Μάνος Χατζιδάκις: Ο μύθος των Χριστουγέννων

"Μόνο τα πρόσωπα μερικών παιδιών και μερικών γριών 

που περιφέρονται θλιμμένες, είναι ότι διαθέτει ο κόσμος μας, 

για ν΄ αγαπάς τις μέρες τούτες."

Ο μύθος των Χριστουγέννων κρατιέται με τη βία απ΄ τα παράθυρα και από τις πόρτες, κρεμασμένος σε πανύψηλα κι αφιλόξενα σύγχρονα σκυθρωπά κτίρια. Τον συντηρούν οι δραστηριότητες της αγοράς, τα συμφέροντα των εμπόρων, οι ανελεύθερες κυβερνήσεις -πλην ανατολικών- και οι ακόμη πιο ανελεύθερες θρησκευτικές οργανώσεις, τέλος, οι αστοί και οι εργατικοί, πρόσφατοι μετανάστες στην αστική τάξη, που κατ΄ ουσίαν κυβερνάν τον κόσμο μας, και που επιθυμούν θρησκευτικές αιτιολογίες και παραδόσεις για διασκέδαση, απόλαυση κι΄ αμεριμνησία. 

Ούτε για τα παιδιά, δεν έμειναν τα σύμβολα ανέγγιχτα. Κι αυτά ακόμη προσπαθούν να ονειρεύονται μέσα από τις εφιαλτικές ειδικές εκπομπές της τηλεόρασης, κι από ’να σπίτι που τις μέρες αυτές, δεν έχει να προσθέσει κανένα αληθινό αγαθό, ούτε υποδομή για μια γενναία ονειροπόληση- ονειροπόληση ενός κόσμου ιδανικού, που να τον κυβερνάει ο Χριστός και οι Άγιοι του, με αρχηγό τον Αη Βασίλη. Ιδιαίτερα στον τόπο μας, τα Χριστούγεννα γίνανε μέρες συναλλαγής και αυτοϊκανοποίησης. Ευκαιρία για μια ευρωπαϊκή παράσταση. Αν είχαμε και λίγο περισσότερο χιόνι, ώ τότες τα πράγματα θάσαν καλύτερα.

Η γέννηση του Χριστού παραμένει πια μια επέτειος άγονη και χωρίς αίσθημα. Και η Αθήνα μας, σαν καπνιστό τσουκάλι οινομαγειρείου χωρίς φωτιά και θέρμανση, ζει την αγιότητα των ημερών, σκυθρωπά, άχαρα και κουρασμένα. Οι δρόμοι σκοτεινοί, για οικονομία βέβαια ηλεκτρισμού, αλλά φαντάζουν απείρως σκοτεινότεροι έτσι καθώς περιέχουν ολοένα και περισσότερο, αναίδεια, αναπηρία και ανανδρία.

Η δυστυχία ολοφάνερη στα μάτια των γερόντων, που φεύγουν κάθε μέρα από κοντά μας θλιμμένοι κι απροστάτευτοι, γνωρίζοντας καλά πια πως γεννήσανε, λειψούς ανθρώπους και πολύ χιόνι, που ατέλειωτα θα τους σκεπάζει στους αιώνες. Τα κάλαντα, τα δώρα και οι αγιασμοί, δεν πείθουνε κανένα ότι προσφέρουνε αγάπη και παράδοση. Μόνο τα πρόσωπα μερικών παιδιών και μερικών γριών που περιφέρονται θλιμμένες, είναι ότι διαθέτει ο κόσμος μας, για ν΄ αγαπάς τις μέρες τούτες.

Κι έτσι που ο μύθος των Χριστουγέννων έγινε δίσκος τουρισμού, ζωγραφική σε λαϊκή αγορά, σύνθημα αυτοκόλλητο σε πρακτορείο Προ-Πο, βγήκανε για σεργιάνι χιλιάδες αυτοκίνητα, να πουν τα κάλαντα τα εθνικά, τα θρησκευτικά και τα καταναλωτικά. Πόσο μας ξεκουράζει αυτό το ράντισμα πετρελαίου εις τας οδούς, για να στολίσουμε το σπίτι, για να φωτογραφίσουμε το στολισμένο κέντρο της πόλης, ν΄ αφήσουμε τα δώρα μας στους τροχονόμους αστυνομικούς και τέλος να επιστρέψουμε κατάκοποι την μεσημβρία σπίτι μας, για το απαραίτητο και παραδοσιακό γεύμα παραμονής.

Μάνος Χατζιδάκις, Κυριακή 24 Δεκέμβρη 1978

Πηγή: 3point magazine 

Η μελαγχολία των Χριστουγέννων και σύντομος οδηγός επιβίωσης (αναδημοσίευση)

πηγή

Οι εορτές των Χριστουγέννων προκαλούν, σε πολλούς, αισθήματα θλίψης. Είναι η περίοδος, κατά την οποία ερχόμαστε περισσότερο αντιμέτωποι με τις ελλείψεις της ζωής μας. Το αίσθημα μοναξιάς, αδιέξοδου ή αποτυχίας, που προσπαθούμε να κρύψουμε όλο τον υπόλοιπο χρόνο, ξεχύνεται ανεξέλεγκτο τις γιορτές. 

Γιατί όμως συμβαίνει αυτό; Οι αιτίες μπορεί να ποικίλλουν. Από τη μια το πρότυπο της χαρούμενης οικογένειας, που έχει προβληθεί κατά κόρον μέσα από τις ταινίες, οδηγεί σε αναπόφευκτες και επώδυνες συγκρίσεις. Καταλήγουμε να πιστέψουμε ότι αυτό που βλέπουμε στην τηλεόραση αποτελεί τον κανόνα κι ότι, εκτός από τον πρωταγωνιστή της ταινίας, και ο διπλανός μας βιώνει την απόλυτη ευτυχία των εορτών. Έτσι όποιος δεν έχει καταφέρει να συμμορφωθεί με αυτό το πρότυπο, και πιστέψτε με είναι πολλοί αυτοί, αισθάνεται μειονεκτικά. 

Από την άλλη, η γιορτινή ατμόσφαιρα που επικρατεί επιβάλλει μια καταναγκαστική χαρά. Αυτό σημαίνει ότι χρειάζεται να χαρώ πάση θυσία. Και γιατί δεν μπορώ να χαρώ; Τι μου συμβαίνει; Γιατί είμαι διαφορετικός; Ο άνθρωπος δυσκολεύεται πολύ να φερθεί διαφορετικά από τους άλλους. Δεν είναι τυχαίο ότι σε κάθε πολιτισμό και σε κάθε κοινωνία, υπάρχουν τόσοι κανόνες και πρότυπα αποδεκτής συμπεριφοράς, που έχουν ως αποτέλεσμα την ταύτιση με αυτά ή την όσο το δυνατόν μεγαλύτερη σύγκλιση. Σκεφτείτε πόσο άβολα αισθανόμαστε όταν βλέπουμε κάποιον να λειτουργεί με τρόπο μη προβλέψιμο και κοινωνικά μη αποδεκτό σε κάποιες περιστάσεις. Το διαφορετικό έχει πάντοτε ένα σημαντικό κόστος, κυρίως για αυτόν που το βιώνει. 

Όλη αυτή η ψυχολογική πίεση των εορτών αποτελεί το έναυσμα, για να έρθει ο άνθρωπος αντιμέτωπος με άλυτα θέματα που τον απασχολούν. Η έλλειψη μιας συντροφικής σχέσης, προβλήματα με το σύντροφο, τα παιδιά ή τους γονείς επανέρχονται στο προσκήνιο. Σαν κι αυτή να είναι η μοναδική περίοδος που έχουμε τη δυνατότητα να επεξεργαστούμε όσα μας απασχολούν. Κι ερχόμαστε στην έλευση του νέου έτους και στον αναπόφευκτο απολογισμό που επιβάλλει. Υποσχέσεις που δώσαμε και δεν καταφέραμε να τηρήσουμε τον προηγούμενο χρόνο, απολογισμός για το τι έχουμε καταφέρει μέχρι στιγμής και κυρίως, για το τι δεν έχουμε καταφέρει. Συχνά οι άνθρωποι έχουμε την τάση να εστιάζουμε στις αποτυχίες κι όχι στις επιτυχίες μας (ναι αν αναλογιστούμε, όλοι έχουμε καταφέρει κάποια πράγματα στη ζωή μας!).

Από την άλλη, μπορούμε να πούμε ότι τις γιορτινές ημέρες θερίζουμε όσα σπείραμε τον υπόλοιπο χρόνο. Αυτό όμως δε σημαίνει ότι χρειάζεται να τιμωρήσουμε τον εαυτό μας επειδή τα αποτελέσματα της σοδειάς δε μας ικανοποίησαν. Αν δε μας αρέσει η ζωή μας στην παρούσα φάση, μπορούμε, από τον επόμενο χρόνο, να θέσουμε διαφορετικούς στόχους τους οποίους να προσπαθήσουμε να επιτύχουμε.

Μπορεί να χρειαστούμε και τη βοήθεια άλλων, προκειμένου να τα καταφέρουμε ή να βρούμε τον τρόπο να υπερπηδήσουμε τα προσωπικά μας εμπόδια, έτσι ώστε οι επόμενες εορτές να είναι πιο κοντά σε αυτό που θα θέλαμε οι ίδιοι, κι όχι αναγκαστικά ίδιες με ένα απατηλό πρότυπο ευτυχίας.

Μπορούμε ακόμη να εκμεταλλευτούμε και αυτές τις γιορτές και να προσπαθήσουμε να επικοινωνήσουμε πιο ουσιαστικά με τους κοντινούς μας ανθρώπους, εκφράζοντας σκέψεις ή συναισθήματα που δεν έχουμε μοιραστεί μέχρι τώρα. Κι αυτό θα είναι το καλύτερο εορταστικό δώρο τόσο για τον εαυτό μας, όσο και για τους άλλους!

Καλές γιορτές!

Ακτιβισμός κατά των πλειστηριασμών Υποδεχόμαστε (πρόωρα) το 2019 με ένα εορταστικό πρόγραμμα κατά των πλειστηριασμών. Για την Παρασκευή 28/12 ώρα 11.00 στον πεζόδρομο της Κοραή (ΜΕΤΡΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ) έχουμε ετοιμάσει μια πρωτότυπη δράση κατά των πλειστηριασμών. Θα σας πούμε τα κάλαντα των πλειστηριασμών, θα κερνάμε γλυκά και τσίπουρα και θα παίζει μουσική σε γιορτινό κλίμα. Σας περιμένουμε όλες και όλους με στόχο να έχουμε μια ακόμη πρωτότυπη και αποτελεσματική δράση κατά των πλειστηριασμών. Ενωτική Πρωτοβουλία κατά των Πλειστηριασμών

Υποδεχόμαστε (πρόωρα) το 2019 με ένα εορταστικό πρόγραμμα κατά των πλειστηριασμών.  

Για την Παρασκευή 28/12 ώρα 11.00 στον πεζόδρομο της Κοραή (ΜΕΤΡΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ) 

έχουμε ετοιμάσει μια πρωτότυπη δράση κατά των πλειστηριασμών.

Θα σας πούμε τα κάλαντα των πλειστηριασμών, 

θα κερνάμε γλυκά και τσίπουρα 

και θα παίζει μουσική σε γιορτινό κλίμα.

Σας περιμένουμε όλες και όλους 

με στόχο να έχουμε μια ακόμη πρωτότυπη και αποτελεσματική δράση 

κατά των πλειστηριασμών. 

