Η ΜΑΦΙΑ ΣΤΗΝ ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΤΩΝ ΛΗΣΤΩΝ ή αλλιώς ΟΙ ΕΙΣΠΡΑΚΤΙΚΕΣ ΣΤΗΝ ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΤΩΝ ΤΡΑΠΕΖΩΝ (αναδημοσίευση)

Από: Ανοιχτή Συνέλευση Κατοίκων Μπραχαμίου, http://katadimadim.blogspot.com/

30 Μάρτη 2012: Παρέμβαση έξω από τα γραφεία της εισπρακτικής εταιρείας EOS, στο 

μετρό Αγίου Δημητρίου (στάσεις λεωφορείων στο ρεύμα για Γλυφάδα).

Σήμερα το μεσημέρι κάναμε παρέμβαση έξω από τα γραφεία της εισπρακτικής εταιρείας EOS, στο μετρό Αγίου Δημητρίου (στάσεις λεωφορείων στο ρεύμα για Γλυφάδα). Οι αντιδράσεις του κόσμου ήταν θετικές, ενώ μιλήσαμε και με αρκετούς από τους υπαλλήλους της εταιρείας. Οι περισσότεροι ήταν ουδέτεροι, εκτός από 2-3 και την προϊσταμένη που θιχτήκαν με το περιεχόμενο. Ίσως αν ταυτίζονται με τις τακτικές της εταιρείας και των ιδιοκτητών της, τότε καλώς έκαναν. 

Ακολουθεί το κείμενο της παρέμβασης.

Όλοι μας αντιλαμβανόμαστε καθημερινά πλέον την κρισιμότητα της περιόδου. Μέσα στην δίνη της κρίσης, η επίθεση είναι τέτοια που κατακερματίζει ένα μέρος εργαζομένων και απειλεί ακόμη και την φυσική τους ύπαρξη (άστεγοι, μετανάστευση , απουσία πρόνοιας). Η πτώση της αναπαραγωγής του κεφαλαίου στις διάφορες μορφές του θα οδηγήσει στην πραγματική πολιτική της μορφή δηλαδή την δικτατορία πάνω στις κατώτερες τάξεις.

Όλοι γνωρίζουμε ανθρώπους δίπλα μας που αδυνατούν να εξοφλήσουν τις οφειλές τους στους κρατικούς τοκογλύφους. Άτομα τα οποία υπερεκτίμησαν την ταξική τους θέση ή την πραγματική τους οικονομική δυνατότητα, επηρεασμένα από την φούσκα μιας ψεύτικης ζωής, άτομα τα οποία οδηγούνται σε απόγνωση διότι αδυνατούν να καταβάλουν τις οφειλές τους λόγο ανεργίας , επισφαλούς εργασίας. Το βέβαιο είναι ότι το σύνολο αυτό διευρύνεται καθημερινά και είναι ευάλωτο απέναντι στην λυσσαλέα επίθεση του καπιταλισμού όπου στην προκείμενη περίπτωση εμφανίζεται με την βοήθεια των διαφόρων τυχοδιωκτών επιχειρηματιών που ελέγχουν της εισπρακτικές εταιρίες.

Η πολιτική των εισπρακτικών εταιριών και των τραπεζών εργοδοτών τους δεν διαφέρει σε τίποτα από αυτήν της μαφίας. Αρχικά ο δανειστής-τοκογλύφος (τράπεζα) εκμεταλλευόμενος την άγνοια, την επιπολαιότητα ή τη ματαιοδοξία του καθενός δανείζει ένα ποσό για μια πραγματική η επίπλαστη ανάγκη και στην συνεχεία καλυπτόμενος πίσω από νομιμοφανείς διαδικασίες, στέλνει τις εταιρείες-μπράβους προκειμένου να κάνουν την ζωή του δανεισμένου αφόρητη με σκοπό να αποσπάσει υπέρογκα πανωτόκια και χρωστούμενα. Ο μοναδικός ρόλος των εισπρακτικών εταιρειών-μπράβων είναι κατ’ εντολή της τράπεζας που είναι και ο αποκλειστικός εργοδότης τους , να σπάσουν τα νεύρα , να εκθέσουν, να ρεζιλέψουν τον οφειλέτη τόσο στο οικογενειακό όσο και στον επαγγελματικό του χώρο, με σκοπό να τον αναγκάσουν να καταβάλει χρήματα. Υπάρχει φυσικά και η προσωπική ευθύνη του κάθε μεμονωμένου εργαζόμενου που δέχεται αβίαστα τις οποιεσδήποτε εντολές των αφεντικών του.

