Αυτοδιαχειριζόμενο Πάρκο Ναυαρίνου: Τέλος ;

"Ας μοιραστούμε την ήττα για να μην μας νικήσουν
Ας μοιραστούμε την έγνοια για να νικήσουμε"

Αυτό χρειάζεται πια το αγαπημένο μας πάρκο. Η πιο φωτεινή μας κατάκτηση, μα και η πιο άδοξη ήττα μα -αν επέλθει το τέλος του.
Γιατί όλα μπορούν να περιμένουν την ώρα τους, η φύση όμως όχι. Έχει τις δικές της προτεραιότητες. Δεν ψάχνεται για καμμία "επανάσταση", δεν έχει κομματικά καθήκοντα να διεκπεραιώσει, δεν πάσχει από ιδεολογικές αγκυλώσεις, δεν απαιτεί ιδεολογική καθαρότητα. Είναι από μόνη της καθαρή, είναι από μόνη της επαναστατική.

Το αυτοδιαχειριζόμενο πάρκο Ναυαρίνου μας χρειάζεται.

 

Την επόμενη Τετάρτη, στο θέατρο Εξαρχείων (Θεμιστοκλέους 69), διοργανώνεται συζήτηση στις 7 το απόγευμα με αντικείμενο το μέλλον του πάρκου, που μοιάζει πλέον αβέβαιο, καθώς μετά από 9 χρόνια, ελάχιστοι έχουν απομείνει να το συντηρούν.

 

Να πάμε όλοι `στην εκδήλωση ...  όχι για να μιλήσουμε αλλά για να αφουγκραστούμε: την αγωνία αυτών που έφθασαν το πάρκο ως εδώ σύμμικτη με την ανάσα των δέντρων, το καλάηδημα των πουλιών. Κι' αν πούμε κάτι αυτό νάναι μόνο οι δεσμεύσεις μας για προσφορά.

Το κείμενο των μελών του πάρκου

Ποιος σηκώνεις το βάρος των επιλογών του και ποιος σηκώνει τους ώμους; Ποιος κοιμάται ήσυχος και ποιος κοιμάται όρθιος; Ποιοι έφυγαν και πού πήγαν; Ποιοι ήρθαν και τι έφεραν; Ποιοι έμειναν τι κατάλαβαν; Μπορεί ένα αυτοδιαχειριζόμενο πάρκο να είναι κατώτερο απ’ αυτό που φαντάστηκα; Κι αν είναι ταυτόχρονα ανώτερο απ’ αυτό που αξίζω; Μπορεί να ζήσει μια νησίδα ονείρου σε μια ηττημένη πόλη; Το όμορφο παιδί του Δεκέμβρη σε μια γειτονιά που μοιάζει να έχει συνθηκολογήσει με την ασχήμια, τον κοινωνικό κανιβαλισμό και τη βαρβαρότητα; Τι φωνάζεις, γιατί δεν ακούω πια; Όταν φωνάζω, γιατί δεν ακούει κανείς; Μίλησε κανείς για τα Εξάρχεια του 2018;

Κι όμως σε αυτή την τόσο κρίσιμη για όλους συγκυρία, εμείς βλέπουμε ξεκάθαρα στο πάρκο εκείνο το κλειδί που μπορεί να γυρίσει ανάποδα το παιχνίδι στα σημερινά Εξάρχεια. Γιατί τα 9 αθόρυβα χρόνια δημιουργικού, δύσκολου κι επικίνδυνου καθημερινού αγώνα κράτησαν ζωντανή τη δυνατότητα να μπορούμε να επαναπροσδιορίσουμε τώρα την τύχη του κοινόχρηστου χώρου μέσα από μια ανοιχτή διαδικασία λόγου προσβάσιμη στον καθένα! Έτσι, πολύ σύντομα θα ξέρουμε αν θα μπορέσουμε να μεταμορφώσουμε αυτό το μοναδικό χώρο σε εκείνο το καταλυτικό αντιπαράδειγμα που θα σηκώσει τη γειτονιά μαζί ή αν θα τον εγκαταλείψουμε να βουλιάξει μέσα στο ζόφο της. Όμως αυτό το χαρτί δεν βρίσκεται πια στα δικά μας χέρια. Βρίσκεται στα δικά σου. Κι ίσως να είναι το τελευταίο, για όσους προσδοκάμε η ιστορία αυτής της γειτονιάς να συνεχίσει να γράφεται από τα ίδια τα κοινωνικά της υποκείμενα."