Ενωτική Πρωτοβουλία κατά των Πλειστηριασμών

Δύο σενάρια για την προστασία της πρώτης κατοικίας (αναδημοσίευση)

Δύο σενάρια για την προστασία της πρώτης κατοικίας (αναδημοσίευση)

πηγή: Καθημερινή

Δύο εναλλακτικές προσεγγίσεις εξακολουθεί να εξετάζει το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης για την προστασία της πρώτης κατοικίας από πλειστηριασμούς, ενόψει της λήξης της ισχύος των σχετικών διατάξεων του νόμου Κατσέλη, σύμφωνα με πηγή του οικονομικού επιτελείου.

Η πρώτη εναλλακτική είναι η επέκταση του νόμου με τροποποίηση των παραμέτρων του, όπως αναφέρεται. Δηλαδή με διαφορετικά, αυστηρότερα όρια αντικειμενικής αξίας ακινήτου και εισοδήματος του δανειολήπτη.

Η δεύτερη εναλλακτική είναι ένα διαφορετικό πλαίσιο, με βάση το οποίο το κράτος θα βοηθά τον δανειολήπτη να πληρώσει το δάνειό του, αλλά και οι τράπεζες θα προχωρούν σε αναδιάρθρωση των δανείων, ουσιαστικά «κούρεμα».

Ενώ απομένουν μόνο ελάχιστες μέρες έως τη λήξη του χρόνου και της ισχύος του νόμου ως προς το θέμα αυτό, στην κυβέρνηση δίνονται εσωτερικές μάχες για το είδος της προστασίας που τελικά θα εξασφαλισθεί.

Σύμφωνα με πληροφορίες, από πλευράς του υπουργού Επικρατείας Αλέκου Φλαμπουράρη διατυπώθηκε πρόταση για προστασία δανειοληπτών με όριο καθαρού εισοδήματος τις 35.000 ευρώ (σήμερα το όριο είναι οι λεγόμενες εύλογες δαπάνες διαβίωσης που κυμαίνονται μεταξύ 13.900 και 40.800 ευρώ, ανάλογα με την οικογενειακή κατάσταση), όριο αξίας πρώτης κατοικίας τις 200.000 ευρώ και δυνατότητα β΄ κατοικίας έως 100.000 ευρώ. Δεδομένου ότι οι τράπεζες πιέζουν για όριο αξίας πρώτης κατοικίας έως τις 100.000 ευρώ (σήμερα είναι 180.000 ευρώ για έναν ενήλικο και φτάνει συνολικά για οικογένεια με τρία παιδιά τις 280.000 ευρώ), η πρόταση θεωρήθηκε ανέφικτη. Σύμφωνα με πηγή των θεσμών, ένα όριο της τάξης των 150.000 ευρώ θα ήταν ίσως λογικό.

Επιδίωξη είναι να υποστηριχθούν οι δανειολήπτες που έχουν πραγματικά μεγάλη ανάγκη και να αποκλεισθούν οι στρατηγικοί κακοπληρωτές. Το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης φιλοδοξεί να καταλήξει σε μια λύση στις επόμενες μέρες, έως τις αρχές Ιανουαρίου, με στόχο να διασφαλίσει την έγκριση των θεσμών που επιστρέφουν στις 21 Ιανουαρίου στην Αθήνα.

Προς το παρόν, πάντως, είναι μια ακόμη σημαντική εκκρεμότητα, που καίει φυσικά τους δανειολήπτες και υπό αυτή την έννοια και την κυβέρνηση ενόψει εκλογών, αλλά συνδέεται και με την τύχη των τραπεζών.

Υπενθυμίζεται ότι η κυβέρνηση είχε ζητήσει αρχικά την παράταση του νόμου Κατσέλη για ένα χρόνο, για να εισπράξει την άρνηση των θεσμών, οι οποίοι δεν συμφώνησαν ούτε με μια συμβιβαστική εξάμηνη παράταση.

Πλατεία Εξαρχείων: Bazaar οικονομικής ενίσχυσης-Μέρες Χριστουγέννων

Bazaar οικονομικής ενίσχυσης

3ήμερο Bazaar βιβλίου μικρών εκδοτικών οίκων

Μουσικά και εικαστικά δρώμενα.

Την Κυριακή 16 Δεκέμβρη από τις 10.30 έως τις 15.30 κάνουμε το πρώτο μας bazaar στην πλατεία Εξαρχείων, με στόχο να μαζευτούν κάποια χρήματα που μας είναι απαραίτητα για τις δράσεις μας στην πλατεία αλλά και στη γειτονιά μας.

Εδώ και καιρό δίνουμε έναν δύσκολο αγώνα ενάντια στις ναρκομαφίες, στον κοινωνικό κανιβαλισμό, στην καταστολή. Οι δράσεις μας περιλαμβάνουν αφισοκολήσεις, εργασίες καθαριότητας, ηλεκτροφωτισμού, εξορμήσεις ενημέρωσης και πολιτιστικές εκδηλώσεις στους δρόμους της καρδιάς των Εξαρχείων όπου και διαδραματίζεται καθημερινά η βαρβαρότητα του ναρκεμπορίου, της ηχορύπανσης, της καταστροφής και απαξίωσης των ελάχιστων υποδομών. Και δεν είναι μόνον αυτά. Σεξισμοί σε βάρος ανυπεράσπιστων, σωματεμπορία, ξυλοδαρμοί μεταξύ ναρκεμπόρων και κάθε λογής αντικοινωνικών στοιχείων.

Ζητάμε τη συμπαράσταση, τη συμμετοχή και τη βοήθεια των κατοίκων, των εργαζομένων, όσων αγαπούν και επισκέπτονται τη γειτοννιά μας. Για ξαναγίνουν τα Εξάρχεια γειτονιά της δημιουργίας, του πολιτισμού, της συνύπαρξης και της αλληλεγγύης.

Όσοι θέλετε, μπορείτε να μας βοηθήσετε είτε φέροντας κάποια από τα πράγματα που πια δεν χρειάζεστε (αναγράφονται στην αφίσα) τις ώρες 9.30 έως τις 12.30, είτε επισκεπτόμενοι το bazaar. 

Να υπενθυμίσουμε σε όσους δεν το γνωρίζουν ότι την ίδια ημέρα η πλατεία θα σφίζει από δράσεις (3ήμερο bazaar βιβλίου μικρών εκδοτικών οίκων, μουσικά και εικαστικά δρώμενα, Λαϊκή αγορά της πλατείας).

Σας περιμένουμε !

Κάτοικοι Εξαρχείων σε Δράση

Λαϊκή Συνέλευση Εξαρχείων

Παρέμβαση σε συμβολαιογράφο

Παρέμβαση σε συμβολαιογράφο 
Από την Ενωτική Πρωτοβουλία κατά των πλειστηριασμών

Τετάρτη 12 Δεκέμβρη 2018

Αιφνιδιαστική παρέμβαση έγινε σήμερα το μεσημέρι στο συμβολαιογραφείο της Δέσποινας Σακκά-Σταδίου 39 -5ος όροφος. Η συτγκεκριμένη συμβολαιογράφος είχε αναλάβει μεταξύ άλλων και τη διεκπεραίωση 4 πλειστηριασμών πρώτης κατοικίας μικρής αξίας και για χαμηλές οφειλές. Ένα από τα σπίτια αυτά είναι σε υποβαθμισμένο προάστιο της Αττικής και η οφειλή αφορούσε χαμηλόμισθη οικογένεια.

Η παρέμβαση ήταν οργανωμένη έτσι ώστε η παρουσία των ΜΑΤ αλλά και της αστυνομίας να ήταν προσπελάσιμη. Έτσι αφού παρακάμψαμε τις αστυνομικούς φύλαξης ανεβήκαμε στον όροφο όπου το γραφείο όπου θα γίνονταν οι πλειστηριασμοί. Η συμβολαιογράφος ήταν αδύνατο να μην μας δεχθεί. Της εκθέσαμε το λόγο της "επίσκεψης" και μας διαβεβαίωσε ότι οι πλειστηριασμοί για τους οποίους πήγαμε έχουν κάποιοι ήδη ανασταλεί και θα ανασταλούν και οι υπόλοιποι. Την ...ευχαριστήσαμε για τις εξηγήσεις και φύγαμε...φεύγοντας συναντήσαμε τη διμοιρία αστυνομικής δύναμης που είχε καλεσθεί για να αποτρέψει τη δράση μας... ήταν όμως ήδη αργά... 

Οι συμβολαιογράφοι έχουν απαιτήσει και τους έχει παρασχεθεί από την κυβέρνηση προστασία "αστακού" έτσι ώστε να κινήματα να μην εισέρχονται καν στα κτήρια όπου βρίσκονται τα γραφεία τους. Σήμερα αυτό "έσπασε" . Και ήταν μια πρόκληση για αυτούς. για την κυβέρνηση. για την αστυνομία...

Κατεβαίνοντας, στην είσοδο του κτηρίου μας περίμενε μια ομάδα 4 "φουσκωτών" που δεν συγχώρεσαν την αυθάδειά μας να μπούμε με το έτσι θέλω και με το νόμο στο κτήριο-όπου στεγάζονται γραφεία δημόσιων λειτουργών όπως είναι τα συμβολαιογραφεία. Οι φουσκωτοί ήταν προκλητικοί χειροδικώντας και βρίζοντάς μας. Να σημειώσουμε ότι όταν μπήκαμε μόνο ένας από αυτούς υπήρχε στην είσοδο, παριστάνοντας τον ...θυρωρό. Στη συνέχεια εμφανίστηκαν και οι υπόλοιποι... οι οποίοι -να το σημειώσουμε-δεν ήταν αστυνομικοί.

Η παρέμβαση ολοκληρώθηκα με μοίρασμα κειμένου και δημόσια διαμαρτυρία στο πεζοδρόμιο.

Τι μας διδάσκουν τα δέντρα για τη ζωή

Απόσπασμα από το βιβλίο του Hermann Hesse: “Bäume: Betrachtungen und Gedichte” [Δέντρα: Σκέψεις και Ποιήματα] 

“Για μένα τα δέντρα υπήρξαν πάντα οι πιο διεισδυτικοί ιεροκήρυκες. 

Τα σέβομαι όταν ζουν σε οικογένειες και φυλές, σε δάση και άλση. Και ακόμη περισσότερο τα σέβομαι όταν στέκονται μόνα τους. Είναι σαν τα μοναχικά άτομα. Όχι σαν τους ερημίτες που έχουν αποσυρθεί μακριά για να κρύψουν κάποια αδυναμία τους , αλλά σαν τα υπέροχα μοναχικά άτομα, όπως ήταν ο Μπετόβεν και ο Νίτσε.

Στα ψηλά κλαδιά τους θροΐζει ο κόσμος, ενώ οι ρίζες τους αναπαύονται στο άπειρο. Όμως δεν χάνουν τον εαυτό τους, παλεύουν με όλη τους τη δύναμη για ένα και μόνο πράγμα: να εκπληρώσουν τις ανάγκες τους σύμφωνα με τους δικούς τους νόμους, να δημιουργήσουν το δικό τους σχηματισμό, να εκπροσωπήσουν τους εαυτούς τους. Τίποτα δεν είναι πιο ιερό, τίποτα δεν είναι πιο υποδειγματικό από ένα όμορφο και δυνατό δέντρο. Όταν ένα δέντρο κόβεται και αποκαλύπτεται η θανατηφόρος πληγή του, μπορεί κανείς να διαβάσει όλη την ιστορία του στο φωτεινό δίσκο του κορμού του: στα δαχτυλίδια του φαίνονται τα χρόνια του, ενώ στα σημάδια του φαίνονται ο αγώνας, τα δεινά , όλες οι ασθένειες, η ευτυχία και η ευημερία, τα δύσκολα χρόνια αλλά και τα ωραία, οι επιθέσεις που άντεξε, οι καταιγίδες που έχει υπομείνει. 

