Δευτέρα 29 Ιουνίου 2020

2 Ιούλη διαδηλώνουμε για το δικαίωμα στη στέγαση

2 Ιούλη διαδηλώνουμε για το δικαίωμα στη στέγαση


Η πανδημία και τα μέτρα της καραντίνας ανέστειλαν για ένα μικρό διάστημα την επιθετικότητα της κυβέρνησης, των τραπεζών αλλά και μεγάλων ιδιοκτητών σπιτιών, για την διαρκή καταπάτηση του δικαιώματος στη στέγη χιλιάδων νοικοκυριών. Η επιστροφή στην «κανονικότητα» φέρνει μαζί της και την επιστροφή σε μια ακόμα πιο ζοφερή πραγματικότητα σε ότι αφορά τη στεγαστική επισφάλεια των ασθενέστερων στρωμάτων.
Η αναμενόμενη ύφεση και η οικονομική κρίση για μια ακόμα φορά θα φορτωθούν στις πλάτες μας, δημιουργώντας και νέο κύμα υπερχρέωσης. Παράλληλα, η υποταγή της κυβέρνησης στις απαιτήσεις της εποπτείας από την Ε.Ε. για την προστασία της ανεξέλεγκτης δράσης των τραπεζών και των μεγάλων funds, η κερδοσκοπία πάνω στη στέγη, η πλήρης προσαρμογή της κυβερνητικής πολιτικής στις απαιτήσεις του τουριστικού lobby, προοιωνίζουν μια δυσοίωνη επόμενη μέρα.

Στα μέσα Ιουλίου, σε αυτές τις δυσβάσταχτες για την κοινωνία συνθήκες, η κυβέρνηση έχει εξαγγείλει ότι θα φέρει προς ψήφιση το νέο πτωχευτικό νόμο, που θα βάλει οριστικό τέλος και στο τελευταίο ελάχιστο πλαίσιο προστασίας της πρώτης κατοικίας, ενώ παράλληλα προετοιμάζει, επί της ουσίας, μια 4η ανακεφαλαιοποίηση σωτηρίας των τραπεζών, δημιουργώντας κρατικό φορέα που θα αγοράσει “κόκκινα δάνεια” και ειδικά πρώτης κατοικίας. Ήδη, έχουν εξαγγελθεί για το επόμενο διάστημα 2800 ηλεκτρονικοί πλειστηριασμοί και αναμένεται τσουνάμι εξώσεων. 

Σε μια χώρα, με ανυπαρξία κοινωνικών πολιτικών για την στέγη, οι επιπτώσεις αναμένονται δραματικές. ΟΙ διαρροές της κυβέρνησης για ρύθμιση της παραμονής όσων θα χάσουν τα σπίτια τους ως ενοικιαστών σε αυτά, μας προκαλεί οργή.

Την ίδια στιγμή, η αστεγία απειλεί άμεσα 12.000 πρόσφυγες με δικαίωμα ασύλου, που η κυβέρνηση εξαγγέλλει την «έξωσή» τους από τα στεγαστικά προγράμματα, πετώντας τους κυριολεκτικά στο δρόμο. Η επιστροφή στην “κανονικότητα” βάζει τέλος και στην υποστήριξη του ενοικίου κύριας κατοικίας των πληττόμενων εργαζόμενων από το lockdown.
Το ζοφερό τοπίο συμπληρώνουν οι οφειλές χιλιάδων νοικοκυριών στη ΔΕΗ και τις υπόλοιπες εταιρείες παροχής βασικών υπηρεσιών κοινωνικής ωφέλειας. Οφειλές που πολλαπλασιάστηκαν την περίοδο της πανδημίας. Η ρητορική της κυβέρνησης για ευνοϊκές ρυθμίσεις των οφειλών είναι μια ακόμα κοροϊδία καθώς από τις ρυθμιζόμενες οφειλές κάθε είδους, αποκλείει όσες προϋπήρχαν της αρχής της πανδημίας. Και αν όλα αυτά μοιάζουν και είναι πολύ απειλητικά, ξέρουμε ότι με την συσπείρωση και την κοινή δράση μας μπορούμε να τα σταματήσουμε.

Ως συλλογικότητες κατοίκων και ομάδες που αγωνιζόμαστε για το δικαίωμα στη στέγη και την πόλη απαιτούμε:
-Προστασία της πρώτης κατοικίας από τους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς και τις εξώσεις που θα ακολουθήσουν, με μέτρα όπως το ακατάσχετο.
-Διαγραφή όλων των οφειλών των εργαζόμενων νοικοκυριών, ανέργων και μακροχρόνια ανέργων, σε τράπεζες, εφορία, ταμεία, δήμους, που δημιούργησε η πρώτη αλλά δημιουργεί και θα δημιουργήσει και η σημερινή οικονομική κρίση. Κατάργηση των ηλεκτρονικών πλειστηριασμών.
-Προστασία των ενοικιαστών από τις αυξήσεις και τις εξώσεις. Θεσμοθέτηση του πραγματικά κοινωνικού ενοικίου για τα εργαζόμενα νοικοκυριά και τους φοιτητές – σπουδαστές καθώς και της παύσης της αισχροκέρδειας σε βάρος των ενοικιαστών.
-Όχι στις εξώσεις των αναγνωρισμένων προσφύγων. Στέγασή τους μέσα στις πόλεις και τα χωριά σε κατοικίες, με επέκταση των προγραμμάτων στέγασης σε όλους (αιτούντες άσυλο και αναγνωρισμένους πρόσφυγες).
-Πολιτική κοινωνικής κατοικίας με ανθρώπινες συνθήκες ( λειτουργία στεγαστικής πίστης σύμφωνα με τις λαϊκές ανάγκες, επαναλειτουργία του Ο.Ε.Κ, κά)
-Να γεμίσουν τα άδεια σπίτια! Στην Ελλάδα σήμερα υπάρχουν περισσότερα από 200.000 άδεια σπίτια . Είναι αδιανόητο να υπάρχουν άνθρωποι που είναι άστεγοι ή ζουν σε απαράδεκτες στεγαστικέ συνθήκες.
-Νερό, Ενέργεια, είναι κοινωνικά αγαθά για όλους - Να σταματήσουν οι διακοπές ρεύματος, νερού και αερίου – Μειώσεις στα τιμολόγια των υπηρεσιών κοινής ωφέλειας για τα λαϊκά νοικοκυριά – Σε άνεργους και φτωχούς δωρεάν παροχή ρεύματος και νερού.
-Άμεση παύση κάθε δίωξης των αγωνιστών του κινήματος ενάντια στους πλειστηριασμούς λαϊκής κατοικίας και περιουσίας.

Για μια άλλη κοινωνία όπου οι πόλεις μας θα είναι πόλεις αλληλεγγύης και οικολογικές, όπου η στέγη θα είναι δικαίωμα για όλους και όλες, όχι εμπόρευμα για παραγωγή κέρδους !
Αυτή η «κανονικότητα» δεν είναι η δική μας!
Με αγώνες να την ανατρέψουμε!

Σάββατο 13 Ιουνίου 2020

Πλειστηριασμοί για τα πάντα και για τους πάντες: «Στοπ» στην προστασία α' κατοικίας από Eurogroup.

Eurogroup: δεν γίνεται ανεκτή άλλη καθυστέρηση και η προστασία πρέπει να αρθεί ως το τέλος Ιουλίου


Με 748 εκατ. ευρώ εξαγοράσθηκε ο "πόνος" της κυβέρνησης για την πρώτη κατοικία. STOP σε κάθε παράταση της προστασίας πέραν του Ιουλίου 2020. Πρωτοφανής αφωνία από τα κυβερνητικά ΜΜΕ.

Την υποχρέωση της Ελλάδας να δώσει τέλος στην προστασία πρώτης κατοικίας ως το τέλος Ιουλίου 2020 και να νομοθετήσει νέο πτωχευτικό κώδικα που θα προβλέπει τη δυνατότητα για ρευστοποίηση όλων των εξασφαλίσεων (πλειστηριασμοί για όλα τα ακίνητα) υπενθυμίζει το Eurogroup στο ανακοινωθέν που εξέδωσε ειδικά για την Ελλάδα και συμφώνησε αμαχητί η κυβέρνηση μετά τη σημερινή του συνεδρίαση. Μετά το ξεπούλημα επισημοποιείται και η εκταμίευση 748 εκατ. ευρώ προς τη χώρα.

