Ο «Σπόρος» για να ανθήσει το αλληλέγγυο εμπόριο

 

Από το όραμα του «εναλλακτικού και αλληλέγγυου» εμπορίου γεννήθηκε ο «Σπόρος», που πλέον ανθίζει, μετατρέποντας την ιδέα σε ένα κίνημα, σε μία πραγματικότητα. Πρόκειται για μία κοινότητα, έναν συνεταιρισμό μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα, που χαρακτηρίζεται από τις οριζόντιες δομές του, με τις αποφάσεις να παίρνονται μέσα από γενικές συνελεύσεις και την αρχή της συνδιαμόρφωσης.

Ο «Σπόρος» προωθεί «ένα διαφορετικό μοντέλο διακίνησης προϊόντων που έχει σαν στόχο όχι το κέρδος, αλλά την ικανοποίηση των αναγκών μας με διαφορετικό τρόπο, που βασίζεται σε οριζόντιες και ανθρώπινες σχέσεις, στη συνεργασία, την εμπιστοσύνη, την ανταλλαγή και την αυτονομία»...

Πίσω από τις μεγάλες επώνυμες εταιρείες και τις εντυπωσιακές συσκευασίες, κρύβεται μία ιστορία παραγωγής και διακίνησης, με πολλά «μελανά σημεία». Μέσα από το εναλλακτικό και το αλληλέγγυο εμπόριο, οι παραγωγοί διαθέτουν απ’ ευθείας το προϊόντα τους, μία διαδικασία που έχει σαν αποτέλεσμα χαμηλότερες τιμές. Στην πραγματικότητα οι μεσάζοντες και οι μεγάλες εταιρείες καταργούνται

Στον «Σπόρο», όπως σημειώνουν οι εμπνευστές του, διακινούνται προϊόντα παραγωγών που αγωνίζονται συλλογικά μέσα σε συνεταιρισμούς ή κινήματα για να αλλάξουν τις ζωές τους στις σκληρές συνθήκες του «φτωχού Νότου» αλλά και του «πλούσιου Βορρά». «Σε συνεργασία με τον γερμανικό συνεταιρισμό Café Libertad ή την ιταλική κοινωνική οργάνωση Libero Mondo εισάγουμε και διακινούμε καφέ από τους Ζαπατίστας, ζάχαρη από το Κίνημα των Χωρίς Γη στη Βραζιλία και από το Εκουαδόρ, κακάο και σοκολάτα από τη Βολιβία, τη Βραζιλία, το Εκουαδόρ και την Παραγουάη, τσάι από την Ινδία και τη Ν. Αφρική, μάτε από τη Βραζιλία, ζυμαρικά από την Ιταλία, απορρυπαντικά με συστατικά από τη Βραζιλία. Παράλληλα από το 2007 κάναμε δύο απευθείας εισαγωγές καφέ από έναν νέο ζαπατιστικό συνεταιρισμό (ssit lequil lum) θέλοντας να ενισχύσουμε τις νέες πρωτοβουλίες αυτοοργάνωσης των παραγωγών. Επίσης διακινούμε ζυμαρικά, πολτό τομάτας, μέλι, κουλουράκια από συνεταιρισμούς ή βιοκαλλιεργητές στην Ελλάδα», αναφέρουν.

«Τα προϊόντα αυτά δεν βρίσκονται βέβαια στα ράφια των σούπερ μάρκετ. Διακινούνται στον «Σποροχώρο» στην Αθήνα αλλά και μέσω ενός διευρυνόμενου δικτύου ανθρώπων, συλλογικοτήτων και μικρών καταστημάτων σε όλη τη χώρα. Όλοι συμμετέχουν στην προσπάθεια αφιλοκερδώς και συνδέονται με ανθρώπινες σχέσεις και όχι σχέσεις πελατείας. Το οικονομικό πλεόνασμα που προκύπτει από αυτήν τη διαδικασία δεν καταλήγει στις τσέπες κανενός ιδιοκτήτη ή μετόχου, αλλά στηρίζει τη δομή, τη βιωσιμότητα και την εξέλιξη του εγχειρήματος ενώ ένα τμήμα του επιστρέφει στο κίνημα των Ζαπατίστας», τονίζεται από τους ίδιους.

Οι δημιουργοί του «Σπόρου» σημειώνουν πως η ιδέα για τη δημιουργία αυτού του συνεταιρισμού γεννήθηκε από το κίνημα των Ζαπατίστας, το φθινόπωρο του 2004. Αρχικά μέσω άρχισε η διακίνηση καφέ από συνεταιρισμούς των Ζαπατίστας, σε μία ένδειξη έμπρακτης αλληλεγγύης, Μέσω αυτής της διαδικασίας τα μέλη του σπόρου συνειδητοποίησαν πως μπορούν να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους και να αλλάξουν τις ζωές τους.

Το όραμά τους ήταν όραμα και άλλων ανθρώπων. «Κάτω από την επιφάνεια και άλλοι άνθρωποι εφαρμόζουν τις ίδιες σκέψεις και παίρνουν κάθε μέρα την οικονομική δραστηριότητα στα χέρια τους σε αυτοδιαχειριζόμενες επιχειρήσεις, δίκτυα αλληλέγγυου εμπορίου, χαριστικά και ανταλλακτικά παζάρια, δίκτυα παραγωγών-καταναλωτών αγροτικών προϊόντων, σε εγχειρήματα όπως η Συνεταιριστική Παράκαμψη Μεσαζόντων (Σ.Π.Α.Μ.Ε) στη Θεσσαλονίκη, η «Terra Verde» στα Χανιά και το «Εμείς και ο Κόσμος» στο Ηράκλειο της Κρήτης. Άνθρωποι που αναζητούν άλλους τρόπους να συσχετίζονται, να ικανοποιούν τις ανάγκες τους, να οργανώνουν τη δημιουργικότητά τους, να αποκτούν πρόσβαση στη γνώση. Εγχειρήματα που αν και δεν εξαλείφουν την φτώχεια, την εκμhttp://www.blogger.com/img/blank.gifετάλλευση, την αδικία, αποδεικνύουν ότι η πραγματικότητα μπορεί να αλλάξει».

«Δεν πρόκειται για μια ουτοπία, αλλά για μια πολύμορφη -και συχνά αντιφατική- κοινωνική πρακτική, που εξελίσσεται δυναμικά για το ατομικό, συλλογικό και κοινωνικό όφελος: το κίνημα της αλληλέγγυας οικονομίας, μια διαδικασία αλλαγής της οικονομικής δραστηριότητας στο σήμερα. Είναι ένας άλλος, νέος δρόμος που φτιάχνεται προχωρώντας , ρωτώντας και μετασχηματίζοντας το παρόν. Αυτόν τον δρόμο θέλουμε να περπατήσουμε και στον Σπόρο συζητώντας, ανταλλάσσοντας απόψεις και εμπειρίες, δρώντας μαζί με άλλους ανθρώπους και ομάδες που θέλουν να πειραματιστούν στη δημιουργία σχέσεων που βασίζονται στην αλληλεγγύη και το αμοιβαίο όφελος», καταλήγουν.

Ο «Σπόρος» βρίσκεται στη Σπ. Τρικούπη 21, στην Αθήνα. Ωράριο λειτουργίας: Δευτέρα-Σάββατο 11:30-15:00 και 17:30-20:30 Τρίτη, Πέμπτη και Παρασκευή. 

Πηγή: http://nerokotanet.blogspot.com

Το νέο εξώδικο προς τη ΔΕΗ για το χαράτσι

Κατόπιν και της τελευταίας εγκυκλίου του Υπουργείου Οικονομικών (ΥΠ.ΟΙΚ) που επιβάλλει στη ΔΕΗ να μεταβιβάζει τις πληρωμές του ρεύματος σε πίστωση του Ειδικού Τέλους Ακινήτων (χαράτσι)-[δείτε εδώ: http://dikaex.blogspot.com/2012/03/blog-post_6656.html], επισυνάπτουμε το περιεχόμενο του νέου εξωδίκου προς τη ΔΕΗ. Όσοι κάτοικοι Εξαρχείων, Νεάπολης και Μουσείου θίγονται από αυτή την εξέλιξη ή κινδυνεύουν η ΔΕΗ να τους κόψει το ρεύμα, μπορούν-αφού μελετήσουν το εξώδικο- να προσέρχονται κάθε Τρίτη στο χώρο της συνέλευσής μας να υπογράφουν το εξώδικο αυτό. Απαραίτητο είναι να έχουν μαζί τους ένα λογαριασμό της ΔΕΗ.

ΕΞΩΔΙΚΗ ΔΗΛΩΣΗ ΚΑΙ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ 

των 

1) ......................................   ............................., κατοίκου Αθηνών, οδός ...................., αρ. ...................

2) ......................................   ............................., κατοίκου Αθηνών, οδός ...................., αρ. ...................

   ΠΡΟΣ ΤΗΝ 

 Ανώνυμη Εταιρεία με την επωνυμία Δημόσια Επιχείρηση Ηλεκτρισμού Α..Ε, με έδρα την Αθήνα, επί της οδού Χαλκοκονδύλη 30, όπως νόμιμα εκπροσωπείται. 

    

*********************

Είμαστε μισθωτοί εργαζόμενοι, εργάτες, ιδιωτικοί και δημόσιοι    υπάλληλοι, άνεργοι, συνταξιούχοι, αυτοαπασχολούμενοι ελεύθεροι επαγγελματίες, μικροϊδιοκτήτες, επικαρπωτές και χρήστες διαμερισμάτων που αποτελούν την πρώτη κατοικία μας ή τον απαραίτητο για την εργασία μας επαγγελματικό χώρο. 

