Κίνημα Χωρίς Μεσάζοντες-Νομοσχέδιο φέρετρο! (αναδημοσίευση)

 

Πηγή: https://kasdaglis.wordpress.com/2017/10/31/xoris-mesazontes/

 

Η έκρηξη των κινημάτων αλληλεγγύης επιβεβαιώνει ότι το ρητό «η κρίση γεννάει ευκαιρίες» μπορεί να ισχύει και για το λαό (και όχι μόνο για κάτι επιχειρηματίες, τραπεζίτες, αετονύχηδες και πολιτικούς, που έχτισαν καριέρες πάνω σ’ αυτήν).

Εμβληματικό παράδειγμα το Κίνημα Χωρίς Μεσάζοντες, που ντεμπουτάρισε στην Κατερίνη ως «κίνημα της πατάτας» και εξαπλώθηκε παντού.

Το Κίνημα Χωρίς Μεσάζοντες συνδυάζει συμπίεση των τιμών καταναλωτή, ανάσα στους αγρότες, χτύπημα στους μεσάζοντες. Και κάτι ακόμα πιο σπουδαίο, τη συνάντηση παραγωγού και καταναλωτή, με ό,τι γόνιμο αυτή συνεπάγεται.

Κατά την πενταετία 2011-2015, ο ΣΥΡΙΖΑ ως αντιμνημονιακή αντιπολίτευση το αγκάλιασε – για να μην πω το αντέγραψε, προβάλλοντάς το ως uπόδειγμα ενός νέου παραγωγικού / καταναλωτικού μοντέλου.

Να όμως που με το νομοσχέδιο του υπουργείου Ανάπτυξης για την «άσκηση υπαίθριων εμπορικών δραστηριοτήτων», που συζητείται στην Επιτροπή Παραγωγής και Εμπορίου της Βουλής, η κυβέρνηση προσχωρεί στο κίνημα των… μεσαζόντων:

-Περιορίζοντας τη δυνατότητα των παραγωγών να πωλούν τα προϊόντα τους έξω από την περιφέρειά τους (επαναφέροντας δηλαδή το καθεστώς ομηρίας τους από τους χονδρέμπορους). Σε ποιον θα πουλήσει ο αγρότης τα προϊόντα του: στον συντοπίτη που τα παράγει επίσης ή στον κάτοικο των πόλεων;

-Παρεμποδίζοντας πολλαπλά τη διάθεση των προϊόντων στους ενδιαφερόμενους καταναλωτές.

-Καθιστώντας τις πρωτοβουλίες Χωρίς Μεσάζοντες έρμαια του κάθε δημάρχου, από τον οποίο θα εξαρτάται η αδειοδότησή τους.

Αντί να δώσει ώθηση στην κοινωνική οικονομία που κατά τα άλλα διαφημίζει, η κυβέρνηση (συνεπικουρούμενη από την αντιπολίτευση) επιβάλλει περιορισμούς κομμένους και ραμμένους πάνω στα συμφέροντα χονδρεμπόρων και σουπερμάρκετ.

Και μη σκεφτείς ότι το θέμα είναι περιθωριακό, ότι αφορά μονάχα όσους ψωνίζουν από τις αγορές χωρίς μεσάζοντες. Έχει αποδειχτεί ότι η ανάπτυξη του κινήματος επιδρά καταλυτικά στις τιμές σε όλη την αγορά.



Πρώτη δημοσίευση στην εφημερίδα ΕΘΝΟΣ, 31.10.2017

Τα κόκκινα δάνεια πεδίο αενάου κερδοφορίας

Σύμφωνα με τα πρόσφατα ρεπορτάζ των οικονομικών σελίδων η τράπεζα Eurobank πούλησε µη εξυπηρετούµενα δάνεια στο 3% της τρέχουσας αξίας τους. Σαν τρέχουσα αξία θεωρείται το ποσό της  κατάσχεσης που επέβαλε η τράπεζα σε περιουσιακά στοιχεία του οφειλέτη ή το ποσό της διαταγής πληρωμής αν ο οφειλέτης δεν διαθέτει περιουσιακά στοιχεία. Πάνω σε αυτό το ποσό γίνεται παγίως η διαπραγμάτευση με τους αγοραστές των κόκκινων δανείων, σπανιότερα δε πάνω στο ποσό της απαίτησης που καταγράφηκε στον τελευταίο ισολογισμό της τράπεζας.

Φυσικά υπάρχουν και περιπτώσεις που η απαίτηση έχει διαγραφεί από τον ισολογισμό (στοιχεία του ενεργητικού) λόγω χαμηλής εισπραξιμότητας σε συνδυασμό με την πολιτική της μείωσης των κόκκινων δανείων του χαρτοφυλακίου της. Η διαγραφή επιτυγχάνεται με την εμφάνιση της δαπάνης αυτής ως επισφαλής απαίτηση κάτι που μειώνει τα φορολογητέα και όχι μόνον-κέρδη της τράπεζας (εις βάρος του μερίσματος των μετόχων σε τελευταία ανάλυση) και ταυτόχρονα δεν απαλάσσει τον δανειολήπτη από το άχθος της οφειλής.

Πολλοί αναρωτιούνται γιατί η επιλογή της πώλησης κόκκινων δανείων σε funds και όχι στους ίδιους τους οφειλέτες  σε τιμή διάθεσης ίση με την τιμή που διατίθεται στο fund μια πρακτική που εμφανίζεται σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Μάλιστα εσχάτως γίνονται κινήσεις δημιουργίας κινήματος με αίτημα τη νομική θέσμιση της υποχρέωσης των τραπεζών να ικανοποιούν το δικαίωμα προτίμησης των δανειοληπτών τους για την αγορά των κόκκινων δανείων τους.

Στο αφελές περίγραμμα του αιτήματος αυτού έρχεται να απαντήσει η δήλωση του προέδρου της Intrum Mikael Ericson (εταιρείας που ανέλαβε να ...ξελασπώσει τα κόκκινα χαρτοφυλάκια της Eurobank κατά 1,5 δις ευρώ με αντίτιμο μόλις 45 εκατομμύρια ευρώ !!!). Με την αποστομωτική ειλικρίνεια που διακρίνει κάθε σύγχρονο κερδοσκόπο ο πρόεδρος της Intrum Mikael Ericson δήλωσε:(http://www.sofokleousin.gr/archives/358638.html)
«Αυτή η επένδυση είναι στρατηγικά σηµαντική καθώς καθιστά την Intrum έναν δυνατό συνεργάτη για τις ελληνικές τράπεζες οι οποίες διαθέτουν σηµαντικά χαρτοφυλάκια µη εξυπηρετούµενων δανείων τα οποία πρέπει να διαχειρισθούν. Πιστεύουµε ότι η ελληνική οικονοµία όσον αφορά τη διαχείριση των πιστωτικών απαιτήσεων προσφέρει σηµαντικό πεδίο ανάπτυξης για την Intrum η οποία κατέχει ήδη ηγετική θέση στην Ευρώπη».

Παράλληλα η δήλωση του διευθύνοντα συμβούλο της Eurobank Φωκίωνα Καραβία αποκαλύπτει τη γύμνια της πολιτικής χορηγήσεων της τράπεζας στο διάστημα της ασύστολης πιστωτικής επέκτασης που ζέστανε με αρκετά  εκατομμύρια τις τσέπες μεγαλοστελεχών της.
«H Eurobank τηρώντας τη δέσµευσή της έναντι των εποπτικών αρχών και των µετόχων της για την µείωση του χαρτοφυλακίου µη εξυπηρετούµενων δανείων της µέσω ενεργούς διαχείρισης συνήψε µια σηµαντική συµφωνία για την πώληση στην Intrum µη εξυπηρετούµενων καταναλωτικών δανείων, χωρίς εξασφαλίσεις. Είµαστε πολύ ικανοποιηµένοι που ολοκληρώνουµε σήµερα αυτή τη συµφωνία µε τον µεγαλύτερο διαχειριστή απαιτήσεων στην Ευρώπη ο οποίος είναι ιδιαιτέρως γνωστός για τις βέλτιστες πρακτικές διαχείρισης που εφαρµόζει».

Αποκαλύπτει και ομολογεί ότι το πακέτο κόκκινων δανείων που διατέθηκε στην Intrum διέθεταν πέτσινες εξασφαλίσεις, κάτι για το οποίο ουδείς θα λογοδοτήσει ούτε προς τους μετόχους, ούτε προς την εποπτεύουσα αρχή-την τράπεζα Ελλάδος. Μιλάμε για την επταετία 2002 έως και 2008.

Πίσω από αυτή την ανάγκη ξεφορτώματος του βρώμικου χαρτοφυλακίου (ποιός ξέρει αν αύριο κάποιος οικονομικός εισαγγελέας σκαλίσει την υπόθεση) κρύβεται μια λεπτομέρεια της συμφωνίας: διαχειρίστρια του πακέτου αυτού ορίσθηκε η Financial Planning Services (FPS),100% θυγατρική της Eurobank.

