Πέμπτη 20 Σεπτεμβρίου 2012

ΟΛΥΜΠΙΑ ΟΔΟΣ: Απειλές και εκβιασμοί.

ΟΛΥΜΠΙΑ ΟΔΟΣ ΠΑΤΡΩΝ- ΚΟΡΙΝΘΟΥ: ΕΙΔΟΠΟΙΗΤΗΡΙΑ ΚΑΙ ΔΙΑΤΑΓΕΣ ΠΛΗΡΩΜΗΣ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΑΝ ΔΙΟΔΙΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΚΑΡΜΑΝΙΟΛΕΣ

ΑΠΑΝΤΗΣΤΕ ΜΕ ΟΜΑΔΙΚΕΣ ΜΗΝΥΣΕΙΣ ΣΕ ΒΑΘΜΟ ΚΑΚΟΥΡΓΗΜΑΤΟΣ ΣΤΙΣ ΚΟIΝΟΠΡΑΞΙΕΣ ΠΟΥ ΣΤΕΛΝΟΥΝ ΡΑΒΑΣΙΑΚΙΑ ΣΤΑ ΣΠΙΤΙΑ.

-ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΟΥΜΕ ΟΥΤΕ ΕΝΑ CENT ΓΙΑ ΕΘΝΙΚΑ ΔΙΚΤΥΑ ΚΑΡΜΑΝΙΟΛΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΠΛΗΡΟΥΝ ΤΟΥΣ ΚΑΝΟΝΕΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ,ΟΠΩΣ ΣΉΜΑΝΣΗ,ΔΙΑΧΩΡΙΣΤΙΚΕΣ ΜΠΑΡΕΣ ΣΤΑ 2 ΡΕΥΜΑΤΑ ΚΑΙ ΦΩΤΙΣΜΟ ΤΟ ΒΡΑΔΥ.

ΔΕΝ ΘΑ ΤΟΥΣ ΕΠΙΒΡΑΒΕΎΟΥΜΕ ΑΛΛΟ ΓΙΑ ΤΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΤΟΥΣ 

Οξύτατη ήταν σήμερα η αντίδραση του ΣΥΡΙΖΑ στην αποστολή ειδοποιητηρίων και διαταγών πληρωμών σε όσους οδηγούς αρνούνταν να πληρώσουν διόδια σε οδούς όπως η Πατρών - Κορίνθου. "Οι συμβάσεις παραχώρησης των εθνικών μας δρόμων αποτελούν ένα διαρκές και τεράστιο οικονομικό και πολιτικό σκάνδαλο", αναφέρει στην ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ που έφτασε στο thebest.gr. Και η ανακοίνωση προσθέτει:

"Σήμερα, οι πολυεθνικές κοινοπραξίες, ενώ δεν εκτελούν σχεδόν κανένα έργο, εισπράττουν καθημερινά πανάκριβα διόδια, λεηλατώντας το εισόδημα των πολιτών. Επιπλέον, σε μια προσπάθεια κατατρομοκράτησης των πάντων και επενδύοντας στο σχεδιασμό τους για τη μελλοντική επαναδιαπραγμάτευση των συμβάσεων, άρχισαν να αποστέλλουν σωρηδόν ειδοποιητήρια και διαταγές πληρωμής διοδίων σε πολίτες, χωρίς καν τα αποδεικτικά στοιχεία που ορίζει και η ίδια τους η σύμβαση, σε πολλές περιπτώσεις και για διελεύσεις που έχουν πληρωθεί παλαιότερα.

Απαιτούμε την άμεση παρέμβαση της κυβέρνησης για να σταματήσουν οι οικονομικές και ποινικές διώξεις εναντίον πολιτών, δεδομένου ότι δεν είναι οι πολίτες και το ελληνικό δημόσιο που οφείλουν, αλλά οι εργολάβοι που θα έπρεπε να έχουν κηρυχτεί έκπτωτοι.

Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ προτείνει και διεκδικεί ριζικό επανακαθορισμό της στρατηγικής κατεύθυνσης στο ζήτημα του εθνικού οδικού δικτύου και επανεξέταση της δυνατότητας υγιούς ανάπτυξης σύμφωνα με τις ανάγκες της κοινωνίας στους παρακάτω άξονες:

α. Επανεξέταση από μηδενική βάση των συμβάσεων παραχώρησης στην κατεύθυνση ακύρωσής τους.

β. Δημιουργία Δημόσιου Φορέα με κοινωνικό έλεγχο για συνέχιση των έργων επέκτασης, βελτίωσης και συντήρησης των εθνικών οδικών δικτύων".
Πηγή: THEBEST.GR

Δευτέρα 17 Σεπτεμβρίου 2012

Γιάννης Μακριδάκης: Ο (μπαμ) α (αναδημοσίευση)


Όταν ψοφάει ο γάιδαρος καυλώνει, έτσι λένε στο χωριό μου.

Αυτό το κλίμα ευφορίας και καλής διάθεσης όλων, ευρωπαίων και ΔΝΤ, απέναντι στην Ελλάδα, που μέχρι προχτές δεν θέλανε ούτε να θυμούνται πως υπάρχει, μόνο μία κατάληξη μπορεί να έχει. Την χρεοκοπία.

Διότι είναι ηλίου φαεινότερο ότι αφού καμία δομική μεταβολή δεν έχει λάβει χώρα παρά μόνο λόγια για νέους φόρους, νέες περικοπές, νέα ύφεση, το καλό κλίμα που δήθεν δημιουργήθηκε είναι μονάχα για τα μάτια των αμερικανών ψηφοφόρων, όπως ζήτησε επιτακτικά πριν μερικές εβδομάδες ο Ομπάμα. Βέβαια αυτός τη βρήκε από τους εσωτερικούς του αντιπάλους και όχι από την Ευρώπη αλλά μάλλον αυτό το είχε δεδομένο.

Με λίγα λόγια αυτή την περίοδο ισχύει το με ένα σμπάρο δυο τρυγόνια. Καλλιεργείται υποκριτικά ένα καλό κλίμα που πρώτον δεν επηρεάζει τον υποψήφιο Ομπάμα και δεύτερον δημιουργεί τις προϋποθέσεις για το μεγάλο μπαμ. Διότι το μπαμ πάντα έρχεται όταν η πλέμπα δεν το περιμένει. Μέχρι τις αρχές Νοέμβρη η Ελλάδα δια στόματος Σαμαρά, Στουρνάρα και παπαγάλων θα πλέει σε πελάγη ευτυχίας, θα ψηφιστούν κι αυτά τα μέτρα και θα αναμένουμε να δούμε την αχτίδα φωτός που τόσο ηλίθια δήλωσε χτες πως βλέπει για πρώτη φορά ο Βεστρβέλλε την ώρα που όλος ο ευρωπαϊκός νότος ήταν στους δρόμους, αλλά θα ακούσουμε το οριστικό τέλος.

Όποιος έχει αμφιβολία επ’ αυτού ας σκεφτεί αν έχει αλλάξει κάτι στην Ελλάδα που να δικαιολογεί μια τέτοια αλλαγή κλίματος. Ας σκεφτεί και πώς είναι δυνατόν να σωθεί μια οικονομία όταν ξεπουλάει τις κερδοφόρες επιχειρήσεις της (π.χ. ΟΠΑΠ) ή όταν “σκοτώνει” μέχρι και κτίρια, τα οποία ύστερα θα τα ενοικιάζει από αυτούς στους οποίους τα πούλησε (π.χ. ΓΑΔΑ).

Ξεπουλάμε ό,τι προλάβουμε και εξαθλιώνουμε τον έλληνα πολίτη όσο μπορούμε με τους νόμους που θα ψηφίσουμε ως τις αρχές Νοέμβρη, πουλώντας ταυτόχρονα και την παραμύθα του καλού κλίματος και της αχτίδας φωτός που διαφαίνεται και δυο τρεις μέρες πριν το μπαμ καβαλάμε ένα αεροπλάνο και πάμε στον Ομπάμα (όπως έχει πάει ήδη ο ΓΑΠ και μάλλον νοίκιασε δωμάτιο για μελλοντική συγκατοίκηση πάλι με τον Σαμαρά). Όλα κινούνται βάση σχεδίου. Το είπε άλλωστε χτες και ο Στουρνάρας: Πρέπει να έχουν όλα τελειώσει μέχρι το τέλος Οκτωβρίου.

* Ο Γιάννης Μακριδάκης είναι συγγραφέας και ο ιδρυτής του Kέντρου Xιακών Mελετών με σκοπό την έρευνα, αρχειοθέτηση, μελέτη και διάδοση των τεκμηρίων της Χίου. Κείμενά του στο προσωπικό του ιστολόγιο: http://yiannismakridakis.gr/           

Η χρεοκοπία της σιωπής

Αναδημοσίευση από Παρέμβαση


 Συνεχίζουμε να παρακολουθούμε όλοι το σήριαλ "η διάσωση της Ελλάδας" Νομίζω πως θα έρθει μια μέρα που θα συναγωνίζεται άνετα με κάτι αμερικανικά σήριαλ που βλέπει η μάνα μου από τότε που ήμουν παιδάκι και συνεχίζονται μέχρι σήμερα, με τους πρώτους κύριους πρωταγωνιστές να έχουν αποδημήσει ήδη εις Κύριον!

Το βασικό μοτίβο επιλεκτική χρεωκοπία καλά κρατεί. Ένα συγκεκριμένο μέρος του πληθυσμού έχει χρεοκοπήσει. Οι άνεργοι, τα λουκέτα, οι υπερχρεωμένοι, όλοι αυτοί οι μικρού μεγέθους πολίτες. Μικροεπαγγελματίας, μικρο υπάλληλος. Αυτούς τους τακτοποιήσαμε. Βαστάνε γερά στις πλάτες τη χρεωκοπία, μη τυχόν και εξαπλωθεί στους υπόλοιπους. Γιατί πρέπει πάση θυσία να επιβεβαιωθούν τα λόγια το μεγάλου προφήτη που αναφώνησε κάποια στιγμή "το ότι χρεοκοπούν οι Έλληνες δεν σημαίνει πως θα χρεοκοπήσει και η Ελλάδα" Γιατί ως γνωστόν άλλο πράγμα η Ελλάδα κι άλλο πράγμα οι Έλληνες. Είναι πλέον δυο πράγματα που στέκονται απέναντι. Από τη μια μεριά το κράτος που ανήκει στη Τρόικα κι από την άλλη ο λαός που ανήκει στη... τύφλα του!

Αν μπει κάποιος σε συζητήσεις που γίνονται σε ξένα φόρουμ, σε μπλογκ, σε διάφορες σελίδες και διαβάσει τις αναφορές για την Ελλάδα και τα διάφορα σχόλια που ακολουθούν, μια και μοναδική ερώτηση πλανάται στον αέρα. Γιατί οι Έλληνες δεν κάνουν ΤΙΠΟΤΑ, για να σταματήσουν τη δολοφονική επίθεση. Έχει γίνει φαινόμενο για παρακολούθηση από κοινωνιολόγους, ψυχολόγους, και λοιπές κατηγορίες. Γιατί δεν κάνουν ΤΙΠΟΤΑ. 

Κανείς δεν μπορεί να εξηγήσει γιατί δεν έχουν βγει κατσαρόλες να χτυπάνε στους δρόμους, γιατί ενάμιση εκατομμύριο (επίσημα εγγεγραμμένοι ) άνεργοι είναι εξαφανισμένοι, γιατί χιλιάδες μικρο επαγγελματίες λουκετιοφόροι είναι εξαφανισμένοι, γιατί εκατοντάδες ψωρο-μισθοσυντήρητοι με τα εκατό χαράτσια πάνω από τα κεφάλια τους είναι εξαφανισμένοι, γιατί χιλιάδες νέοι χωρίς μέλλον, φτυσμένοι και στοχοποιημένοι από την επιλεκτική χρεοκοπία είναι εξαφανισμένοι.

Πλέον μιλάμε για το φαινόμενο Έλληνας στην εποχή του μνημονίου. Ο Έλληνας της ουράς. Ουρές στις εφορίες για να πληρώσουν ή να κάνουν διακανονισμό. Ουρές στη ΔΕΗ παρομοίως. Ουρές στα ταμεία ανεργίας. Ουρές στις τράπεζες για να παρακαλάνε το πασά μη τους σφάξει. Ουρές επίσης στις καφετέριες να σχολιάζουν ασταμάτητα, ουρές στο διαδίκτυο παρομοίως. 
Βρισκόμαστε στην Ελλάδα όπου μια κυβέρνηση είναι ανίκανη να σταματήσει το κατήφορο, ανακαλύπτει το τροχό (ναι, υπήρχε διαφθορά και φοροδιαφυγή, ω του θαύματος) να τρώει πόρτα συνέχεια από τη Τρόικα, κι ένας λαός που είναι ανίκανος να διεκδικήσει ακόμα και τα βασικά του δικαιώματα.

Ο αντιστασιακός αγώνας αυτή τη στιγμή συνοψίζεται σε απειλές. "Καλά κάντε πως υπογράφεται και θα δείτε" Στυλ παλιάς ελληνικής κωμωδίας όπου ο πολλά και βαρύς κοντός έλεγε "βαστάτε με για να μην τον βαρέσω, βαστάτε με σας λέω". Γι΄αυτό και τα λόγια στερεύουν σιγά σιγά. Τι άλλο να πούμε? Το αυτονόητο? Να γράψουμε για το χοντρό δούλεμα που βλέπουμε? Το ξέρουμε. Να γράψουμε για το ξεφτίλισμα? Το βλέπουμε. Να πούμε για τη χρεοκοπία που είναι ήδη εδώ? Τη βλέπουμε. Δηλαδή τι ωφελεί να τα λέμε ξανά και ξανά? Έτσι για να αποδεικνύουμε πως ναι μεν μας πατάει κάποιος στο λαιμό, αλλά το έχουμε καταλάβει δεν είμαστε και βλάκες....

