Eικόνες αποκάλυψης στην Ισπανία: Έτσι γίνονται οι αναγκαστικές εξώσεις

ΘΑ ΔΕΧΤΟΥΜΕ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΚΙ ΕΔΩ; 

ΑΣ ΑΝΤΙΔΡΑΣΟΥΜΕ ΠΙΑ !!!!!!! 

Είναι εικόνες που διαδραματίζονται σχεδόν καθημερινά στην Ισπανία. Ολόκληρες οικογένειες αναγκάζονται να φύγουν από το σπίτι τους ύστερα από την εντολή αναγκαστικής έξωσης. Αυτό συνέβη και στην οικογένεια της 45χρονης Μαρία Ισαμπέλ Ροντρίγκες Ρομέρο. 

Στην εξαμελή της οικογένεια όλοι είναι άνεργοι, έχει μία κόρη οκτώ ετών και η μητέρα της πάσχει από διπολική διαταραχή. 

Διέμεναν όλοι μαζί επί 24 χρόνια σε διαμέρισμα της εταιρείας State City Hall Housing Company (EMVS). Κατέβαλαν οφειλή προς την εταιρεία ύψους 1.200 ευρώ, ωστόσο η EMVS τους ενημέρωσε πως παρ' όλα αυτά θα πρέπει να μετακομίσουν. 

Η εντολή έξωσης εκτελέστηκε την Τετάρτη από την αστυνομία παρά την αντίσταση δεκάδων μελών της Πλατφόρμας Θυμάτων Υποθήκης (PAH). 

Στην πόρτα μπήκε λουκέτο, οι ίδιοι και όλα τα υπάρχοντά τους βρίσκονται στο δρόμο... 

περισσότερες φωτογραφίες εδώ

Οι πολίτες φρενάρουν τις εξώσεις

ΙΣΠΑΝΙΑ Την ώρα που η τοπική κυβέρνηση της Ανδαλουσίας πήρε απόφαση-σταθμό υπέρ δανειολήπτριας, στην Καταλονία το Κίνημα υπέρ των θυμάτων της υποθήκης σταμάτησε δυναμικά την εκδίωξη 16 οικογενειών από κτίριο.

Της Κορίνας Βασιλοπούλου από την ΕφΣυν

Πολίτες κατά των εξώσεων. Από χθες το βράδυ δεκάδες άνθρωποι έχουν περικυκλώσει ένα κτίριο στην πόλη Χιρόνα της Καταλονίας, για να εμποδίσουν να εκτελεστεί μια εντολή εκκένωσης που έχει οριστεί για σήμερα. Στο κτίριο, το οποίο χτίστηκε πριν από τρία χρόνια και έκτοτε έμεινε στα αζήτητα, έχουν καταφύγει 16 άστεγες οικογένειες, 43 άτομα συνολικά, ανάμεσά τους 11 παιδιά. Η «κατάληψη» έγινε τον περασμένο Μάρτιο υπό την αιγίδα της Πλατφόρμας των Θυμάτων της Υποθήκης (ΡΑΗ).

Η ίδια οργάνωση θα επιχειρήσει σήμερα να εμποδίσει την τράπεζα στην οποία ανήκει το κτίριο να πραγματοποιήσει την έξωση των οικογενειών. Μια ανθρώπινη αλυσίδα έχει σχηματιστεί έξω από την πενταώροφη πολυκατοικία που βρίσκεται στο Σαλτ, ένα προάστιο στη Χιρόνα. Μια αλυσίδα που αποτελείται από απλούς πολίτες, από συνδικαλιστές, πολιτικούς, πυροσβέστες που αρνούνται να συμμετάσχουν στις εξώσεις, επιστήμονες και διάφορους καλλιτέχνες, όπως ο ηθοποιός Σέρζι Λόπες και η τραγουδίστρια Αμπάρο Σάντσες. Η ΡΑΗ ζητά από την τοπική κυβέρνηση της Καταλονίας να παρέμβει, έστω και την ύστατη στιγμή, και να σταματήσει την έξωση. Διαφορετικά, όπως λέει, «το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να στηθούμε απέναντι στους αστυνομικούς και να περιμένουμε να μας διώξουν με το ζόρι. Ελπίζουμε ότι τελικά θα πρυτανεύσει η λογική και δεν θα έρθουν».

Η κατάληψη άδειων κτιρίων ή διαμερισμάτων που έμειναν ξενοίκιαστα και απούλητα από τότε που έσκασε η φούσκα των ακινήτων, είναι ένα φαινόμενο που έχει κάνει την εμφάνισή του τα δύο τελευταία χρόνια. Σε μια χώρα όπου η οικονομική κρίση έχει εκτοξεύσει την ανεργία και τη φτώχεια στα ύψη, σχεδόν μισό εκατομμύριο άνθρωποι έχουν χάσει τα σπίτια τους. Κάποιοι από αυτούς βρίσκουν καταφύγιο στα άδεια σπίτια, τα οποία υπολογίζονται γύρω στα 3 εκατομμύρια σε ολόκληρη τη χώρα. Στην αρχή οι καταλήψεις αυτές γίνονταν με μεγάλη διακριτικότητα. Τελευταία όμως κάποιες γίνονται ανοιχτά, με τη βοήθεια της Οργάνωσης των Θυμάτων της Υποθήκης.