Βέβαια το τελεσίγραφο του Eurogroup είχε γνωστοποιηθεί από τις 23 Απριλίου στην διαδικτυακή σύνοδο και το είχε αποδεχθεί η κυβέρνηση με την παράκληση να δοθεί μια μικρή παράταση έως το τέλος του Ιουλίου ενώ δεν τέθηκε καν το αίτημα της κυβέρνησης για παράταση έως το τέλος του 2020 όπως διέδιδαν τα κυβερνητικά ΜΜΕ.

Το ανακοινωθέν από το Eurogroup

Το Eurogroup συζήτησε την πρόοδο της Ελλάδας όσον αφορά την εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων και τις μακροοικονομικές προοπτικές της, βάσει της έκτης έκθεσης ενισχυμένης εποπτείας που δημοσιεύθηκε στις 20 Μαΐου.

Όπως και στα περισσότερα κράτη μέλη, η οικονομική και κοινωνική κατάσταση στην Ελλάδα έχει επηρεαστεί αρνητικά από την πανδημία του κορονοϊού και οι οικονομικές προοπτικές υπόκεινται σε μεγάλη αβεβαιότητα. Με βάση τις εαρινές προβλέψεις της Επιτροπής για το 2020, η ελληνική οικονομία αναμένεται να είναι από τις πιο πληγείσες στην ΕΕ το 2020, αν και προβλέπεται μια αρκετά ισχυρή ανάκαμψη για το 2021.

Υπενθυμίζουμε ότι η Ελλάδα διατήρησε ισχυρές δημοσιονομικές επιδόσεις, επιτυγχάνοντας τους στόχους πρωτογενούς πλεονάσματος την τελευταία πενταετία και πλεόνασμα προϋπολογισμού 1,5% του ΑΕΠ το 2019. Η επικαιροποιημένη πρόβλεψη των ευρωπαϊκών θεσμικών οργάνων αναμένει ότι το πρωτογενές αποτέλεσμα θα μετατραπεί σε έλλειμμα το 2020, προτού επιστρέψει σε πλεόνασμα το 2021.

Υπενθυμίζουμε στο πλαίσιο αυτό τη δήλωση του Eurogroup της 16ης Μαρτίου 2020, όπου συμφωνήσαμε ότι «... οι αυτόματες υστερήσεις εσόδων και οι αυξήσεις των παροχών ανεργίας που προκύπτουν από τη μείωση της οικονομικής δραστηριότητας δεν θα επηρεάσουν τη συμμόρφωση με τους ισχύοντες δημοσιονομικούς κανόνες, στόχους και απαιτήσεις. Επιπλέον, συμφωνήσαμε ότι οι δημοσιονομικές επιπτώσεις των προσωρινών φορολογικών μέτρων που λαμβάνονται ως απάντηση στο COVID-19 θα αποκλειστούν κατά την αξιολόγηση της συμμόρφωσης με τους δημοσιονομικούς κανόνες, τους στόχους και τις απαιτήσεις της ΕΕ».

Συγχαίρουμε τις ελληνικές αρχές για την ταχεία και αποφασιστική πολιτική ανταπόκριση, τόσο όσον αφορά τη συγκράτηση της μετάδοσης του ιού, όσο και για τη λήψη απαραίτητων μέτρων οικονομικής και δημοσιονομικής στήριξης.

Χαιρετίζουμε επίσης τη δέσμευση της Ελλάδας να αναλάβει μια σειρά πρόσθετων μεταρρυθμίσεων, με σκοπό τη στήριξη της ανάκαμψης. Χαιρετίζουμε επίσης την πρόοδο που επιτεύχθηκε σε ορισμένους τομείς μεταρρυθμίσεων, συμπεριλαμβανομένου του προγράμματος ιδιωτικοποιήσεων, της κοινωνικής πρόνοιας, της αγοράς εργασίας και της λειτουργίας της δημόσιας διοίκησης.

Υπήρξαν ορισμένες καθυστερήσεις στη διαδικασία μεταρρύθμισης, για παράδειγμα όσον αφορά τον χρηματοπιστωτικό τομέα. Αναγνωρίζουμε ότι οι καθυστερήσεις αυτές οφείλονταν κυρίως σε λειτουργικούς περιορισμούς που συνδέονται με την πανδημία του κορονοϊού.

Η αυξημένη αβεβαιότητα που συνεπάγεται η πανδημία υπογραμμίζει την ανάγκη να αντιμετωπιστούν αποφασιστικά οι υφιστάμενοι μεσοπρόθεσμοι κίνδυνοι και προκλήσεις που προσδιορίζονται στην έκθεση ενισχυμένης εποπτείας. Ως εκ τούτου, θα είναι ζωτικής σημασίας για την Ελλάδα να διατηρήσει και, όπου χρειάζεται, να ενισχύσει τις μεταρρυθμιστικές προσπάθειες για την περαιτέρω στήριξη της οικονομικής ανάκαμψης, τη βελτίωση της ανθεκτικότητας της οικονομίας και τη στήριξη της δέσμευσης για βελτίωση της μακροπρόθεσμης αναπτυξιακής δυναμικότητας.

Καλούμε τις ελληνικές αρχές να προχωρήσουν αποφασιστικά στην εφαρμογή του σχεδίου εκκαθάρισης ληξιπρόθεσμων οφειλών, τη νομοθέτηση ενός αποτελεσματικού νέου πτωχευτικού κώδικα, που θα διασφαλίζει τη ρευστοποίηση όλων των εξασφαλίσεων και την κατάργηση του ισχύοντος συστήματος για την προστασία των κύριων κατοικιών έως τα τέλη Ιουλίου 2020.

Επιπλέον, τονίζουμε την ανάγκη ενίσχυσης της εφαρμογής άλλων βασικών μεταρρυθμίσεων, μεταξύ άλλων όσον αφορά την περαιτέρω ενίσχυση της φορολογικής διοίκησης, των δημόσιων επενδύσεων, του επιχειρηματικού περιβάλλοντος και την εφαρμογή κρίσιμων μεταρρυθμίσεων στον χρηματοπιστωτικό τομέα. Αυτό θα εξακολουθήσει να παρακολουθείται στο πλαίσιο της ενισχυμένης εποπτείας.

Παρασκευή 12 Ιουνίου 2020

Μικρό πλιάτσικο, μεγάλο πλιάτσικο

Από τον KΙΜΠΙ (Γιάννης Κιμπουρόπουλος)


Ενδεχομένως παραβιάζω ανοιχτές πόρτες. Έγραψε το περασμένο Σάββατο ο Αρης Χατζηστεφάνου ένα εύστοχο κείμενο για το «Δικαίωμα στο πλιάτσικο», ξεκινώντας από την αγγλοσαξονική λέξη loot που χρησιμοποιείται για τη λεηλασία, την αρπαγή, κι εκεί επισήμανε την απροσδόκητη σύνδεση του looting (=πλιάτσικο) με τις οικονομικές και κοινωνικές ρίζες του ρατσισμού: εφόσον ιδιοκτησία στη δουλοκτητική Αμερική σήμαινε λίγο πολύ μέχρι και τον 19ο αιώνα την κατοχή γης και μαύρων δούλων, looting (=πλιάτσικο) αποκαλούνταν και η διά της βίας απελευθέρωση ενός σκλάβου από πλήθος εξεγερμένων μαύρων (ενδεχομένως με τη δειλή υποστήριξη και λίγων λευκών). Και σ’ αυτήν την αυτονόητη στις μέρες μας απελευθερωτική πράξη θεμελιώνεται, κυριολεκτικά και μεταφορικά, ένα «δικαίωμα στο πλιάτσικο», κατά τον τίτλο του κειμένου του Α.Χ. («Εφ.Συν.» 30/5/2020). 

