Τα κόκκινα δάνεια πεδίο αενάου κερδοφορίας

Σύμφωνα με τα πρόσφατα ρεπορτάζ των οικονομικών σελίδων η τράπεζα Eurobank πούλησε µη εξυπηρετούµενα δάνεια στο 3% της τρέχουσας αξίας τους. Σαν τρέχουσα αξία θεωρείται το ποσό της  κατάσχεσης που επέβαλε η τράπεζα σε περιουσιακά στοιχεία του οφειλέτη ή το ποσό της διαταγής πληρωμής αν ο οφειλέτης δεν διαθέτει περιουσιακά στοιχεία. Πάνω σε αυτό το ποσό γίνεται παγίως η διαπραγμάτευση με τους αγοραστές των κόκκινων δανείων, σπανιότερα δε πάνω στο ποσό της απαίτησης που καταγράφηκε στον τελευταίο ισολογισμό της τράπεζας.

Φυσικά υπάρχουν και περιπτώσεις που η απαίτηση έχει διαγραφεί από τον ισολογισμό (στοιχεία του ενεργητικού) λόγω χαμηλής εισπραξιμότητας σε συνδυασμό με την πολιτική της μείωσης των κόκκινων δανείων του χαρτοφυλακίου της. Η διαγραφή επιτυγχάνεται με την εμφάνιση της δαπάνης αυτής ως επισφαλής απαίτηση κάτι που μειώνει τα φορολογητέα και όχι μόνον-κέρδη της τράπεζας (εις βάρος του μερίσματος των μετόχων σε τελευταία ανάλυση) και ταυτόχρονα δεν απαλάσσει τον δανειολήπτη από το άχθος της οφειλής.

Πολλοί αναρωτιούνται γιατί η επιλογή της πώλησης κόκκινων δανείων σε funds και όχι στους ίδιους τους οφειλέτες  σε τιμή διάθεσης ίση με την τιμή που διατίθεται στο fund μια πρακτική που εμφανίζεται σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Μάλιστα εσχάτως γίνονται κινήσεις δημιουργίας κινήματος με αίτημα τη νομική θέσμιση της υποχρέωσης των τραπεζών να ικανοποιούν το δικαίωμα προτίμησης των δανειοληπτών τους για την αγορά των κόκκινων δανείων τους.

Στο αφελές περίγραμμα του αιτήματος αυτού έρχεται να απαντήσει η δήλωση του προέδρου της Intrum Mikael Ericson (εταιρείας που ανέλαβε να ...ξελασπώσει τα κόκκινα χαρτοφυλάκια της Eurobank κατά 1,5 δις ευρώ με αντίτιμο μόλις 45 εκατομμύρια ευρώ !!!). Με την αποστομωτική ειλικρίνεια που διακρίνει κάθε σύγχρονο κερδοσκόπο ο πρόεδρος της Intrum Mikael Ericson δήλωσε:(http://www.sofokleousin.gr/archives/358638.html)
«Αυτή η επένδυση είναι στρατηγικά σηµαντική καθώς καθιστά την Intrum έναν δυνατό συνεργάτη για τις ελληνικές τράπεζες οι οποίες διαθέτουν σηµαντικά χαρτοφυλάκια µη εξυπηρετούµενων δανείων τα οποία πρέπει να διαχειρισθούν. Πιστεύουµε ότι η ελληνική οικονοµία όσον αφορά τη διαχείριση των πιστωτικών απαιτήσεων προσφέρει σηµαντικό πεδίο ανάπτυξης για την Intrum η οποία κατέχει ήδη ηγετική θέση στην Ευρώπη».

Παράλληλα η δήλωση του διευθύνοντα συμβούλο της Eurobank Φωκίωνα Καραβία αποκαλύπτει τη γύμνια της πολιτικής χορηγήσεων της τράπεζας στο διάστημα της ασύστολης πιστωτικής επέκτασης που ζέστανε με αρκετά  εκατομμύρια τις τσέπες μεγαλοστελεχών της.
«H Eurobank τηρώντας τη δέσµευσή της έναντι των εποπτικών αρχών και των µετόχων της για την µείωση του χαρτοφυλακίου µη εξυπηρετούµενων δανείων της µέσω ενεργούς διαχείρισης συνήψε µια σηµαντική συµφωνία για την πώληση στην Intrum µη εξυπηρετούµενων καταναλωτικών δανείων, χωρίς εξασφαλίσεις. Είµαστε πολύ ικανοποιηµένοι που ολοκληρώνουµε σήµερα αυτή τη συµφωνία µε τον µεγαλύτερο διαχειριστή απαιτήσεων στην Ευρώπη ο οποίος είναι ιδιαιτέρως γνωστός για τις βέλτιστες πρακτικές διαχείρισης που εφαρµόζει».