Κάθε φορά που βρίσκω λίγο χρόνο, λέω να γράψω κάτι. Όμως τι να γράψεις που να μην είναι μια ανούσια πλέον επανάληψη? Ένα κοπάδι τραβάει το δρόμο του κάθε μέρα με τον ίδιο τρόπο, με σκυμμένο το κεφάλι, σιωπηλό (το αν είναι εκνευρισμένο ούτε που νοιάζει κανέναν) και παλεύει να επιβιώσει ΥΠΑΚΟΥΟΝΤΑΣ στις εντολές. Βρίζει υπακούοντας, υπομένει υπακούοντας, εξαθλιώνεται υπακούοντας, χαραμίζει τη ζωή του υπακούοντας. Έχει γίνει καραμέλα που αναμασάμε κάθε μέρα, μα δεν υπάρχει κάποια πολιτική δύναμη να μας καθοδηγήσει. Γιατί το κοπάδι θέλει καθοδήγηση. Θέλουμε κάποιον άλλον να αναλάβει τη διάσωσή μας. Λες και οι εκατοντάδες χιλιάδες εξαθλιωμένοι αυτοί τη στιγμή πολίτες δεν μπορούν να είναι δύναμη από μόνοι τους. Πρέπει να τους πάρει κάποιος από το χέρι και να τους πάει στράτα στρατούλα. 

Οι αγανακτισμένοι στο Σύνταγμα μαζεύτηκαν χωρίς κανείς να καταλάβει πως. Σαράντα μέρες. Ξεροστάλιαζαν στις πλατείες. Εκατοντάδες χιλιάδες κόσμου. Οι αγριεμένοι στο Σύνταγμα που είναι? Εκείνες οι κρεμάλες που έρχονται για τις κουφάλες... εκείνο το ελικόπτερο που θα κατέφθανε... εκείνο το κανείς δεν θα φύγει αν δεν φύγουν αυτοί... εκείνο ο λαός τώρα θα μιλήσει.....

Μάπα το καρπούζι. Τζίφος η μαγκιά... Τα κουβαδάκια και σε άλλη παραλία. Εκείνο δε το συγκλονιστικό αποτέλεσμα που θα έβγαινε στις εκλογές, ήταν όντως συγκλονιστικό. Τέτοια μ@λακία αποτέλεσμα σε σχέση με το τσαμπουκά που πλανόταν τόσο απειλητικός στον αέρα, ήταν συγκλονιστικό. 

Ας πάρουν κι άλλα μέτρα και θα....
Τι θα ρε? Τι θα? Τι θα κάνεις δηλαδή?

Εφορία: Βάζουν χέρι στις καταθέσεις...


Βάζουν χέρι στις καταθέσεις... Εξαιρετική ιδέα, αφού τώρα οι τράπεζες δεν έχουν ανάγκη από αυτές...

…Μας πήραν τσαμπουκά τα λεφτά μέσω της “ανακεφαλαίωσης” που θα την πληρώνουν και τα εγγόνια μας. Η Εφορία εισβάλλει στις τραπεζικές καταθέσεις με στόχο να φορολογήσει πιο άγρια τους πολίτες!

Διάταξη-βόμβα, που κατατέθηκε χθες στη Βουλή, επιτρέπει στην Εφορία να παρακάμπτει το τραπεζικό απόρρητο, να ανοίγει τους τραπεζικούς λογαριασμούς μισθωτών, συνταξιούχων, αγροτών κ.λπ., να ...επαναπροσδιορίζει, με βάση τις καταθέσεις, τα φορολογητέα εισοδήματα των πολιτών και να επιβάλλει αυθαίρετα πρόσθετους φόρους! Οι καταθέσεις, όπως αναφέρεται, θα συνδυάζονται με τις δαπάνες σε μετρητά του φορολογουμένου και το ύψος της περιουσίας του.

Οι τεχνικές αυτές εφαρμόζονται σήμερα μόνο σε επαγγελματίες και επιχειρηματίες που θεωρούνται ύποπτοι για φοροδιαφυγή, αλλά με τη νέα νομοθετική ρύθμιση η Εφορία μπορεί να βάζει στο στόχαστρο τις καταθέσεις οποιουδήποτε πολίτη.

Οι φοροελεγκτικές αρχές θα μπορούν πλέον να προβαίνουν σε άρση του τραπεζικού και φορολογικού απορρήτου και στο άνοιγμα των τραπεζικών λογαριασμών των ελεγχομένων, να εξετάζουν τις αναλήψεις και τις καταθέσεις στους λογαριασμούς και να επαναπροσδιορίζουν -σε επίπεδα σημαντικά υψηλότερα- τα φορολογητέα εισοδήματα. Με τον τρόπο αυτό θα αναγκάσουν τους πολίτες να πληρώνουν επιπλέον φόρους έως και 45%.

Επίσης θα ελέγχονται οι δαπάνες που έχουν γίνει με ρευστό. Συγκεκριμένα θα ελέγχονται αγορές περιουσιακών στοιχείων (κατοικιών, οικοπέδων, αυτοκινήτων, σκαφών αναψυχής κ.ά.) που έγιναν με μετρητά. Οι δαπάνες αυτές θα διασταυρώνονται με τα εισοδήματα που έχουν εμφανίσει στην Εφορία οι φορολογούμενοι. Αγορές περιουσιακών στοιχείων που δεν θα δικαιολογούνται από τα δηλωθέντα εισοδήματα θα θεωρούνται εισόδημα και θα φορολογούνται με βάση τη φορολογική κλίμακα.

Πρόκειται, ουσιαστικά, για μεθόδους και τεχνικές ελέγχου «made in USA», τις οποίες επιστρατεύει το υπουργείο Οικονομικών για να εισπράξει ακόμα περισσότερα από τους φορολογουμένους. Οι μέθοδοι αυτές καθιερώθηκαν στις αρχές του 2012 με το άρθρο 14 του ν. 4038/2012, με στόχο τον αντικειμενικό προσδιορισμό των ακαθάριστων εσόδων των μικρομεσαίων επιτηδευματιών.

Με άλλες ρυθμίσεις που περιλαμβάνονται στην τροπολογία του υπουργείου Οικονομικών συντομεύεται από 60 σε 30 ημέρες το χρονικό περιθώριο που δίδεται στον φορολογούμενο για την άσκηση προσφυγής κατά πράξης της φορολογικής αρχής, με την οποία του καταλογίζονται πρόσθετοι φόροι και πρόστιμα για φορολογικές ή τελωνειακές παραβάσεις.

Στέλιος Κράλογλου – Δημοκρατία

πηγή: RAMNOUSIA

Ανακεφαλαιοποίηση: Σώζοντας τους τραπεζίτες, όχι τις τράπεζες


Της Νάντιας Βαλαβάνη*

Το τραπεζικό σύστημα έχει αναδειχθεί σε απύθμενο πηγάδι. Σε αυτό φτυαρίζονται κυριολεκτικά τα χρήματα που κόβονται από μισθούς, συντάξεις, επιδόματα αναπηρίας και ανεργίας, από την υγεία, την παιδεία και τις πολιτιστικές ανάγκες του ελληνικού λαού. Σε συνθήκες βαθιάς συστημικής κρίσης και υπό την ομπρέλα Μνημονίων και Μεσοπρόθεσμου, δεν επιτελεί τον «καταστατικό» του ρόλο. Δηλαδή τη χρηματοδότηση της επιβίωσης και της ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας και των πάγιων προσωπικών, αλλά κατ’ ουσίαν κοινωνικών, αναγκών των εργαζόμενων (στέγη).

Αυτό αποδεικνύουν, πρώτον, οι τρέχουσες εξελίξεις: 18 δισ. έδωσε το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (ΤΧΠΣ), από χρήματα που δανείζεται ο ελληνικός λαός, σε Εθνική, Eurobank, Alpha και Πειραιώς. Επιπρόσθετα άλλα 6,7 δισ. στην Πειραιώς για την πολύ ακριβότερη ανακεφαλαιοποίηση της «καλής» Αγροτικής - απ’ ό,τι θα κόστιζε η ανακεφαλαιοποίηση συνολικά της Αγροτικής. Κι όμως, το τραπεζικό σύστημα εξακολουθεί πρακτικά να μη χορηγεί δάνεια: Ούτε στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις και στους επαγγελματίες ούτε στεγαστικά. Μετά τη χαριστική παραχώρηση της ΑΤΕ στην Πειραιώς, καταργείται ουσιαστικά και η αγροτική πίστη σε αγρότες και κτηνοτρόφους.

Δεύτερον, αυτό απέδειξε ολοκάθαρα η συζήτηση του νομοσχεδίου για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών στην Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων και στην Ολομέλεια της Βουλής τις τελευταίες βδομάδες. Ως γνωστόν, οι απώλειες από το «κούρεμα» των ομολόγων των ελληνικών τραπεζών έφτασαν τα 25 δισ. Τα συνολικά κεφάλαια, ωστόσο, που προβλέπονται για την ανακεφαλαιοποίησή τους είναι τα διπλάσια. Απαντώντας στη Βουλή, η Διοίκηση της ΤτΕ επιβεβαίωσε τις υποψίες: Τα πρόσθετα 25 δισ. προορίζονται αποκλειστικά για κάλυψη επισφαλών δανείων. Ούτε ένα ευρώ δεν θα καταλήξει στην πραγματική οικονομία. Ταυτόχρονα, ούτε η ΤτΕ εμφανίζεται διατεθειμένη να παίξει τον εποπτικό της ρόλο ούτε η κυβέρνηση τον δικό της, ώστε να εξαναγκαστούν οι τράπεζες που εισπράττουν σήμερα αυτά τα ιλιγγιώδη ποσά να σταματήσουν να διεκδικούν τα «ξεγραμμένα» δάνεια, επιτρέποντας σε υπερχρεωμένα νοικοκυριά και μικρομεσαίες επιχειρήσεις ν΄ ανασάνουν. Δεν υπάρχει πρόβλεψη, δηλαδή, ούτε για διοχέτευση ρευστότητας στην πραγματική οικονομία ούτε για διαγραφές και διευθετήσεις χρεών.

Τρίτον, αποδεικνύεται και από την αλλαγή των όρων για την ανακεφαλαιοποίηση μιας τράπεζας: Ο νέος (πλέον) νόμος επεκτείνει τον όρο ανάκτησης της βιωσιμότητας από τα 3 στα 5 χρόνια και εξαλείφει πλήρως τον συνοδό όρο της κερδοφορίας. Πώς όμως μπορεί μια ιδιωτική τράπεζα να είναι βιώσιμη, όταν επί 5 χρόνια δεν είναι κερδοφόρα; Ο αν. υπουργός Οικονομικών «εξήγησε» ότι ο όρος της κερδοφορίας απαλείφθηκε «ως μη ρεαλιστικός». Αυτό επιβεβαιώνει ότι, πέρα απ’ τις νότες ελεγχόμενης αισιοδοξίας, τρόικα και τρικομματική κυβέρνηση υπολογίζουν ότι θα βαθύνει παραπέρα η αποανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας και η κατ’ ουσίαν εκτός ελέγχου συρρίκνωση όλων των μεγεθών της - άρα και η φτωχοποίηση και απόγνωση των εργαζόμενων.

Το ΤΧΠΣ και η ΤτΕ ανήκουν στο Ευρωσύστημα, που φορά παραμορφωτικούς φακούς επαφής όταν εκτιμά τα κριτήρια βιωσιμότητας μιας τράπεζας. Αν μια τράπεζα είναι ιδιωτική, είναι πάντα βιώσιμη. Αν είναι κρατική, όπως η Αγροτική και το Τ.Τ., είναι -για λόγους νεοφιλελεύθερων αρχών;- μη βιώσιμη! Κι ας βρισκόταν η Αγροτική σε πρόγραμμα ανασυγκρότησης εγκεκριμένο από το ίδιο το Ευρωσύστημα. Κι ας ήταν τέτοια η σύνθεση του χαρτοφυλακίου της, ώστε να είναι καθαρό ότι η Αγροτική διέσωσε την Πειραιώς, και όχι το αντίθετο. Κι ας είχε αναδειχτεί το Τ.Τ. δυο χρόνια πριν ως η 3η καλύτερη ευρωπαϊκή εμπορική τράπεζα και η 1η καλύτερη ελληνική στο crash-test 69 ευρωπαϊκών τραπεζικών ιδρυμάτων. Κι ας ήταν η μοναδική ελληνική τράπεζα με προβλήματα αποκλειστικά απ’ το «κούρεμα» κι όχι απ’ τις επισφάλειες.

Συμπερασματικά, συμπυκνώνεται μια πολιτική με την οποία σώζονται μόνο οι τραπεζίτες -οι ιδιώτες τραπεζίτες-, και όχι οι τράπεζες. Με την ολοκλήρωση της ανακεφαλαιοποίησης, το 90% των κεφαλαίων θα το έχει καταβάλλει ο ελληνικός λαός, αλλά τα Δ.Σ. των τραπεζών θα ελέγχονται από τις ελληνικές τραπεζικές οικογένειες, παλαιότερες και νεότερες, με μόνο το 10% των μετοχών, το οποίο διατηρούν, χάρη σε ρυθμίσεις του νέου νόμου, χωρίς να βάλουν καν το χέρι στην τσέπη. Το υπουργείο Οικονομικών δηλώνει ότι δεν έχει καμιά ευθύνη για τις ελληνικές τράπεζες, οι οποίες βρίσκονται υπό τον εποπτικό και ελεγκτικό ρόλο της ΤτΕ, η Διοίκηση της οποίας, οχυρωμένη πίσω από τη νομοθεσία περί απορρήτου του 2007 και του 2011, αρνείται να μας πληροφορήσει για οποιoδήποτε στοιχείο -από την έκθεση της Black Rock μέχρι το Βιβλίο Χαρτοφυλακίου της ΑΤΕ- πάνω στο οποίο βάσισε τις κρίσεις της περί βιωσιμότητας των τραπεζών.

