Πλειστηριασμοί: Οι γείτονες να έχουν το νου τους! (αναδημοσίευση)

του Νίκου Μπογιόπουλου

από http://www.enikos.gr/print/196608.html

 

Στις ΗΠΑ (που δεν έχουν… μνημόνιο) , από την εκδήλωση της κρίσης – μια κρίση για την οποία οι τράπεζες μόνο «ανεύθυνες» δεν είναι – πάνω από 7 εκατομμύρια Αμερικανοί έχουν χάσει τα σπίτια τους! Στις ΗΠΑ το ποσοστό της ιδιοκατοίκησης (σσ: η ιδιοκατοίκηση αποτέλεσε συστατικό στοιχείο του λεγόμενου «αμερικανικού ονείρου») έχει κατρακυλήσει στα επίπεδα της δεκαετίας του ‘60! Οι τράπεζες πρώτα έπαιξαν και κερδοσκόπησαν με τη στεγαστική φούσκα. Τώρα, στα χρόνια της κρίσης, κατάσχουν κατά εκατομμύρια τα σπίτια των ανθρώπων που χρεοκόπησαν. Οι τελευταίοι, ακόμα κι αν μπορούσαν να ανταπεξέλθουν, δεν τους δίνεται καμία ευκαιρία ρύθμισης των χρεών τους. Πώς αντιμετωπίζεται εκεί η ασυδοσία των τραπεζών; Θα ήταν αστείο αν δεν ήταν τραγικό: Το αμερικανικό κράτος έχεi εντοπίσει 500.000 περιπτώσεις καταχρηστικής εφαρμογής του νόμου για τις κατασχέσεις κατοικιών από τις τράπεζες. Πώς αποζημιώνει τους ανθρώπους που υπέστησαν την κατάσχεση των σπιτιών τους από την καταχρηστική λειτουργία των τραπεζών; Παρέχοντάς τους το εφάπαξ επίδομα… των 300 δολαρίων! Τέτοια «κοινωνικά κριτήρια» στο Αμέρικα…

Στην Ισπανία (που δεν έχουν μνημόνιο…) από την εκδήλωση της κρίσης υπολογίζονται σε πάνω από 400.000 οι Ισπανοί που έχουν χάσει τα σπίτια τους! Προφανώς δεν πρόκειται για «μπαταξήδες», ούτε για κατοίκους της «Εκάλης» της Μαδρίτης, αλλά για τα θύματα μιας πολιτικής που έχει οδηγήσει 1,5 εκατομμύρια οικογένειες να μην εργάζεται κανένα μέλος τους, που έχει οδηγήσει τον έναν στους δυο νέους στην ανεργία. Τι γίνεται εκεί με τις τράπεζες; Είναι χαρακτηριστική η περίπτωση της Bankia. Η Bankia έφτασε στα όρια της κατάρρευσης εξαιτίας της μεγάλης έκθεσης που είχε σε στεγαστικά δάνεια, ύψους 32 δισ. ευρώ, τα οποία ήταν αδύνατο να αποπληρωθούν. Σαν αποτέλεσμα η ισπανική κυβέρνηση πήρε υπό την προστασία της την τράπεζα, την «εθνικοποίησε», της έχει δώσει ενισχύσεις που φτάνουν τα 40 δισ. ευρώ και την ίδια ώρα η Bankia και οι άλλες τράπεζες που τυγχάνουν της αρωγής του ισπανικού κράτους βουτάνε τα σπίτια του κόσμου, τον οποίο πρώτα τον χρεοκόπησαν!

Ας έρθουμε τώρα στην Ελλάδα (σσ: όπου έχουμε και μνημόνιο…). Εμφανίστηκε χτες ο πρωθυπουργός να δηλώνει ότι οι πλειστηριασμοί θα γίνουν (με κοινωνική ευαισθησία, φυσικά…) για την «αποκατάσταση της υγιούς τραπεζικής»! Μήπως, πριν οι τράπεζες αρχίσουν να βουτάνε και τα σπίτια του κόσμου, θα πρέπει να μας πει κάποια στιγμή τι έχει γίνει με εκείνα τα εκατοντάδες δισ. ευρώ, που από την έναρξη της κρίσης έχουν φορτωθεί στις πλάτες του ελληνικού λαού και έχουν πάει με τη μορφή ενισχύσεων στις τράπεζες για την «αποκατάσταση της υγιούς τραπεζικής»;

Εμφανίστηκε προχτές ο κ.Βενιζέλος και μαζί του ένα σμήνος από λεβέντες βουλευτές του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ (που όλοι τους έχουν ψηφίσει τα Μνημόνια) και προτάσσουν τα στήθη τους ενάντια στις «παράλογες απαιτήσεις της τρόικας» για τους πλειστηριασμούς. Θυμηθείτε: Είναι τόσο ηρωικό το «λεβέντικο» που έχουν σηκώσει, που το μόνο που έχουμε να περιμένουμε είναι να τους θαυμάσουμε – για μια ακόμα φορά – να παίζουν το παιχνίδι της κυβέρνησης ότι κατάφερε να πείσει την τρόικα για «λογικούς» πλειστηριασμούς αφού σε συνθήκες χρεοκοπίας, φτωχοποίησης και λεηλασίας υπάρχουν (κι αν δεν το ξέρετε να το μάθετε) και «λογικοί πλειστηριασμοί»! Οι οποίοι θα γίνονται με «κοινωνικά κριτήρια»! Όπως, για παράδειγμα, τα «κοινωνικά κριτήρια» με τα οποία 8 στους 10 Έλληνες μένουν χωρίς πετρέλαιο θέρμανσης. Ή τα άλλα «κοινωνικά κριτήρια» με τα οποία 3 στους 4 άνεργους δεν παίρνουν ούτε καν το επίδομα ανεργίας. Ή τα άλλα «κοινωνικά κριτήρια» με τα οποία ο κ.Στουρνάρας θεωρεί ότι στην Ελλάδα των χαρατσιών δεν υπάρχει υπερφορολόγηση…

Ας σταθούμε, όμως, σε ένα ακόμα «εργάκι». Τίτλος του: «Η κακή τρόικα που επιτίθεται και η καλή κυβέρνηση που… αντιστέκεται». Την περασμένη Τρίτη στην εκπομπή του Νίκου Χατζηνικολάου στον Real ο αρμόδιος υφυπουργός Θανάσης Σκορδάς ρωτήθηκε τι συζητά η κυβέρνηση με την τρόικα για τους πλειστηριασμούς. Αρνήθηκε να απαντήσει με το φοβερό επιχείρημα ότι δεν θα κοινοποιήσει στοιχεία της «διαπραγμάτευσης» (σσ: εδώ μπορείτε να γελάσετε) διότι η κυβέρνηση το έχει παρακάνει με τη… διαφάνεια (σσ: εδώ μην κάνετε τίποτα γιατί θα φάμε πρόστιμο από το ΕΣΡ…). Ρωτήθηκε επανειλημμένως ποια θα είναι τα περίφημα «κοινωνικά κριτήρια». Τσιμουδιά. Ρωτήθηκε πώς ορίζεται ο «οικονομικά αδύναμος». Απάντησε ότι αυτό είναι «αντικείμενο της διαπραγμάτευσης»! Στο μόνο που ήταν σαφής ο κύριος υφυπουργός ήταν σε τούτο: Θα γίνουν πλειστηριασμοί! «Σταδιακή έξοδος από τις διατάξεις» προστασίας της πρώτης κατοικίας, ήταν η ευγενική του διατύπωση… 

Αλλά τους πλειστηριασμούς που θα γίνουν, τους θέλει μόνο η κακή τρόικα; Η κυβέρνηση δεν τους θέλει ; Αν θυμόμαστε καλά (και θυμόμαστε περίφημα) μήνες πριν, τον περασμένο Ιούνιο για την ακρίβεια, στην αρμόδια κοινοβουλευτική επιτροπή επί του νομοσχεδίου για τη διευκόλυνση - τάχα - των δανειοληπτών, ήταν ο ίδιος άνθρωπος, ο κ.Σκορδάς, που έθεσε το ζήτημα άρσης της απαγόρευσης των κατασχέσεων πρώτης κατοικίας που είναι υποθηκευμένες στις τράπεζες. Διαβάστε τι έλεγε, από τότε, ο κύριος αυτός και φρίξτε: «Μόνο το πρώτο τρίμηνο του 2013 στην Ισπανία έγιναν 42.000 κατασχέσεις σε δανειολήπτες. Εδώ δεν έγινε καμία. Αυτό έτσι το περνάμε; Άνευ αξίας;»... Και συνέχισε (ο κύριος αυτός) λέγοντας ότι αν το καθεστώς του παγώματος των πλειστηριασμών παραταθεί, τότε«θα οδηγήσει στο φαινόμενο των μαζικών πλειστηριασμών με το τέλος της οικονομικής κρίσης, που θα έχει ως συνέπεια να πέσει δραματικά η αξία της ακίνητης περιουσίας των πολιτών»! Να τα πάρουν, δηλαδή, τώρα τα σπίτια οι τράπεζες, όσο ακόμα έχουν αξία!

Αναρωτιόμαστε: Τότε ο κύριος Σκορδάς ως τι μιλούσε; Ως εκπρόσωπος της τρόικας ή ως εκπρόσωπος της κυβέρνησης; Η τρόικα τον είχε βάλει να πει ό,τι είπε ή η κυβέρνηση; Για λογαριασμό της κυβέρνησης δεν μιλούσε; Ο κύριος αυτός μιλούσε (ή μήπως όχι;) με τη θεσμική του ιδιότητα ως υφυπουργός της συγκυβέρνησης και όχι ως εισπράκτορας των τραπεζιτών ή των τροϊκανών. Και ήταν με αυτή του την ιδιότητα που είχε καταστήσει σαφές ότι η κυβέρνηση εμπνέεται από το παράδειγμα των Ισπανών τραπεζιτών, όπου – επαναλαμβάνουμε - με τις ευλογίες της κυβέρνησής τους έχουν κατασχέσει την τελευταία 3ετία 400.000 σπίτια αφήνοντας άστεγα εκατοντάδες χιλιάδες λαϊκά νοικοκυριά!

Θυμίζουμε ότι: Αυτή τη στιγμή, στην Ελλάδα, περισσότερα από 60.000 ακίνητα, σύμφωνα με στοιχεία τραπεζών, βρίσκονται υπό την απειλή πλειστηριασμού. Για 62.000 ακίνητα έκανε λόγω πρόσφατο δημοσίευμα του «Βήματος» (27/10/2013). Μπορεί να μην έχουν βγει ακόμη στο σφυρί, λόγω της ισχύουσας αναστολής, αλλά για τα ακίνητα αυτά έχουν ήδη εκδοθεί διαταγές πληρωμής και έχουν συνταχθεί κατασχετήριες εκθέσεις! Στα παραπάνω πρέπει να προστεθεί και το γεγονός ότι το 25% των στεγαστικών δανείων - σύμφωνα με την Τράπεζα της Ελλάδας - έχουν χαρακτηριστεί ήδη «κόκκινα» και έχουν μπει σε οριστική καθυστέρηση. Σε αυτές τις συνθήκες είναι που έρχεται η κυβέρνηση - αφού πρώτα φρόντισε οι τράπεζες να αρμέξουν και τα λεφτά της «ανακεφαλαιοποίησης» - για να κάνει δυο πράγματα: Πρώτο, να προχωρήσει στους πλειστηριασμούς και δεύτερο, να παραστήσει ότι κάνει «αντάρτικο» (!) απέναντι στην τρόικα για το θέμα των πλειστηριασμών που η ίδια το άνοιξε εδώ και 6 μήνες!

Να υπενθυμίσουμε, επίσης, ότι τότε, τον Ιούνιο, όταν ξέσπασε σάλος με τις δηλώσεις του κ.Σκορδά, στην προσπάθεια να διασκεδαστούν οι εντυπώσεις ο κύριος υφυπουργός είχε προσπαθήσει να ανασκευάσει μιλώντας για «προβληματισμό»! Μπα! Και σε τι συνίστατο ο... προβληματισμός; Σε τι αφορούσε; «Στην ομαλή μετάβαση μετά την έξοδο από την κρίση, που θα αποτρέπει τον μαζικό πλειστηριασμό ακινήτων, ώστε σε καμία περίπτωση να μην τεθεί σε κίνδυνο η αξία της ιδιοκτησίας των πολιτών». Αυτά είχε... διευκρινίσει ο κύριος (ο υφυπουργός). Και για όσους δεν κατάλαβαν τι σήμαιναν και τι σημαίνουν αυτά, να τα «μεταφράσουμε»: Η κυβέρνηση των «σωτήρων», αφού πρώτα χρεοκόπησε το λαό, πλέον... «προβληματίζεται» για το πώς οι τράπεζες θα βουτήξουν τα υποθηκευμένα σπίτια των χρεοκοπημένων ανθρώπων, αν όχι τώρα, αν όχι σήμερα, πάντως το συντομότερο! Και πάντως όσο αυτά τα σπίτια θα έχουν ακόμα κάποια αξία... Με αυτό τον τρόπο θα εξυπηρετηθούν και οι τράπεζες και τα κάθε λογής «κοράκια», από «funds» μέχρι ξένες κοινοπραξίες «επενδυτών», που ήδη έχουν εκδηλώσει ενδιαφέρον αφενός να αγοράσουν στο 30% ή 40% της ονομαστικής τους αξίας τα ακίνητα και να τα μεταπουλήσουν, αφετέρου να αξιοποιούν τις αξίες που θα έχουν βουτήξει από τον κοσμάκη ως εγγύηση για τον δανεισμό τους και για τα κάθε λογής παιχνίδια τους στην διατραπεζική αγορά.