Όμως τί είδους διαχείριση θα κάνει η κόρη της αμαρτωλής Eurobank ; Θα νομίσουν πολλοί ότι θα αρχίσει να κυνηγάει τον κάθε οφειλέτη που μάλιστα δεν διαθέτει ούτε ποδήλατο στο όνομά του. Το κυνήγι θα συνεχίζεται και αυτό παράλληλα με την επικαιροποίηση των οικονομικών δυνατοτήτων του κάθε οφειλέτη σε συνεργασία με τον φορολογικό μηχνισμό του κράτους. Όμως αυτό είναι και το μόνο περιουσιακό στοιχείο-κάλυμμα του δανείου του. Δηλαδή το κυνήγι, ο φόβος, η πίεση και η καταστολή που θα ασκεί σε κομμάτια της κοινωνίας-πρωτίστως η οικονομική καταστολή, που σημαίνει οικονομική καταδίκη έως τερματων αιώνος στον οφειλέτη και τους τυχόν απρόσεκτους κληρονόμους του.

Η οικονομική καταστολή ίσως να αποτελέσει μια μορφή πολιτειακού μορφώματος στον αιώνα που διανύουμε διασπώντας κάθετα και οριζόντια κάθε κοινωνική συνοχή.

Ποιό το όφελος μιας τέτοιας επένδυσης της Intrum...

Ήδη από τον Δεκέμβρη του  2012 είχαμε προβλέψει την εξέλιξη αυτή και επισημάνει τις συνέπειές της. Μπορείτε να ανατρέξετε εδώ. http://dikaex.blogspot.gr/2012/12/blog-post_4980.html.

Και για να συνδέσουμε τις τότε προβλέψεις μας με το θέμα μας 

κείμενό μας 

http://dikaex.blogspot.gr/2013/10/blog-post_19.html

Είναι ξεκάθαρο ότι η φούσκα των ακινήτων αποτέλεσε μοχλό συσσώρευσης πλούτου σε παγκόσμια κλίμακα. Αφού κερδοσκόπησαν μέσω των δανείων των τραπεζών, τώρα όλοι αυτοί απαιτούν την κατάσχεση των σπιτιών μας, έχοντας φροντίσει να τα υποθηκεύσουν με τα "ψιλά γράμματα" των δανειακών συμβάσεων. Παράλληλα ο παγκόσμιος πλούτος συγκεντρωμένος στα χέρια λίγων και ο "κοπανιστός αέρας" των δανειακών και χρηματιστηριακών προϊόντων (μετοχές, ομόλογα, CDS, κ.α.) αποζητά να αποκτήσει εμπράγματη αξία και μάλιστα σε μορφή γής. .....
 

Αν δεν οργανωθούμε και δεν αντισταθούμε ένα σημαντικό μερίδιο πληθυσμού θα μετατραπεί σε νεο-άστεγους, σε ένοικο και "πολίτη" παραγκών και παραγκουπόλεων στο περιθώριο των πόλεων, έξω από τα "τείχη". Ο χωροταξικός και οικιστικός σχεδιασμός των πόλεων υπακούοντας πλέον στις ανάγκες των κερδοσκόπων γής, θα αλλάξει τη μορφή των πόλεων (τέτοια αποτελέσματα έχουμε δεί σε μικροκλίμακα στην πόλη της Αθήνας -Μεταξουργείο, Ψυρρή, Πλάκα-) αλλά σε μεγάλη κλίματα σε πόλεις του εξωτερικού, ειδικά στη Λατινική Αμερική (Μπουένος Άιρες, Ρίο ντε Τζανέϊρο, κ.α. (όπου εκεί η φτωχοποίηση και η αρπαγή γής έχουν εμφανισθεί εδώ και δεκαετίες, βλέπε παραγκουπόλεις, διαμερίσματα πόλεων εντειχισμένα, κ.λπ.). Δημιουργούνται έτσι οι λεγόμενες Κλειστοπόλεις (κατά των Πωλ Βιριλιό) όπου ο "αέρας" της ανοικτής πόλης, της Κοσμόπολης, θα παραχωρήσει τη θέση του στο φόβο, στην έννοια της ασφάλειας και του πλήρους ταξικού διαχωρισμού μέσα στις ίδιες της πόλεις. Αυτή η μεθοδευμένη ερημοποίηση, ο τεμαχισμός της κοινωνικότητας, αποβλέπει στην ανύψωση της ατομικότητας και εν τέλει του ίδιου του φασισμού.

 Κάτω από αυτή την προοπτική οποιοδήποτε αίτημα θέσμισης ως ανωτέρω μοιάζει τουλάχιστον αφελές ή αγνοεί την ρέουσα πραγματικότητα. Τα τεράστια κέρδη που θα αποφέρει η τιτλοποίηση των πακέτων των κόκκινων δανείων που πωλούνται και η αέναη διαπραγμάτευσή τους στη χρηματιστηριακή εν πρώτοις αγορά ωχριούν μπροστά στα έσοδα από την επίπονη διαπραγμάτευση-διακανονισμό που θα είναι αναγκασμένες οι ίδιες οι τράπεζες να κάνουν χωριστά με τον κάθε οφειλέτη. Σαν εμπόρευμα η ανάγκη της στέγασης   βρίσκει την απόλυτη υπεραξία του ακριβώς στη διαδικασία της τιτλοποίησης και διακ΄νησής του σαν χρηματιστηριακό προϊόν. Είναι μια περιφερόμενη φούσκα με γονίδιο τη φούσκα και πρόσοδο είτε χρηματιστηριακή, είτε εν ανάγκη εμπράγματη σε όποιες περιπτώσεις το δάνεια έχουν κάποιο αντίκρυσμα.

Άλλοι παράγοντες που επιβάλλουν τη μαζική πώληση των κόκκινων δανείων σε funds.

Πέρα από την καυτή ανάγκη της απομείωσης των κόκκινων δανείων που επιβάλλουν οι ελεγκτές της ΕΚΤ άλλοι δευτερεύοντες παράγοντες ωθούν τις τραπεζικές διοικήσεις στην ευτελιστική για τους επιπόλαιους αναγνώστες εκποίηση των απαιτήσεών τους.

1. Η μαζική εκχώρηση που αναπτύξαμε πιο πάνω, Απαλλάσει τις τράπεζες από τη διαχείρισή τους που από ένα σημείο και μετά είναι ασύμφορη. και επειδή η τιτλοποίηση θα φέρει μεγάλα κέρδη οι τραπεζίτες έχουν συστήσει εταιρείες διαχείρισης οι αμοιβές των οποίων θα είναι ανάλογες του τζίρου των τίτλων, οπότε διαχείριση στα μέτρα τους αλλά με κέρδος. παράλληλα πολλές τράπεζες μετέχουν σε funds οπότε δημιουργείτει μια δεύτερη ευκαιρία κερδοσκοπίας.

2. Η διαχείριση των ακινήτων που θα προκύψουν από την τελεσφορηση των πλειστηριασμών είναι ακόμη ένας μπελάς για τις τράπεζες. Η εκχώρηση ενυπόθηκων δανείων τις απαλλάσει και από αυτό το μπελά. Ήδη μερικές τράπεζες έχουν ιδρύσει θυγατρικές για τη διαχείριση. Σε αυτό το σημείο να μην παραβλέψουμε ότι η διαχείριση των ακινήτων που έχουν περάσει στα χέρια των τραπεζών συγκεντροποιείται και καθίσταται εργαλείο οικιστικής πολιτικής με τις όποιες κοινωνικές προεκτάσεις (γράψαμε πιο πάνω).

3.Συμβαίνει στην ελλάδα ο οφειλέτης να διαθέτει ακόμη το πιο ισχυρό οπλοστάσιο νομικής και δικονομικής θωράκισης συγκριτικά με κάθε άλλη χώρα του κόσμου. Αυτό προκαλεί αλλεργικό σοκ στους σύγχρονους τραπεζίτες που έχουν εγκατασταθεί στις διοικήσεις των τραπεζλων μας. Η διαδικασία μέχρι τον πλειστηριασμό παραμένει κατ' αυτούς δαιδαλώδης και δαπανηρή, αλλά και η ίδια η τύχη του πλειστηριασμού μέχρι την απόδοση του ακινήτου-λάφυρο είναι επίσης δαπανηρή. 

