Χ. Θεοχάρης: Από σήμερα το ηλεκτρονικό σύστημα για το ύψος των δόσεων

Από σήμερα το απόγευμα οι φορολογούμενοι θα μπορούν να μπαίνουν στο ηλεκτρονικό σύστημα του υπουργείου Οικονομικών και να ενημερώνονται για το ύψος των δόσεων που θα πληρώσουν στην εφορία μετά την απόφαση της κυβέρνησης για αποπληρωμή σε 7 δόσεις για εισοδήματα έως 60.000 ευρώ.

Αυτό δήλωσε στο ΣΚΑΪ 100,3 ο γενικός γραμματέας πληροφοριακών συστημάτων Χάρης Θεοχάρης.
Σημείωσε ότι όσοι δεν έχουν κωδικό θα μπορούν με το ΑΦΜ τους να βλέπουν το ύψος των δόσεων.

 

πηγή: skai.gr

Δωρεάν φαγητό ανα νομό!

Tο helping.gr είναι ένας δικτυακός τόπος, που ως στόχο έχει να αποτελέσει σημείο αναφοράς και ταυτόχρονα πηγή πληροφοριών για συνανθρώπους μας που έχουν κάποιο πρόβλημα και αναζητούν βοήθεια.

Οι διαπιστώσεις που μπορούμε να κάνουμε για τις ανάγκες των συνανθρώπων μας είναι πολλές. Μια από αυτές, η βασικότερη είναι ότι υπάρχουν άνθρωποι που και στους καιρούς της 'αφθονίας' δεν έχουν κυριολεκτικά να φάνε. Δεν είναι ντροπή να ζητήσετε βοήθεια.  

H πρωτοβουλία αυτή ξεκίνησε ως σκέψη από μια παρέα ανθρώπων, οι οποίοι είναι γνώστες του χώρου του Internet (κάποιοι από αυτούς ασχολούνται άλλωστε με αυτό και επαγγελματικά). Το μοναδικό κίνητρο όλων όσων αφιέρωσαν χρόνο και εναπόθεσαν γνώσεις, για να γίνει πράξη η συγκεκριμένη σκέψη, είναι η διάθεση προσφοράς στους συνανθρώπους τους και η πίστη ότι αυτή η προσπάθεια θα φέρει καρπούς.

http://www.helping.gr

Γελοιογραφία

«Τα βέλη των λαών»

Ιχνηλατώντας τη διαδρομή του ανθρώπου πάνω στη Γη, μένει κανείς εμβρόντητος με τη διαπίστωση ότι όλοι ανεξαιρέτως οι λαοί χρειάζονται τα ίδια βέλη για να πετύχουν το στόχο της επιβίωσης. Αυτά τα βέλη, βρεγμένα πλέον από τον κατακλυσμό του οικονομικού αποκλεισμού, παλεύουν να στεγνώσουν μέσα στις αφιλόξενες φαρέτρες τους. Δανείζονται μία λοξή αχτίδα ήλιου και αναπολούν τη χαμένη τους αίγλη… Τα τελευταία χρόνια, κοπιαστικό το μέτρημά τους, τα βέλη όλο και περισσότερων τοξοτών καθίστανται ανίκανα να καρφωθούν στο κέντρο.

Η επικρατούσα κατάσταση στην Ελλάδα, αλλά και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες (όπως για παράδειγμα στην Ιταλία και την Ισπανία, ή στην Κύπρο) αφήνει πρόσφορο έδαφος στον προβληματισμό, ενώ σέρνει στα κατώγια της σκέψης όσους τη βιώνουν. Φαντάζομαι πως, αν ο προβληματισμός έπαιρνε μορφή και αποκτούσε διαστάσεις, θα έμοιαζε μ’ έναν πανύψηλο γίγαντα ο οποίος προκαλεί τρόμο με τις υπερφυσικές του παλάμες που στραγγαλίζουν μέρα τη μέρα ένα όνειρο, μία ελπίδα, μία διέξοδο. Πέραν, λοιπόν, του αδιαμφισβήτητου, οικονομικού περιορισμού που υφίστανται, οι λαοί οφείλουν να αντιμετωπίσουν και τον εγκλωβισμό τους στις νοητικές φυλακές που έχτισαν οι κραταιοί του πλανήτη, αλλά και οι φιλόδοξοι ηγέτες που έλαχε να τους κυβερνήσουν.