Είτε μας ενοχλεί είτε όχι, είτε προσβάλλει την αστική, τη δημοκρατική, τη δικαιωματική, ενδεχομένως και την επαναστατική μας αισθητική ή όχι, το πλιάτσικο (η αρπαγή, η λεηλασία) ήταν και παραμένει θεμελιώδης συνιστώσα διαμόρφωσης του κόσμου μας. Από την εποχή των μεγάλων προϊστορικών μεταναστεύσεων μέχρι την εδραίωση της αποικιοκρατίας και τη μεταλαμπάδευση του αρπακτικού της πνεύματος στον σύγχρονο καπιταλισμό. Η ιστορία της ανθρωπότητας μπορεί να διαβαστεί κι έτσι: ως μια διαδοχή ανελέητων πράξεων αρπαγής, λεηλασίας, εξανδραποδισμού, βίας και μαζικής εξόντωσης πληθυσμών. Πράγμα που δεν εμπόδισε διόλου τα λαμπερά πνευματικά και τεχνολογικά επιτεύγματά της που μας κάνουν να νιώθουμε περήφανοι για το είδος μας. Αντιθέτως, μας αρέσει ή όχι, ο Παρθενώνας, η Καπέλα Σιστίνα και η Σιλικον Βάλεϊ προϋποθέτουν την αρπακτική ιστορία των αρχαίων Αθηναίων, του Βατικανού και της ιμπεριαλιστικής Αμερικής. Μεγαλείο και αθλιότητα συνυπάρχουν διαρκώς. 

Είναι άλλωστε κάτι διαφορετικό η ιστορία του οικονομικού μας πολιτισμού; Αν υποθέσουμε ότι ο σκληρός πυρήνας της που διατρέχει όλους τους κοινωνικούς σχηματισμούς, από τη δουλοκτησία μέχρι τον ύστερο καπιταλισμό, είναι η ιδιοκτησία, τι άλλο είναι αυτή η έννοια από μια πράξη απαλλοτρίωσης και αποκλεισμού όλων των άλλων από το ηθικά και συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα κτήσης πάνω σε ένα κομμάτι γης, ένα αντικείμενο ή ένα άυλο περιουσιακό στοιχείο; (Εδώ ο Προυντόν τώρα δικαιώνεται, η ιδιοκτησία είναι πράγματι κλοπή, είναι και φόνος…) 

Και παρότι κανείς -ούτε εγώ, ομολογώ- δεν είναι διατεθειμένος να παραιτηθεί από το δικαίωμα στα ταπεινά αποκτήματά του, υποθέτω ότι κανείς δεν πιστεύει στα σοβαρά ότι η ιδιοκτησία, όλες οι υλικές και άυλες περιουσίες του κόσμου, οι ελάχιστες και οι τεράστιες, είναι τάχα προϊόντα μιας ήρεμης και αναίμακτης σειράς δισεκατομμυρίων πράξεων αγοραπωλησίας, μεταβίβασης, κληρονομιάς, ανταλλαγής ή δωρεάς που συνομολογήθηκαν σε ήσυχα συμβολαιογραφικά γραφεία. Πίσω από ή ανάμεσα σ’ αυτές τις νόμιμες δραστηριότητες παρεμβάλλονται επιδρομές, λεηλασίες, αρπαγές και μικρά ή μεγάλα πλιάτσικα προγόνων και προκατόχων μας. Τα περισσότερα απλώς τα αγνοούμε. Ορισμένα τα γνωρίζουμε, τα αποσιωπούμε ή απλώς τα εξωραΐζουμε σε μια φιλοτεχνημένη ατομική, οικογενειακή, συλλογική ή εθνική μυθολογία. 

Το πλιάτσικο λοιπόν (εκ της αλβανικής λέξης plaçkë ή της σλαβικής pljatška) που τόσο ενοχλεί όταν συνοδεύει μια ανεξέλεγκτη έκρηξη κοινωνικής οργής, όπως αυτή που διαδραματίζεται στις ΗΠΑ, που τόσα «ναι μεν, αλλά…» προκαλεί όταν απεικονίζεται με φλεγόμενα καταστήματα, κατεβασμένες βιτρίνες, αδειασμένα ράφια σούπερ μάρκετ, κλεμμένες τηλεοράσεις, κινητά και λάπτοπ, που τόση απέχθεια γεννά στην καθωσπρέπει Αμερική των ένοπλων ιδιοκτητών οι οποίοι δικαιούνται να ρίξουν στο ψαχνό όποιου πατάει το κατώφλι της ιδιοκτησίας τους, το μικρό πλιάτσικο των νεαρών φτωχοδιάβολων και το μεγάλο πλιάτσικο των μεγάλων αρπάγων είναι εδώ και αιώνες ο βασικός τρόπος διανομής και αναδιανομής του κοινωνικού πλούτου. 

Για τους νεαρούς μικρο-πλιατσικολόγους των αμερικανικών πόλεων μάλιστα ίσως αυτές οι ταπεινές και απεχθείς πράξεις ποινικά κολάσιμης κλοπής είναι το μοναδικό παράθυρο ευκαιρίας αναδιανομής πλούτου. Μια ασήμαντη πρόσβαση σε έναν πλούτο που λιμνάζει σε τρομακτικές ποσότητες στο πλουσιότερο 0,1% της αμερικανικής κοινωνίας και της υφηλίου. Πάω στοίχημα ότι, ακόμα κι αν αθροιστούν όλες οι κλοπές, οι καταστροφές και οι (ασφαλισμένες) ζημιές στις πόλεις της πολυήμερης αναταραχής και της μεγάλης ασφυξίας (I can’t breath, mama…), δεν πρόκειται να ανταγωνιστούν σε αξία ούτε την ετήσια αμοιβή του Ελον Μασκ για την επιτυχία των στόχων πώλησης και κερδών της Tesla. Αυτή η αμοιβή κι όλες οι αντίστοιχες αμοιβές των golden boys του τουρμπο-καπιταλισμού είναι το πραγματικό, το μεγάλο πλιάτσικο, το προκλητικά νομιμοποιημένο, το εξοργιστικά αυτονόητο. Το πλιάτσικο των κατασχέσεων και των πλειστηριασμών ακινήτων από τις τράπεζες. Το πλιάτσικο του δημόσιου χρέους από τη διεθνή τοκογλυφία. Το πλιάτσικο της ιδιωτικοποίησης της δημόσιας περιουσίας και των κοινωνικών αγαθών. Το πλιάτσικο της φοροδιαφυγής των πολυεθνικών. Το πλιάτσικο του εθνικού πλούτου των φτωχότερων χωρών. Το πλιάτσικο του αγροϊμπεριαλισμού που στερεί πληθυσμούς τροπικών παραδείσων από στοιχειώδη είδη διατροφής. Το πλιάτσικο της διάσωσης χρεοκοπημένων ιδιωτικών εταιρειών με πόρους των φορολογουμένων. Το πλιάτσικο της περιβαλλοντικής καταστροφής αλλά και της πράσινης υποκρισίας. Το πλιάτσικο των προσωπικών μας δεδομένων από τους ιδιοκτήτες της ψηφιακής μας ζωής. Το πλιάτσικο εις βάρος δισεκατομμυρίων εργαζομένων, το πλιάτσικο του εργάσιμου χρόνου, των δεξιοτήτων, των γνώσεων, της ταυτότητας των ανθρώπων. Είναι τόσο εξόφθαλμο, τόσο προφανές και χυδαίο το πραγματικό μεγάλο πλιάτσικο, που κάθε προσπάθεια να το περιγράψεις καταντάει κλισέ και μελό. 

Ως εκ τούτου ο μαύρος έφηβος που φεύγει από τη σπασμένη βιτρίνα με μια οθόνη παραμάσχαλα και 2-3 κινητά στις τσέπες, μπροστά στο μεγάλο πλιάτσικο από τους μεγάλους άρπαγες ίσως να εκτελεί μια απλή πράξη κοινωνικής δικαιοσύνης.


ΘΕΩΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΕΡΑΞΙΑ 
Το γλένταγε με την ψυχή του ν’ αρπάζει αυτές τις μεγάλες κρατικές εταιρείες από τα χέρια των φορολογουμένων και να τις διαμελίζει σε μια μειοψηφία μετόχων που διψούσαν για κέρδη: η ιδέα ότι συνέβαλλε στην αφαίρεση ιδιοκτησίας από τους πολλούς και στη συγκέντρωσή της στα χέρια ολίγων τον πλημμύριζε μ’ ένα βαθύ και καθησυχαστικό αίσθημα δικαιοσύνης. Ικανοποιούσε κάτι το πρωτόγονο μέσα του. Ο μόνος χώρος όπου ο Τόμας έβρισκε ακόμα μεγαλύτερη και μονιμότερη ικανοποίηση ήταν, ίσως, ο χώρος των συγχωνεύσεων και των εξαγορών εταιρειών. 

Τζόναθαν Κόου, «Τι ωραίο πλιάτσικο!» 

Πέμπτη 7 Μαΐου 2020

"Μπορεί η πρώτη κατοικία να προστατεύεται ανά τρίμηνο ;"


ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
ΜΠΟΡΕΙ Η ΠΡΩΤΗ ΚΑΤΟΙΚΙΑ ΝΑ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΕΤΑΙ ΑΝΑ ΤΡΙΜΗΝΟ; 

Πριν από λίγο, ο Πρωθυπουργός ανακοίνωσε από το βήμα της Βουλής την παράταση της προστασίας της πρώτης κατοικίας για ένα τρίμηνο, έως το τέλος Ιουλίου. 

Έστω και την τελευταία των ημερών, η παράταση αυτή είναι κατ’ αρχάς θετική. Κινδυνεύει όμως να αποδειχθεί «δώρον άδωρον», εφόσον στο διάστημα αυτό δεν συνοδευτεί με ορθές και αποτελεσματικές πολιτικές επιλογές και δεν χαραχθεί ένα σταθερό και συμπαγές πλαίσιο προστασίας όσων την έχουν ανάγκη. 

Το Ελληνικό Δίκτυο για το Δικαίωμα στη Στέγη και την Κατοικία, αποτελείται από 34 οργανώσεις και φορείς που υποστηρίζουν άστεγους και ευάλωτες ομάδες σε επισφαλή στέγη. Όντας λοιπόν στην πρώτη γραμμή, επισημαίνει ότι η διατήρηση της προστασίας πρώτης κατοικίας αποτελεί βασική στρατηγική πρόληψης, προκειμένου να μην βρεθούν στο δρόμο οικογένειες και άτομα με ελάχιστο εισόδημα. 

Η παράταση αυτή, μπορεί να είναι κοινωνικά χρήσιμη μόνο εφόσον αποτελεί μια σταθερή πολιτική επιλογή, ανεξάρτητη από διαπραγματεύσεις με τους «θεσμούς» και εφόσον συνδυάζεται με άρση των πλειστηριασμών πρώτης κατοικίας αλλά και αναστολή των εξώσεων. 

Ένα τέτοιο συνεκτικό πλαίσιο θα πρέπει να δημιουργηθεί νομοθετικά, με ψήφιση στη Βουλή, λόγω των συνθηκών που αντιμετωπίζουν σήμερα χιλιάδες δανειολήπτες με εξυπηρετούμενα/ ενήμερα ή μη στεγαστικά δάνεια. Η νομοθετική ρύθμιση είναι αναγκαία, διότι η προστασία της πρώτης κατοικίας δεν μπορεί να εναπόκειται, όπως μέχρι τώρα, στην διακριτική ευχέρεια των τραπεζών στα πλαίσια διμερών διαπραγματεύσεων με τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά. Οι αριθμοί εξάλλου δείχνουν ότι το μοντέλο αυτό δεν έχει επιτύχει. 

Η θεσμική προστασία της πρώτης κατοικίας δεν μπορεί να περιμένει το πότε και αν θα ψηφιστεί πτωχευτικό δίκαιο για φυσικά πρόσωπα, ούτε να συνδέεται με αυτήν. Και βεβαίως, είναι η περίοδος να αποφασίσει η πολιτεία να συζητήσει εφαρμοσμένες πρακτικές και προτάσεις κοινωνιών που αντιμετώπισαν τα ίδια προβλήματα με μας στο παρελθόν: κοινωνική κατοικία, δημόσια ή δημοτική κατοικία, housing first προσέγγιση είναι μόνο ορισμένες από  αυτές. Το μόνο σίγουρο είναι πως υπάρχουν εργαλεία και πόροι και αυτό που αναζητείται είναι η πολιτική βούληση. 

Ζητάμε: 
-Νομοθετική ρύθμιση για την προστασία της πρώτης κατοικίας και πάγωμα των πλειστηριασμών πρώτης κατοικίας, τουλάχιστον μέχρι το τέλος του 2020 
-Αποσύνδεση του κοινωνικού αγαθού της πρώτης κατοικίας από τα οικονομικά συμφέροντα τραπεζών και funds. Η Ελληνική κοινωνία τις ανακεφαλαιοποίησε, τις πλήρωσε, τους πρόσφερε απεριόριστη ασυλία για τα λάθη και τις παραλείψεις τους. 
-Κοινωνική, δημόσια και δημοτική κατοικία, με γνώμονα την προστασία των αδύναμων συνανθρώπων μας 

Η κατοικία αποτελεί κοινωνικό δικαίωμα και προστατεύεται από το Ελληνικό Σύνταγμα. Το Ελληνικό Δίκτυο για το Δικαίωμα στη Στέγη και την Κατοικία υπερασπίζεται το Δικαίωμα αυτό.

Ελληνικό Δϊκτυο για το Δικαίωμα στην Καταοικία
Αθήνα 30/4/2020

Σάββατο 25 Απριλίου 2020

Πρώτη κατοικία: Μπλόκο των θεσμών σε παράταση της προστασίας

Πρώτη κατοικία: Μπλόκο των θεσμών σε παράταση της προστασίας 

Του Θάνου Τσίρου 


Αντιμέτωπο με την άκαμπτη στάση των θεσμών στο αίτημά του να παραταθεί η λειτουργία της πλατφόρμας για τα κόκκινα στεγαστικά δάνεια λόγω κορονοϊού βρέθηκε χθες το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης. Στο αίτημα της ελληνικής πλευράς για παράταση λειτουργίας της πλατφόρμας μέχρι το τέλος του έτους, οι δανειστές απείλησαν με σύνταξη αρνητικής έκθεσης αξιολόγησης τον Μάιο, κάτι που θα μπορούσε να προκαλέσει προβλήματα στην εκταμίευση της επόμενης δόσης των ANFAs και των SMPs ύψους περίπου 640 εκατομμυρίων ευρώ.

Μετά το χθεσινό ναυάγιο, η πρωτοβουλία των κινήσεων περνάει πλέον σε υψηλότερο επίπεδο -ακόμη και στο επίπεδο του πρωθυπουργού- καθώς θα πρέπει να βρεθεί μια συμβιβαστική λύση μέσα στα επόμενα 24ωρα, δεδομένου ότι ο χρόνος λειτουργίας της πλατφόρμας για τα κόκκινα δάνεια εκπνέει στο τέλος του μήνα δηλαδή σε λιγότερο από μία εβδομάδα.

Μετά τις χθεσινές εξελίξεις, το σενάριο συμβιβασμού που υπάρχει πάνω στο τραπέζι είναι να δοθεί μια παράταση μερικών εβδομάδων (για παράδειγμα μέχρι το τέλος Ιουνίου), η οποία μάλιστα μπορεί να μην είναι καθολική, αλλά να αφορά μόνο αυτούς που έχουν πληγεί από τα μέτρα καταπολέμησης του κορονοϊού. 

Όσον αφορά τον νέο πτωχευτικό κώδικα, αλλά και το σχέδιο της ελληνικής πλευράς να συσταθεί ένα κρατικό ταμείο για την αγορά πρώτων κατοικιών πολύ χαμηλής αξίας, οι προετοιμασίες αναμένεται να συνεχιστούν και όλο τον Μάιο. 

Παρασκευή 24 Απριλίου 2020

Αρχίζουν ξανά οι πλειστηριασμοί εν μέσω πανδημίας.

Αρχίζουν ξανά οι πλειστηριασμοί εν μέσω πανδημίας.
"Ο λύκος στην αναμπουμπούλα χαίρεται."