Και κάθε νέο παιδί του χωριού σίγουρα γνωρίζει ότι το σκληρότερο και το πιο ευγενές ξύλο είναι αυτό που έχει στενότερα δαχτυλίδια, κι ότι εκεί ψηλά στα βουνά και μέσα στο συνεχή κίνδυνο αναπτύσσεται το πιο άφθαρτο, το ισχυρότερο, το ιδανικό δέντρο.

Τα δέντρα είναι ιερά. Όποιος ξέρει πώς να μιλήσει μαζί τους, όποιος ξέρει πώς να τα ακούσει, μαθαίνει την αλήθεια. Δεν κηρύττουν μάθηση και παραινέσεις, κηρύττουν τον αρχαίο νόμο της ζωής.

To δέντρο λέει: Ένας πυρήνας είναι κρυμμένος μέσα μου, μια σπίθα, μια σκέψη, είμαι ζωή από την αιώνια ζωή. Μοναδικά είναι η μορφή και οι φλέβες του δέρματος μου, το μικρότερο φύλλο στα κλαδιά μου, αλλά και η μικρότερη ουλή στο φλοιό μου. Έγινα για να σχηματοποιήσω και να αποκαλύψω την αιωνιότητα στη μικρότερη μου λεπτομέρεια.’

To δέντρο λέει: Η δύναμή μου είναι η εμπιστοσύνη. Δεν ξέρω τίποτα για τον πατέρα μου, δεν ξέρω τίποτα για τα χιλιάδες παιδιά που κάθε άνοιξη σπέρνονται από μένα. Ζω μέχρι τέλος για το μυστικό του σπόρου μου, και δεν με νοιάζει για τίποτα άλλο. Πιστεύω ότι ο Θεός είναι μέσα μου. Πιστεύω ότι η εργασία μου είναι ιερή. Μ αυτή την αλήθεια ζω.’

Όταν απογοητευόμαστε και δεν μπορούμε να αντέξουμε τη ζωή μας, τότε το δέντρο έχει κάτι να μας πει: Σταθείτε! Σταθείτε! Κοιτάξτε εμένα! Η ζωή δεν είναι εύκολη, η ζωή δεν είναι δύσκολη. Αυτές είναι παιδαριώδεις σκέψεις. . . . Το σπίτι δεν είναι ούτε εδώ ούτε εκεί. Το σπίτι είναι μέσα σας, αλλιώς δεν είναι πουθενά .

Ενώ τα δέντρα θροίζουν το βράδυ, ενώ είμαστε ανήσυχοι μέσα στις δικές μας παιδαριώδεις σκέψεις: Τα δέντρα έχουν μακρές σκέψεις, μεγάλες και ξεκούραστες αναπνοές, όπως έχουν και μεγαλύτερη διάρκεια ζωής από τις δικές μας. Όσο εμείς δεν τ ακούμε, παραμένουν σοφότερα από εμάς. Αλλά όταν μάθουμε πώς να ακούμε τα δέντρα, η στενότητα η ταχύτητα και η παιδική βιασύνη των σκέψεών μας, θα αντικατασταθούν από ανείπωτη χαρά. Όποιος έχει μάθει πώς να ακούει τα δέντρα δεν θέλει πλέον να είναι ένα δέντρο. Δεν θέλει να είναι τίποτα εκτός από αυτό που είναι.”

το βρήκαμε στο Πελίτη

Κάθε 6 του Δεκέμβρη...

Συρματοπλέγματα: σχόλιο για τον αντικοινωνικό πόλεμο στα Εξάρχεια

(ένα κείμενο για το επετειακό βαριετέ της 6/12/2017)

Τα πεταμένα συρματοπλέγματα στους δρόμους των Εξαρχείων το πρωί της 7ης Δεκέμβρη 2017 μάς υπενθύμισαν, αυτή τη φορά με τρόπο υλικό και συνάμα συμβολικό, ότι το προηγούμενο βράδυ διεξήχθη ένας πόλεμος. Ένας πόλεμος, που παρά το ένδυμα της προσφιλούς κενής συνθηματολογίας, δεν ήταν ενάντια στο κεφάλαιο. Αν ήταν τέτοιος, θα συνέβαινε αλλού και σίγουρα μια μέρα πριν, έξω από τη Βουλή, όταν η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, κατ’ απαίτησιν ΔΝΤ, κατέθετε την τροπολογία που επιχειρεί να βάλει τέρμα στο δικαίωμα για απεργία των πρωτοβάθμιων σωματείων. Δεν ήταν, όμως, ούτε ένας πόλεμος ενάντια στο κράτος, αν φυσικά δεν είμαστε τόσο αφελείς ώστε να συνοψίσουμε την κυριαρχία στα ένστολα όργανα καταστολής. Αν ήταν τέτοιος, θα συνέβαινε αλλού και σίγουρα μία μέρα μετά, στην αστυνομοκρατούμενη Αθήνα του Ερντογάν, σε ένα γεγονός που συμπυκνώνει την ουσία του κράτους ως εργαλείου γεωστρατηγικής και μηχανής πολέμου.

Διαφορετικά από τον Δεκέμβρη του 2008, το θλιβερό επετειακό βαριετέ της 6ης Δεκεμβρίου 2017 δεν έπληξε ούτε ένα υλικό σύμβολο της ταξικής εκμετάλλευσης και της κρατικής κυριαρχίας. Έπληξε, αντίθετα, τους κατοίκους μιας ούτως ή άλλως ρημαγμένης από τη νεοφιλελεύθερη λαίλαπα αθηναϊκής γειτονιάς, που έντρομοι κλείστηκαν στα σπίτια τους –όσοι δεν τα εγκατέλειψαν για να διανυκτερεύσουν αλλού- περιμένοντας τους αυτόκλητους «περιφρουρητές» της γειτονιάς τους να αποτελειώσουν ό,τι είχε αφήσει όρθιο η κρίση. Ο χθεσινός πόλεμος ρήμαξε τις τζαμαρίες και τις εισόδους των καταχρεωμένων από τα λειτουργικά έξοδα, παγωμένων πολυκατοικιών των Εξαρχείων, κατέστρεψε τη μοναδική, υποτυπώδη παιδική χαρά της περιοχής, έπνιξε σε καπνούς και χημικά παιδιά και ηλικιωμένους χωρίς πρόσβαση σε δημόσιες δομές υγείας, άφησε σωρούς από αποκαϊδια και σκουπίδια σε μια γειτονιά ξεχασμένη από τις δημοτικές υπηρεσίες καθαριότητας.

Η εικόνα των ακάνθινων οδοφραγμάτων στα σοκάκια των Εξαρχείων, όση γελοιότητα και αν εκλύει, άλλο τόσο και ακόμα περισσότερο είναι αδιάψευστος μάρτυρας του κοινωνικού και πολιτικού αμοραλισμού των δημιουργών της. Η μετατροπή των στενών της γειτονιάς σε πεδίο μάχης με την αστυνομία, με οδοφράγματα, εμπρησμούς και μαζική χρήση μολότοφ και φωτοβολίδων - στα ίδια στενά όπου πριν τρεις μόλις εβδομάδες είχε σημειωθεί ο βαρύς τραυματισμός της κατοίκου των Εξαρχείων Α. Τσουκαλά και η λεηλασία σπιτιών, γεγονότα για τα οποία οι περισσότερες των ομάδων που δραστηριοποιούνται στην περιοχή προτίμησαν τη σιωπή- είναι μια επιλογή κοινωνικής αναισθησίας. Μια επιλογή που δεν συνδέεται με κανένα υπαρκτό κοινωνικό πρόβλημα και δεν επικοινωνεί με καμιά κοινωνική ανάγκη, μια επιλογή που αδιαφορεί για τις συνέπειες που επιφέρει σε μαζική κοινωνική κλίμακα, περίκλειστη στο εγώ της, αντιδραστική, μικροαστική και λούμπεν, και ως εκ τούτου αντικοινωνική, αντιλαϊκή και αντικινηματική.

Πρόκειται για μια επιλογή που όσο κι αν θορυβωδώς αξιώνει τη σύνδεση της με τις εξεγερτικές παρακαταθήκες του Δεκέμβρη, στην πραγματικότητα δεν επικοινωνεί καθόλου με αυτές. Αποτελεί άρνηση τους, αφού δεν ενσωματώνει, ούτε κατ’ ελάχιστο, τα κοινωνικά και ταξικά χαρακτηριστικά του Δεκέμβρη. Στην πραγματικότητα τα μόνα σημεία επαφής που έχει μαζί του, είναι εκείνα τα οποία ο ίδιος ο Δεκέμβρης μάς καλεί σήμερα να ξεπεράσουμε: την αυτοαναφορικότητα και την εσωστρέφεια, την αποθέωση του αυθόρμητου και τον φετιχισμό της βίας, την έλλειψη ταξικής συνείδησης και πολιτικού προγραμματισμού.

Ας μιλήσουμε καθαρά: ο χθεσινός πόλεμος ήταν ενάντια στους ανθρώπους που ζουν στα Εξάρχεια, στις γυναίκες, τους άνδρες, τα παιδιά, τους νέους, τους ηλικιωμένους, τους μαθητές, τους φοιτητές, τους εργαζόμενους, τους ανέργους, σε όλες και όλους εκείνους που υφίστανται καθημερινά και ποικιλοτρόπως τη μεγαλύτερη επίθεση που έχει εξαπολύσει το κεφάλαιο στην κοινωνία τις τελευταίες δεκαετίες. Ήταν ένας πόλεμος ενάντια σε όλες και όλους εκείνους που -παρά την περιφρόνηση που προκαλούν στους εγγενώς επιθυμούντες να ξεχωρίζουν από το πόπολο μικροαστούς διανοούμενους και εξεγερμένους γόνους, καθώς και στους λιμνάζοντες στα απόνερα του μεταμοντερνισμού «επαναστάτες» που, ως άλλες σουσούδες, απορρίπτουν μετά βδελυγμίας τον «λαό» ως συλλογικό υποκείμενο για να τον υποκαταστήσουν από τις «εξεγερμένες ατομικότητες»- δεν μπορούν παρά να αποτελούν το σταθερό σημείο αναφοράς κάθε πολιτικής συλλογικότητας που αξιώνει την ανατροπή των κυρίαρχων συσχετισμών της ταξικής πάλης.

Ο χθεσινός πόλεμος ήταν μια επίθεση ενάντια στην κοινωνία, ένας πόλεμος με όρους κοινωνικού κανιβαλισμού, με γηπεδική αδρεναλίνη και βαθιά αντιδραστικό πυρήνα. Πρωταγωνιστές του ήταν οι ένστολες κρατικές συμμορίες και ένα συνονθύλευμα εξεγερμένων/οργισμένων μικροαστών, λούμπεν ακολούθων τους, θυμωμένων εφήβων και διψασμένων για εμπειρίες στην πρωτόγονη περιφέρεια Βορειοευρωπαίων τουριστών. 

Τα πεταμένα συρματοπλέγματα στους δρόμους των Εξαρχείων το πρωί της 7ης Δεκέμβρη 2017 είναι προβολή μιας όχι κάπου στο μακρινό μέλλον δυστοπίας. Αποψιλωμένα από οποιαδήποτε δημόσια δομή, εγκαταλελειμμένα από τους κατοίκους τους και με διαλυμένο κοινωνικό ιστό, τα Εξάρχεια φαντάζουν να καταλαμβάνουν τη θέση τους στο μητροπολιτικό χάρτη ως ένα πάρκο ελεγχόμενης εκτόνωσης οργισμένων επισκεπτών, κυβερνούμενα από μαφίες, επενδυτές Airbnb και ξεναγούς σε πακέτα που προσφέρουν σε πρωτοκοσμικούς τουρίστες εμπειρίες εξέγερσης με πραγματικά πυρά και ολίγην από αλληλεγγύη στους πρόσφυγες.