Αιφνιδιαστική παρέμβαση της Ενωτικής Πρωτοβουλίας κατά των Πλειστηριασμών στην Eurobank

Αιφνιδιαστική παρέμβαση της Ενωτικής Πρωτοβουλίας κατά των Πλειστηριασμών 

στην Eurobank

φωτογραφίες: Κώστα Μαρματάκη και άλλων

Eurobank: Είναι η τράπεζα που συστηματικά και αδίστακτα εκβιάζει κάθε οφειλέτη της να συμβιβαστεί μαζί της, απειλώντας τον με πλειστηριασμό, ακόμη και αν πρόκειται για την πρώτη και μοναδική κατοικία του. Και μόλις ο πελάτης υποκύψει αποδεχόμενος τον "συμβιβασμό" αρχίζουν οι εκπλήξεις. Ψιλά γράμματα εδώ δεν υπάρχουν για να πατήσει το θύμα και να βρεί -ίσως-το δίηο του. Όλα γίνονται προφορικά, όλα στα λόγια είναι μέλι-γάλα. Μετά την υπογραφή αρχίζουν οι εκβιασμοί: αύξηση της δόσης που του έταξε η "καλή μας" τράπεζα, πολύ πέρα από τις δυνατότητες του θύματος, κ.λπ. Μοναδικός σκοπός της μεθόδευσης η απογύμνωση του πελάτη από κάθε ένδικο μέσο και μετά η αρπαγή όποιου ακινήτου της καλογυαλίζει.

Έτσι δεκάδες θύματα βρίσκονται πιασμένα στα δίχτυα της "φιλευσπλαχνης" και "αγαθοεργούς" τράπεζας. Δεκάδες καταγγελίες βλέπουν βγαίνουν στον αφρό καθημερινά για τη συστηματική εξόντωση των πιο αδύνατων οικονομικά οφειλετών της. Παρά τις διακηρύξεις της κυβέρνησης ότι δεν εκπλειστηριάζονται πρώτες κατοικίες για οφειλές κάτω των 300.000 ευρώ, παρά τα non-papers με την ένωση ελληνικών τραπεζών, για μια ακόμη φορά όλα αυτές οι non-papers διακηρύξεις δεν είναι παρά κωλόχαρτα για την Eurobank. Προχθές 24/1 πρώτη κατοικία αξίας 230.000 ευρώ βγήκε στο σφυρί για χρέος συνολικά κάτω των 250.000 ευρώ με ηλεκτρονικό πλειστηριασμό στο γραφείο της εργολάβου-συμβολαιογράφου κας. Σγούρα.

Επιλέξαμε την Eurobank για αυτούς τους λόγους. Και καθημερινά θα επισκεπτόμαστε κάθε τράπεζα που αναθέτει την εργολαβία αρπαγής λαϊκών περιουσιών στους υποτακτικόύς της συμβολαιογράφους.

Σήμερα 24/1 το πρωί εντελώς αιφνιδιαστικά μπήκαμε σε κεντρικό κατάστημα της Eurobank στην οδό Κοραή-Αθήνα. Απλώσαμε για μια περίπου ώρα το πανό μας, μοιράσαμε το κείμενο κατά των πλειστηριασμών σε όλους τους ορόφους, ενημερώσαμε τους πελάτες της  για την πολιτική της συγκεκριμένης τράπεζας. Ήταν καθαρό ότι αιφνιδιάστηκαν. Κατόπιν εορτής και όσο είμασταν μέσα ήλθαν και οι φύλακες της "τάξης" τα ΜΑΤ. Αποχώρησαν μόλις βγήκαμε.

Μείναμε μια ώρα ακόμη έξω από το κατάστημα, μοιράζοντας το κείμενό μας και ενημερώνοντας τους περαστικούς.

Τα συνθήματα που ακούστηκαν από τη ντουντούκα ήταν "κανένα σπίτι σε χέρια τραπεζίτη", "οι τράπεζες μιλάνε για κέρδη και ζημιές, εμείς μιλάμε γι' ανθρώπινες ζωές", κ.α.

Κοινή εκτίμηση έιναι πια ότι ο αγώνας κατά των πλειστηριασμών είναι καθημερινός, έξω από συμβολαιογραφικά γραφεία, τράπεζες, εφορίες.

Την κινητοποίηση υποστήριξε με κάλεσμα της η Λαϊκή Ενότητα, μέλη της οποίας μετέχουν στον κοινό μας αγώνα.

Περί Δικαίου αίσθημα: Κάτω από τον πάτο υπάρχει κι ο απόπατος (αναδημοσίευση)

 

Κάτω από τον πάτο υπάρχει κι ο απόπατος
Από Δημήτρης Σαραφιανός*
πηγή: Συσπείρωση Αριστερών Μηχανικών

 

Δημοσιεύθηκε ο ν.4509/2017 στον οποίο περιλαμβάνεται η διαβόητη τροπολογία για την ποινική δίωξη όσων αντιστέκονται στην λαίλαπα των πλειστηριασμών.