Για την οργάνωση το κτίριο στο Σαλτ της Χιρόνα έχει ιδιαίτερη συμβολική σημασία. Υπόκειται στη δικαιοδοσία της SAREB, μιας εταιρείας που ιδρύθηκε πέρσι και διαχειρίζεται τα περιουσιακά στοιχεία των τεσσάρων ισπανικών τραπεζών που «διασώθηκαν» με χρήματα του Δημοσίου. Είναι το πρώτο τέτοιο άδειο κτίριο που καταλήφθηκε ανοιχτά με την υποστήριξη της ΡΑΗ και το πρώτο που θα εκκενωθεί. Εκτός και αν καταφέρουν να αποτρέψουν την έξωση, γεγονός που θα αποτελούσε σταθμό για το κίνημα. H PAH ζητά οι κατοικίες που ανήκουν σε τράπεζες, οι οποίες έχουν διασωθεί με δημόσιο χρήμα, να παραχωρηθούν σε άνεργους και άστεγους έναντι ενός κοινωνικού ενοικίου, αντί να πουληθούν σε κερδοσκοπικά hedge funds του εξωτερικού, όπως είναι ο στόχος των τραπεζών. «Είναι γελοίο», λένε οι εκπρόσωποί της, «να υπόσχονται ότι θα χτίσουν κοινωνικές κατοικίες όταν υπάρχουν τόσα εγκαταλειμμένα κτήρια. Ούτε είναι δυνατόν το κράτος να σώζει τις τράπεζες χωρίς μια ελάχιστη ανταπόδοση».

Πρόσφατα η ΡΑΗ κατέλαβε άλλα δυο κτίρια, ένα στη Μαδρίτη κι άλλο ένα στη Βαρκελώνη, τα οποία ανήκουν σε διασωθέντα τραπεζικά ιδρύματα. Συνολικά έχει καταφέρει να στεγάσει 700 άστεγα άτομα σε 14 άδεια συγκροτήματα κατοικιών. Σε ό,τι αφορά το υπό κατάληψη κτίριο του Σαλτ έχει κάνει προσφυγή στο Συνταγματικό Δικαστήριο, ζητώντας να σταματήσει η διαδικασία της έξωσης. Η απόφαση όμως μπορεί να καθυστερήσει για μήνες. «Προς το παρόν», λένε, «αυτό που επιδιώκουμε είναι να κερδίσουμε χρόνο».

Πάντως, σε μια «παράπλευρη νίκη» για το κίνημα κατά των εξώσεων, η τοπική κυβέρνηση της Ανδαλουσίας προχώρησε χθες στην πρώτη «κατάσχεση» σπιτιού από τράπεζα υπέρ δανειολήπτριας. Πρόκειται για μια άνεργη μητέρα δύο παιδιών. Η εντολή έξωσης που είχε εκδώσει εναντίον της η τράπεζα αναστέλλεται για τρία χρόνια. Η δανειολήπτρια για αυτό το διάστημα θα καταβάλλει ένα κοινωνικό ενοίκιο το οποίο δεν θα ξεπερνά τα 130 ευρώ τον μήνα. Η Ανδαλουσία, σημειωτέον, είναι η μόνη αυτόνομη περιφέρεια της Ισπανίας η οποία ψήφισε πρόσφατα νόμο που παγώνει όλες τις εξώσεις για χρέη προς τις τράπεζες. Η χθεσινή απόφαση-σταθμός αποτελεί την πρώτη περίπτωση εφαρμογής του νέου νόμου.

Είμαστε όλοι Άστεγοι...

Κείμενο-διακήρυξη του Δι.Κ.Α Εξ. για το Θέμα της Στέγης 

"H απόκτηση κατοικίας από αυτούς που την στερούνται ή που στεγάζονται ανεπαρκώς αποτελεί αντικείμενο ειδικής φροντίδας του Kράτους." 

Αυτά προβλέπει το ελληνικό Σύνταγμα. Όμως το πρόβλημα της Στέγης τα τελευταία χρόνια απετέλεσε το αντικείμενο αισχροκέρδειας, εκμετάλλευσης και αφαίμαξης του εισοδήματος από εργολάβους, κτηματομεσίτες και τράπεζες. Το "όνειρο ενός κεραμιδιού πάνω από το κεφάλι μας" κατέληξε να γίνει ο εφιάλτης για εκατομμύρια έλληνες και μετανάστες, ειδικά για αυτούς που κατέφυγαν στις τράπεζες για να τους βοηθήσουν να πάρουν ένα σπίτι. Του οποίου, αφού "φούσκωσαν" την αξία απόκτησης, αφού ο ιδιοκτήτης του κατέβαλε ένα σημαντικό ποσό από το εισόδημά του, τώρα απαξιώνεται από το σκάσιμο της φούσκας που δημιούργησε ο ίδιος μηχανισμός των κάθε είδους εμπλεκομένων (εργολάβοι, μεσίτες, τράπεζες). 

Είναι ξεκάθαρο ότι η φούσκα των ακινήτων αποτέλεσε μοχλό συσσώρευσης πλούτου σε παγκόσμια κλίμακα. Αφού κερδοσκόπησαν μέσω των δανείων των τραπεζών, τώρα όλοι αυτοί απαιτούν την κατάσχεση των σπιτιών μας φροντίζοντας να τα υποθηκεύσουν με τα "ψιλά γράμματα" των δανειακών συμβάσεων. Η πολιτεία προστατεύοντας τα συμφέροντα αυτά, τα εξέθρεψε για δικούς της λόγους, αγνοώντας την προτροπή του Συντάγματος που η ίδια θέσπισε. Και δεν είναι μόνον αυτό. Με κατασχέσεις μας απειλούν θεοί και δαίμονες. Από την εφορία μέχρι κάθε νταβατζή-έμπορο των κοινωνικών αγαθών. Θεωρούμε σαν παράνομη κάθε κατάσχεση λαϊκής κατοικίας, κάθε επιβουλή δανειστών ενάντια στο πατρικό μας σπίτι. 