Δια της παρούσης, σας ενημερώνουμε ότι δεν πληρώσαμε ούτε θα πληρώσουμε στο μέλλον το έκτακτο τέλος ηλεκτροδοτούμενων ακινήτων που μας χρεώσατε με τον τελευταίο σας λογαριασμό, επειδή το τέλος αυτό είναι παράνομο, αντισυνταγματικό και εκβιαστικό.

Σε κάθε περίπτωση, αποτελεί αυτονόητη ηθική επιταγή και καθήκον επιβαλλόμενο από την αξιοπρέπειά μας, να μη συμμετέχουμε «εθελοντικά» στη βίαιη υφαρπαγή όλων των κοινωνικών αγαθών, όπως είναι η μικροϊδιοκτησία και η ιδιοκατοίκηση. Η υφαρπαγή αυτή σχεδιάζεται και υλοποιείται από τους τεχνοκράτες της εξουσίας, εις βάρος των φτωχότερων και ασθενέστερων τμημάτων της κοινωνίας και υπέρ των ντόπιων και ξένων εκμεταλλευτών μας, που ξεδιάντροπα παριστάνουν από πάνω και τους σωτήρες μας.

Συνεπώς, η άρνηση πληρωμής αποτελεί απλά τη μοναδική μας άμυνα ενάντια στη βάρβαρη απαξίωση της ζωής μας, αφού το τέλος ακίνητης περιουσίας αποτελεί άλλον ένα τρόπο λεηλασίας των εισοδημάτων μας και υποβάθμισης του βιοτικού μας επιπέδου, μαζί με τις μειώσεις μισθών και συντάξεων, την κατάρρευση της παιδείας, του ασφαλιστικού συστήματος και της δημόσιας υγείας, και ό,τι άλλο διαθέτει το οπλοστάσιο των δήθεν σωτήρων μας που συνειδητά έχουν επιλέξει να μας οδηγήσουν στην εξαθλίωση. 

Σας υπενθυμίζουμε το αυτονόητο : το ηλεκτρικό ρεύμα είναι δημόσιο και απαραίτητο κοινωνικό αγαθό και ανθρώπινο δικαίωμα, από το οποίο εξαρτάται η καθημερινή μας επιβίωση και η  αποστέρησή του για οποιοδήποτε λόγο, εκθέτει τη ζωή και την υγεία μας σε τεράστιους κινδύνους.  

Διαμαρτυρόμαστε λοιπόν για την παράνομη πράξη σας να μας χρεώσετε στο λογαριασμό που μας αποστείλατε το τέλος αυτό. Με την ενέργειά σας αυτή γίνατε ήδη άμεση συνεργός σε παράνομες, άδικες και εκβιαστικές πράξεις. 

Γνωρίζετε πολύ καλά ότι ήδη έχει εκδοθεί η απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας που έκρινε ρητά και κατηγορηματικά ότι είναι παράνομη η διακοπή της παροχής του ηλεκτρικού ρεύματος σε όσους δεν πλήρωσαν το τέλος ακινήτων, αναγνωρίζοντας πανηγυρικά ότι δεν μπορεί κανείς να μας εκβιάζει με παράνομες απειλές κατά της ζωής μας, προκειμένου να πληρώσουμε οιοδήποτε χαράτσι εμπνεύστηκαν οι απαξιωμένοι στη συνείδηση όλων κυβερνώντες μας.  

Σας καλούμε και πάλι για το αυτονόητο, δηλαδή να συμμορφωθείτε άμεσα με την δικαστική απόφαση του ανώτερου Δικαστηρίου της χώρας, ως έχετε εκ του νόμου υποχρέωση και καθήκον. 

Πληροφορηθήκαμε ότι το Υπουργείο Οικονομικών, πανικόβλητο από τις αντιδράσεις, προσπαθεί ήδη να παρακάμψει τις συνέπειες της απόφασης του Συμβουλίου της Επικρατείας, με εκβιαστικές απειλές και δικολαβίστικες και παράνομες ανακοινώσεις, δια των οποίων διακηρύσσει ότι εάν καταβληθεί από τους καταναλωτές μόνο το ποσό του ηλεκτρικού ρεύματος, τότε αυτό θα καταλογιστεί από την εταιρεία σας στο τέλος ακινήτων, με συνέπεια να εμφανίζεται ο καταναλωτής που έχει αρνηθεί να πληρώσει το χαράτσι ότι δήθεν δεν έχει καταβάλει και οφείλει την αξία του ηλεκτρικού ρεύματος.

Στο λογαριασμό που μας αποστέλλετε, υπάρχουν ενσωματωμένες δύο εντελώς διαφορετικές απαιτήσεις εναντίον μας, ήτοι 1) η απαίτηση της εταιρείας σας για την καταβολή της αξίας του ηλεκτρικού ρεύματος που κάθε φορά έχουμε καταναλώσει, μαζί με τα δημοτικά τέλη και τέλος ΕΡΤ και 2) η απαίτηση του Δημοσίου για την καταβολή του τέλους ακινήτων, η οποία είναι απαίτηση του Δημοσίου και όχι δική σας, απλώς η εταιρεία σας λειτουργεί ως βοηθός είσπραξης και εντολοδόχος του Δημοσίου, σε ό,τι αφορά το τέλος ακινήτων. 

Από τις δύο αυτές εντελώς διαφορετικές μεταξύ τους απαιτήσεις, σας δηλώνουμε ρητά και κατηγορηματικά, ότι εμείς, όπως και πλήθος συνανθρώπων μας που δεν έχουν την πολυτέλεια αποστολής εξωδίκου, επιλέγουμε να εξοφλήσουμε μονάχα την πρώτη απαίτηση, δηλαδή την απαίτηση της εταιρείας σας για την καταβολή της αξίας του ηλεκτρικού ρεύματος, δημοτικών τελών και τέλους ΕΡΤ και όχι την απαίτηση του Δημοσίου για την καταβολή του τέλους ακινήτων, την οποία αρνούμαστε και δεν εξοφλούμε. ΄Ο,τι ποσό σας καταβάλαμε ή θα σας καταβάλουμε στο μέλλον, οφείλετε να το καταλογίσετε μόνο στην απαίτηση της εταιρείας σας για την εξόφληση της αξίας του  ηλεκτρικού ρεύματος που καταναλώθηκε.

Εάν η διοίκηση της εταιρείας σας και οι αρμόδιοι υπάλληλοί σας αρνηθούν τον καταλογισμό που εμείς επιλέγουμε και σας δηλώνουμε, και μεταφέρουν αυθαίρετα και παράνομα τα καταβληθέντα ποσά σε λογαριασμό του Δημοσίου για την εξόφληση του τέλους ακινήτων, θα πρέπει να γνωρίζουν ότι θα έχουν διαπράξει και ποινικά αδικήματα, όπως παράλειψη συμμόρφωσης με την δικαστική απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας, με τον πλέον επαίσχυντο δικολαβίστικο τρόπο που δεν αρμόζει σε υπεύθυνους δημόσιους λειτουργούς, αλλά και υπεξαίρεση της περιουσίας του νομικού προσώπου της εταιρείας σας και απιστία. Εάν φτάσετε και στο σημείο να μας ξαναζητήσετε αχρεωστήτως τα ποσά που ήδη σας καταβάλαμε ή θα σας καταβάλουμε για την εξόφληση του ηλεκτρικού ρεύματος, θα έχετε διαπράξει και εις βάρος μας τα ποινικά αδικήματα της εκβίασης και της καταπίεσης.   

Εάν δεν διαβεβαιωθεί από την εταιρία σας, με δημόσια ανακοίνωση, άμεσα, εντός τριών ημερών από τη λήψη της παρούσης, με απόλυτη σαφήνεια και ασφάλεια δικαίου, ότι τα ποσά που καταβάλουμε καταλογίζονται στην εξόφληση του ηλεκτρικού ρεύματος και όχι στο τέλος ακινήτων, σας γνωρίζουμε ότι δεν μας αφήνετε άλλη επιλογή, εκτός από την γενική άρνηση πληρωμής των λογαριασμών που θα μας αποστείλετε. Υπ΄ ευθύνη σας δηλαδή, θα σταματήσουμε να σας καταβάλουμε οιοδήποτε ποσό, ακόμα και αυτό που αντιστοιχεί στην κατανάλωση ηλεκτρικού ρεύματος, αφού δεν θα γνωρίζουμε με ασφάλεια, τί ακριβώς εξοφλείται με τα ποσά που σας καταβάλουμε και πού τα καταλογίζει η εταιρεία σας.  

Σας καλούμε λοιπόν να απέχετε από οποιαδήποτε παράνομη εις βάρος μας πράξη, σας καλούμε να συμμορφωθείτε ουσιαστικά  με την απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας, αρνούμενοι τυχόν παράνομες διαφορετικές εντολές, σας καλούμε να διασαφηνίσετε άμεσα τα ανωτέρω με δημόσια ανακοίνωση, σας καλούμε από εδώ και στο εξής να μην εμφανίζετε στους λογαριασμούς που μας αποστέλλετε ως ενιαίο αθροιζόμενο ποσό απαίτησης, την απαίτηση της δικής σας εταιρείας και την απαίτηση του Δημοσίου από το τέλος ακινήτων, αλλά να εμφανίζετε τα δύο αυτά κονδύλια ξεχωριστά και αυτοτελώς και σας δηλώνουμε ότι σε περίπτωση που τελικά αποπειραθείτε να μας κόψετε το ρεύμα επειδή δεν πληρώσαμε το παράνομο τέλος, θα προβάλλουμε κάθε νόμιμη άμυνα εναντίον τυχόν παράνομων πράξεών σας, ως έχουμε και εκ του νόμου δικαίωμα. 