Αθήνα, 11.12.2017

Εργαζόμενες και εργαζόμενοι, κάτοικοι Εξαρχείων

Στέγη: η θεία ...πρόνοια στη θέση του νόμου Κατσέλη

Οπως όλα δείχνουν ο νόμος Κατσέλη όπως μέχρι τώρα τον γνωρίζουμε θα παύσει να ισχύει  από το 2019. Ήδη κυκλοφορούν σενάρια  για τη θέσπιση ενός νέου νόμου που θα αλλάζει την όλη φιλοσοφία της προστασίας του δικαιώματος στη στέγαση. Η κυοφορία του νέου νόμου φαίνεται βασανιστική μιας και οι μεν θεσμοί  πιέζουν προς την πλήρη απελευθέρωση των πλειστηριασμών η δέ κυβέρνηση  πιεζόμενη από τις προεκλογικές ανάγκες εμφανίζεται να θέλει να επιβάλει μέσα από τις διατάξεις υου νέου νόμου την προστασία όσων πραγματικά έχουν αδυναμία να εκπληρώσουν τις δανειακές τους υποχρεώσεις.

Το πεδίο της μάχης είναι γνωστό, τόχουμε δεί σε όλες τις μάχες που μέχρι τώρα δίνει αυτή η κυβέρνηση. Είναι σχεδόν σίγουρο ότι και αυτή η μάχη θα χαθεί όπως και τόσες άλλες, πλην όμως στις τωρινές συνθήκες ή κυβέρνηση μπορεί να είναι πιο αισιόδοξη ότι θα μειώσει τις επιπτώσεις αυτής της ήττας έχοντας το όπλο του περπλεονάσματος. Πεδίο δόξης λαμπρό για την κυρία Θεανώ που πέρα από τις διατροφικές μας ανάγκες θα αναλάβει να μας εξασφαλίσει χάρη στη θεία πρόνοια του υπερπλεονάσματος  ένα κεραμίδι στο κεφάλι μας.

Το σχέδιο που εκπονείται από κοινού με την τρόίκα των κόκκινων δανείων (κυβέρνηση, τράπεζες, θεσμοί) θα πατάει πάνω στα χνάρια του σχεδίου Εστία που από το επόμενο έτος έχει γίνει δεκτό από τον ESM να εφαρμοσθεί στην Κύπρο. Οι γενικές γραμμές αυτού του σχεδίου εκτέθηκαν σε προηγούμενη ανάρτηση (https://dikaex.blogspot.com/2018/11/blog-post_25.html)

Τα τρία πιο σημαντικά κριτήρια για να ενταχθεί κανείς στο Σχέδιο είναι τα εξής:

1. Η αγοραία (εμπορική) αξία της κύριας κατοικίας να μην υπερβαίνει τις 350 χιλ. ευρώ. Τα υπόλοιπα καθαρά περιουσιακά στοιχεία όλων των μελών του νοικοκυριού (π.χ. ακίνητα πέραν της πρώτης κατοικίας, μετοχές) να μην υπερβαίνουν το 80% της αξίας της κύριας κατοικίας (υπάρχει επίσης πλαφόν στις 250 χιλ. ευρώ).

2. Τα συνολικά εισοδήματα όλων των μελών της οικογένειας να μην υπερβαίνουν τα εξής όρια: 20 χιλ. ευρώ για μονήρη (μονομελή) νοικοκυριά, 35 χιλ. ευρώ για ζεύγος χωρίς εξαρτώμενα, 45 χιλ. ευρώ για ζεύγος με ένα εξαρτώμενο, 50 χιλ. ευρώ με δύο εξαρτώμενα, 55 χιλ. ευρώ με τρία εξαρτώμενα και 60 χιλ. ευρώ για ζεύγος με τέσσερα εξαρτώμενα και πάνω.

3. Ο δανειολήπτης να κριθεί βιώσιμος για αναδιάρθρωση από την τράπεζά του αλλά και από τον Κρατικό Φορέα

Αναλυτικά

Κριτήρια 1 και 2. Σημειώνουμε ότι το σχέδιο αναφέρεται στην Κύπρο. Ως εκ τούτου τόσο οι αξίες των ακινήτων όσο και τα ποσά των εισοδημάτων και καταθέσεων (κριτήριο 2) είναι εντελώς διαφορετικά από αυτά της χώρας μας όπου και τα τρία αυτά μεγέθη είναι κατά πολύ μικρότερα.

Όσον αφορά την αγοραία αξία  σύμφωνα με πληροφορίες το ύψος της αξίας της πρώτης κατοικίας θα κυμανθεί από τις 120.000 έως τις 160.000 ευρώ.  Είναι άγνωστο το συνολικό ύψος της αξίας όλων των ακινήτων πέρα από το οποίο θα υπάρχει απαγορευτικό ένταξης στο σχέδιο προστασίας. Γίνεται καθαρό ότι ακίνητα στις μεσοαστικές περιοχές. Πχ. αν  μιλάμε για την Αττική τέτοιες περιοχές είναι οι νεοαποκισθείσες  κυρίως λόγω της βιομηχανίας των δανείων της περασμένης εικοσαετίας(Μεσόγεια, 

Μέχρι το τέλος του χρόνου ο νέος νόμος για την προστασία της πρώτης κατοικίας

Μέχρι το τέλος του χρόνου ο νέος νόμος για την προστασία της πρώτης κατοικίας

Πηγή: Εφημερίδα των Συντακτών

Το μοντέλο της Κύπρου, όπου εφαρμόζεται το πρόγραμμα «Εστία»* και προβλέπει σημαντικό κούρεμα του στεγαστικού δανείου και επιδότηση από το κράτος του 1/3 της δόσης, είναι ένα από τα σχέδια που επεξεργάζονται από κοινού κυβέρνηση και τράπεζες για την προστασία της πρώτης κατοικίας των πιο αδύναμων νοικοκυριών.

Όπως εξηγεί το ΑΠΕ-ΜΠΕ εάν εφαρμοστεί και στην Ελλάδα το συγκεκριμένο πρόγραμμα, τα βασικά κριτήρια συμμετοχής των δανειοληπτών θα είναι η αξία του ακινήτου και το διαθέσιμο εισόδημα. Η ρύθμιση που προτείνεται στον δανειολήπτη, προβλέπει εύλογο επιτόκιο και τοκοχρεολυτική μηνιαία δόση, για την αποπληρωμή του δανείου, η οποία καταβάλλεται κατά τα 2/3 από τον δανειολήπτη και επιδοτείται κατά το 1/3 από το κράτος.

Στην περίπτωση αυτή, στο ακίνητο πέραν της προσημείωσης που ήδη φέρει υπέρ της πιστώτριας τράπεζας, εγγράφεται και νέα προσημείωση υπέρ του Δημοσίου. H προσημείωση του ακινήτου και από το Δημόσιο σε συνδυασμό με την επιδότηση της δόσης του δανείου, σε περίπτωση πώλησης του ακινήτου, δημιουργεί δικαιώματα στο Δημόσιο το οποίο θα αξιώσει την είσπραξη μέρους του τιμήματος από την πώληση κατά το ποσό που αναλογεί βάσει της επιδότησης που έχει καταβάλλει.

Το σχέδιο που βρίσκεται υπό συζήτηση, προβλέπει την αποπληρωμή του ποσού που αντιστοιχεί στην παρούσα αξία του ακινήτου και όχι την αρχική και η διαφορά θα διαγράφεται, ενώ το δάνειο θα αποπληρώνεται σε βάθος 25ετίας και όλα αυτά βέβαια θα ισχύουν για όσους πληρούν τα αυστηρά εισοδηματικά και περιουσιακά κριτήρια που θα τεθούν ενώ ο δανειολήπτης θα πρέπει να είναι συνεπής διαφορετικά θα χάνει την ρύθμιση.

Ένα από τα θέματα που έχουν βάλει στο τραπέζι των συζητήσεων οι τράπεζες φέρεται να είναι το γενναίο κούρεμα στα κριτήρια αναφορικά με την αξία των ακινήτων που θα μπορούν να προστατευτούν, ενώ από την πλευρά της η κυβέρνηση εξετάζει και το ενδεχόμενο, στις διαπραγματεύσεις που θα έχει με τους θεσμούς στα τέλη του έτους, να επιτύχει παράταση του ισχύοντος νόμου για έναν ακόμα χρόνο και για το σκοπό αυτό θα επιχειρηματολογήσει με βάση τα στοιχεία της προόδου που έχουν γίνει τόσο από την μείωση των υποθέσεων του νόμου «Κατσέλη» που εκκρεμούν στα δικαστήρια, όσο και για το πλήθος των στρατηγικά κακοπληρωτών που έχουν "κρυφτεί" στο νόμο.

Σύμφωνα με πληροφορίες οι τράπεζες έχουν δεχθεί αυστηρές συστάσεις από τις εποπτικές αρχές, προκειμένου να ενταθεί η πίεση στους στρατηγικούς κακοπληρωτές. Ενόψει μάλιστα και των αλλαγών στο νόμο "Κατσέλη" οι θεσμοί και ειδικότερα ο Ενιαίος Εποπτικός Μηχανισμός (SSM) της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας πιέζουν ώστε να μην υπάρξουν παρατάσεις που θα αποτελέσουν "κρυψώνα" για τους κακοπληρωτές.

Το νέο πλαίσιο προστασίας που θα ισχύει από 1η Ιανουαρίου 2019 θα αντικαταστήσει τον νόμο «Κατσέλη» και όπως δήλωσε πρόσφατα ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και υπουργός Οικονομίας και Ανάπτυξης, Γιάννης Δραγασάκης στα τέλη του χρόνου θα έχει οριστικοποιηθεί η νέα μορφή καθώς βούληση της κυβέρνησης παραμένει η προστασία της πρώτης κατοικίας.

*Το πρόγραμμα "Εστία" σύμφωνα με δημοσιεύματα από την Κύπρο προβλέπει:

-Εκτός του Σχεδίου Εστία οι άνεργοι και δανειολήπτες με χαμηλά εισοδήματα

-Δεν καλύπτονται ούτε όσοι έκαναν αναδιάρθρωση μετά τον Σεπτέμβριο 2017.

Εκτός του Σχεδίου Εστία έμειναν οριστικά οι άνεργοι και οι δανειολήπτες με χαμηλά εισοδήματα, αλλά και όσοι έκαναν αναδιάρθρωση από τον Σεπτέμβριο του 2017 και έπειτα. Το Σχέδιο Εστία, το οποίο έτυχε ήδη της προκαταρκτικής έγκρισης της αρμόδιας Ευρωπαϊκής Επιτροπής και ως εκ τούτου πολύ δύσκολα μπορεί πλέον να αλλάξει, καθορίζει ρητά ότι για να ενταχθεί ένας δανειολήπτης στο Σχέδιο θα πρέπει να κριθεί ως «βιώσιμος για αναδιάρθρωση», πρώτα από την τράπεζά του και μετά από τον Κρατικό Φορέα ο οποίος θα συσταθεί για το σκοπό αυτό.

Επίσης καθορίζεται ρητά ότι «δάνεια που έχουν τύχει αναδιάρθρωσης από τις 30 Σεπτεμβρίου 2017 και μετά δεν δύναται να ενταχθούν στο Σχέδιο». Σύμφωνα με στοιχεία της Κεντρικής Τράπεζας τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια στις εγχώριες εργασίες των τραπεζών (περιλαμβανομένου και των δανείων του Συνεργατισμού τα οποία μεταφέρθηκαν στον Φορέα) ανέρχονται στα 16,6 δισ. ευρώ, εκ. των οποίων τα 9,4 δισ. ευρώ βρίσκονται κάτω από αναδιάρθρωση.