Για τις εξώσεις 

Οι ενοικιαστές δεν θα μπορούσαν να ξεφύγουν από τον ιστό του εμπορίου στέγης, που μέχρι πρότινος διπλασίαζε την περιουσία κάθε ιδιοκτήτη μέσα σε λίγα χρόνια. Αλλά και ο κάθε μικροιδϊοκτήτης (σπιτιού ή καταστήματος), στην παρούσα φάση της λεγόμενης κρίσης, κινδυνεύει με την απαξίωση ή την κατάσχεση των θυσιών του για "ένα μελλοντικό εισόδημα" μιας και η συσσώρευση πλούτου παίρνει μπάλα και αυτόν. Επί δεκαετίες το νομικό και θεσμικό πλαίσιο προστάτευε τους μεγαλοϊδιοκτήτες. Η απουσία θεσμικού πλαισίου και πολιτικής για τη λαϊκή στέγη επέτρεψε σε κάθε εργολάβο την αισθητική υποβάθμιση, την λεηλασία του περιβάλλοντος στο όνομα μιας ανάπτυξης, στην οποία για χρόνια στρατεύθηκαν κάθε είδους συμφέροντα και κερδοσκόποι. Αλλά και λόμπις του υποκόσμου (εμπρηστές, καταπατητές, εκβιαστές, κοράκια). 

Ο κάθε ενοικιαστής (σπιτιού ή επαγγελματικής στέγης) αδυνατεί να έχει δική του στέγη και αυτό ισχύει για τη συντριπτική πλειοψηφία των ενοικιαστών. Στον τομέα της κατοικίας το κράτος θα έπρεπε από χρόνια να έχει επέμβει, εκπληρώνοντας αυτά που το Σύνταγμα ορίζει, θεσμοθετώντας είτε τη γενναία επιδότηση του ενοικίου για αυτούς που έχουν χαμηλά εισοδήματα, είτε την παραχώρηση δικών του κενών κατοικιών (χιλιάδες είναι τα άδεια ακίνητα δήμων, εκκλησιών, φορέων του δημοσίου), είτε τη δήμευση κατοικιών που χτίσθηκαν πάνω σε καταπατημένες δημόσιες εκτάσεις και μένουν στα χέρια των καταπατητών, είτε νάχει θεσμοθετήσει ένα πρόγραμμα δωρεάν παραχώρησης στέγης στα λαϊκά στρώματα του πληθυσμού. Αντί αυτού είδαμε την κατάργηση όλων των προγραμμάτων και των φορέων για την εργατική κατοικία, τον περιορισμό και την οριστική κατάργηση της επιδότησης ενοικίου. 

Διεκδικούμε από το κράτος το κοινωνικό ενοίκιο για διαμερίσματα μικροϊδιοκτητών προκειμένου να στεγασθούν άστεγοι ή οικογένειες με χαμηλά εισοδήματα που δεν μπορούν να πληρώσουν ενοίκιο. Έτσι θα ενισχυθούν και οι μικροϊδιοκτήτες. Είναι σίγουρο ότι αργά ή γρήγορα τόσο τα προγράμματα κατασχέσεων όσο και αυτά των εξώσεων θα μπούν σε πλήρη εφαρμογή από τους τραπεζίτες, το ίδιο το κράτος για "οφειλόμενα" στις ΔΟΥ, από το λόμπυ του real estate με τη σύμπραξη των νόμων και της δικαιοσύνης τους. Το νομικό πλαίσιο έχει στηθεί, ο νόμος Κατσέλη (κουτσός κι' αυτός) πάει να καταργηθεί με τις εξαγγελίες-παγίδα του υπουργείου "Ανάπτυξης" και δεν θα αργήσει η στιγμή που θα αρχίσει η αρπαγή των σπιτιών μας, αν δεν αντισταθούμε. 

Μπροστά σε αυτή την εξέλιξη στεκόμαστε ενάντια στις εξώσεις οικογενειών που αδυνατούν να πληρώσουν το ενοίκιο, στεκόμαστε ενάντια σε κάθε κατάσχεση σπιτιού λαϊκής οικογένειας. Σε κάθε γειτονιά, πόλη, χωριό θα πρέπει να υπάρξουν οργανωμένες αντιστάσεις, δίκτυα πολιτών που θα αποτρέπουν κάθε κατάσχεση, κάθε έξωση. Η πείρα παρόμοιων κινημάτων στην Ευρώπη και αλλού μας έχει διδάξει ότι μόνο ένας οργανωμένος και αποφασιστικός αγώνας μπορεί να έχει αποτελέσματα. Από το να αποτρέψει μια έξωση ή μια κατάσχεση μέχρι στο να εξαναγκάσει το κράτος να συμμορφωθεί στο ελάχιστο των υποχρεώσεών του που προβλέπονται στο Σύνταγμα. Δίκτυα αντίστασης που θα στέκονται απέναντι και στους σύγχρονους μαυραγορίτες, τους μεγαλοϊδιοκτήτες και εργολάβους ακινήτων, που προτιμούν να κρατούν κλειστά τα κτήρια και διαμερίσματα που έχουν, «για να μην πέσουν οι τιμές», ενώ την ίδια ώρα άστεγοι υποφέρουν και πεθαίνουν λίγο λίγο κάθε μέρα στους δρόμους. 