Αυτή είναι η πολιτική των πλειστηριασμών. Κι όσοι την προωθούν δεν έχουν ούτε όσιο, ούτε ιερό! Η απανθρωπιά τους δεν έχει όριο! Είναι αδίστακτοι! Και το θέμα δεν είναι προσωπικό. Δεν αφορά τα πρόσωπα. Αν αφορούσε τα πρόσωπα θα ήταν μικρό το κακό. Εδώ μιλάμε για ένα σύστημα λεηλασίας, αρπαγής και εξολόθρευσης του λαού! Εδώ μιλάμε για μια πολιτική ταξικού κανιβαλισμού! Απέναντι στον κανιβαλισμό η απάντηση δεν είναι – τάχα μου - η παράταση της αναστολής των πλειστηριασμών, ούτε τα «κοινωνικά τους κριτήρια». Η απάντηση είναι: Κανένας πλειστηριασμός, ούτε ενός σπιτιού ανθρώπου του μόχθου, ποτέ! Η απάντηση είναι: Να μην τολμήσουν ούτε να το σκεφτούν ότι θα ξεσπιτώσουν άνθρωπο από τα σπίτι του! Οι γειτονιές – να το ξέρουν – θα έχουν το νου τους…

Κόκκινα δάνεια ; Ουκ αν λάβοις παρά του μη έχοντος (αναδημοσίευση)

Του Παύλου Δερμενάκη

http://e-dromos.gr

«Παιδί» των μνημονιακών πολιτικών τα «κόκκινα» δάνεια – Κορυφώνεται η ανθρωπιστική κρίση. 

Η ελληνική οικονομία βυθίζεται για 6ο συνεχή χρόνο, ακολουθώντας το σπιράλ της ύφεσης. Τα μηνύματα και για τον 7ο χρόνο (2014) τα έδωσε μόλις προχθές ο ΟΟΣΑ, προβλέποντας συνέχιση της πτώσης (-0,4%). Ολόκληρη η κοινωνία στραγγαλίζεται οικονομικά από την επιδρομή κυβέρνησης, τρόικας και φυσικά του μεγάλου κεφαλαίου που πάντοτε βγαίνει συνολικά κερδισμένο σε τέτοιες περιόδους. Τα εισοδήματα των νοικοκυριών έχουν μειωθεί δραματικά. Για τους εργαζόμενους οι ονομαστικοί μισθοί στην περίοδο 2009-2013 έχουν μειωθεί κατά 34% και σε πραγματικούς όρους, λαμβάνοντας υπ’ όψιν το κόστος ζωής, κατά 44%. Η ανεργία έχει φτάσει στο 30%, οι συντάξεις έχουν μειωθεί κατά μέσο όρο στο μισό. Όταν σε αυτά προστεθεί η αμείλικτη φοροεπιδρομή στα πλατιά λαϊκά στρώματα σε συνδυασμό με τη μείωση των κοινωνικών παροχών και τις αυξήσεις συμμετοχής σε νοσήλια, φάρμακα κ.λπ. προκύπτει μια δραματική μείωση των εισοδημάτων για το σύνολο των νοικοκυριών που ξεπερνά το 60% συγκριτικά με το δεδομένα του 2009. 

Σε αυτές τις συνθήκες τα νοικοκυριά καλούνται να εξυπηρετήσουν τα δάνεια που έλαβαν κατά την περίοδο που οι τράπεζες μοίραζαν τις πιστωτικές κάρτες στο δρόμο και χρηματοδοτούσαν το 120% και πλέον της αξίας των ακινήτων προς αγορά. Φυσικό είναι όταν η κρίση βαθαίνει τα νοικοκυριά σταδιακά να αδυνατούν να ανταποκριθούν στις δανειακές τους υποχρεώσεις και οι τράπεζες να μειώνουν τη χρηματοδότηση. Τα στοιχεία του πίνακα είναι ξεκάθαρα.

 

(ΚΛΙΚ στη φωτο να δείτε καλύτερα)

(*) Εκτίμηση ΚΕΠΕ για το τέλος του 2013

(**) Εκτίμηση σύμφωνα με πρόσφατα δημοσιεύματα

σημειώσεις

1. Η τραπεζική χρηματοδότηση μειώνεται συνεχώς σε όλη την περίοδο της μνημονιακής πολιτικής. Η μείωση της χρηματοδότησης προς τα νοικοκυριά είναι μεγαλύτερη.

2. Η ραγδαία επιδείνωση της οικονομίας οδηγεί σε αδυναμία αποπληρωμής των δανείων. Τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια έχουν ξεπεράσει τα 70 δισ. ευρώ και αντιπροσωπεύουν το 32% της συνολικής τραπεζικής χρηματοδότησης. Δηλαδή, 1 στα 3 δάνεια πλέον δεν εξυπηρετείται. Από αυτά πάνω από τα μισά αφορούν τα νοικοκυριά (καταναλωτικά και στεγαστικά). 

3. Η συσχέτιση της επιδεινούμενης συνολικά οικονομικής θέσης των νοικοκυριών, λόγω της πολιτικής των μνημονίων με την αλματώδη αύξηση των μη εξυπηρετούμενων δανείων είναι προφανής. Ενδεικτική είναι η εικόνα και στο σχετικό γράφημα που παρουσιάζει την εξέλιξη της αύξησης του ποσοστού της ανεργίας με την αντίστοιχη εξέλιξη αύξησης του ποσοστού των μη εξυπηρετούμενων δανείων.

Για να γίνει καλύτερα αντιληπτό το μέγεθος του προβλήματος, σχετικά με το τι σημαίνουν αυτά τα μεγέθη, σημειώνεται ότι στην επίσης σε δύσκολη οικονομική κατάσταση Ισπανία, με τα πολλά προβλήματα στον τραπεζικό κυρίως τομέα και ιδιαίτερα στην κτηματική πίστη, τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια έφτασαν σε ποσοστό που θεωρείται ρεκόρ 12,68% το Σεπτέμβριο του 2013 και αφορούν χορηγήσεις 188 δισ. ευρώ επί συνόλου χορηγήσεων 1,48 τρισ. ευρώ.

Επίσης, για να διαπιστωθεί το μέγεθος του προβλήματος στις τράπεζες στην Ελλάδα, όσον αφορά την φερεγγυότητά τους, αρκεί να σημειωθεί ότι έναντι των 70 δισ. ευρώ που είναι τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια τα κεφάλαια των τραπεζών, μετά και την πρόσφατη ανακεφαλαιοποίηση, είναι περίπου 30 δισ. ευρώ.

Σημειώνεται, δε, τέλος ότι στα μη εξυπηρετούμενα δάνεια δεν έχουν συμπεριληφθεί τα δάνεια που έχουν αναδιαρθρωθεί λόγω αδυναμίας ανταπόκρισης των δανειοληπτών. Τα δάνεια αυτά αντιπροσωπεύουν ένα ποσοστό της τάξης περίπου του 6% στο σύνολο του τραπεζικού δανεισμού. Λαμβάνοντας υπ’ όψιν: α) το γεγονός ότι οι τράπεζες προχωρούν σε συνεχείς ρυθμίσεις των ίδιων δανείων, β) το παράλογο ύψος των επιτοκίων αλλά και τη φύση των ρυθμίσεων που προτείνουν οι τράπεζες και είναι θνησιγενείς (για το λόγο αυτό επαναρρυθμίζουν το ίδιο δάνειο για τρίτη ή ακόμα και τέταρτη φορά) και γ) τις προοπτικές της ελληνικής οικονομίας υπό μνημονιακή-τροϊκανή εποπτεία, είναι σαφές ότι και αυτά τα δάνεια εντός ολίγου θα ενταχθούν στα μη εξυπηρετούμενα μαζί με αυτά που σταδιακά θα δημιουργούνται από τη συνεχή μείωση των λαϊκών εισοδημάτων.

Το τελικό συμπέρασμα είναι ότι με την ακολουθούμενη μνημονιακή πολιτική, όσον αφορά τα δάνεια, λόγω της πραγματικής αδυναμίας να τα «βγάλουν πέρα» τα νοικοκυριά θα μεγαλώνουν όλο και περισσότερο τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια και συνεπώς θα αναζητούνται συνεχώς λύσεις κεφαλαιακής ενίσχυσης των τραπεζών. 

Σχετικά, δε, με το ποιες είναι οι πραγματικές προοπτικές του τραπεζικού τομέα στην Ελλάδα των μνημονίων, δεν χρειάζεται να ψάξουμε πολύ για να τις ανακαλύψουμε. Τις είπαν με τον «καλύτερο» τρόπο οι τραπεζίτες της Credit Agricole της Societe General και της Πορτογαλικής BCP που παρέδωσαν τις Τράπεζες που κατείχαν Εμπορική, Γενική και Millennium και αποχώρησαν από την Ελληνική αγορά.

* Ο Παύλος Δερμενάκης 

είναι M.Sc. οικονομολόγος - ερευνητής

Read 60 times

Ferienhaus «Griechenland»:Γιατί ανοίγουν τώρα το θέμα των πλειστηριασμών- Ενοικιαστή του τόπου του θέλουν να κάνουν τον λαό.

πηγή: http://www.edromos.gr/index.php?option=com_k2&view=item&id=13408:ferienhaus-griechenland&Itemid=51

Η απελευθέρωση των πλειστηριασμών που απαιτεί η τρόικα από την εθελόδουλη κυβέρνηση οδηγεί στο ξεπούλημα και των κατοικιών πλέον στους δανειστές και τα αρπακτικά των funds που καραδοκούν. Θα αποτελέσει το τελικό χτύπημα για τη μετατροπή (και με τη βούλα) της χώρας σε αποικία, για την μετατροπή του λαού κυριολεκτικά σε ενοικιαστή του τόπου του. Εξοχικό «Η Ελλάς», λοιπόν, όπως αναφέρει ο κεντρικός τίτλος του Δρόμου στα γερμανικά για να είναι πιο… ευκολοδιάβαστος από τους πραγματικούς νομοθέτες της χώρας.

Είναι πολλοί οι άνθρωποι που επισημαίνουν, καιρό τώρα, πως τυχόν απελευθέρωση θα αγγίξει πλέον τις εσωτερικές εκείνες χορδές πολλών χιλιάδων Ελλήνων που δεν τις έχουν αγγίξει όλα τα προηγούμενα μνημονιακά μέτρα και οι συνέπειες στην οικονομία. Πως αυτό θα σημάνει μια αντίδραση των πληττόμενων πολύ ισχυρότερη από τις μέχρι τώρα. Πως από πολλές πλευρές μια τέτοια κίνηση από την πλευρά της κυβέρνησης και των υπηρετούντων την τρόικα δημιουργεί απέναντί της όλες τις προϋποθέσεις για ένα αποφασιστικό «ώς εδώ!» της κοινωνίας. Έχουν δίκιο.

Η κυβέρνηση και προσωπικά ο πρωθυπουργός επέδειξε, άθελά του, μια τουλάχιστον ακόμη φορά, στην περίπτωση της ΕΡΤ, το πόσο μέσα στον ακροδεξιό του οίστρο δεν διαθέτει καν επίγνωση ή συναίσθηση των διαστάσεων, του μεγέθους όσων, χωρίς προηγούμενο, επιχειρούνται πάνω στο σώμα της ελληνικής κοινωνίας εν είδει πειραματόζωου. Κάτι που δεν είχαν υπολογίσει στην περίπτωση της ΕΡΤ ήταν οι διεθνείς αντιδράσεις για κάτι τόσο εξωφρενικό όπως το να παύεις τη δημόσια ραδιοτηλεόραση με διάταγμα.

Δεν θα υπάρξουν του ίδιου είδους αντιδράσεις τώρα αν πάρουν τα σπίτια του κόσμου. Ίσως δεν αντιδράσουν οι δημοσιογράφοι, οι δημόσιες ραδιοτηλεοράσεις, οι σύλλογοι ομογενών κ.λπ. Θα προκαλέσει όμως διεθνώς αίσθηση ανάμεσα στον απλό κόσμο η εικόνα μιας Ελλάδας που σε συνθήκες ανέχειας λόγω της κρίσης και του Μνημονίου, εφορία, τράπεζες και δανειστές κατάσχουν, επιπλέον, μαζικά τα σπίτια από τον κόσμο. Κάτι τέτοιο υπερβαίνει ακόμη και την εικόνα μιας ανθρωπιστικής καταστροφής όπου, καλώς ή κακώς, ενυπάρχει η έννοια του αναπόδραστου, της φυσικής καταστροφής: Εδώ σε συνθήκες ήδη ανθρωπιστικής καταστροφής είναι η κυβέρνηση που αντί να ανακουφίσει τα θύματα βρίσκει την ευκαιρία να επιδράμει στα σπίτια των ίδιων των θυμάτων.

Όχι, αυτό δεν είναι κάτι που συμβαίνει και στην Ισπανία, την Ιταλία, τις ΗΠΑ. Αυτό που θα συμβεί στην Ελλάδα θα είναι ασύγκριτα μεγαλύτερο. Και είναι το μέγεθος που δίνει, σε αυτή την κίνηση, διαστάσεις μιας μεγάλης σκοπούμενης ανθρωπιστικής καταστροφής. Είναι στο χέρι μας να προβάλουμε αυτή την πραγματικότητα διεθνώς με τον πιο μαζικό τρόπο. 

Μέσα στη χώρα. Ένα κράτος που σε συνθήκες έκτακτης ανάγκης αντί να προστατέψει τους πολίτες βάζει πλέον χέρι στο βιος εκατοντάδων χιλιάδων νοικοκυριών, βιος που απέκτησαν τα περισσότερα με μόχθο δεκαετιών, που έγιναν υπερχρεωμένα από τα χαράτσια ή από στεγαστικά δάνεια που -όχι από δική τους ευθύνη- δεν μπορούν πια να εξυπηρετήσουν, μπορεί τελικά να οδηγήσει (αν οργανωθεί κατάλληλα) σε ένα πλατύ κίνημα αλληλεγγύης. Αυτό που δεν καταφέρθηκε να γίνει σε άλλες περιπτώσεις, μπορεί τώρα να γίνει. Πρώτον, γιατί δεν υπάρχει καμιά διασπαστική προπαγάνδα όπως μπορούσε να υπάρξει π.χ. για τους δημοσίους υπαλλήλους, για τη ζημιογόνα ΕΡΤ κ.λπ. Δεύτερον, γιατί μπορούν να ενωθούν πολλοί, αριστεροί και δεξιοί, νυν και πρώην, για να υπερασπιστούν από κοινού αυτό που όλοι αντιλαμβάνονται ως θεμελιακό κοινωνικό δικαίωμα, να προστατέψει κανείς το βιος του. Δεν υπάρχει πραγματικά τίποτα που να χωρίζει όλους εμάς από το να προστατέψουμε τους χιλιάδες συνανθρώπους μας από αυτή τη νέα ανθρωπιστική καταστροφή που ετοιμάζεται. Μόνο κολλημένοι σε ιδεοληψίες μπορεί να μην αντιλαμβάνονται αυτή την ευκαιρία να μπει -επιτέλους- ένα στοπ.