Σε περίπτωση που τελικά μας κόψετε το ρεύμα για αυτό το λόγο, σας δηλώνουμε ότι ρητώς επιφυλασσόμαστε εναντίον του νομικού προσώπου της ΔΕΗ Α.Ε., εναντίον των διευθυντών αυτού, των προϊσταμένων των αρμόδιων τμημάτων, των υπαλλήλων ή/και συνεργατών και εργολάβων σας που θα έλθουν επί τόπου να μας κόψουν το ρεύμα, και εναντίον γενικά κάθε υπευθύνου, για οιαδήποτε ζημία μας προκαλέσετε στην υγεία μας και οικογενειακή και επαγγελματική μας ζωή. 

Κατόπιν αυτών, ο κάθε ένας από μας, σας ενημερώνουμε ότι έχουμε πληρώσει το χρηματικό ποσό που μας χρεώσατε με τον τελευταίο σας λογαριασμό και που αντιστοιχεί μόνο στην κατανάλωση ηλεκτρικού ρεύματος και σε διάφορα άλλα τέλη (δημοτικά τέλη και ΕΡΤ), πλην φυσικά του έκτακτου τέλους ηλεκτροδοτούμενων ακινήτων. Σας δηλώνουμε και πάλι ότι η καταβολή αυτή εξοφλεί την απαίτηση της εταιρείας σας για την εξόφληση της αξίας του ηλεκτρικού ρεύματος, δημοτικών τελών και ΕΡΤ και όχι την απαίτηση του Δημοσίου για την εξόφληση του τέλους ακινήτων, την οποία αρνούμαστε. Συγκεκριμένα : 

Η 1^η από εμάς ................... ...................., κάτοικος .................. ......, πλήρωσα την ................ σε υποκατάστημα της τράπεζας Πειραιώς Α.Ε., το ποσό των ...,.. ευρώ, για τον λογαριασμό που μου αποστείλατε με κωδικό ηλεκτρονικής πληρωμής Νο. .................. Το ποσό αυτό αντιστοιχεί μόνο στην κατανάλωση του ηλεκτρικού ρεύματος, δημοτικά τέλη και τέλος ΕΡΤ. 

Ο 2^ος από εμάς ................... ...................., κάτοικος .................. ......, πλήρωσα την ................ σε υποκατάστημα της τράπεζας Πειραιώς Α.Ε., το ποσό των ...,.. ευρώ, για τον λογαριασμό που μου αποστείλατε με κωδικό ηλεκτρονικής πληρωμής Νο. .................. Το ποσό αυτό αντιστοιχεί μόνο στην κατανάλωση του ηλεκτρικού ρεύματος, δημοτικά τέλη και τέλος ΕΡΤ. 

Ο 2^ος από εμάς ................... ...................., κάτοικος .................. ......, πλήρωσα την ................ σε υποκατάστημα της WIND Α.Ε., το ποσό των ...,.. ευρώ, για τον λογαριασμό που μου αποστείλατε με κωδικό ηλεκτρονικής πληρωμής Νο. .................. Το ποσό αυτό αντιστοιχεί μόνο στην κατανάλωση του ηλεκτρικού ρεύματος, δημοτικά τέλη και τέλος ΕΡΤ. 

.............................................................................................................................     

………………………………………………………………………………….

 Για όλες τις ανωτέρω πληρωμές που μας αναγκάσατε να κάνουμε σε ΑΤΜ και τις οποίες άλλωστε μπορείτε και να επιβεβαιώσετε μέσω του μηχανογραφικού σας συστήματος, είναι στη διάθεσή σας και οι αντίστοιχες αποδείξεις κατάθεσης, εφόσον τις ζητήσετε. Όμως με την καταβολή σε ΑΤΜ,  μας αναγκάσατε να χρεωθούμε  επιπλέον και με προμήθειες στις τράπεζες, για τις οποίες επίσης ρητώς επιφυλασσόμαστε εναντίον σας.

Με τη ρητή επιφύλαξη παντός νομίμου δικαιώματός μας εναντίον σας, αρμόδιος δικαστικός επιμελητής να επιδώσει την παρούσα προς αυτήν που απευθύνεται, προς γνώση της και για τις νόμιμες συνέπειες, αντιγράφοντας την παρούσα στην έκθεση επίδοσης που θα συντάξει. 

     Αθήνα, ………………2012 

                  Οι εξωδίκως δηλούντες και διαμαρτυρόμενοι  

 ........................., ........................, 

 ........................., ........................, 

Χρήστος Καρακέπελης "Άνθρωποι, καύσιμα στη μηχανή του πλούτου" (αναδημοσίευση)

Συνέντευξη στην Βίκυ Στρατάκη, από το περιοδικό ΜΟΝΟ  τεύχος 3, 28 Φλεβάρη 2012.

  

Η Πρώτη Ύλη το ντοκιμαντέρ του Χρήστου Καρακέπελη που μιλά για όλη το παρασκήνιο και την εξαθλίωση πίσω από τους scrappers – τους συλλέκτες μετάλλων που όλοι καθημερινά κάνουμε πως δεν βλέπουμε – είναι εξαιρετικό. Μιλήσαμε με τον σκηνοθέτη για το ντοκιμαντέρ και οι απαντήσεις του φανερώνουν έναν βαθιά σκεπτόμενο δημιουργό και κυρίως έναν ευαίσθητο άνθρωπο.

- Ξέροντας ότι η ιδέα και η αρχή των γυρισμάτων για την Πρώτη Υλη πάει κάποια χρόνια πίσω, τι σας ώθησε να ασχοληθείτε με το συγκεκριμένο θέμα σε μια εποχή που ακόμη δεν είχε την εξάπλωση και την ορατότητα στην πόλη που έχει σήμερα λόγω και της κρίσης;

  Για να έχει ορατότητα το βλέμμα πρέπει πρώτα να έχει ορατότητα η ψυχή. Αν έχει ορατότητα η ψυχή σου, θα βρεθεί ο τρόπος να αποκτήσει ορατότητα και το βλέμμα σου. Τα τακτικά μου περάσματα από την περιοχή του Ταύρου έβαλαν αυτούς τους ανθρώπους και τις διαδρομές τους μέσα στην καθημερινότητά μου. Όντας άνεργος, ένιωθα κι εγώ στο περιθώριο της ζωής, ανύπαρκτος όπως κι εκείνοι. Δεν είχαν τίποτα άλλο πέρα από το σώμα τους. Ήταν απόλυτα εκτεθειμένοι στην κάθε μέρα. Προσεύχονταν στην Τύχη όπως κι εγώ. Τα εφήμερα συναπαντήματα με τα τρίκυκλα, η σκληρή δουλειά που έβλεπα, το ένα σουβλάκι που έβγαινε σαν ανταμοιβή στο τέλος της μέρας τους, καλλιέργησαν ένα συναίσθημα αλληλεγγύης μαζί τους και ταυτόχρονα έφεραν στην επιφάνεια την αρχετυπική αξία της χειρωνακτικής δουλειάς που γνωρίζω από παιδί μιας και ο πατέρας μου ήταν αγρότης. Έτσι ξεκίνησαν όλα. Μόνο από τις αισθήσεις και τα συναισθήματα.

- Βλέπουμε στην ταινία τους scrappersμε τρίκυκλα. Σήμερα κυριαρχούν σε πολλές περιοχές τα καροτσάκια σουπερμάρκετ ακόμα και γυναίκες με καροτσάκια μωρών. Τι σημαίνει αυτός ο πολλαπλασιασμός, ακόμα περισσότερη εκμετάλλευση και μηδενικό μεροκάματο;

   Ο Μπέκετ λέει πως η ποσότητα των δακρύων δυστυχίας και ευτυχίας είναι σταθερή σε αυτόν τον κόσμο. Όσο περισσότεροι τώρα σπαράζουν, τόσο λιγότεροι γελούν περισσότερο από ποτέ. Οι απελπισμένοι άνθρωποι είναι το καλύτερο καύσιμο στη μηχανή του πλούτου. Είναι πάμφθηνο, δεν ρυπαίνει, με την έννοια ότι δεν έχει τη δύναμη να στιγματίσει το σύστημα, είναι ανεξάντλητο. Το κράτος έχει διαλυθεί. H εξαθλίωση των ανθρώπων μεταφράζεται αυτή την ώρα σε ακόμα μεγαλύτερα κέρδη για το κεφάλαιο. Ο κόσμος έχει πάψει να καταναλώνει και άρα να αποβάλλει με την πρότερη ευκολία. Αυτό που χρειαζόταν η χαλυβουργία και το έβρισκε από εκατό ανθρώπους που μάζευαν ψυγεία και κουζίνες, συνεχίζει να το έχει αλλά από χίλιους ανθρώπους πια που μαζεύουν ένα σύρμα μπουγάδας ή ένα πόμολο ή ακόμα και ένα καρφί. Η συλλογή ογκωδών μεταλλικών αντικειμένων έχει πεθάνει, γιατί τέτοια αντικείμενα σπάνια πετιούνται πλέον. Μπροστά σε αυτό το δεδομένο, αυτή η αγορά αναδιπλώθηκε ακαριαία.

Ο Μπέκετ λέει πως η ποσότητα των δακρύων δυστυχίας 

και ευτυχίας είναι σταθερή σε αυτόν τον κόσμο. 

Όσο περισσότεροι τώρα σπαράζουν, 

τόσο λιγότεροι γελούν περισσότερο από ποτέ

 Όταν υπήρχε πληθώρα αντικειμένων οι συλλέκτες δεν έμπαιναν στον κόπο να σκαλίσουν έναν κάδο ως τον πάτο ή να ανοίξουν τις σακούλες των σκουπιδιών. Οι νέοι συλλέκτες το κάνουν. Φυσικά όλη αυτή η πληθώρα ανθρώπων όχι μόνο μετατοπίζει τον τρόπο δουλειάς, αλλά και τις τιμές. Εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι που παραδίδουν μικροποσότητες αντί κάποιων λιγότερων που παρέδιδαν μπόλικα κιλά σπάνε τις ελάχιστες έστω κατακτήσεις που σε προσωπικό επίπεδο μπορεί να κατάφερενε κάποιος μέσα από την τακτική τροφοδοσία μιας μάντρας.

