Βύρων Λεοντάρης: Η Σιωπή που ακολουθεί (αναδημοσίευση)"

Η ΣΙΩΠΗ ΠΟΥ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ 

Όχι μόνο τ” αθώα παράπονα,

που αναποδογυρίζουνε με μια κλωτσιά στο στήθος,

όχι μόνο οι φωνές, που τις ξαπλώνουν στις πλατείες,

όχι μόνο οι ανύποπτοι ενθουσιασμοί.

Πιο δυνατή είναι, πιότερο βαραίνει

η σιωπή που ακολουθεί,

η σιωπή των πεισμωμένων δρόμων, των κλειστών παραθυριών,

η σιωπή των παιδιών μπροστά στον πρώτο σκοτωμένο,

η σιωπή μπροστά στην ξαφνική ατιμία,

η σιωπή του δάσους,

η σιωπή του αλόγου δίπλα στο ποτάμι,

η σιωπή ανάμεσα σε δυο στόματα, που δεν μπορούν να φιληθούν,

κι εκείνη η «ενός λεπτού σιγή»,

που παρατείνεται και γιγαντώνεται

μες στις καρδιές, μες στους αιώνες,

η σιωπή που αποφασίζει

τι είναι να μείνει, τι είναι να χαθεί.

Βύρων Λεοντάρης

http://oulaloum.espiv.net/?p=2946

Από την ποιητική συλλογή »Ψυχοστασία» (1949-1976), Εκδόσεις Ύψιλον (2006)