Η αλήθεια είναι μία: Οι δήθεν «κρατικές τράπεζες με ιδιωτικό management» (έτσι αποκαλούν πλέον στη Βουλή ΤτΕ και υπουργείο Οικονομικών όλες τις τράπεζες!) ελέγχονται από το Ευρωσύστημα και από τις τραπεζικές οικογένειες: Χωρίς οποιαδήποτε λογοδοσία σε εκείνους που καλούνται να πληρώσουν τον θηριώδη νέο λογαριασμό των 50 δις, δηλαδή τους Έλληνες εργαζόμενους. Ο σχεδιασμός είναι να μην υπάρχει πλέον καμιά δημόσια τράπεζα. Στο τέλος αυτής της περιόδου, ωστόσο, ανοιχτό μένει το ενδεχόμενο να μην υπάρχουν καν ελληνικές τράπεζες: Να έχουν περάσει όλες στην ιδιοκτησία του διεθνούς χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου. Τέτοιες εξελίξεις θα εκμηδένιζαν οποιεσδήποτε δυνατότητες παραγωγικής ανασυγκρότησης της χώρας προς όφελος του λαού της.
Με άλλα λόγια: Η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών δεν είναι θέμα «ειδικών», αλλά ενδιαφέρει ζωτικά την εργαζόμενη πλειοψηφία της ελληνικής κοινωνίας.

* Η Νάντια Βαλαβάνη είναι βουλευτής Β' Αθηνών του ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ
Πηγή: avgi.gr

Σάββατο 15 Σεπτεμβρίου 2012

ZBΟUTSAM: Μια (φανταστική (;) ιστορία για το παρελθόν και το μέλλον του πολιτισμού μας

αναδημοσίευση από: http://ta4mx.blogspot.gr/


ΟΙ ΔΥΟ ΑΝΤΙΘΕΤΟΙ ΚΟΣΜΟΙ: 
«Υπάρχω γιατί υπάρχουμε» 
(κάπου μακριά στο παρελθόν(;) σε μια χώρα του τρίτου κόσμου) 
«Υπάρχω για να ζω σε βάρος των άλλων» 
(στο σημερινό πολιτισμένο κόσμο της ΔΥΣΗΣ της ελευθερίας και της δημοκρατίας)

Ένας ανθρωπολόγος πρότεινε το ακόλουθο παιχνίδι στα παιδιά μιας Αφρικάνικης φυλής: Τοποθέτησε ένα καλάθι γεμάτο ζουμερά φρούτα δίπλα σʼ ένα δέντρο και είπε στα παιδιά ότι όποιο από αυτά φτάσει πρώτο στο καλάθι θα πάρει όλα τα φρούτα. 

Όταν τους έδωσε το σινιάλο για να τρέξουν, πιάστηκαν χέρι χέρι και ξεκίνησαν να τρέχουν όλα μαζί. Ύστερα κάθισαν σʼ έναν κύκλο για να φάνε τα φρούτα. Όταν ρώτησε τα παιδιά γιατί το έκαναν αυτό αφού κάποιο από αυτά θα μπορούσε να είχε καρπωθεί όλα τα φρούτα, τα παιδιά απάντησαν«UBUNTU» που σημαίνει «δεν μπορούμε να είμαστε χαρούμενοι αν έστω ένας από εμάς είναι στενοχωρημένος!» Η λέξη «UBUNTU» στην γλώσσα τους σημαίνει «Υπάρχω γιατί υπάρχουμε»

Έγινε λοιπόν το αντίστοιχο παίγνιο και σε ένα Γυμνάσιο χώρας-μέλους της Ευρωζώνηςμε την διαφορά ότι το καλάθι δίπλα στο δένδρο περιείχε ένα γυαλιστερόiPod, ένα iPad και ένα iPhone, πάλι με την εξήγηση ότι ο πρώτος τα παίρνει όλα.

Όταν λοιπόν δόθηκε το σινιάλο για να τρέξουν, έπεσαν αγκωνιές, τρικλοποδιές, μπουνιές και τελικά το πιο μεγαλόσωμο παιδάκι έφτασε πρώτο και πήρε και τα τρία gadgets. Ύστερα, μερικά παιδάκια κάθισαν γύρω από τον μεγαλόσωμο συμμαθητή τους και τον παρακολουθούσαν να χειρίζεται τα ηλεκτρονικά καλούδια με θαυμασμό, κάποια άλλα είχαν περικυκλώσει τον ανθρωπολόγο και διαμαρτύρονταν για τους άδικους κανόνες του παιγνίου απειλώντας τον ότι θα τον καταγγείλουν στον Διευθυντή του Σχολείου και στον τοπικό τηλεοπτικό σταθμό, ενώ κάποια άλλα δέχθηκαν μοιρολατρικά την τύχη τους, ψελλίζοντας ότι το όλο παίγνιο ήταν στημένο από ξένα κέντρα εξουσίας.

Όταν ο ανθρωπολόγος συνήλθε και επέβαλε την δέουσα τάξη, πλησίασε το παιδάκι που νίκησε και το ρώτησε γιατί κράτησε και τα τρία gadgets αντί να σκεφτεί να κρατήσει το ένα και να μοιράσει τα υπόλοιπα σε δυο φίλους του. Εκείνο, του απάντησε μονολεκτικά «ZBOUTSAM», που σημαίνει «Στο ....πέος μου».

Η λέξη «ZBUTSAM» στην γλώσσα της εν λόγω χώρας/φυλής σημαίνει «υπάρχω για να ζω σε βάρος των υπολοίπων, συγγενών, συμμαθητών, ντόπιων ή ξένων και το βρίσκω απολύτως φυσικό».

[κάθε ομοιότητα με σχολείο ή χώρα ή χρεοκοπία του πολιτισμού δεν είναι, δυστυχώς, καθόλου μα καθόλου συμπτωματική].

Κυβέρνηση -Τρόϊκα-Τραπεζίτες: Συμφωνία για άρση των πλειστηριασμών-Στόχος η αρπαγή των σπιτιών

Βελτιώσεις στο νόμο Κατσέλη: Αρχίζουν οι πλειστηριασμοί

"Για ρύθμιση βλέπουμε, για διαγραφή ξεχάστε το !"

Αυτή είναι η δήλωση κυβερνητικού παράγοντα σχετικά με τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά.

Βελτιώσεις στον νόμο Κατσέλη (Ν. 3869/2010) για τη ρύθμιση των οφειλών υπερχρεωμένων νοικοκυριών προωθεί ο υπουργός Ανάπτυξης Κωστής Χατζηδάκης, με το σχετικό σχέδιο να εστιάζει στην ενίσχυση του εξωδικαστικού συμβιβασμού, αλλά και στη ρύθμιση των χρεών φυσικών προσώπων που ασκούν εμπορική δραστηριότητα με προσωπική ιδιωτική εργασία.

Παράλληλα, τα υπουργεία Ανάπτυξης και Οικονομικών εξετάζουν την άρση της αναστολής των πλειστηριασμών ακινήτων και την αλλαγή του πλαισίου, ώστε η αναστολή να γίνεται ανά περίπτωση και με ....κοινωνικά και εισοδηματικά κριτήρια.

Ήδη η διαβούλευση για τις αλλαγές στον Ν. 3869/2010 έχει ξεκινήσει. Αυτές τις μέρες η Ένωση Ελληνικών Τραπεζών θα στείλει στο υπουργείο Ανάπτυξης τις θέσεις της αναφορικά με τις προσαρμογές στον νόμο Κατσέλη.

Το υπουργείο Ανάπτυξης έχει ενημερώσει ήδη την Ευρωπαϊκή Επιτροπή για την πρόθεσή του να παρέμβει εκ νέου στο θεσμικό πλαίσιο που διέπει την «προσωπική πτώχευση», ωστόσο η κοινοποίηση του σχετικού σχεδίου νόμου – προς γνωμοδότηση – στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα θα καθυστερήσει έως τα τέλη του έτους και θα εξαρτηθεί από την έκθεση προόδου της τρόικας και τον χρόνο εκταμίευσης της επόμενης δόσης των 31 δισ. ευρώ. Αρμόδια στελέχη ξεκαθαρί ζουν πως στις κυβερνητικές προθέσεις δεν περιλαμβάνεται η διαγραφή χρεών ή η επέκταση του χρόνου αποπληρωμής των δανείων των οφειλετών στα 40 έτη ή στα 99 έτη.

Όπως ξεκαθαρίζουν, δεν θα υπάρξει ρύθμιση που θα επιτρέπει τη μείωση του ποσού της δόσης μέσω της επιμήκυνσης της διάρκειας των δανείων. Κάτι που ουσιαστικά συνιστά υπαναχώρηση έναντι των αρχικών προεκλογικών δεσμεύσεων. «Η ρύθμιση στεγαστικών δανείων με επιμήκυνση της περιόδου αποπληρωμής από 40 έως 99 έτη κινείται στο όριο της φαντασίας κάποιων», τονίζουν χαρακτηριστικά.

Η κυβέρνηση εξετάζει την άρση της αναστολής των πλειστηριασμών ακινήτων και την αλλαγή της διαδικασίας, ώστε η αναστολή να γίνεται ανά περίπτωση και με κοινωνικά και εισοδηματικά κριτήρια.

Σύμφωνα με στελέχη, η αναστολή πλειστηριασμών όπως έχει λειτουργήσει έως σήμερα έχει τελματώσει την αγορά real estate και έχει δημιουργήσει προβλήματα (!!!). Έτσι τα συναρμόδια υπουργεία Οικονομικών και Ανάπτυξης εξετάζουν την ανά πε ρίπτωση αναστολή των πλειστηριασμών ακινήτων, κάτι που φαίνεται πως βρίσκει σύμφωνη και την τρόικα.

Βάσει των κυβερνητικών σχεδίων η αναστολή πλειστηριασμών θα εξακολουθήσει να ισχύει το 2013 για κοινωνικές ομάδες όπως πολύτεκνοι, τρίτεκνοι, άνεργοι, μονογονεϊκές οικογένειες, άτομα με αναπηρία και υπερήλικοι, αλλά και οικογένειες με χαμηλό εισόδημα.
Πηγή-εικόνα:Από το ΠΟΝΤΙΚΙ

Παρασκευή 14 Σεπτεμβρίου 2012

ΣΥΡΙΖΑ: ΠΡΟΤΑΣΗ ΝΟΜΟΥ για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά.


.Την ολική διαγραφή των χρεών των ευπαθών ομάδων, για όσους διαβιούν κάτω από το όριο της φτώχειας, για τους χρονίως πάσχοντες, για τους ανάπηρους, τους άστεγους, τους υπερήλικες, τους χρονίως άνεργους κ.λπ. συνανθρώπους μας, που αδυνατούν να προσποριστούν τα στοιχειώδη του βίου.

· Την μερική διαγραφή χρεών σε ποσοστό αντίστοιχο με τη μείωση των εισοδημάτων του κάθε νοικοκυριού κατά τα δυόμισι χρόνια του Μνημονίου.

· Την απαγόρευση στον πιστωτικό Οργανισμό ή την Εταιρία, προς την οποία έχει εκχωρηθεί η απαίτηση, ή στο Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων να καταγγείλουν τη σύμβαση δανείου, να εκδώσουν διαταγές πληρωμής και να προβούν σε οιανδήποτε πράξη αναγκαστικής είσπραξης ή εκτέλεσης των επίδικων απαιτήσεών τους. Ομοίως προβλέπεται η απαγόρευση πραγματοποίησης τηλεφωνικών οχλήσεων από εισπρακτικές εταιρίες. Επίσης απαγορεύεται η επιβάρυνση της οφειλής με τόκους υπερημερίας. Για τυχόν παράβαση των παρουσών διατάξεων επιβάλλεται στην Τράπεζα ή στο Ταμείο πρόστιμο ισόποσο με την ετήσια δανειακή απαίτηση.

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της Πρότασης Νόμου:

ΠΡΟΤΑΣΗ ΝΟΜΟΥ «για την οικονομική ανακούφιση των υπερχρεωμένων νοικοκυριών».

ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ

Η δραματική οικονομική πραγματικότητα, που βιώνει τραυματικά ολόκληρη η κοινωνία, η ραγδαία επιδείνωση των συνθηκών ζωής, η κατακόρυφη αύξηση της ανεργίας και η εν είδει λαίλαπας εξάπλωση της νέας μορφής ανθρωπιστικής κρίσης που μαστίζει τη χώρα μας, έχει ως αποτέλεσμα την ριζική και εντελώς απρόβλεπτη μεταβολή της οικονομικής κατάστασης και των οικονομικών δυνατοτήτων ενός μεγάλου τμήματος του πληθυσμού, που σήμερα ασφυκτιά υπό την πίεση ληξιπρόθεσμων οφειλών που τα νέα δεδομένα δεν επιτρέπουν την εξυπηρέτησή τους.

Η υπερχρέωση των ελληνικών νοικοκυριών λόγω δανείων από τράπεζες και τραπεζικά ιδρύματα, αλλά και από το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων, έχει εξελιχθεί σε εκρηκτικό πρόβλημα, με τεράστιες οικονομικές και κοινωνικές επιπτώσεις, ιδιαίτερα την τελευταία τριετία, κατά την οποία οι βάρβαρες πολιτικές των μνημονιακών κυβερνήσεων έχουν οδηγήσει σε σφαγιασμό των εισοδημάτων εργαζομένων, μικρομεσαίων επαγγελματιών και αγροτών, συνταξιούχων και ανέργων.