Δηλαδή τα δάνεια τα οποία δεν έτυχαν αναδιάρθρωσης και δυνητικά ενδέχεται να πληρούν τα κριτήρια του Εστία, ανέρχονται συνολικά στα 7,2 δισ. ευρώ (5 δισ. ευρώ στα νοικοκυριά και 2,2 δισ. ευρώ στις επιχειρήσεις).

Κριτήρια

Τα πέντε πιο σημαντικά κριτήρια για να ενταχθεί κανείς στο Σχέδιο είναι τα εξής:

• Ο δανειολήπτης να κριθεί βιώσιμος για αναδιάρθρωση από την τράπεζά του αλλά και από τον Κρατικό Φορέα

• Το δάνειο να έχει υποθήκη την κύρια κατοικία του δανειολήπτη και να ήταν μη εξυπηρετούμενο στις 30 Σεπτεμβρίου 2017, αλλά και να μην έχει τύχει αναδιάρθρωσης στη συνέχεια

• Η αγοραία αξία της κύριας κατοικίας να μην υπερβαίνει τις 350 χιλ. ευρώ

• Τα υπόλοιπα καθαρά περιουσιακά στοιχεία όλων των μελών του νοικοκυριού (π.χ. ακίνητα πέραν της πρώτης κατοικίας, μετοχές) να μην υπερβαίνουν το 80% της αξίας της κύριας κατοικίας (υπάρχει επίσης πλαφόν στις 250 χιλ. ευρώ)

• Τα συνολικά εισοδήματα όλων των μελών της οικογένειας να μην υπερβαίνουν τα εξής όρια: 20 χιλ. ευρώ για μονήρη νοικοκυριά, 35 χιλ. ευρώ για ζεύγος χωρίς εξαρτώμενα, 45 χιλ. ευρώ για ζεύγος με ένα εξαρτώμενο, 50 χιλ. ευρώ με δύο εξαρτώμενα, 55 χιλ. ευρώ με τρία εξαρτώμενα και 60 χιλ. ευρώ για ζεύγος με τέσσερα εξαρτώμενα και πάνω.

Συμψηφισμός καταθέσεων

Το Σχέδιο προνοεί σε όλα τα δάνεια θα παραμείνει «παγωμένο» ποσό της τάξης του 5% τουλάχιστον, το οποίο σε περίπτωση αποπληρωμής του ποσού που θα αναδιαρθρωθεί, θα διαγράφεται.

Επίσης υπάρχει πρόνοια ότι οποιαδήποτε μετρητά ή καταθέσεις που υπερβαίνουν το 20% των καθαρών περιουσιακών στοιχείων του νοικοκυριού θα πρέπει να χρησιμοποιούνται για τη μείωση των υποχρεώσεων του αιτητή.

Δεν αποκλείεται εκποίηση

Όσοι ενταχθούν στο Σχέδιο θα τύχουν αναδιάρθρωσης στη βάση μίας τυποποιημένης φόρμουλας η οποία προνοεί, μεταξύ άλλων, επιτόκιο μέχρι 3,5% και επέκταση της περιόδου αποπληρωμής του δανείου μέχρι τα 25 χρόνια.

Τι θα γίνεται για τους μη βιώσιμους

Σε περίπτωση που ένας δανειολήπτης δεν κριθεί βιώσιμος για αναδιάρθρωση, θα παραπέμπεται σε επιτροπή του Συνδέσμου Τραπεζών και ακολούθως σε Ειδική Επιτροπή στην οποία θα μετέχουν εκπρόσωποι των Υπουργείων Οικονομικών και Εργασίας. Όπως αναφέρεται στο Σχέδιο «σε περίπτωση που κριθεί ότι η λύση αναδιάρθρωσης δεν είναι βιώσιμη, ο Κρατικός Φορέας θα απορρίπτει την αίτηση για συμμετοχή (του δανειολήπτη) στο Σχέδιο».

Ο Κρατικός Φορέας θα προωθεί, στο τέλος κάθε μήνα εντός της περιόδου υποβολής αιτήσεων και αξιολόγησής τους, στο Υπουργείο Οικονομικών, πλήρη κατάλογο με τις περιπτώσεις που έχουν απορριφθεί για λόγους μη βιωσιμότητας, «με σκοπό να αξιολογηθούν με την προοπτική ένταξής τους σε άλλα συμπληρωματικά σχέδια του κράτους», όπως αναφέρεται.

Κωνσταντίνος Ζαχαρίου

Εξάρχεια, Γιορτή μουσικής, Γιορτή πολιτισμού.

Οι κάτοικοι των πολύπαθων δρόμων γύρω από την πλατεία με τη συνδρομή της Λαϊκής Συνέλευσης Εξαρχείων διοργανώνουν την Παρασκευή 23 Νοέμβρη έναν μουσικό περίπατο στους δρόμους που τους ανήκουν, στα μέρη που οι ναρκομαφίες και ο κοινωνικός κανιβαλισμός έχουν κλέψει τις ζωές τους.

"Η ΑΓΙΑ ΦΑΝΦΑΡΑ-Μια μπάντα πάνω από 20 μουσικών (πνευστών και κρουστών) με ένα δίωρο πρόγραμμα θα μας φέρει όλους μαζί να τραγουδήσουμε και να χορέψουμε. Να στείλλουμε ένα μήνυμα παντού ότι δεν θα ανεχθούμε άλλο την απαλλοτρίωση των ζωών μας από το παρακράτος των μαφιών του ναρκεμπορίου, από όσους κανιβαλίζουν την καθημερινότητα τη δική μας, των εργαζομένων και όσων αγαπούν και επισκέπτονται τα Εξάρχεια. 

Τα Εξάρχεια θα συνεχίσουν να γράφουν την ιστορία τους. Μια ιστορία αγώνων ενάντια στην καταστολή, τον κοινωνικό κανιβαλισμό, το ναρκεμπόριο".

 

Όπλο μας η αλληλεγγύη και η αυτοργάνωση. Χωρίς τον σωτήρα "Κράτος", Μαζί με όσους σέβονται την ιστορία τους.."

Κάτοικοι Εξαρχείων σε Δράση

Ίσως τα όχι μας μας έκαναν αυτό που είμαστε, όχι τα ναι μας. Ίσως

Πηγή: https://odisseasml.blogspot.com/2018/10/blog-post_27.html

Όχι λοιπόν στους αρνητές της Ζωής, στους αριβιστές, στους θανατολάγνους (θάνατος φώναζαν και κραύγαζαν οι φασίστες), στους δωσίλογους· σ' όλους που αγαπάνε το τομάρι τους μόνο και όχι την απεραντοσύνη του ανθρώπου.

Όχι στους ρηχούς και επιπόλαιους, στους μονομανείς και αυτούς που θεωρούν ότι κατέχουν τη μοναδική αλήθεια· στους επηρμένους βολεμένους, στους τσαλαβουτητές ιδεών, στους κατασκευάζοντες συμπεριφορά (στιλ!), στους δήθεν, ναι.

Όχι στους κομματόφρονες και σ' αυτούς που αρέσκονται στην υποταγή αγαπώντας την μάλιστα· σ' όσους εκχωρούν τη διαχείριση της ζωής τους σ' εκπροσώπους και σ' όσους έχουν υποβαθμίσει την πολιτική, θεωρώντας ότι αυτή περιορίζεται στο κράτος μόνο.

 Όχι σε όσους έχουν απαρνηθεί την έννοια πολίτης και χαρίζουν το είναι τους σε πολιτικούς και νόμους απρόσωπους· σ' εκείνους που φοβούνται να είναι ελεύθεροι και να συναποφασίζουν για την τύχη τους και των παιδιών τους· σε όλους εκείνους που ενημερώνονται για το τι συμβαίνει από εν διατεταγμένη υπηρεσία δημοσιογράφους, από παπαγαλάκια και προπαγανδιστές ενός στυγερού, άνισου και άδικου πολιτικού συστήματος.

Όχι σ' εκείνους που βαδίζουν σαν τη χήνα, σε δολοφόνους ανυπεράσπιστων και κατατρεγμένων, στους βιαστές της ειρήνης και της χαράς της συνύπαρξης, σε κάποιους ασύδοτους αγράμματους που υποβοηθούνται από μηχανισμούς καταστολής και από παρακρατικές σέχτες, αλλά και σε όλους που σφυρίζουν αδιάφορα βλέποντας μπροστά στα μάτια τους το μεγάλο έγκλημα κατά της ισότητας των ανθρώπων.

Όχι στους καθηγητές – δασκάλους – πανεπιστημιακούς που δεν ενδιαφέρονται για τους μαθητές-φοιτητές, αλλά μόνο για την καριέρα τους και φυσικά όχι στους γιατρούς που πλουτίζουν με φακελάκια κυνικά ασκούντες το λειτουργικό (;) επάγγελμά τους· σε κάθε έναν τέλος πάντων που γνωρίζει ότι η επιστήμη του είναι αναγκαία και πολλοί εξαρτώνται απ' αυτήν, στους αντιπαιδαγωγούς δηλαδή και στους τσαρλατάνους.

Όχι στους βλαχοδήμαρχουςκαι βλαχοπεριφερειάρχες καθώς και στα τσιράκια τους, που μολύνουν με τη συμπεριφορά τους την Ηλεία, τον Πύργο, την Αμαλιάδα, την Αρχαία Ολυμπία και παντού, που κονταίνουν τον τόπο μας (στο ύψος του νανισμού τους) αντί να προσπαθήσουν για μια φιλοσοφία της κοινότητας, της αλληλεγγύης, της καθαριότητας, της ομορφιάς, του σεβασμού, για μια ανάδειξη του τοπίου και της δημιουργίας μέσα από τη γεωργία, τον πολιτισμό, της ανάπτυξης και τη χαρούμενη όρχηση όλων- μα πως τα μηδενικά να γίνου θετικοί αριθμοί, μόνο νούμερα μπορούν να γίνουν και είναι . . .

  

Όχι βεβαίως στην άκριτη και αλόγιστη οικονομική ανάπτυξη [η οικονομία να είναι το μέσο και όχι σκοπός της ανθρώπινης ζωής όπως φρονούσε ο Καστοριάδης (και πολλοί άλλοι μετά απ' αυτόν)· το στοίχημα δεν είναι πλέον σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα, αλλά σοσιαλισμός ή τεχνική (αυτό σημαίνει κατά τον Σερζ Λατούς όχι άρνηση στην πρόοδο, αλλά άρνηση στην τυφλή πρόοδο!)].

Όχι στους διακοσμητές τού τίποτα και στους εχθρούς της Παιδείας, στους αντεπαναστάτες· στην κρατική και κάθε ακραία τρομοκρατία καθώς και στην τρομοκρατία της υπόγειας πειθούς, ήγουν της διαφήμισης, της κινητήριας δύναμης της κατανάλωσης και του ευδαιμονισμού.

Όχι στους οχλολοίδορους που θεωρούν ότι είναι αδύνατη η έξοδος από τον καπιταλισμό, στους χλευαστές της ουτοπίας και σε όσους δεν έχουν θέληση να αλλάξουν τον κόσμο μέσα από αναστοχασμό και επιθυμία. Και βεβαίως, σε 'κείνους που βεβηλώνουν το ανθρώπινο σώμα, μισούν το τραγούδι και τον χορό και τη μουσική, που δεν καταλαβαίνουν τι θα πει συγκίνηση.

Όχι ( μέρες που είναι) στους ριψάσπιδες, τους υποταγμένους, τους ομνύοντες στο «δεν έχει υπάρχει άλλη επιλογή, στους συνεργάτες των Γερμανών( πριν και τώρα) και σε αυτούς που πήραν την ελπίδα και το «Ωχ» του λαού και το έκαναν βολή και καρέκλα 

Τα «όχι» αυτά (και τινά άλλα) είναι πιθανό να οδηγούν στην Αγία Απλότητα, στο Ναι στη Ζωή.