Δίπλα μας βρίσκονται οι άστεγοι, δίπλα μας βρίσκονται και τα άδεια κτήρια και τα διαμερίσματά τους. Δεν μπορούμε να κλείνουμε άλλο τα μάτια μας σ΄ αυτή την αδικία, δε μπορούμε να αποδεχόμαστε πια αυτή τη βαρβαρότητα. Είμαστε αλληλέγγυοι και στηρίζουμε έμπρακτα όσους αστέγους/ες επιλέξουν αυτοοργανωμένα να καταλάβουν, να επισκευάσουν και να κατοικήσουν σε οποιοδήποτε άδειο κτήριο που σήμερα ρημάζει αναξιοποίητο (πολλά αποτελούν πλέον και πηγές κινδύνων και εστίες μόλυνσης, λόγω της σκόπιμης εγκατάλειψης). Πάνω από τις προσδοκίες μεγαλύτερων κερδών για τους μεγαλοϊδιοκτήτες, βάζουμε την επιβίωση των αστέγων με αξιοπρέπεια και όχι με ψίχουλα φιλανθρωπίας. 

Αν δεν οργανωθούμε και δεν αντισταθούμε ένα σημαντικό μερίδιο πληθυσμού θα μετατραπεί σε νεο-άστεγους, σε ένοικο και "πολίτη" παραγκών και παραγκουπόλεων στο περιθώριο των πόλεων, έξω από τα "τείχη". 

Η φιλευσπλαχνία, μέσω εκτόνωσης, ανάχωμα στις λαϊκές αντιδράσεις, δεν αποτελεί παρά έναν ακόμη σύμμαχο των συμφερόντων, ένα άλλοθι της πολιτείας, έναν εχθρό του κινήματος για αξιοπρεπή στέγαση για όλους. 

ΔΙΚΤΥΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΕΞΑΡΧΕΙΩΝ – ΝΕΑΠΟΛΗΣ – ΜΟΥΣΕΙΟΥ (Δι.Κ.Α Εξ.)

στις 8 Δεκέμβρη: Ανοικτή εκδήλωση για τη Στέγη (κατασχέσεις-εξώσεις)

Το Δίκτυο Κοινωνικής Αλληλεγγύης Εξαρχείων-Νεάπολης-Μουσείου διοργανώνει ανοικτή εκδήλωση-συζήτηση γισ το θέμα της Στέγης. 

Πιο αναλυτικά: θα γίνει ανημέρωση για τις εξελίξεις σχετικά με το θέμα των κατασχέσεων-πλειστηριαμών κατοικιών και εν γένει ακίνητης ή κινητής περιουσίας, καθώς και για το θέμα των εξώσεων σε περιπτώσεις οικογενειών που αδυνατούν να ανταπεξέλθουν στην πληρωμή του ενοικίου.

Η εκδήλωση προγραμματίστηκε-με απόφαση της γενικής μας συνέλευσης- για τις 8 Δεκέμβρη, μέρα Σάββατο και ώρα 17.00 στο χώρο του θεάτρου Εξαρχείων. Περισσότερες λεπτομέρειες θα ανακοινωθούν.

Στην εκδήλωση θα παρουσιασθούν οι θέσεις της συνέλευσής μας (βλέπετε στη συνέχεια) καθώς και η νομική πλευρά του θέματος (νόμος Κατσέλη, νεώτερες εξελίξεις) από εκπροσώπους της ΕΚΠΟΙΖΩ.

Χθές ο υπουργός "ανάπτυξης" Κ. Χατζηδάκης ανακοίνωσε μέτρα δήθεν διευκόλυνσης των δανειοληπτών. Στην ουσία οι εξαγγελίες του προετοιμάζουν το έδαφος για την ολική κατάργηση του νόμου Κατσέλη. Αναλυτικότερα σε επόμενη ανάρτηση.

Είναι επομένως καίριο να είμαστε σε ετοιμότητα.

Παραθέτω το ψήφισμα με τις θέσεις της συνέλευσης για το θέμα Στέγη.

Για το Θέμα της Στέγης

(Κατασχέσεις σπιτιών, Εξώσεις, Άστεγοι) 

"H απόκτηση κατοικίας από αυτούς που την στερούνται ή που στεγάζονται 

ανεπαρκώς αποτελεί αντικείμενο ειδικής φροντίδας του Kράτους."

Αυτά προβλέπει το ελληνικό Σύνταγμα. Όμως το πρόβλημα της Στέγης τα τελευταία χρόνια απετέλεσε το αντικείμενο αισχροκέρδειας, εκμετάλλευσης και αφαίμαξης του εισοδήματος από εργολάβους, κτηματομεσίτες και τράπεζες. Το "όνειρο ενός κεραμιδιού πάνω από το κεφάλι μας" κατέληξε να γίνει ο εφιάλτης για εκατομμύρια έλληνες και μετανάστες, ειδικά για αυτούς που κατέφυγαν στις τράπεζες για να τους βοηθήσουν να πάρουν ένα σπίτι. Του οποίου, αφού "φούσκωσαν" την αξία απόκτησης, αφού ο ιδιοκτήτης του κατέβαλε ένα σημαντικό ποσό από το εισόδημά του, τώρα απαξιώνεται από το σκάσιμο της φούσκας που δημιούργησε ο ίδιος κερδοσκοπικός μηχανισμός των κάθε είδους εμπλεκομένων (εργολάβοι, μεσίτες, τράπεζες). Παράλληλα, η μείωση των εισοδημάτων των δανειοληπτών στο όνομα της Ανάπτυξης και των Ελλειμμάτων, τους αφήνει στο έλεος των τραπεζιτών και της πρόνοιας των νόμων τύπου Κατσέλη.

