Αύριο 7 Απρίλη έκλεισαν 10 χρόνια από την ημέρα που προφητικά γράφονταν αυτό το κείμενο με τίτλο Εξάρχεια: η επιδρομή του Real Estate
Βρισκόμαστε στην εποχή της πιο άγριας καταστολής από την κυβέρνηση του Αντώνη Σαμαρά. Και όμως οι ναρκομαφίες με τις πλάτες της αστυνομίας έκαναν χρυσές δουλειές. H καταστροφή των Εξαρχείων είχε ήδη δρομολογηθεί. Το 2013 είχε ανακοινωθεί η χάραξη της γραμμής 4 του ΜΕΤΡΟ που προέβλεπε τη μετατροπή της πλατείας αρχικά σε εργοτάξιο και στη συνέχεια σε κόμβο διακίνησης κάθε λογής καταναλωτών (τουριστών, μπάχαλων, διασκεδαστών). Η γειτονιά μετατρεπόταν σε ένα εργοστάσιο διασκέδασης και τουριστικό αξιοθέατο. Η ιστορία της ξεγραφόταν με ταχύτατους ρυθμούς και εκφυλιζόταν με προσχεδιασμένες τεχνικές απαλλοτρίωσης.
Ο πόλεμος των μαφιών για τις υπό δημιουργία πιάτσες (ναρκωτικών, λαθραίων προϊόντων, σωματεμπόρων, νέων διασκεδαστηρίων) ήτανε στην κορύφωσή του. Η λεγόμενη κρίση του μεταναστευτικού δεν είχε δείξει τα δόντια της.
Παράλληλα με την υποβάθμιση, γνώριζε άνθιση το real estate. Παληοί κάτοικοι της γειτονιάς άρχισαν να την εγκαταλείπουν πουλώντας τα σπίτια τους σε "επενδυτές" ακινήτων, χρόνιοι ενοικιαστές άλλαζαν γειτονιά λόγω της ανόδου των ενοικίων, υπηρεσίες κοινής ωφέλειας έκλειναν (ταχυδρομεία, τράπεζες, δημόσιες συγκοινωνίες και υπηρεσίες) η μία μετά την άλλη λόγω της επερχόμενης υποβάθμισης.
Στην άλλη πλευρά συλλογικότητες αλληλεγγύης και αντίστασης στην υποβάθμιση έδιναν καθημερινά τον αγώνα ενάντια στην βεβήλωση της ιστορίας της γειτονιάς. Καταστολή, πλειστηριασμοί, εξώσεις, φτωχοποίηση, στέγαση, υγεία, τροφή, χώροι αναψυχής και πολιτισμού, αποτέλεσαν αντικείμενο διαμαρτυρίας και εύρεσης λύσεων για την ανακούφιση, του κοινωνικύ συνόλου. Δίνονταν έτσι ένας τιτάνιος αγώνας ενάντια στη αλλοτρίωση, την καταστροφή και στην κερδοσκοπία. Οι συλλογικότητες αυτές πολεμούσαν σε τρία μέτωπα: Ενάντια στην κρατική καταστολή, ενάντια στις μαφίες και ενάντια σε πολιτικές δυνάμεις που αρνούνταν την αυτοδιαχείριση στην καθημερινότητα των κατοίκων.
Σαν να μην έφταναν οι κάθε λογής μπουκαδόροι στη γειτονιά πλάκωσαν και τα κοράκια της ...ανάπτυξης.
Θα μου πείτε βέβαια πως μπάτσοι, μαφίες και υπόκοσμος πάνε πακέτο με την "ανάπτυξη". Όλοι τους έχουν ένα κοινό όραμα, το gentrification*. Να αποπεμφούν δηλαδή με κάθε τρόπο οι μη-αρεστοί της περιοχής και να εισβάλλουν κάτοικοι νέας κοπής που συμμερίζονται τις αξίες της νέας εποχής.
Το πείραμα έχει δοκιμασθεί και σε άλλες ιστορικές περιοχές του κέντρου και τα αποτέλεσματά του μας είναι γνωστά. Μια γειτονιά φρούριο, αποστειρωμένη, πόλη μέσα στην πόλη.
