Γκίντερ Γκρας: Η ντροπή της Ευρώπης

Ποίημα του Γερμανού νομπελίστα Γκίντερ Γκράς για την Ελλάδα,

 που δημοσιεύτηκε στη Γερμανική εφημερίδα Süddeutsche Zeitung.  

Ο Γκίντερ Γκρας διάβασε στο κρατικό ραδιόφωνο της Βρέμης, στίχους από το ποίημα δίνοντας ουσιαστικά την απάντησή του στην Frankfurter Allgemeine Zeitung, η οποία υποστήριξε ότι ο νομπελίστας δεν έγραψε ποτέ αυτό το ποίημα, και στην πραγματικότητα επρόκειτο για φάρσα του περιοδικού Titanic.

“Εγώ είμαι ο συντάκτης αυτού του ποιήματος. Το κακόβουλο δημοσίευμα τηςFrankfurter Allgemeine Zeitung δείχνει το χαμηλό επίπεδο αυτής της εφημερίδας” είπε ο νομπελίστας. Η εκπρόσωπος του Γκίντερ Γκρας, ερωτηθείσα σχετικά, απάντησε ότι ο κ. Γκρας απάντησε με τους στίχους του και δεν χρειάζεται να λεχθεί κάτι παραπάνω. Στο ποίημά του ο Γκίντερ Γκρας κατηγορεί την Ευρώπη για τη στάση της απέναντι στην Ελλάδα, που δοκιμάζεται σκληρά, λόγω της οικονομικής κρίσης.

Στο χάος κοντά, γιατί δεν συμμορφώθηκε στις αγορές·

κι εσύ μακριά από τη Χώρα, που σου χάρισε το λίκνο.

Όσα εσύ με την ψυχή ζήτησες και νόμισες πως βρήκες, τώρα θα καταλυθούν,

και θα εκτιμηθούν σαν σκουριασμένα παλιοσίδερα.

Σαν οφειλέτης διαπομπευμένος και γυμνός, υποφέρει μια Χώρα·

κι εσύ, αντί για το ευχαριστώ που της οφείλεις, προσφέρεις λόγια κενά.

Καταδικασμένη σε φτώχεια η Χώρα αυτή, που ο πλούτος της κοσμεί Μουσεία:

η λεία που εσύ φυλάττεις.

Αυτοί που με τη δύναμη των όπλων είχαν επιτεθεί στη Χώρα την ευλογημένη με νησιά,

στον στρατιωτικό τους σάκο κουβαλούσαν τον Χέλντερλιν.

 

Ελάχιστα αποδεκτή Χώρα, όμως οι πραξικοπηματίες της, κάποτε, από εσένα,

ως σύμμαχοι έγιναν αποδεκτοί.

Χώρα χωρίς δικαιώματα, που η ισχυρογνώμων εξουσία

ολοένα και περισσότερο της σφίγγει το ζωνάρι.

Σ’ εσένα αντιστέκεται φορώντας μαύρα η Αντιγόνη,

και σ’ όλη τη Χώρα πένθος ντύνεται ο λαός, που εσένα φιλοξένησε.

Όμως, έξω από τη Χώρα, του Κροίσου οι ακόλουθοι και οι όμοιοί του

όλα όσα έχουν τη λάμψη του χρυσού στοιβάζουν στο δικό σου θησαυροφυλάκιο. 

Πιες επιτέλους, πιες! κραυγάζουν οι εγκάθετοι των Επιτρόπων·

όμως ο Σωκράτης, με οργή σου επιστρέφει το κύπελλο γεμάτο ώς επάνω. 

Θα καταραστούν εν χορώ, ό,τι είναι δικό σου οι θεοί,

που τον Ολυμπό τους η δική σου θέληση ζητάει ν’ απαλλοτριώσει. 

Στερημένη από πνεύμα, εσύ θα φθαρείς χωρίς τη Χώρα,

που το πνεύμα της, εσένα, Ευρώπη, δημιούργησε.

(Μετάφραση: Πατρίτσια Αδαμοπούλου)