Η κυβέρνηση πρέπει και μπορεί να σπάσει τα μούτρα της μπροστά στο νέο έγκλημα που σχεδιάζει. Όσο ισχύει ότι η αγανάκτηση του κόσμου υπάρχει ή δεν υπάρχει, εκδηλώνεται ή δεν εκδηλώνεται και δεν είναι κάτι που μπορεί να παραγγελθεί, άλλο τόσο ισχύει ότι η συμβολή των οργανωμένων κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων μπορεί να βοηθήσει αποφασιστικά. Να βοηθήσει να μην κατασπαταληθεί αυτή η αγανάκτηση σε επικοινωνιακά τρικ, αλλά να φουντώσει καταφέρνοντας μικρές και μεγαλύτερες νίκες που τελικά θα αποτρέψουν αυτό το νέο έγκλημα. Το πιθανότερο ρίχνοντας και την κυβέρνηση… Θα γίνει μια από τα ίδια ή αυτή τη φορά θα πετύχουμε;

Συλλυπητήρια στους εφησυχασμένους: Γιατί θάναι αυτοί οι πρώτοι που θα χάσουν τα σπίτια τους

ΟΙ ΤΡΑΠΕΖΕΣ ΘΑ ΠΑΡΟΥΝ ΤΑ ΣΠΙΤΙΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΑΚΗ ΠΟΥ ΧΡΩΣΤΑΕΙ

Του Γιώργου Δελαστίκ

από εφημερίδα το ΕΘΝΟΣ

Μια αυταπάτη ευρύτατα διαδεδομένη στα λαϊκά στρώματα ενδέχεται να έχει μοιραίες συνέπειες για όσους έχουν αποκτήσει την πρώτη τους κατοικία με στεγαστικό δάνειο, στις δόσεις του οποίου αδυνατούν πλέον να ανταποκριθούν και να τις πληρώνουν στην τράπεζα κανονικά. Καθώς απέχει πλέον ελάχιστα περισσότερο από έναν μήνα η εφιαλτική ημερομηνία της 1ης Ιανουαρίου 2014, οπότε η κυβέρνηση Σαμαρά - Βενιζέλου έχει αποφασίσει υπό την πίεση και της τρόικας να αρχίσουν και πάλι οι πλειστηριασμοί πρώτης κατοικίας δανειοληπτών που δεν πληρώνουν κανονικά τις δόσεις των δανείων τους, οι περισσότεροι από τους ασυνεπείς οφειλέτες προς τις τράπεζες δεν έχουν συνειδητοποιήσει το μέγεθος του κινδύνου που τους απειλεί. Νομίζουν ότι η τράπεζα... δεν θα τους πάρει το σπίτι!

Αυταπατώνται ότι κάτι θα γίνει στο τέλος και θα τη γλιτώσουν!

Τι να το κάνει η τράπεζα ένα ασήμαντο δυάρι ή τριάρι διαμέρισμα στους Αγίους Αναργύρους ή στο Περιστέρι; Σε ποιον θα το πουλήσει αφού αυτήν την εποχή στην Ελλάδα κανένας δεν έχει λεφτά κι όσοι έχουν δεν τα δίνουν φυσικά για κάποιο διαμέρισμα σε μια λαϊκή συνοικία της Αθήνας ή σε κάποια επαρχιακή πόλη; Αν, όμως, δεν μπορούν να πουλήσουν αυτά τα διαμερίσματα ή σπίτια γιατί να κατασχέσει μια μεγάλη τράπεζα π.χ. δέκα ή είκοσι χιλιάδες σπίτια; Τι θα τα κάνει; Θα γίνει... μεσιτικό γραφείο; Χώρια που αν πρέπει να πληρώσει και ενιαίο φόρο ακινήτων για χιλιάδες κατασχεμένα σπίτια, θα κοστίσει στην τράπεζα τα μαλλιοκέφαλά της! Οι σκέψεις αυτές και άλλες παρόμοιες ακούγονται λογικοφανείς στους άσχετους και τους αδαείς. Είναι, όμως, βαθύτατα λανθασμένες. Ηταν εν μέρει σωστές σε άλλες, παλαιότερες εποχές.

Δεν ισχύουν, όμως, ούτε κατ' ελάχιστο σήμερα. Αυτό που αγνοεί ο κόσμος, και παθαίνει σοκ όταν το αντιλαμβάνεται, είναι ότι η τράπεζα που του κατάσχει το σπίτι δεν έχει καμιά έγνοια να... πουλήσει ή έστω να νοικιάσει σε κάποιον το σπίτι που κατάσχεσε! Της αρκεί που απέκτησε αυτή τους τίτλους ιδιοκτησίας! Φαίνεται εξωφρενικό, αλλά δυστυχώς έτσι είναι - και ο λόγος είναι απλούστατος. Για παράδειγμα, ας υποθέσουμε πως μια τράπεζα προχωράει σε κατάσχεση 10.000 σπιτιών, καθένα από τα οποία έχει αντικειμενική αξία 100.000 ευρώ. Αυτό σημαίνει ότι η συνολική αντικειμενική αξία των 10.000 διαμερισμάτων επί 100.000 ευρώ το καθένα είναι 1.000.000.000 ευρώ. Η τράπεζα, αντί να ψάχνει να βρει 10.000 αγοραστές που έτσι κι αλλιώς δεν πρόκειται να τους βρει ποτέ, κάνει κάτι εντελώς διαφορετικό. Βγαίνει στη διατραπεζική αγορά, στις αγορές του χρηματοπιστωτικού συστήματος και λέει: "Κατέχω τίτλους ιδιοκτησίας ακινήτων αντικειμενικής αξίας ενός δισεκατομμυρίου ευρώ και τους πουλάω για π.χ. επτακόσια εκατομμύρια ή τριακόσια εκατομμύρια ευρώ!". Μια τράπεζα από το Χονγκ Κονγκ ή από την Ουρουγουάη τούς αγοράζει τους τίτλους αυτούς για να τους πουλήσει κι αυτή την επόμενη μέρα ή τον επόμενο μήνα!

Ο τίτλος ιδιοκτησίας του σπιτιού που σας κατάσχεσε η ελληνική τράπεζα επειδή δεν πληρώνατε τις δόσεις του δανείου σας βρίσκεται έτσι σήμερα... στο Κατάρ, αύριο στο Μεξικό, μεθαύριο στο Ναούρου. Το πιο επώδυνο σημείο αυτής της τραγωδίας είναι ότι κανένας από τους εφήμερους, εναλλασσόμενους ιδιοκτήτες -δηλαδή κάποια τράπεζα ανά την υφήλιο- δεν δίνει δεκάρα τσακιστή αν ρημαδιάζει το διαμέρισμα από το οποίο σας ξεσπίτωσε η τράπεζα επειδή δεν είχατε να πληρώσετε τις δόσεις! Τους αρκεί ο τίτλος ιδιοκτησίας και η αντικειμενική κατ' αρχάς αξία. Ισως κάποια στιγμή αργότερα να τους ενδιαφέρει και η εμπορική αξία, αλλά και πάλι για να παιχτεί στη διατραπεζική αγορά.

Τώρα, από τα 10.000 σπίτια του παραδείγματος μπορεί τα 500 ή τα 1.000 να πουληθούν σε κάποιον κερδοσκοπικό οίκο-γύπα με έκπτωση... 60% ή 80% (!), αν κάποια τράπεζα που κατέχει τους τίτλους βρεθεί "ζορισμένη" κάποια στιγμή. Τότε οι "γύπες" μπορεί να πουλήσουν το διαμέρισμά σας στη Δάφνη ή στα Ανω Λιόσια σε κάποιο Γερμανό ή Αγγλο συνταξιούχο σε γελοία τιμή, βγάζοντας τα τριπλά λεφτά από όσα το αγόρασαν! Ετσι σκοπεύουν να χειριστούν τα διαμερίσματα ή τα σπίτια όσων δεν ανταποκρίνονται στις δανειστικές υποχρεώσεις τους, γι' αυτό και οι τράπεζες θα τους τα κατασχέσουν οπωσδήποτε, μόλις η κυβέρνηση δώσει το "πράσινο φως" σε έναν μήνα από τώρα!

Δημοσιεύθηκε στο "ΕΘΝΟΣ" την Δευτέρα 25 Νοεμβρίου 2013

Κατασχέσεις - Πλειστηριασμοί: Στο σφυρί οι ζωές χιλιάδων χρεωμένων πολιτών

της Ιωάννας Δρόσου

εφημερίδα Εποχή 3/11/2013

Δεκάδες χιλιάδες σπίτια ή περιουσιακά στοιχεία πολιτών βγαίνουν στο σφυρί γιατί οι ιδιοκτήτες τους αδυνατούν να αποπληρώσουν τα χρέη τους. Σήμερα, σύμφωνα με τη Eurostat, η ανεργία έχει φτάσει στο 55,3% ενώ το 34,6% των πολιτών ζει στο όριο της φτώχειας, παρά τη μείωση του ορίου για ένα μονομελές νοικοκυριό από 549 ευρώ το 2010 σε 476 ευρώ το 2011. Οι οφειλέτες, λόγω της μακροχρόνιας ύφεσης, αδυνατούν να αποπληρώσουν τα χρέη τους και αντί η κυβέρνηση να εστιάσει σε αυτό συζητά ακόμα και την άρση της απαγόρευσης πλειστηριασμών από 1 Ιανουαρίου 2014 για οφειλές σε τράπεζες και ασφαλιστικά ταμεία –γιατί το δημόσιο εξαίρεται της απαγόρευσης- όταν αφορά περιουσιακά στοιχεία έως 200.000 ευρώ ή την πρώτη κατοικία. Το 2012, 26.000 σπίτια βγήκαν σε πλειστηριασμό, ενώ για το 2013 δεν υπάρχει πλήρης εικόνα αλλά υπολογίζεται ότι μέχρι τον Αύγουστο, που έκλεισαν τα Ειρηνοδικεία για το καλοκαίρι, είχαν παραπεμφθεί 16.000 υποθέσεις. Σε περίπτωση απελευθέρωσης των πλειστηριασμών 62.000 σπίτια θα βγουν στο σφυρί ήδη από την πρώτη μέρα του χρόνου, ενώ εκτιμάται ότι η άρση απαγόρευσης αφορά τουλάχιστον 180.000 νοικοκυριά.

Η συζήτηση για τους πλειστηριασμούς «περιορίζεται στο ζήτημα της άρσης της απαγόρευσης, παραβλέποντας το γεγονός ότι πλειστηριασμοί γίνονταν πάντα, απλά με εξαιρέσεις», όπως μας εξηγεί ο Θανάσης Αλεξάνδρου, μέλος τους Δικτύου Κοινωνικής Αλληλεγγύης Εξαρχείων. Μόλις την περασμένη βδομάδα στον Πύργο Ηλείας η Wind προσπάθησε να βγάλει στο σφυρί σπίτι αξίας 90.000 ευρώ για χρέος 200 ευρώ στην εταιρεία. Η κινητοποίηση του κόσμου που μπλόκαρε την είσοδο στο Ειρηνοδικείο και η δημοσιοποίηση του θέματος ανάγκασε την εταιρεία να σταματήσει τον πλειστηριασμό και να δηλώσει ότι «η διαδικασία έγινε εκ παραδρομής από το περιφερειακό δικηγορικό γραφείο που είχε αναλάβει την υπόθεση». 

Κίνημα αντίστασης

Φαίνεται ότι η κινητοποίηση του κόσμου είναι αυτή που καταφέρνει στις περισσότερες περιπτώσεις να αποτρέψει τους πλειστηριασμούς σπιτιών. Η ομάδα Λαϊκής Στάσης Πληρωμών Ηρακλείου Κρήτης, δίνει ραντεβού κάθε Τετάρτη στις 3.15 μ.μ έξω από το Ειρηνοδικείο, προσπαθώντας με την ειρηνική τους διαμαρτυρία να αποτρέψουν πλειστηριασμούς που γίνονται με εντολή τραπεζών. Η ομάδα αυτή καλεί τον κόσμο «να σταματήσει να τροφοδοτεί το κράτος πληρώνοντας ΔΕΚΟ ή την εφορία, προκειμένου να σταματήσει η κτηνωδία και να σωθεί ο ελληνικός λαός», όπως μας εξηγεί η Σοφία Κριτσινάκη. Δυστυχώς, οι πολίτες κάθε εβδομάδα έρχονται αντιμέτωποι με τα ΜΑΤ που προσπαθούν να τους αποτρέψουν την είσοδο στο Ειρηνοδικείο, γεγονός που έχει κάμψει το κίνημα καθώς «κάποιοι φοβήθηκαν ή ντράπηκαν και σταμάτησαν να έρχονταν». Όμως, το ραντεβού παραμένει σταθερό και η Ομάδα έχει καταφέρει να αποτρέψει δεκάδες πλειστηριασμούς.

Από τη στιγμή που υπάρχει η απαγόρευση για πλειστηριασμό περιουσιακών στοιχείων κάτω από 200.000 ευρώ, η τράπεζα ένωσε δύο σπίτια στην Κρήτη προκειμένου να καταφέρει να τα παρουσιάσει εξ’ αδιαιρέτου και να προχωρήσει σε πλειστηριασμό των σπιτιών, για να αποπληρωθεί στεγαστικό δάνειο 220.000 ευρώ. Ο πολίτης βρέθηκε έξω από το Ειρηνοδικείο Ηρακλείου και με τη στήριξη της Λαϊκής Στάσης Πληρωμών κατάφερε να πείσει τον τραπεζοϋπάλληλο να μην υπογράψει τον πλειστηριασμό. «Το ένα σπίτι είναι δικό μου και το άλλο της 92χρονης μητέρας μου», μας εξηγεί ο πολίτης και συμπληρώνει «είμαι άνεργος και έχω βηματοδότη. Αν δεν ήταν η ομάδα έξω από το Ειρηνοδικείο θα το είχα χάσει το σπίτι. Γι’ αυτό τώρα πηγαίνω μαζί τους έξω από το δικαστήριο κάθε Τετάρτη».