Η συνέχιση αυτών των κατεδαφιστικών για τα εισοδήματα και τις θέσεις εργασίας πολιτικών από την τρικομματική κυβέρνηση και οι ανένδοτες κερδοσκοπικές και τοκογλυφικές πρακτικές των τραπεζών οδηγούν σε ακόμη μεγαλύτερη εξαθλίωση, απελπισία και αδιέξοδο τα υπερχρεωμένα μέσω στεγαστικών, επισκευαστικών, καταναλωτικών και άλλων δανείων και πιστωτικών καρτών ή μέσω υπεραναλήψεων νοικοκυριά.

Εκατοντάδες χιλιάδες νοικοκυριά, με μέλη τους άνεργα ή υποαπασχολούμενα, με ελαστικές συνθήκες εργασίας και με περικοπές μισθών/συντάξεων, αδυνατούν να εξυπηρετήσουν τις υψηλές δόσεις δανείων -στο πλαίσιο συμβάσεων που είχαν συναφθεί σε άλλες εποχές, υπό άλλες συνθήκες και επί τη βάσει εισοδημάτων που έχουν πια εξανεμισθεί. Οι συνάνθρωποί μας απειλούνται να χάσουν τα σπίτια τους, υφίστανται εκβιασμούς με αυθαίρετες αναλήψεις- παρακρατήσεις από τραπεζικούς λογαριασμούς τους και υποβάλλονται σε διαρκείς οχλήσεις από εισπρακτικές εταιρείες. Τελικά τα χρέη διογκώνονται επικίνδυνα χωρίς προοπτική άμεσης και ουσιαστικής διεξόδου, με επιπτώσεις ακόμη και στην ψυχική-σωματική υγεία και στις κοινωνικές σχέσεις των υπερχρεωμένων συνανθρώπων μας.

Επιπλέον, η μη ομαλή ροή εισοδήματος, η συνεχής μείωσή του, καθώς και η σύγχυση στην αγορά εργασίας δεν επιτρέπουν την πρόνοια και τον ορθολογικό σχεδιασμό του μέλλοντος, επιτείνουν το αίσθημα ανασφάλειας και διαταράσσουν την κοινωνική συνοχή. Η φτώχεια και το χαμηλό εισόδημα έχουν συνδεθεί με εξάπλωση της κατάθλιψης σύμφωνα με επίσημες έρευνες, ενώ οι δυσμενείς κοινωνικοοικονομικές συνθήκες της χώρας επιδρούν στην προσωπική οικονομική ευημερία και κλονίζουν την ψυχική υγεία.

Σύμφωνα με τα στοιχεία της Ετήσιας Έκθεσης της Τράπεζας της Ελλάδος (15-6-2012), μέσα σε τρία χρόνια τα επισφαλή δάνεια τριπλασιάστηκαν (από 5,8% το 2008 στο 15,9% το τέλος του 2011). Οι καθυστερήσεις μέχρι τις 31/3/2012 είχαν φθάσει στο 17,2% (στεγαστικά) και στο 32% (καταναλωτικά), ενώ συνολικώς τα ποσά των καθυστερημένων δανείων ξεπερνούν ήδη τα 45 δις ευρώ.

Σύμφωνα με τα ίδια επίσημα στοιχεία οι καθυστερήσεις αποπληρωμής δανειακών δόσεων, το πρώτο τρίμηνο 2012, ανέρχονται σε 17,2% για στεγαστικά δάνεια και σε 32% για καταναλωτικά δάνεια με συνολικό ποσό δανείων σε καθυστέρηση άνω των 45 δισ. Προβλέπεται δε ότι την επόμενη διετία θα εκτοξευθούν σε ποσοστά άνω του 45% εξαιτίας της δραματικής μείωσης των εισοδημάτων και της εντεινόμενης ανεργίας.

O νόμος 3869/2010 δεν έλυσε το πρόβλημα. Σε επίπεδο εξωδικαστικής-συμβιβαστικής λύσης η πλειοψηφία των δανειοληπτών δεν είχε καμία τύχη, λόγω άρνησης των Τραπεζών να συμπράξουν σε μια βιώσιμη για τον δανειολήπτη συμφωνία. Έτσι, οι δανειολήπτες εγκαταλείφθηκαν στην αναζήτηση δικαστικής επίλυσης του προβλήματός τους, γεγονός που οδήγησε στην επιβάρυνσή τους με νέα έξοδα, στην επιβάρυνση των δικαστηρίων με νέες υποθέσεις και στην παράταση της εκκρεμότητας και της αγωνίας, λόγω των χρονοβόρων διαδικασιών και μακρινών δικασίμων.

Ο νόμος 3869/2010 αφορούσε τη ρύθμιση χρεών (καταναλωτικά, στεγαστικά δάνεια κ.λπ.) φυσικών προσώπων, εφόσον έχει προηγηθεί, υποχρεωτικά, προσπάθεια εξωδικαστικού συμβιβασμού. Στο σκέλος του εξωδικαστικού συμβιβασμού τα υπερχρεωμένα φυσικά πρόσωπα συνάντησαν κυρίως απροθυμία-αδιαφορία των τραπεζών μέσω διαφόρων αποτρεπτικών ή παρελκυστικών πρακτικών, (ζητούν πληθώρα δικαιολογητικών, εγγυητές και νέες εμπράγματες ασφάλειες, προχωρούν αυτεπάγγελτα σε προσημειώσεις ακινήτων, ακόμη και για οφειλές 7.000-10.000 ευρώ, προτείνουν προγράμματα με επιτόκια άνω του 10% ή αιώνιες δόσεις, αυξάνουν στην επαναδιαπραγμάτευση τα επιτόκια έως και 3%).

Επίσης οι τράπεζες ακολουθούν επιθετικές πρακτικές, εκδίδουν διαταγές πληρωμής ή καταγγέλλουν εξώδικα τις συμβάσεις ή κοινοποιούν κατασχετήρια και ενοχλούν καθημερινά τους υπερχρεωμένους μέσω εισπρακτικών εταιρειών.

Η δικαστική προσφυγή και η άμυνα εναντίον όλων αυτών των πρακτικών είναι πολυδάπανη για τον υπερχρεωμένο δανειολήπτη και η διαδικασία μακρόχρονη, με αποτέλεσμα πάμπολλοι ευρισκόμενοι σε αδυναμία συνάνθρωποί μας να στερούνται την ένδικη προστασία, αφού αδυνατούν να καλύψουν τα έξοδα αυτά.

Οι νέες συνθήκες επιβάλλουν μία νέα «σεισάχθεια», δηλαδή την νομοθετική αντιμετώπιση του επιτακτικού προβλήματος των οφειλών των υπερχρεωμένων νοικοκυριών, φυσικών προσώπων και οικογενειών, από στεγαστικά, επισκευαστικά, καταναλωτικά και προσωπικά δάνεια, από υπόλοιπα πιστωτικών καρτών και υπεραναλήψεις λογαριασμών, οφειλών που δεν μπορούν να εξυπηρετηθούν λόγω μείωσης του εισοδήματος, απόλυσης από την εργασία ή ανυπαρξίας άλλων εισοδημάτων από περιουσιακά-οικογενειακά στοιχεία. Αυτό ισχύει στο μέγιστο βαθμό για εκείνους τους συνανθρώπους μας που διαβιούν σε συνθήκες φτώχειας για μεγάλο χρονικό διάστημα.

Εξάλλου, η ανακεφαλαιοποίηση των Τραπεζών γίνεται με δάνεια των πολιτών και περιλαμβάνει ακόμη και τις επισφαλείς απαιτήσεις που προέρχονται από τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια των πολιτών και των οικογενειών τους.

Ως εκ τούτου, μια αντίστοιχη διαδικασία μερικής ή ολικής απαλλαγής των πολιτών από τα χρέη («Σεισάχθεια») πρέπει να τεθεί κατεπειγόντως σε εφαρμογή, για την ανακούφιση της ζωής εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων και οικογενειών.

Η παρούσα πρόταση νόμου επιτρέπει τη λελογισμένη πληρωμή των δόσεων δανείων μέχρι του σημείου να μην απειλείται η ζωή, η υγεία, η κοινωνική υπόσταση, η αξιοπρεπής διαβίωση των οφειλετών και απαλλάσσει πλήρως από τις δανειακές υποχρεώσεις τις ευπαθείς ομάδες του πληθυσμού, που έχουν απολέσει τη δυνατότητα προσπορισμού εισοδήματος.

Η πρόταση νόμου για την ανακούφιση των υπερχρεωμένων νοικοκυριών, για την κατάθεση της οποίας είχε δεσμευτεί προεκλογικά ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ, προβλέπει μεταξύ άλλων:

· Την περικοπή των δόσεων των τοκοχρεολυσίων των δανείων κάθε πολίτη και κάθε νοικοκυριού ώστε να μην ξεπερνούν το 30% του πραγματικού διαθέσιμου (μετά την αφαίρεση φόρων και εισφορών) μηνιαίου εισοδήματός τους, και την απαλλαγή τους από το υπόλοιπο ποσό της δόσης με οριστική διαγραφή του υπολοίπου αυτού σε ετήσια βάση

· Την αναλογική κατανομή του ανωτέρω διαθεσίμου ποσού, σε περίπτωση συρροής περισσοτέρων δανειακών υποχρεώσεων
Παράδειγμα : Ετήσιο καθαρό εισόδημα 30.000 € Διαθέσιμο ποσό για μηνιαία αποπληρωμή δανειακών υποχρεώσεων = 30.000 / 12 Χ 30% = 750 €
Μηνιαίες δανειακές υποχρεώσεις : 1η 300 €, 2η 500 € 4η 200 € και για οποιαδήποτε τράπεζα οργανισμό ή εταιρία.

Με τα δεδομένα αυτά θα αποπληρωθεί για την 1η δόση 225 €, για τη 2η δόση 375 € και για την 3η δόση 150 € και θα διαγραφούν για την 1η δόση 300 – 225 = 75 € για τη 2η δόση 500 – 375 = 125 € και για την 3η δόση 200 – 150 € = 50 € Συνολικά θα διαγραφούν μηνιαίες δανειακές απαιτήσεις 75 + 125 +50 = 250 € και ετήσιες 3000 €.

· Την ολική διαγραφή των χρεών των ευπαθών ομάδων, για όσους διαβιούν κάτω από το όριο της φτώχειας, για τους χρονίως πάσχοντες, για τους ανάπηρους, τους άστεγους, τους υπερήλικες, τους χρονίως άνεργους κ.λπ. συνανθρώπους μας, που αδυνατούν να προσποριστούν τα στοιχειώδη του βίου.

· Την μερική διαγραφή χρεών σε ποσοστό αντίστοιχο με τη μείωση των εισοδημάτων του κάθε νοικοκυριού κατά τα δυόμισι χρόνια του Μνημονίου.

· Την απαγόρευση στον πιστωτικό Οργανισμό ή την Εταιρία, προς την οποία έχει εκχωρηθεί η απαίτηση, ή στο Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων να καταγγείλουν τη σύμβαση δανείου, να εκδώσουν διαταγές πληρωμής και να προβούν σε οιανδήποτε πράξη αναγκαστικής είσπραξης ή εκτέλεσης των επίδικων απαιτήσεών τους. Ομοίως προβλέπεται η απαγόρευση πραγματοποίησης τηλεφωνικών οχλήσεων από εισπρακτικές εταιρίες. Επίσης απαγορεύεται η επιβάρυνση της οφειλής με τόκους υπερημερίας. Για τυχόν παράβαση των παρουσών διατάξεων επιβάλλεται στην Τράπεζα ή στο Ταμείο πρόστιμο ισόποσο με την ετήσια δανειακή απαίτηση.

Οι ανωτέρω ρυθμίσεις είναι υποχρεωτικές για τις Τράπεζες, Τραπεζικούς Οργανισμούς, Τραπεζικές Εταιρίες ή Χρηματοπιστωτικές Εταιρίες Ανάληψης Είσπραξης Χρεών και για το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων, που οφείλουν να προβαίνουν αυτεπαγγέλτως και αμελλητί στη σχετική ρύθμιση και μερική διαγραφή για φυσικά πρόσωπα που έχουν ήδη καταθέσει σχετικές αιτήσεις κατά τη διαδικασία του Ν. 3869/2010 και οι οποίες δεν έχουν συμβιβασθεί εξωδικαστικά. Επίσης οφείλουν να καταχωρίζουν αμελλητί τις σχετικές νέες, δυνάμει του παρόντος νόμου, αιτήσεις των δανειοληπτών, πρωτοκολλώντας τες με την παράδοσή τους και να χορηγούν βεβαίωση κατάθεσης της σχετικής αίτησης.

Με Υπουργική Απόφαση δύνανται να ενταχθούν στην ανωτέρω ρύθμιση ή να αποκτήσουν δυνατότητα μεγαλύτερης περικοπής δόσης και άλλες κατηγορίες πολιτών και οικογενειών, σύμφωνα με τις κοινωνικές συνθήκες και ανάγκες (π.χ. τρίτεκνες- πολύτεκνες οικογένειες).

Με αυτές τις ρυθμίσεις αυξάνεται το διαθέσιμο εισόδημα και η ικανότητα καταναλωτικής δαπάνης των νοικοκυριών, αιμοδοτούνται οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις, καταπολεμάται η ύφεση στην οικονομία αλλά και εξυγιαίνεται το χαρτοφυλάκιο των τραπεζών. Κυρίως περιορίζονται οι συνέπειες της βαθιάς ανθρωπιστικής κρίσης που επιδεινώνεται με τη ραγδαία και αδυσώπητη κατεδάφιση του Κοινωνικού Κράτους, που οι πολιτικές του Μνημονίου υπαγορεύουν. Και, τέλος, μέσω της υποχρεωτικής για τις Τράπεζες διαγραφής, επιτυγχάνεται κοινωνική δικαιοσύνη, αφού σταματά να μετακυλίεται η διαδικασία στους ώμους των δανειοληπτών και να παραπέμπονται αυτοί σε χρονοβόρες δικαστικές διαδικασίες.