Όσοι λοιπόν επικαλούνται την Κύπρο όπου ο δανειολήπτης μπορεί κάτω από ορισμένες προϋποθέσεις να αγοράσει το δάνειό του ας το ξανασκεφθούν. Στην Κύπρο ή όπου άλλού η δυνατότητα αυτή παρέχεται σαν αντίβαρο στην αυστηρότατα συνοπτική υπερ των δανειστών διαδικασία αρπαγής του ακινήτου. Μια διαδικασία που ίσχυε και στη χώρα μας λίγες μόνο δεκαετίες πριν.

4. Τέλος να αναφέρουμε το πολιτικο και κοινωνικό κόστος της πώλησης των κόκκινων δανείων.

Η διαδικασία αυτή δεν είναι δημόσια, γίνεται εν κρυπτώ, χωρίς την έγκριση του δανειολήπτη. Αντίθετα ο πλειστηριασμός ακόμη και στην ακραία μορφή εκτέλεσης τον ηλεκτρονικό είναι μια διαδικασία που κοινοποιείται και κινητοποεί τα πολιτικά αλλά και ανθρωπιστικά αντανακλαστικά της κοινωνάις. Ίσως αυτό να είναι και η πλέον ισχυρή άμυνα απέναντι στον πλειστηριασμό. Το πολιτικό κόστος για την όποια κυβέρνηση απομειούται -θάλεγα σε ποσοστό έκπτωσης του κόκκινου δανείου-αν τον πλειστηριασμό τον αναλάβει μια εταιρεία διαχείρισης με έδρα το Λονδίνο ή ένα νομικό προσωπικό αγνώστου ταυτότηατς και προελέυσεως.

οδυνηρός επίλογος

Όλοι αυτοί οι κίνσυνοι και η εξέλιξη είχαν προβλεφθεί από το 2012 από τη συλλογικότητά μας. Δεκάδες εκδηλώσεις, κινηματικές και ενημερωτικές συναντούσαν την αδιαφορία ή την αντιπαλότητα άλλων αριστερο-επανναστατικών υποτίθεται συλλογικοτήτων. Λαμπρή εξαίρεση αποτέλεση η ίδρυση τμήματος νομικής ενημέρωσης και κινηματικών δράσεων από την Αλληλεγγύη για Όλους με την οποία συμπράξαμε στη δημιουργία της Πρωτοβουλίας Πλειστηριασμοί-Stop. Η πολιτική εξέλιξη με τη μεταστροφή του ΣΥΡΙΖΑ σε μνημονιακή δύναμη αποδυνάμωσε τον βραχίονα της ΑγΟ που ασχολείτο με τους πλειστηριασμούς, έμειναν όμως οι ρίζες για να συνεχίσουμε την πάλη μας πάνω στις ενοράσεις και τις ιδέες που είχαμε τότε διατυπώσει. Οι όψιμοι Κολόμβοι των πλειστηρασιμων ας ξανασκεφθούν τη ζημιά που προξένησαν στην κοινωνία και στα κινήματα προσανατολίζοντάς τα σε σευτερεύουσας σημασίας δράσεις, π..χ. τζάμπα μετακίνηση, κ.λπ. που συμφωνούσαν με την ατζέντα των κομματιδίων στα οποία είχαν καπελωθεί.

Γκάφα ολκής των Anonymous Greece, όμως κάποιοι πανηγυρίζουν

Εντάξει οι πανηγυρισμοί, αλλά μάλλον λάθος σελίδα χτύπησαν οι Anonymous Greece. Η σελίδα (ηλεκτρονικής) δημοσίευσης των πλειστηριασμών ήταν απαίτηση και είναι κατάκτηση του κινήματος κατά των πλειστηριασμών προκειμένου να γνωρίζει χωρίς έξοδα (συνδρομές) και χωρίς σπατάλη χρόνου ποιοί πλειστηριασμοί γίνονται και επομένως να προγραμματίζει τις δράσεις του. Επομένως αυτοί που δικαιούνται να πανηγυρίζουν είναι μόνο οι τραπεζίτες και οι υπάλληλοί τους. Όσον αφορά τους Anonymous Greece μάλλον φταίει η άγνοιά τους για το θέμα γενικά.

Αναρωτιέται κανείς αν σκέφθηκαν τόσο οι ακτιβιστές όσο και οι πανηγυρίζοντες: 

1. Ποιός είναι ο κερδισμένος από αυτόν τον "ακτιβισμό" τους. 

2. Αν την ερχόμενη Τετάρτη γίνουν πλειστηριασμοί πρώτων κατοικιών πως θα τους πληροφορηθεί το κίνημα προκειμένου να τους αποτρέψει.

Παρατήρηση: 

1. Δεν το θεωρώ δύσκολο να ρίξει κανείς τη σελίδα του Ταμείου Νομικών.

2. Η πλατφόρμα διεξαγωγής των ηλ. πλειστηριασμών δεν έχει καμμία σχέση με τη σελίδα δημοσίευσης των πλειστηριασμών τόσο από την άποψη της προσβασιμότητας όσο και από την άποψη ότι μπορεί εξίσου εύκολα να χτυπηθεί. Επομένως ας μην πανηγυρίζουν κάποιοι που ισχυρίζονται ότι παλεύουν μέσα από το κίνημα κατά των πλειστηριασμών, λέγοντας ότι το "πέσιμο" στη σελίδα δημοσίευσης είναι νίκη του κινήματος.

υγ. ευτυχώς που προλάβαμε και βγάλαμε το δελτίο πλειστηριασμών της επόμενης Τετάρτης.

Λαϊκή Συνέλευση Εξαρχείων: Για την εκδήλωση ενάντια στο κλείσιμο του 35ου Δημοτικού Σχολείου (Εξαρχείων). Φωτογραφίες-βίντεο

Ανακοίνωση

Χαιρετίζουμε τη μαζική και ενεργή συμμετοχή των κατοίκων και των φίλων της γειτονιάς στη μεγάλη μας εκδήλωση ενάντια στη μεθόδευση για την υποβάθμιση/κλείσιμο του 35ου Δημοτικού Σχολείου Εξαρχείων.

Η επιτυχία της εκδήλωσης δεν ήλθε τυχαία. Οφείλεται στην αποτελεσματική συμμετοχή (τόσο για την οργάνωση/προετοιμασία όσο και για την πραγμάτωσή της) των μελών του Συλλόγου Διδασκόντων και του Συλλόγου Γονέων-κηδεμόνων του 35ου Δημοτικού Σχολείου, των μελών της Λαϊκής Συνέλευσης Εξαρχείων και κατοίκων της γειτονιάς.

Ευχαριστούμε θερμά όλους τους καλλιτέχνες που μας στήριξαν με την αλληλέγγυα συμμετοχή τους στα δρώμενα της εκδήλωσης:
Τον Σταύρο με το μπουζούκι του, τις αφηγήτριες παραμυθιών Γεωργία Χαϊκάλη και Μαρία Κωνσταντή, τη θεατρική ομάδα "Τόπι", το "Θέατρο Αλληλεγγύης για Παιδιά", to Τσίρκο "Cachivache", τους εκπαιδευτικούς και τους μαθητές του 35ου και 36ου Δημοτικού Σχολείου που επιμελήθηκαν και διεκπεραίωσαν το χορευτικό πρόγραμμα, το μπαλέτο από την ομάδα Studio "Χώρος", τους μουσικούς από το συγκρότημα "Ψυχή του Δρόμου" και τη "Λαϊκή Ορχήστρα της Λαμπηδόνας" που μας πρόσφεραν ανεξάντλητο κέφι και διασκέδαση. 

Ευχαριστούμε τις συλλογικότητες και τα στέκια που συμπαραστάθηκαν και βοήθησαν στην επιτυχία της εκδήλωσης. Ευχαριστούμε τους αλληλέγγυους επαγγελματίες της γειτονιάς για την υλική τους υποστήριξη. Τέλος, ευχαριστούμε όσες και όσους δούλεψαν για να έχουμε αυτό το αποτέλεσμα.

Η εκδήλωση άφησε τη υπόσχεση πως χαράσσεται μια νέα προοπτική για τη γειτονιά τη στιγμή που το μέλλον της όλο και σκοτείνιαζε. Έδειξε πως αν τολμήσουμε μπορούμε την υπόσχεση να την κάνουμε πραγματικότητα.

Σύλλογος Διδασκόντων του 35ου Δημοτικού Σχολείου,
Σύλλογος Γονέων-κηδεμόνων του 35ου Δημοτικού Σχολείου
Λαϊκή Συνέλευση Εξαρχείων

Όχι στο κλείσιμο της κοινωνικής πολυκατοικίας Μπουμπουλίνας 36 από τον Δήμο Αθήνας

Όχι στο κλείσιμο της κοινωνικής πολυκατοικίας 

Μπουμπουλίνας 36 από τον Δήμο Αθήνας

Αύριο Πέμπτη 20 Ιούλη συγκέντρωση διαμαρτυρίας 

στο Δημαρχείο Αθήνας-πλατεία Κοτζιά ώρα 14.00.