Μες στην πανδημία ξεκινάνε οι πλειστηριασμοί. Χωρίς κανένα πιά νομικό πλαίσιο προστασίας της πρώτης κατοικίας παρά τις υποσχέσεις.


ΔΕΛΤΙΟ ΠΛΕΙΣΤΗΡΙΑΣΜΩΝ της 29ης και 30ης Απρίλη 2020

ΠΛΕΙΣΤΗΡΙΑΣΜΟΙ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΑ
ΣΥΝΟΛΟ ΠΛΕΙΣΤΗΡΙΑΣΜΩΝ ΑΚΙΝΗΤΩΝ                           806
Αναστολές την 26/4/2020                       32
ΥΠΟΛΟΙΠΟ ΠΛΕΙΣΤ/ΜΩΝ ΠΡΟΣ ΕΚΤΕΛΕΣΗ                         774
Κατοικίες     263
Λοιπά ακίνητα     511

ΠΛΕΙΣΤΗΡΙΑΣΜΟΙ ΝΟΜΟΥ ΑΤΤΙΚΗΣ 
ΣΥΝΟΛΟ ΠΛΕΙΣΤ/ΜΩΝ ΑΚΙΝΗΤΩΝ                              371
Κατοικίες     122
Λοιπά ακίνητα     249

Συμμετέχοντα συμβολαιογραφεία
(τα 9 πρώτα κατά σειρά σύμφωνα με το πλήθος πλειστ/μων κατοικιών)
Δημητρέλλου Στυλ.
Σγούρα Βαρ.
Σακκά Δεπ.
Ρήγα Αν.
Μπαρλαμά Μελ.
Βαλσαμίδου Βασ.
Βασιλάκης Στ.
Οικονόμου Αικ.
Λαγιανδρέου Ελ.






Σάββατο 4 Απριλίου 2020

Αλ. Παπαδιαμάντη-"Βαρδιάνος στα Σπόρκα"

Αλ. Παπαδιαμάντη-"Βαρδιάνος στα Σπόρκα"

Απόσπασμα από το διήγημα Βαρδιάνος στα Σπόρκα που πρωτοδημοσιεύθηκε σε σειρά επιφυλλίδων στην εφημερίδα Ακρόπολις από τις 14 Αυγούστου έως τις 5 Σεπτεμβρίου του 1893.

Αφηγείται την ιστορία της γρια-Σκεύως, που μεταμφιέζεται σε άντρα και γίνεται βαρδιάνος (φύλακας) στα σπόρκα (καράβια ευρισκόμενα σε καραντίνα εξαιτίας μολυσματικής νόσου), προκειμένου να σώσει το γιο της.
Ιστορικός πυρήνας του διηγήματος είναι η χολέρα που έπληξε την Ευρώπη το 1865 και τα αυστηρά μέτρα προφύλαξης που έλαβαν οι τότε ελληνικές κυβερνήσεις.

Άκρως επίκαιρες οι επισημάνσεις του συγγραφέα που καθόλου δεν απέχουν από ανάλογες τη ημερινή εποχή και δη εν μέσω της πανδημίας 

Το απόσπασμα αντιγράφτηκε από την ομώνυμη συλλογή διηγημάτων του Αλ. Παπαδιαμάντη σε έκδοση της "Εστίας" του 1998. Στην έκδοση διατηρήθηκε ως είχε η ορθογραφία του πρωτοτύπου, εδώ μεταφέρεται αυτούσια σε μονοτονικό.

Ολόκληρο το διήγημα εδώ (με διορθωμένη την ορθογραφία) όπου μπορείτε να περιπλανηθείτε στη άκρως γλαφυρή και εξόχως γλυκόπικρη μαγεία της αφήγησης.


...Δεν λέγομεν ότι οι άνθρωποι του τόπου ήσαν εκτάκτως κακοί. Αλλού ίσως είναι χειρότεροι. Αλλά το πλείστον κακόν οφείλεται αναντιρρήτως εις την ανικανότητα της Ελληνικής διοικήσεως. Θα έλεγέ τις ότι η χώρα αύτη ηλευθερώθη επίτηδες, δια να αποδειχθή ότι δεν ήτο ικανή προς αυτοδιοίκησιν. Αλλά ταύτα δεν είναι του παρόντος. Όπως και εν έχη, αληθεύει ότι εις την ερημόνησον, την χρησιμεύουσαν ως αυτοσχέδιον λοιμοκαθαρτήριον, το κρέας επωλείτο υπό ελαστικής συνειδήσεως κερδοκόπων αντί τριών δραχμών κατ’ οκάν, ο άρτος αντί ογδοήκοντα λεπτών και ο οίνος αντί δραχμής. Όσον δια το νερόν, επειδή το μόνον πηγάδιον το υπάρχον επί της ερημονήσου, κατήντησε να πωληθή προς δύο δραχμάς η στάμνα.

Φυσικά, η μεγάλη πληθύς των υπό κάθαρσιν ταξιδιωτών ήσαν άνθρωποι πτωχοί. Ολίγοι μεταξύ αυτών ήσαν εύποροι. Οι κερδοκόποι απέθετον τα εμπορεύματά των εις την άκραν της απωτάτης ακτής της ερημονήσου, ελάμβανον τα λεπτά των και έφευγον. Η χολέρα δυνατόν να κολλά εις κάθε πράγμα, αλλά εις τα χρήματα όχι.

Ελέχθη, ότι οι πλείστοι των ανθρώπων, των παρασταθέντων τότε ως θυμάτων της χολέρας, απέθανον πραγματικώς υπό πείνης. Ίσως να μην υπήρξεν όλως χολέρα. Αλλά υπήρξε τύφλωσις και αθλιότης και συμφορά ανήκουστος. Οι άνθρωποι, όλοι πάσχοντες, εσκληρύνοντο κατ’ αλλήλων εις επίμετρον, και καθίστων την δεινοπάθειαν απείρως μεγαλυτέραν.

Οι εύποροι εκ των καθαριζομένων εσκληρύνοντο κατά των πτωχών, και εμέμφοντο αυτούς ως παραιτίους της δυστυχίας δι’ αυτής της παρουσίας των. Οι πτωχοί εσκληρύνοντο κατά των ευπόρων και τους ητιώντο ως προκαλούντας την ακρίβειαν των τροφίμων δια της παρουσίας των. Όλοι ομού οι υπό κάθαρσιν ταξιδιώται εσκληρύνοντο κατά των κατοίκων της πολίχνης και τους κατηγόρουν επί ασυνειδήτω αισχροκερδεία και σκληρότητι, ενώ το αληθές ήτο ότι δέκα μόνον άνθρωποι εκ της εμπορικής και τυχοδιωκτικής τάξεως, ήτις πουθενα δεν λείπει, ήσαν οι αισχροκερδείς και οι σκληροί εκμεταλλευταί της δυστυχίας. Οι κάτοικοι της πολίχνης εσκληρύνοντο κατά των ταξιδιωτών, και εμίσουν αυτούς, διότι είχον έλθει να τους φέρωσι την χολέραν. Κακή υποψία, δυσπιστία και ιδιοτέλεια, χωρούσαν μέχρι απανθρωπίας, εβασίλευε παντού. Όλα ταύτα ήσαν εις το βάθος, και ο φόβος της χολέρας ήτο εις την επιφάνειαν. Θα έλεγέ τις, ότι η χολέρα ήτο μόνον πρόφασις, και ότι η εκμετάλλευσις των ανθρώπων ήτο η αλήθεια. Το δαιμόνιον του φόβου είχεν εύρει επτά άλλα δαιμόνια πονηρότερα εαυτού και είχε λάβει κατοχήν επί του πνεύματος των ανθρώπων…

Κυριακή 29 Μαρτίου 2020

Κοροναϊός : Ο εχθρός δεν είναι πλέον αόρατος...

" ...Ένα παγκολίνο συνάντησε μια νυχτερίδα και κατέρρευσε το σύμπαν..."