Συγκεκριμένα με το άρθρο 61 του νόμου, πέραν της αυτεπαγγέλτου δίωξης όσων προξενούν σωματικές βλάβες σε συμβολαιογράφους -διάταξη που ως γνωστόν δεν αφορά το κίνημα- τροποποιήθηκε η παράγραφος 3 του άρθρου 334 του ποινικού κώδικα (διατάραξη οικιακής ειρήνης) ως εξής: Όποιος εισέρχεται παράνομα σε κατάστημα ή χώρο δημόσιας, δημοτικής ή κοινοτικής υπηρεσίας ή νομικού προσώπου δημοσίου δικαίου ή επιχείρησης κοινής ωφέλειας ή σε χώρο που χρησιμοποιείται από υπάλληλο πλειστηριασμού κατά τη διαδικασία αναγκαστικής εκτέλεσης ή παραμένει στους χώρους αυτούς παρά τη θέληση της υπηρεσίας ή του υπαλλήλου του πλειστηριασμού που τους χρησιμοποιεί, θέληση την οποία του δηλώνει ο νόμιμος εκπρόσωπος της υπηρεσίας ή ο υπάλληλός της ή ο υπάλληλος του πλειστηριασμού, και προκαλεί έτσι διακοπή ή διατάραξη της ομαλής διεξαγωγής της υπηρεσίαςή του πλειστηριασμού τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον έξι (6) μηνών. Με φυλάκιση τουλάχιστον τριών (3) μηνών τιμωρείται όποιος παράνομα εισέρχεται ή παραμένει στους προαναφερόμενους χώρους ή καταστήματα κατά το χρόνο μη διεξαγωγής της υπηρεσίας ή του πλειστηριασμού με σκοπό την παρακώλυση αυτών.

Η διάταξη συνιστά τον ιδεότυπο του ιδιώνυμου αδικήματος. Ιδιώνυμο είναι το αδίκημα του οποίου τα στοιχεία που το συγκροτούν παραλλάσουν τόσο πολύ από το βασικό αδίκημα που το καθιστούν αυτοτελές. Και βέβαια στην καθομιλουμένη η λέξη χρησιμοποιείται για κατ’ εξοχήν πολιτικά αδικήματα που ενέχουν το στοιχείο της φρονηματικής δίωξης. Εδώ ο ορισμός ταιριάζει απόλυτα και με τις δυο έννοιες.

Καταρχάς η διάταξη ως είχε πριν την τροποποίησή της δεν μπορούσε να καταλάβει την διακοπή ή διατάραξη της ομαλής διεξαγωγής του πλειστηριασμού που διενεργείτο στα Ειρηνοδικεία, καθώς η διεξαγωγή πράξης αναγκαστικής εκτέλεσης δεν συγκροτεί δημόσια υπηρεσία η λειτουργία της οποίας μπορούσε να διαταραχθεί (ούτε βέβαια ο συμβολαιογράφος θα μπορούσε να θεωρηθεί νόμιμος εκπρόσωπος της υπηρεσίας αυτής για να διατυπώσει τη θέλησή της). Αντίθετα με τη διάταξη της παραγράφου 1 του ίδιου άρθρου θα μπορούσε να θεωρηθεί διατάραξη οικιακής ειρήνης η εισβολή σε γραφείο συμβολαιογράφου (Όποιος εισέρχεται παράνομα ή παραμένει παρά τη θέληση του δικαιούχου στην κατοικία άλλου ή στο χώρο που αυτός χρησιμοποιεί για την εργασία του ή σε χώρο περικλεισμένο που αυτός κατέχει τιμωρείται με φυλάκιση μέχρι ενός έτους ή με χρηματική ποινή).

Ισχύει λοιπόν ακριβώς το αντίθετο από αυτό που είπε ο Υπουργός Δικαιοσύνης στη Βουλή, ήτοι ότι το προϊσχύον δίκαιο κάλυπτε τους πλειστηριασμούς στα Ειρηνοδικεία, αλλά όχι τους πλειστηριασμούς που θα διενεργούνται ηλεκτρονικά από το γραφείο του συμβολαιογράφου.Το γεγονός ότι μέσα σε μια Βουλή γεμάτη δικηγόρους δεν βρέθηκε ένας να ξεφτιλίσει νομικά τον Υπουργό, που προσπάθησε να θολώσει τα νερά, δείχνει για μια ακόμα φορά την έλλειψη αντιπολιτευτικής φωνής στο μνημονιακό κοινοβουλευτικό κενοτάφιο.