Αποκαλύπτει και ομολογεί ότι το πακέτο κόκκινων δανείων που διατέθηκε στην Intrum διέθεταν πέτσινες εξασφαλίσεις, κάτι για το οποίο ουδείς θα λογοδοτήσει ούτε προς τους μετόχους, ούτε προς την εποπτεύουσα αρχή-την τράπεζα Ελλάδος. Μιλάμε για την επταετία 2002 έως και 2008.

Πίσω από αυτή την ανάγκη ξεφορτώματος του βρώμικου χαρτοφυλακίου (ποιός ξέρει αν αύριο κάποιος οικονομικός εισαγγελέας σκαλίσει την υπόθεση) κρύβεται μια λεπτομέρεια της συμφωνίας: διαχειρίστρια του πακέτου αυτού ορίσθηκε η Financial Planning Services (FPS),100% θυγατρική της Eurobank.

Όμως τί είδους διαχείριση θα κάνει η κόρη της αμαρτωλής Eurobank ; Θα νομίσουν πολλοί ότι θα αρχίσει να κυνηγάει τον κάθε οφειλέτη που μάλιστα δεν διαθέτει ούτε ποδήλατο στο όνομά του. Το κυνήγι θα συνεχίζεται και αυτό παράλληλα με την επικαιροποίηση των οικονομικών δυνατοτήτων του κάθε οφειλέτη σε συνεργασία με τον φορολογικό μηχνισμό του κράτους. Όμως αυτό είναι και το μόνο περιουσιακό στοιχείο-κάλυμμα του δανείου του. Δηλαδή το κυνήγι, ο φόβος, η πίεση και η καταστολή που θα ασκεί σε κομμάτια της κοινωνίας-πρωτίστως η οικονομική καταστολή, που σημαίνει οικονομική καταδίκη έως τερματων αιώνος στον οφειλέτη και τους τυχόν απρόσεκτους κληρονόμους του.

Η οικονομική καταστολή ίσως να αποτελέσει μια μορφή πολιτειακού μορφώματος στον αιώνα που διανύουμε διασπώντας κάθετα και οριζόντια κάθε κοινωνική συνοχή.

Ποιό το όφελος μιας τέτοιας επένδυσης της Intrum...

Ήδη από τον Δεκέμβρη του  2012 είχαμε προβλέψει την εξέλιξη αυτή και επισημάνει τις συνέπειές της. Μπορείτε να ανατρέξετε εδώ. http://dikaex.blogspot.gr/2012/12/blog-post_4980.html.

Και για να συνδέσουμε τις τότε προβλέψεις μας με το θέμα μας 

κείμενό μας 

http://dikaex.blogspot.gr/2013/10/blog-post_19.html

Είναι ξεκάθαρο ότι η φούσκα των ακινήτων αποτέλεσε μοχλό συσσώρευσης πλούτου σε παγκόσμια κλίμακα. Αφού κερδοσκόπησαν μέσω των δανείων των τραπεζών, τώρα όλοι αυτοί απαιτούν την κατάσχεση των σπιτιών μας, έχοντας φροντίσει να τα υποθηκεύσουν με τα "ψιλά γράμματα" των δανειακών συμβάσεων. Παράλληλα ο παγκόσμιος πλούτος συγκεντρωμένος στα χέρια λίγων και ο "κοπανιστός αέρας" των δανειακών και χρηματιστηριακών προϊόντων (μετοχές, ομόλογα, CDS, κ.α.) αποζητά να αποκτήσει εμπράγματη αξία και μάλιστα σε μορφή γής. .....
 