Μια ενδιαφέρουσα συνέντευξη του καθηγητή Γενετικής του Αριστοτελείου 
Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ) Ζαχαρία  Σκούρα στο Αθηναϊκό – Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων



Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της συνέντευξης του καθηγητή του ΑΠΘ Ζαχαρία Σκούρα στη Σμαρώ Αβραμίδου για το ΑΠΕ – ΜΠΕ:

Ερώτηση: Η επιστημονική κοινότητα φαίνεται πως έχει καταλήξει ότι ο SARS-CoV-2 δε «δραπέτευσε» από κάποιο εργαστήριο, δεν τροποποιήθηκε γενετικά, για να είναι εξαιρετικά μεταδοτικός και θανατηφόρος. Κι όμως, έστω άθελά του, ο άνθρωπος δεν έχει αποτελέσει ενδιάμεσο κρίκο στην αλυσίδα που μας οδήγησε εδώ που βρισκόμαστε;

Απάντηση: Σήμερα έχουν μελετηθεί αρκετοί κορονοϊοί που μολύνουν τον άνθρωπο, τόσο κλινικά όσο και μοριακά. Ο SARS-CoV-2 είναι ο έβδομος στη σειρά και παρά την πρόσφατη εμφάνισή του είναι αρκετά μελετημένος. Συγκριτικές μελέτες του γονιδιώματος του ιού -το RNA όλου του γενετικού του υλικού- με όλα τα διαθέσιμα γονιδιώματα στελεχών κορoνοϊών που απομονώθηκαν από ανθρώπους, νυχτερίδες και φολιδωτούς μυρμηγκοφάγους έδωσαν, μεταξύ άλλων τα εξής:

α. Το γονιδίωμα του ιού SARS-CoV-2 διαφέρει σημαντικά από τους ήδη γνωστούς κορονοϊούς και εμφανίζει αρκετές ομοιότητες με αντίστοιχους ιούς που προέρχονται από νυχτερίδες και φολιδωτούς μυρμηγκοφάγους.

β. Η προσκόλληση ειδικών πρωτεϊνών του ιού στο μετατρεπτικό ένζυμο της αγγειοτενσίνης 2 (ACE2) των ανθρώπινων κυττάρων -γεγονός που δημιουργεί έντονα προβλήματα σε ευπαθείς ομάδες του πληθυσμού, καρδιοπαθείς κ.ά.- είναι πολύ πιο έντονη από τους άλλους γνωστούς κορονοϊούς.

Από τις παραπάνω έντονες διαφορές φαίνεται ότι ο ιός δεν δραπέτευσε από κάποιο εργαστήριο, δεν τροποποιήθηκε γενετικά και είναι μάλλον προϊόν της φύσης (Φυσικής Επιλογής – Εξέλιξης).

Μαζί με τους ανταγωνισμούς και τις διεκδικήσεις, βασικός κανόνας που διέπει τα έμβια όντα είναι η συμβίωση.

Σήμερα είναι επιστημονικά τεκμηριωμένο ότι τόσο ο άνθρωπος όσο και άλλες μορφές ζωής, πολύ ή και λιγότερο σύνθετες, περιέχουν περισσότερα μικροβιακού τύπου κύτταρα απ’ ό,τι τα δικά τους κύτταρα. Ιδιαίτερα δε στον άνθρωπο φαίνεται ότι υπάρχουν 10 φορές περισσότερα τέτοιου τύπου κύτταρα από ό,τι τα ανθρώπινα.

Ερ.: Αν θεωρητικά είναι εφικτή η κατασκευή ενός τέτοιου βιολογικού όπλου στο εργαστήριο, πώς θα μπορούσαμε να μην είμαστε τόσο ευάλωτοι;

Απ.: Θεωρητικά, και ίσως πρακτικά, θα μπορούσε να κατασκευασθεί ένα τέτοιο «εξαιρετικά αποτελεσματικό» βιολογικό όπλο. Θεωρώ ότι η ουσιαστική προφύλαξη που θα μπορούσε να πάρει ο άνθρωπος είναι να καταλάβει τι είναι η ζωή, τι είναι ο άνθρωπος. Να συνειδητοποιήσει ότι δεν μπορεί να υπάρξει ύπαρξη χωρίς συνύπαρξη, χωρίς την αρμονική συμβίωση των μελών της κοινωνίας, η οποία τοπικά και παγκόσμια αναπτύσσεται.

Είμαστε άνθρωποι, εκπληκτικά μεν όντα με απίθανες δυνατότητες σε σύγκριση με τις άλλες μορφές ζωής, αλλά όχι υπεράνθρωποι και όχι αποκομμένοι από τη φύση, τις δομές και τις διαδικασίες της.

Θα πρέπει να καταλάβουμε, όσο μπορούμε περισσότερο, τη φύση και το περιβάλλον, τη φύση μας, τον χώρο μέσα στον οποίο εκδηλώνεται και εκτυλίσσεται η ζωή μας. Να καταλάβουμε ότι δεν είμαστε ξέχωρα πνεύμα και ύλη, αλλά μαζί ενωμένα, όπως το υδρογόνο και το οξυγόνο, που από μόνα τους είναι αέρια, αλλά ενωμένα σχηματίζουν το νερό.

Ερ.: Είναι βάσιμες οι ανησυχίες για τη δυνατότητα μετάλλαξης του ιού σε έναν ακόμη πιο επικίνδυνο για την ανθρωπότητα τύπο;

Απ.: Οι μέχρι σήμερα αντιλήψεις μας εμφανίζουν τη ζωή και τις μορφές της τόσο πολύπλοκες και μαζί τόσο ευέλικτες, που δεν θα μπορούσαν να αποκλεισθούν αλλαγές στη δομή του γενετικού υλικού των όντων (μεταλλάξεις) και εκφράσεις νέων διαφορετικών ιδιοτήτων.

Αυτό που συμβαίνει συνήθως είναι ότι όσο πιο πολύ μολυσματικός είναι ο ιός, τόσο περισσότερο μπορεί να σκοτώσει τον ξενιστή του με αποτέλεσμα να περιορισθεί η επιβίωσή του ή και να εξαφανισθεί. Στην περίπτωση του SARS-CoV-2 φαίνεται ότι ο ιός είναι διεισδυτικός και εξαπλώνεται, επιβιώνει δηλαδή καλύτερα, επειδή δεν είναι εξαιρετικά θανατογόνος. Αυτό που θεωρείται από τον πολύ κόσμο «έξυπνος ιός». Αναμένουμε την παραγωγή εμβολίων, αλλά και τον κύκλο του ιού, ώστε να τον τιθασεύσει η ανθρωπότητα, να περιορίσει την εξάπλωσή του, τη νοσηρότητα και τους θανάτους που προκαλεί.

Ερ.: Πού εδράζονται οι προσδοκίες ότι κατά τους θερινούς μήνες θα περιοριστεί η διασπορά του κορονοϊού;

Απ.: Όπως συμβαίνει και με άλλους αναπνευστικούς ιούς -π.χ., γρίπης- υπάρχει πιθανότητα ο νέος κορονοϊός να εξαπλώνεται λιγότερο καθώς οι θερμοκρασίες θα αυξάνονται. Αρκετές νέες μελέτες διαπιστώνουν ότι ο SARS-CoV-2 δεν εξαπλώθηκε τόσο αποτελεσματικά σε θερμότερες και πιο υγρές περιοχές του κόσμου, όπως και σε ψυχρότερες περιοχές. Στο Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Μασαχουσέτης (ΜΙΤ) ανέλυσαν τα παγκόσμια κρούσματα της ασθένειας και διαπίστωσαν ότι το 90% των λοιμώξεων εμφανίστηκαν σε περιοχές που οι θερμοκρασίες κυμαίνονται από 3 έως 17 βαθμούς Κελσίου και με απόλυτη υγρασία 4 έως 9 γραμμάρια ανά κυβικό μέτρο.