- Πώς βλέπετε την Αθήνα σήμερα και τους ανθρώπους της;

   Η κατάσταση στο κέντρο είναι άθλια, αλλά ταυτόχρονα θεωρώ ελπιδοφόρο το ότι αυτή η αθλιότητα είναι εκτεθειμένη στα μάτια όλων μας, έτσι που να μην μπορούμε να αποδράσουμε από αυτήν, να αναγκαζόμαστε να συλλογιζόμαστε και να δρούμε. Θα ήταν ακόμα χειρότερο να έχει εξοβελιστεί κάπου μακριά και να μη μας αφορά. Η αθλιότητα αυτή είναι προϊόν συνευθύνης. Ελάχιστοι είναι αυτοί που μπορούν να μιλούν για καθεστώς ανομίας, την οποία επέτρεψε το κράτος. Γιατί υπό καθεστώς ανομίας κι αυτοί οι ίδιοι έβαλαν στη δούλεψή τους τους μετανάστες, όρισαν τις ώρες εργασίας, τη μαύρη εργασία, τα ημερομίσθια, τις ρατσιστικές προσβολές. Ανέκαθεν, όλοι οι μετανάστες, ακόμα και οι λεγόμενοι νοικοκυραίοι, ζούσαν ανάμεσά μας υπό καθεστώς οριακής ανοχής και μόνο στο βαθμό που μας έκαναν τη δουλειά.

 Όσο για τον υπόκοσμο, κάπως πρέπει κι αυτός να έχει το εργατικό του δυναμικό. Οι Έλληνες εγκατέλειψαν την παρανομία όπως και όλα τα άλλα παραδοσιακά επαγγέλματα. Αν ζούσε ο Ηλίας Πετρόπουλος θα έγραφε σήμερα για μετανάστες του υποκόσμου. Το εμπόριο ναρκωτικών και το εμπόριο λευκής σάρκας υπήρχαν πάντα και το έτρεχαν κάποιοι από εμάς. Κι ακόμα, τα μεγάλα αφεντικά κάποιοι από εμάς είναι. Τα εργατικά χέρια είναι που αλλάζουν, όπως και ο βαθμός έκθεσης της παράνομης δραστηριότητας σε δημόσια θέα. Αυτό κατά τη γνώμη μου οφείλεται και σε αυτή την περίπτωση στη μη-ταυτότητα των μεταναστών, δηλαδή σε μία συνείδηση μη-ύπαρξης που ενδύονται με το που μπαίνουν σε ένα κράτος που κάνει πως δεν τους βλέπει. Ανθρωπολογικά βρίσκω πολύ εύστοχη αυτή τη γύμνια της ανθρώπινης πτώσης που βλέπει σήμερα κανείς στην πόλη μας. Το έργο στο οποίο παίζουμε όλοι μας είναι πολύ σκληρό και η ωμότητα στη σκηνική του απόδοση είναι η φυσική συνέπεια.

Όπως στην τέχνη, έτσι και στη ζωή, τα εκφραστικά μέσα προσαρμόζονται στις κοινωνικές συνθήκες. Κι εγώ σε όλο αυτό, πριν από οποιαδήποτε σκοπιμότητα βλέπω την ίδια τη σκηνοθεσία που πηγάζει από τη ζωή πάνω σε ένα έργο σύγχρονου ρεπερτορίου. Και έπειτα, υπάρχει και η μερίδα εκείνων που όσο οι μετανάστες ήταν μια γραφική νότα στο κέντρο της πόλης, ένιωσαν όμορφα να ζουν εκεί. Αγόρασαν παλιά σπίτια, έχτισαν lofts, άνοιξαν μαγαζιά και έβρισκαν πολύ προχωρημένο το να κυκλοφορούν εκεί. Όσο οι «άλλοι» μπορούσαν να λειτουργήσουν σαν πολυεθνικό σκηνικό για τη ζωή τους όλα ήταν μια χαρά. Καλλιτέχνες, δημοσιογράφοι και όποιος αντιλαμβανόταν τον εαυτό του ως προοδευτικό μετοίκισαν στις υποβαθμισμένες συνοικίες. Όμως οι άνθρωποι δεν είναι σκηνικό. Όταν αρχίζουν να κάνουν παραπάνω θόρυβο στον δρόμο, όταν κλέβουν γιατί δεν έχουν να φάνε, όλοι θέλουν να τους διώξουν και ζητούν κάποιος να κάνει κάτι. Ποιος;

Όταν αρχίζουν να κάνουν παραπάνω θόρυβο στον δρόμο, όταν κλέβουν γιατί δεν έχουν να φάνε, όλοι θέλουν να τους διώξουν και ζητούν κάποιος να κάνει κάτι. Ποιος;

Αντικείμενα του ίδιου διωγμού από το κέντρο δεν είναι όμως μόνο οι μετανάστες. Είναι και οι αυτόχθονες Έλληνες κάτοικοι που πληρώνονται για να την κάνουν. Τελικά, το κέντρο θα ανήκει σε αυτούς που έχουν να τα ακουμπήσουν; Στην avant-garde της χώρας που τα έχει, που μπούχτισε στις αστικές της γειτονιές και ψάχνει για νέες κοινωνικές εμπειρίες; Το real estate είναι το τελευταίο που θέλω να κατηγορήσω. Η αγορά προσαρμόζεται στις τάσεις και τα κοινωνικά δεδομένα που προηγούνται.

- Πώς προσεγγίσατε τους συμμετέχοντες στο ντοκιμαντέρ ώστε αφενός στούν μαζί σας, αλλά και να μην περάσει στους θεατές το ντοκιμαντέρ ως μια ματιά «συμπόνιας» και «συμπάθειας» σε μια αόρατη ομάδα ανθρώπων; Μετά το πέρασμα του χρόνου και τη δημιουργία δεσμών μεταξύ του ντοκιμαντερίστα και των συμμετεχόντων, πώς αφήσατε πια πίσω σας την Πρώτη Ύλη και τι σας έμεινε από τα πέντε περίπου, αν δεν κάνω λάθος, χρόνια δουλειάς;

   

   Ο λόγος για τον οποίο θέλω να κάνω ντοκιμαντέρ είναι γιατί ακόμα ζει μέσα μου αυτή η ουτοπική ιδέα που έχουμε μέσα μας όταν είμαστε παιδιά: ότι γίνεται να γνωρίσουμε όλους τους ανθρώπους του κόσμου. Διψάω να συναντώ ανθρώπους σε κάθε στιγμή της ζωής μου. Αυτό είναι μια πηγαία ανάγκη, μια δίψα ειλικρινής που, νομίζω, οι άλλοι άνθρωποι που συναντώ νιώθουν την παιδικότητά της. Στην περίπτωση ειδικά των τσιγγάνων το δύσκολο ήταν πως δεν έπρεπε να κερδίσω την εμπιστοσύνη ενός προσώπου, αλλά ολόκληρης της κοινότητας. Η είσοδός μου στον καταυλισμό ήταν κάτι που τους αφορούσε όλους. Επέμεινα μαζί τους. Πήγαινα και ξαναπήγαινα για χρόνια. Έτσι που στο τέλος συνήθισαν να με βλέπουν μέσα στα πόδια τους και έπαψαν να ασχολούνται μαζί μου. Τα γεγονότα της ζωής μου και της ζωής τους άρχισαν να μπλέκονται μοιραία. Η επικοινωνία είναι μία φυσική κατάσταση για τους ανθρώπους. Όλα μέσα μας οδηγούν προς τη φιλία και το διάλογο. Οι φόβοι και οι αναστολές έχουν πάντα λιγότερο παρελθόν στην ύπαρξή μας από την ανάγκη συνεύρεσης και αργά ή γρήγορα υποχωρούν. Πρέπει να έχεις να κάνεις με πολύ αλλοτριωμένες συνειδήσεις και υπάρξεις για να πέφτεις πάντα σε τοίχο. Αυτές οι υπάρξεις εμένα δε με αφορούν. Είναι ούτως ή άλλως νεκρές.

 Οι άνθρωποι στον μαχαλά κατάλαβαν πολύ γρήγορα πως δεν είχαν να περιμένουν τίποτα από εμένα. Πως δεν είχα καμία δύναμη να τους αλλάξω τη ζωή. Άρχισαν να με βλέπουν έτσι όπως είμαι: σαν ένα αδέσποτο που ψάχνει να ενωθεί με μια αγέλη. Ενώθηκα με αυτή την περιπλανώμενη αγέλη. Εξοικειώθηκα με τον χώρο, τις οσμές, την έλλειψη νερού, το κρύο και τη ζέστη. Ό,τι εγείρει αυτά τα κλισέ οίκτου το πάλεψα με το να υπάρχω εκεί μέσα. Μέχρι που η ζωή εκεί μπόρεσε να γίνει στο βλέμμα μου μια ζωή αξιοπρέπειας που δεν ζητιανέυει συμπόνια αλλά της οφείλεται σεβασμός. Η επιλογή μου να ακούσω όλους τους ήρωες της ταινίας να μου μιλούν στις μητρικές τους γλώσσες είναι ένα από τα βασικά υλικά της ταινίας που υπερασπίζονται την αξιοπρέπεια τους.