Καθένας από εμάς αναρωτιέται και κυνηγά μία τουλάχιστον απάντηση για παρηγοριά. Απορεί το πρωί που ξυπνά: «Μήπως ζήτησα κάτι που δεν έπρεπε; Ψωμί ήθελα να έχει το τραπέζι και γάλα. Και το μεσημέρι ν’ αχνίζει το φαγητό στα πιάτα των παιδιών». Το απόγευμα, όταν γυρνά κουρασμένος από τη δουλειά, μονολογεί ξανά: « Ήταν ανέντιμο που κράτησα λίγα χρήματα στην άκρη; Το έκανα για να φτιάξω αύριο το δικό μου σπίτι και να σπουδάσω λίγο αργότερα τα παιδιά μου. Για να νιώθω μια υποτυπώδη ασφάλεια για το μέλλον». Μα όταν έρχεται το βράδυ και παρακολουθεί τις ειδήσεις, αυτό το δελτίο των απειλών και της επίπληξης, στέκεται αποσβολωμένος και φοβισμένος σαν τιμωρημένο παιδί. 

Γιατί το οξυγόνο της σημερινής κοινωνίας να είναι το χρήμα;

Όμως το χρήμα δεν είναι, όπως το οξυγόνο, χημικό στοιχείο που μπορεί να εξατμιστεί σε υψηλές θερμοκρασίες και υπό πίεση. Είναι χαρτονομίσματα και κέρματα, τραπεζικά κεφάλαια και πλάκες χρυσού. Δεν έχει επ’ αόριστον την ίδια αξία και δυναμική, παρά πέφτει και τραμπαλίζεται ανάλογα με τις διαθέσεις των ισχυρών που κρύβονται πίσω από τις περίφημες αγορές. Αυτών που μετέτρεψαν την κλοπή σε επάγγελμα και σωτηρία. Μέχρι που έφτιαξαν το δικό τους Θεό και τον έβαλαν να κρατά στα χέρια του ένα σακούλι νομίσματα, το σύγχρονο σύμβολο της πίστεως. Αποστολή τους να στραγγίξουν το χρήμα απ’ όλα τα μήκη και πλάτη της Γης και να το φέρουν στην κατοχή τους. Κι ύστερα θα αναζητούν ανθρώπους-υποχείρια να ικανοποιούν κάθε τους όρεξη.

Ίσως τα παραπάνω να χαρακτηριστούν ως ένα παραλήρημα συνομωσίας, παρ’ όλα αυτά απαιτώ να μάθω ποιος θέλει να λυγίσει και να σπάσει τα βέλη της ειρήνης, της ευημερίας, της παιδείας και της αλληλεγγύης με σκοπό το κέρδος. Ποιος στερεί από τους λαούς το φαγητό και την ιατρική περίθαλψη; Ποιος έχει αναγάγει την εκπαίδευση σε εμπόριο; Ποιος μάχεται την ομοψυχία των λαών;

Το σωστό ερώτημα, πιθανότατα, να είναι διαφορετικό. Λόγου χάρη, ποιος είναι ικανός να βγάλει έναν λαό στην επιφάνεια και να μην τον αφήσει να κυλιέται άλλο στο βούρκο και στα δύσοσμα έλη. Ποιος ηγέτης θα παραγκωνίσει τις προσωπικές του φιλοδοξίες και θα αναδείξει τις ανάγκες των πολιτών; Μέχρι στιγμής, σε όσους χάρισε ο ελληνικός λαός την εξουσία, απέτυχαν παταγωδώς να κεντήσουν βελονιά τη βελονιά ένα όραμα γι’ αυτόν τον τόπο προσφέροντάς του πρόοδο και καθαρό αέρα να ανασάνει. Αλλά, γενικότερα στην υφήλιο, το ανάστημα όσων κυβερνούν είναι το ίδιο με αυτό ενός νάνου, ενώ ο ζήλος τους ίδιος με αυτόν του τζίτζικα.

Εκμεταλλευτές της βουλευτικής ασυλίας τους, σαρκοβόρα αρπακτικά που διψούν για χλιδή και άνεση, προκαλούν αποστροφή με τα οικονομικά τους σκάνδαλα και με την κοροϊδία που δε δίστασαν να κεράσουν απλόχερα το λαό. Έναν λαό που καλείται να αντιμετωπίσει μια μοντέρνα εκδοχή της Λερναίας Ύδρας- πότε θα κόψει, ως άλλος Ηρακλής, και το τελευταίο κεφάλι και θα το θάψει στο χώμα;