Υπόδειγμα μήνυσης κατά της ΔΕΗ για το χαράτσι


Η ΠΑΡΟΥΣΑ ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΕΙΝΑΙ ΠΛΕΟΝ ΑΝΕΠΙΚΑΙΡΗ 

Παραθέτουμε ΥΠΟΔΕΙΓΜΑ ΜΗΝΥΣΗΣ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΔΕΗ Α.Ε. από καταναλωτές της ΔΕΗ, οι οποίοι εξόφλησαν τους λογαριασμούς ρεύματος μερικώς (πλήρωσαν το ρεύμα και όχι το χαράτσι) αλλά εκ των υστέρων η ΔΕΗ μετέφερε τα ποσά (ολικώς ή μερικώς) στο χαράτσι, εμφανίζοντας τους καταναλωτές αυτούς ως οφειλέτες ρεύματος. Τη μεταφορά των χρημάτων από το ρεύμα στο χαράτσι τη θεωρούμε 
Υπεξαίρεση με βάση το σκεπτικό της μήνυσης.

Σημείωση: Η μήνυση έχει συνταχθεί με βάση πραγματικά περιστατικά που αποδεικνύονται από έγγραφα και μαρτυρίες. Είναι προφανές ότι δεν καλύπτει όλες τις περιπτώσεις καταναλωτών στους οποίους έγινε υπεξαίρεση χρημάτων από τη ΔΕΗ. Το υπόδειγμα μπορεί να χρησιμοποιηθεί γενικότερα προσαρμοζόμενο στις εκάστοτε περιπτώσεις και τα πραγματικά περιστατικά και αποδείξεις-μαρτυρίες.

ΤΟ ΥΠΟΔΕΙΓΜΑ


ΕΝΩΠΙΟΝ ΤΟΥ κ. ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ ΠΛΗΜ/ΚΩΝ ΑΘΗΝΩΝ 

ΜΗΝΥΣΗ 

του ............... ............... του ......... οδός .........., ... , Αθήνα. 

της ............... ............... του ......... οδός .........., ... , Αθήνα. 

ΚΑΤΑ 

Του Αρθούρου Ζερβού, Προέδρου και Διευθύνοντος Συμβούλου της Ανώνυμης Εταιρείας με την επωνυμία ΔΗΜΟΣΙΑ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΗΛΕΚΤΡΙΣΜΟΥ Α.Ε., με έδρα την Αθήνα, επί της οδού Χαλκοκονδύλη 30. 

ΚΑΙ ΚΑΤΑ 
Παντός ετέρου υπευθύνου, ιδία των άλλων μελών του Δ.Σ. της ως άνω εταιρείας. 

*************************** 

ΝΟΜΙΚΟ ΚΑΙ ΘΕΣΜΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ 

Είμαστε συμβαλλόμενοι/ες ως πελάτες/τισσες – καταναλωτές/ριες με την Δημόσια Επιχείρηση Ηλεκτρισμού Α.Ε, όπως οι περισσότεροι κάτοικοι αυτής της χώρας που διαμένουν σε ηλεκτροδοτούμενες κατοικίες. 

Στον 1ο από εμάς η ΔΕΗ Α.Ε. έχει δώσει τον αριθμό παροχής ........................ και κωδικό ηλεκτρονικής πληρωμής ........................ και στην 2η από εμάς τον αριθμό παροχής ....................... και κωδικό ηλεκτρονικής πληρωμής .................... Οι λογαριασμοί εκδίδονται επ΄ ονόματί μας και αφορούν στις καταναλώσεις στις ως άνω διευθύνσεις κατοικίας μας. 

Βάσει της συμβάσεώς μας με την ΔΕΗ Α.Ε., η οποία είναι μια αμιγώς αστική σύμβαση προμήθειας ρεύματος, με εκατέρωθεν υποχρεώσεις και δικαιώματα, η ΔΕΗ Α.Ε., ως προμηθεύτρια, υποχρεούται στην παροχή σε εμάς ηλεκτρικού ρεύματος, μέσω του δικτύου και των εγκαταστάσεών της, και εμείς, ως καταναλωτές, υποχρεούμαστε στην πληρωμή της κατανάλωσης του ηλεκτρικού ρεύματος που πραγματοποιούμε, όπως αυτή η κατανάλωση καταγράφεται στους μετρητές (ρολόγια) που αντιστοιχούν στους παραπάνω αριθμούς παροχών μας και τα οποία ρολόγια είναι εγκατεστημένα στις εισόδους των κατοικιών μας. Μαζί με την πληρωμή της κατανάλωσης ηλεκτρικού ρεύματος, υποχρεούμαστε και στην πληρωμή τελών που απλώς συνεισπράττονται από τη ΔΕΗ Α.Ε και τα οποία μέχρι το 2011 ήταν τα Δημοτικά Τέλη, το Τέλος Ακίνητης Περιουσίας και το Τέλος ΕΡΤ. 

Το ότι η ΔΕΗ συνεισπράττει τα ως άνω δημοτικά τέλη, δεν καθιστά δημόσια την μεταξύ μας σύμβαση, η οποία εξακολουθεί να είναι ιδιωτική σύμβαση προμήθειας ρεύματος, ενώ η ΔΕΗ Α.Ε. δεν είναι δικαιούχος των τελών αυτών, αλλά υποχρεούται να τα αποδίδει στους δικαιούχους, λειτουργώντας ως απλός «εισπράκτορας» των τελών αυτών, για λογαριασμό των δικαιούχων. 

Δια του ν. 4021/2011 (άρθρο 53), όπως τροποποιήθηκε και ισχύει σήμερα, επιβλήθηκε το Έκτακτο Ειδικό Τέλος Ηλεκτροδοτούμενων Δομημένων Επιφανειών. Πρόκειται για ένα φόρο, που και αυτός συνεισπράττεται από την ΔΕΗ Α.Ε., χωρίς να είναι η ΔΕΗ Α.Ε. δικαιούχος του φόρου αυτού, δικαιούχος αυτού είναι το Ελληνικό Δημόσιο. 

Για την είσπραξη από την ΔΕΗ Α.Ε. το ως άνω άρθρο 53 προβλέπει στις παραγράφους 9 και 12 : 
«9. Το ειδικό τέλος του παρόντος άρθρου συνεισπράττεται από τη Δ.Ε.Η. και τους εναλλακτικούς προμηθευτές ηλεκτρικού ρεύματος για το έτος 2011 σε δύο (2) ισόποσες δόσεις που εκδίδονται από αυτούς από τον Οκτώβριο του τρέχοντος έτους μέχρι τον Ιανουάριο του 2012 και για το έτος 2012 σε πέντε (5) ισόποσες δόσεις που εκδίδονται από αυτούς, από τον Απρίλιο του 2012 μέχρι τον Ιανουάριο του 2013. 
«12. Υπόχρεος για την καταβολή του τέλους είναι ο χρήστης του ακινήτου, ο οποίος καταβάλλει το τέλος μαζί με το λογαριασμό κατανάλωσης του ηλεκτρικού ρεύματος» 

Για την υποχρέωση απόδοσης του ποσού του τέλους από τη ΔΕΗ στο Ελληνικό Δημόσιο, η παράγραφος 10 προβλέπει τα εξής : 
«Τα ποσά του ειδικού τέλους που εισπράττονται από τη Δ.Ε.Η. και τους εναλλακτικούς προμηθευτές ηλεκτρικού ρεύματος αποδίδονται στο Ελληνικό Δημόσιο μέχρι τις δέκα του επόμενου μήνα από το μήνα στον οποίο εισπράχθηκαν οι σχετικοί λογαριασμοί, όπως ειδικότερα καθορίζεται με την υπουργική απόφαση της παραγράφου 13.». 

Τέλος, προβλέπεται η δυνατότητα της ΔΕΗ Α.Ε. να διακόψει την παροχή ηλεκτρικού ρεύματος, εάν δεν πληρωθεί ο φόρος αυτός από τον καταναλωτή, στην παράγραφο 11 του ως άνω άρθρου . 
«11. Αν δεν καταβληθεί το τέλος , και σε κάθε περίπτωση εντός προθεσμίας τεσσάρων μηνών από τη λήξη της προθεσμίας εξόφλησης του λογαριασμού, η Δ.Ε.Η. και οι εναλλακτικοί προμηθευτές ηλεκτρικού ρεύματος προβαίνουν στην έκδοση εντολής διακοπής του ρεύματος του καταναλωτή προς τον Διαχειριστή του Δικτύου, ο οποίος προβαίνει σε διακοπή της σύνδεσης και δεν το επαναχορηγούν μέχρι να εξοφληθεί το οφειλόμενο τέλος, σύμφωνα με όσα ορίζονται ειδικότερα με την υπουργική απόφαση της παραγράφου 13». 

Επίσης βάσει του νόμου αυτού εκδόθηκαν και υπουργικές αποφάσεις και ΠΟΛ του Υπουργείου Οικονομικών, για να ρυθμίσουν απλώς τις τεχνικές λεπτομέρειες είσπραξης του φόρου από την ΔΕΗ Α.Ε. και απόδοσης του φόρου στο Ελληνικό Δημόσιο. Ενδεικτικά αναφέρουμε τις ΥΑ ΠΟΛ 1230/ΦΕΚ Β΄ 178 /2012, ΥΑ ΠΟΛ 1056/2012/ ΦΕΚ Β ΄/ 756 / 2012 , ΥΑ ΠΟΛ 1258 / 2011 / ΦΕΚ Β ΄ / 3249 /2011. 

Εξ όλων των ανωτέρω, προκύπτει ότι το αδιαμφισβήτητο νομικό πλαίσιο ορίζει ότι η ΔΕΗ Α.Ε. δεν είναι δικαιούχος του φόρου αυτού, απλώς λειτουργεί και πάλι ως «εισπράκτορας», προστηθείς, άλλως βοηθός εκπλήρωσης του Ελληνικού Δημοσίου, στο οποίο και οφείλει να αποδώσει τα ποσά που θα εισπράξει και που αντιστοιχούν στο φόρο αυτό. 

Προκύπτει επίσης ότι στους λογαριασμούς που μας απέστειλε η ΔΕΗ Α.Ε., μετά την θέσπιση του νόμου αυτού, υπήρχαν ενσωματωμένες δύο εντελώς διαφορετικές απαιτήσεις εναντίον μας, ήτοι 1) η απαίτηση της εταιρείας ΔΕΗ Α.Ε. για την καταβολή της αξίας του ηλεκτρικού ρεύματος που κάθε φορά έχουμε καταναλώσει, μαζί με τα δημοτικά τέλη και τέλος ΕΡΤ και 2) η απαίτηση του Δημοσίου για την καταβολή του τέλους ακινήτων, η οποία είναι απαίτηση του Δημοσίου και όχι της ΔΕΗ Α.Ε., απλώς η ΔΕΗ Α.Ε. λειτουργούσε και λειτουργεί ως βοηθός είσπραξης και εντολοδόχος του Δημοσίου, σε ό,τι αφορά το τέλος ακινήτων. 

Τέλος, το νομικό πλαίσιο συμπληρώθηκε με την υπ΄ αριθμόν 1972/25-5-2012 απόφαση του ΣτΕ, κατόπιν αιτήσεως ακυρώσεως διαφόρων φορέων κατά των αντισυνταγματικών διατάξεων του ως άνω νόμου και των σχετικών υπουργικών αποφάσεων. Σχετ. 1. 

Σύμφωνα με την απόφαση της Ολομέλειας του ΣτΕ, αντισυνταγματική είναι η δυνατότητα διακοπής ρεύματος που προβλέπεται και στο άρθρο 53 του Ν. 4021/2011 για όποιον δεν καταβάλλει το τέλος και η ως άνω απόφαση του ΣτΕ ακύρωσε την υπ΄ αριθμόν 1211/2011 απόφαση του Υπουργού Οικονομικών. 

Το ΣτΕ κρίνει ότι αποτελεί συνταγματικώς ανεπίτρεπτη επέμβαση στη συμβατική σχέση μεταξύ του καταναλωτή και του προμηθευτή ηλεκτρικού ρεύματος και προσβολή του δικαιώματος του πρώτου για ελεύθερη απόλαυση των απορρεόντων από τη σχετική σύμβαση προμήθειας δικαιωμάτων του. 

Ακόμη, η Ολομέλεια του ΣτΕ δέχθηκε ότι με την κύρωση της διακοπής του ρεύματος σε φορολογούμενο, επειδή δεν είναι συνεπής με φορολογικές υποχρεώσεις άσχετες προς τις απορρέουσες από τη σύμβαση παροχής ρεύματος υποχρεώσεις του, παραβιάζεται η αρχή της αναλογικότητας, διότι πρόκειται περί μέτρου το οποίο οδηγεί σε αναίρεση της καθολικότητας της παροχής υπηρεσιών κοινωφελούς δικτύου και εξυπηρετήσεως για λόγο ο οποίος δεν είναι συναφής με την παροχή της εν λόγω υπηρεσίας. 