Ερ.: Πόσο πιο δυσοίωνα θα ήταν τα πράγματα αν δεν είχαν αποκρυπτογραφήσει οι επιστήμονες το γονιδίωμα του SARS-CoV-2;

Απ.: Η πληρέστερη κατανόηση ενός όντος, μιας μορφής ζωής, απαιτεί την ανάλυση και τη συνδυαστική ερμηνεία των φαινομένων, κοινών και ιδιαίτερων που το απαρτίζουν μέσα από την αλληλεπίδραση του γενοτύπου, του περιβάλλοντος και του φαινοτύπου. Ως γενότυπο θεωρούμε το γενετικό υλικό και τις πληροφορίες που διαθέτει, όπως τα γονίδια, άλλες αλληλουχίες και άλλα στοιχεία που ακόμα δεν μπορούμε να τα νοηματοδοτήσουμε. Ως περιβάλλον θεωρούμε τον χώρο μέσα στον οποίο θα εκφραστούν οι πληροφορίες που περιέχονται και κληρονομούνται μέσω του γενετικού υλικού, ώστε να διαμορφωθεί ο φαινότυπος, η μορφή που κληρονομείται και διαπλάθεται στο δεδομένο περιβάλλον. Έτσι μπορούν να εκφρασθούν τα χαρακτηριστικά μας, τα κοινά, αφού είμαστε άνθρωποι, και τα ιδιαίτερα, αφού ο καθένας μας είναι μοναδικός.

Χαρακτηριστικά που μπορεί να είναι δομικά -τα μάτια, τα μέλη, τα κόκκαλα κ.ά.- και άλλα που να μην φανούν ποτέ, παρά μόνο αν το περιβάλλον τα επιτρέψει. Για παράδειγμα, έστω ότι ο ένας άνθρωπος είναι εξαιρετικός πιανίστας. Εάν όμως δεν διατίθεται από το περιβάλλον πιάνο, δεν θα μπορέσει να εκφράσει τις δυνατότητές του. Οι γνώσεις αυτές έχουν άμεση επίδραση στην υγεία μας, την παιδεία μας, τη διαμόρφωση της οικογένειας, της κοινωνίας, της ηθικής, των νόμων και όλων των ανθρώπινων δραστηριοτήτων.

Γνωρίζοντας λοιπόν τον γενότυπο (το γενετικό υλικό) και το περιβάλλον μέσα στο οποίο εκδηλώνονται ή μπορεί να εκδηλωθούν τα γονίδια και να αναπτυχθεί και να πολλαπλασιασθεί ο ιός, έχουμε μια πληρέστερη εικόνα για τη ζωή του και τον κύκλο του. Άρα και περισσότερους πιθανούς τρόπους ελέγχου της εξάπλωσης και της μολυσματικότητάς του.

Συνδυάζοντας λοιπόν τα παραπάνω φαίνεται ότι η γρήγορη ανάλυση -και γνώση πλέον- του γονιδιώματος του SARS-CoV-2 οδηγεί με μεγαλύτερη ταχύτητα στην εύρεση τρόπων για την αντιμετώπισή του.

Ερ.: Ξαφνικά τα τεχνολογικά επιτεύγματα φαντάζουν πολύ μικρά και ανεπαρκή μπροστά σε έναν αόρατο εχθρό. Ακούει συχνά κανείς πως μια νυχτερίδα συνάντησε έναν παγκολίνο και κατέρρευσε το σύμπαν. Είναι ίσως απλουστευτική αυτή η προσέγγιση, είναι όμως και γεγονός πως έχουν παραλύσει τα πάντα. Αναθεωρείται η έννοια της προόδου;

Απ.: Ο εχθρός πλέον δεν είναι αόρατος. Καθίσταται ορατός μέσα από την πρόοδο που έχει επιτελεσθεί: με τα μικροσκόπια, τη διείσδυση του ματιού σε μέρη τόσο μικροσκοπικά, ώστε να βλέπουμε την εικόνα του, τον φαινότυπό του, τα μέσα καλλιέργειας και εντοπισμού στα διάφορα περιβάλλοντα, και ακόμα πιο μέσα στο γενότυπό του και την ανάλυση της γενετικής του πληροφορίας. Όσο πιο καλά προετοιμασμένοι και δεμένοι ως κοινωνία είμαστε, τόσο περισσότερο ο φόβος και οι κίνδυνοι θα μετριάζονται, τόσο πιο πολύ θα αποκαλύπτονται οι αλήθειες πραγμάτων, καταστάσεων, καθώς και των δομών και των λειτουργιών της ζωής και του περιβάλλοντος.

Ας ξαναφέρουμε στο μυαλό και ας αναρωτηθούμε πόσο πίσω θα ήμασταν και ποια αντιμετώπιση θα είχαμε, εάν δεν είχαμε από τη μια μεριά ιστορικά στοιχεία για τις επιδημίες, τις πανδημίες και άλλες μεγάλες κρίσεις που πέρασε η ανθρωπότητα και από την άλλη τις μελέτες, τα αποτελέσματα και την τεράστια πρόοδο που έχει επιτευχθεί σχετικά με την ανάλυση του γενετικού υλικού και άλλες μεγάλες εφαρμογές της βιοτεχνολογίας.

Ερ.: Η διεπιστημονικότητα, όπως ο Αριστοτέλης την εισήγαγε, εκτιμάτε πως μπορεί να αποτελέσει το «κλειδί» να εξέλθει η ανθρωπότητα από την κρίση;

Απ.: Ένα είναι βέβαιο, πως χωρίς διεπιστημονικότητα δεν μπορεί να επιτευχθεί εκτίμηση και ανάλυση της απίθανης πολυπλοκότητας που διέπει τον κόσμο μας ή τουλάχιστον τον κόσμο που μέχρι σήμερα αντιλαμβανόμαστε καθώς και την αντιμετώπιση κρίσεων.

Για να επιτευχθεί όμως διεπιστημονικότητα απαιτείται συνεννόηση. Μια κοινή γλώσσα που θα αποδίδει τα νοήματα, τις έννοιες, σε κάθε έκφανση της επιστήμης, σε κάθε πτυχή της ανθρώπινης δραστηριότητας, καθολικά, χωρίς όμως να χάνεται και η εξειδίκευση της έρευνας που χαρακτηρίζει την καθετότητα και την εις βάθος ανάλυση του αντικειμένου.

Η ιστορία της Γης μάς διδάσκει ότι οι κρίσεις στον πλανήτη θα υπάρχουν και ίσως δεν θα μπορούν να αντιμετωπισθούν με τα ήδη υπάρχοντα διαχειριστικά συστήματα και κάθε φορά θα μας αιφνιδιάζουν σπέρνοντας αρρώστιες, δυστυχία, φόβο και θάνατο.

Πολίτης, Πόλη, Πολιτεία – Ευδαιμονία μάς κληρονόμησε ο Αριστοτέλης. Τα συστήματα διακυβέρνησης όμως δεν φαίνονται να έχουν ως κέντρο την ευδαιμονία των πολιτών, αλλά την ευδαιμονία πραγμάτων και αγορών. Οι καιροί ου μενετοί. Είθε ο χρόνος της αυτο- ή ετερο- επιβαλλόμενης απομόνωσης στον καιρό του «ξορκίσματος» του κορονοϊού να μη διαταράξει τη Δημοκρατία των Πολιτών, αποτελώντας στάση άμυνας απέναντι στην επιθετικότητα ιών και ανθρώπων. Οι κρίσεις, στην κρίση μας…

αναδημοίευση από in.gr

Τρίτη 24 Μαρτίου 2020

Πλειστηριασμοί: Η Φάμπρικα δεν Σταματάει.


Ο Μάης δεν αργεί νάρθει. Και τότε, ο κοροναϊός θα μοιάζει 
με συνάχι μπροστά την επιδημία των πλειστηριασμών.

Οι τράπεζες και όλος ο μηχανισμός διεκπεραίωσης και διενέργειας των πλειστηριασμών δουλεύει εντατικά, προετοιμάζοντας τη μεγάλη αρπαχτή.

Πιο συγκεκριμένα:
Δικηγόροι, Δικαστικοί Επιμελητές, Συμβολαιογράφοι μέσα στην αναμπουμπούλα δεν σταμάτησαν ούτε μια στιγμή να κοινοποιούν πλειστηριασμούς και να προετοιμάζουν τη διενέργειά τους, δίνοντας τη χαριστική βολή στα θύματα της τραπεζικής κερδοσκοπίας.

Φαντάσου να ζείς μέα στον ζόφο και τον τρόμο των ημερών, να απειλείται η υγεία και η εργασία σου, να μη βρίσκεις ούτε καν μια μάσκα να προστατευθείς και να σούρχεται ο δικαστικός επιμελητής να σου θυροκολλάει τη διακοίνωση του πλειστηριασμού.