Σ’ αυτή την κρίση, όμως, τα μαύρα κοράκια που κρώζουν και τριγυρνούν πάνω από τα κεφάλια μας περιμένοντας μια ευκαιρία για τροφή, δεν είναι μόνο οι πολιτικοί. Είναι και όσοι, στο όνομα αυτής της κρίσης, εκφοβίζουν τους εργαζομένους εκμεταλλεύοντάς τους μέχρι το μεδούλι, αφού γνωρίζουν καλά πως ο βραχνάς της απόλυσης δεν θα τους αφήσει σχεδόν κανένα περιθώριο για αντίρρηση. Έτσι, για κάποιους, οι χαλεποί καιροί που διανύουμε ανοίγουν, τελικά, δρόμο στην επαύξηση των κερδών τους, ή, ακόμα, στην επιβολή εξουσίας και δύναμης απέναντι στον εργαζόμενο τον οποίο αρκετοί θα επιθυμούσαν να εξισώσουν με τον πληβείο ή τον δούλο. Από τον αδηφάγο κύκλο των κορακιών, δεν θα μπορούσαν να απουσιάζουν ορισμένοι Ευρωπαίοι εταίροι μας, αλλά και Ευρωπαίοι… μύστες του πλούτου, που αναφέρονται στην Ελλάδα σαν να είναι το τσιφλίκι τους, με το ύφος εκείνου που έχει την πλήρη κυριότητα, την απόλυτη δικαιοδοσία και το αναφαίρετο δικαίωμα να λέει και, στο τέλος, να κάνει ό,τι θέλει. Αδημονούν να στάξει μία σταγόνα αίμα για να τραφούν.

Η φαρέτρα που έχει ανάγκη κάθε λαός στην καθημερινότητά του δεν ήταν ποτέ τόσο μεγάλη για να θεωρηθεί άπληστη ούτε τόσο μικρή για να μη χωρά ιδανικά και αξίες. Εγώ κι εσύ, η γιαγιά που κάθεται, ξεχασμένη από το χρόνο, στην πολυθρόνα και πλέκει, ο νέος που φεύγει από την πατρίδα του πικραμένος, το παιδί που παίζει αμέριμνο στη σχολική αυλή και το παιδί που κλαίει (ακόμα) από την πείνα, μοιραζόμαστε όλοι τον ίδιο ουρανό κι ας « ξεχνάμε πως κι αυτόν τον έχουν πουλημένο»… Η Ελλάδα πάντα θα θυμάται το σύνθημα του Πολυτεχνείου για ψωμί, παιδεία, ελευθερία. Ποιος μάντης θα μπορούσε να προβλέψει ότι μετά από χρόνια το ίδιο σύνθημα θα είχε και πάλι καθολικό νόημα; Ποιος θα μπορούσε να μαντέψει ότι με τόσο χρήμα να κυκλοφορεί και τόσα τεχνολογικά επιτεύγματα ως στήριγμα, οι λαοί θα ζούσαν σε μια κατ’ επίφαση αρμονική κοινωνία η οποία φαινομενικά μόνο τους παρέχει όλα τα αγαθά που χρειάζονται;

πηγή: ΟΤΗΕRS / Ευθυμία Γιώσα

   

Nestle - Ιταλια : Ειμαστε ολοι ενα σοι!

  

Την αντίδραση των ιταλικών συνδικάτων προκάλεσε η απόφαση της πολυεθνικής εταιρείας Nestlé να προτείνει στους εργάτες της βιομηχανίας "Perugina" μείωση ωραρίου, υποσχόμενη σε αντάλλαγμα να προσλάβει τα παιδιά τους.

 Οι υπεύθυνοι της συνδικαλιστικής οργάνωσης Cgil στην βιομηχανία σοκολάτας Perugina, λίγο έξω από την πόλη Περούτζια, προκήρυξαν δίωρη στάση εργασίας για αύριο.

Η εργοδοσία πρότεινε οι εργαζόμενοι που ενδιαφέρονται να δεχθούν μείωση του εβδομαδιαίου ωραρίου από 40 στις 30 ώρες ώστε να μπορέσουν να αρχίσουν να απασχολούνται και τα παιδιά τους, με συμβάσεις, σε μια πρώτη φάση, ορισμένου χρόνου.

«Δεν πρόκειται για κίνηση βοήθειας και αλληλεγγύης που φέρνει πιο κοντά τις διάφορες γενιές. Μοιράζεται στα δυο μια θέση εργασίας, χωρίς να μπορεί να δοθεί ούτε ένας αξιοπρεπής μισθός», κατήγγειλε στα ιταλικά μέσα ενημέρωσης ένας εργάτης πενήντα δύο ετών.