Νάμαστε όλες και όλοι εκεί.

Έκκληση των κατοίκων της κοινωνικής πολυκατοικίας Μπουμπουλίνας 36 

του Δήμου Αθήνας να μην γίνουν άστεγοι ξανά.

-Οι ένοικοι καλούν σε συνέντευξη την Πέμπτη 20 Ιούλη στις 12.00 στην κοινωνική πολυκατοικία στην οδό Μπουμπουλίνας 36.

-Καλούν σε παρουσία στη συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου της Αθήνας την Πέμπτη 20 Ιούλη στις 1.45μμ, στην οδό Αθηνάς.


«Ολοι όσοι μένουμε στην κοινωνική πολυκατοικία της οδού Μπουμπουλίνας 36 θέλουμε να συνεχίσουμε να έχουμε ένα κεραμίδι πάνω από το κεφάλι μας και όχι να βρεθούμε να κοιμόμαστε στους δρόμους και στα παγκάκια.»

Οι εικοσιοκτώ κάτοικοι της κοινωνικής πολυκατοικίας της οδού Μπουμπουλίνας 36 αντιμετωπίζουν την αναγκαστική έξωση, με διακοπή ρεύματος και νερού από την Παρασκευή 21 Ιούλη καθώς ο Δήμος της Αθήνας δεν ανανεώνει την σύμβαση με το Ίδρυμα Χατζηκώστα στο οποίο ανήκει το οίκημα.

Δίκτυο Κοινωνικής Αλληλεγγύης Εξαρχείων

Ενωτική πρωτοβουλία κατά των Πλειστηριασμών

ΚΟΙΝΗ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΤΗΤΩΝ:...Ας αποφασίσουμε λοιπόν τι θέλουμε για τα Εξάρχεια...

ΚΟΙΝΗ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΤΗΤΩΝ.
Ενάντια στην αντικοινωνική βία, τον κοινωνικό κανιβαλισμό και τις επιθέσεις σε αυτοοργανωμένα στέκια και συλλογικότητες.
(Οι υπογραφές είναι ανοιχτές για όποιον επιθυμεί να το προσυπογράψει).

ΤΑ ΕΞΑΡΧΕΙΑ ΔΗΜΟΣΙΟΣ ΧΩΡΟΣ
Εξάρχεια, τόπος μοναδικός, εμβληματικός και αδιάλειπτα παρών στην κοινωνική και πολιτική πραγματικότητα του τόπου τα τελευταία 40 χρόνια. Ένας χώρος ζύμωσης του ανατρεπτικού, αποδοχής του διαφορετικού και πραγμάτωσης ή απώλειας ονείρων. Μια περιοχή που συνεχώς αλλάζει, προκειμένου να αφουγκραστεί το σήμερα και να ψηλαφίσει το αύριο. Η συχνότητα και η ένταση αυτής της αλλαγής είναι σαφώς μεγαλύτερη στην εποχή της κοινωνικής μετάβασης που ζούμε, όπως αυτό φαίνεται μέσα από την αποκαθήλωση μεγάλων αφηγήσεων και θεσφάτων του χτες και την ανάδυση καινούριων σημασιών και νοημάτων.
 

Η διάλυση και η μετάλλαξη παραδοσιακών ομάδων και η εμφάνιση μορφωμάτων με διαφορετικές αφετηρίες και αναφορές από αυτές που έχουμε συνηθίσει στη μεταπολίτευση, αποδεικνύουν του λόγου το αληθές. Τα Εξάρχεια γίνονται για μια ακόμη φορά ένα σταυροδρόμι, που με οδηγό το άγνωστο είτε θα εκτοξεύσουν τη φαντασία και τη δημιουργία απ’ τα κάτω, κρατώντας ανοιχτή την ερώτηση, είτε θα βυθιστούν στη μαύρη τρύπα της αφάνειας, μιας εποχής που δεν πρόλαβε να συμβαδίσει και να κατανοήσει.


Το διακύβευμα αυτή τη στιγμή στα Εξάρχεια είναι κομβικό και σημαντικό. Μακριά από την εντέχνως καλλιεργημένη από τα ΜΜΕ εικόνα ενός παρατημένου και παρηκμασμένου γκέτο στην καρδιά της μητρόπολης, βιώνονται ως μια όαση ελευθερίας στην αστική έρημο από όσους ζουν, δραστηριοποιούνται, επισκέπτονται κι έχουν αναφορά την περιοχή για τις πολιτικές και κοινωνικές τους δραστηριότητες. Ο δημόσιος χώρος άλλωστε και δη οι ελεύθερες ζώνες στον αστικό ιστό είναι από τα κυριότερα «σημεία» της ατζέντας της ελευθερίας που διαμορφώνεται εκ νέου παγκοσμίως κατά την κοινωνική μεταμόρφωση που συντελείται. Το έδαφος ως δυνατότητα και πεδίο έκφραση, στην ολοένα πιο διευρυμένη κατάσταση εξαίρεσης που επιβάλλεται, αποκτά καταλυτικό ρόλο και καθίσταται αναγκαιότητα.
 

Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι στα Εξάρχεια κυρίως συντελούνται εξαιρετικά ενδιαφέροντα κοινωνικά και πολιτικά πειράματα όπως για παράδειγμα η κοινότητα των προσφυγικών καταλήψεων που φιλοξενούνται στην περιοχή, το μέτωπο αγώνα γύρω από τα κοινά και την αλληλέγγυα οικονομία που συνευρίσκεται σ΄ αυτήν, οι lgbtq συλλογικότητες που διεκδικούν ριζοσπαστικά γύρω από το έμφυλο, τα εγχειρήματα και οι δομές πολιτικού ακτιβισμού με σταθερή και συνεχή παρουσία ή οι πρωτοβουλίες κατοίκων για αυτοδιαχείριση της γειτονιάς και πολιτιστική δημιουργία. Πειράματα που σε μια περίοδο κρίσης της αντιπροσώπευσης και του μεσσιανισμού της εξουσίας ενοχλούν, ανησυχούν και φοβίζουν του από πάνω ως μια εναλλακτική πρόταση εκτός του δικού τους φτωχοποιοημένου, αποδιαρθρωμένου παραδείγματος. Να τονίσουμε την ιδιαιτερότητα του προσφυγικού που μέσα απ’ το ξεπέρασμα φυλετικών, εθνοτικών και θρησκευτικών διαφορών στο πνεύμα της αυτοδιαχείρισης και της αλληλεγγύης μπορεί να αποτελέσει μια καινούρια πρόταση αποδοχής του «άλλου», ισότητας και θετικής πολιτισμικής διάδρασης στις σύγχρονες κοινωνίες. Και με αφορμή αυτό να εντοπίσουμε τη δυνατότητα ουσιαστικής όσμωσης μ’ έναν κόσμο που παρακινούμενος απ’ τη προσφυγική τραγωδία ήρθε στην Αθήνα από κάθε πλευρά της γης, όχι στο πλαίσιο της επιλεκτικής αναπλάσεως του λεγόμενου gentrification που συμβαίνει π.χ. στο Μεταξουργείο ή στον Κεραμεικό, αλλά στη βάση της κοινωνικής αυτονομίας και αξιοπρέπειας.

Απ’ όλα τα παραπάνω φαίνεται ότι πίσω από το επιμελώς προπαγανδισμένο κατασκεύασμα περί «άβατου», «κράτους ανομίας» και λοιπών αρνητικών στερεοτύπων που συνοδεύουν πάντα τα Εξάρχεια στα τηλεοπτικά παράθυρα, υπάρχει ένας πλούτος δραστηριοτήτων, πράξεων και λόγου που απαντάει ακριβώς στο κύριο καθημερινό ερώτημα των ημερών. Τι κάνουμε τώρα που φτάσαμε σ’ αυτό το σημείο όπου το βαρέλι μοιάζει απύθμενο και το αύριο πιο εχθρικό από το χτες.

