Για τον Κωστή Παπαγιώργη (αναδημοσίευση)

αρχικός τίτλος ανάρτησης ΤΟ ΜΕΘΥΣΙ ΕΝΟΣ ΝΩΕ: ΚΩΣΤΗΣ ΠΑΠΑΓΙΩΡΓΗΣ

πηγή: http://elgrecomadrid.blogspot.gr/

Στην οδό Καλλιδρομίου,

στον καφέ-μπαρ “Ένοικος”,

στα χρόνια και της δικής μου υπερβολής και χάρη στον τότε

μεγάλο παράνομο έρωτά μου για μια γυναίκα που ήταν

-επίσημα τουλάχιστον- άλλου,

παράνομα βλεπόμασταν,

σχεδόν παράνομα σκεπτόμασταν

νόμιμα ως νέος που ήμουν το '90 με έλκυε η παρανομία και

μες στα πολλά παράνομα

εκείνη

μου σύστησε έναν απ' τους ελάχιστους 

Νόμιμους Κατόχους του Τίτλου του Φιλοσόφου,

τον Κωστή Παπαγιώργη.

Για πρώτη φορά σήμερα

καμαρώνω δημοσίως για τα λίγα ποτά που ήπια μαζί του,

αρκετά για να μου προσφέρουν τη Νηφάλιο Μέθη της Περιέργειας

για ΟΛΑ

και να με πείσουν πως Όλα Αέρας Είναι.

Ήταν τότε που έγραψα το πρώτο μου θεατρικό, το "Μεθύσι του Νώε",

εμπνευσμένο

από έναν πίνακα του Σιαγκάλ,

από ένα Μεθύσι δικό μου στον “Ένοικο”

και έναν παππού αλκοολικό που είχα...

Έγραψα για έναν Άνθρωπο που

αν και δε μπόρεσε ούτε τον εαυτό του να σώσει απ' τα πάθη του

ο Τρόπος που αγάπησε τους ανθρώπους

τον έκανε ήρωα Βιβλικό στα μάτια μου,

ένιωσα πως για μια φορά ακόμα Κάποιος έσωζε την Ανθρωπότητα,

αυτός που δε μπόρεσε ούτε τον εαυτό του να σώσει

έσωζε κοτζάμ Ανθρωπότητα από Καινούριο Κατακλυσμό

και γι' αυτό δικαιούνταν

ν' αράξει

ν' ανοίξει τη μπουκάλα

και να πιει να πιει να πιει...

στουπί να γίνει,

το δικαιούνταν

κοτζάμ ανθρωπότητα έσωσε...

Ο Κωστής Παπαγιώργης Δεν τέλειωσε τίποτα λέει, ούτε τις Σπουδές του στη Νομική ούτε στη Φιλοσοφία.

Τελειώνει ποτέ η Αγωνία για το Δίκαιο κι ο Έρωτας για τη Σοφία;

Κι ύστερα πόσα άρχισε δε λες;

Κουβέντα ολόκληρη για την Ανθρώπινη Ύπαρξη,

για τον αν Σώζεται απ' τον Κατακλυσμό της Μαλακίας,

χρόνια τώρα άνοιξαν οι Ουρανοί,

απ' τα χρόνια του Ένοικου ως τα σήμερα

Κατακλυσμός Φελλών

Αηδία Ρόλων...

Freelancer Ιδεών ο Κωστής,

εκτός κοπαδιών και κομμάτων

Πυροτεχνουργός για Ειδικές Αποστολές

γέμιζε με μπαρούτι Λέξεων,

συνέδεε Νόημα με Δίψα Ψυχής

τα περιέχυνε μετά με λίγο ή πολύ αλκοόλ

και Μπουμ

έτοιμο το Big Bang του Μυαλού.

Όπως όλοι οι Μεγάλοι Φιλόσοφοι, ανοίγουν την Κουβέντα, δεν την κλείνουν κιόλας. Έτσι έφυγε ο Κωστής, χωρίς να κλείσει όχι κουβέντα, ούτε πόρτα δεν έκλεισε.

"Λογοτέχνης; Φιλόσοφος; Ιστορικός; Δοκιμιογράφος; Δημοσιογράφος; Μεταφραστής; Τέτοια μυαλά δεν βολεύονται σε καμιά κατηγορία. Ο Κωστής ήταν μια κατηγορία από μόνος του.

Αν εκεί που πας αποδειχτεί πατρίδα σου Κωστή, τότε καλή πατρίδα να ‘χεις."

Αυτό του ευχήθηκε ένας άλλος φίλος χθες, ο Θέμης και μου άρεσε πολύ.

*****

Στις 9 Φεβρουαρίου μου 'χε γράψει η Φρόσω:

“μπαίνει για εγχείρηση ο Κωστής αύριο, σκούρα τα πράματα”

Στις 10 Φεβρουαρίου μου 'γραψε για τις 10 ώρες της εγχείρησης και κατάλαβα πως σύντομα θα φτάναμε στο σήμερα...

Καλή πατρίδα Κωστή, πάω να δω το Κλάσικο, έχει ντέρμπυ σήμερα, Ρεάλ-Μπάρτσα. Ελπίζω να υπάρχει τρόπος τελικά να ξαναπιούμε κανένα ποτάκι παρέα.

                                                                                                            El Greco

περισσότερα εδώ