Σε ένα περιβάλλον που τους αρνείται κάθε ταυτότητα και τους εκμεταλλεύεται απλά σαν «ξένους», χρησιμοποιώ τις πολλές, διαφορετικές γλώσσες για να υπερασπιστώ την αρχή πως κάθε ξένος είναι κι αυτός ένας άνθρωπος με ρίζες, με ιστορία, με παιδικά χρόνια, με όνειρα όπως εμείς. Τώρα πια είμαι για όλους ένας φίλος που έρχεται απ’ έξω. Με περιμένει πάντα κοντά τους ένα κέρασμα, τα νέα ενός γάμου, μιας γέννησης, ενός θανάτου, τα παράπονα για τις δυσκολίες της ζωής. Ο χρόνος που χρειάζεται πάντα κάποιος για να σε δεχθεί είναι ένας σοφά ορσιμένος χρόνος. Είναι μία διαδικασία μύησης που έχει λόγους τελικά να διαρκεί όσο διαρκεί. Μέσα στον χρόνο που κάποιος σε κρατάει έξω από την πόρτα του, έχεις όλο τον χρόνο να βεβαιωθείς αν υπάρχει σοβαρός λόγος που ζητάς να μπεις στη ζωή του. Την Πρώτη Ύλη δεν την έχω αφήσει ακόμα πίσω μου. Η ταινία σύντομα θα ζήσει μια νέα εμπειρία: την έξοδό της στις αίθουσες. Από τις 15 Μαρτίου θα παίζεται στον Μικρόκοσμο και στην Ταινιοθήκη. Ακόμα πονάω γι’αυτήν και τρέχω γι’αυτήν. Θέλω να της δώσω την ευκαιρία να ζήσει και αυτό το πέρασμα. Οι άνθρωποι της Πρώτης Ύλης είναι δικοί μου άνθρωποι. Επικοινωνούμε και βλεπόμαστε. Ακόμα κι αν βρεθούμε πολύ μακριά δεν θα ξεχάσουμε ο ένας τον άλλο.

- Σήμερα η οργή για τη βρώμα πίσω από την καπιταλιστική συσσώρευση και τον τρόπο παραγωγής της υπεραξίας μεγαλώνει όλο και περισσότερο. Πείτε μας κάτι παραπάνω για το πόσο «βολεύουν» τις χαλυβουργίες και το σύστημα κατ’ επέκταση οι scrappers. Οι σκηνές με τους Ινδούς εργάτες που εισέρχονται αργότερα στον κύκλο αυτόν είναι επίσης από τα συγκλονιστικά στην ταινία.

   Σκεφτείτε πως η ταινία καταγράφει αυτή την πραγματικότητα μέσα σε μία χώρα της ζώνης του ευρώ και σκεφτείτε πως η αθλιότητα την οποία εκθέτει δεν σχετίζεται με τη σημερινή χρεοκοπία, αλλά με τη χρυσή εποχή των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004, γιατί τότε ξεκίνησα τη δουλειά μου. Οι Ινδοί της ταινίας δανείστηκαν χρήματα για να έρθουν σε αυτή την «ολυμπιακή» Ελλάδα, διέσχισαν πολλά σύνορα με κίνδυνο να πεθάνουν και χωρίστηκαν για πάντα από τις οικογένειές τους. Αν δεν πεθάνουν από καρκίνο μέσα στο χυτήριο του Ασπρόπυργου, ίσως καταφέρουν να δουν τα παιδιά τους όταν πια οι ίδιοι θα έχουν εντελώς καταρρεύσει. Τόσο αυτοί όσο και όλοι οι άλλοι ήρωες της ταινίας έκαναν κάποια δουλειά στη φύση, άλλος ήταν αγρότης, άλλος μεγάλωνε και εμπορευόταν άλογα.

 Η Δύση, ο καπιταλισμός, σκηνοθέτησε εις βάρος τους ένα τεράστιο ψεύδος ευημερίας. Τους πούλησε την εικόνα ενός κόσμου όπου όλοι ζουν άνετα, όπου υπάρχουν σχολεία για όλα τα παιδιά, κοινωνικά επιδόματα, ιατρική περίθαλψη. Τα παράτησαν όλα και ήρθαν εδώ. Και εδώ βρήκαν την κόλαση. Οι Ινδοί, χωρίς χαρτιά, ζουν απομονωμένοι στις παρυφές του Ασπροπύργου, στον ίδιο χώρο που δουλεύουν και δεν βγαίνουν ούτε για να ψωνίσουν. Εξαρτώνται απόλυτα από το αφεντικό τους που τους προμηθεύει ό,τι χρειάζονται. Εγκλωβισμένοι μέσα στη φτώχεια και την τρομοκρατία γίνονται οι ίδιοι «Πρώτη Ύλη» σε αυτόν τον καπιταλισμό. Λέει ένας αλαβανοτσιγγάνος στην ταινία: στην Αλβανία είχαμε έναν Χότζα, αλλά εδώ υπάρχουν 500 φορές πιο πολλοί Χότζες. Οι μετανάστες γνωρίζουν εδώ και χρόνια τη δικτατορία του καπιταλισμού. Όταν εμείς ήμασταν ακόμα ναρκωμένοι καταναλωτές αυτοί ήδη είχαν δει το έργο, με τρόπο τραγικό για τους ίδιους. Τώρα αυτή τη δικτατορία τη ζούμε λίγο πολύ όλοι, αλλά και πάλι αρνούμαστε να συμφιλιωθούμε με την τυφλότητά μας και μια μεγάλη μερίδα επιμένει να θεωρεί πως οι μετανάστες ευθύνονται για τη χαμένη ευημερία μας.  

Λέει ένας αλαβανοτσιγγάνος στην ταινία: στην Αλβανία είχαμε έναν Χότζα, αλλά εδώ υπάρχουν 500 φορές πιο πολλοί Χότζες. Οι μετανάστες γνωρίζουν εδώ και χρόνια τη δικτατορία του καπιταλισμού. Όταν εμείς ήμασταν ακόμα ναρκωμένοι καταναλωτές αυτοί ήδη είχαν δει το έργο, με τρόπο τραγικό για τους ίδιους.

Όσο scrap μπαίνει στο καζάνι της χαλυβουργίας, σχεδόν τόση καθαρή πρώτη ύλη παράγεται. Η απώλεια είναι μηδαμινή, της τάξης του 5%. Τα προϊόντα που προκύπτουν είναι ακριβά, εξάγονται, αποτελούν έναν από τους δείκτες μέτρησης της οικονομικής ανάπτυξης μιας χώρας. Η τζάμπα εργασία των scrappers δεν επιστρέφει σε χαμηλότερες τιμές για τον καταναλωτή. Aκόμα και τα επιχειρήματα της ανακύκλωσης καταρρέουν. Η περίφημη ανακύκλωση λοιπόν ποιον ωφέλησε και ποιον ωφελεί; Μέσω ενός φασιστικού lifestyle ωθείσαι να ανανεώνεις διαρκώς τα αντικείμενα που σε περιστοιχίζουν, προμηθεύοντας έτσι με τζάμπα πρώτη ύλη τη βιομηχανία η οποία με αυτή την πρώτη ύλη θα κατασκευάσει νέα αντικείμενα, ακόμα ακριβότερα από τα προηγούμενα, με την ευλογημένη φυσικά μεσολάβηση του design. Οι πόλεις έγιναν τα νέα ορυχεία, το κάθε νοικοκυριό μια φλέβα μετάλλου και τα φουγάρα των βιομηχανιών δεν έπαψαν να δουλεύουν λιγότερο. Ο καπιταλισμός βρήκε ένα νέο τρικ για να καταπραΰνει τις ενοχές των δυτικών με την πολιτικώς ορθώς ανακύκλωση. Καταναλωτές και συλλέκτες είναι εξίσου θύματα της ίδιας πλάνης. Το μόνο που τελικά ανακυκλώνεται είναι ένα αδιέξοδο μοντέλο ζωής και φυσικά η φτώχεια και ο πλούτος.

- Ελπίζετε ότι με κάποιο τρόπο θα αλλάξουν τα πράγματα σήμερα; Εντοπίζετε κάπου ένα παραθυράκι για βελτίωση για τα υποκείμενα της Πρώτης Ύλης ή το υπάρχον σύστημα τους καταδικάζει σε αναπαραγωγή της εξαθλίωσης;

  

   Ο χώρος των σκουπιδιών και της ανακύκλωσης είναι ένα πεδίο που σίγουρα θα καταληφθεί από εταιρίες μιας και είναι εξαιρετικά κερδοφόρος. Έτσι κι αλλιώς, η αγορά εργασίας στη χώρα λειτουργεί πλέον χωρίς κανένα εργασιακό πλαίσιο και χωρίς ηθική. Ακόμα κι αν μια τέτοια εταιρία αποφάσιζε να απασχολήσει αυτούς τους ανθρώπους, αμφιβάλλω αν κάτι τέτοιο θα ήταν καλύτερο. Θα τους επιβαλλόταν ένα ωράριο, κάποιοι στόχοι, υπερωρίες ή part time απασχόληση, ή πληρωμή ανάλογα με το τι μαζεύουν και ποια θα ήταν τότε η διαφορά; Ίσως χαμηλότερες απολαβές από αυτές που έχουν σήμερα και απόλυτος έλεγχος του χρόνου και της ζωής τους. Τώρα τουλάχιστον έχουν μια ευελιξία στο να χαράζουν τις διαδρομές τους από ένστικτο, να παίρνουν μέλη της οικογένειάς τους σαν βοηθητικά χέρια ή να συνδυάζουν ένα μπάνιο στη θάλασσα με το μάζεμα του scrap. Δεν έχω καμία εμπιστοσύνη στο μέλλον, έτσι όπως σχεδιάζεται. Η μόνη λύση που θα μπορούσε να αλλάξει την κατάσταση των ηρώων μου θα ήταν να πάρουν στα χέρια τους τη συλλογή του scrap και με οργανωμένους τρόπους να πιέζουν την αγορά. Κάτι τέτοιο όμως απαιτεί μία δικιά τους πορεία προς την κατάκτηση ταξικής συνείδησης που αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει.

Στην περίπτωση ειδικά των τσιγγάνων το δύσκολο ήταν πως δεν έπρεπε να κερδίσω την εμπιστοσύνη ενός προσώπου, αλλά ολόκληρης της κοινότητας. Η είσοδός μου στον καταυλισμό ήταν κάτι που τους αφορούσε όλους.

