Στην ..αναμονή
Καλύτερα δεν θα μπορούσε να είναι. Και οι δύο κερκίδες του θεάτρου Studio της Μαυρομιχάλη γέμισαν, αλλά υπήρξαν και περιπτώσεις που μερικοί έμειναν "απ' έξω".
Φυσικά οι ηθοποιοί της παράστασης έδοσαν τον καλύτερο εαυτό τους. Δεν είναι και συχνό το να παίζεις σε τόσο πολυπληθές κοινό.
Στο τέλος της παράστασης ο σκηνοθέτης Δημήτρης Μυλωνάς αναφέρθηκε στην κινηματική αλληλεγγύη και ευχαρίστησε τους τροφοΣυλλέκτες για την πρωτοβουλία τους. Με τη σειρά τους οι τροφοΣυλλέκτες ευχαρίστησαν όσους ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα πολιτισμού και αλληλεγγύης, την εταιρία θεάτρου Εν Δράσει, τον σκηνοθέτη Δημήτρη Μυλωνά και τους ηθοποιούς, που η προσφορά τους στη συγκεκριμένη μέρα, παγκόσμια ημέρα θεάτρου, είχε έναν ιδιαίτερο συμβολισμό.
Να θυμίσουμε ότι μέρος των εισπράξεων από την παράσταση θα δοθούν σαν οικονομική ενίσχυση στους τροφοΣυλλέκτες για να στεριώσει το ξεκίνημα των δράσεών τους.
σκηνικό από το τέλος της παράστασης
Στοιχεία από την παράσταση:
Συγγραφέας: Juan Mayorga
Σκηνοθεσία: Δημήτρης Μυλωνάς
Πρωταγωνιστούν: Mελέτης Ηλίας, Άννα Ελεφάντη, Στάθης Σταμουλακάτος
Για το έργο
Μια φανταστική ιστορία που ωστόσο βασίζεται σε ένα πραγματικό, ιστορικό, γεγονός, βρίσκεται στην αφετηρία του έργου «Γράμματα αγάπης στον Στάλιν» του Χουάν Μαγιόγκα(Juan Mayorga), που ανεβαίνει την Πέμπτη στο studio Μαυρομιχάλη, σε σκηνοθεσία τουΔημήτρη Μυλωνά. Με το καίριο ερώτημα «σε ποια πλευρά του οδοφράγματος» ανήκει ο καθένας μας, ο ισπανός δραματουργός καταπιάνεται με την εμπειρία του ρώσου συγγραφέα Μιχαήλ Μπουλγκάκοφ, τον οποίο ο σταλινισμός καταδίκασε σε σιωπή. Στο θεατρικό του, πλάι στο Μπουλγκάκοφ, τοποθετεί τη σύζυγό του, Μπουλγκάκοβα αλλά και τον Στάλιν.
Η δράση διαδραματίζεται τη δεκαετία του '30, όταν ο ρώσος συγγραφέας απεγνωσμένος από την απόλυτη λογοκρισία που επιβάλλεται στα έργα του, μετατρέπεται σε «συγγραφέα για έναν μόνο αναγνώστη», που στέλνει στον Στάλιν το ένα γράμμα μετά το άλλο στον Στάλιν, απαιτώντας ή να ζήσει ελεύθερος ως καλλιτέχνης στη Σοβιετική Ένωση ή να του δοθεί η άδεια να φύγει από τη χώρα. Στα γράμματά του δεν παίρνει απάντηση. Τον θεωρούν προδότη _τον έχουν στο περιθώριο. Μόνον η γυναίκα του στέκεται στο πλάι του.
.......
«Το έργο καταπιάνεται με το μεγάλο θέμα της ελευθερίας σε σχέση με την εξουσία, και πως ο καλλιτέχνης μπορεί να συνεργάζεται ή να έχει σχέση με την εξουσία και παράλληλα να διατηρεί την ελευθερία και την οντότητά του», λέει ο Δημήτρης Μυλωνάς που γνωρίζουμε από την ομάδα του Στάθη Λιβαθινού, στην πρώτη του σκηνοθεσία. «Στο ερώτημα λοιπόν, αν μπορείς να είσαι ελεύθερος και να έχεις σχέση με την εξουσία, η απάντηση, είναι όχι. Όχι δεν γίνεται». «Αλλιώς», συνεχίζει, «ο καλλιτέχνης συμβιβάζεται για να κόψει εισιτήρια. Αλλά κανέναν θέατρο δεν θα πήγαινε μπροστά, καμία εξέλιξη δεν θα είχε η τέχνη αν κοιτούσαμε όλοι μόνον το ταμείο.
Όλες οι εξελίξεις έγιναν μέσα από πειράματα και εργαστήρια… Διαφωνώ με την άποψη "ό,τι θέλει το κοινό". Πιστεύω ότι με μια παράσταση, με ένα έργο τέχνης πρέπει να πηγαίνει το κοινό λίγο παρακάτω…», καταλήγει, εξηγώντας ότι όλα όσα θα συμβούν επί σκηνής εξελίσσονται μέσα σε ένα 24ωρο….
πάρθηκε από το ΒΗΜΑ (http://www.tovima.gr/culture/article/?aid=568471)