ΟΙ ΠΑΡΑΝΟΜΕΣ ΠΡΑΞΕΙΣ ΤΟΥ ΜΗΝΥΟΜΕΝΟΥ 

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ : Η ΠΑΡΟΥΣΑ ΜΗΝΥΣΗ ΔΕΝ ΑΦΟΡΑ ΤΗ ΝΟΜΙΜΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΦΟΡΟΥ ΑΥΤΟΥ, ΟΥΤΕ ΚΑΝ ΤΗΝ ΠΡΟΒΛΕΠΟΜΕΝΗ ΑΠΟ ΤΟ ΝΟΜΟ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΕΙΣΠΡΑΞΗΣ ΤΟΥ (αν και τα νομικά προβλήματα και η αντισυνταγματικότητα του νόμου είναι ορατή και με την πρώτη ματιά). Η ΠΑΡΟΥΣΑ ΑΦΟΡΑ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΣΤΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΤΗΣ ΔΕΗ Α.Ε. , όπως αυτή εκπροσωπείται από τον μηνυόμενο Πρόεδρό της, ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΕ ΜΑΣ ΩΣ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΕΣ/ΤΡΙΕΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΣΥΜΒΑΛΛΟΜΕΝΟΥΣ/ΕΣ ΤΗΣ, ΚΑΙ ΣΤΑ ΠΟΙΝΙΚΑ ΑΔΙΚΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΔΙΑΠΡΑΧΘΗΚΑΝ ΤΟΣΟ ΜΕ ΘΥΜΑΤΑ ΕΜΑΣ, ΟΣΟ ΚΑΙ ΜΕ ΘΥΜΑ ΤΟ ΙΔΙΟ ΤΟ ΝΟΜΙΚΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΤΗΣ ΔΕΗ Α.Ε. 

Ευθύς αμέσως με την θέσπιση του ως άνω νόμου και την αποστολή σε εμάς ως αντισυμβαλλόμενους/ες καταναλωτές/τριες των σχετικών λογαριασμών της ΔΕΗ Α.Ε., οι οποίοι περιείχαν και το κονδύλιο του τέλους (φόρου) ακινήτων, αρνηθήκαμε να πληρώσουμε τον συγκεκριμένο φόρο, τόσο για λόγους πραγματικής οικονομικής αδυναμίας, όσο και για λόγους άρνησης πληρωμής ενός αντισυνταγματικού και παράνομου φόρου. 

Θέλοντας όμως να είμαστε απολύτως «εντάξει» με τις υποχρεώσεις μας ως αντισυμβαλλόμενοι/ες καταναλωτές/τριες απέναντι στη ΔΕΗ Α.Ε., δηλώσαμε ρητώς και εγγράφως σε αυτήν, ότι συνεχίζουμε να καταβάλουμε το ποσό που αντιστοιχούσε στην κατανάλωση του ηλεκτρικού μας ρεύματος, όσο και το ποσό που αντιστοιχούσε στα μέχρι το 2011 τέλη που συνεισέπραττε η ΔΕΗ Α.Ε. ήτοι τα δημοτικά τέλη και τέλος ΕΡΤ. 

Έτσι αποστείλαμε, μαζί με πολλούς άλλους, οι οποίοι άπαντες ακολούθησαν την ίδια τακτική, εξώδικα στη ΔΕΗ Α.Ε. δια των οποίων ρητώς της δηλώσαμε ότι, εκ των δύο διαφορετικών απαιτήσεων που εμπεριέχονται στους λογαριασμούς που μας απέστειλε, ήτοι α) την απαίτηση της ΔΕΗ Α.Ε. για το ποσό της κατανάλωσης ηλεκτρικού ρεύματος, (συν τέλη εκτός ΕΕΤΗΔΕ) και β) την απαίτηση για καταβολή του ΕΕΤΗΔΕ, της οποίας η ΔΕΗ Α.Ε. δεν ήταν δικαιούχος, αλλά λειτουργούσε ως εισπράκτορας και προστηθείς για την είσπραξη του Ελληνικού Δημοσίου, επιλέγουμε και καταβάλουμε και εξοφλούμε μόνο την 1η απαίτηση της ΔΕΗ Α.Ε. για κατανάλωση του ρεύματος και όχι το ΕΕΤΗΔΕ, το οποίο ρητώς αρνηθήκαμε να καταβάλουμε και όντως δεν καταβάλαμε. Για το λόγο αυτό καταβάλαμε σε ΑΤΜ το ποσό που αντιστοιχούσε σε κατανάλωση ρεύματος και τέλη πλην ΕΕΤΗΔΕ και αποστείλαμε διαδοχικά τα κατωτέρω έγγραφα εξώδικα στη ΔΕΗ Α.Ε. : 

1) το από ../../.... εξώδικό μας, που επιδόθηκε στη ΔΕΗ Α.Ε. δια της υπ΄ αριθμόν ...../../../.... εκθέσεως επιδόσεως του δικαστικού επιμελητή Αθηνών ......... ......  Ρητώς δηλώσαμε δια του ως άνω εξωδίκου ότι αρνούμαστε να καταβάλουμε το ΕΕΤΗΔΕ, πλην όμως έχουμε ήδη εξοφλήσει το ποσό που αντιστοιχούσε στο ρεύμα που είχαμε καταναλώσει συν τα τέλη εκτός ΕΕΤΗΔΕ.  

2) Αργότερα αποστείλαμε, μαζί με άλλους, το από ../../.... εξώδικό μας προς την ΔΕΗ Α.Ε., το οποίο επιδόθηκε δια της υπ΄ αριθμόν ......./../../.... εκθέσεως επιδόσεως του δικαστικού επιμελητή ......... ......... Και πάλι δηλώσαμε ότι εξοφλούμε δια των καταβολών μας μόνο το ποσό που αντιστοιχούσε στην κατανάλωση ηλεκτρικού ρεύματος και τέλη πλην ΕΕΤΗΔΕ, ενώ και πάλι ρητώς αρνηθήκαμε την καταβολή του ΕΕΤΗΔΕ.  

Τον Μάρτιο του 2012, πληροφορηθήκαμε ότι η ΔΕΗ Α.Ε., σκόπευε να προβεί στην εξής παράνομη ενέργεια, στην οποία τελικά προέβηκε : Δηλαδή παρά τις ως άνω ρητές έγγραφες εξώδικες δηλώσεις όσων (και ήταν και είναι πολλοί) αρνήθηκαν για τους λόγους τους ο κάθε ένας, (οικονομικούς, δικαιοπολιτικούς ή και τα δύο), να εξοφλήσουν το ΕΕΤΗΔΕ, εξόφλησαν όμως το ρεύμα που τους αναλογούσε, μέρος του καταβληθέντος ποσού, το οποίο σύμφωνα με τις ρητές δηλώσεις των καταναλωτών αντισυμβαλλόμενων, αφορούσε αποκλειστικά την κατανάλωση ρεύματος, σκόπευε να το καταλογίσει στο οφειλόμενο ΕΕΤΗΔΕ των συγκεκριμένων καταναλωτών. 

Θέλοντας να προλάβουμε το ενδεχόμενο αυτό και ανησυχώντας για τυχόν απειλές διακοπής ρεύματος, το οποίο όμως εμείς είχαμε εξοφλήσει, μεταβήκαμε στο κατάστημα της ΔΕΗ Α.Ε. στην οδό Αριστείδου, στο κέντρο της Αθήνας, στο οποίο και υπαγόμαστε. 

Εκεί, ο διευθυντής του καταστήματος ................. μας διαβεβαίωσε ότι δεν υπάρχει περίπτωση να καταλογιστούν τα ποσά που είχαμε καταβάλει για την εξόφληση του ρεύματός μας στο ΕΕΤΗΔΕ και συνεπώς δεν κινδυνεύαμε να φαινόμασταν ότι δήθεν οφείλουμε ρεύμα, και με τον τρόπο αυτόν (μας διαβεβαίωσε) ότι δεν κινδυνεύαμε με διακοπή ρεύματος. 

Μάλιστα, μας εξέδωσε και έγγραφο σημείωμα, δια του οποίου εξοφλήσαμε στα ταμεία της ΔΕΗ στην Αριστείδου τους εκκρεμείς μέχρι τότε λογαριασμούς ρεύματος, εξοφλώντας κατά την πάγια τακτική και απόφασή μας, μόνο το ποσό που αντιστοιχούσε σε ρεύμα. 

Με τον τρόπο αυτόν και παρά την ταλαιπωρία μας, θεωρήσαμε το θέμα λήξαν. 

Η αγανάκτηση και η έκπληξή μας ήταν τεράστια, όταν πληροφορηθήκαμε ότι τελικά η ΔΕΗ Α.Ε., παρά τις ρητές έγγραφες δηλώσεις μας και παρά τις έγγραφες διαβεβαιώσεις της, πράγματι προχώρησε στις εξής παράνομες ενέργειες. 

Καταλόγισε στο ΕΕΤΗΔΕ μέρος του ποσού που είχαμε καταβάλει για να εξοφλήσουμε το ρεύμα μας, όπως ρητώς και εγγράφως είχαμε δηλώσει. 

Σε ό,τι αφορά τον 1ο εξ ημών, η ΔΕΗ Α.Ε. (ο μηνυόμενος ως νόμιμος εκπρόσωπός της) αυθαίρετα καταλόγισε στο ΕΕΤΗΔΕ (δηλαδή αυθαίρετα κατέβαλε στο Ελληνικό Δημόσιο) το ποσό των …… ευρώ, αν και εγώ ρητώς και εγγράφως είχα δηλώσει ότι ό,τι ποσό καταβάλω στη ΔΕΗ Α.Ε., το καταβάλω μόνο για την εξόφληση του ρεύματος. 

Σε ό,τι αφορά στην 2η εξ ημών, η ΔΕΗ Α.Ε. (ο μηνυόμενος ως νόμιμος εκπρόσωπός της) αυθαίρετα καταλόγισε στο ΕΕΤΗΔΕ (δηλαδή αυθαίρετα κατέβαλε στο Ελληνικό Δημόσιο) το ποσό των …… ευρώ, αν και εγώ ρητώς και εγγράφως είχα δηλώσει ότι ό,τι ποσό καταβάλω στη ΔΕΗ Α.Ε., το καταβάλω μόνο για την εξόφληση του ρεύματος. 

Με τον τρόπο αυτόν, ο μηνυόμενος αφενός τα χρήματά μας, που εξοφλούσαν απαίτηση της ΔΕΗ Α.Ε., ήτοι εξοφλούσαν απαίτηση του νομικού προσώπου που εκπροσωπεί, τα παρέδωσε στο Ελληνικό Δημόσιο, ωφελώντας αυτό και ζημιώνοντας ταυτόχρονα τη ΔΕΗ Α.Ε., αφετέρου μας εμφανίζει πλέον ότι δήθεν οφείλουμε ηλεκτρικό ρεύμα και μας απειλεί με διακοπή ρεύματος, «παρακάμπτοντας» και περιγράφοντας με τον τρόπο αυτόν (η θεωρώντας ότι παρακάμπτει) και την απόφαση του ΣΤΕ, δια της οποίας ρητώς απαγορεύεται ως αντισυνταγματική η διακοπή ρεύματος για λόγους μη εξόφλησης του ΕΕΤΗΔΕ. 

Τα ανωτέρω, προκύπτουν από τους τελευταίους λογαριασμούς ρεύματός μας, δια των οποίων εμφανιζόμαστε να οφείλουμε δήθεν τα αντίστοιχα ως άνω ποσά για ηλεκτρικό ρεύμα, (…. και ….. ευρώ αντίστοιχα) ενώ στους λογαριασμούς αναγράφεται με ευδιάκριτα γράμματα η απειλή ότι επίκειται διακοπή ρεύματος, λόγω δήθεν οφειλών της αξίας του καταναλωθέντος ρεύματος Σχετ. 6 και 7. 

Όπως πληροφορηθήκαμε, η ως άνω αυθαίρετη και παράνομη ενέργεια, πραγματοποιήθηκε σε πάρα πολλούς καταναλωτές, εκτός από εμάς, τα δε ποσά που παρανόμως παρέδωσε ο μηνυόμενος στο Ελληνικό Δημόσιο, και αφορούν το σύνολο των καταναλωτών, υπερβαίνουν τα ποσά που απαιτούνται για να χαρακτηριστούν κακουργηματικές οι πράξεις του. 

Σε νέα επίσκεψη διαμαρτυρίας μας στο υποκατάστημα της ΔΕΗ Α.Ε. στην οδό Αριστείδου, ο διευθυντής κ. .........., προσπάθησε να δικαιολογηθεί επιρρίπτοντας την ευθύνη στο ….. μηχανογραφικό σύστημα της ΔΕΗ Α.Ε., το οποίο δήθεν ….. δεν είχαν δοθεί οι κατάλληλες εντολές, ώστε να μπορέσει να «διακρίνει» τις δύο εντελώς διαφορετικές μεταξύ τους απαιτήσεις, ήτοι την απαίτηση της ΔΕΗ Α.Ε. για την καταβολή του κονδυλίου κατανάλωσης ενέργειας και την απαίτηση του Δημοσίου για καταβολή του ΕΕΤΗΔΕ. 

Του επισημάναμε φυσικά ότι το μηχανογραφικό σύστημα δέχεται εντολές από τους αρμοδίους υπαλλήλους και δεν αποφασίζει ούτε πράττει από μόνό του το μηχανογραφικό σύστημα της ΔΕΗ Α.Ε, αλλά ελέγχεται και καθορίζεται από τον διευθύνοντα σύμβουλο της ΔΕΗ Α.Ε. – μηνυόμενο. 

Την δικαιολογία αυτή, περί δήθεν ευθυνών του … μηχανογραφικού συστήματος, χρησιμοποίησε και εγγράφως η ΔΕΗ Α.Ε. σε απάντησή της σε άλλη καταναλώτρια, την ............ που αντιμετώπισε την ίδια ακριβώς με εμάς αυθαιρεσία (απόδειξη ότι η παρανομία αυτή έγινε σε μεγάλη κλίμακα και τα ποσά που παρανόμως παραδόθηκαν στο Δημόσιο είναι μεγάλα και απαιτούν την διερεύνηση κακουργηματικών πράξεων). 