Αναλυτικότερα ας διαβάσουν όσοι ενδιαφέρονται στα επόμενα links τα "παθήματα" των κατοίκων του Μεταξουργείου και άλλων περιοχών του κέντρου που υπήρξαν τα πρώτα θύματα από την εισβολή της ..ανάπτυξης.
με τίτλο Γκάζι: Ο εκλαϊκευμένος εξευγενισμός
Του Πάνου Δραγώνα, Δεκέμβριος 2009
με τίτλο Ανάπλαση, σιωπηλή εθνοκάθαρση
Της Ξένιας Kουναλάκη, στην Καθημερινή, 2008.
με τίτλο Ο κρυφός πόλεμος της κτηματαγοράς στο Μεταξουργείο
Του Προκόπη Γιογιακά, στα Νέα 2008
με τίτλο Oι πόλεις χάνουν το χρώμα τους
Της Ξένιας Kουναλάκη, στην Καθημερινή, 2009.
με τίτλο Κορίτσια, Το real Estate !
Περίληψη όλων των ανωτέρω links
Πρόκειται για μια νέου τύπου εθνοκάθαρση (όπως γράφει η Ξένια Κουναλάκη σε ένα από τα πιο πάνω links).
Μετά το Γκάζι, το Θησείο, την Πλάκα, το Μεταξουργείο ήλθε η σειρά των Εξαρχείων να καταθέσουν το τίμημα στο βωμό της θεάς της Ανάπτυξης. Η σχεδιασμένη δημιουργία σταθμού ΜΕΤΡΟ στην πλατεία δεν είναι άσχετη με όσα συμβαίνουν στη γειτονιά μας τα τελευταία χρόνια αλλά ούτε και άσχετη με την απειλούμενη κατεδάφιση** πέντε συνεχόμενων νεοκλασικών στην οδό Θεμιστοκλέους (φωτογραφία). Και λέω απειλούμενη γιατί με τον καιρό τα τέσσερα υπόλοιπα νεοκλασικά θα έχουν την ίδια τύχη με το γωνιακό Θεμιστοκλέους και Τζαβέλα του οποίου η τύχη κρίθηκε από το Σ.τ.Ε.
Μάθαμε λοιπόν χθές ότι το Συμβούλιο της Επικράτειας (Σ.τ.Ε) ενέκρινε την κατεδάφιση του ιστορικού νεοκλασικού της οδού Θεμιστοκλέους 62. Στο Σ.τ.Ε είχαν κάνει προσφυγή κάτοικοι και φορείς των Εξαρχείων κατά της επιχειρούμενης κατεδάφισης και του αισθητικού και πολιτιστικού εκβαρβαρισμού της γειτονιάς, προσφυγή που για τυπικούς και μόνον λόγους απορρίφθηκε από το Σ.τ.Ε.
Οι κάτοικοι αλλά και φορείς της γειτονιάς πρώτα και η ομάδα MOnuMENTA στη συνέχεια κινητοποιήθηκαν για τη διάσωση του νεοκλασικού, εστιάζοντας στην ιστορική αλλά και αρχιτεκτονική αξία του.
Τί μας απομένει λοιπόν; Θα κινητοποιηθούμε όλοι μαζί (κάτοικοι, συλλογικότητες, εγχειρήματα, πολιτικά κόμματα) ενάντια στη λεηλασία ενός χώρου ζωντάνιας, ελευθερίας και προβληματισμού, ενάντια στην αρπαγή του χώρου μας ;
Η Αννίτα Δεκαβάλλα κάτοικος της γειτονιάς και ψυχή του Θεάτρου Εξαρχείων που πρωτοστάτησε μαζί με πολλούς άλλους και από την πρώτη στιγμή για τη διάσωση των νεοκλασσικών της Θεμιστοκλέους μας έστειλε το ακόλουθο κάλεσμα-μήνυμα.
ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ και ΚΑΛΕΣΜΑ για τη ΛΑΪΚΗ ΑΘΗΝΑΪΚΗ ΚΑΤΟΙΚΙΑ του 19ου αι. στα ΕΞΑΡΧΕΙΑ
Αγαπητοί φίλοι,
Όλοι σας αγωνιστήκατε και στηρίξατε την προσπάθεια διάσωσης της λαϊκής αθηναϊκής κατοικίας του 19ου αι. στα Εξάρχεια, που βρίσκεται στη γωνία Θεμιστοκλέους και Τζαβέλα, με τον υπεραιωνόβιο θαλερό φίκο της.
Όπως θα θυμάστε, η ιστορική αυτή κατοικία κληροδοτήθηκε στο Ταμείο Εθνικού Στόλου, που υπάγεται στο Γενικό Επιτελείο Ναυτικού. Το ΤΕΣ αποφάσισε να την γκρεμίσει και να χτίσει στη θέση του πενταώροφη πολυκατοικία. Όταν οι κάτοικοι το πήραμε χαμπάρι, αντιδράσαμε και δράσαμε με πολλούς τρόπους:
> Με μαζική συγκέντρωση εμποδίσαμε με τη φυσική μας παρουσία τον εργολάβο που ήρθε να αρχίσει τις εργασίες κατεδάφισης.
> Καθηγητές με φοιτητές του Πολυτεχνείου πραγματοποίησαν επιστημονική αποτύπωση του ακινήτου.
> Άλλη συλλογικότητα κατοίκων καθάρισαν και φρεσκάρισαν τον εγκαταλειμμένο χώρο.
> Κάναμε οικονομική εξόρμηση και κατασκευάσαμε πόρτα, γιατί μυστηριωδώς μια νύχτα εξαφανίστηκε η ωραιότατη καγκελόπορτα της κατοικίας, με αποτέλεσμα το σπίτι να μείνει έρμαιο σε πιθανότητα πυρκαγιάς και λοιπούς κινδύνους (το ΓΕΝ δεν ανταποκρίθηκε στις εκκλήσεις μας να αναλάβει εκείνο να φτιάξει πόρτα).
> Οργανώσαμε ημερίδα στο Θέατρο Εξαρχείων για την Αρχιτεκτονική των Εξαρχείων και τη μοναδική αξία της συγκεκριμένης κατοικίας, με συμμετοχή μεταξύ άλλων, πολλών καθηγητών του ΕΜΠ (δείτε εδώ).
> Καταφύγαμε επίσης στο Συμβούλιο της Επικρατείας ζητώντας την ακύρωση της υπουργικής απόφασης του Μιχ.Λιάπη, ο οποίος, παρακούοντας τη γνωμάτευση περί του αντιθέτου των επιστημόνων του Τμήματος Νεοτέρων Μνημείων, είχε υπογράψει υπέρ της κατεδάφισης.
Δυστυχώς, το ΣτΕ την προηγούμενη εβδομάδα απέρριψε την αίτησή μας, επειδή ήταν εκπρόθεσμη. Επειδή δηλαδή όταν το πήραμε χαμπάρι και καταθέσαμε την αίτησή μας, είχαν περάσει πάνω από 60 μέρες από την υπογραφή του Υπουργού...
Κάλεσμα:
Προτείνω όσοι από μας μπορούμε, να κάνουμε μια συνάντηση, ώστε να δούμε πώς μπορούμε να προστατεύσουμε το πολύτιμο αυτό ταπεινό μνημείο της νεώτερης ιστορίας μας και τον φίκο του, αλλά και το υποβαθμισμένο κέντρο της πόλης μας από ένα ακόμη τσιμεντένιο θηρίο.
επικοινωνήστε: DiKAExarchion@gmail.com
*gentrification (εξευγενισμός). Για τον όρο παραπέμπουμε εδώ
**σημείωση: αρχικά στην ανάρτηση γινόταν λόγος για κατεδάφιση και των πέντε νεοκλασικών εντύπωση που από λάθος εκτίμηση δημιουργήθηκε. Στη συνέχεια επανορθώσαμε, λαμβάνοντας από "πρώτο χέρι" τη σωστή πληροφόρηση. Ζητάμε συγγνώμη για το ατόπημά μας.
στις 11:35 π.μ. 
Λευτεριά στην Παλαιστίνη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Για οποιαδήποτε πληροφορία ή ερώτηση στείλτε email στο dikaexarchion@gmail.com.