Αν δεν οργανωθούμε και δεν αντισταθούμε ένα σημαντικό μερίδιο πληθυσμού θα μετατραπεί σε νεο-άστεγους, σε ένοικο και "πολίτη" παραγκών και παραγκουπόλεων στο περιθώριο των πόλεων, έξω από τα "τείχη". Ο χωροταξικός και οικιστικός σχεδιασμός των πόλεων υπακούοντας πλέον στις ανάγκες των κερδοσκόπων γής, θα αλλάξει τη μορφή των πόλεων (τέτοια αποτελέσματα έχουμε δεί σε μικροκλίμακα στην πόλη της Αθήνας -Μεταξουργείο, Ψυρρή, Πλάκα-) αλλά σε μεγάλη κλίματα σε πόλεις του εξωτερικού, ειδικά στη Λατινική Αμερική (Μπουένος Άιρες, Ρίο ντε Τζανέϊρο, κ.α. (όπου εκεί η φτωχοποίηση και η αρπαγή γής έχουν εμφανισθεί εδώ και δεκαετίες, βλέπε παραγκουπόλεις, διαμερίσματα πόλεων εντειχισμένα, κ.λπ.). Δημιουργούνται έτσι οι λεγόμενες Κλειστοπόλεις (κατά των Πωλ Βιριλιό) όπου ο "αέρας" της ανοικτής πόλης, της Κοσμόπολης, θα παραχωρήσει τη θέση του στο φόβο, στην έννοια της ασφάλειας και του πλήρους ταξικού διαχωρισμού μέσα στις ίδιες της πόλεις. Αυτή η μεθοδευμένη ερημοποίηση, ο τεμαχισμός της κοινωνικότητας, αποβλέπει στην ανύψωση της ατομικότητας και εν τέλει του ίδιου του φασισμού.

 Κάτω από αυτή την προοπτική οποιοδήποτε αίτημα θέσμισης ως ανωτέρω μοιάζει τουλάχιστον αφελές ή αγνοεί την ρέουσα πραγματικότητα. Τα τεράστια κέρδη που θα αποφέρει η τιτλοποίηση των πακέτων των κόκκινων δανείων που πωλούνται και η αέναη διαπραγμάτευσή τους στη χρηματιστηριακή εν πρώτοις αγορά ωχριούν μπροστά στα έσοδα από την επίπονη διαπραγμάτευση-διακανονισμό που θα είναι αναγκασμένες οι ίδιες οι τράπεζες να κάνουν χωριστά με τον κάθε οφειλέτη. Σαν εμπόρευμα η ανάγκη της στέγασης   βρίσκει την απόλυτη υπεραξία του ακριβώς στη διαδικασία της τιτλοποίησης και διακ΄νησής του σαν χρηματιστηριακό προϊόν. Είναι μια περιφερόμενη φούσκα με γονίδιο τη φούσκα και πρόσοδο είτε χρηματιστηριακή, είτε εν ανάγκη εμπράγματη σε όποιες περιπτώσεις το δάνεια έχουν κάποιο αντίκρυσμα.

Άλλοι παράγοντες που επιβάλλουν τη μαζική πώληση των κόκκινων δανείων σε funds.

Πέρα από την καυτή ανάγκη της απομείωσης των κόκκινων δανείων που επιβάλλουν οι ελεγκτές της ΕΚΤ άλλοι δευτερεύοντες παράγοντες ωθούν τις τραπεζικές διοικήσεις στην ευτελιστική για τους επιπόλαιους αναγνώστες εκποίηση των απαιτήσεών τους.

1. Η μαζική εκχώρηση που αναπτύξαμε πιο πάνω, Απαλλάσει τις τράπεζες από τη διαχείρισή τους που από ένα σημείο και μετά είναι ασύμφορη. και επειδή η τιτλοποίηση θα φέρει μεγάλα κέρδη οι τραπεζίτες έχουν συστήσει εταιρείες διαχείρισης οι αμοιβές των οποίων θα είναι ανάλογες του τζίρου των τίτλων, οπότε διαχείριση στα μέτρα τους αλλά με κέρδος. παράλληλα πολλές τράπεζες μετέχουν σε funds οπότε δημιουργείτει μια δεύτερη ευκαιρία κερδοσκοπίας.

2. Η διαχείριση των ακινήτων που θα προκύψουν από την τελεσφορηση των πλειστηριασμών είναι ακόμη ένας μπελάς για τις τράπεζες. Η εκχώρηση ενυπόθηκων δανείων τις απαλλάσει και από αυτό το μπελά. Ήδη μερικές τράπεζες έχουν ιδρύσει θυγατρικές για τη διαχείριση. Σε αυτό το σημείο να μην παραβλέψουμε ότι η διαχείριση των ακινήτων που έχουν περάσει στα χέρια των τραπεζών συγκεντροποιείται και καθίσταται εργαλείο οικιστικής πολιτικής με τις όποιες κοινωνικές προεκτάσεις (γράψαμε πιο πάνω).