Μπας και τους προλάβουμε

«Ο πολίτης έχασε τον αδερφό του πριν από ένα χρόνο που αυτοκτόνησε για χρέη στην ίδια τράπεζα», τονίζει η Σ. Κριτσινάκη. «Κάποια στιγμή ίσως βρεθούμε όλοι σε αυτή την κατάσταση, γι’ αυτό πρέπει να δυναμώσουμε τις παρεμβάσεις μας», καταλήγει. Ο πολίτης δεν έχει καταφέρει ακόμα να γλιτώσει το σπίτι του. «Περιμένω τον επόμενο πλειστηριασμό. Κάναμε αίτηση να υπαχθούμε στο νόμο Κατσέλη μπας και τους προλάβουμε πριν μας προλάβουν», υπογραμμίζει.

Ο νόμος 3869/2010 (γνωστός ως νόμος Κατσέλη) είναι «η μοναδική διέξοδος που υπάρχει αυτή τη στιγμή προκειμένου να ρυθμίσει κανείς τις οφειλές του», μας λέει η Παναγιώτα Καλαποθαράκου, γενική διευθύντρια της ΕΚΠΟΙΖΩ και πρόεδρος της ΠΟΜΕΚ (Πανελλήνια Ομοσπονδία Ενώσεων Καταναλωτών, «Η Παρέμβαση»). Ωστόσο, αυτός ο νόμος «θεσπίστηκε για να αντιμετωπίσει την υπερχρέωση που μπορεί να έχει μια χώρα, όχι για να αντιμετωπίσει το πρόβλημα που βιώνει η ελληνική κοινωνία. Σήμερα, 80.000 νοικοκυριά έχουν αιτηθεί να υπαχθούν στο νόμο 3869 και μέχρι στιγμής έχουν εκδικαστεί μερικές δεκάδες υποθέσεις. Σύμφωνα, με τις προβλέψεις οι περισσότερες υποθέσεις προσδιορίζονται για το 2020, αν αναλογιστούμε ότι τα Ειρηνοδικεία δεν μπορούν να εκδικάσουν πάνω από 10.000 υποθέσεις το χρόνο. Και να σημειώσουμε ότι αυτός ο νόμος δεν αφορά μικροεπιχειρηματίες, που αντιμετωπίζουν σήμερα τεράστια οικονομικά προβλήματα, αλλά μόνο φυσικά πρόσωπα και ελεύθερους επαγγελματίες.

Συλλογή υπογραφών

«Πρέπει να υπάρξει καθολική προστασία από την πολιτεία, μέχρι να αρθούν οι παράγοντες που έχουν δημιουργηθεί από την κρίση», τονίζει η Π. Καλαποθαράτου. Η απελευθέρωση των πλειστηριασμών, σύμφωνα με την γενική διευθύντρια του ΕΚΠΟΙΖΩ, «θα είναι καταστροφική για την ελληνική κοινωνία. Θα υπάρξει μαζική περιθωριοποίηση, μεγάλη αύξηση του αριθμού των αστέγων, εξαθλίωση των οικογενειών με ανυπολόγιστες επιπτώσεις στην ψυχολογική και κοινωνική ακεραιότητα των ευαίσθητων μελών της οικογένειας (παιδιά, ηλικιωμένοι, άνεργοι κλπ), θα καταρρεύσει η καθημερινότητα των νοικοκυριών, θα χάσουν οι μικρέμποροι τα μαγαζιά τους». Ακόμα, προσθέτει, «θα είναι καταστροφική για την αγορά ακινήτων και για τις ίδιες τις τράπεζες. Θα υπάρξει κερδοσκοπική εκμετάλλευση από τις εταιρείες που θα συσταθούν γι’ αυτό το σκοπό, θα υπερφορτωθούν τα δικαστήρια από οφειλέτες που θα προσφύγουν στη δικαιοσύνη, θα υπάρξουν κοινωνικές συγκρούσεις ανάμεσα στους δανειολήπτες και τους νέους ιδιοκτήτες». Για την αποτροπή των παραπάνω η ΕΚΠΟΙΖΩ έχει ξεκινήσει ηλεκτρονική καμπάνια συλλογής υπογραφών για την αναστολή των πλειστηριασμών για τουλάχιστον τρία χρόνια [περισσότερα στοwww.ekpizo.gr]

Την ενημέρωση των πολιτών προσπαθεί και η Ένωση Προστασίας Καταναλωτών Κρήτης, που λειτουργεί πανελλαδικά και προσπαθεί να παρέχει και νομικές συμβουλές. «Ζητάμε από την πολιτεία την αναστολή των πλειστηριασμών όσο διαρκεί η ύφεση», μας λέει η πρόεδρος της Ένωσης Ιωάννα Μελάκη. Όπως δημοσιοποίησε η Ένωση αφού η τράπεζα κατέσχεσε σπίτι δανειολήπτριας για χρέος 15.000 ευρώ, της ζήτησε να το νοικιάσει για να συνεχίσει να ζει στο σπίτι της. «Προσπαθούμε να εμψυχώσουμε τους πολίτες και να δείξουμε την αλληλεγγύη μας. Ζητάμε κούρεμα του χρέους, γιατί μόνο έτσι θα ανακάμψει η ελληνική κοινωνία. Κούρεμα των στεγαστικών δανείων στην αξία που έχουν σήμερα τα σπίτια και ολική διαγραφή των καταναλωτικών δανείων», τονίζει η Ι. Μελάκη.

Να οργανωθούμε

Τον τελευταίο καιρό έχει συσταθεί παναττικό συντονιστικό ενάντια στους πλειστηριασμούς που αποτελείται από λαϊκές συνελεύσεις 14 γειτονιών. Το συντονιστικό έχει ενεργοποιήσει γραμμή αλληλεγγύης [211-8002025] όπου μπορούν να απευθύνονται οι πολίτες προκειμένου να αποτραπεί ο πλειστηριασμός του σπιτιού τους. «Όταν κάποιος απευθυνθεί στο συντονιστικό τότε ενεργοποιούμε τη συλλογικότητα της γειτονιάς του, προκειμένου να παρίσταται στο Ειρηνοδικείο ώστε να αποτρέψει την εκδίκαση της υπόθεσης», μας λέει ο Θ. Αλεξάνδρου. «Χρειάζεται να οργανωθεί ο κόσμος και να συσπειρωθεί προκειμένου να σταματήσουμε τη λαίλαπα».

Την ανάγκη οργάνωσης των πολιτών τονίζει και ο Νίκος Γιαννέλης από τη Μυτιλήνη. Τον περασμένο μήνα η εφορία έβγαλε σε πλειστηριασμό το σπίτι όπου κατοικεί με τη γυναίκα του και τα 4 ανήλικα παιδιά τους για χρέος 2.200 ευρώ. Ο έφορος απαίτησε από τον Ν. Γιαννέλη να πληρώσει εφάπαξ το ποσό για να σταματήσει η διαδικασία του πλειστηριασμού. Τη λύση στο πρόβλημά του την έδωσε ο δήμος, ο οποίος, ύστερα από την κινητοποίηση της τοπικής κοινότητας, ανέλαβε να αποπληρώσει το χρέος του. «Εγώ γλίτωσα, αλλά δεν ξέρω αν θα μπορέσουν να γλιτώσουν και άλλοι», μας λέει και προσθέτει: «Μας πίνουν το αίμα και μας παίρνουν τα σπίτια. Αν δεν βρισκόταν λύση, σήμερα θα ήμουν φυλακή γιατί θα πυροβολούσα όποιον ερχόταν να μου πάρει το σπίτι. Πρέπει να σηκωθούμε από τον καναπέ, να οργανωθούμε και να αντισταθούμε».

«Για να οργανωθεί ο κόσμος πρέπει πρώτα να είναι πληροφορημένος», τονίζει η Τόνια Κατερίνη εκ μέρους της Αλληλεγγύης για Όλους, που ξεκίνησε καμπάνια ενημέρωσης εκδίδοντας έναν οδηγό για τους πλειστηριασμούς. «Το 2014 θα έχουμε ένα καινούριο κύμα πλειστηριασμών που θα αφορά ανθρώπους που οφείλουν σε τράπεζες ή ασφαλιστικά ταμεία. Η συλλογική αντίδραση θα βοηθήσει τους ανθρώπους να ξεπεράσουν το φόβο, την απόγνωση και την ενοχή που προσπαθεί η κυβέρνηση να τους χρεώσει ότι είναι δική τους ευθύνη. Σε αυτό το πλαίσιο γίνεται μια προσπάθεια συντονισμού ομάδων κοινωνικής αλληλεγγύης προκειμένου να είμαστε έτοιμοι να αντιμετωπίσουμε την επερχόμενη επίθεση».

Αλληλεγγύη για όλους:Οδηγός για τους Πλειστηριασμούς

Η «αλληλεγγύη για όλους» ξεκινά καμπάνια ενημέρωσης, παρουσιάζοντας: τι ισχύει μέχρι σήμερα, τι πρόκειται να αντιμετωπίσουμε άμεσα, τι συμβαίνει στις χώρες που βρίσκονται ήδη στη δίνη των πλειστηριασμών, ποια είναι τα εργαλεία μας, νομικά αλλά κυρίως κινηματικά για να αναχαιτίσουμε αυτή την επίθεση.

Οι πλειστηριασμοί αποτελούν μια νέα καθολική επίθεση στη ζωή μεγάλου μέρους του πληθυσμού. Από την 1 Ιανουαρίου του 2014 αίρεται υπό προϋποθέσεις τόσο η προστασία από πλειστηριασμούς της πρώτης κατοικίας όσο και οποιουδήποτε άλλου ακινήτου ενώ καταργείται και το όριο προστασίας από πλειστηριασμούς για οφειλές μέχρι 200.000 ευρώ. 

Η επιλογή αυτή της κυβέρνησης αποτελεί ταυτόχρονα μια προσπάθεια βελτίωσης της οικονομικής εικόνας των τραπεζών, αλλά κυρίως ένα ακόμα βήμα προς την απαξίωση του κτιριακού και χωρικού αποθέματος της χώρας. Με τον τρόπο αυτό ανοίγει ο δρόμος στο ξεπούλημα του ιδιωτικού και δημόσιου δομημένου και αδόμητου χώρου, αλλά και η δυνατότητα για χρηματιστηριακά παιχνίδια με βάση την τιτλοποίηση της γης και της ακίνητης περιουσίας.

κατεβάστε από εδώ το πλήρες κείμενο για τους πλειστηριασμούς.

Eικόνες αποκάλυψης στην Ισπανία: Έτσι γίνονται οι αναγκαστικές εξώσεις

ΘΑ ΔΕΧΤΟΥΜΕ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΚΙ ΕΔΩ; 

ΑΣ ΑΝΤΙΔΡΑΣΟΥΜΕ ΠΙΑ !!!!!!! 

Είναι εικόνες που διαδραματίζονται σχεδόν καθημερινά στην Ισπανία. Ολόκληρες οικογένειες αναγκάζονται να φύγουν από το σπίτι τους ύστερα από την εντολή αναγκαστικής έξωσης. Αυτό συνέβη και στην οικογένεια της 45χρονης Μαρία Ισαμπέλ Ροντρίγκες Ρομέρο. 

Στην εξαμελή της οικογένεια όλοι είναι άνεργοι, έχει μία κόρη οκτώ ετών και η μητέρα της πάσχει από διπολική διαταραχή. 

Διέμεναν όλοι μαζί επί 24 χρόνια σε διαμέρισμα της εταιρείας State City Hall Housing Company (EMVS). Κατέβαλαν οφειλή προς την εταιρεία ύψους 1.200 ευρώ, ωστόσο η EMVS τους ενημέρωσε πως παρ' όλα αυτά θα πρέπει να μετακομίσουν. 

Η εντολή έξωσης εκτελέστηκε την Τετάρτη από την αστυνομία παρά την αντίσταση δεκάδων μελών της Πλατφόρμας Θυμάτων Υποθήκης (PAH). 

Στην πόρτα μπήκε λουκέτο, οι ίδιοι και όλα τα υπάρχοντά τους βρίσκονται στο δρόμο... 

περισσότερες φωτογραφίες εδώ

Οι πολίτες φρενάρουν τις εξώσεις

ΙΣΠΑΝΙΑ Την ώρα που η τοπική κυβέρνηση της Ανδαλουσίας πήρε απόφαση-σταθμό υπέρ δανειολήπτριας, στην Καταλονία το Κίνημα υπέρ των θυμάτων της υποθήκης σταμάτησε δυναμικά την εκδίωξη 16 οικογενειών από κτίριο.

Της Κορίνας Βασιλοπούλου από την ΕφΣυν

Πολίτες κατά των εξώσεων. Από χθες το βράδυ δεκάδες άνθρωποι έχουν περικυκλώσει ένα κτίριο στην πόλη Χιρόνα της Καταλονίας, για να εμποδίσουν να εκτελεστεί μια εντολή εκκένωσης που έχει οριστεί για σήμερα. Στο κτίριο, το οποίο χτίστηκε πριν από τρία χρόνια και έκτοτε έμεινε στα αζήτητα, έχουν καταφύγει 16 άστεγες οικογένειες, 43 άτομα συνολικά, ανάμεσά τους 11 παιδιά. Η «κατάληψη» έγινε τον περασμένο Μάρτιο υπό την αιγίδα της Πλατφόρμας των Θυμάτων της Υποθήκης (ΡΑΗ).

Η ίδια οργάνωση θα επιχειρήσει σήμερα να εμποδίσει την τράπεζα στην οποία ανήκει το κτίριο να πραγματοποιήσει την έξωση των οικογενειών. Μια ανθρώπινη αλυσίδα έχει σχηματιστεί έξω από την πενταώροφη πολυκατοικία που βρίσκεται στο Σαλτ, ένα προάστιο στη Χιρόνα. Μια αλυσίδα που αποτελείται από απλούς πολίτες, από συνδικαλιστές, πολιτικούς, πυροσβέστες που αρνούνται να συμμετάσχουν στις εξώσεις, επιστήμονες και διάφορους καλλιτέχνες, όπως ο ηθοποιός Σέρζι Λόπες και η τραγουδίστρια Αμπάρο Σάντσες. Η ΡΑΗ ζητά από την τοπική κυβέρνηση της Καταλονίας να παρέμβει, έστω και την ύστατη στιγμή, και να σταματήσει την έξωση. Διαφορετικά, όπως λέει, «το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να στηθούμε απέναντι στους αστυνομικούς και να περιμένουμε να μας διώξουν με το ζόρι. Ελπίζουμε ότι τελικά θα πρυτανεύσει η λογική και δεν θα έρθουν».