Η βιομηχανία της Perugina, στην κεντρική Ιταλία, απασχολεί μόνιμα χίλιους εργαζόμενους. Όταν η παραγωγή αυξάνεται προσλαμβάνονται περίπου τριακόσιοι εποχικοί.

Σύμφωνα με συνδικάτα η Nestlé με την κίνησή της αυτή επιδιώκει να έχει την ευχέρεια να αποκλείει από την δουλειά, σε περιόδους κρίσης, εργαζόμενους που θα έχουν δεχθεί την μερική απασχόληση.

«Πρόκειται για μια σοβαρή, θαρραλέα και υπεύθυνη πρόταση, σε μια φάση δυσκολίας για την οικονομία, όχι μόνο στην περιφέρεια Περούτζια της Ιταλίας αλλά σε ολόκληρη την Ευρώπη», απάντησε ο όμιλος Nestlé.

Οι εργαζόμενοι ωστόσο τονίζουν ότι ο μέσος όρος ηλικίας τους είναι τριάντα πέντε ετών. 

«Κατά συνέπεια» -διερωτώνται-«για ποιες προσλήψεις γίνεται λόγος;»

πηγή: ΑΠΕ

Ο Δήμος Ιλίου πληρώνει το ρεύμα των φτωχών δημοτών. 

 

Απόφαση να αναλάβει τα έξοδα του ηλεκτρικού ρεύματος για όλες τις οικογένειες που βρίσκονται κάτω από το όριο της φτώχειας πήρε ο Δήμος Ιλίου, ο οποίος στην κατεύθυνση αυτή ζητά από τη ΔΕΗ να «επιστρατεύσει» τη νέα τεχνολογία προκειμένου να δώσει χείρα βοηθείας στους πολίτες που πλήττονται από την οικονομική κρίση.

Ειδικότερα, η δημοτική αρχή καλεί τη ΔΕΗ να εγκαταστήσει «έξυπνους» ηλεκτρονικούς μετρητές, οι οποίοι παρέχουν προγραμματισμένα και με πλήρη έλεγχο την ελάχιστη δυνατή ηλεκτρική ενέργεια που χρειάζεται μια οικογένεια για να καλύψει τις βασικές της καθημερινές ανάγκες. Οι μετρητές αυτοί, δηλαδή, παρέχουν προπληρωμένο χρόνο κατανάλωσης ρεύματος, τον οποίο κάθε νοικοκυριό υπολογίζει ότι χρειάζεται για την αξιοπρεπή του διαβίωση.

Από την πλευρά του ο Δήμος Ιλίου -εφόσον η ΔΕΗ εγκαταστήσει τους μετρητές- αναλαμβάνει την πληρωμή των λογαριασμών. Αξίζει να σημειωθεί ότι το Ιλιον συμπεριλαμβάνεται στους λιγοστούς νοικοκυρεμένους ΟΤΑ, που όχι μόνο δεν έχουν έλλειμμα, αλλά αντιθέτως έκλεισαν τους προϋπολογισμούς του 2011 με πλεόνασμα 10.530.000 €.

Παράλληλα εφαρμόζει αρκετά κοινωνικά προγράμματα για τη στήριξη των οικονομικά αδύναμων. Πριν από λίγες ημέρες, το δημοτικό συμβούλιο έλαβε και τη συγκεκριμένη απόφαση καθώς στην περιοχή αυξάνονται τα νοικοκυριά που δεν μπορούν να πληρώνουν τους λογαριασμούς της ΔΕΗ, με αποτέλεσμα πολλές κατοικίες να μην έχουν ηλεκτρικό ρεύμα ή να κινδυνεύουν άμεσα με διακοπή.

Ο δήμαρχος Ιλίου Ν. Ζενέτος, μιλώντας στο «Εθνος», τόνισε πως η ΔΕΗ έχει τη δυνατότητα να τοποθετήσει αμέσως τους «έξυπνους» μετρητές, οι οποίοι δίνουν τη δυνατότητα στους πολίτες να προπληρώνουν τον χρόνο κατανάλωσης, ανάλογα με τις ανάγκες τους. «Εχω την πληροφορία ότι η ΔΕΗ πριν περίπου από 3 χρόνια ετοιμαζόταν να τοποθετήσει 160.000 ανάλογους μετρητές σε ισάριθμα νοικοκυριά της χώρας», τονίζει ο κ. Ζενέτος προσθέτοντας πως εντός της εβδομάδας ο δήμος θα έχει επαφές με τη διοίκηση της ΔΕΗ καθώς και με το υπουργείο Εσωτερικών προκειμένου να υλοποιηθεί αμέσως η πρωτοβουλία.