Είναι ξεκάθαρο ότι η φούσκα των ακινήτων αποτέλεσε μοχλό συσσώρευσης πλούτου για ολίγους σε παγκόσμια κλίμακα. Αφού πριν όλοι οι εμπλεκόμενοι κερδοσκόπησαν μέσω των δανείων των τραπεζών, αφού πριν πούλησαν στους διψώντες για ένα κεραμίδι φύκια για μεταξωτές κορδέλες. Τώρα όλοι αυτοί απαιτούν την κατάσχεση των σπιτιών μας αφού πρώτα φρόντισαν να τα υποθηκεύσουν με τα "ψιλά γράμματα" των δανειακών συμβάσεων. Η πολιτεία κάνοντας πλάτες στα συμφέροντα αυτά, απέφυγε να αποτρέψει και αυτό το σκάνδαλο. Αντίθετα το εξέθρεψε για δικούς της λόγους, αγνοώντας την προτροπή του Συντάγματος που η ίδια θέσπισε. Και δεν είναι μόνον αυτό. Με κατασχέσεις μας απειλούν θεοί και δαίμονες. Από την εφορία μέχρι κάθε νταβατζή-έμπορο των κοινωνικών αγαθών.

Στη σύγχρονη εποχή, μιλάμε για τη χώρα μας, είναι παράνομη κάθε κατάσχεση λαϊκής κατοικίας, κάθε επιβουλή δανειστών ή νταβατζή ενάντια στο πατρικό μας σπίτι. 

Για τις εξώσεις

Οι ενοικιαστές δεν θα μπορούσαν να ξεφύγουν από τον ιστό του εμπορίου στέγης που ανθεί τα τελευταία πενήντα χρόνια στη χώρα μας. Εμπόριο που μέχρι πρότινος διπλασίαζε την περιουσία κάθε ιδιοκτήτη μέσα σε λίγα χρόνια. Το είδαμε και αυτό. Διαμερίσματα κλουβιά να αποτελούν χρυσωρυχείο για τους ιδιοκτήτες τους. Και μόνο τώρα, με τη λεγόμενη κρίση, να βλέπουν και αυτοί να κινδυνεύουν οι προσδοκίες τους, μιας και η συσσώρευση πλούτου παίρνει μπάλα και αυτούς. Επί δεκαετίες το νομικό και θεσμικό πλαίσιο, η πολιτεία, τα κάθε είδους συμφέροντα προστάτευαν τους ιδιοκτήτες. Ειδικά η πολιτεία με τη σκόπιμη απουσία πρόνοιας για στέγη για όλο το λαό, οικοδόμησε το τέρας των πόλεων, επιτρέποντας σε κάθε εργολάβο την αισθητική υποβάθμιση, την λεηλασία του περιβάλλοντος στο όνομα μιας ανάπτυξης, στην οποία για χρόνια στρατεύθηκαν κάθε είδους παράσιτα και κερδοσκόποι. Αλλά και λόμπις του υποκόσμου (εμπρηστές, καταπατητές, εκβιαστές, κοράκια).

Ο κάθε ενοικιαστής είναι φανερό ότι αδυνατεί να έχει δική του στέγη. Είτε αυτός είναι ενοικιαστής κατοικίας, είτε μιας μικρής επαγγελματικής στέγης. Και αυτό ισχύει για τη συντριπτική πλειοψηφία των ενοικιαστών. Στον τομέα της κατοικίας το κράτος θα έπρεπε από  χρόνια να έχει επέμβει, εκπληρώνοντας αυτά που το Σύνταγμα ορίζει, θεσμοθετώντας είτε τη γενναία επιδότηση του ενοικίου για αυτούς που έχουν χαμηλά εισοδήματα, είτε την παραχώρηση δικών του κενών κατοικιών (χιλιάδες είναι τα άδεια ακίνητα δήμων, εκκλησιών, φορέων του δημοσίου), είτε τη δήμευση κατοικιών που χτίσθηκαν πάνω σε καταπατημένες δημόσιες εκτάσεις και μένουν στα χέρια των καταπατητών. Τέλος, θα έπρεπε νάχει θεσμοθετήσει ένα γενναίο πρόγραμμα εργατικής κατοικίας, ένα πρόγραμμα δηλαδή δωρεάν παραχώρησης στέγης στα λαϊκά στρώματα του πληθυσμού. Αντί αυτού είδαμε την κατάργηση όλων των προγραμμάτων και των φορέων για την εργατική κατοικία, τον περιορισμό και την αναμενόμενη οριστική κατάργηση της επιδότησης ενοικίου.

Διεκδικούμε από το κράτος το κοινωνικό ενοίκιο για διαμερίσματα μικροϊδιοκτητών προκειμένου να στεγασθούν άστεγοι ή οικογένειες με χαμηλά εισοδήματα που δεν μπορούν να πληρώσουν ενοίκιο. Οι μικροϊδιοκτήτες αυτοί έχουν μπεί στο στόχαστρο της πολιτικής των κατασχέσεων μέσω των φόρων, των χαρατσιών, της τοκογλυφίας των τραπεζών και της παράλληλης μείωσης των εισοδημάτων τους (σύνταξη-μισθός) λόγω του ότι θεωρούνται ..εισοδηματίες. Είναι σίγουρο ότι αργά ή γρήγορα τόσο τα προγράμματα κατασχέσεων όσο και αυτά των εξώσεων θα μπούν σε πλήρη εφαρμογή από τους τραπεζίτες, το ίδιο το κράτος για "οφειλόμενα" στις ΔΟΥ, από το λόμπυ των ιδιοκτητών με τη σύμπραξη των νόμων τους και της δικαιοσύνης τους. Το νομικό πλαίσιο έχει στηθεί και δεν θα αργήσει να αποδίδει αν δεν αντισταθούμε.