Οι τράπεζες με ενθάρρυνση της κυβέρνησης υπόσχονται λαγούς με μονόπετρα. Υπόσχονται δήθεν ευνοϊκούς διακανονισμούς. Όλοι γνωρίζουμε και όλοι έχουμε πάρει μια γεύση από τη "γενναιοδωρία" των τραπεζών.  

Κι ας μην αντιτείνει κάποιος ότι κινδυνολογούμε. Οι δύο επόμενες εικόνες-αποτυπώματα της απάνθρωπης πολιτικής των τραπεζών αλλά και της κυβέρνησης, που αρνείται να προστατεύσει τουλάχιστον την πρώτη κατοικία όσων επλήγησαν και εξακολουθούν να πλήττονται από την κρίση χωρίς σταματημό. Το επίδικο από μεριάς τους και από μεριάς της κυβέρνησης είναι να ενισχυθούν και πάλι οι τράπεζες με οποιοδήποτε τρόπο. Η επερχόμενη οικονομική λαίλαπα θα πάρει μόνο τα κεφάλια των θυμάτων τους. Αυτό επιδιώκουν και αυτό μεθοδεύουν. Όταν κάποια στιγμή ο κουρνιαχτός της πανδημίας κατακάτσει, οι συνέπειες για μια μεγάλη μερίδα της κοινωνικής πλειοψηφίας θα είναι τραγικές.

Η πραγματικότητα με αριθμούς

εικόνα 1

Αναρτήσεις ηλεκτρονικών πλειστηριασμών στην ιστοσελίδα του Ταμείου Νομικών (ΕΦΚΑ) κατά ημερομηνία ανάρτησης. Βλέπουμε ότι ακόμη και σήμερα αλλά και όλες αυτές τις κρίσιμες ημέρες δικηγόροι και δικαστικοί επιμελητές παρά τους όποιους περιορισμούς και τον ζόφο των ημερών έτρεχαν στα γραφεία του αρμόδιου φορέα (Ταμείο Νομικών) να "προλάβουν" να καταθέουν προς δημοσίευση πλειστηριασμούς, μην και χάσουν καιρό. Ταυτόχρονα την οι πλειστηριασμοί αυτοί θυροκολλούνταν τις πόρτες των οφειλετών.

Είναι χαρακτηριστικό ότι από τις 10 Μάρτη, μέρα που ουσιαστικά αρχίσαμε να μπαίνουμε στην καραντίνα, αναρτήθηκαν 560 πλειστηριασμοί εις βάρος ισάριθμων οφειλετών, αριθμός που αντιστοιχεί σε πολύ περισσότερα ακίνητα, καθότι για κάθε οφειλέτη ενδέχεται να εκπλειστηριάζονται περισσότερα του ενός ακίνητα.

εικόνα 2

Αναρτήσεις ηλεκτρονικών πλειστηριασμών στην ιστοσελίδα του Συμβολαιογραφικού συλλόγου κατά ημερομηνία εκτέλεσης. Πάλι από τις 10 Μάρτη και έως την 30η Απρίλη έχουν προγραμματισθεί προς εκτέλεση 1772 πλειστηριασμοί.


Σάββατο 21 Μαρτίου 2020

EZLN "Να μην εγκαταλείψουμε τους αγώνες"


Λόγω του κορωναϊού, ο EZLN κλείνει τα Καρακόλ 
και κάνει έκκληση να μην εγκαταλείψουμε τους αγώνες

πηγή: ΠόληΚ

Προς τον λαό του Μεξικού
Προς τους λαούς του κόσμου
Προς το Εθνικό Συνέδριο Αυτοχθόνων – Διοικητικό Συμβούλιο Αυτοχθόνων
Προς την εθνική και διεθνή έκτη
Προς τα δίκτυα αντίστασης και εξέγερσης
Αδελφές και αδέλφια
Σύντροφοι, Συντρόφισσες Σύντροφ@:

Σας ενημερώνουμε ότι:
Λαμβάνοντας υπόψη την πραγματική, επιστημονικά αποδεδειγμένη απειλή για την ανθρώπινη ζωή που προκαλείται από την εξάπλωση του COVID-19, γνωστού και ως “κορωναϊό”.

Λαμβάνοντας υπόψη τη συντριπτική ανευθυνότητα και την έλλειψη σοβαρότητας των κακών κυβερνήσεων και της πολιτικής τάξης στο σύνολό τους, οι οποίοι χρησιμοποιούν ένα ανθρωπιστικό πρόβλημα για να επιτεθούν ο ένας στον άλλο, αντί να λάβουν τα απαραίτητα μέτρα για να αντιμετωπίσουν αυτόν τον κίνδυνο που απειλεί τη ζωή χωρίς διάκριση εθνικότητας, φύλου, φυλής, γλώσσας, θρησκευτικής πεποίθησης, πολιτικής αγωνιστικότητας, κοινωνικής κατάστασης και ιστορίας.

Λαμβάνοντας υπόψη την έλλειψη ακριβών και έγκαιρων πληροφοριών σχετικά με το εύρος και τη σοβαρότητα της μετάδοσης, καθώς και την απουσία ενός πραγματικού σχεδίου αντιμετώπισης της απειλής.

Λαμβάνοντας υπόψη τη δέσμευση των Ζαπατίστας στον αγώνα μας για τη ζωή.

Έχουμε αποφασίσει:

Πρώτον – Να διατάξουμε να βρίσκονται σε επιφυλακή τα χωριά, οι κοινότητες και οι γειτονιές μας, καθώς και όλα τα οργανωτικά όργανα των Ζαπατίστας.

Δεύτερον – Να συστήσουμε στην Καλή Κυβέρνηση Juntas και στους Ζαπατιστικούς Επαναστατημένους Αυτόνομους Δήμους , το πλήρες κλείσιμο των Καρακόλ και των Κέντρων Αντίστασης και Επανάστασης, αμέσως.

Τρίτον – Να προτείνουμε στις βάσεις υποστήριξης και σε ολόκληρη την οργανωτική δομή να ακολουθήσει μια σειρά από συστάσεις και έκτακτα μέτρα υγιεινής που θα μοιραστούν σε όλες τις κοινότητες, χωριά και γειτονιές των Ζαπατίστας.

Τέταρτον – Δεδομένης της απουσίας των κακών κυβερνήσεων, παροτρύνουμε όλους τους ανθρώπους στο Μεξικό και στον υπόλοιπο κόσμο, να λάβουν τα απαραίτητα μέτρα υγείας τα οποία, με επιστημονική βάση, θα τους επιτρέψουν να προχωρήσουν και να επιβιώσουν από αυτή την πανδημία.

Πέμπτον – Σας καλούμε να μην εγκαταλείψουμε τον αγώνα ενάντια στη έμφυλη βία, να συνεχίσουμε τον αγώνα για την υπεράσπιση της επικράτειας και της Μητέρας Γης, να συνεχίσουμε τον αγώνα για τους εξαφανισμένους, δολοφονημένους και φυλακισμένους και να σηκώσουμε τη σημαία του αγώνα για την ανθρωπότητα ψηλά.

Έκτον – Ζητάμε να μην χαθεί η ανθρώπινη επαφή, αλλά να αλλάξουμε προσωρινά τους τρόπους να γνωρίζουμε τους εαυτούς μας, τους συντρόφους, τις συντρόφισσες, τις αδελφές και τους αδελφούς μας.

Η λέξη και το αυτί, μαζί με την καρδιά, έχουν πολλά μονοπάτια, πολλούς τρόπους, πολλά ημερολόγια και πολλές γεωγραφικές περιοχές. Βρείτε ο ένας τον άλλον. Και αυτός ο αγώνας για τη ζωή μπορεί να είναι ένας από αυτούς τους τρόπους.

Αυτά είναι όλα.

Από τα βουνά του νοτιοανατολικού Μεξικού,
Για την Γενική Διοίκηση του Εθνικού Απελευθερωτικού Στρατού των Ζαπατίστας
Επαναστατημένος Υποδιοικητής Moisés.
Μεξικό, Μάρτιος 2020.