Η κατάληψη άδειων κτιρίων ή διαμερισμάτων που έμειναν ξενοίκιαστα και απούλητα από τότε που έσκασε η φούσκα των ακινήτων, είναι ένα φαινόμενο που έχει κάνει την εμφάνισή του τα δύο τελευταία χρόνια. Σε μια χώρα όπου η οικονομική κρίση έχει εκτοξεύσει την ανεργία και τη φτώχεια στα ύψη, σχεδόν μισό εκατομμύριο άνθρωποι έχουν χάσει τα σπίτια τους. Κάποιοι από αυτούς βρίσκουν καταφύγιο στα άδεια σπίτια, τα οποία υπολογίζονται γύρω στα 3 εκατομμύρια σε ολόκληρη τη χώρα. Στην αρχή οι καταλήψεις αυτές γίνονταν με μεγάλη διακριτικότητα. Τελευταία όμως κάποιες γίνονται ανοιχτά, με τη βοήθεια της Οργάνωσης των Θυμάτων της Υποθήκης.

Για την οργάνωση το κτίριο στο Σαλτ της Χιρόνα έχει ιδιαίτερη συμβολική σημασία. Υπόκειται στη δικαιοδοσία της SAREB, μιας εταιρείας που ιδρύθηκε πέρσι και διαχειρίζεται τα περιουσιακά στοιχεία των τεσσάρων ισπανικών τραπεζών που «διασώθηκαν» με χρήματα του Δημοσίου. Είναι το πρώτο τέτοιο άδειο κτίριο που καταλήφθηκε ανοιχτά με την υποστήριξη της ΡΑΗ και το πρώτο που θα εκκενωθεί. Εκτός και αν καταφέρουν να αποτρέψουν την έξωση, γεγονός που θα αποτελούσε σταθμό για το κίνημα. H PAH ζητά οι κατοικίες που ανήκουν σε τράπεζες, οι οποίες έχουν διασωθεί με δημόσιο χρήμα, να παραχωρηθούν σε άνεργους και άστεγους έναντι ενός κοινωνικού ενοικίου, αντί να πουληθούν σε κερδοσκοπικά hedge funds του εξωτερικού, όπως είναι ο στόχος των τραπεζών. «Είναι γελοίο», λένε οι εκπρόσωποί της, «να υπόσχονται ότι θα χτίσουν κοινωνικές κατοικίες όταν υπάρχουν τόσα εγκαταλειμμένα κτήρια. Ούτε είναι δυνατόν το κράτος να σώζει τις τράπεζες χωρίς μια ελάχιστη ανταπόδοση».

Πρόσφατα η ΡΑΗ κατέλαβε άλλα δυο κτίρια, ένα στη Μαδρίτη κι άλλο ένα στη Βαρκελώνη, τα οποία ανήκουν σε διασωθέντα τραπεζικά ιδρύματα. Συνολικά έχει καταφέρει να στεγάσει 700 άστεγα άτομα σε 14 άδεια συγκροτήματα κατοικιών. Σε ό,τι αφορά το υπό κατάληψη κτίριο του Σαλτ έχει κάνει προσφυγή στο Συνταγματικό Δικαστήριο, ζητώντας να σταματήσει η διαδικασία της έξωσης. Η απόφαση όμως μπορεί να καθυστερήσει για μήνες. «Προς το παρόν», λένε, «αυτό που επιδιώκουμε είναι να κερδίσουμε χρόνο».

Πάντως, σε μια «παράπλευρη νίκη» για το κίνημα κατά των εξώσεων, η τοπική κυβέρνηση της Ανδαλουσίας προχώρησε χθες στην πρώτη «κατάσχεση» σπιτιού από τράπεζα υπέρ δανειολήπτριας. Πρόκειται για μια άνεργη μητέρα δύο παιδιών. Η εντολή έξωσης που είχε εκδώσει εναντίον της η τράπεζα αναστέλλεται για τρία χρόνια. Η δανειολήπτρια για αυτό το διάστημα θα καταβάλλει ένα κοινωνικό ενοίκιο το οποίο δεν θα ξεπερνά τα 130 ευρώ τον μήνα. Η Ανδαλουσία, σημειωτέον, είναι η μόνη αυτόνομη περιφέρεια της Ισπανίας η οποία ψήφισε πρόσφατα νόμο που παγώνει όλες τις εξώσεις για χρέη προς τις τράπεζες. Η χθεσινή απόφαση-σταθμός αποτελεί την πρώτη περίπτωση εφαρμογής του νέου νόμου.

Το δικαίωμα στη Στέγη δεν εκπλειστηριάζεται

Οι θέσεις του Δικτύου Κοινωνικής Αλληλεγγύης Εξαρχείων για το θέμα της Στέγασης όπως παρουσιάσθηκαν στην εκδήλωση της ομάδας ΕncounterΑthens, Δράση για το δικαίωμα στην κατοικία και την πόλη στις 19 Οκτώβρη 2013, στην Αθήνα.

"H απόκτηση κατοικίας από αυτούς που την στερούνται ή που στεγάζονται ανεπαρκώς αποτελεί αντικείμενο ειδικής φροντίδας του Kράτους." 

Αυτά προβλέπει το ελληνικό Σύνταγμα. Όμως το πρόβλημα της Στέγης τα τελευταία χρόνια απετέλεσε το αντικείμενο αισχροκέρδειας, εκμετάλλευσης και αφαίμαξης του εισοδήματος από εργολάβους, κτηματομεσίτες και τράπεζες. Το "όνειρο ενός κεραμιδιού πάνω από το κεφάλι μας" κατέληξε να γίνει ο εφιάλτης για εκατομμύρια έλληνες και μετανάστες, ειδικά για αυτούς που κατέφυγαν στις τράπεζες για να πάρουν ένα σπίτι. Του οποίου, αφού "φούσκωσαν" την αξία απόκτησης, αφού ο ιδιοκτήτης του κατέβαλε ένα σημαντικό ποσό από το εισόδημά του, τώρα απαξιώνεται από το σκάσιμο της φούσκας που δημιούργησε ο ίδιος μηχανισμός των κάθε είδους εμπλεκομένων (εργολάβοι, μεσίτες, τράπεζες). 

Είναι ξεκάθαρο ότι η φούσκα των ακινήτων αποτέλεσε μοχλό συσσώρευσης πλούτου σε παγκόσμια κλίμακα. Αφού κερδοσκόπησαν μέσω των δανείων των τραπεζών, τώρα όλοι αυτοί απαιτούν την κατάσχεση των σπιτιών μας, έχοντας φροντίσει να τα υποθηκεύσουν με τα "ψιλά γράμματα" των δανειακών συμβάσεων. Παράλληλα ο παγκόσμιος πλούτος συγκεντρωμένος στα χέρια λίγων και ο "κοπανιστός αέρας" των δανειακών και χρηματιστηριακών προϊόντων (μετοχές, ομόλογα, CDS, κ.α.) αποζητά να αποκτήσει εμπράγματη αξία και μάλιστα σε μορφή γής. Αυτός ο αέρας είναι που θεριεύει τη βουλιμία επενδυτών, τραπεζιτών, του real estate γενικώς. Έτσι με την ανοχή του κράτους κάθε οφειλέτης τραπεζών είναι δέσμιος με το διεθνές μάλιστα "'δίκαιο" ξένων επενδυτικών κεφαλαίων μιας και τα περισσότερα δάνεια έχουν εκχωρηθεί σε ξένους οίκους (βλέπετε εδώ, και εδώ). 

Συνοδοιπόρος των αρπαχτικών του real estate είναι και το κράτος. Αφού φόρτωσε με συσβάσταχτους φόρους τον λαό, αφού περιέκοψε μισθούς και συντάξεις, αφού θέριεψε την ανεργία και την ανασφάλεια, αφού κατήργησε κάθε προνοιακή πολιτική, αφού γενικώς επέβαλε τη μεθοδευμένη φτωχοποίησή μας, έρχεται τώρα σαν "τοκιστής και με το νόμο" να κατάσχει πέρα από μισθούς, συντάξεις, μικροκαταθέσεις αυτή τη μία κεραμίδα, την πρώτη και μοναδική κατοικία, έχοντας απαλλάξει με νόμο και εκ προοιμίου τον εαυτό του από το έγκλημα αυτό. O Νόμος Κατσέλη όπως είναι γνωστό επιτρέπει τους πλειστηριασμούς της μοναδικής και κύριας κατοικίας για οφειλές στο δημόσιο, ασφαλιστικά ταμεία, ΔΕΚΟ, Δήμους, δημόσια νοσοκομεία, κ.λπ. ανεξαρτήτως ποσού οφειλής και αξίας του ακινήτου. 

Την κοινωνικά ανάλγητη αυτή ρύθμιση επέβαλαν οι δανειστές μέσω της τρόϊκας για να εξασφαλίσουν τα δάνεια που έδοσαν και έφαγαν οι εδώ τοποτηρητές των. Είναι η συνέχεια του σχεδίου της μεθοδευμένης φτωχοποίησής μας με σκοπό που έχει ορισθεί από πολλά χρόνια πριν να μας αρπάξουν και το τελευταίο μας αποκούμπι, το σπίτι στην πόλη, στο χωριό ή το χωράφι. Η συγκέντρωση ακινήτων στα χέρια του δημοσίου μέσω της φτωχοποίησης, της φοροληστείας και της δυνατότητας άμεσων πλειστηριασμών (όπως αυτή η δυνατότητα νομοθετήθηκε με το μνημόνιο ΙΙΙ), μεταβιβάζει στην κυριότητα του δημοσίου χιλιάδες ακίνητα τα οποία βάσει της νομοθετικής ρύθμισης για το PSI (κούρεμα του χρέους) περνάνε κατευθείαν στο λεγόμενο "Ταμείο Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου (ΤΑΙΠΕΔ) και από κεί στην κυριότητα των δανειστών.

Έτσι στα 78.000 ακίνητα που έχει στην κατοχή του το δημόσιο (χωρίς να υπολογίζονται σε αυτά τα ακίνητα της εκκλησίας και των μοναστηριών (για τα οποία μόλις πρόσφατα τόσο η Ιερά Σύνοδος όσο και δεκάδες μονών υπέγραψαν την εκχώρησή τους στο αμαρτωλό ΤΑΙΠΕΔ), θα προστεθούν δεκάδες χιλιάδες σπίτια και εν γένει οικήματα ιδιωτών κάθε χρήσης, οικόπεδα και χωράφια. Η συσώρευση αυτού του τεράστιου έγγειου πλούτου στα χέρια των δανειστών σκοπό έχει να αποτελέσει εμπράγματη ασφάλεια (κάλυψη) στα 500 δις του δημόσιου χρέους το οποίο, όπως υπολογίζουν οι δανειστές θα έχει συσσωρευθεί έως τα τέλη του 2015.

Καθημερινά βιώνουμε στο πετσί μας την αρπαχτικότητα πρώτα του κράτους με τις δήθεν οφειλές μας στην εφορία, στις ΔΕΚΟ, στα ασφαλιστικά ταμεία και μετά των τραπεζών που περιμένουν το καμπανάκι της άρσης των πλειστηριασμών για να εφορμήσουν κατά πάνω μας. Με κατασχέσεις μας απειλούν οι πάντες. Από την εφορία μέχρι κάθε νταβατζή-έμπορο των κοινωνικών αγαθών. 

Ενοικιαστές πρώτης κατοικίας-εξώσεις

Οι ενοικιαστές δεν θα μπορούσαν να ξεφύγουν από τον ιστό του εμπορίου στέγης, που μέχρι πρότινος διπλασίαζε την περιουσία κάθε ιδιοκτήτη μέσα σε λίγα χρόνια. Αλλά και ο κάθε μικροιδϊοκτήτης (σπιτιού ή καταστήματος), στην παρούσα φάση της λεγόμενης κρίσης, κινδυνεύει με την απαξίωση ή την κατάσχεση των θυσιών του για "ένα μελλοντικό εισόδημα" μιας και η συσσώρευση πλούτου παίρνει μπάλα και αυτόν. Επί δεκαετίες το νομικό και θεσμικό πλαίσιο προστάτευε τους μεγαλοϊδιοκτήτες. Η απουσία θεσμικού πλαισίου και πολιτικής για τη λαϊκή στέγη επέτρεψε σε κάθε εργολάβο την αισθητική υποβάθμιση, την λεηλασία του περιβάλλοντος στο όνομα μιας ανάπτυξης, στην οποία για χρόνια στρατεύθηκαν κάθε είδους συμφέροντα και κερδοσκόποι. Αλλά και λόμπις του υποκόσμου (εμπρηστές, καταπατητές, εκβιαστές, κοράκια). 

Ο κάθε ενοικιαστής αδυνατεί να έχει δική του στέγη και αυτό ισχύει για την πλειοψηφία των ενοικιαστών. Στον τομέα της κατοικίας το κράτος θα έπρεπε να έχει επέμβει, εκπληρώνοντας αυτά που το Σύνταγμα ορίζει, θεσμοθετώντας είτε τη γενναία επιδότηση του ενοικίου για αυτούς που έχουν χαμηλά εισοδήματα, είτε την παραχώρηση δικών του κενών κατοικιών (χιλιάδες είναι τα άδεια ακίνητα δήμων, εκκλησιών, φορέων του δημοσίου), είτε τη δήμευση κατοικιών που χτίσθηκαν πάνω σε καταπατημένες δημόσιες εκτάσεις, είτε τέλος νάχει θεσμοθετήσει ένα πρόγραμμα δωρεάν παραχώρησης στέγης στα λαϊκά στρώματα του πληθυσμού. Αντί αυτού είδαμε την κατάργηση όλων των προγραμμάτων και των φορέων για την εργατική κατοικία, τον περιορισμό και τελικά την οριστική κατάργηση της επιδότησης ενοικίου. 