Μπροστά σε αυτή την εξέλιξη στεκόμαστε ενάντια στις εξώσεις οικογενειών που αδυνατούν να πληρώσουν το ενοίκιο, στεκόμαστε ενάντια σε κάθε κατάσχεση σπιτιού λαϊκής οικογένειας. Σε κάθε γειτονιά, πόλη, χωριό θα πρέπει να υπάρξουν οργανωμένες αντιστάσεις, δίκτυα πολιτών που θα αποτρέπουν κάθε κατάσχεση, κάθε έξωση. Η πείρα παρόμοιων κινημάτων στην Ευρώπη και αλλού μας έχει διδάξει ότι μόνο ένας οργανωμένος και αποφασιστικός αγώνας μπορεί να έχει αποτελέσματα. Από το να αποτρέψει μια έξωση ή μια κατάσχεση μέχρι στο να εξαναγκάσει το κράτος να συμμορφωθεί στο ελάχιστο των υποχρεώσεών του που προβλέπονται στο Σύνταγμα.

Δίκτυα αντίστασης που θα στέκονται απέναντι και στους σύγχρονους μαυραγορίτες, τους μεγαλοϊδιοκτήτες και εργολάβους ακινήτων, που προτιμούν να κρατούν κλειστά τα κτήρια και διαμερίσματα που έχουν, «για να μην πέσουν οι τιμές», ενώ την ίδια ώρα άστεγοι υποφέρουν και πεθαίνουν λίγο λίγο κάθε μέρα στους δρόμους. 

Δίπλα μας βρίσκονται οι άστεγοι, δίπλα μας βρίσκονται και τα άδεια κτήρια και τα διαμερίσματά τους. Δεν μπορούμε να κλείνουμε άλλο τα μάτια μας σ΄ αυτή την αδικία, δε μπορούμε να αποδεχόμαστε πια αυτή τη βαρβαρότητα. Είμαστε αλληλέγγυοι και στηρίζουμε έμπρακτα όσους αστέγους/ες επιλέξουν αυτοοργανωμένα να καταλάβουν, να επισκευάσουν και να κατοικήσουν σε οποιοδήποτε άδειο κτήριο που σήμερα ρημάζει αναξιοποίητο (πολλά αποτελούν πλέον και πηγές κινδύνων και εστίες μόλυνσης, λόγω της σκόπιμης εγκατάλειψης). Πάνω από τις προσδοκίες μεγαλύτερων κερδών για τους μεγαλοϊδιοκτήτες, βάζουμε την επιβίωση των αστέγων με αξιοπρέπεια και όχι με ψίχουλα φιλανθρωπίας. 

Αν δεν οργανωθούμε και δεν αντισταθούμε ένα σημαντικό μερίδιο πληθυσμού θα μετατραπεί σε νεο-άστεγους, σε ένοικο και "πολίτη" παραγκών και παραγκουπόλεων στο περιθώριο των πόλεων, έξω από τα "τείχη".

"Υποψήφιοι" άστεγοι είμαστε όλοι μας

Η φιλευσπλαχνία, μέσω εκτόνωσης του θυμικού, ανάχωμα στις λαϊκές αντιδράσεις, κύτταρο παραπληροφόρησης και αποπροσανατολισμού δεν αποτελεί παρά έναν ακόμη σύμμαχο των συμφερόντων, ένα άλλοθι της πολιτείας, έναν εχθρό του κινήματος για αξιοπρεπή στέγαση για όλους.

Ισπανία: Τα ΜΑΤ κάνουν έξωση σε ανήμπορες οικογένειες

Τα ισπανικά ΜΑΤ προσπαθούν να σπάσουν την πόρτα του κτιρίου, ενώ οι ένοικοι τους  ρίχνουν κουβάδες με νερό στο Οβιέδο, στα βόρεια της χώρας.

Οι διαδηλωτές προσπάθησαν να εμποδίσουν την έξωση μιας οικογένειας από το Εκουαδόρ, που δεν είναι πια σε θέση να πληρώσει το δάνειό της. Περίπου ένα εκατομμύριο Ισπανοί αντιμετωπίζουν ανάλογο πρόβλημα. Το τελευταίο διάστημα έχει αναπτυχθεί στη χώρα ένα ισχυρό κίνημα ενάντια στις κατασχέσεις ακινήτων και τις εξώσεις.

Πηγή: Reuters

Αυτοκτονίες και για εξώσεις

Tέλος στη ζωή του έβαλε ηλικιωμένος άνδρας στο Γαλάτσι. Λίγο νωρίτερα, δικαστικός επιμελητής τον επισκέφτηκε για να του κάνει έξωση.

Σοκ έχει προκαλέσει η είδηση της αυτοκτονίας ηλικιωμένου άνδρα ετών 70 στο Γαλάτσι, λόγω οικονομικών προβλημάτων.

Ο άνδρας άγνωστος στοιχείων μέχρι στιγμής, έπεσε λίγο πριν τις 11 το πρωί της Παρασκευής από το μπαλκόνι του σπιτιού του στο Γαλάτσι.

Ο άνδρας που διέμενε σε πολυκατοικία στην οδό Μπουμπουλίνας 20 λέγεται ότι αντιμετώπιζε οικονομικά προβλήματα, ενώ σύμφωνα με μαρτυρίες, ο ιδιοκτήτης του διαμερίσματος του είχε ζητήσει να εγκαταλείψει το σπίτι. 

Σύμφωνα με τις πρώτες πληροφορίες, ο δικαστικός επιμελητής, ο οποίος πήγε μόνος του, χτύπησε το κουδούνι και ανακοίνωσε τον λόγο της επίσκεψή του.

Ο 70χρονος, όμως, βγήκε στο μπαλκόνι και απειλούσε ότι θα πέσει αν δεν έφευγε.

Ο δικαστικός κλητήρας προσπάθησε να τον ηρεμήσει και να τον μεταπείσει, ωστόσο, ο ένοικος του διαμερίσματος πραγματοποίησε την απειλή του με αποτέλεσμα να σκοτωθεί ακαριαία.