Παράνομες και εκβιαστικές πρακτικές και τεχνάσματα όπως:

- Μη δήλωση της ιδιότητας και του αριθμού μητρώου τους,

- διαφορετικός υπάλληλος να τηλεφωνεί κάθε φορά,

- Επαναλαμβανόμενες ενοχλήσεις ακόμη και την ίδια μέρα για να αυξάνουν την πίεση,

- Παραβίαση ωραρίων κοινής ησυχίας

- Ενόχληση συγγενικών προσώπων

- Κοινοποίηση προσωπικών οικονομικών στοιχείων σε εργοδότες, συνάδελφους, συγγενείς, ακόμη και παιδιά.

- Τρομοκράτηση του καταναλωτή προσποιούμενοι ή αφήνοντας να εννοηθεί ότι είναι δικηγόροι ή εκπρόσωποι δικηγόρων και ότι η «υπόθεση» θα πάρει το δρόμο της δικαιοσύνης.

- Εκμετάλλευση, σε συνεργασία με τις τράπεζες, ακόμη και του γεγονότος πως τα επιδόματα ανεργίας καταβάλλονται υποχρεωτικά σε τραπεζικούς λογαριασμούς, παρακρατώντας αυθαίρετα ληξιπρόθεσμες δόσεις δανείων με αποτέλεσμα άνεργοι να μένουν χωρίς επίδομα.

-Παρ’ όλο που δηλώνουν εκπρόσωποι της τράπεζας, ποτέ δεν λογαριάζουν αυτό που απαντά ο ενοχλούμενος. Η ροή της πίεσης είναι μόνο προς την πλευρά του δανεισμένου, απόδειξη ότι τελικά το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι: «να πάρουμε τα λεφτά και κανένα πρόβλημα υγείας, ανεργίας, δυσκολίας δεν μας συγκινεί».

Όλες αυτές οι κινήσεις πραγματοποιούνται κάτω από τον μανδύα της αστικής νομιμότητας και ο οφειλέτης βρίσκεται μέσα σε έναν επαναλαμβανόμενο κύκλο ψυχολογικής βίας. Μέσα σε όλα αυτά έρχεται και η επιφανειακή βοήθεια από την πολιτεία, η οποία παρουσιάζεται με τους διάφορους κοινωνικούς συνδέσμους όπως ο συνήγορος του καταναλωτή ή η ένωση καταναλωτών ποιότητας ζωής (ΕΚΠΟΙΖΩ). Το αποτέλεσμα είναι ο δανειολήπτης να είναι εγκλωβισμένος και να μην μπορεί να προτάξει έναν ουσιαστικό αντίλογο για την οικονομική αδυναμία στην οποία βρίσκεται.

Το καθεστώς έκτακτης ανάγκης των τραπεζιτών εξαπολύει την πιο βίαιη επίθεσή του. Διανύουμε τις στιγμές που είναι πιο επιτακτικό από ποτέ να επιτεθούμε έμπρακτα απέναντι σε όλες τις μορφές εκβιασμού .Να μην έχουμε την ελπίδα της βοήθειας από οργανώσεις του ιδίου του συστήματος, αντιθέτως να οδηγηθούμε σε μια οργάνωση από τα κάτω. Να επιλέξουμε ένα χειραφετημένο κοινωνικό-ταξικό αγώνα γα την ανατροπή. Οι μπράβοι του χρηματοπιστωτικού συστήματος δεν θα μας βρουν στο τηλέφωνο, θα μας βρουν μπροστά τους. Έξω οι εισπρακτικές από τη γειτονιά μας.

Τώρα αν κάποιες στιγμές αισθανθεί κανείς ένοχα απέναντι στην τράπεζα που της “στερεί” τα λεφτά που “δανείστηκε”, άρα τη “ληστεύει” μη καταβάλλοντας το ποσό, παραθέτουμε τη ρήση του Μπ. Μπρεχτ: “τί είναι η ληστεία μίας τράπεζας μπροστά στην ίδρυσή της”