Νιώθουν εντελώς λιωμένοι από τη ζωή, δεν έχουν καμία παρόμοια προηγούμενη εμπειρία ή κουλτούρα πάλης και είναι αδύνατο, κάτω από το καθεστώς παρανομίας στο οποίο ζουν να εξεγερθούν και να εκβιάσουν τους μαντράδες ή τη χαλυβουργία. Αν και στην ουσία βρίσκονται στην ίδια αλυσίδα με τους απεργούς χαλυβουργούς, οι ίδιοι είναι πολύ μακριά από το να σκεφτούν μια οποιαδήποτε απεργία. Κι όμως, μια και μόνη μέρα να μη βγουν για δουλειά όλοι αυτοί οι εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι, υπάλληλοι του «κανένα» θα δημιουργηθεί τεράστιος τριγμός σε όλη την αλυσίδα που ξεκινά από αυτούς και μόνο αυτούς. Βλέπω όμως ότι καμία περιβαλλοντική οργάνωση και κανένα κόμμα, ούτε καν αυτό των οικολόγων δεν έχει πλησιάσει αυτούς τους εργάτες, κανείς, ούτε καν οι απεργοί χαλυβουργοί δεν έχουν καταγγείλλει την εκμετάλλευση που υφίστανται αυτοί, οι προμηθευτές της Πρώτης Ύλης. Κανείς δεν έχει βοηθήσει στην αφύπνισή τους, στην οργάνωση και στη συλλογική τους δράση.

- Πώς βλέπετε τις ταινίες του ελληνικού σινεμά σε σχέση με το αν μιλούν για όσα βιώνουμε σήμερα; Είναι ανοιχτές σε διάλογο με την κοινωνία, μιλούν για θέματα που «καίνε» ή συγκλονίζουν, όπως κατά τη γνώμη μου κάνατε εσείς;

   Πιστεύω ότι το ελληνικό σινεμά στην πλειονότητά του παίρνει παρατάσεις για να μην ανακατευτεί ακόμα θαρραλέα με τη ζωή. Νιώθω ότι ζούμε μια εποχή που η ιστορία έχει ξυπνήσει σαν ένα ηφαίστειο και πετάει στάχτη και λάβα. Κάποιοι νιώθω πως έχουν χτίσει τα σπίτια τους πολύ μακριά από το ηφαίστειο και μόνο ακούνε τι συμβαίνει στον τόπο του κακού, ανοίγουν τα παράθυρα βλέπουν τη σκόνη και μετά τα κλείνουν ξανά. Φοβούνται τον τρόμο, τον θάνατο, την καταστροφή. Έχουν την πολυτέλεια να τους απασχολούν τα παιδικά τους βιώματα, τα ψυχολογικά σύνδρομα, η ιδιωτική μοναξιά, το σεξ, οι φάρσες.

Στην Ελλάδα, αλλά και σε όλη την Ευρώπη, η τέχνη είναι κατά κανόνα μια φιλολογική υπόθεση των αστών. Απέναντι στο αμερικανικό μοντέλο ψυχαγωγίας, η Ευρώπη απαντά με ένα εξίσου απολιτικό σινεμά ύφους και στείρου καλλιτεχνισμού. Εκτός από ελάχιστες εξαιρέσεις δημιουργών με κοινωνική συνείδηση και στέρεο ηθικό και πνευματικό σύμπαν, η πλειονότητα των ταινιών μπορεί να είναι χρήσιμη μόνο σαν ένα νέο αισθητικό στυλ που θα δώσει έμπνευση στους διαφημιστές για κάποιο χρονικό διάστημα. Δεν πιστεύω πως πρέπει να υπάρχει ένα είδος τέχνης, ένα είδος ταινιών, ένα είδος έκφρασης. Πιστεύω όμως πως πρέπει να υπάρχει ένας ορισμός του ρόλου και της σχέσης της τέχνης με τη ζωή και αυτός ο ορισμός να είναι κάθετος. Η τέχνη είναι για εμένα μία πράξη πολιτική, με γνώμονα πάντα τον αισθητικά αρθρωμένο λόγο, εφόσον απευθύνεται στο σύνολο μιας κοινωνίας και ζητά την προσοχή της. Σε τέτοιους καιρούς, πού αισθανόμαστε λοιπόν σαν καλλιτέχνες πως θέλουμε και πρέπει να στρέψουμε την προσοχή; Εγώ νομίζω πως με κάποιο τρόπο όλοι πρέπει να είμαστε στους δρόμους και δεν εννοώ να μιμηθούμε αυτούς τους πολλούς που εκμεταλλεύονται την σημερινή κατάσταση σαν ένα ακόμα προϊόν και παίρνουν μια κάμερα για να καταγράψουν χωρίς ειρμό ό,τι συμβαίνει γύρω τους.

Η τέχνη δεν είναι ρεπορτάζ κι ούτε ο καλλιτέχνης ενδιάμεσος ανάμεσα στα γεγονότα και το ευρύ κοινό. Το σινεμά πρέπει να τολμά να ενοχλεί θέτοντας σαν παιδί απανωτά «γιατί», ώσπου να φτάσει σε μια απάντηση που μπορεί να είναι και ένα «δεν ξέρω». Η κρίση θα γεννήσει πολλούς ευαίσθητους. Ας είμαστε επιφυλακτικοί απέναντί τους. Δεν αρκεί μόνο το θέμα για να κάνει ένα έργο ικανό να γονιμοποιήσει τη ζωή. Με αυτή τη λογική όλα τα έργα στρατευμένης τέχνης θα είχαν κατακτήσει την αθανασία. Τα περισσότερα πήγαν στα σκουπίδια του ανθρώπινου πολιτισμού. Σημασία έχει η ειλικρίνεια, το πάθος για έναν πιο δίκαιο κόσμο, η αντοχή μιας καλλιτεχνικής ψυχής να αναμετριέται ακόμα και μάταια με το παράλογο.

* Η Πρώτη Ύλη από τις 15 Μαρτίου θα προβάλλεται σε δύο αίθουσες της Αθήνας (Ταινιοθήκη και Μικρόκοσμος) και συνιστούμε να μην το χάσετε.

Photos: Σεμίρα Μανωλάκη & Γιάννης Λάσκαρης

αντιγράφηκε από:

http://monopressgr.wordpress.com/2012/03/20/χρήστος-καρακέπελης-συνέντευξη-στην/

Αλληλεγγύη και αντίσταση (αναδημοσίευση)

Το κίνημα από τα κάτω αναπτύσσεται, λειτουργεί πέρα από τη κρίση και κάνει τις ουτοπίες του πραγματικότητα.

Ήδη χιλιάδες άνθρωποι σε όλη την Ελλάδα παίρνουν τη κατάσταση στα χέρια τους και γίνονται μέρος της λύσης, όχι του προβλήματος.

Πολλές πρωτοβουλίες σε μικρή κλίμακα που περιμένουν τη δική σου συμμετοχή, ή να αναλάβεις μια αντίστοιχη πρωτοβουλία:

-Στην έλλειψη χρημάτων απαντάμε με αλληλέγγυα ανταλλαγή χωρίς χρήματα και χαριστικά παζάρια. 

-Στην έλλειψη τροφής απαντάμε με αυτοκαλλιέργεια, αυτοδιαχειριζόμενους κήπους και διατήρηση παραδοσιακών σπόρων. 

-Στην ανεργία απαντάμε με συνεταιρισμούς και εργασιακές κολεκτίβες. 

-Στην έλλειψη στέγασης με κοινωνικές καταλήψεις στέγης και οικοκοινότητες, ενώ στην έλλειψη συντροφικότητας με συλλογικές κουζίνες. 

-Στο έλλειμμα δημοκρατίας και την πολιτική ολιγαρχία απαντάμε με αμεσοδημοκρατικές συνελεύσεις γειτονιών και παίρνουμε τη κατάσταση στα χέρια μας ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΑΛΛΟ ! 

Δεν υπάρχουν περιθώρια για απαισιοδοξία και μεμψιμοιρίες.

Οι ουτοπίες μας είναι η πραγματικότητα του αύριο.

Από: http://pumpupthesoup.blogspot.com/

"Aς παραδειγματιστούμε, λοιπόν !" (αναδημοσίευση) /Αξίζει να διαβαστεί !

Η Κρήτη δείχνει το δρόμο της Ενωτικής Αντίστασης

Η Κρήτη για άλλη μια φορά έδειξε το δρόμο! Έδειξε το δρόμο της κινηματικής δράσης με πρόταγμα τον εθνικό στόχο της άμεσης Ανατροπής του Μνημονίου. Όχι με ευχολόγια και σοφιστείες. Οι Κρητικοί άλλωστε φημίζονται για την ενεργητικότητά τους. Και έκαναν το βήμα-φάρος για την πανελλήνια δράση ανατροπής. 

Και το σημαντικό βήμα στη Δράση είναι η Παγκρήτια συνάντηση των κινημάτων, των φορέων και των πολιτών που βλέπουν τη διέξοδο απ' την Κρίση μέσα από διαδικασίες ενός μεγάλου ενωτικού κινήματος.

Το Σαββατοκύριακο 3 και 4 Μαρτίου λοιπόν πραγματοποιήθηκε με μεγάλη επιτυχία το διήμερο συζητήσεων και προβληματισμού που οργάνωσαν οι ΠΟΛΙΤΕΣ κατά του ΧΡΕΟΥΣ.