Είναι λογικό λοιπόν αυτό το καινούριο μονοπάτι ελευθερίας που ιχνηλατείται, να φοβίζει την εξουσία που με καταστολή, σπίλωση και υπονόμευση, προσπαθεί να γύρει το διακύβευμα προς το μέρος της.
Αυτό που δεν είναι καθόλου λογικό είναι σε ένα τόσο κομβικό σημείο, να παρατηρούνται ΑΚΡΑΙΑ φαινόμενα αυτοπροβοκαρίσματος, αυτοϋπονόμευσης κι ενός άκρατου αντικοινωνικού κανιβαλισμού από κομμάτια που επικαλούνται κι αναφέρονται συνεχώς στην περιοχή και που φιλοδοξούν επικυριαρχώντας να επιβάλλουν το στίγμα τους έναντι όλων των άλλων.
Η ομοιογένεια και η ταύτιση ποτέ δεν ήταν το ζητούμενο στο ανταγωνιστικό κίνημα, τουναντίον ο πλουραλισμός και η πολυμορφία συνέθετα ένα πιο εκρηκτικό μίγμα πράξης και λόγου, διευρύνοντας τις δυνατότητες και τις επιλογές. Πόσο μάλλον τη σημερινή εποχή που η σύνθεση αφορά περισσότερο το σήμερα, παρά το αύριο καθώς σε μια περίοδο βιωμένων αλλαγών, η αναζήτηση περνάει απ’ τη θρησκευτικής χροιάς ιδεολογική ανάλυση και τη γενίκευση, περισσότερο στον κόσμο του αισθητού και στο πιο συγκεκριμένο. Το ετερόκλητο και το ανόμοιο, λοιπόν, θα έπρεπε να εκλαμβάνονται ως θετικά και προκλητικά στοιχεία της πολιτικής επανανοηματοδότησης και όχι ως πηγή προβλημάτων, δυσχερειών και στασιμότητας. Και δυστυχώς η συνύπαρξη τελευταία στα Εξάρχεια χάνεται στη σκιά ανούσιων παιχνιδιών μικροεξουσίας, αναδύοντας την αποφορά σχέσεων και συμπεριφορών σαπουνόπερας και μεσημεριανών τηλεμαγκαζίνο. Κι όταν ένα περιβάλλον ελευθερίας παρανοείται κι εκφυλίζεται, αυτό είναι παρεπόμενο.

Τέτοια περιβάλλοντα λειτουργούν μόνο με βάση την κατανόηση, την ανοχή και κυρίως το σεβασμό, όλα απαραίτητα συστατικά για τη σύγκλιση κινήσεων με διαφορετικές αφετηρίες. Τα στοιχειώδη μίνιμουμ δηλαδή, για να ξεπεραστούν διαφωνίες και να χωρέσουν αντίθετες πολλές φορές απόψεις και προσεγγίσεις στο ελεύθερο βήμα που δίνει η πολύπαθη περιοχή τα τελευταία 40 χρόνια. Πολλές φορές στο παρελθόν είχαν δοκιμαστεί στο πλαίσιο πολιτικού ανταγωνισμού, μικροπαραγοντισμοί και τάσεις μικροηγεμόνευσης, αλλά πάντα υπήρχε ένα πολιτικό και κοινωνικό όριο που δεν υπερβαίνονταν και καθιστούσε τη συνύπαρξη εφικτή. Για να το πούμε όσο πιο απλά μπορούμε, τα Εξάρχεια είναι χώρος Ελευθερίας, δεν ανήκουν σε κανέναν κι η αγκαλιά τους είναι ανοιχτή για όλους.
Τα τελευταία φαινόμενα δείχνουν να υπερβαίνουν αυτό ακριβώς το όριο. Διάφορες μικροομάδες σε ένα κοινό συντονισμό, στο όνομα της ιδεολογικής καθαρότητας και διεκδικώντας μονοπώλιο περί του δικαίου των αγώνων τους, υιοθετούν πολεμική στάση απέναντι στους υπόλοιπους που δραστηριοποιούνται στην περιοχή και καθιστούν το σημείο συνδιαμόρφωσης ανύπαρκτο.

Μέσα σε νεομηδενιστικές φαντασιώσεις, εξαντλούν με θρησκευτική ευλάβεια, το περιεχόμενό τους στην καταστολή, δημιουργώντας μια μεταφυσική σχέση ετεροκαθορισμού με αυτή. Η μονότονη μυρωδιά βενζίνης στην πλατεία φεύγει ακόμα κι από το θεαματικό βασίλειο του lifestyle και χάνεται στη στείρα, μίζερη επανάληψη ενός πολιτικού αυτισμού που καθιστά οποιοδήποτε έξωθεν περιβάλλον ούτως ή άλλως εχθρικό. Κάνοντας το προλεχθέν όριο, όχι μόνο δυσδιάκριτο αλλά ουσιαστικά πεπερασμένο. Η αδυνατότητα σύγκλισης λοιπόν, οδηγεί στο επικίνδυνο καταφύγιο της βίας, βάζοντας στη θέση της διαλλακτικότητας τον αυταρχισμό και την επιβολή, με τις γνωστές παρενέργειες των τραμπουκισμών, της συκοφάντησης, της συνωμοσιολογίας και τη δημιουργία τοξικών καταστάσεων.

Η αλήθεια γίνεται ψέμα και φτάνουμε ν’ ακούμε για κατεχόμενα στα Εξάρχεια, τη στιγμή που η περίοδος της ωμής καταστολής με τους Δέλτα να μπαίνουν, να βαράνε και να ξεφτιλίζουν όποιον θέλουν στην πλατεία αποτελεί πολύ κοντινή παρακαταθήκη της φασιστικής κυβέρνησης Σαμαρά. Δεν υποβιβάζουμε την ένταση της καταστολής όπως φαίνεται κι από τις εκδικητικές ποινές στα δικαστήρια, την κατάσταση στις φυλακές ή στις εκκενώσεις καταλήψεων, εναρμονισμένης με τρομονόμους και με μια διαρκώς διογκούμενη κατάσταση εξαίρεσης της κυριαρχίας σε παγκόσμιο επίπεδο. Το να βλέπουμε φαντάσματα όμως, για να ξορκίσουμε την πραγματικότητα είναι άλλο και δυστυχώς οι πραγματικοί εχθροί υπάρχουν και είναι κομβικής σημασίας να αντιμετωπιστούν.

Γι’ αυτό η πολιτική απομόνωση τέτοιων αποπροσανατολιστικών φαινομένων, που δεν ζητάν απλά να παίξουν χωρίς να έχουν καλεστεί, αλλά θέλουν να επιβάλλουν και τους κανόνες του παιχνιδιού, είναι απαραίτητη, δεδομένη, και έπρεπε να έχει γίνει χτες. Συνεπαγωγικά, προσωπικές ή συλλογικές διαφορές και κόντρες, μικρο στρατηγικές και μικροπολιτικές που εκδηλώνονται επ’ αφορμή κι επί τη ευκαιρία της όξυνσης αυτού του μητροπολιτικού φαινομένου που σκιάζει τελευταία τα Εξάρχεια, είναι τουλάχιστον άστοχες, επιπόλαιες και πολιτικά επιβλαβείς κι όποιοι διολισθαίνουν σ΄αυτές, θα πρέπει να σταματήσουν να το κάνουν, στεκόμενοι στο ύψος του πολιτικού τους υποβάθρου και της ιστορίας τους.


Για να συνεχίσει και η ιστορία στα Εξάρχεια να αποπνέει αέρα ελευθερίας, τόσο υπέρ πολύτιμου στα ασφυκτικά περιβάλλοντα των σύγχρονων πανοπτικών ολοκληρωτισμών. Εδώ λοιπόν χρειάζεται να τονίσουμε ξανά ότι οι ελεύθερες ζώνες στης μητροπόλεις – κεντρικές αλληλοδιαδρώμενες πολιτικές σκακιέρες ανά τον πλανήτη- είναι καταλυτικές τα μέγιστα στην καινούρια απελευθερωτική πρόταση στο πνεύμα των καινούριων σημασιών και χαρακτηριστικών που αναδύθηκαν στο δήμιο χώρο. Ενδεικτικό είναι το παράδειγμα της Ρώμης, όπου η απώλεια της γειτονιάς του Σαν Λορέντζο, μιας ελεύθερης ζώνης απ την εποχή της ιταλικής αυτονομία, εξαιτίας μαφιόζικων εμπλοκών, γκετοποίησης και ακραίας μητροπολιτικής βίας, αποσυντόνισε κι αποδυνάμωσε ένα ισχυρότατο κίνημα, με αποτέλεσμα οι φασίστες να έχουν πάρει το δρόμο στη γειτονική πρωτεύουσα και να δεσπόζουν με μεγάλες φασιστικές καταλήψεις στο κέντρο της. Το Kreuzberg στο Βερολίνο, βορά αυτή τη φορά ενός άλλου επικίνδυνου φαινομένου, που προαναφέρθηκε, του gentrification, χάνοντας τα ριζοσπαστικά του χαρακτηριστικά, ξεθώριασε σιγά-σιγά ως ένας πρώην αυτόνομος, αυτόνομος, εναλλακτικός παράδεισος που συναντιέται πλέον μόνο σε ρετρό λευκώματα και φωτογραφίες.
Αντίθετα οι αυτόνομες κοινότητες της Ροζάβα, τα αδέρφια μας στο Standing Rock και τα αδιαλείπτως εδώ και μια εικοσαετία σήματα καπνού ελευθερίας από την Τσιάπας, συνεχίζουν να δίνουν στην ουτοπία το πρόσημο του εφικτού.