Αύξηση εσόδων
Αλλωστε, όπως διευκρινίζει ο ίδιος, η εγκατάσταση των μετρητών δεν κοστίζει ιδιαίτερα. «Αντίθετα η πρακτική αυτή θα οδηγήσει σε αύξηση των εσόδων της ΔΕΗ. Σήμερα πολλά νοικοκυριά δεν μπορούν να πληρώσουν τους λογαριασμούς που επιπλέον επιβαρύνονται με διάφορους φόρους (ΕΡΤ, δημοτικά τέλη κ.ά.)», αναφέρει ο δήμαρχος Ιλίου επισημαίνοντας ταυτόχρονα ότι μόνο η ΔΕΗ έχει δικαίωμα να τοποθετήσει τους «έξυπνους» μετρητές.

Ο κ. Ν. Ζενέτος σημειώνει ότι το κοινωνικό χάος που έχει προκαλέσει η οικονομική κρίση είναι πλέον αισθητό παντού. «Σε όλη την Ελλάδα 90.000 νοικοκυριά δεν μπορούν να πληρώσουν, λόγω οικονομικής αδυναμίας, τους λογαριασμούς ηλεκτρικού. Στον δήμο μας υπολογίζεται ότι περίπου δέκα οικογένειες δεν έχουν ρεύμα. Ξέρω ανθρώπους που υποστηρίζονται με οξυγόνο και δεν έχουν ρεύμα. ΄Ερχομαι καθημερινά αντιμέτωπος με τέτοιες περιπτώσεις».

Πηγή: ΕΘΝΟΣ / ΑΦΡΟΔΙΤΗ ΚΑΡΙΜΑΛΗ

Κ. Παπούλιας: Να μην ξεχάσω να αναρωτηθώ πώς φτάσαμε ως εδώ;

Μήνυμα για την 38η επέτειο αποκατάστασης της Δημοκρατίας έστειλε ο πρόεδρος της Δημοκρατίας Κάρολος Παπούλιας.

«Το χρέος μας απέναντι σε όλους εκείνους που αγωνίστηκαν εναντίον της δικτατορίας είναι βαρύ και διαρκές. Ό,τι και να πούμε είναι λίγο, ό,τι και να κάνουμε για να εκφράσουμε τον σεβασμό μας δεν αρκεί. Πολύ περισσότερο σήμερα που η Δημοκρατία μας αντιμετωπίζει σοβαρούς κινδύνους από την ιδεολογία του μίσους και του φασισμού. Παρ’ όλες τις αδυναμίες που έχει δείξει ιστορικά η Δημοκρατία δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος διακυβέρνησης.

Η στάση ζωής των αντιστασιακών αποτελεί παράδειγμα για την ελληνική κοινωνία που δοκιμάζεται σκληρά, ειδικά για την νέα γενιά που πληρώνει μία κρίση στη δημιουργία της οποίας δεν είχε καμία συμμετοχή.

Τη σημερινή μέρα το βλέμμα μας στρέφεται στην ακρωτηριασμένη Κύπρο, που 38 χρόνια μετά την καταδικαστέα τουρκική εισβολή παραμένει διχοτομημένη. Δεν εγκαταλείπουμε την ελπίδα και την προσπάθεια. Καλούμε την Τουρκία να εγκαταλείψει την αδιαλλαξία της για να πέσει το τελευταίο τείχος στην Ευρώπη.

Η επέτειος για την αποκατάσταση της Δημοκρατίας μας δίνει την ευκαιρία να σταθούμε μια στιγμή και να αναρωτηθούμε πως φθάσαμε μέχρι εδώ, γιατί η πορεία της μεταπολίτευσης ολοκληρώνεται με αυτό τον τραυματικό τρόπο, πως θα βγούμε από το τέλμα. Απαντήσεις υπάρχουν, αρκεί να αναζητηθούν, και ακόμη περισσότερο υπάρχει ανάγκη να δοθεί μία απάντηση συλλογική, οριστική και δίκαιη».

ΜΠΡΑΒΟ!!

Όλα όσα πρέπει να αρνηθούμε ... 

συνέχεια...

Αρνιέμαι να φοβάμαι να δώσω φαγητό σε έναν λαθρομετανάστη γιατί θα με πουν Ανθέλληνα.

Αρνιέμαι να μου λένε:¨Ώχου μωρέεε, εσύ θα τον αλλάξεις το κόσμο; " Αν δε θες να βοηθήσεις, πρόβλημά σου, μη μου δηλητηριάζεις όμως τα όνειρα. 