Στην από ../../.... επιστολή της προς την ως άνω καταναλώτρια, η ΔΕΗ Α.Ε.,, δια της Δ/ντρας Καταστήματος ................ αναγράφει επί λέξει : 

«Η μερική εξόφληση ενός λογαριασμού δεν είχε κανένα πρακτικό νόημα όπως ανέφερε το Υπουργείο Οικονομικών από 6/3/2012 με ανακοίνωσή του, διότι σύμφωνα με τις νόμιμες διαδικασίες του μηχανογραφικού συστήματος της ΔΕΗ εξοφλείται πρωτίστως το τμήμα του προηγούμενου λογαριασμού που δεν είχε καταβληθεί, κατά περίπτωση …….» 

Δηλαδή, η ΔΕΗ Α.Ε. εμφάνισε παράτυπα και παράνομα ως δήθεν κοινή και ενιαία απαίτηση το άθροισμα των δύο ως άνω ξεχωριστών και διαφορετικών απαιτήσεων, ήτοι 

α) απαίτηση για κατανάλωση και 

β) απαίτηση για ΕΕΤΗΔΕ, 

και όταν καταβάλαμε ποσό για το ρεύμα, εξοφλώντας και με ρητή μας έγγραφη δήλωση το ρεύμα του 2ου κατά σειρά περιέχοντος κονδύλιο ΕΕΤΗΔΕ λογαριασμού που μας απέστειλε, το καταλόγιζε στην προηγούμενη δήθεν ενιαία απαίτηση ρεύματος και ΕΕΤΗΔΕ που ενσωματωνόταν στον 1ο κατά σειρά λογαριασμό που μας απέστειλε, επιλέγοντας, να εξοφλήσει μερικώς το ΕΕΤΗΔΕ και να «αφήσει» ανεξόφλητο το ρεύμα. 

Και για όλα αυτά έφταιγε δήθεν το ….μηχανογραφικό σύστημα της ΔΕΗ Α.Ε., το οποίο όμως δέχεται εντολές από τον μηνυόμενο και τους υπαλλήλους του. 

Έτσι σήμερα, δια των τελευταίων λογαριασμών της, ο μηνυόμενος μας απειλεί με διακοπή ρεύματος, επειδή δήθεν οφείλουμε ρεύμα, και με αυτήν την λογιστική …. απάτη, θεωρεί ότι δήθεν συμμορφώνεται και με την απόφαση του ΣτΕ, αφού κατά τον μηνυόμενο, δεν οφείλουμε ΕΕΤΗΔΕ, αλλά σύμφωνα με το μηχανογραφικό σύστημα της ΔΕΗ Α.Ε., οφείλουμε δήθεν … ρεύμα, οπότε δήθεν δικαιούται να μας κόψει το ρεύμα. 


ΠΟΙΝΙΚΟ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ ΤΩΝ ΠΡΑΞΕΩΝ ΤΟΥ ΜΗΝΥΟΜΕΝΟΥ (και πιθανόν όλων των μελών Δ.Σ. που επίσης, όπως ο μηνυόμενος, γνώριζαν, στήριζαν, διέταζαν και αποδέχονταν την ανωτέρω παράνομη πρακτική, αλλά και όλων των υπαλλήλων της ΔΕΗ Α.Ε. που πραγματοποίησαν τις παράνομες πράξεις). 

Πέραν της προφανούς παράβασης της αστικής μεταξύ μας σύμβασης προμήθειας, ο μηνυόμενος, εν γνώσει του, προέβη στα εξής ποινικά αδικήματα, διατάσσοντας τους υπαλλήλους του να προβούν στις εξής παράνομες πράξεις : 

Α) ΜΕ ΘΥΜΑ ΤΟ ΝΟΜΙΚΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΤΗΣ ΔΕΗ Α.Ε. 

Ο μηνυόμενος τέλεσε το αδίκημα της υπεξαίρεσης στην υπηρεσία (258 ΠΚ) κατά του νομικού προσώπου της ΔΕΗ Α.Ε., στο οποίο είναι διευθύνων σύμβουλος. 

Ο μηνυόμενος παρανόμως ιδιοποιήθηκε χρήματα που ανήκαν στην περιουσία της ΔΕΗ ΑΕ, αφού εξοφλούσαν απαιτήσεις της, και τα παρέδωσε σε τρίτον, (το Ελληνικό Δημόσιο), ζημιώνοντας αντίστοιχα την περιουσία του νομικού προσώπου της ΔΕΗ ΑΕ., αφού οι απαιτήσεις της αυτές είχαν εξοφληθεί από τους καταναλωτές, και όμως ιδιοποιήθηκαν από τον μηνυόμενο για να παραδοθούν σε τρίτο πρόσωπο, αδιάφορο σε ποιο (περίπτωση ιδιοποίησης «υπέρ τρίτου», αφού ο δράστης ιδιοποιείται τα χρήματα στην περιουσία του, για να τα διαθέσει στη συνέχεια όπως αυτός νομίζει) και ενώ σήμερα τα χρήματα αυτά λείπουν από το ταμείο της ΔΕΗ Α.Ε. 

Κατά το άρθρο 258 περ. α` ΠΚ, υπάλληλος ο οποίος παράνομα ιδιοποιείται χρήματα ή άλλα κινητά πράγματα που τα έλαβε ή τα κατέχει λόγω αυτής της ιδιότητάς του και αν ακόμα δεν ήταν αρμόδιος γι` αυτό, τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον έξι μηνών. Από την εν λόγω διάταξη, προκύπτει, ότι για τη στοιχειοθέτηση του προβλεπόμενου από αυτήν εγκλήματος της υπεξαίρεσης στην υπηρεσία, το οποίο περιλαμβάνει την αντικειμενική υπόσταση της κατά το άρθρο 375 παρ. 1 υπεξαίρεσης με επαύξηση της ποινής, απαιτείται: α) παράνομη ιδιοποίηση ξένων (ολικά ή εν μέρει) κινητών πραγμάτων ή χρημάτων, τέτοια δε θεωρούνται εκείνα τα οποία βρίσκονται σε ξένη, σε σχέση με το δράστη, κυριότητα, με την έννοια κατά την οποία αυτή εκλαμβάνεται στο αστικό δίκαιο, β) ιδιότητα του δράστη ως υπαλλήλου, κατά την έννοια του άρθρου 13 στοιχ. α` ΠΚ, όπως αυτή διευρύνεται με το άρθρο 263α` του ίδιου Κώδικα, γ) ο υπάλληλος να έλαβε ή να κατέχει τα κινητά πράγματα ή τα χρήματα υπό την υπαλληλική ιδιότητα, αδιάφορα αν ήταν αρμόδιος ή όχι γι` αυτό. Ιδιοποίηση δε αποτελεί κάθε ενέργεια ή παράλειψη του δράστη, η οποία καταδηλώνει τη θέλησή του να εξουσιάζει και διαθέτει το πράγμα σαν να είναι κύριος. Υποκειμενικά απαιτείται η ύπαρξη δόλου, ο οποίος ενέχει τη γνώση του δράστη ότι το πράγμα ή τα χρήματα είναι ξένα (ολικά ή εν μέρει) ως προς αυτόν και ότι τα έλαβε ή τα κατέχει υπό την υπαλληλική του ιδιότητα, καθώς και τη θέληση να τα ιδιοποιηθεί παράνομα, δηλαδή χωρίς τη συγκατάθεση του ιδιοκτήτη (ΑΠ 571/2008). 

Αποτελεί ιδιοποίηση οποιαδήποτε ενέργεια ή παράλειψη του δράστη με την οποία εκδηλώνεται η θέλησή του να έχει τα χρήματα ή πράγματα σαν να ήταν κύριος αυτών (ΑΠ 407/2007), λ.χ. με κατάθεση τους σε λογαριασμό του ή παράδοσή τους σε τρίτον (Μ. Μαργαρίτης Ποινικός Κώδικας Ερμηνεία άρθρου 258 αριθμός 3) 

Η ιδιοποίηση χρημάτων καταθετών από υπάλληλο Τράπεζας μπορεί να γίνει και με τη λογιστική μεταφορά τους σε λογαριασμό του δράστη ή τρίτου (ΑΠ 1949/2002). 
Αν για οιοδήποτε λόγο κριθεί ότι δεν συντρέχει δόλος υπεξαίρεσης, τότε έχει πληρωθεί η αντικειμενική υπόσταση του άρθρου 257 ΠΚ (εκμετάλλευση εμπιστευμένων πραγμάτων). 

Επίσης τελέστηκε το αδίκημα του άρθρου 259 ΠΚ (παράβαση καθήκοντος). 

Β) ΜΕ ΘΥΜΑΤΑ ΕΜΑΣ ΤΟΥΣ ΜΗΝΥΤΕΣ 
1) Ο μηνυόμενος τέλεσε το αδίκημα του άρθρου 232Α ΠΚ καθόσον με πρόθεση δεν συμμορφώνεται με την διάταξη της ως άνω αποφάσεως του ΣτΕ, και εξακολουθεί να μας απειλεί με διακοπή ρεύματος, παρ΄ όλο που έχουμε εξοφλήσει πλήρως το ρεύμα, και το μόνο που εξακολουθούμε να οφείλουμε είναι το ΕΕΤΗΔΕ, για το οποίο όμως υπάρχει απαγόρευση διακοπής ρεύματος, βάσει της ως άνω αποφάσεως. 

Ο δόλος του μηνυόμενου, που οφείλεται στις εισπρακτικές επιδιώξεις του, αποδεικνύεται από το ότι παρά τις διαμαρτυρίες μας, εξακολουθεί να μας εμφανίζει ως οφειλέτες/τριες ηλεκτρικού ρεύματος, για να «παρακάμψει», όπως θεωρεί, τις διατάξεις της ως άνω αποφάσεως, ενώ θα μπορούσε να μας παραδώσει βεβαιώσεις ότι δεν οφείλουμε ηλεκτρικό ρεύμα και να μην μας απειλεί με διακοπές ρεύματος, ενώ το μόνο που οφείλουμε είναι το ΕΕΤΗΔΕ. 

2) Ο μηνυόμενος τέλεσε το αδίκημα της εκβίασης (άρθρο 385 ΠΚ), τουλάχιστον σε απόπειρα, αφού μας απειλεί ότι θα μας διακόψει την παροχή ρεύματος, προκειμένου να καταβάλουμε εκ νέου, για 2η φορά το ποσό του ηλεκτρικού ρεύματος, το οποίο ήδη έχουμε καταβάλει, και το έχουμε δηλώσει εγγράφως δια των ως άνω εξωδίκων δηλώσεών μας ότι το έχουμε καταβάλει. 

Παρ΄ όλα αυτά, ο μηνυόμενος, δια της απειλής της διακοπής ρεύματος, επιχειρεί να αποκομίσει όφελος (η επιχείρηση ΔΕΗ Α.Ε.) που δεν δικαιούται, αφού η απαίτηση της ΔΕΗ Α.Ε. έχει εξοφληθεί από εμάς και ο μηνυόμενος επιχειρεί με απειλές να την εισπράξει αχρεωστήτως για δεύτερη φορά, ήτοι επιχειρεί να αποκομίσει ο ίδιος ή τρίτος παράνομο περιουσιακό όφελος κατ΄ άρθρον 385 ΠΚ. 

Ως απειλή νοείται κάθε συμπεριφορά που ενέχει προαγγελία κακού που εξαρτάται από τη βούληση του δράστη και αποσκοπεί στον επηρεασμό της βούλησης του τρίτου που ουσιαστικώς πειθαναγκάζεται να υποκύψει και να αποδεχθεί τις προτάσεις του δράστη (ΑΠ 1947/2006). 

Επισημαίνουμε και πάλι ότι τα ως άνω αδικήματα τελέστηκαν εναντίον μεγάλου αριθμού καταναλωτών, εκτός από εμάς τους μηνυτές/μηνύτριες, συνεπώς τα ποσά ανέρχονται σε μεγάλο ύψος που καθιστούν απαραίτητη την διερεύνηση πράξεων σε βαθμό κακουργήματος.   


ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ 

Μηνύουμε τον ανωτέρω Αρθούρο Ζερβό και κάθε άλλον υπεύθυνο για τα ως άνω αδικήματα, καθώς και κάθε συμμέτοχο, συνεργό ή ηθικό αυτουργό τους καθώς και για κάθε άλλο αδίκημα που τυχόν προκύψει από την διερεύνηση της υπόθεσης και ζητούμε την κατά νόμο ποινική δίωξη και τιμωρία κάθε υπευθύνου. 
Δηλώνουμε ότι παριστάμεθα ως πολιτικοί ενάγοντες/ενάγουσες στην ποινική προδικασία και κύρια διαδικασία και ζητούμε την επιδίκαση σε έναν/μία εξ ημών του ποσού των ....... ευρώ, λόγω ηθικής βλάβης, που μας προξένησε ο μηνυόμενος με τις περιγραφόμενες στην παρούσα αξιόποινες πράξεις του, με ρητή επιφύλαξη ως προς το επιπλέον ποσό να το αναζητήσουμε από τα αρμόδια αστικά δικαστήρια. 

Μάρτυρα καλούμε τον ………………………………………………….. 

Πληρεξούσιο και αντίκλητό μας διορίζουμε τον δικηγόρο Αθηνών …………………………………………………., 

Αθήνα, …………………. 

Οι μηνυτές/μηνύτριες. 

Πέμπτη 13 Σεπτεμβρίου 2012

Ορισμός και πρακτικές της κοινωνικής αλληλεγγύης

 Της Ελένης Πορτάλιου


Η αλληλεγγύη αποτελεί -πρέπει να αποτελεί- θεμελιακή αρχή και πρακτική της Αριστεράς, συνεκτικό δεσμό των λαϊκών τάξεων που μάχονται κατά του χρηματοπιστωτικού καπιταλισμού και βάση της σοσιαλιστικής κοινωνίας στην οποία αποσκοπούμε.