 

Ας αποφασίσουμε λοιπόν τι θέλουμε για τα Εξάρχεια. Άλλο ένα αστικό μύθο μέσα απ’ τον οποίο σε λίγα χρόνια θα δικαιολογούμε την ιδιώτευσή και την πολιτική μας παραίτηση με κινηματογραφική νοσταλγία ή ένα ανυπόταχτο χώρο αντίστασης, αξιοπρέπειας και αλληλεγγύης που θα μας επιτρέψει να φανταζόμαστε και να πράττουμε το αδύνατο κι απραγματοποίητο των ονείρων μας.

ΣΥΝΥΠΟΓΡΑΦΟΥΝ:
Λαϊκή Συνέλευση Εξαρχείων,
Ε.Κ.Χ Nosotros,
Αντιεξουσιαστική Κίνηση Αθήνας ,
Στέκι Μεταναστών, 

Δίκτυο για τα πολιτικά και κοινωνικά δικαιώματα , 
Προσφυγική Κατάληψη Νοταρά 26 ,
Προσφυγική Κατάληψη Όνειρο
,
Προσφυγική Κατάληψη Σπύρου Τρικούπη 17, Προσφυγική Κατάληψη Αραχόβης, 

Προσφυγική Κατάληψη 5ο Σχολείο,
Προσφυγική Κατάληψη Αχαρνών 22.

ANAKOIΝΩΣΗ ΤΗΣ ΛΑΪΚΗΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ ΕΞΑΡΧΕΙΩΝ: Κοίτα ποιοι μιλάνε για βία και άβατο στα Εξάρχεια!

 

 

ANAKOIΝΩΣΗ ΤΗΣ ΛΑΪΚΗΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ ΕΞΑΡΧΕΙΩΝ 

ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΤΩΝ ΜΠΑΤΣΩΝ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΣΤΙΣ 29 ΙΟΥΝΗ.

H Λαϊκή Συνέλευση Εξαρχείων μπροστά στο προκλητικό κάλεσμα του συνδικαλιστικού οργάνου των μπάτσων (Π.Ο.ΑΣ.Υ), στην πλατεία Εξαρχείων στις 29 Ιούνη με θέμα «Ανοιχτές & Ελεύθερες Πόλεις» !!! στεκόμαστε οργισμένοι και προβληματισμένοι.

Θέλουνε να μιλήσουνε για ανοιχτές και ελεύθερες πόλεις, αυτοί που σκοτώνουν αθώα παιδιά (όπως τον Γρηγορόπουλο και τον Καλτεζά), αυτοί που ανέχονται και στηρίζουνε τις πιάτσες ναρκωτικών. Αυτοί που μπαίνουν ακόμη και στα σπίτια μας αυθαίρετα, που κάνουν αμέτρητες προσαγωγές, συλλήψεις ακόμη και βασανισμούς νεολαίων στην περιοχή των Εξαρχείων. Αυτοί που πνίγουνε τη γειτονιά μας στα χημικά ό,τι ώρα θέλουνε, κοροϊδεύοντας τον κόσμο περί άβατου και ανομίας των Εξαρχείων.
 

Έχουν ρωτηθεί ποτέ οι κάτοικοι, οι συλλογικότητες, οι δομές αλληλεγγύης και οι θαμώνες αν συμφωνούν μ’ αυτές τις βάναυσες πρακτικές της αστυνομίας;
 

Αυτοί είναι που θέλουνε να χρησιμοποιήσουν τα Εξάρχεια ως εφαλτήριο για να επιβάλουν τον αστυνομικό νόμο της καταστολής και της ηρεμίας του νεκροταφείου. Θέλουνε να βγάλουνε από τον χάρτη της Αθήνας μια ζωντανή και δημιουργική γειτονιά.
 

Σ' αυτήν την ενορχηστρωμένη προβοκάτσια θα υπερασπιστούμε τις κατακτήσεις μιας ελεύθερης και αλληλέγγυας γειτονιάς με ιστορία αγώνων.
ΘΑ ΜΑΣ ΒΡΟΥΝ ΜΠΡΟΣΤΑ ΤΟΥΣ
 

Λαϊκή Συνέλευση Εξαρχείων 

Ιούνιος 2017

 

Θεατρική παράσταση στα Εξάρχεια: Ουϊλλιαμ Σαίξπηρ: Οι εύθυμες κυράδες του Ουίνδσορ

Ουϊλλιαμ Σαίξπηρ: Οι εύθυμες κυράδες του Ουίνδσορ

Κωμωδία σε πέντε πράξεις 

Κυριακή 25 Ιούνη στον πεζόδρομο της Τσαμαδού 12. 

Ώρα 20.30 με ελεύθερη είσοδο

Από τη Λαϊκή Συνέλευση Εξαρχείων

"...Οι εύθυμες κυράδες του Ουίνδσορ ανήκουν ολοφάνερα στην εποχή την πριν από τη λεγόμενη "τραγική κρίση" του Σαίξπηρ, στην εποχή δηλαδή όπου το ύφος του ποιητή είναι ακόμα γεμάτο κέφι, αισιοδοξία, ευφορία νεανική. Μας το μαρτυρεί η ατμόσφαιρα του έργου. Βρισκόμαστε, εδώ, στους κόλπους μιας κοινωνίας επαρχιακής, που δροσίζεται αδιάκοπα από την άμεση, τη στενή επαφή της με τον κόσμο του υπαίθρου. Αστοί χωρατατζήδες ή απλοϊκοί τύποι της μικρής πολιτείας που ζει, τρέφεται με τοπικούς θρύλους, αμοιβαία πειράγματα, τοπικά σκάνδαλα, βεγκέρες στο παραγώνι, ταπεινά ειδύλλια ή χοντρές φάρσες -αυτός είναι ο κόσμος που μυρμηγκιάζει στις "Εύθυμες κυράδες". Ένας κόσμος ιδωμένος από τον ποιητή πρόσχαρα, με άκακο μάτι....

...Κανένα έργο του Σαίξπηρ δεν αντικαθρεφτίζει τόσο ρεαλιστικά, με τόση ηθογραφική πιστότητα, την αγροτική κοινωνία της εποχής του, αυτήν ακριβώς που γνώρισε ο ποιητής στην ιδιαίτερη πατρίδα του και στα πρώτα νεανικά του χρόνια....."
Άγγελος Τερζάκης

Μια οφειλόμενη απάντηση στον πρόεδρο των συμβολαιογράφων

Ενωτική Πρωτοβουλία κατά των Πλειστηριασμών

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Από τότε που ο συμβολαιογραφικός κλάδος ανέλαβε τη μεγάλη μπίζνα των ηλεκτρονικών πλειστηριασμών, ο σύλλογος των συμβολαιογράφων Αττικής και Νήσων δια στόματος του προέδρου του αλλά και άλλων μεγαλοσυμβολαιογράφων ξεδίπλωσε μια εκστρατεία λάσπης, συκοφάντησης και προβοκάτσιας κατά των κινημάτων των πλειστηριασμών. 

Εξηγήσιμο είναι. Η ομάδα των μεγάλων συμβολαιογραφικών γραφείων που εργολαβικά έχει αναλάβει εδώ και κάποια χρόνια τους πλειστηριασμούς με επισπεύδοντες τις τράπεζες κυρίως αλλά και μεγάλους επενδυτές του real estate έβλεπε καθημερινά τις "δουλειές" της να μειώνονται λόγω της αντίστασης των κινημάτων αλλά και της πλειοψηφίας του κοινωνικού στρώματος που πλήττεται ή κινδυνεύει από την αρπαγή της περιουσίας του που απέκτησε με κόπους ετών, σε όφελος των τραπεζών.

Από το ρόλο της και μόνο αυτή η μειοψηφική ομάδα των πλειστηριογράφων έχει σταθεί απέναντί μας. Είναι ταγμένη στις υπηρεσίες των τραπεζών, του φορομπηχτικού μηχανισμού του κράτους, των μεγάλων επενδυτών. Οφείλει την οικονομική της "άνθηση" στις υψηλές αμοιβές από κάθε πλειστηριασμό (1,5%) για κάθε σπίτι, χωράφι, οικόπεδο που χάνεται. Και όσο πιο μεγάλο είναι το ποσό που εκποιείται το ακίνητο, τόσο μεγαλύτερη και η αμοιβή. Άλλωστε αυτό δείχνουν οι πρόσφατες πραγματοποιήσεις πλειστηριασμών στα κρυφά και παράνομα, εκτός του προβλεπόμενου χώρου των ειρηνοδικείων, που έχουν καταγγελθεί από τα κινήματα των πλειστηριασμών αλλά και τους ίδιους τους παθόντες και έχουν πάρει το δρόμο της δικαιοσύνης, πράγμα το οποίο ο πρόεδρος των συμβολαιογράφων θέλει να ξεχνά. 