«Ίσως τα όχι μας μας έκαναν αυτό που είμαστε, όχι τα ναι μας. Ίσως ...»

(Κ.Π. Καβάφης)

Η κατανάλωση ως υποταγή (αναδημοσίευση)

φωτογραφία: Ρούχα με το σωρό-στη λαϊκή αγορά μιας επαρχιακής πόλης

Πηγή: Περικλής Κοροβέσης - Εφημερίδα τών Συντακτών 

Η ιστορία της εξουσίας είναι και η ιστορία της υποταγής των ανθρώπων. Το ανθρώπινο είδος, όταν εγκατέλειψε την οικογένειά του και άφησε πίσω του τα ξαδέρφια του τους χιμπατζήδες, για να εξελιχθεί στον Homo Sapiens, μαζί με τον πολιτισμό που δημιούργησε, έχτισε παράλληλα και τη βαρβαρότητα. Εννοια άγνωστη στο ζωικό βασίλειο.

Οι άνθρωποι κάνουν πόλεμο μεταξύ τους. Ενας άνθρωπος μπορεί να έχει έναν άλλο άνθρωπο σκλάβο του. Μπορεί να τον εκμεταλλεύεται, να τον βασανίζει ή ακόμα να τον σφάξει σαν πρόβατο, δικαιώματα που αποκτά λόγω ιδιοκτησίας. Και η ιδιοκτησία είναι ιερή και προστατεύεται.

Ο καθένας την κάνει ό,τι θέλει. (Εκτός βέβαια από το να τη χάσει.) Ο άνθρωπος μπορεί να καταστρέψει το φυσικό του σπίτι, τον χώρο που γεννήθηκε και μεγάλωσε -και είναι εξαρτημένος από αυτόν-, τη χλωρίδα και την πανίδα του πλανήτη μας. Και ακόμα να δηλητηριάσει τον αέρα που αναπνέει. Ολα αυτά στα ζώα είναι άγνωστα.

Εχει επικρατήσει ο όρος ο «νόμος της ζούγκλας». Προφανώς είναι μια μεταφορά του νόμου της κοινωνίας των ανθρώπων στην άγρια ζωή, όπου επικρατεί πλήρης αρμονία. Και αν μας σοκάρει η εικόνα ενός ελαφιού που κατασπαράζεται από μια τίγρη, δεν μας σοκάρει καθόλου όταν τρώμε ένα φιλέτο ελαφιού με σος μαδέρα σε ένα ακριβό εστιατόριο που έχει μόνο κυνήγι.

Καμιά τίγρης δεν διαθέτει μια φάρμα για να εκτρέφει ελάφια και να τα τρώει κατά βούληση. Ο άνθρωπος το κάνει. Παραπάνω από τα μισά ψάρια που τρώει ο πλανήτης είναι από ιχθυοκαλλιέργειες και η κτηνοτροφία έχει πάρει τέτοιες διαστάσεις που το μεθάνιο που εκπέμπουν τα ζώα με τις πορδές τους κάνει μεγαλύτερη ζημιά στο περιβάλλον από ό,τι τα αυτοκίνητα. Και όλοι μας συντηρούμε αυτή την κατάσταση με την ιδιότητα του καταναλωτή.

Η εξουσία, αν τοποθετήσουμε την απαρχή της στη Νεολιθική Εποχή, δέκα - δώδεκα χιλιάδες χρόνια π.Χ. μέχρι τις μέρες μας, έχει βρει χιλιάδες τρόπους και μορφές για να επιβληθεί. Αλλά ο πυρήνας της είναι ίδιος.

Και αυτός είναι η εξαφάνιση της προσωπικότητας του ατόμου και στέρηση όλων των δικαιωμάτων του, με τον νόμο του σωστού και του πρέπει που συχνά ταυτίζεται με τη θέληση του Θεού. Από την απόλυτη μοναρχία, που εκπροσωπεί τον Θεό επί της Γης, μαζί με τους νομοθέτες του θεϊκού λόγου, την επίσημη εκκλησία (ασχέτου δόγματος), μέχρι τη σημερινή «Θρησκεία της Αγοράς», ο μηχανισμός είναι ο ίδιος.

Σήμερα βέβαια πολύ πιο επικίνδυνος, λόγω τεχνολογίας. Και από την ημέρα που γεννιόμαστε μέχρι την ημέρα που πεθαίνουμε, όλα πρέπει να γίνουν μέσα στην υπακοή και τον νόμο. (Μέχρι πρόσφατα απαγορευόταν η καύση των νεκρών και η πολιτική κηδεία.) Το πρώτο πράγμα προς την ελευθερία είναι η ανυπακοή σ’ αυτά που μας έχουν μάθει και που μας έχουν διαμορφώσει.

Αυτό συνεπάγεται ψυχολογική αλλαγή, που πάει χέρι χέρι με την πνευματική. Μια αλλαγή προσανατολισμού που θα μας φέρει σε επαφή με τους άλλους και εδώ σπάει η μοναξιά. Και μετά αρχίζει η πολιτική που θέλει να ξεφύγει από το σύστημα και να το ανατρέψει.

Το καπιταλιστικό σύστημα έχει τη δυνατότητα να αφομοιώσει τα πάντα. Εκτός βέβαια από την ανατροπή του. Είδαμε την τύχη των σοσιαλδημοκρατικών κομμάτων. Κράτη του πρώην σοσιαλιστικού μπλοκ έγιναν ημιφασιστικά. Και ο περίφημος σοβιετικός μαρξισμός έγινε σκοταδισμός και εξουσιαστική ιδεολογία.

Και το βλέπουμε αυτό καθαρά στον ΣΥΡΙΖΑ που ανανέωσε τον φθίνοντα δικομματισμό και σταθεροποίησε το σύστημα, νεκρώνοντας κάθε λαϊκή αντίδραση (προς το παρόν). Και για αυτό μπορεί κανείς να κάνει μια υπόθεση. Από τη μεταπολίτευση και μετά, αυτός ο λαός στράφηκε στον καταναλωτισμό θυσιάζοντας εθελοντικά τα δικαιώματά του. Τόσο στην ποιότητα ζωής όσο και στην πνευματική του καλλιέργεια και μόρφωση.

Η τηλεόραση έγινε ο πνευματικός του πατέρας στην αποβλάκωση. Και ο καταναλωτής δεν μπορεί να στραφεί εναντίον του συστήματος που τον εκτρέφει. Θέλει μόνο το προηγούμενο καταναλωτικό επίπεδο που έχασε.

Παρ’ όλα αυτά ένας νέος διαφωτισμός υπάρχει που ακόμα δεν έχει βρει πολιτική έκφραση. Ή αυτή που υπάρχει είναι περιθωριακή. Αλλά θέλει ψάξιμο. Ποιος τρέχει στα μικρά εξειδικευμένα βιβλιοπωλεία που κανείς μπορεί να ψωνίσει με κλειστά μάτια; Ή ποιος παρακολουθεί τους μικρούς εκδοτικούς οίκους που εκδίδουν πολύτιμα μη εμπορικά βιβλία; Ή για να γίνω κυνικός.

Πότε αγοράσαμε για τελευταία φορά βιβλίο ή ακόμα εφημερίδα; Υπάρχει μια εύκολη απάντηση-εξήγηση για όλα αυτά. Το διαδίκτυο τα έχει όλα και είναι και δωρεάν. Αλλά αυτό διαψεύδεται από τα έντυπα υψηλής ποιότητας που ακμάζουν χωρίς διαφήμιση, η οποία καταργεί την ανεξαρτησία ενός εντύπου. Αναφέρομαι στο γαλλικό περιοδικό «XXI» που εδώ και δέκα χρόνια όχι μονάχα επιζεί, αλλά έγινε και συγκρότημα. Βγάζει ένα ακόμα έντυπο με αποκλειστική ύλη τα φωτορεπορτάζ και μία εβδομαδιαία εφημερίδα.

Αλλά αυτά στη Γαλλία. Οσο υπάρχουν αναγνώστες, υπάρχει ελπίδα για ανεξάρτητη δημοσιογραφία. Κατά την άποψή μου, οι εφημερίδες χάνουν αναγνώστες, γιατί πια δεν τους εκπροσωπούν, δεν τους δίνουν γνώση και κρίση, αλλά υπηρετούν άλλα συμφέροντα και τους θέλουν σαν παθητικούς καταναλωτές. Προϊόντων ή κομμάτων. Δεν υπηρετούν την ανυπακοή, αλλά τον κομφορμισμό.

Η Ανάπλαση κάνει... κατάληψη στα Εξάρχεια

Πηγή: http://www.efsyn.gr/arthro/i-anaplasi-kanei-katalipsi-sta-exarheia

Συντάκτης: Χαρά Τζαναβάρα

Mε μια συμβολική παρέμβαση στην κάτω πλευρά των Εξαρχείων εγκαινιάζει τις δράσεις της η Ανάπλαση Αθήνας, η εταιρεία του Δημοσίου που φιλοδοξεί να συνεχίσει το δημιουργικό έργο της Εταιρείας Ενοποίησης Αρχαιολογικών Χώρων (ΕΑΧΑ), η οποία έπεσε θύμα των πρώτων μνημονίων.

Το υπουργείο Υποδομών και η Αττικό Μετρό, σύμφωνα με πληροφορίες, έκαναν δεκτή την εισήγηση της νεοσύστατης εταιρείας για την τροποποίηση των σχεδίων του μελλοντικού σταθμού στην πλατεία Εξαρχείων στην υπό δημοπράτηση νέα γραμμή Αλσος Βεΐκου-Γουδή.

Η αρχική πρόταση της Ανάπλασης προέβλεπε μετατόπιση του σταθμού στη διασταύρωση των οδών Τοσίτσα και Μπουμπουλίνας, ώστε να εξυπηρετεί το Αρχαιολογικό και το Επιγραφικό Μουσείο, καθώς και το Πολυτεχνείο. Προέκυψαν όμως τεχνικές δυσκολίες που συνδέονται με την προηγούμενη και την επόμενη στάση, στη Σόνια στη λεωφόρο Αλεξάνδρας και στο Πανεπιστήμιο, που θα βρίσκεται κοντά στην οδό Ακαδημίας και θα συνδέεται απευθείας με τον σταθμό του μετρό που ήδη λειτουργεί.

Με αυτό το δεδομένο, υιοθετήθηκε σολομώντεια λύση:

◼ Ο σταθμός θα παραμείνει στην πλατεία Εξαρχείων, όπου θα γίνει προσωρινή κατάληψη για τις ανάγκες του εργοταξίου, το οποίο και θα αποσυρθεί μετά το τέλος της κατασκευής χωρίς να υπάρξει η παραμικρή αλλοίωση στην επιφάνεια και στον χαρακτήρα του ελεύθερου χώρου. Η νέα ονομασία του θα είναι σταθμός Εξαρχείων-Μουσείου.

◼ Οι δύο είσοδοι-έξοδοι του σταθμού θα μετατοπιστούν και θα κατασκευαστούν στις οδούς Τοσίτσα και Στουρνάρη, σε συνδυασμό με έργα ανάπλασης.

Η πεζοδρόμηση της Τοσίτσα θα συνεχιστεί ώς τη συμβολή με τη Χαριλάου Τρικούπη. Το πρώτο, ήδη πεζοδρομημένο τμήμα της, όπου στρατοπεδεύει σε μόνιμη βάση μια διμοιρία της ΕΛ.ΑΣ., παραμένει αναξιοποίητο.