Μαθαίνουμε λοιπόν απ' το http://politeskatatouxreous.blogspot.com ότι:

Τους τρεις κύκλους συζητήσεων παρακολούθησαν εκατοντάδες πολίτες του Ηρακλείου και δεκάδες κινήματα από κάθε γωνιά της Κρήτης.  Οι εμπεριστατωμένες προσεγγίσεις  των πανεπιστημιακών, των εκπροσώπων του συνδικαλιστικού κινήματος, της νεολαίας και των απλών πολιτών για τις κοινωνικές και οικονομικές επιπτώσεις των Μνημονίων έδειξαν πως η κοινωνία είναι έτοιμη, για την ανατροπή της υπάρχουσας κατάστασης, που διαμορφώνουν τα μνημόνια, οι δανειακές συμβάσεις και η δουλική στάση της τρικομματικής κυβέρνησης Παπαδήμου έναντι των δανειστών – τοκογλύφων.

Δυναμική ήταν η συμμετοχή φορέων στην παγκρήτια συνάντηση των κινημάτων. Στις εργασίες πήραν το λόγο 30 εκπρόσωποι κινημάτων που μετέφεραν την εμπειρία και τη δυναμική των νέων αυτών φορέων αντίστασης στο νησί. Οι συμμετέχοντες κατέληξαν σε κοινή δήλωση που αναφέρεται στην ανάγκη του παραπέρα συντονισμού της δράσης τους.

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον είχε η συνάντηση των πολιτικών φορέων και κινήσεων στην οποία συμμετείχαν 6 εκπρόσωποι πολιτικών σχηματισμών, ανεξάρτητων κινήσεων και μετώπων. Κατά τη διάρκεια της συζήτησης εκφράστηκε με το πιο κατηγορηματικό τρόπο η αγωνία του κόσμου και της κοινωνίας για τη συγκρότηση του μετώπου των αντιμνημονιακών πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων που θα ανατρέψει τη σημερινή απαράδεκτη κατάσταση και θα θεμελιώσει μια νέα ελπιδοφόρα για τη χώρα μας προοπτική.

Το κείμενο της Κοινής Δήλωσης των κινημάτων της Κρήτης έχει ως εξής:

«Στις 3 και 4 Μαρτίου 2012 βρεθήκαμε κινήματα απ’ όλη την Κρήτη. Κοινή διαπίστωση και αίτημα όλων μας είναι η ανάγκη για συντονισμό και κοινή δράση. Η ολομέτωπη επίθεση που δεχόμαστε μπορεί να απαντηθεί μόνο με ολομέτωπη αντίσταση.

Απέναντί τους βρίσκονται τα κινήματα που δρουν σε ολόκληρο το νησί. Τα κινήματα αυτά παλεύουν ενάντια στη διάλυση της κοινωνίας, ενάντια στον εργασιακό μεσαίωνα και την ανεργία, ενάντια στο ξεπούλημα της γης και των δημόσιων κοινωνικών αγαθών. Παλεύουν ενάντια στη διάλυση της παιδείας και της υγείας και με στόχο την προάσπιση του δημόσιου χαρακτήρα τους. Τα κινήματα στήνουν δομές και δίκτυα αλληλεγγύης για να μη μείνεις κανείς μόνος και αβοήθητος μέσα στην κρίση.

Σήμερα έγινε το πρώτο βήμα για τον συντονισμό. Συνεχίζουμε με βάση τις αρχές της δημοκρατίας και της ισότιμης συμμετοχής. Το κάθε κίνημα, φορέας και σύλλογος διατηρεί την αυτονομία του και συνεχίζει τη δράση του. Απώτερος σκοπός μας είναι όλα τα ρυάκια να γίνουν ένα ποτάμι και να ξεπεράσουμε τις διαφορές μας. Τα προβλήματά μας, αυτά για τα οποία αγωνιζόμαστε, δεν θα λυθούν αν δεν ακυρώσουμε μνημόνια και δανειακές συμβάσεις, αν δε διώξουμε το ειδικό καθεστώς που τα εκπροσωπεί. 

  

Δεν ξεκινάμε για τις εκλογές, δεν σταματάμε μετά τις εκλογές. Δεσμευόμαστε για επόμενη παγκρήτια συνάντηση και συνέλευση των Κινημάτων. Προτείνουμε την τακτική συνάντηση όχι μόνο των 30 φορέων και κινημάτων που βρεθήκαμε και συντάξαμε αυτή τη δήλωση αλλά και τη λογική της συνεχούς διεύρυνσης όλων των κινημάτων, φορέων, συλλόγων που αγωνίζονται στο νησί. Έχουμε ως αρχή μας την ανακλητότητα των αντιπροσώπων.

Καλούμε τα κινήματα, τις πρωτοβουλίες και συνελεύσεις πολιτών, όλο τον λαό της Κρήτης, να δώσει δυναμικό παρόν διαμαρτυρίας στην παρέλαση της 25ης Μαρτίου.

ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΑΓΙΟΥ ΜΑΡΚΟΥ, 4 ΜΑΡΤΙΟΥ 2012»

Οι έξι εκπρόσωποι πολιτικών σχηματισμών που συμμετείχαν στην πολιτική συζήτηση είναι:

1. Δημήτρης Βίτσας, ΣΥΡΙΖΑ

2. Γιάννης Παρασκευόπουλος, Οικολόγοι Πράσινοι

3. Δημήτρης Κωνσταντακόπουλος, Κίνηση Ανεξάρτητων Πολιτών ΣΠΙΘΑ

4. Δημήτρης Πατέλης, ΕΠΑΜ

5. Μπάμπης Γκούβας, ΑΝΤΑΡΣΥΑ

6. Νότης Μαριάς, Πρωτοβουλία Αυτοοργάνωσης Πολιτών Ενάντια στο Μνημόνιο

Οι Φορείς και κινήματα που τοποθετήθηκαν στην παγκρήτια συνάντηση κινημάτων είναι:

1. Κίνηση Πολιτών Μεσαράς για το Περιβάλλον

2. Πρωτοβουλία για τη Διάσωση, Προβολή και Αειφόρο Ανάπτυξη της Πεδιάδας

3. Πολίτες για την Κοινωνία και το Περιβάλλον Χερσονήσου

4. Παγκρήτιο Δίκτυο Αγώνα κατά των Βιομηχανικών ΑΠΕ

5. Δίκτυο Οικοκρήτη

6. Ανοιχτή Συνέλευση Πολιτών Σητείας

7. Επιτροπή Ρεθύμνου για τα Χαράτσια

8. Συνέλευση Κατοίκων Ακρωτηρίου

9. Ομάδα Αντίστασης Σελίνου (ΟΜ.Α.Σ)

10. Κοινωνική Κουζίνα Χανίων

11. Κίνηση Πολιτών Ενάντια στα Χαράτσια – Χανιά 

12. Αλληλέγγυοι Πολίτες Μεραμπέλλου

13. Σύλλογος Ανέργων και Επισφαλώς Εργαζομένων Ηρακλείου

14. Λαϊκή Συνέλευση Βαρυπέτρου

15. Δίκτυο Ανταλλαγών Χανίων

16. Καερέτι – Δίκτυο Εναλλακτικής Οικονομίας – Ιεράπετρα

17. Δίκτυο Ανταλλαγών Ηρακλείου

18. Εθελοντικό Ιατρείο Κοινωνικής Αλληλεγγύης Ρεθύμνου

19. Δίκτυο Κοινωνικής Αλληλεγγύης Ηρακλείου

20. Συντονιστικό Πρωτοβάθμιων Σωματείων Ρεθύμνου

21. Μαθήματα Κοινωνικής Αλληλεγγύης Ρεθύμνου

22. Συνέλευση Πολιτών Μασταμπά – Ατσαλένιου – Θερίσου

23. Σύλλογος Αδιόριστων Εκπαιδευτικών

24. Πολίτες εν Δράσει Ιεράπετρας

25. Πρωτοβουλία Δημοτών Σφακίων

26. Τηλεόραση από τους Πολίτες – Ομάδα δημοσιογράφων – τεχνικών ΜΜΕ

27. Κίνημα πολιτών Ηρακλείου για την ενότητα των αντιμνημονιακών δυνάμεων

28. Αγροτικός Σύλλογος «Κοκκινόχωμα»

29. Νέοι και Ειδικευόμενοι Γιατροί Ηρακλείου

30. Πολίτες κατά του Χρέους - Ηράκλειο

Ορίστε λοιπόν!

Ας παραδειγματιστεί και η υπόλοιπη Ελλάδα και ας αναλάβει πρωτοβουλίες για κοινή και ενωτική δράση των κινημάτων, με στόχο τη μεγάλη λαική νίκη, με πρώτο βασικό στόχο την ανατροπή του Μνημονίου και των εκφραστών του.

Όπως βλέπετε, δεν είναι δα και... επιστήμη! Λίγο μυαλό και αρκετή θέληση χρειάζεται μόνο!

Ανέλαβε πρωτοβουλία ένα κίνημα , οι Πολίτες Κατά του Χρέους, και κάλεσε τα κινήματα, τα κόμματα, τα συνδικάτα, τους συνεταιρισμούς, τους συλλόγους, τα σωματεία και κάθε πολίτη για να σχεδιάσουν την κοινή δράση που απαιτείται για να νικήσει ο λαός.

Σημαντικό το ότι ανταποκρίθηκαν τόσοι πολλοί στο κάλεσμα αυτό και ότι βγήκε κοινό κείμενο από τόσους ετερόκλητους πολίτες και φορείς.

Σημαντικό επίσης το ότι συμμετείχαν φορείς του αγροτικού τομέα, άνεργοι, επισφαλείς εργαζόμενοι, εκπαιδευτικοί, τεχνικοί και δημοσιογράφοι, γιατροί...

Ομάδες εργαζομένων λοιπόν με διαφορετικό αντικείμενο, που αντιλαμβάνονται το κοινό τους συμφέρον και συνυπάρχουν για να δημιουργήσουν τις συνθήκες πολιτικής δράσης και ανατροπής της Κατοχικής Κυβέρνησης.

Ε ναι, λοιπόν αγαπητοί!