Αν όχι εγώ, τότε ποιός. Αν όχι τώρα, πότε;

Αρνιέμαι να έχω περάσει εμφυλίους, γενοκτονίες, φασισμό, 400 χρόνια σκλαβιά, και να τρέμω μια Μέρκελ και έναν Ερντογάν.

Αρνιέμαι να λέω πως για όλα φταίνε οι άλλοι (όπου άλλοι, βάλε γερμανοί, αλλοδαποί, κερδοσκόποι, εβραίοι, εξωγήινοι) αλλά ποτέ να μη κάνω αυτοκριτική επειδή ΕΓΩ παίρνω φακελάκι, ΕΓΩ παρακαλάω να «βολευτώ», ΕΓΩ δε πηγαίνω να ψηφίσω.

Αρνιέμαι να δεχθώ πως η χώρα μου από επανασύστασής της, ήταν, είναι και θα παραμένει αποικία με το ρόλο Δούρειου Ίππου να τον έχουν κάθε λογής διαχρονικοί Ηρόστρατοι και Εφιάλτες.

Για όλα αυτά τα αρνιέμαι και για άλλα πολλά που ανεβάζουν πυρετό στη ψυχή μου, που σκοτώνουν το μέλλον μου και το μέλλον των παιδιών μου μίλησε καλύτερα, κάποιος πριν πολλά χρόνια: Ήθος, ανθρώπω δαίμον. Ηράκλειτος (μτφ. Ο Χαρακτήρας δημιουργεί τη μοίρα του ανθρώπου)

Νεοελληνική κοινωνία έπλασες το πεπρωμένο που ήθελες.Δε διδάχθηκες τραγωδία για αυτό είσαι αναγκασμένη να ζήσεις το σχήμα ΎΒΡΙΣ ΑΤΗ ΝΕΜΕΣΙΣ ΚΑΙ ΤΙΣΙΣ.

πηγή: http://foititesoikonomikon.blogspot.gr

Όλα όσα πρέπει να αρνηθούμε ...

Εκείνη τη νύχτα, 5 Νοέμβρη του 1999 ένα αυτοκίνητο διέσχισε με ιλιγγιώδη ταχύτητα τους δρόμους της πόλης. Κάποιοι είπαν ότι στο αμάξι δεν υπήρχε οδηγός. Αυτό, κινείτο αυτόνομα και ξαφνικά, έπεσαν από μέσα του πλήθος προκηρύξεων..

Η υπογραφή ήταν: ¨Άνεμος Σωτηρίας από τα ΕΝ ΟΝΟΜΑΤΙ¨

Ίσως το γεγονός να είναι αληθινό, ο Αντώνης Σαμαράκης θα ορκιζόταν πως είναι, ίσως όμως και να μην ισχύει στο ελάχιστο. Ας κρατήσουμε την ουσία και ας προβληματιστούμε από το βιβλίο, ας αφήσουμε τον Άνεμο Σωτηρίας να μας παρασύρει, έναν Άνεμο Σωτηρίας που αρνιέται όλα αυτά τα ΕΝ ΟΝΟΜΑΤΙ:

Αρνιέμαι να δεχθώ πως κάθε μέρα αυτοκτονεί κατά μέσο όρο ένας συμπολίτης μου και το καταγράφω σαν ένα αριθμό, ένα απλό γεγονός.

Αρνιέμαι να δεχθώ πως κάθε μέρα δολοφονείται ένας συμπολίτης μου για να του κλέψουν ελάχιστα χρήματα.

Αρνιέμαι να δεχθώ πως κάποιος δεν έκανε καλά τη δουλειά του και διοχετεύθηκαν χιλιάδες καλάζνικοφ στο οργανωμένο έγκλημα.

Αρνιέμαι να δεχθώ πως η αξία της ζωής κοστολογείται από κάποιους στα 30€.

Αρνιέμαι,μιας και μιλάμε για αξίες, να έχει χαθεί η αξία της εργασίας και όλοι να θέλουμε να βρούμε μια δουλειά με μηδέν μόχθο, μηδέν όφελος για τη κοινωνία μας, αλλά και απολαβές Υπουργού.