3.Συμβαίνει στην ελλάδα ο οφειλέτης να διαθέτει ακόμη το πιο ισχυρό οπλοστάσιο νομικής και δικονομικής θωράκισης συγκριτικά με κάθε άλλη χώρα του κόσμου. Αυτό προκαλεί αλλεργικό σοκ στους σύγχρονους τραπεζίτες που έχουν εγκατασταθεί στις διοικήσεις των τραπεζλων μας. Η διαδικασία μέχρι τον πλειστηριασμό παραμένει κατ' αυτούς δαιδαλώδης και δαπανηρή, αλλά και η ίδια η τύχη του πλειστηριασμού μέχρι την απόδοση του ακινήτου-λάφυρο είναι επίσης δαπανηρή. 

Όσοι λοιπόν επικαλούνται την Κύπρο όπου ο δανειολήπτης μπορεί κάτω από ορισμένες προϋποθέσεις να αγοράσει το δάνειό του ας το ξανασκεφθούν. Στην Κύπρο ή όπου άλλού η δυνατότητα αυτή παρέχεται σαν αντίβαρο στην αυστηρότατα συνοπτική υπερ των δανειστών διαδικασία αρπαγής του ακινήτου. Μια διαδικασία που ίσχυε και στη χώρα μας λίγες μόνο δεκαετίες πριν.

4. Τέλος να αναφέρουμε το πολιτικο και κοινωνικό κόστος της πώλησης των κόκκινων δανείων.

Η διαδικασία αυτή δεν είναι δημόσια, γίνεται εν κρυπτώ, χωρίς την έγκριση του δανειολήπτη. Αντίθετα ο πλειστηριασμός ακόμη και στην ακραία μορφή εκτέλεσης τον ηλεκτρονικό είναι μια διαδικασία που κοινοποιείται και κινητοποεί τα πολιτικά αλλά και ανθρωπιστικά αντανακλαστικά της κοινωνάις. Ίσως αυτό να είναι και η πλέον ισχυρή άμυνα απέναντι στον πλειστηριασμό. Το πολιτικό κόστος για την όποια κυβέρνηση απομειούται -θάλεγα σε ποσοστό έκπτωσης του κόκκινου δανείου-αν τον πλειστηριασμό τον αναλάβει μια εταιρεία διαχείρισης με έδρα το Λονδίνο ή ένα νομικό προσωπικό αγνώστου ταυτότηατς και προελέυσεως.

οδυνηρός επίλογος

Όλοι αυτοί οι κίνσυνοι και η εξέλιξη είχαν προβλεφθεί από το 2012 από τη συλλογικότητά μας. Δεκάδες εκδηλώσεις, κινηματικές και ενημερωτικές συναντούσαν την αδιαφορία ή την αντιπαλότητα άλλων αριστερο-επανναστατικών υποτίθεται συλλογικοτήτων. Λαμπρή εξαίρεση αποτέλεση η ίδρυση τμήματος νομικής ενημέρωσης και κινηματικών δράσεων από την Αλληλεγγύη για Όλους με την οποία συμπράξαμε στη δημιουργία της Πρωτοβουλίας Πλειστηριασμοί-Stop. Η πολιτική εξέλιξη με τη μεταστροφή του ΣΥΡΙΖΑ σε μνημονιακή δύναμη αποδυνάμωσε τον βραχίονα της ΑγΟ που ασχολείτο με τους πλειστηριασμούς, έμειναν όμως οι ρίζες για να συνεχίσουμε την πάλη μας πάνω στις ενοράσεις και τις ιδέες που είχαμε τότε διατυπώσει. Οι όψιμοι Κολόμβοι των πλειστηρασιμων ας ξανασκεφθούν τη ζημιά που προξένησαν στην κοινωνία και στα κινήματα προσανατολίζοντάς τα σε σευτερεύουσας σημασίας δράσεις, π..χ. τζάμπα μετακίνηση, κ.λπ. που συμφωνούσαν με την ατζέντα των κομματιδίων στα οποία είχαν καπελωθεί.