Διεκδικούμε από το κράτος το κοινωνικό ενοίκιο-επιδότηση για τα διαμερίσματα μικροϊδιοκτητών προκειμένου να στεγασθούν άστεγοι ή οικογένειες με χαμηλά εισοδήματα που δεν μπορούν να πληρώσουν ενοίκιο. Έτσι θα ενισχυθούν και οι μικροϊδιοκτήτες. 

Δίχως στέγη, δίχως νόμο

Είναι σίγουρο ότι αργά ή γρήγορα με τα προγράμματα κατασχέσεων και πλειστηριασμών να μπαίνουν σε πλήρη εφαρμογή από τους τραπεζίτες, με τη σύμπραξη του λόμπυ του real estate και την σύμπραξη της δικαιοσύνης τους οι νεοάστεγοι θα αρχίσουν να γεμίζουν τους δρόμους των πόλεων. Το νομικό πλαίσιο έχει στηθεί, ο νόμος Κατσέλη (κουτσός κι' αυτός) καταργείται με τις εξαγγελίες ενός σχεδίου "μερικής" άρσης της απαγόρευσης των πλειστηριασμών που όπως υπολογίζεται θα έχει ετοιμασθεί και θα ανακοινωθεί μέσα στον επόμενο μήνα (Νοέμβρη).

Μπροστά σε αυτή την εξέλιξη στεκόμαστε ενάντια στις εξώσεις οικογενειών που αδυνατούν να πληρώσουν το ενοίκιο, στεκόμαστε ενάντια σε κάθε κατάσχεση σπιτιού λαϊκής οικογένειας. Σε κάθε γειτονιά, πόλη, χωριό θα πρέπει να υπάρξουν οργανωμένες αντιστάσεις, δίκτυα πολιτών που θα αποτρέπουν κάθε πλειστηριασμό, κάθε έξωση. Η πείρα παρόμοιων κινημάτων στην Ευρώπη και αλλού μας έχει διδάξει ότι μόνο ένας οργανωμένος και αποφασιστικός αγώνας μπορεί να έχει αποτελέσματα. Από το να αποτρέψει μια έξωση ή έναν πλειστηριασμό μέχρι στο να εξαναγκάσει το κράτος να συμμορφωθεί στο ελάχιστο των υποχρεώσεών του που προβλέπονται στο Σύνταγμα. Δίκτυα αντίστασης που θα στέκονται απέναντι και στους σύγχρονους μαυραγορίτες του real estate, τους μεγαλοϊδιοκτήτες και εργολάβους ακινήτων, που προτιμούν να κρατούν κλειστά τα κτήρια και διαμερίσματα που έχουν, «για να μην πέσουν οι τιμές», ενώ την ίδια ώρα άστεγοι υποφέρουν και πεθαίνουν λίγο λίγο κάθε μέρα στους δρόμους. 

Αν δεν οργανωθούμε και δεν αντισταθούμε ένα σημαντικό μερίδιο πληθυσμού θα μετατραπεί σε νεο-άστεγους, σε ένοικο και "πολίτη" παραγκών και παραγκουπόλεων στο περιθώριο των πόλεων, έξω από τα "τείχη". Ο χωροταξικός και οικιστικός σχεδιασμός των πόλεων υπακούοντας πλέον στις ανάγκες των κερδοσκόπων γής, θα αλλάξει τη μορφή των πόλεων (τέτοια αποτελέσματα έχουμε δεί σε μικροκλίμακα στην πόλη της Αθήνας -Μεταξουργείο, Ψυρρή, Πλάκα-) αλλά σε μεγάλη κλίματα σε πόλεις του εξωτερικού, ειδικά στη Λατινική Αμερική (Μπουένος Άιρες, Ρίο ντε Τζανέϊρο, κ.α. (όπου εκεί η φτωχοποίηση και η αρπαγή γής έχουν εμφανισθεί εδώ και δεκαετίες, βλέπε παραγκουπόλεις, διαμερίσματα πόλεων εντειχισμένα, κ.λπ.). Δημιουργούνται έτσι οι λεγόμενες Κλειστοπόλεις (κατά των Πωλ Βιριλιό) όπου ο "αέρας" της ανοικτής πόλης, της Κοσμόπολης, θα παραχωρήσει τη θέση του στο φόβο, στην έννοια της ασφάλειας και του πλήρους ταξικού διαχωρισμού μέσα στις ίδιες της πόλεις. Αυτή η μεθοδευμένη ερημοποίηση, ο τεμαχισμός της κοινωνικότητας, αποβλέπει στην ανύψωση της ατομικότητας και εν τέλει του ίδιου του φασισμού. 

"Υποψήφιοι" άστεγοι είμαστε όλοι μας 

Είτε χρωστάμε σε τράπεζες και δημόσιο, είτε όχι. Η μεθοδευμένη φτωχοποίηση μέσω της ανεργίας, της απαξίωσης της εργασίας, της περικοπής των κοινωνικών παροχών, της τοκογλυφίας και της φοροληστείας (για να μην αναφέρουμε τις αρπαχτές του χρηματηστηρίου, το κούρεμα των ομολόγων και των καταθέσεων) έχει σκοπό να μας εξαναγκάσει σταδιακά να αποποιηθούμε κάθε ιδιοκτησιακό δικαίωμα της δεύτερης κατοικίας, του οικοπέδου και του χωραφιού και στη συνέχεια και αυτού του μοναδικού μας σπιτιού.

Η φιλευσπλαχνία του κράτους και η δήθεν κρατική μέριμνα για το θέμα στέγασης και την πρώτη κατοικία, αποτελεί ελιγμό εκτόνωσης και ανάχωμα στις αντιδράσεις που αρχίζουν να ξεπηδούν σε κάθε γωνιά της χώρας ενάντια στην αρπαχτικότητα των τραπεζών και της εφορίας. Τα κινήματα ενάντια στους πλειστηριασμούς, οι δράσεις στα ειρηνοδικεία της χώρας όπου γίνονται πλειστηριασμοί, έχουν αναγκάσει την κυβέρνηση να εξαγγείλει τη μερική άρση των πλειστηριασμών πρώτης κατοικίας. να σημειώσουμε και πάλι ότι μόνο η πρώτη κατοικία εξαιρείται μέχρι στιγμής από τη δυνατότητα των τραπεζών αλλά και τρίτων να ασκήσουν τελεσίδικα το δικαίωμα στην κατάσχεση, ενώ δεν εξαιρείται το δημόσιο.

Όπως έχει διατυπωθεί και εντέχνως "διαρρεύσει" το σχέδιο πλειστηριασμών πρώτης κατοικίας για το 2014, θα βγούν στο σφυρί μόνο 18.000 κατοικίες, κυρίως σε περιπτώσεις εχόντων και συστηματικών μπαταχτσήδων. Το σχέδιο της κυβέρνησης αποβλέπει στον αποπροσανατολισμό και τη σαλαμοποίηση του κινήματος κατά των πλειστηριασμών. 

Το Δίκτυο Κοινωνικής Αλληλεγγύης Εξαρχείων εδώ και ένα χρόνο έχει προτάξει στον προβληματισμό και τις δράσεις του το θέμα των πλειστηριασμών. Επέμενε και επιμένει στη συντονισμένη δράση με συλλογικότητες και συνελεύσεις πολιτών, με εργατικά σωματεία, κόμματα και κινήσεις της αριστεράς, με φορείς παρόμοιου προβληματισμού και θέσεων σε μια κοινή δράση για το δικαίωμα στη στέγαση. Προτάσσοντας την κινηματική δράση, την κινητοποίηση της κοινωνίας χωρίς να παραβλέπουμε ή να υποτιμάμε τη νομική δράση. 

Σ' αυτά τα πλαίσια μετέχουμε σε κοινή διαβούλευση και δράσεις με τον Συντονισμό Συνελεύσεων Αττικής (λαϊκές συνελεύσεις από γειτονιές της Αττικής), δημιουργώντας την υποδομή κινητοποίησης ενάντια σε κάθε πλειστηριασμό λαϊκής στέγης στα ειρηνοδικεία της περιοχής. Διαθέτουμε τηλέφωνο άμεσης ειδοποίησης για κάθε πλειστηριασμό καθώς και ομάδα άμεσης κινητοποίησης. Καλούμε δε κάθε συνέλευση γειτονιάς και κάθε πολίτη να πλαισιώσουν τις δράσεις μας.

Στα πλαίσια αυτά δεχθήκαμε το κάλεσμα από την ομάδα ΕncounterΑthens και στα ίδια πλαίσια θα μετέχουμε σε κάθε διαβούλευση και δράση ενάντια στους πλειστηριασμούς.

Σχετικές παραπομπές σε παληότερες αναρτήσεις μας

http://dikaex.blogspot.gr/2012/05/blog-post_29.html
http://dikaex.blogspot.gr/2012/11/blog-post_441.html
http://dikaex.blogspot.gr/2012/11/blog-post_11.html
http://dikaex.blogspot.gr/2013/01/blog-post_1665.html
http://dikaex.blogspot.gr/2013/02/300000.html
http://dikaex.blogspot.gr/2013/02/ncounter-athensdefending-right-to.html
http://dikaex.blogspot.gr/2013/02/blog-post_6.html
http://dikaex.blogspot.gr/2013/04/blog-post_25.html
http://dikaex.blogspot.gr/2013/05/ey-831.html
http://dikaex.blogspot.gr/2013/05/blog-post_21.html

ΕncounterΑthens: Δράση για το δικαίωμα στην κατοικία και την πόλη:

ΚΑΛΕΣΜΑ ΣΕ ΚΟΙΝΗ ΔΡΑΣΗ

Η κατοικία είναι δικαίωμα – Όχι εμπόρευμα

Βιώνουμε σήμερα μια εντεινόμενη στεγαστική κρίση. Όλο και περισσότεροι κάτοικοι δυσκολεύονται να διασφαλίσουν το αναφαίρετο δικαίωμά τους σε αξιοπρεπείς συνθήκες κατοικίας και ποιότητας ζωής, αντιμετωπίζοντας καθημερινά τον κίνδυνο να βρεθούν στο δρόμο για χρέη προς τις τράπεζες, το δημόσιο ή τους ιδιοκτήτες της κατοικίας τους. Όλο και περισσότεροι ενοικιαστές αδυνατούν να ανταποκριθούν ακόμη και στα μειωμένα ενοίκια, ιδιοκτήτες δεν μπορούν να πληρώσουν τις δόσεις του δανείου ή τους αυξημένους φόρους, νοικοκυριά δεν μπορούν να καλύψουν τα πάγια λειτουργικά έξοδα διαβίωσης, νέοι άνθρωποι αναγκάζονται να επιστρέψουν στην κατοικία των γονιών τους, οικογένειες στριμώχνονται σε ακατάλληλα σπίτια, ολοένα και περισσότεροι άνθρωποι ζουν σε κακές συνθήκες ή στο δρόμο.

Την ίδια στιγμή χιλιάδες σπίτια παραμένουν άδεια, ενώ χιλιάδες άνθρωποι δεν έχουν σπίτι, ο μοναδικός φορέας εργατικής κατοικίας έκλεισε την περίοδο που είναι περισσότερο απαραίτητος, το πλαίσιο προστασίας της κατοικίας διαβρώνεται και οι πλειστηριασμοί -ακόμη και της πρώτης κατοικίας- παρουσιάζονται ως αναπόφευκτοι. Υπό τις επιταγές των Μνημονίων και της Τρόικα, αμφισβητείται συνολικά και με τον πιο σκληρό τρόπο το δικαίωμα στην κατοικία και την πόλη.

Επιδιώκοντας να συμβάλουμε στην ανάπτυξη συλλογικών αιτημάτων, κινητοποιήσεων και στρατηγικών για την υπεράσπιση της κατοικίας για όλους, καλούμε οργανώσεις, συνελεύσεις γειτονιάς, ομάδες και άτομα που αγωνίζονται καθημερινά να δώσουν απαντήσεις στα εντεινόμενα στεγαστικά προβλήματα των κατοίκων, να καταθέσουν τη μαρτυρία τους το Σάββατο 19 Οκτωβρίου 2013 12:00 το μεσημέρι στο θεατράκι της πλατείας Ελευθερίας (Κουμουνδούρου) σε μια κοινή δράση και ανοιχτή συνέλευση για το Δικαίωμα στην κατοικία και την πόλη.

Αξιοπρεπής κατοικία για όλους-Όχι πλειστηριασμοί-Όχι εξώσεις

ομάδα EncounterAthens – Πρωτοβουλία για Συλλογική Δράση για την Κατοικία

Στη δράση έχουν κληθεί να συμμετάσχουν*: Αλληλεγγύη για όλους, Ανοιχτή Συνέλευση Μηχανικών, Δίκτυο για το δικαίωμα στη στέγη και την κατοικία, Εργαζόμενοι ΟΕΚ, Εργαζόμενοι, φοιτητές και διδάσκοντες της Σχολής Αρχιτεκτόνων-Μηχανικών ΕΜΠ, Ομάδα ΕΜΠΡΟΣ, περιοδικό Κομπρεσέρ, Πολιτιστικός σύλλογος Αμπελοκήπων, ΣΑΔΑΣ Αττικής, Συλλογικότητα κατοίκων 6ου διαμερίσματος, Συντονισμός Συνελεύσεων Αττικής Ενάντια στους Πλειστηριασμούς

*Το καλεσμα είναι ανοιχτό για κάθε συλλογικότητα ή άτομο που ενδιαφέρεται να συμμετέχει στην κοινή δράση και τη συζήτηση

Αφού μας φτώχυναν, τώρα αρπάζουν και τα σπίτια μας...

Θέσεις του Δι.Κ.Α. Εξαρχείων για το θέμα των κατασχέσεων και των πλειστηριασμών

Η μεθοδευμένη εδώ και χρόνια φτωχοποίηση του λαού είτε μέσω της αρπαγής του εισοδήματός του είτε μέσω της αποδόμησης του κοινωνικού κράτους έφερε εκατομμύρια πολιτών στα όρια της ανέχειας. 