«Ἡ Ἑλλὰς μπορεῖ νὰ ζήσει χωρὶς δανεικά, δὲν μπορεῖ ὅμως νὰ ζεῖ χωρὶς ἰδανικά»

Αρνιέμαι να ζω σε μια κοινωνία που οι μοναδικές μου πιθανές επιλογές στις κάλπες,είναι ένας ανίκανος προδότης κωλοτούμπας,ένας ανθέλληνας τυχοδιώκτης που τάζει ότι θέλει να ακούσει ο λαός, ένας φασίστας, ένας διεφθαρμένος ,ένας ξεμωραμένος και μία γυναίκα που οραματίζεται ένα ουτοπικό άυριο και που όταν της δίνεται η ευκαιρία φωνάζει:¨Δε θέλω να αναλάβω να το πραγματοποιήσω…¨

Αρνιέμαι να έχω ανθρώπους στη χώρα μου που διέσχισαν τη μισή υφήλιο για ένα καλύτερο αύριο και να τους στριμώχνω σε στρατόπεδα σαν το Νταχάου των φασιστών και τα Γκουλάγκ των κομμουνιστών.

Αρνιέμαι όμως και όταν σα κράτος καταρρέω, να δέχομαι κάθε ημέρα 300 πεινασμένους που δε μπορώ να θρέψω και το μόνο που θα καταφέρω,είναι να τους μετατρέψω σε εγκληματίες.

Αρνιέμαι πλέον να διαβάζω αρχαίους φιλοσόφους. Δεν αντέχω να νιώθω τη πίεση ότι οι πρόγονοί μου ήσαν τόσο σπουδαίοι και εγώ το μόνο που λέω για αυτούς όταν τους σκέφτομαι και διαπληκτίζομαι με ξένους, να είναι το κλασικό: «Ναι αλλά εμείς όταν φτιάχναμε Παρθενώνες, εσείς ήσασταν στα δέντρα» Να που αντιστράφηκαν οι ρόλοι και εμείς ανεβήκαμε στα δέντρα

Αρνιέμαι να δεχθώ πως σα κοινωνία τα τελευταία 40 χρόνια δεν κάναμε κάτι καλό σε οποιαδήποτε κλάδο.
Υγεία,Παιδεία,Δημόσια Διοίκηση,Κοινοβουλευτισμός,Οικονομία,Ασφάλιση.Σε ολα καταφέραμε να πατώσουμε μα κυρίως αυτό. Καταφέραμε να κάνουμε τους πολίτες παθητικούς παρατηρητές της ιστορίας που είχε σαν αποτέλεσμα,τη δημιουργία μιας πλειοψηφίας, που θα γινόταν πολυ πιο απολυταρχική και από τη χούντα για να υπερασπιστεί το μικροσυμφέρον της.

Αρνιέμαι να ψηφίζω το πρώτο κόμμα με διαφορά 2% από το δεύτερο και αυτό να έχει θεσπίσει νόμο που στη πράξη να του δίνει 50 επιπλέον έδρες.Τόση Δημοκρατία είχαμε να δούμε από τη χούντα.

Αρνιέμαι να λέω ότι η θέση μου είναι στο ΝΑΤΟ γιατί είμαι εντελώς ανίσχυρος να υπάρξω μόνος. Δε θεωρώ συμμάχους τους δολοφόνους των εθνών, δε θεωρώ συμμάχους τους ανθρώπους που είχαν στόλο έξω από τη Σμύρνη και όταν κολύμπαγαν Έλληνες και Αρμένιοι στα πλοία τους για να σωθούν, τους έριχναν καυτό νερό,διότι τα συμβόλαια με το Κεμάλ τους έκαναν πιο συμμάχους με τον εχθρό του συμμάχου τους.

Αρνιέμαι να δεχθώ σαν άνθρωπος ότι ένας παππούς ζητιανεύει δίπλα μου και 

εγώ δε μπορώ να τον βοηθήσω.

Αρνιέμαι να φοβάμαι να πω ότι θα πέθαινα για την Ελλάδα γιατί θα με πουν φασίστα.                                                                              

συνεχίζεται...



πηγή: http://foititesoikonomikon.blogspot.gr

Ενημέρωση από τη συγκέντρωση στο Υπουργείο Οικονομικών

Μεταφέρω αρχικά την προσωπική εκτίμηση κάποιου "τρίτου*"

Ο κόσμος δεν ήταν πολύς, περίπου υπολογίζω 600 άτομα. Αλλά πάλι καλά. Υπήρχε όμως παλμός, συνθήματα, διάθεση για κουβέντες, δυναμισμός, αρκετά πανό από διάφορες περιοχές, κάμερες από κάποια κανάλια, μοιράστηκαν και φυλλάδια. Η πορεία έφτασε στο Υπουργείο Οικονομικών στο Σύνταγμα και έμεινε εκεί αρκετή ώρα. 