Η Κρήτη που έδινε 60% στο ΠΑΣΟΚ από... συνήθεια και το υπόλοιπο 40% στον "επί Γης Εφιάλτη", τον Μητσοτάκη, ξύπνησε, δίνει το σύνθημα στην υπόλοιπη Ελλάδα, σαλπίζει το σκοπό της πολιτικής δράσης και υψώνει τη γροθιά της Αντίστασης, τη γροθιά του Δίκαιου Αγώνα!

Εμπρός λοιπόν Ελλάδα! Κάν' το όπως η Κρήτη!

Από: http://toixo-toixo.blogspot.com

Ψήφισμα: Το Χρέος δεν είναι δικό μας. Δεν πληρώνουμε την κρίση τους !

Ψήφισμα Συνέλευσης 
Δικτύου Κοινωνικής Αλληλεγγύης Εξαρχείων-Νεάπολης-Μουσείου 

Εδώ και δύο χρόνια ζούμε μια επίθεση που δεν έχει προηγούμενο: δραματικές μειώσεις σε μισθούς και συντάξεις, διάλυση και κατάρρευση των δημόσιων αγαθών μέσα από την άμεση και έμμεση ιδιωτικοποίηση τους, εξόντωση της μικρής ιδιοκτησίας, της ιδιοκατοίκησης και της αυτοαπασχόλησης. 

Το μοντέλο της οικονομίας που εδώ και δεκαετίες έχουν επιβάλει οι οικονομικές και πολιτικές ελίτ οδήγησε στην υπερσυσώρευση του πλούτου στα χέρια όλο και λιγότερων καπιταλιστών και σε μια παραγωγική δραστηριότητα αποκομμένη από την ικανοποίηση των κοινωνικών  και λαϊκών αναγκών. Η μετατροπή του ιδιωτικού χρέους των τραπεζών σε δημόσιο, επιτάχυνε τη χρεωκοπία του κράτους, παίρνοντας τη μορφή χρηματιστηριακού τζόγου εις βάρος των πολιτών αλλά και των ασφαλιστικών ταμείων. 

Τα ελλείμματα δημιουργήματα της ασύδοτης κερδοσκοπίας του κεφαλαίου και της τοκογλυφίας των τραπεζών, φορτώνονται για μια ακόμα φορά στην πλάτη των λαϊκών στρωμάτων. Το λεγόμενο χρέος τετραπλασιάστηκε μέσα σε λιγότερο από 5 χρόνια, οδήγησε σε υιοθέτηση πολιτικών αφανισμού της εργασίας και ξεπουλήματος του δημόσιου πλούτου και υποδομών για ένα κομμάτι ψωμί. Αποδείχτηκε τελικά πως για να εξοφληθούν οι δανειστές πρέπει να χρεοκοπήσουν οι πολίτες.

 Και...

- επειδή το να μας κόψουν τους μισθούς και τις συντάξεις δεν τούς είναι αρκετό,

- επειδή το να διαλύσουν το κράτος πρόνοιας δεν τούς είναι αρκετό.

-επειδή το να κλείσουν νοσοκομεία, σχολεία δεν τούς είναι αρκετό.

..Εφεύραν τα χαράτσια !

   Ως μια ακόμα μορφή αναδιανομής του πλούτου από τα λαϊκά στρώματα προς τις μεγάλες επιχειρήσεις και τις τράπεζες. Βρήκαν δηλαδή τρόπο να αρπάξουν με τον εκβιασμό, τη βία, τις απειλές, τον φόβο  ό,τι μας έχει απομείνει: το υπόλοιπο του γλίσχρου μισθού ή σύνταξης, το κεραμίδι που έχουμε πάνω από το κεφάλι μας, το χωραφάκι που μας άφησε ο παππούς στο χωριό…

-Για να διατηρήσουν την κερδοφορία τους οι μεγάλες επιχειρήσεις, οι βιομήχανοι και οι εφοπλιστές.

-Για να ενισχύσουν τους τραπεζίτες να συνεχίζουν να δανείζονται με 1,5% και να δανείζουν το κράτος με 7% και τους πολίτες με 18%. Αφήνοντας  παράλληλα αφορολόγητα τα υπέρογκα κέρδη τους.

Ας το δούμε ξεκάθαρα: η φάμπρικα των χαρατσιών αλλά και οι  αυξήσεις των τιμολογίων των ΔΕΚΟ, μόνο έναν σκοπό έχουν. Ξέρουν ότι από ένα σημείο και μετά θα είναι αδύνατη η εξόφλησή τους από το λαό. Σχέδιο τους είναι να στερήσουν από μεγάλο μέρος της κοινωνίας τα μέσα και τους τρόπους επιβίωσης, ώστε να βρουν τα χρήματα για την εξυπηρέτηση των δανειστών. Το ομολογούν ξεκάθαρα πια !

Η αντίστασή μας στις διακοπές ρεύματος έφερε μια πρώτη νίκη. Έδειξε ότι αντιστεκόμενοι μπορούμε να αποκρούσουμε την επίθεση στις ζωές μας.

Ας αρνηθούμε να τα πληρώσουμε, ας μην υποκύψουμε στον εκβιασμό και την τρομοκρατία του εφόρου. Δεν θα δεχθούμε από συλλογικά  αντιστεκόμενοι πολίτες να μετατραπούμε σε αναξιοπαθούντες, που περιμένουν στις ουρές της εφορίας για την επιλεκτική και εξατομικευμένη κρατική ελεημοσύνη. Διεκδικούμε δεν επαιτούμε.  Ας αρνηθούμε να τους δώσουμε τα όπλα για να μας συντρίψουν. Τα χαράτσια με οποιαδήποτε μορφή είναι η αφαίμαξη της ζωής και της ζωής των παιδιών μας. Ας σταθούμε στο πλάϊ των συμπολιτών μας που δεν μπορούν να πληρώσουν ούτε το ρεύμα της ΔΕΗ. 

 Δεν πληρώνουμε κανένα χαράτσι, 

δεν υποκύπτουμε στον φόβο.

Κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη, 

κανένας εκβιασμός της εφορίας δεν θα γίνει ανεκτός !

Κανένα σπίτι χωρίς ρεύμα. 

ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ

ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΟΥΜΕ !

Δίκτυο Κοινωνικής Αλληλεγγύης Εξαρχείων-Νεάπολης-Μουσείου 

'Η δικαιοσύνη είναι θεότυφλη κι η ζυγαριά της «κλέβει» " (αναδημοσίευση)

Έμελλε να το ζήσουμε κι αυτό…

Ένα θέατρο του παραλόγου, που τελειωμό δεν έχει…

Κυριακή, 12 Φεβρουαρίου 2012. Αρκετές εκατοντάδες χιλιάδες απηυδισμένοι και οργισμένοι, βγαίνουν στους δρόμους να διαμαρτυρηθούν για τον κατ’ επανάληψη, διαχρονικό, πολλαπλό και ποικιλότροπο σωματικό και ψυχικό βιασμό τους. 

Οι βουλευτές του μαύρου μετώπου, με τις ευλογίες των «χορηγών» τους (ΣΕΒ, τραπεζιτών και φυσικά της τρόικας), των εύπορων πια ληστών του κοινωνικού πλούτου, ψηφίζουν το νέο μνημόνιο - ταφόπλακα για τις ζωές και το μέλλον μας. 

Προσπαθώντας να κατεδαφίσουν τη ζωή μας και να καταστείλουν κάθε αντίσταση, χρησιμοποιούν όλους τους μηχανισμούς, για να επιβάλλουν τη σιωπή, τον τρόμο και την καταστροφή... 

· Τα «πλανεμένα» τούβλα, οι μπάτσοι, μετά τις «προληπτικές» απαγωγές των συναγωνιστών μας από τα σπίτια τους, μετά τις κατά συρροήν απόπειρες δολοφονίας εναντίον του πλήθους, απάγουν κι’ άλλους διαδηλωτές συμπολίτες μας. 

· Τα Μέσα Μαζικής Εξαπάτησης διαπομπεύουν τους απαχθέντες. Πρώτη φορά στα χρονικά δημοσιεύουν φωτογραφίες διαδηλωτών, για να «παραδειγματίσουν» και να τρομοκρατήσουν όσους επιλέγουν να αντιδρούν στη λεηλασία των ζωών τους. Και για άλλη μια φορά, προτάσσουν στην κοινωνία τη ρουφιανιά, το γλείψιμο και την υποταγή. 

· Και να! Έρχονται οι «δικαστές» να προφυλακίσουν (στο όνομα τίνος αλήθεια; και με ποια δικαιοδοσία;) τους απαχθέντες συμπολίτες μας (!). Η πλήρης αντιστροφή θύτη – θύματος… 

Τίθεται πλέον ζήτημα ύψιστης σημασίας. Αυτό της ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ! 

Είναι δυνατόν να κάνει κουμάντο ο αρχικλέφτης, ο λωποδύτης, ο απατεώνας, ο μιζαδόρος, ο βιαστής, ο δολοφόνος; 

Είναι δυνατόν να γεμίζουν οι φυλακές με τα θύματά τους κι αυτοί να χλιδοπερνάνε καγχάζοντας; 

Ποιος νους να το χωρέσει αυτό; 

Το σίγουρο είναι ότι η βία, η καταστολή, οι διώξεις και οι φυλακίσεις, είναι έξω από την πόρτα μας και ετοιμάζονται να τη σπάσουν! 

Τα πολλά λόγια είναι φτώχια… 

Αφήστε ΤΩΡΑ τους ανθρώπους ελεύθερους. 

Όσες φυλακές και να φτιάξετε, δε μας χωράνε όλους. 

Δε μας τρομοκρατείτε, μας εξοργίζετε! 

Άμεση απελευθέρωση των απαχθέντων της 12/2. 

Από: Ανοιχτή Λαϊκή Συνέλευση Χολαργού-Παπάγου