Για το περιστατικό διενεργείται προανάκριση από την αστυνομία, ενώ στο σημείο έχει σπεύσει ιατροδικαστής.

Χωρίς Στέγη, στο έλεος των τραπεζών και της "φιλανθρωπίας"

Για το Θέμα της Στέγης

Διακήρυξη του Δικτύου Κοινωνικής Αλληλεγγύης Εξαρχείων-Νεάπολης-Μουσείου

"H απόκτηση κατοικίας από αυτούς που την στερούνται ή που στεγάζονται 

ανεπαρκώς αποτελεί αντικείμενο ειδικής φροντίδας του Kράτους."

Αυτά προβλέπει το ελληνικό Σύνταγμα. Όμως το πρόβλημα της Στέγης τα τελευταία χρόνια απετέλεσε το αντικείμενο αισχροκέρδειας, εκμετάλλευσης και αφαίμαξης του λαϊκού εισοδήματος από εργολάβους, κτηματομεσίτες και τράπεζες. Το "όνειρο ενός κεραμιδιού πάνω από το κεφάλι μας" κατέληξε να γίνει ο εφιάλτης για εκατομμύρια έλληνες και μετανάστες, ειδικά για αυτούς που κατέφυγαν στις τράπεζες για να τους βοηθήσουν να πάρουν ένα σπίτι. Του οποίου, αφού "φούσκωσαν" την αξία απόκτησης, αφού ο ιδιοκτήτης του κατέβαλε ένα σημαντικό ποσό από το εισόδημά του, τώρα απαξιώνεται από το σκάσιμο της φούσκας που δημιούργησε ο ίδιος κερδοσκοπικός μηχανισμός των κάθε είδους εμπλεκομένων. Παράλληλα, η μείωση των εισοδημάτων των δανειοληπτών στο όνομα της Ανάπτυξης και των Ελλειμμάτων, τους αφήνει στο έλεος των τραπεζιτών και της πρόνοιας των νόμων τύπου Κατσέλη.

Είναι ξεκάθαρο ότι η φούσκα των ακινήτων αποτέλεσε μοχλό συσσώρευσης πλούτου για ολίγους σε παγκόσμια κλίμακα. Αφού πριν όλοι οι εμπλεκόμενοι κερδοσκόπησαν μέσω των δανείων των τραπεζών, αφού πριν πούλησαν στους διψώντες για ένα κεραμίδι φύκια για μεταξωτές κορδέλες. Τώρα όλοι αυτοί απαιτούν την κατάσχεση των σπιτιών μας αφού πρώτα φρόντισαν να τα υποθηκεύσουν με τα "ψιλά γράμματα" των δανειακών συμβάσεων. Η πολιτεία κάνοντας πλάτες στα συμφέροντα αυτά, απέφυγε να αποτρέψει και αυτό το σκάνδαλο. Αντίθετα το εξέθρεψε για δικούς της λόγους, αγνοώντας την προτροπή του Συντάγματος που η ίδια θέσπισε. Και δεν είναι μόνον αυτό. Με κατασχέσεις μας απειλούν θεοί και δαίμονες. Από την εφορία μέχρι κάθε νταβατζή-έμπορο των κοινωνικών αγαθών.

Στη σύγχρονη εποχή, μιλάμε για τη χώρα μας, είναι παράνομη κάθε κατάσχεση λαϊκής κατοικίας, κάθε επιβουλή δανειστών ή νταβατζή ενάντια στο πατρικό μας σπίτι. 

Για τις εξώσεις

Οι ενοικιαστές δεν θα μπορούσαν να ξεφύγουν από τον ιστό του εμπορίου στέγης που ανθεί τα τελευταία πενήντα χρόνια στη χώρα μας. Εμπόριο που μέχρι πρότινος διπλασίαζε την περιουσία κάθε ιδιοκτήτη μέσα σε λίγα χρόνια. Το είδαμε και αυτό. Διαμερίσματα κλουβιά να αποτελούν χρυσωρυχείο για τους ιδιοκτήτες τους. Και μόνο τώρα, με τη λεγόμενη κρίση, να βλέπουν και αυτοί να κινδυνεύουν οι προσδοκίες τους, μιας και η συσσώρευση πλούτου παίρνει μπάλα και αυτούς. Επί δεκαετίες το νομικό και θεσμικό πλαίσιο, η πολιτεία, τα κάθε είδους συμφέροντα προστάτευαν τους ιδιοκτήτες. Ειδικά η πολιτεία με τη σκόπιμη απουσία πρόνοιας για στέγη για όλο το λαό, οικοδόμησε το τέρας των πόλεων, επιτρέποντας σε κάθε εργολάβο την αισθητική υποβάθμιση, την λεηλασία του περιβάλλοντος στο όνομα μιας ανάπτυξης, στην οποία για χρόνια στρατεύθηκαν κάθε είδους παράσιτα και κερδοσκόποι. Αλλά και λόμπις του υποκόσμου (εμπρηστές, καταπατητές, εκβιαστές, κοράκια).