Η δική μας εικόνα και εκτίμηση:

Έγινε με μεγάλη επιτυχία η σημερινή συγκέντρωση στο Υπουργείο Οικονομικών. Ο κόσμος που συγκεντρώθηκε ήταν πολύ περισσότερος από τις προσδοκίες των διοργανωτών, κάτι που απέδειξε το λάθος προβλέψεων και εκτιμήσεων διαφόρων που μιλούσαν για ελάχιστη προσέλευση. Να τονίσουμε επίσης ότι υπήρχε πάρα πολύς κόσμος -περαστικοί στην περιοχή- κάτι που βοήθησε σημαντικά στην προπαγάνδιση της διαμαρτυρίας και των αιτημάτων μας. 

Σημαντικό επίσης ήταν το γεγονός ότι το υπουργείο ήταν ανοικτό μεν, φυλασσόμενο από ΜΑΤ δε. Θα μπορούσε να έχει προβλεφθεί αυτό (εμείς σαν συνέλευση το είχαμε προβλέψει σωστά και είχαμε επιμείνει στο συντονιστικό της Ναυαρίνου για αυτό το γεγονός) και να είχε αποφασισθεί η είσοδος στο υπουργείο και η επίδοση ψηφίσματος απο κοινού με άλλες συνελεύσεις.

Οι συνελεύσεις (από το συντονιστικό της Ναυαρίνου) που μετείχαν με οργανωμένη παρουσία, εκτός του Δι.Κ.Α.Εξ (ίσως με την πιο μαζική παρουσία) ήταν από το Πέραμα (Ανοικτή Συνέλευση), τα Πατήσια (Λαϊκή Συνέλευση Πατησίων), τον Χολαργό (Ανοιχτή Λαϊκή Συνέλευση Χολαργού-Παπάγου), την Αγία Παρασκευή,  τη ΛΑΪΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΚΟΛΩΝΟΥ - ΣΕΠΟΛΙΩΝ - ΑΚΑΔΗΜΙΑΣ ΠΛΑΤΩΝΟΣ και μέλη από άλλες συνελεύσεις που συμμετείχαν σαν άτομα.

Στη συγκέντρωση προστέθηκε η πορεία άλλων συλλογικοτήτων και συνελεύσεων που είχαν σαν σημείο συνάντησης την οδό Κοραή. Μαχητική και ζωντανή πορεία περίπου 600 ατόμων (και κατά τη δική μου εκτίμηση). Στην πορεία αυτή διάκρινα-αν θυμάμαι καλά-τις εξής συνελεύσεις (ίσως υπάρχουν και άλλες που ξεχνώ):

Ν. ΣΜΥΡΝΗ ΛΑΪΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ
ΓΛΥΦΑΔΑ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΚΑΤΟΙΚΩΝ
ΧΑΪΔΑΡΙ ΛΑΪΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ
Ανοιχτή συνέλευση κατοίκων Νέου Κόσμου
Ανοιχτή Λαϊκή Συνέλευση Κορυδαλλού
Επιτροπή Αγώνα Κηφισιάς
Ανοιχτή Λαϊκή Συνέλευση Ιλίου
Συνέλευση Νέας Ιωνίας
Λαϊκή Συνέλευσης Καλλιθέας

Κατά τη διάρκεια της πορείας και της συγκέντρωσης η οδός Σταδίου και η κάτω πλευρά της πλατείας Συντάγματος παρέμειναν κλειστές για την κυκλοφορία.

Η μεγάλη αξία της διαμαρτυρίας έγκειται όχι μόνο στην επιτυχία της για τα δεδομένα της εποχής, αλλά και στον συμβολισμό που είχε: Σε καιρούς άγριας και ύπουλης επίθεσης κατά του λαού, την ώρα που η κυβέρνηση θέλει να είμαστε σε "διακοπές" ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΠΑΝΤΗΣΗ, όχι υπεκφυγές.

Το μήνυμα που πρέπει να σταλλεί στις τρόϊκες είναι ένα και ενωτικό: 

Δεν πάμε διακοπές, είμαστε εδώ.

Η φωτογραφία και το εισαγωγικό κείμενο  είναι από εδώ.


υγ. Να θυμηθούμε ότι η πρόταση για την κινητοποίηση αυτή ήταν επίμονη πρόταση της συνέλευσής μας σε όλες τις συναντήσεις των συνελεύσεων γειτονιάς (Πάντειο, Παιδαγωγικό, πάρκο Ναυαρίνου).