Εκείνο όμως που αποκαλύπτει περίτρανα την υποκρισία και τα ψεύδη στα όσα καθημερινά εκστομίζει στα ΜΜΕ των τραπεζιτών ο κ. πρόεδρος αλλά και όσα μέλη τον περιτριγυρίζουν είναι η ρητή και κατηγορηματική υπόσχεσή τους προς όσους είναι ταγμένος να υπηρετεί  πως με την έναρξη των ηλεκτρονικών πλειστηριασμών θα σταματήσει και αυτή η κουτσουρεμένη αποχή των συμβολαιογράφων από πλειστηριασμούς πρώτης κατοικίας, δηλαδή πολύ σύντομα. 

Τη δήλωση αυτή έκανε ο κ. Ρούσκας ενώπιον μελών της πρωτοβουλίας μας που τον επισκέφθηκαν στο συμβολαιογραφικό σύλλογο στις 30 Μάη 2017. Λίγους μόνο μήνες κράτησε η κοινωνική ευαισθησία της παρέας των μεγαλοσυμβολαιογράφων και η "αντίστασή" τους απέναντι στη λαίλαπα της υφαρπαγής που έρχεται. Η κοινωνική ευαισθησία τους που τόσο προβάλλεται στα ΜΜΕ εξανεμίσθηκε εν μια νυκτί και τη θέση της πήρε η ωμή απειλή των ηλεκτρονικών πλειστηριασμών σε όποια κεραμίδα έχει απομείνει πάνω από τα κεφάλια των θυμάτων μιας μεθοδευμένης φτωχοποίησης.

Πέραν αυτών σε σημερινή (13/6) ανακοίνωση του συλλόγου διατυπώνονται ευθείες απειλές προς πάσα κατεύθυνση και ειδικά προς τα κινήματα κατά των πλειστηριασμών πως ...

Προτιθέμεθα άμεσα, κατόπιν λήψης των σχετικών αποφάσεων από τα θεσμικά μας Όργανα, να επανακαθορίσουμε τη στάση μας σχετικά με την αποχή μας από τη διενέργεια πλειστηριασμών με ουσιαστικό γνώμονα την τήρηση της νομιμότητας. 

Το μήνυμα εστάλη. Ας μην διαλαλεί πλέον την ξεφτισμένη "ευαισθησία" του ο κ. πρόεδρος: Η όποια αποχή των συμβολαιογράφων από τους πλειστηριασμούς πρώτων κατοικιών για ένα μικρό διάστημα δεν ήταν αποτέλεσμα καμμιάς ευαισθησίας της διοίκησης του συλλόγου αλλά αποτέλεσμα της πάλης των κινημάτων στα ειρηνοδικεία ενάντια στην αρπαγή των λαϊκών παρουσιών. Και αυτή θα συνεχισθεί πιο μαζική και πιο δυναμική.

Η σημερινή ανακοίνωση και ο κομπασμός με τον οποίο διαβεβαιώνει ο κ. Ρούσκας τα αφεντικά του ότι οι ηλεκτρονικοί πλειστηριασμοί θα γίνονται στα συμβολαιογραφικά γραφεία "χωρίς κανένα φόβο" είναι και το μέτρο της κοινωνικής αναλγησίας που διέκρινε και διακρίνει την κλειστή κάστα των μεγαλοσυμβολαιογράφων. Μια ματιά στους πλειστηριασμούς που γίνονται κάθε βδομάδα είναι αρκετή για να μετρήσουμε πόσα είναι αυτά τα γραφεία και σε ποιά τράπεζα το καθένα από αυτά παρέχει τις αποκλειστικές του υπηρεσίες. Όμως η συντριπτική πλειοψηφία του συμβολαιογραφικού κόσμου που αρνείται να διεκπεραιώσει τη βρώμικη δουλειά ήλθε η ώρα να διαχωρίσει τη θέση του από την κυρίαρχη ομάδα των μεγαλοσυμβολαιογράφων, να συστρατευθεί μαζί μας ενάντια στη λεηλασία των λαϊκών περιουσιών, στην ερήμωση των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, στην αρπαγή της γης φτωχοποιημένων αγροτών.

Τα ψεύδη και οι προβοκάτσιες του κ. Ρούσκα
Στη συνέντευξη -όνειδος για τον συμβολαιογραφικό κόσμο- που έδοσε ο κ. Ρούσκας στο ραδιόφωνο του Real FM στις 8 Ιούνη (ακούστε το ηχητικό στο link http://www.real.gr/audiofiles/610902.mp3) αναφέρει μεταξύ άλλων τα εξής:

-Σήμερα σε όλη τη χώρα το 80% των πλειστηριασμών πραγματοποιούνται κανονικά !!!.
Εδώ ο κ. Ρούσκας ή μας λέει ψέματα ή αποκαλύπτει μια μεγάλη και πικρή για την κοινωνία, τον ίδιο κα τα μέλη του συλλόγου του αλήθεια. Ποιά είναι αυτή ;

Με ημερομηνίες τέλεσης από την 1/1/2017 και έως την 10/6/2017 είχαν αναρτηθεί στην κατά νόμο οικεία ιστοσελίδα των πλειστηριασμών https://deltio.tnomik.gr/ 1233 πλειστηριασμοί στα ειρηνοδικεία όλης της χώρας *. Λαμβανομένου υπόψη ότι στα ειρηνοδικεία Αττικής και στα ειρηνοδικείο Θεσσαλονίκης, Πατρών και Ηρακλείου (Κρήτης), όπου τα κινήματα κατά των πλειστηριασμών δεν επιτρέπουν κανέναν σχεδόν πλειστηριασμό παρά μόνο για απαιτήσεις εργαζομένων, διατροφής, κ.α (συνολικά ένας ελάχιστος αριθμός της τάξης του 5%) έχουν αναγγελθεί 743 πλειστηριασμοί (δηλαδή ποσοστό της τάξης του 60,25% απί του συνόλου όλης της χώρας) απομένει ένα 40% (και το οποίο στην πραγματικότητα είναι πολύ μικρότερο καθότι και σε άλλα ειρηνοδικεία μικρότερων πόλεων τα κινήματα αποτρέπουν τους πλειστηριασμούς). Ακόμη και αν υποθέσουμε ότι και αυτό το 40% έχει πραγματοποιηθεί, απέχει κατά πολύ από το ποσοστό 80& που δίνει ο κ. Ρούσκας. Επομένως ή ψεύδεται ή οι πλειστηριασμοί αυτοί έγιναν εκτός των αιθουσών των ειρηνοδικείων. Ας επιλέξει ο κ. Ρούσκας μεταξύ του ψεύδους και της πικρής αλήθειας: ότι δηλαδή οι πλειστηριασμοί γίνονται στα κρυφά εκτός των χώρων που προβλέπονται από το νόμο.
*ένα ποσοστό της τάξης του 6% δεν ανακοινώνονται στην προαναφερόμενη ιστοσελίδα αλλά κοινοποιούνται εντύπως στα Δελτία Δικαστικών Δημοσιεύσεων τα οποία καθημερινά παρακολουθούμε.

-Απεφάνθη ο κ. Ρούσκας πως ο εισαγγελέας αθώωσε την κατηγορουμένη συμβολαιογράφο για βιαιοπραγία κατά ενός μέλους του κινήματός μας στο ειρηνοδικείο Αθήνας την 7/6/2017. Δηλαδή κ. Ρούσκα η μή παραπομπή στο αυτόφωρο συνιστά αθώωση ; Η οποία μη παραπομπή έγινε ακριβώς και νομότυπα λόγω της ιδιότητος της συμβολαιογράφου… Η μήπως η εκ προοιμίου "αθώωσή" σας κ΄Ρούσκα είναι εντολή προς πάσα κατεύθυνση ;

-Ανέφερε ο κ. Ρούσκας με αφορμή το επεισόδιο στο κυλικείο του ειρηνοδικείου Αθήνας πως μέλη των κινημάτων εισέβαλαν στο κυλικείο ισχυριζόμενα ότι η συγκεκριμένη συμβολαιογράφος κάνει ηλεκτρονικό πλειστηριασμό. 

Γνωρίζετε καλά κ. Ρούσκα πως κανείς από το κίνημα δεν ισχυρίσθηκε αυτό αλλά ότι μέσα στα κυλικεία, σε σκοτεινούς διαδρόμους και έξω από τα ειρηνοδικεία έχουν γίνει και καταγγελθεί πλειστηριασμοί "στο πόδι", χωρίς την τήρηση καμμιάς από τις διαδικασίες που προβλέπονται από τον κώδικα πολιτικής δικονομίας. Το έχουμε δεί και μάλλον το υπαινιχθήκατε ισχυριζόμενος ότι το 80% των πλειστηριασμών γίνονται κανονικά…

Τα όποια στοιχεία είναι στη διάθεση του καθενός.