Ο κάθε ενοικιαστής είναι φανερό ότι αδυνατεί να έχει δική του στέγη. Είτε αυτός είναι ενοικιαστής κατοικίας, είτε μιας μικρής επαγγελματικής στέγης. Και αυτό ισχύει για τη συντριπτική πλειοψηφία των ενοικιαστών. Στον τομέα της κατοικίας το κράτος θα έπρεπε από  χρόνια να έχει επέμβει, εκπληρώνοντας αυτά που το Σύνταγμα ορίζει, θεσμοθετώντας είτε τη γενναία επιδότηση του ενοικίου για αυτούς που έχουν χαμηλά εισοδήματα, είτε την παραχώρηση δικών του κενών κατοικιών (χιλιάδες είναι τα άδεια ακίνητα δήμων, εκκλησιών, φορέων του δημοσίου), είτε τη δήμευση κατοικιών που χτίσθηκαν πάνω σε καταπατημένες δημόσιες εκτάσεις και μένουν στα χέρια των καταπατητών. Τέλος, θα έπρεπε νάχει θεσμοθετήσει ένα γενναίο πρόγραμμα εργατικής κατοικίας, ένα πρόγραμμα δηλαδή δωρεάν παραχώρησης στέγης στα λαϊκά στρώματα του πληθυσμού. Αντί αυτού είδαμε την κατάργηση όλων των προγραμμάτων και των φορέων για την εργατική κατοικία, τον περιορισμό και την αναμενόμενη οριστική κατάργηση της επιδότησης ενοικίου.

Διεκδικούμε από το κράτος το κοινωνικό ενοίκιο για διαμερίσματα μικροϊδιοκτητών προκειμένου να στεγασθούν άστεγοι ή οικογένειες με χαμηλά εισοδήματα που δεν μπορούν να πληρώσουν ενοίκιο. Οι μικροϊδιοκτήτες αυτοί έχουν μπεί στο στόχαστρο της πολιτικής των κατασχέσεων μέσω των φόρων, των χαρατσιών, της τοκογλυφίας των τραπεζών και της παράλληλης μείωσης των εισοδημάτων τους (σύνταξη-μισθός) λόγω του ότι θεωρούνται ..εισοδηματίες. Είναι σίγουρο ότι αργά ή γρήγορα τόσο τα προγράμματα κατασχέσεων όσο και αυτά των εξώσεων θα μπούν σε πλήρη εφαρμογή από τους τραπεζίτες, το ίδιο το κράτος για "οφειλόμενα" στις ΔΟΥ, από το λόμπυ των ιδιοκτητών με τη σύμπραξη των νόμων τους και της δικαιοσύνης τους. Το νομικό πλαίσιο έχει στηθεί και δεν θα αργήσει να αποδίδει αν δεν αντισταθούμε.

Μπροστά σε αυτή την εξέλιξη στεκόμαστε ενάντια στις εξώσεις οικογενειών που αδυνατούν να πληρώσουν το ενοίκιο, στεκόμαστε ενάντια σε κάθε κατάσχεση σπιτιού λαϊκής οικογένειας. Σε κάθε γειτονιά, πόλη, χωριό θα πρέπει να υπάρξουν οργανωμένες αντιστάσεις, δίκτυα πολιτών που θα αποτρέπουν κάθε κατάσχεση, κάθε έξωση. Η πείρα παρόμοιων κινημάτων στην Ευρώπη και αλλού μας έχει διδάξει ότι μόνο ένας οργανωμένος και αποφασιστικός αγώνας μπορεί να έχει αποτελέσματα. Από το να αποτρέψει μια έξωση ή μια κατάσχεση μέχρι στο να εξαναγκάσει το κράτος να συμμορφωθεί στο ελάχιστο των υποχρεώσεών του που προβλέπονται στο Σύνταγμα.

Δίκτυα αντίστασης που θα στέκονται απέναντι και στους σύγχρονους μαυραγορίτες, τους μεγαλοϊδιοκτήτες και εργολάβους ακινήτων, που προτιμούν να κρατούν κλειστά τα κτήρια και διαμερίσματα που έχουν, «για να μην πέσουν οι τιμές», ενώ την ίδια ώρα άστεγοι υποφέρουν και πεθαίνουν λίγο λίγο κάθε μέρα στους δρόμους. 

Δίπλα μας βρίσκονται οι άστεγοι, δίπλα μας βρίσκονται και τα άδεια κτήρια και τα διαμερίσματά τους. Δεν μπορούμε να κλείνουμε άλλο τα μάτια μας σ΄ αυτή την αδικία, δε μπορούμε να αποδεχόμαστε πια αυτή τη βαρβαρότητα. Είμαστε αλληλέγγυοι και στηρίζουμε έμπρακτα όσους αστέγους/ες επιλέξουν αυτοοργανωμένα να καταλάβουν, να επισκευάσουν και να κατοικήσουν σε οποιοδήποτε άδειο κτήριο που σήμερα ρημάζει αναξιοποίητο (πολλά αποτελούν πλέον και πηγές κινδύνων και εστίες μόλυνσης, λόγω της σκόπιμης εγκατάλειψης). Πάνω από τις προσδοκίες μεγαλύτερων κερδών για τους μεγαλοϊδιοκτήτες, βάζουμε την επιβίωση των αστέγων με αξιοπρέπεια και όχι με ψίχουλα φιλανθρωπίας. 

Αν δεν οργανωθούμε και δεν αντισταθούμε ένα σημαντικό μερίδιο πληθυσμού θα μετατραπεί σε νεο-άστεγους, σε ένοικο και "πολίτη" παραγκών και παραγκουπόλεων στο περιθώριο των πόλεων, έξω από τα "τείχη".

"Υποψήφιοι" άστεγοι είμαστε όλοι μας

Η φιλευσπλαχνία, μέσω εκτόνωσης του θυμικού, ανάχωμα στις λαϊκές αντιδράσεις, κύτταρο παραπληροφόρησης και αποπροσανατολισμού δεν αποτελεί παρά έναν ακόμη σύμμαχο των συμφερόντων, ένα άλλοθι της πολιτείας, έναν εχθρό του κινήματος για αξιοπρεπή στέγαση για όλους.

ΚΑΛΕΣΜΑ