Η τοκογλυφική πολιτική των τραπεζών και η φοροληστεία του κράτους των μνημονιακών καιρών οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια πολύ σύντομα στο να ολοκληρωθεί ο οικονομικός και κοινωνικός αφανισμός εκατομμυρίων οικογενειών, να χαθεί και το τελευταίο τους αποκούμπι, το σπίτι τους. 

Η λαίλαπα των επερχόμενων κατασχέσεων μισθών, συντάξεων, μικροκαταθέσεων, σπιτιών και οποιασδήποτε άλλης περιουσίας έρχεται να λύσει το λεγόμενο πρόβλημα του χρέους, το πρόβλημα των τραπεζών, το πρόβλημα κάθε επενδυτή που συσώρευσε κέρδη από τη λεγόμενη κρίση και ψάχνει εναγωνίως τρόπους να τα επενδύσει σε εμπράγματες αξίες, να δώσει σάρκα και οστά στα κέρδη κάθε φούσκας που ευδοκίμησε τις τελευταίες δεκαετίες στο παγκόσμιο οικονομικό γίγνεσθαι. 

Είπαν ότι η κρίση ξεκίνησε από τη φούσκα των ακινήτων, δεν είπαν μόνο ότι αυτή η φούσκα της κρίσης δεν είναι τίποτα άλλο παρά ένα εργαλείο υπερσυσώρευσης κερδών σε εγχρήματες μορφές αλλά και άυλους τίτλους. Αυτά θα είναι τα κεφάλαια που ευελπιστεί η εγχώρια κλίκα της ανάπτυξης ότι θα εισρεύσουν στην ντόπια οικονομία. Αυτά είναι τα κεφάλαια που θα μας πάρουν τα κεφάλια μας. 

Οι τράπεζες και το κράτος μαζί, χέρι-χέρι χάραξαν ένα μέλλον για μας χωρίς στέγη, χωρίς ουρανό. Μαζί θα αρπάξουν ότι μας έχει απομείνει για να εξυπηρετήσουν το λεγόμενο χρέος μας, μετατρέποντας μας σε άστεγους ή στην καλύτερη περίπτωση σε ενοικιαστές των σπιτιών μας. 

Χιλιάδες δάνεια είναι ήδη στο κόκκινο, εκατοντάδες χιλιάδες ιδιοκτήτες κινδυνεύουν στο πολύ άμεσο μέλλον να χάσουν το σπίτι τους. Τα σενάρια μη ανανέωσης των λιγοστών προστατευτικών διατάξεων του νόμου Κατσέλη κάνουν διαρκώς την εμφάνισή τους. Στις επόμενες μέρες θα γίνουν νομικό μόρφωμα, που θα αποτελέσει ένα πανίσχυρο όπλο των τραπεζών για την άμεση αρπαγή των σπιτιών μας. Γίνεται σαφές ότι η λύση του προβλήματος αλα ισπανικά (δηλαδή μαζικές και με συνοπτικές διαδικασίες κατασχέσεις και πλειστηριασμοί ακινήτων) είναι πολύ κοντά, εντάσοντας στο διευρυμένο πλιάτσικο του εγχώριου πλούτου ακόμη και τις πρώτες κατοικίες. 

Ήδη τα δύο τελευταία χρόνια (2011-2012) έχουν επιδικασθεί 117.000 παριπτώσεις κατασχέσεων ακινήτων (το 80% από τράπεζες), ενώ συνολικά τα δύο αυτά χρόνια έχουν κατατεθεί περίπου 230.000 αιτήσεις επιδίκασης σε ειρηνοδικεία και πρωτοδικεία. Το πρώτο 15νθήμερο του Γενάρη του 2013 κατατέθηκαν 2.500 αιτήσεις. Και όσο ο νόμος Κατσέλη απαγορεύει τους πλειστηριασμούς κύριας κατοικίας, μπορούμε ακόμη να έχουμε ένα κεραμίδι στο κεφάλι μας. Πολύ σύντομα και πριν καν την 31η Δεκέμβρη ο νόμος αυτός θα έχει περάσει στην ιστορία όπως και οι όποιες χαριστικέα διατάξεις του που εμπόδιζαν καθώς παραπονούνται οι τροϊκανοί τις τράπεζες να κάνουν τη δουλειά τους. 

Για να γίνει η κατάσταση ακόμη πιο ζοφερή, για να μας αναγκάσουν να παραιτηθούμε από το όνειρο νάχουμε ένα σπίτι, έρχεται να προστεθεί και να μονιμοποιηθεί η φορομπηξία μέσω της μονιμοποίησης όλων των προσωρινών μέτρων και των ειδικών τελών για τα ακίνητα που θεσπίστηκαν τα τελευταία χρόνια, μέτρο που θα έχει ως άμεση συνέπεια όχι μόνο την οικονομική ασφυξία χιλιάδων οικογενειών οι οποίες ήδη τα βγάζουν πέρα μόλις και μετά βίας, αλλά και η μετατροπή της μικροιδιοκτησίας σε ασήκωτο φορολογικό βάρος, σε αντίθεση με τις φοροαπαλλαγές των εχόντων και κατεχόντων. Οι άνεργοι, οι επισφαλώς απασχολούμενοι, οι αμειβόμενοι με ψίχουλα, όλοι εμείς είμαστε υποψήφιοι άστεγοι, είτε χρωστάμε σε τράπεζα είτε όχι. 

Η ένταση λοιπόν της επίθεσης στα λαϊκά εισοδήματα αλλά και οι μεθοδεύσεις τις κυβέρνησης στα ζητήματα της ακίνητης περιουσίας, της προστασίας της πρώτης κατοικίας και της προνοιακής πολιτικής όσον αφορά τη στέγαση (κατάργηση Ο.Ε.Κ. κλπ) δέν αφήνουν καμία αμφιβολία για το τί μέλλει γενέσθαι. Η διεθνής άλλωστε εμπειρία τόσο στην Ισπανία όσο και στην Αμερική είναι αποκαλυπτική. Το μόνο ερώτημα λοιπόν που μένει να απαντηθεί, είναι το ποιά θα είναι η δική μας απάντηση απέναντι στον εξανδραποδισμό και την ακραία υποβάθμιση των ζωών μας. 

Οργανώνοντας την ενημέρωσή μας και την αντίστασή μας σας καλούμε στην ανοιχτή εκδήλωση με θέμα Μπροστά στη λαίλαπα των κατασχέσεων και των πλειστηριασμών ποιά είναι η απάντησή μας ; 

Η οργάνωση πλατειών δικτύων αλληλεγγύης με στόχο την αποτροπή των εξώσεων, των κατασχέσεων και των πλειστηριασμών. Κανένα ευνοϊκό μέτρο δεν πρόκειται να νομοθετηθεί εαν οι συλλογικοί φορείς, οι οργανώσεις, ο καθένας και η καθεμία απο εμάς δεν κινητοποιηθεί έμπρακτα απέναντι στον κοινωνικό οδοστρωτήρα της κυβέρνησης και της τρόικας, αν δεν δώσουμε αποφασιστικά τη μάχη για αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης, για να κατοχυρωθεί το καθολικό δικαίωμα στη στέγαση, να αποκτήσει νόημα η συνταγματική εντολή…"H απόκτηση κατοικίας από αυτούς που την στερούνται ή που στεγάζονται ανεπαρκώς αποτελεί αντικείμενο ειδικής φροντίδας του Kράτους." 

Κανένας άνθρωπος χωρίς σπίτι, κανένα σπίτι χωρίς άνθρωπο. 

Καμία έξωση-Κανένας πλειστηριασμός-Κανένας συμπολίτης μας στο δρόμο. 

Κάθε απόπειρα κατάσχεσης, κάθε πλειστηριασμός σε εισοδήματα, σπίτια και περιουσίες των λαϊκών στρωμάτων θα μας βρεί αντιμέτωπους. 

Κάθε εφορία και κάθε στέλεχός της, κάθε τράπεζα και κάθε μηχανισμός της, κάθε ΔΕΚΟ, που θα οδηγούν πολίτες στο δρόμο θα έχουν τη συλλογική μας απάντηση. 

Δίκτυο Κοινωνικής Αλληλεγγύης Εξαρχείων

Το κουκλόσπιτο της Χιονάτης και οι επτά λύκοι

Περίληψη από την εισήγηση του Δικτύου Κοινωνικής Αλληλεγγύης Εξαρχείων στο 3ήμερο διεθνές εργαστήρι με θέμα «Καθεστώτα κρίσης και αναδυόμενα κοινωνικά κινήματα στις πόλεις της Νότιας Ευρώπης», το οποίο θα διεξαχθεί στην Αθήνα, στις 7-9 Φεβρουαρίου, στο Πολυτεχνείο (σχολή Αρχιτεκτόνων). 

Η εισήγηση θα παρουσιασθεί στην ενότητα Συζήτηση για την Κρίση της κατοικίας στη Νότια Ευρώπη - την Παρασκευή 8 Φλεβάρη 14.00 έως 16.00 

Η μεθοδευμένη φτωχοποίηση 

Στη χώρα μας το πρόβλημα της Στέγης είναι κυρίως πρόβλημα μεθοδευμένης φτωχοποίησης που ξεκίνησε από το 1987 με το χρηματιστήριο και κατέληξε με το πετσόκομα μισθών και συντάξεων εν ονόματι των ελειμμάτων. 

Τα σπίτια μας και η κρατική περιουσία γίνονται θυσία στο βωμό της εξυπηρέτησης του χρέους πλέον και με τη βούλα του νόμου. Σε κάθε μνημόνιο ένα πλέγμα νομοθετημάτων κατοχύρωνε θεσμικά τα συμφέροντα των δανειστών. Επιστέγασμα όλων αυτών ο συνοδευτικός νόμος του PSI (πράξη νομοθετικού περιεχομένου 240/2012) αλλά και ο κυρωτικός νόμος των πράξεων νομοθετικού περιεχομένου που ψηφίστηκε από τη Βουλή στις 14/1/2013, απαλείφουν κάθε έννοια προστασίας τόσο της ιδιωτικής όσο και της κρατικής περιουσίας από τις αρπαχτικές διαθέσεις των δανειστών. 

Το ελληνικό δημόσιο μέσω αυτών των νόμων εκχωρεί κάθε κινητή και ακίνητη περιουσία του στο λεγόμενο Ταμείο αξιοποίησης ιδιωτικής περιουσίας του Δημοσίου το οποίο έχει συσταθεί για τη διασφάλιση της εξυπηρέτησης του χρέους. Μέσω αυτών των νόμων οι δανειστές αποκτούν δικαίωμα κατάσχεσης της ελληνικής περιουσίας, κινητής και ακίνητης. Στην κινητή περιουσία του ελληνικού δημοσίου υπάγονται και οι απαιτήσεις του έναντι των ελλήνων πολιτών. Και οι απαιτήσεις αυτές δεν είναι παρά οι οφειλόμενοι φόροι των ελλήνων πολιτών στο κράτος. 

Σαν Δι.Κ.Α Εξαρχείων και σε συντονισμό με άλλες συλλογικότητες αντιστεκόμαστε απέναντι σε αυτό το σχεδιασμό, αποκαλύπτοντας τους στόχους της πολιτικής της υπερφορολόγησης των πολλών, αρνούμενοι τη φορολογική τους νομιμότητα, αρνούμενοι όχι απλά να πληρώσουμε τους φόρους που μας επιβάλλουν, αλλά και να δεχθούμε τον καταλογισμό τους εις βάρος μας. Ο αγώνας μας ενάντια στη φορομπηχτική πολιτική είναι αγώνας ενάντια στη φτωχοποίηση, αγώνας για την προστασία των σπιτιών μας. 

Το μέτωπο των τραπεζικών δανείων 

Η μεθοδευμένη φτωχοποίηση ανοίγει το δρόμο των κατασχέσεων κάθε περιουσιακού στοιχείου από μεριάς των τραπεζών. Εκατοντάδες χιλιάδες νοικοκυριά που στεγάζονται σε δανεική-υποθηκευμένη στέγη αδυνατώντας να καλύψουν τις ανάγκες τους και τις υποχρεώσεις του, βρίσκονται σε κατάσταση αδυναμίας εξόφλησης των στεγαστικών τους δανείων. Αυτό ήδη έχει συμβεί σε ένα ποσοστό σχεδόν 50% των δανειοληπτών τόσο στον τομέα της στεγαστικής όσο και της καταναλωτικής πίστης. Και οι τράπεζες περιμένουν στη γωνία πότε θα αποδυναμωθεί ο νόμος Κατσέλη, πότε θα αρθεί η απαγόρευση πλειστηριασμών, πότε η αντικειμενική αξία του σπιτιού μας θα ξεπεράσει το όριο προστασίας των 200.000 ευρώ. Ήδη με τη σχεδιαζόμενη αύξηση των αντικειμενικών αξιών δεκάδες χιλιάδες μικροϊδιοκτήτες, οφειλέτες σε τράπεζες, θα βρεθούν στη μέγγενη της κατάσχεσης. 

Μπροστά στη διπλή απειλή από το κράτος και τις τράπεζες θεωρούμε ότι όλοι μας είμαστε υποψήφιοι άστεγοι. Είτε χρωστάμε σε τράπεζες και δημόσιο, είτε όχι. Είτε είμαστε ιδιοκτήτες στέγης, είτε ενοικιαστές. 

Οι δράσεις μας στοχεύουν στην προστασία της λαϊκής στέγης, συντείνουν στο να σταθούν εμπόδιο στις κατασχέσεις των σπιτιών. Πρόσφατα διοργανώσαμε ημερίδα ενημέρωσης για τους δανειολήπτες και γενικά όσους κινδυνεύουν είτε να χάσουν το σπίτι τους από κάθε πιστωτή (κατάσχεση), είτε να βρεθούν άστεγοι σαν ενοικιαστές (εξώσεις). 

Ο αγώνας μας είναι αγώνας που προβάλλει το δικαίωμα στη στέγη σαν κοινωνικό αγαθό, το αίτημα για την αξιοποίηση κάθε πλεονάζοντος ακινήτου υπέρ των αστέγων, το αίτημα για την ανασύσταση του Οργανισμού Εργατικής Κατοικίας, το αίτημα για την επιδότηση του ενοικίου για τις μειονεκτούσες οικονομικά κοινωνικές ομάδες. 