Ενωτική Πρωτοβουλία κατά των Πλειστηριασμών
Αθήνα, Ιούνης 2017

Η χώρα που έβλεπε τα γιουρογκρούπ να περνούν

Περίσσευμα κωλυσιεργίας απεκάλεσε η κυβερνητική Αυγή το τελευταίο eurogroup. Λες και ήταν το μόνο στο οποίο το "δούλεμα" πήγαινε γαζί. Στο ίδιο μήκος κύματος η "Εποχή" επίσης κυβερνητική με λίγη δόση κριτικής ανακαλύπτει ευρωπαϊκό κυνισμό που διεφάνη στο ίδιο  eurogroup.  Χρειάζονται φαίνεται πολλές ακόμη συνεδριάσεις του εξωθεσμικού με τα ευρωπαϊκά δεδομένα αυτού διευθυντηρίου της Ευρώπης για να αντιληφθεί η κυβέρνηση και κάθε αφελής στους ανά την επικράτεια καφενέδες (για να θυμηθούμε μια προσφιλή ρήση ενός παληού δημοσιογράφου) πως αυτοί που κινούν τα νήματα του διευθυντηρίου (ΕΕ, Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και ΔΝΤ) εμπαίζουν την κυβέρνηση, εμπαίζουν κάθε κυβέρνηση που τολμάει να αυταπατάται πως μπορεί να ανατραπεί έτσι εύκολα μια πολιτικο-οικονομική πολιτική που χαράχθηκε εδώ και δεκαετίες ανά τον πλανήτη. Το αυτό ισχύει για κάθε απόχρωση της αριστεράς ένθεν κακείθεν του ορθόδοξου τείχους. Ο εμπαιγμός είναι η ανταμοιβή των αυταπατών που κατέπιπταν η μία μετά την άλλη από τις συνεχόμενες υποχωρήσεις της κυβέρνησης, υποχωρήσεις για χάρη του ρεαλισμού.

Άλλωστε ο καθένας έχει εμπεδώσει πια πως τόσο αυτή η κυβέρνηση όσο και οι προηγούμενες απλά παρελάμβαναν η μία από την άλλη τη διαχείριση των δεσμών που διαχρονικά επεβλήθηκαν μέσω του χρέους. Το μόνο που άλαζε σε κάθε παράδοση-παραλαβή ήταν το βάρος των αλυσίδων με τις οποίες ήταν δεμένη η χώρα και ο λαός της. Και έπρεπε σε μια δεδομένη στιγμή-πείτε το αξιολόγηση-να επιτυγχάνεται ένας ανώτερος βαθμός ευθυγράμμισης με της επιταγές των δανειστών. Το πόσο μακρύς είναι αυτός ο δρόμος κανείς δεν το ξέρει και φυσικά ούτε η κυβέρνηση. Θα μου πείτε εδώ δεν αντιλήφθηκαν το ουσιώδες...

Το εφιαλτικό σενάριο για τους κυβερνώντες αλλά όχι για όσους είναι στο απ' έξω από το να εμπλέκονται με τα πολιτικά σκαμπανεβάσματα της εξουσίας είναι να προετοιμάσουν όσο γίνεται πιο ανώδυνα την επόμενη διακυβέρνηση, να κάνουν τον ερχομό της βελούδινο.Και αυτό είναι το μεγάλο τίμημα για την ανύπαρκτη αριστερά και όχι για την εξουσιαστική αριστερά.

Περιμέναμε από την αριστερά τουλάχιστον να βλέπει πέρα από το χθες, πέρα από το τώρα. Να μπορεί να διαγνώσει τα όπλα του αντιπάλου πολύ πριν της δώσουν την κυβέρνηση και ανάλογα να χαράξει έναν προεκλογικό χάρτη και να μην ξεγυμνώνονται μία μια οι υποσχέσεις της. να γνωρίζει ότι οι αντίπαλοί της θα χρησιμοποιήσουν όλα τα μέσα για να αποτύχει. με  τέτοια διορατικότητα θα απέφευγε τις πρόωρες εκλογές που προκάλεσε το 2015 ή τουλάχιστον θα απέφευγε  το δημοψήφισμα. Σε άλλο κείμενό μου είχα γράψει τότε πως μια αποτυχία θα πάει την κοινωνία και την αριστερά δεκαετίες πίσω και θα χαραχθεί ως η ήττα του αιώνα όχι μόνο για την εδώ αλλά και για τη διεθνή αριστερά. Το διαπιστώσαμε πολύ νωρίς. Αντί με όλη την επίθεση του κεφαλαίου, την πιο βάρβαρη συσσώρευση να δυναμώνει την αριστερά την έχει ρίξει στα βράχια, βάζοντας στο οιλιτικό προσκήνιο τις πιο αντιδραστικές δυνάμεις παγκοσμίως. Οι τελευταίες εκλογές σε Ευρώπη και Αμερική  αποδυναμώνουν το όποιο μέτωπο κατά της λιτότητας που ονειρευόταν ο ΣΥΡΙΖΑ. Επί πλέον η πολιτική του Βερολίνου καταφέρνει να εξουδετερώνει ή να ουδετεροποιεί κάθε φιλικό οικοδόμημα κατά της λιτότητας. Το Brexit και οι αμερικάνικες εκλογές έθεσαν εκτός ευρ'ωπης ένα δύστροπο και φιλόδοξο εταίρο της Μέρκελ και ταυτόχρονα απέσυραν από την ατζέντα των όποιων ενδιαφερόντων της αμερικής για το αλληνικό πρόβλημα. Η διαφαινόμενη ήττα των σοσιαλδημοκρατών, οι γαλλικές εκλογές ισχυροποιούν  τη Μέρκελ και το ιερατείο της. Οι ευρωπαϊκοί λαοί εσε περιόδους οικονομικής μεταβλητότητας εμπιστεύονται τις πολιτικές δυνάμεις που μπορούν να ασκήσουν  πολιτικήαποικιοκρατίας εις βάρος άλλων λαών. Στις γαλλικές εκλογές ήταν ο ίδιος ο Μελανσόν που δήλωσε προεκλογικά πως η εργατική τάξη έχει εγκαταλείψει την αριστερά και πως η πλειοψηφία της ψήφίζει την Λεπέν.

Όσο και να ήταν ανέφικτη κάθε σύγκρουση με το ιερατείο των τραπεζών άλλο τόσο ήταν εφικτή μια πολιτική εσωτερικής ανόρθωσης της οικονομίας στο βαθμό εκείνον που δεν απαιτιούνταν δημόσια κονδύλια αλλάμια γενναία φορολογική μεταρρύθμιση υπέρ της πραγματικής οικονομίας. Αντ' αυτού είδαμε μεταρρυθμίσεις που υπαγορεύονταν από τους μεγαλοπαράγοντες της οικονομίας που επί δεκαετίας διέφευγαν και διαφεύγουν από κάθε φορολογία ή εισφορά. Είδαμα να διαγράφονται οφειλές και πρόστιμα σε εκείνους που θα δομούσαν την εναλλακτική διαπλοκή. Είδαμε να χαρίζεται δημόσια περιουσία έναντι πινακίου φακής.

Στ' αλήθεια ποιά αριστερά μπορεί να ενσκήψει σε μια πραγματικότητα που κάθε άλλο αισιόδοξη είναι για αυτήν ; Όταν ο Φουκουγιάμα πριν τρείς σχεδόν δεκαετίες προέβλεψε "το τέλος της ιστορίας" μάλλον θα εννοούσε την αριστερά έτσι όπως αυτή θέλει να τη γνωρίζουμε. Απογυμνωμένη από κάθε μανδύα ποίησης και οράματος επιτρέπει στους ψευδιπροφήτες πατροκοσμάδες να μιλούν για τέλος ιδεολογιών. Και αν πρόκειται για αυτή την αριστερά έχουν απόλυτο δίκηο. Μόνο που το τέλος της ιδεολογίας είναι το μαύρο σκοτάδι που θα καλύψει τη γή και ήδη την καλύπτει από άκρη σε άκρη.

Δεν υπάρχει εναλλακτική λοιπόν για τους διαχειριστές του χρέους και το γνωρίζουν καλά. Γνωρίζουν επίσης καλά πως δεν υπάρχει εναλλακτική πειστική πρόταση αποδέσμευσης από τα δεσμά του ευρώ. τα δεμά είναι δεσμά και σε όποιο νόμισμα τα αποτιμήσεις, δεσμά παραμένουν. Το ζητούμενο λοιπόν δεν είναι να αλλάξεις το νόμισμα αλλά να σπάσεις τα δεσμά. Πώς όμως ;

(συνεχίζεται σε πόμενη ανάρτηση η ανάλυση για το χρέος)