Το αδίκημα όπως νομοθετήθηκε περιέχει σημαντικές αντιφάσεις και ερμηνευτικά ζητήματα. Πώς θα θεωρηθεί ότι κάποιος εισέρχεται και παραμένει παράνομα σε χώρο διεξαγωγής του πλειστηριασμού, όταν αυτός διεξάγεται υποχρεωτικά δημόσια; Εκτός πλέον αν θεωρείται ότι οι μόνοι νόμιμοι πλειστηριασμοί είναι αυτοί που διεξάγονται τελευταίως με κλειστές προσφορές από τις τράπεζες και σε κλειστό οικογενειακό κύκλο (μόνο ο συμβολαιογράφος και τα ΜΑΤ).

Ποιος είναι ο χώρος που διεξάγεται ο πλειστηριασμός; Η αίθουσα του Ειρηνοδικείου ή ακόμα και τα κυλικεία και οι τουαλέτες αυτού (χώροι στους οποίους προσπαθούσαν τελευταίως οι συμβολαιογράφοι να πραγματοποιήσουν πλειστηριασμούς με τις ευλογίες της διοίκησης του Συμβολαιογραφικού Συλλόγου Αθηνών);

Η διαμαρτυρία συνιστά διατάραξη; Ο αποκλεισμός του εξωτερικού χώρου του Ειρηνοδικείου (που δεν συνιστά παραμονή στο χώρο του πλειστηριασμού, αλλά δεν επιτρέπει την δημόσια πρόσβαση σε αυτόν);

Και βέβαια το αποκορύφωμα της φρονηματικής δίωξης αποτελεί η διάταξη σύμφωνα με την οποία τιμωρείται και όποιος εισέρχεται ή παραμένει παράνομα (πώς παράνομα αφού οι χώροι των Ειρηνοδικείων είναι δημόσιοι;) στο χώρο διεξαγωγής πριν την διεξαγωγή με σκοπό την (μελλοντική) διατάραξη. Με ποιον τρόπο θα διαπιστώνεται ο σκοπός που τουλάχιστον σε αυτό το στάδιο παραμένει ενδιάθετο φρόνημα; Και από ποιόν θα διαπιστώνεται;

Τι σχέση έχουν αυτές οι διατάξεις με τις (συνταγματικά καθιερωμένες) κατευθυντήριες αρχές του ποινικού δικαίου και με τις δηλώσεις του προηγούμενου Υπουργού ότι η δικαιοσύνη δεν ασχολείται με απόψεις, αλλά με πράξεις και ότι οφείλουμε να σεβόμαστε στο έπακρο τα ατομικά δικαιώματα; Επαψαν να ανήκουν σε αυτά η ελευθερία της έκφρασης και η ελευθερία της συνάθροισης;

Αποδεικνύεται απλούστατα για μια ακόμα φορά ότι η κατάργηση των κοινωνικών κατακτήσεων και των κοινωνικών και συλλογικών δικαιωμάτων (μεταξύ άλλων του δικαιώματος στη στέγη, του δικαιώματος στην απεργία κλπ) πηγαίνει χεράκι χεράκι και ροπαλάκι ροπαλάκι με την καταστολή και την κατάργηση των ατομικών δικαιωμάτων.

Ας επισημάνουμε ότι οι ποινές που προβλέπονται δεν έχουν ανώτατο όριο το ένα ή τα δυο έτη προκειμένου προφανώς να μην μπορούν στο μέλλον να υποπέσουν σε ειδική παραγραφή. Τιμωρούνται δηλαδή βαρύτερα από την διατάραξη κοινής ειρήνης (συμμετοχή σε διαδήλωση που εκτρέπεται σε βιαιοπραγίες).

Εδώ μάλιστα αυτό που ποινικοποιείται είναι είτε η διαμαρτυρία και η αγωνία του ανθρώπουπου δεν έχει κανένα άλλο μέσο να σώσει το σπίτι του (και βρίσκεται σε προφανή κατάσταση ανάγκης), είτε η κοινωνική αλληλεγγύη, δηλαδή η ανιδιοτελής ανταπόκριση στο αίτημα του άλλου, δηλαδή η στοιχειώδης ανθρωπιά.

Έτσι μαζί με την έννοια της Αριστεράς μετατράπηκαν σε σφουγγαρίστρες και οι κριτικές θεωρίες του δικαίου και οι φιλελεύθερες αντιλήψεις για το ποινικό δίκαιο

Και καλά, ο Κοντονής επί Τσαουσέσκου σπούδασε, αυτά έμαθε. Οι υπόλοιποι (μεταξύ των οποίων καθηγητές του ποινικού και της φιλοσοφίας του δικαίου) δεν σκέφτηκαν τουλάχιστον να παραιτηθούν;

*Ο Δημήτρης Σαραφιανός είναι δικηγόρος και μέλος της Πολιτικής Γραμματείας της ΛΑ.Ε.