Προβλέπεται να δημιουργηθούν προσβάσεις για το Επιγραφικό Μουσείο και να ανοίξει η πύλη του Πολυτεχνείου. Στη Στουρνάρη, όπου σήμερα κυριαρχούν τα διπλοπαρκαρισμένα οχήματα και τα λουκέτα στα καταστήματα, προτείνεται να γίνει διαπλάτυνση των πεζοδρομίων που θα βοηθήσει στο άνοιγμα των μικρών επιχειρήσεων.

Στην κυκλοφορία θα παραμείνει μία λωρίδα κυκλοφορίας, όπως στην ουσία υπάρχει και σήμερα, για να εξυπηρετεί τα λεωφορεία, τα ταξί και τα υπόλοιπα αυτοκίνητα.

Ο πράσινος δρόμος

«Η βασική ιδέα είναι η διάσωση της ιστορικής μορφής της πλατείας, η αναβίωση του ζεύγους Στουρνάρη-Τοσίτσα, η πρώτη ως δρόμος εμπορίου, φοιτητικής και νεανικής κίνησης, με κατοικία και γραφεία στους ορόφους, η δεύτερη ως πράσινος δρόμος που θα φέρνει στο Μουσείο, στο «Ακροπόλ» και στο Πολυτεχνείο, ενώ ταυτόχρονα θα ανεβάζει στον Στρέφη προστατεύοντας επάνω από την Μπουμπουλίνας την κατοικία, που είναι η κύρια χρήση του δρόμου.

Ταυτόχρονα, το Πολυτεχνείο και το Μουσείο ξανανοίγουν προς την απονεκρωμένη σήμερα Τοσίτσα», επισημαίνει ο καθηγητής Νίκος Μπελαβίλας, πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της Ανάπλασης.

Και προσθέτει: «Η υπόθεση αυτή αποδεικνύει τη δυνατότητα και την αναγκαιότητα ενός φορέα όπως η Ανάπλαση, που μπορεί να επισπεύδει έργα μέσω συνεργιών και συντονισμού».

Την περασμένη εβδομάδα συνεδρίασε το διοικητικό συμβούλιο της Ανάπλασης με την παρουσία των συναρμόδιων υπουργών Επικρατείας Αλέκου Φλαμπουράρη και Υποδομών-Μεταφορών Χρήστου Σπίρτζη. Στη συνεδρίαση οριστικοποιήθηκε το 16μελές Επιστημονικό Γνωμοδοτικό Συμβούλιο του νέου φορέα, με συμμετοχές επιστημόνων με διεθνές κύρος και μεγάλη εμπειρία στα έργα περιβαλλοντικής διαχείρισης ιστορικών κέντρων.

Στο συμβούλιο μετέχουν τρεις πανεπιστημιακοί που διαπρέπουν σε σχολές του εξωτερικού: η Μαρία Γράβαρη-Μπάρμπα, καθηγήτρια Πολεοδομίας στη Σορβόνη, ο Γιάννης Πεπονής, καθηγητής Αρχιτεκτονικής στην Ατλάντα των ΗΠΑ, και ο Αρης Καλαντίδης, καθηγητής Πολεοδομίας στο Μάντστεστερ, γιος του Γιάννη Καλαντίδη, που ήταν ιδρυτής και «ψυχή» της ΕΑΧΑ, καθώς και ο στενότερος συνεργάτης του Αντώνη Τρίτση.

Εκπροσωπούνται οι αρχιτεκτονικές σχολές μέσω των καθηγητών Αριάδνης Βοζάνη, Σάσας Λαδά, Δημήτρη Καρύδη, Γιώργου Πετράκου και Παναγιώτη Τουρνικιώτη, καθώς και του πρύτανη της Σχολής Καλών Τεχνών Πάνου Χαραλάμπους.

Η αρχαιολογία εκφράζεται από τους διευθυντές των μουσείων, του Αρχαιολογικού, Μαρίας Λαγογιάννη, και του Επιγραφικού, Αθανάσιου Θέμου, ενώ συμμετέχουν οι επιστήμονες Μαρία Καλαντζοπούλου, πολιτικός μηχανικός-πολεοδόμος και αναπληρώτρια γενική διευθύντρια του Κτηματολογίου, Θεοδότα Νάντσου από το WWF Ελλάς, οι πολεοδόμοι Γιάννης Παπαδόπουλος και Παναγιώτης Πατσαβός και ο αρχιτέκτων Νίκος Φυντικάκης, αντιπρόεδρος της Διεθνούς Ενωσης Αρχιτεκτόνων (UIA).

Ξεκινά από 1/1/2019 η επιδότηση κόκκινων στεγαστικών δανείων

Ξεκινά από 1/1/2019 η επιδότηση κόκκινων στεγαστικών δανείων

Θα φθάνει και στο 95% για οικογένειες με ετήσιο εισόδημα έως 8.500 ευρώ

Από 1/1/2019 θα αρχίσει η εφαρμογή του μέτρου για την επιδότηση των στεγαστικών δανείων η οποία θα φθάνει ακόμα και στο 95% για οικογένειες με ετήσιο εισόδημα μέχρι 8.500 ευρώ.

Αυτό υπογράμμισε ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομίας και Ανάπτυξης, Στέλιος Πιτσιόρλας, σημειώνοντας ότι είναι ένα από μία σειρά βελτιωτικών μέτρων που περιλαμβάνονται στο πολυνομοσχέδιο που ψήφισε η κυβέρνηση τον περασμένο Ιούνιο για την προστασία των δανειοληπτών με κόκκινα δάνεια.

Αφορμή ήταν η επίκαιρη ερώτηση του βουλευτή της ΔΗΣΥ, Γιώργου Καρρά, που έκανε λόγο για κυβερνητική παραπληροφόρηση και ζήτησε να επεκταθούν τα μέτρα δικαστικής προστασίας που ισχύουν για τους οφειλέτες με κόκκινα δάνεια και στους εγγυητές. Παράλληλα, υποστήριξε ότι «ενόψει της λήξης του νόμου Κατσέλη θα μείνουν εκτεθειμένοι χιλιάδες οφειλέτες με κόκκινα δάνεια».

«Καμία παραπλάνηση δεν υπήρξε από την κυβέρνηση. Υπάρχει γενική και επαρκής προστασία για όλους. Και για τους πρωτοφειλέτες και για τους εγγυητές. Κάνουμε το μέγιστο που μπορεί να γίνει. Έχουμε παράλληλα μια νομοθεσία που δίνει τη δυνατότητα στους εγγυητές να προστατευθούν. Με την κατάθεση της αίτησης τους στον εξωδικαστικό μηχανισμό παύει εναντίον τους κάθε διαδικασία πλειστηριασμού. Μέχρι στιγμής, έχουμε διαμορφώσει ένα επαρκές νομοθετικό πλαίσιο προστασίας της πρώτης κατοικίας και αυτό δεν θα διαταραχθεί όσο είναι αυτή η κυβέρνηση», αντέτεινε ο κ. Πιτσιόρλας.

«Με την επιδότηση του στεγαστικού δανείου που θα καλύπτει το 50% των στεγαστικών δανείων και θα μπορεί να φθάσει ακόμα και στο 95% για οικογένειες με ετήσιο εισόδημα μέχρι 8.500 ευρώ, σημαίνει ότι τα δάνεια θα εξυπηρετούνται και δεν θα έχει ανάγκη να πληρώσει ο εγγυητής», επισήμανε ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομίας και Ανάπτυξης και πρόσθεσε: «Το θέμα είναι δύσκολο, βαρύ, οφείλουμε να το αντιμετωπίσουμε συνολικά ως χώρα. Δεν μπορεί με ευχές να λυθεί. Πρέπει να γίνουν τα μέτρα πράξεις για να μειωθεί ο όγκος τους. Ως κυβέρνηση προσπαθούμε να πάρουμε όσα μέτρα μπορούμε για την προστασία της πρώτης κατοικίας. Υπάρχουν ορισμένες σαφείς βελτιώσεις στο πολυνομοσχέδιο που ψηφίστηκε τον Ιούνιο. Είναι σημαντικό ότι μπήκε η επέκταση της προστασίας και για τα επιχειρηματικά δάνεια και δεν ισχύει μόνο για τα οικογενειακά».

πηγή: left.gr

Ο κυρ Αντώνης είναι ένας από εμάς. Δεν θα επιτρέψουμε στην Τράπεζα Πειραιώς να τον πετάξει στο δρόμο.

Ο κυρ Αντώνης είναι ένας από εμάς. 

Δεν θα επιτρέψουμε στην Τράπεζα Πειραιώς να τον πετάξει στο δρόμο.

Προ ημερών επικοινώνησε μαζί μας ο συμπολίτης μας Αντώνης Π. από τους Αμπελόκηπους, περιγράφοντάς μας την απειλή κατάσχεσης και πλειστηριασμού της πρώτης και μοναδικής κατοικίας του, αλλά και μοναδικού περιουσιακού στοιχείου που διαθέτει. 

Κρίναμε πως έπρεπε να κοινοποιήσουμε άμεσα τον κίνδυνο ο συνάνθρωπός μας να μείνει άστεγος, τη στιγμή μάλιστα που είναι ασθενής και προχωρημένης ηλικίας, χωρίς σύνταξη, χωρίς καν την οικονομική δυνατότητα να καλύπτει τις ανάγκες διατροφής του. 

Έτσι και σε συνεννόηση μαζί του την Τετάρτη 7 Νοέμβρη κάναμε στη στάση ΜΕΤΡΟ της Πανόρμου  παρέμβαση ενημέρωσης της γειτονιάς, μοιράζοντας το κείμενο που ακολουθεί.

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΣΠΙΤΙΑ ΜΑΣ – ΟΧΙ ΣΤΟΥΣ ΠΛΕΙΣΤΗΡΙΑΣΜΟΥΣ

ΝΑ ΣΩΣΟΥΜΕ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΑΝΕΡΓΟΥ ΚΑΙ ΑΡΡΩΣΤΟΥ ΓΕΙΤΟΝΑ ΜΑΣ

Σε μια τεράστια μεταφορά πλούτου από τα λαϊκά στρώματα στην πλουτοκρατία και τα funds, κυβέρνηση και τράπεζες, εφαρμόζοντας τις συμφωνίες με τους «θεσμούς, βγάζουν  στο «σφυρί» των ηλεκτρονικών πλειστηριασμών δεκάδες χιλιάδες ακίνητα  και πρώτες κατοικίες. Πλειστηριασμοί και κατασχέσεις επισπεύδονται ακόμα και για μικρά χρέη προς το δημόσιο, άνω των 500 ευρώ. Την ίδια ώρα, γίνονται οριστικές διακοπές ρεύματος σε μαζική κλίμακα, ακόμα και σε σπίτια όπου κατοικούν μέλη ευπαθών ομάδων, των οποίων η ίδια η ζωή εξαρτάται από την ύπαρξη ηλεκτρικού ρεύματος.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτής της απάνθρωπης πολιτικής είναι η απειλή κατάσχεσης και πλειστηριασμού της κατοικίας (63τμ) του άνεργου συμπολίτη μας Αντώνη Π, κατοίκου Αμπελοκήπων (οδός Αργολίδος), από την Τράπεζα Πειραιώς, για χρέος 35.000 ευρώ. Ο συμπολίτης μας που έμεινε άνεργος λόγω της οικονομικής κρίσης, αντιμετωπίζει πλέον πολύ σοβαρό πρόβλημα υγείας, ενώ τρέφεται από τα συσσίτια της εκκλησίας.  Ταυτόχρονα, αντιμετωπίζει άμεση απειλή διακοπής της ηλεκτροδότησης του σπιτιού του. 

