οι ίδιες οι τράπεζες θα γίνεται η επιλογή με θολά κριτήρια για το ποια νοικοκυριά και με ποιους όρους θα εντάσσονται σε ρύθμιση. Το νέο πλαίσιο στην ουσία καταργεί την όποια νομική προστασία στην οποία θα μπορούσε να καταφύγει ο κάθε δανειολήπτης, βάζοντας εμπόδια που υπονομεύουν την προστασία και όσων ήδη έχουν κάνει αίτηση ένταξης στο νόμο Κατσέλη.
Το πλέον κραυγαλέο ζήτημα είναι το κριτήριο επιλέξιμότητας που θέτει ως πλαφόν μέγιστης οφειλής το όριο των 130.000 ευρώ το οποίο είναι πολύ μικρό σε σχέση με τις οφειλές (υπολογίζεται ότι δεν θα καλύψει πάνω από 10% των οφειλετών). Και αυτό γιατί το όριο των 130.000 περιλαμβάνει τόκους και πανωτόκια αλλά και δήθεν δικαστικά έξοδα των τραπεζών (υπέρογκα και αυθαίρετα καταλογισθέντα έξοδα εκτέλεσης)
Προβλέπει υποστήριξη της οφειλόμενης δόσης (που θα ορίσει η τράπεζα) με χρηματοδότηση από το κράτος 50.000.000/ τράπεζα/ ετος ανεξάρτητα από το ποσόν που πραγματικά θα απαιτείται. ( Έτσι ακόμα κι αν κάποιος/α είναι δικαιούχος δεν θα καλύπτεται αν θα έχουν τελειώσει τα χρήματα). Ένα μέτρο που προσομοιάζει στην επιδοματική πολιτική διαχείρισης της φτώχειας που ασκείται μέχρι σήμερα και που αναζητά φίλτρα για να μειώσει τους δικαιούχους με συχνό αποτέλεσμα πάνω από το 60% των δικαιούχων να μην απολαμβάνουν την υποστήριξη.
Προβλέπει κούρεμα μόνο ως το 120% της αξίας του ακινήτου, κούρεμα που σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να κάνει βιώσιμο ένα δάνειο.
Από τον “συνεργάσιμο” στον “επιλέξιμο" δανειολήπτη
Δεν προσδιορίζει κανένα πλαίσιο κριτηρίων με τα οποία η τράπεζα θα αποφασίζει την ένταξη (τα κριτήρια που καταγράφονται είναι απλώς για να μπορείς να κάνεις αίτηση) Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα της αντίστοιχης πλατφόρμας για τα επιχειρηματικά δάνεια (39000 επιχειρήσεις έκαναν αίτημα, και 158 οδηγήθηκαν τελικά σε ρύθμιση).
Δεν λαμβάνει μέριμνα για να συσχετίσει τη ρύθμιση με τις υπόλοιπες οφειλές του νοικοκυριού με αποτέλεσμα παράλληλες και ταυτόχρονα ανεξάρτητες ρυθμίσεις να στραγγαλίζουν τους υπερχρεωμένους. Δηλαδή καταργείται και το “προνόμιο” του ελάχιστου επιπέδου διαβίωσης που είχε θεσπισθεί από την τράπεζα της Ελλάδος.
Είναι μεγάλο το θράσος της κυβέρνησης να τολμά να παρουσιάζει αυτό το νόμο ως δίκαιη λύση για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά.
Ο νέος νόμος παραδίδει τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά βορά στις τράπεζες και με τον ποιο άγριο τρόπο θεσμοθετεί την «τελική λύση» για εκατοντάδες χιλιάδες υπερχρεωμένους/ες, προετοιμάζοντας το πλιάτσικο εκατοντάδων χιλιάδων περιουσιών.
Ενωτική Πρωτοβουλία κατά των Πλειστηριασμών