Ενάντια στην εμπορευματοποίηση της στέγης 

Όντας εμπόρευμα η στέγη γίνεται έρμαιο όχι μόνο του κράτους και των τραπεζών αλλά και κάθε κυκλώματος συμφερόντων που διαπλέκονται με τον κατασκευαστικό κλάδο, με το εμπόριο γής και όλο το θεσμικό κύκλωμα (δικηγόροι, συμβολαιογράφοι, δικαστικοί επιμελητές) που υλοποιούν αποφάσεις δικαστηρίων, μεταβιβάσεις ακινήτων, υπεράσπιση μεγάλων συμφερόντων, χωροταξικό σχεδιασμό (υποβαθμίσεις-αναβαθμίσεις περιοχών) 

Οι στόχοι του αγώνα μας λοιπόν πρέπει να αποβλέπουν στο να αποσπάσουν την κατοικία από το πλέγμα της εμπορευματοποίησης, να επιβάλλουν τη θεσμοθέτηση του δικαιώματος της στέγης σαν κοινωνικού αγαθού, όπως η υγεία, η παιδεία, ο πολιτισμός. Όντας εμπόρευμα η στέγη γίνεται αντικείμενο άγριας εκμετάλλευσης, όπου ο φόβος της κατάσχεσης λειτουργεί κατασταλτικά στο σύνολό της, σε κάθε πτυχή κοινωνικής δράσης. Επομένως βασικός μας στόχος πρέπει να είναι η ενημέρωση του κόσμου, η καταπολέμηση του φόβου, η καταπολέμηση του διχασμού που θέλει τον ενοικιαστή ενάντια στον μικροϊδιοκτήτη, τον παληό κάτοικο μιας γειτονιάς ενάντια στον νέο που έχτισε "αυθαίρετα". 

Κερδοσκοπία και χωροταξική πολιτική 

Η χωροταξική πολιτική χρησιμοποιεί τη μετακίνηση πληθυσμών (για αναζήτηση εργασίας) για να επιβάλλει πότε την αναβάθμιση και πότε την υποβάθμιση ολόκληρων γεωγραφικών περιοχών ή και γεωγραφικών τμημάτων μέσα στις πόλεις (επέκταση μεγαλουπόλεων στον τελευταίο αιώνα), αποβλέποντας στην κερδοσκοπία μέσω του real estate. Η σχεδιασμένη ανισσόροπη ανάπτυξη που παρατηρείται σε διεθνή κλίμακα, παρατηρείται σε μικρογραφία μέσα σε μια χώρα, σε έναν νομό, σε μια πόλη και στοχεύει και σε άλλα δύο μέτωπα. Αφ' ενός στην εκμετάλλευση της υπερπροσφοράς εργασίας, αφ' ετέρου στην περαιτέρω ανομοιογενοποίηση των κατοίκων μιας περιοχής και στην καλιέργεια του διχασμού, κάτι που διεκολύνει τα πολιτικούς και εξουσιαστικούς σχεδιασμούς. Η χωροταξική πολιτική δεν ήταν ποτέ αθώα, δεν ήταν ποτέ τυχαία. Ήταν ένα εργαλείο κέρδους, μιας αρπαχτής, μιας μεθόδευσης ελέγχου και καταστολής από την άλλη. 

Το δικαίωμα στην αξιοπρεπή κατοικία συμπεριλαμβάνει μια σειρά άλλων δικαιωμάτων: εύκολης και φθηνής μετακίνησης, επάρκειας υποδομών, αισθητικής αναβάθμιση και προστασίας υπάρχοντος περιβαντολογικού πλούτου. Έτσι το κίνημα υπέρ της αξιοπρεπούς κατοικίας πρέπει να περιλαμβάνει στις δράσεις του όλα αυτά ή να αγκαλιάζει κινήματα της γειτονιάς που τα υπερασπίζονται. 

Ανακεφαλαίωση 

Το σπίτι μας δεν κινδυνεύει μόνο από έναν ή δύο λύκους. Πέρα από το κράτος και τις τράπεζες καιροφυλακτούν το real estate με το εμπόριο γής, οι μεγαλοεργολάβοι κατασκευαστές, οι παρατρεχάμενοι δικηγόροι-συμβολαιογράφοι, η περιβαντολογική υποβάθμιση. Κινδυνεύει και από τις προσωπικές μας επιλογές. Ας μην επιτρέψουμε στην εξουσία να χρησιμοποιεί τις ανάγκες αξιοπρεπούς στέγασης για να παίζει τα δικά της παιγνίδια. 

Είμαστε εδώ για να ονειρευτούμε το κουκλόσπιτο της χιονάτης. Είμαστε εδώ για να το υπερασπιστούμε από τους επτά λύκους που το απειλούν. 

Δίκτυο Κοινωνικής Αλληλεγγύης Εξαρχείων. 

Είμαστε όλοι Άστεγοι...

Κείμενο-διακήρυξη του Δι.Κ.Α Εξ. για το Θέμα της Στέγης 

"H απόκτηση κατοικίας από αυτούς που την στερούνται ή που στεγάζονται ανεπαρκώς αποτελεί αντικείμενο ειδικής φροντίδας του Kράτους." 

Αυτά προβλέπει το ελληνικό Σύνταγμα. Όμως το πρόβλημα της Στέγης τα τελευταία χρόνια απετέλεσε το αντικείμενο αισχροκέρδειας, εκμετάλλευσης και αφαίμαξης του εισοδήματος από εργολάβους, κτηματομεσίτες και τράπεζες. Το "όνειρο ενός κεραμιδιού πάνω από το κεφάλι μας" κατέληξε να γίνει ο εφιάλτης για εκατομμύρια έλληνες και μετανάστες, ειδικά για αυτούς που κατέφυγαν στις τράπεζες για να τους βοηθήσουν να πάρουν ένα σπίτι. Του οποίου, αφού "φούσκωσαν" την αξία απόκτησης, αφού ο ιδιοκτήτης του κατέβαλε ένα σημαντικό ποσό από το εισόδημά του, τώρα απαξιώνεται από το σκάσιμο της φούσκας που δημιούργησε ο ίδιος μηχανισμός των κάθε είδους εμπλεκομένων (εργολάβοι, μεσίτες, τράπεζες). 

Είναι ξεκάθαρο ότι η φούσκα των ακινήτων αποτέλεσε μοχλό συσσώρευσης πλούτου σε παγκόσμια κλίμακα. Αφού κερδοσκόπησαν μέσω των δανείων των τραπεζών, τώρα όλοι αυτοί απαιτούν την κατάσχεση των σπιτιών μας φροντίζοντας να τα υποθηκεύσουν με τα "ψιλά γράμματα" των δανειακών συμβάσεων. Η πολιτεία προστατεύοντας τα συμφέροντα αυτά, τα εξέθρεψε για δικούς της λόγους, αγνοώντας την προτροπή του Συντάγματος που η ίδια θέσπισε. Και δεν είναι μόνον αυτό. Με κατασχέσεις μας απειλούν θεοί και δαίμονες. Από την εφορία μέχρι κάθε νταβατζή-έμπορο των κοινωνικών αγαθών. Θεωρούμε σαν παράνομη κάθε κατάσχεση λαϊκής κατοικίας, κάθε επιβουλή δανειστών ενάντια στο πατρικό μας σπίτι. 

Για τις εξώσεις 

Οι ενοικιαστές δεν θα μπορούσαν να ξεφύγουν από τον ιστό του εμπορίου στέγης, που μέχρι πρότινος διπλασίαζε την περιουσία κάθε ιδιοκτήτη μέσα σε λίγα χρόνια. Αλλά και ο κάθε μικροιδϊοκτήτης (σπιτιού ή καταστήματος), στην παρούσα φάση της λεγόμενης κρίσης, κινδυνεύει με την απαξίωση ή την κατάσχεση των θυσιών του για "ένα μελλοντικό εισόδημα" μιας και η συσσώρευση πλούτου παίρνει μπάλα και αυτόν. Επί δεκαετίες το νομικό και θεσμικό πλαίσιο προστάτευε τους μεγαλοϊδιοκτήτες. Η απουσία θεσμικού πλαισίου και πολιτικής για τη λαϊκή στέγη επέτρεψε σε κάθε εργολάβο την αισθητική υποβάθμιση, την λεηλασία του περιβάλλοντος στο όνομα μιας ανάπτυξης, στην οποία για χρόνια στρατεύθηκαν κάθε είδους συμφέροντα και κερδοσκόποι. Αλλά και λόμπις του υποκόσμου (εμπρηστές, καταπατητές, εκβιαστές, κοράκια). 

Ο κάθε ενοικιαστής (σπιτιού ή επαγγελματικής στέγης) αδυνατεί να έχει δική του στέγη και αυτό ισχύει για τη συντριπτική πλειοψηφία των ενοικιαστών. Στον τομέα της κατοικίας το κράτος θα έπρεπε από χρόνια να έχει επέμβει, εκπληρώνοντας αυτά που το Σύνταγμα ορίζει, θεσμοθετώντας είτε τη γενναία επιδότηση του ενοικίου για αυτούς που έχουν χαμηλά εισοδήματα, είτε την παραχώρηση δικών του κενών κατοικιών (χιλιάδες είναι τα άδεια ακίνητα δήμων, εκκλησιών, φορέων του δημοσίου), είτε τη δήμευση κατοικιών που χτίσθηκαν πάνω σε καταπατημένες δημόσιες εκτάσεις και μένουν στα χέρια των καταπατητών, είτε νάχει θεσμοθετήσει ένα πρόγραμμα δωρεάν παραχώρησης στέγης στα λαϊκά στρώματα του πληθυσμού. Αντί αυτού είδαμε την κατάργηση όλων των προγραμμάτων και των φορέων για την εργατική κατοικία, τον περιορισμό και την οριστική κατάργηση της επιδότησης ενοικίου. 

Διεκδικούμε από το κράτος το κοινωνικό ενοίκιο για διαμερίσματα μικροϊδιοκτητών προκειμένου να στεγασθούν άστεγοι ή οικογένειες με χαμηλά εισοδήματα που δεν μπορούν να πληρώσουν ενοίκιο. Έτσι θα ενισχυθούν και οι μικροϊδιοκτήτες. Είναι σίγουρο ότι αργά ή γρήγορα τόσο τα προγράμματα κατασχέσεων όσο και αυτά των εξώσεων θα μπούν σε πλήρη εφαρμογή από τους τραπεζίτες, το ίδιο το κράτος για "οφειλόμενα" στις ΔΟΥ, από το λόμπυ του real estate με τη σύμπραξη των νόμων και της δικαιοσύνης τους. Το νομικό πλαίσιο έχει στηθεί, ο νόμος Κατσέλη (κουτσός κι' αυτός) πάει να καταργηθεί με τις εξαγγελίες-παγίδα του υπουργείου "Ανάπτυξης" και δεν θα αργήσει η στιγμή που θα αρχίσει η αρπαγή των σπιτιών μας, αν δεν αντισταθούμε. 

Μπροστά σε αυτή την εξέλιξη στεκόμαστε ενάντια στις εξώσεις οικογενειών που αδυνατούν να πληρώσουν το ενοίκιο, στεκόμαστε ενάντια σε κάθε κατάσχεση σπιτιού λαϊκής οικογένειας. Σε κάθε γειτονιά, πόλη, χωριό θα πρέπει να υπάρξουν οργανωμένες αντιστάσεις, δίκτυα πολιτών που θα αποτρέπουν κάθε κατάσχεση, κάθε έξωση. Η πείρα παρόμοιων κινημάτων στην Ευρώπη και αλλού μας έχει διδάξει ότι μόνο ένας οργανωμένος και αποφασιστικός αγώνας μπορεί να έχει αποτελέσματα. Από το να αποτρέψει μια έξωση ή μια κατάσχεση μέχρι στο να εξαναγκάσει το κράτος να συμμορφωθεί στο ελάχιστο των υποχρεώσεών του που προβλέπονται στο Σύνταγμα. Δίκτυα αντίστασης που θα στέκονται απέναντι και στους σύγχρονους μαυραγορίτες, τους μεγαλοϊδιοκτήτες και εργολάβους ακινήτων, που προτιμούν να κρατούν κλειστά τα κτήρια και διαμερίσματα που έχουν, «για να μην πέσουν οι τιμές», ενώ την ίδια ώρα άστεγοι υποφέρουν και πεθαίνουν λίγο λίγο κάθε μέρα στους δρόμους. 

Δίπλα μας βρίσκονται οι άστεγοι, δίπλα μας βρίσκονται και τα άδεια κτήρια και τα διαμερίσματά τους. Δεν μπορούμε να κλείνουμε άλλο τα μάτια μας σ΄ αυτή την αδικία, δε μπορούμε να αποδεχόμαστε πια αυτή τη βαρβαρότητα. Είμαστε αλληλέγγυοι και στηρίζουμε έμπρακτα όσους αστέγους/ες επιλέξουν αυτοοργανωμένα να καταλάβουν, να επισκευάσουν και να κατοικήσουν σε οποιοδήποτε άδειο κτήριο που σήμερα ρημάζει αναξιοποίητο (πολλά αποτελούν πλέον και πηγές κινδύνων και εστίες μόλυνσης, λόγω της σκόπιμης εγκατάλειψης). Πάνω από τις προσδοκίες μεγαλύτερων κερδών για τους μεγαλοϊδιοκτήτες, βάζουμε την επιβίωση των αστέγων με αξιοπρέπεια και όχι με ψίχουλα φιλανθρωπίας. 

Αν δεν οργανωθούμε και δεν αντισταθούμε ένα σημαντικό μερίδιο πληθυσμού θα μετατραπεί σε νεο-άστεγους, σε ένοικο και "πολίτη" παραγκών και παραγκουπόλεων στο περιθώριο των πόλεων, έξω από τα "τείχη". 

Η φιλευσπλαχνία, μέσω εκτόνωσης, ανάχωμα στις λαϊκές αντιδράσεις, δεν αποτελεί παρά έναν ακόμη σύμμαχο των συμφερόντων, ένα άλλοθι της πολιτείας, έναν εχθρό του κινήματος για αξιοπρεπή στέγαση για όλους. 

ΔΙΚΤΥΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΕΞΑΡΧΕΙΩΝ – ΝΕΑΠΟΛΗΣ – ΜΟΥΣΕΙΟΥ (Δι.Κ.Α Εξ.)