Παρά τις απατηλές εξαγγελίες της κυβέρνησης, δεν υπάρχει καμία προστασία της πρώτης κατοικίας.  Δέκα χρόνια μνημονίων έχουν εξουθενώσει την κοινωνία. Ο κατώτατος μισθός, που λαμβάνει η πλειοψηφία των εργαζομένων,  δεν φθάνει καν τα 600 ευρώ. Τα δικαιώματα των εργαζομένων και των συνταξιούχων έχουν πάψει να υφίστανται, η «μαύρη» και η «ευέλικτη» απασχόληση έχουν «απογειωθεί». Χιλιάδες μικρές επιχειρήσεις έχουν αναγκαστεί να κλείσουν. Πάνω από ενάμισι εκατομμύριο άνθρωποι είναι άνεργοι. Στον ίδιο χρόνο, οι τράπεζες ανακεφαλαιοποιήθηκαν με δεκάδες δις ευρώ, που φορτώθηκαν στις πλάτες του λαού ως νέο δημόσιο χρέος, το οποίο τα λαϊκά στρώματα καλούνται να αποπληρώσουν με δυσβάστακτους φόρους και χαράτσια.

Η στέγη και τα κοινωνικά αγαθά δεν είναι εμπόρευμα, είναι δικαίωμα για όλους. Να τους σταματήσουμε! 

Απαιτούμε: 

- Πραγματική προστασία της λαϊκής κατοικίας, με μέτρα όπως το ακατάσχετο της πρώτης κατοικίας και η διαγραφή των χρεών των λαϊκών οικογενειών προς τράπεζες, κράτος, δήμους και ασφαλιστικά ταμεία. 

- Κατάργηση όλου του νομοθετικού πλαισίου για τους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμού 

- Κατάργηση των ηλεκτρονικών κατασχέσεων από λογαριασμούς εργαζομένων, αυτοαπασχολούμενων και συνταξιούχων

- Κατάργηση του ιδιώνυμου και παύση των διώξεων σε βάρος των αγωνιστών του κινήματος κατά των πλειστηριασμών. 

- Να σταματήσει κάθε διαδικασία κατάσχεσης από την Τράπεζα Πειραιώς της κατοικίας του Α. Π. 

Ενωτική Πρωτοβουλία κατά των Πλειστηριασμών.

Στη συνέχεια πορευτήκαμε προς το σπίτι του Αντώνη συνεχίζοντας την ενημέρωση με έντυπα αλλά και συνθήματα. 

Φθάνοντας στην οδό Αργολίδος ... όπου και το σπίτι του Αντώνη πολλοί γείτονες ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα ενημέρωσης και συμπαράστασης στον Αντώνη.

Ο Αντώνης δεν δίστασε, δεν ντράπηκε να πεί το πρόβλημά του. Κατέβηκε στο δρόμο και μίλησε στους γείτονές του:

"Δεν ντρέπομαι να μιλήσω για το πρόβλημά μου. Να πως ότι υπάρχουν μέρες που μένω νηστικός. Που κινδυνεύω να μείνω στα σκοτάδια, να μην έχω νερό. Δεν ντρέπομαι. Η ντροπή μας είναι το όπλο τους .Αν είμαστε πολλοί δεν τους φοβόμαστε"

Είναι σπάνιο οι άνθρωποι να μιλήσουν για το πρόβλημα της εξαθλίωσής τους που τους επέβαλαν οι πολιτικές των μνημονίων. Και ο κυρ Αντώνης είναι μια από τις ελάχιστες περιπτώσεις. Κι ας ξέρει ότι μόλις φύγουν τα πανό και οι ντουντούκες, μόλις φύγουμε από εκεί θα κλειστεί και πάλι στους τέσσερις τοίχους περιμένοντας το πότε η τράπεζα θα αποφασίσει να τον πετάξει στο δρόμο, διαγράφοντας έναν ακόμη πλεονάζοντα της γής...

Εμείς μπορούμε νάμαστε εκεί; μπορούμε να μη χάνουμε από τη μνήμη μας όλους όσους οι λίστες προγραφών χώρεσαν ; 

τ.α.

ΠΛEΙΣΤΗΡΙΑΣΜΟΙ:Η βαρβαρότητα του ταξικά δομημένου κόσμου τους.

ΠΛEΙΣΤΗΡΙΑΣΜΟΙ

Η βαρβαρότητα του ταξικά δομημένου κόσμου τους.

"Τον Φεβρουάριο του 2018 λάβαμε μια κλήση από την Γενικη Αστυνομική Διέυθυνση Λάρισας για απολογία σχετικά με την παρέμβαση μας στις 10/1/2018 έξω από το δικαστικό μέγαρο Λάρισας.Μας ανάφεραν πως πρόκειται για παρεμπόδιση της διεξαγωγής των πλειστηριασμών.

Τον Σεπτέμβρη του 2018 λαμβάνουμε χαρτι για δικαστήριο με την κατηγορία ¨Αντίσταση από κοινού κατ’ εξακολούθηση’ μετα από διάταξη του εισαγγελέα. Η δίωξη ασκήθηκε αυτεπαγγελτα όπως μας ενημέρωσαν μετά από διαταγή και αναγνώριση από γνωστό ασφαλίτη της πολης μας.

Στην δικογραφία εμπλέκονται 7 άτομα από διάφορους πολιτικούς χώρους όπως και 2 συντροφοι-μελη των καταλήψεων.

Ερχόμαστε αναπόφευκτα λοιπόν τόσο για λόγους αλληλεγγύης όσο και κοινωνικής ευαισθητοποίησης στο να παράγουμε λόγο πάνω στο ζήτημα.

Ας ξεκινήσουμε λοιπόν με μια συνοπτική εξιστόρηση του ζητήματος των πλειστηριασμών αλλά και των αντιδράσεων που εγέρθηκαν. Τον περασμένο χρόνο βρεθήκαμε μπροστά σε μια ακόμη επίθεση κράτους-κεφαλαίου στους από τα κάτω αυτής της κοινωνίας. Επόμενο ήταν λοιπόν να υψωθούν αναχώματα και να υπάρξει αντίσταση εναντίον της όλης κουστωδίας αυτής. Σε διάφορες πόλεις της Ελλάδας πραγματοποιήθηκαν παρεμβάσεις στα κατά τόπους δικαστήρια τις μέρες πραγματοποίησης των πλειστηριασμών όσο και σε συμβολαιογραφικά γραφεία από διάφορα κομμάτια της αγωνιζόμενης κοινωνίας.

Καιρός όμως να μπούμε στην “ζώνη του λυκόφωτος” και να αναλύσουμε την ουσία των πλειστηριασμών. Θα πρέπει για να κατανοήσουμε το ζήτημα λίγο καλύτερα να πάμε κάποιες δεκαετίες πίσω (πάντα μιλώντας για το ελληνικό παράδειγμα) στις μέρες τις “αφθονίας” οπού τα στεγαστικά δάνεια έδιναν και έπαιρναν και γενικότερα επικρατούσε μια εικόνα ,επίπλαστης πραγματικά, οικονομικής ευημερίας. Κάπου εδώ φτάνουμε επαγωγικά σε ένα τρίγωνο που δημιουργήθηκε το οποίο αποτελούνταν από την εκάστοτε τράπεζα, το κράτος και τους δανειολήπτες ,το οποίο είχε ως αποτέλεσμα η τράπεζα να βγάζει υπεραξία από το δάνειο το οποίο έδωσε με τους εξής τρόπους: από την μία με τον τοκισμό του ποσού (που μετά την κρίση ήταν και αδύνατον να αποπληρωθεί) και δεύτερον με το τωρινό φαινόμενο των πλειστηριασμών. Να προσθέσουμε πως θεωρούμε δεδομένο πως γενικότερα το χρηματοπιστωτικό κεφάλαιο αλλά κυρίως οι τράπεζες θα πάρουν την μερίδα του λέοντος από τα ακίνητα που θα πουληθούν μετά τους πλειστηριασμούς. Σαφέστατα χαμένος της όλης υπόθεσης είναι ο καταναλωτής ο οποίος γίνεται πραγματική βορά του κεφαλαίου καθώς μέσο των μεθοδεύσεων κράτους και τραπεζών μένει χωρίς σπίτι.

Για τέλος, αφήσαμε τον ρόλο του κράτους στην όλη υπόθεση ο οποίος μπορεί να ήταν έμμεσος αλλά παράλληλα ήταν και καθοριστικός. Για να μην μπερδευόμαστε δεν μιλάμε για μια συγκεκριμένη κυβέρνηση αλλά για το ίδιο το κράτος ως θεσμό το οποίο έκανε αυτό που κάνει αέναα κάθε κράτος σε μια καπιταλιστική κοινωνία το οποίο είναι να εξυπηρετεί τα συμφέροντα του κεφαλαίου ποικιλοτρόπως. Αυτό μπορεί να είναι η νομοθετική του ιδιότητα ,το κοινωνικό του έρεισμα (αποπροσανατολισμός του λαού, λαϊκίστικες ρητορείες κ.α.) και εσχάτως η κατασταλτική του δύναμη. Επι του συγκεκριμένου όμως, το κράτος με το ρόλο του προστάτη των συμφερόντων της αστικής τάξης αρχικά όχι μόνο έδινε την δυνατότητα αλλά παρότρυνε κιόλας τον πολίτη στο να πάρει δάνειο έχοντας ως πρόσχημα τους τότε παχυλούς μισθούς. Σταδιακά λοιπόν άρχισε να παίρνει μέτρα για την εξόντωση της κοινωνίας (μείωση μισθών, απολύσεις, υπέρογκη φορολόγηση ,κατάργηση συλλογικών συμβάσεων κ.α.) τα οποία μας έφτασαν στην σημερινή κατάσταση. Αυτό βέβαια μόνο εξ απήνης δεν μας έπιασε καθώς αυτός είναι και ο χαρακτήρας του καπιταλισμού , με μια απλή ερμηνεία δηλαδή η περεταίρω φτωχοποίηση των από τα κάτω με στόχο την συσσώρευση πλούτου της “άρχουσας” τάξης.

Ας ξεκαθαρίσουμε όμως κάτι, εμείς δεν τασσόμαστε υπερ καμίας ιδιοκτησίας ούτε προασπιζόμαστε την υλιστική-καταναλωτική κουλτούρα του μέσου μικροαστού με τις τάσεις μεγαλομανίας (εξοχικά ,αμάξια, ακριβή ζωή).Ο ρόλος μας είναι ξεκάθαρος: υπερασπιζόμαστε το βασικό δικαίωμα του ανθρώπου στην στέγαση και εναντιωνόμαστε στο κράτος και στο κεφάλαιο. Πολεμάμε τις κατασταλτικές μεθοδεύσεις του κράτους και το νέο ιδιώνυμο που προσπαθεί να επιβάλει αρνούμαστε να δεχτούμε τον κανιβαλισμό που προωθεί ο καπιταλισμός και παλεύουμε για να “αποκτηνώσουμε” την κοινωνία αυτή. Τέλος καλούμε τους από τα κάτω και τους απόκληρους του συστήματος να αυτοοργανωθούνε και να παλέψουν για την ίδια τους την ζωή και τα αναφαίρετα δικαιώματα τους.

Ως καταληψίες τώρα αυτό που προτάσσουμε είναι η κατάληψη των σπιτιών και η άρνηση της επικείμενης έξωσης, να δείξουμε σε κάθε αρχή και σε κάθε αρμόδιο/α που μας θέλει εξαθλιωμένους πως θα αγωνιστούμε για αυτά που μας ανήκουν και για μια ανθρώπινη ζωή.

Αλληλεγγύη στους διωκόμενους συντρόφους."

ΚΑΛΕΣΜΑ ΣΤΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ΛΑΡΙΣΑΣ ΤΕΤΑΡΤΗ 28/11/2018 09:00

ΟΥΤΕ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ

Αναρχική Κατάληψη Palmares.
πηγή