Στις 5 Νοέμβρη συμπληρώθηκαν οκτώ χρόνια αφότου ανέβηκε η πρώτη μας ανάρτηση. Από τότε ακολούθησαν άλλες 2.229 αναρτήσεις με κύριο θέμα τα Εξάρχεια και τα προβλήματα γύρω από τα οποία εστίασε τις δράσεις του το Δι.Κα.Εξ. (χαράτσι ΔΕΗ, διακοπές ρεύματος, μνημονιακές πολιτικές, πλειστηριασμοί, κοινωνικές και πολιτιστικές δράσεις, κείμενα και δράσεις άλλων συλλογικοτήτων στη γειτονιά.
Παρόλο που οι δράσεις του Δι.Κα.Εξ πέρασαν στα "παιδιά" του και μετέπειτα και στα "εγγόνια" του (διάδοχα σχήματα που δημιουργήθηκαν από το Δι.Κα.Εξ) η ανάρτηση κειμένων τόσο στο παρόν blog όσο και στη σελίδα του στο face book συνεχίσθηκαν. Ο λόγος ήταν ότι όλα αυτά τα χρόνια ένας σεβαστός αριθμός αναγνωστών, επισκεπτών, φίλων και ακολούθων των ιστοσελίδων μας διατηρούσε αμείωτο το ενδιαφέρον του για τις αναρτήσεις μας.
Τα τελευταία χρόνια βέβαια η πλειοψηφία αναγνωστών και φίλων προτιμούσε να παρακολουθεί το Δι.Κα.Εξ από τη σελίδα μας στο face book με αντίστοιχη μείωση του ενδιαφέροντος για το blog, κάτι που νομίζουμε ότι παρατηρείται πλέον σε πολλές ιστοσελίδες σε φορματ blog.
Τα τελευταία χρόνια επίσης παρατηρούμε μια αναπτυσσόμενη "εξωστρέφεια" του blog. Εννοούμε ότι η μεγάλη πλειοψηφία των επισκεπτών είναι πλέον από το εξωτερικό και ειδικά από χώρες που μας προξενεί απορία πως και το τόσο ενδιαφέρον για τα πράγματα στη χώρα μας και ειδικά στα Εξάρχεια. Να επισημάνουμε την ταυτόχρονη πτώση της αναγνωσιμότητας από κατοίκους της χώρας μας.
Οι δύο επόμενοι πίνακες στατιστικών του blog που δίνει η Google είναι χαρακτηριστικοί. Τα πρώτα 4 χρόνια το αναγνωστικό κοινό από τη χώρα μας αποτελούσε κατά μέσο όρο το 95% του συνόλου των αναγνωστών, τα επόμενα δε 4 χρόνια αυτό έχει αντιστραφεί. Ο πρώτος από τους δύο επόμενους πίνακες απεικονίζει τον αριθμό των επισκεπτών ανά χώρα προέλευσης (με εμφάνιση των 10 πρώτων χωρών) τον τελευταίο μήνα (15/10 έως 14/11) και ο δεύτερος το σύνολο των επισκεπτών ανά χώρα από την ίδρυση του blog.
Υποθέτοντας για το τί πράγματι συμβαίνει, θεωρούμε ότι ανεξάρτητα από τον αριθμό των πραγματικών επισκεπτών, πως είναι σημαντικό το να συνεχίσει να υπάρχει ένα blog που αποτελεί μια βιβλιοθήκη/αρχείο για ζωτικής σημασίας θέματα που απασχόλησαν και απασχολούν το κοινωνικό σύνολο στα χρόνια των μνημονίων. (Άρθρα, αναλύσεις, στατιστικές. παράθεση πηγών, ευρετήρια συλλογικοτήτων και δράσεων, κ.α).
Αφήνουμε λοιπόν το blog με την ελάχιστη πια στήριξή μας να βαδίσει μόνο του. Τόσο το υλικό του, όσο τα "παιδιά" και τα "εγγόνια" του (Λαϊκή Συνέλευση Εξαρχείων, Πλειστηριασμοί-Stop, Eνωτική Πρωτοβουλία κατά των πλειστηριασμών, Τροφοσυλλέκτες) μαρτυρούν μια ηρωϊκή προσπάθεια για την οποία όσοι δουλέψαμε νοιώθουμε δικαιωμένοι.
Τέλος το ίδιο νοιώθουμε για όσα, πέραν των ιστοσελίδων μας, στηρίξαμε έμπρακτα. Δομές και δράσεις που προβάλλαμε αλλά και ενισχύσαμε με τη συμμετοχή μας (Κοινωνικό Ιατρείο Αθήνας, ΒΙΟ.ΜΕ, Πάρκο Ναυαρίνου) και που συνεχίζουν να προσφέρουν στο κοινωνικό σύνολο αυτούς τους δύσκολους καιρούς.