Ο νεοφιλελευθερισμός κυριάρχησε έχοντας πρώτα τραυματίσει βαθιά τις αξιακές αρχές της Αριστεράς, δηλαδή τις ιδέες της συνύπαρξης, της συμπάθειας, της συλλογικότητας, της κοινότητας, του ενεργού ενδιαφέροντος για τον άλλο, της αλληλεγγύης, ιδέες που και η ίδια η Αριστερά εγκατέλειπε σταδιακά, στο όνομα της ατομικής ευημερίας μέσα σε μια διαιρεμένη και άνιση κοινωνία. Χιλιάδες ατομικοί εγωισμοί, που απελευθέρωσαν οι ανταγωνιστικές, αγοραίες ιδεολογίες, θρυμμάτισαν τον κοινωνικό ιστό και επικάθησαν στα διαλυμένα ιστορικά δίκτυα των πολιτικών, συνδικαλιστικών και των άλλων κοινωνικών συνενώσεων.

Ο λαϊκός κόσμος στη χώρα μας, έχοντας απωλέσει τη δύναμη του «εμείς», βρέθηκε αφοπλισμένος όταν ξεκίνησε η συνδυασμένη ευρωπαϊκή και εθνική επίθεση εναντίον της εργασίας, της δημόσιας ιδιοκτησίας και των κοινών αγαθών. Ο συνδικαλισμός, ή καλύτερα μια σκιά του, είχε περιοριστεί στους «προνομιούχους», η ανασφάλιστη και μαύρη εργασία ήταν εκτός, όπως και ο δύσκολος συνδικαλισμός στον ιδιωτικό τομέα. Η ΓΣΕΕ και η ΑΔΕΔΥ επόπτευαν μια θρυμματισμένη σε επιμέρους συμφέροντα κοινωνική βάση, όπου οι ειδικές κατηγορίες διέσωζαν ό,τι μπορούσαν να διασώσουν από το ειδικό εργασιακό τους καθεστώς. Η αλληλεγγύη των αποκάτω ήταν ένα αδειανό πουκάμισο, που ακόμα και σήμερα δεν έχει αποκτήσει ουσιαστικό περιεχόμενο.

Εν τω μεταξύ, η γενικευμένη φτωχοποίηση της κοινωνίας εξακολουθεί να τέμνεται από ανισότητες - στην πιο ακραία εκδοχή τους βρίσκεται η πείνα, η έλλειψη στέγης, η στέρηση από στοιχειώδεις κοινωνικές υπηρεσίες, όπως η περίθαλψη και το σχολείο. Όσοι στην Αριστερά κλείνουν τα μάτια τους στην ανθρωπιστική κρίση και στις ευθύνες και του δικού μας χώρου για το πώς φτάσαμε ώς εδώ, εξακολουθούν να βαδίζουν σε λάθος δρόμο.
Οι ηχηρές καταγγελίες των Μνημονίων, των εκποιήσεων, της ληστείας των εισοδημάτων, δεν παράγουν αυτόματα λαϊκή αυτοργάνωση και μαζική αντίσταση, ώστε αυτές οι αντιδραστικές πολιτικές ν' ανατραπούν. Η στρατηγική της ανασύνταξης του λαϊκού κινήματος, της λαϊκής αυτοοργάνωσης και πρωτοβουλίας, πρέπει να έχει ως σημαία της την αλληλεγγύη μεταξύ των κοινωνικών τάξεων που έχουν κάθε συμφέρον να ανατρέψουν τη σημερινή βαρβαρότητα.

Η υλική βάση των κοινωνικών συμμαχιών που μπορεί να φέρουν στην κυβέρνηση την Αριστερά πρέπει να βασιστεί, μέσω της αλληλεγγύης ως αξίας και πρακτικής, σε νέες μορφές παραγωγικής και κοινωνικής οργάνωσης. Αυτή η στρατηγική, στον βαθμό που αφορά τον ΣΥΡΙΖΑ, σημαίνει ριζική απογραφειοκρατικοποίησή του. Σημαίνει αποδέσμευση από τον γραφειοκρατικό κρατισμό τόσο στα συνδικάτα όσο και στην αυτοδιοίκηση, συγκρότηση νέων κοινωνικών μορφών και πρωτοβουλιών αγώνα και ανασύσταση μιας διαλυόμενης παραγωγής και αποσυντονισμένης κοινωνίας.

Επιμένω στην πολιτική διάσταση των πραγμάτων γιατί, ενώ πρέπει να δρούμε άμεσα και ήδη ο χώρος μας προχωρεί έμπρακτα στη δημιουργία δομών και παραδειγμάτων που νοηματοδοτούν την αλληλεγγύη σήμερα, χρειάζεται ταυτόχρονα να κατανοήσουμε σε βάθος το δικό μας σχέδιο για την έξοδο από την κρίση, να το υπερασπιστούμε εντός και εκτός του ΣΥΡΙΖΑ και να οικοδομήσουμε σταδιακά τους αναγκαίους θεσμούς για την επιτυχία του.

Το ιστορικό παράδειγμα
Μια αναφορά στην ιστορία μας. Το ΕΑΜ, ο ΕΛΑΣ και όλες οι αριστερές οργανώσεις της Εθνικής Αντίστασης οργάνωσαν ένα πολύπλευρο και συγκλονιστικό παγκόσμια αγώνα κατά της γερμανικής κατοχής, ο οποίος έδωσε και ένα υπόδειγμα νέας κοινωνικής και πολιτικής οργάνωσης στις περιοχές της Ελεύθερης Ελλάδας. Η αλληλεγγύη του λαού ήταν μια ηθική εποποιΐα, το ΕΑΜ, κυρίως μέσω της Εθνικής Αλληλεγγύης -της πρώτης αντιστασιακής οργάνωσης που ιδρύθηκε στις 28.5.1941-, έδωσε τη μάχη της λαϊκής επιβίωσης, συνθήκης εκ των ων ουκ άνευ για να προχωρήσει ο εθνικοαπελευθερωτικός αγώνας. Η Ε.Α. ξεκίνησε με στόχο την επιβίωση των αγωνιστών στις φυλακές και προχώρησε σε μαζικά συσσίτια, σε διανομή φαγητού και χρημάτων, αλλά και στη δημιουργία παιδικών σταθμών, φαρμακείων, λαϊκών ιατρείων, στην ανοικοδόμηση κατεστραμμένων κατοικιών κ.λπ. Τα 3 εκατομμύρια μέλη της δείχνουν ότι πρόκειται για μαζική αλληλέγγυα αυτοοργάνωση της κοινωνίας, που ενέτασσε τη δράση της στον στόχο της εθνικής και κοινωνικής απελευθέρωσης.

Οι σημερινές ανάγκες
Φυσικά δεν ζούμε σε συνθήκες κατοχής ούτε θέλουμε να υποκαταστήσουμε κοινωνικές λειτουργίες του κράτους. Ζούμε, όμως, ήδη, σε συνθήκες ανθρωπιστικής κρίσης και το πρόβλημα είναι σοβαρότερο στις μεγάλες πόλεις και ιδιαίτερα στην Αθήνα. Πρέπει, λοιπόν, να διασώσουμε το κοινωνικό κράτος κεντρικά και στην τοπική αυτοδιοίκηση. Ιδιαίτερα το κοινωνικό κράτος στους δήμους -διακύβευμα σήμερα ενός πρωτοφανούς κοινού αγώνα μεταξύ δημοτικών αρχών, εργαζομένων και δημοτών- αποτελεί τη μοναδική ασπίδα προστασίας των ευάλωτων, των ευπαθών ομάδων και εκατομμυρίων ανθρώπων που αδυνατούν να επιβιώσουν. Η επιτυχία αυτού του αγώνα συναρτάται με τη συγκρότηση ενός δικτύου οργανώσεων και ομάδων - δημοτικές αρχές και κινήσεις της ριζοσπαστικής Αριστεράς, σωματεία εργαζομένων στους δήμους και κινήσεις πολιτών, που θα επιβάλλουν λύσεις και θα αποτελέσουν στο μέλλον τον οργανωμένο λαό μιας αριστερής κυβέρνησης. Αυτή τη μάχη δίνουμε σήμερα, ταυτόχρονα, όμως, χρειάζεται να ενεργοποιηθεί η κοινωνία ώστε να διεκδικήσει αλλά και να καλύψει όσες ανάγκες μπορεί και δεν καλύπτονται, τουλάχιστον για τα πιο ασθενή μέλη της.

Ας δούμε ένα παράδειγμα από την εμπειρία της Ανοιχτής Πόλης. Όταν τα παιδιά λιποθυμούν από ασιτία στα σχολεία, η Ανοιχτή Πόλη επιχειρεί να κινητοποιήσει ένα δίκτυο εκπαιδευτικών και να διεκδικήσει από τον δήμο να καλύπτει, σύμφωνα με τις ανάγκες που οι εκπαιδευτικοί διαπιστώνουν, τη σίτιση των παιδιών. Παράλληλα η Ανοιχτή Πόλη στηρίζει τα παιδιά με ενισχυτική διδασκαλία και πολιτιστικές εκδηλώσεις στα σχολεία, με τη συμμετοχή της στην εκμάθηση ελληνικής γλώσσας σε μετανάστες κ.λπ.
Επίσης, συγκεντρώνει είδη πρώτης ανάγκης, όπως γάλα, οργανώνει συλλογικές κουζίνες και χαριστικά παζάρια με βιβλία και παιχνίδια, στην ουσία λειτουργεί ανακυκλώνοντας κοινωνικά αγαθά χρήσιμα, που μέχρι σήμερα έμεναν στα αζήτητα, και ενεργοποιεί την υπαρκτή κοινωνική διαθεσιμότητα.

Το μεγάλο στοίχημα εδώ είναι η εμπλοκή των ίδιων των ανθρώπων που έχουν άμεση ανάγκη, η συμβολή τους στο έργο που γίνεται, η απόρριψη του στίγματος της φτώχειας και της αποτυχίας, το οποίο συνήθως εσωτερικεύουν για να οδηγηθούν έτσι στην παραίτηση και την απελπισία. Οι περισσότεροι μπορεί ανά πάσα στιγμή να βρεθούμε στη θέση αυτού που χρειάζεται στήριξη για τα στοιχειώδη.

Τα δίκτυα αλληλεγγύης είναι καταφύγια απέναντι στην απομόνωση και τη μοναξιά. Να υπάρχει, για τον καθένα και την κάθε μία, μια πόρτα να χτυπήσει, ένα τηλέφωνο να καλέσει για βοήθεια. Απ' αυτή την άποψη της αυτενέργειας, της συμμετοχής, της αποενοχοποίησης και της αξιοπρέπειας των θυμάτων της κρίσης - πιστεύω ότι η προσφορότερη κοινωνική δομή, στην οποία θα πρέπει να αποβλέπει ο ΣΥΡΙΖΑ, είναι Στέκια ή Λέσχες Αλληλεγγύης στις πόλεις και τις γειτονιές των μεγάλων πόλεων, που θα στεγάζουν διαφορετικές δράσεις: από σίτιση και ανταλλαγή χρήσιμων ειδών και υπηρεσιών μέχρι νομική στήριξη και αυτοργάνωση δανειοληπτών, επιτροπές ενάντια στα χαράτσια κ.λπ.

Η αλληλεγγύη ως στοιχείο στρατηγικής
Χρειάζεται μια απάντηση σε όσους αποποιούνται τη συζήτηση και τη συμμετοχή, επικαλούμενοι τον κίνδυνο να περιπέσουν στη φιλανθρωπία. Πρώτ' απ' όλα η φιλανθρωπία είναι ατομική κοινωνική πρακτική, ενώ η αλληλεγγύη στην οποία αναφερόμαστε αποτελεί βασική αρχή του πολιτικού σχεδίου ανατροπής της σημερινής κατάστασης και οικοδόμησης μιας νέας οικονομίας και κοινωνίας. Εξάλλου, συνιστά υπεροψία και υποκρισία το να στηλιτεύουμε την κοινωνική αλληλεγγύη στον ιδιωτικό βίο, δηλαδή αυτό που παραδοσιακά έκαναν ο ένας για τον άλλο οι άνθρωποι σε κοινωνίες οι οποίες δεν ήταν απρόσωπες και αποξενωμένες όπως οι δικές μας. Η «βοήθεια στο σπίτι» είναι δημόσιος θεσμός που αγωνιζόμαστε να διασώσουμε από το αδηφάγο Μνημόνιο, αλλά αν εγκαταλείπουμε τον ηλικιωμένο της διπλανής πόρτας περιμένοντας το κράτος, είμαστε κοινωνικά ανενεργοί αν όχι αδιάφοροι και κυνικοί. Στερούμαστε δηλαδή βασικά νοήματα και σχέσεις μιας κοινωνίας, η οποία αγωνίζεται για τα κοινά αγαθά, για ν' ανακτήσει και να επαναθεσμίσει τον δημόσιο χώρο, αλλά και για να υπερβεί σταδιακά το κράτος (δημιουργώντας αυτόνομες μορφές κοινωνικής οργάνωσης) και την αποξένωση των ανθρώπων από τον εαυτό τους και τους άλλους. Σε κάθε περίπτωση, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν κινητοποιείται για να υπενθυμίζει τα αυτονόητα, αλλά για ν' αλλάζει ριζικά τα κοινωνικά δεδομένα και τις κυρίαρχες ιδεολογίες του εαυτού του.

Η κοινωνική αλληλεγγύη αποτελεί στρατηγική όχι μόνο για την επιβίωση της κοινωνίας αλλά και για την οργάνωση της παραγωγής, της οικονομίας και της συλλογικής ζωής και συμβίωσης στη βάση ενός αντικαπιταλιστικού αξιακού πρότυπου. Γι' αυτό περιλαμβάνει θεσμούς άμεσης ανταλλαγής μεταξύ παραγωγών και καταναλωτών, συνεταιριστικές μορφές που εμπίπτουν ή όχι στον νέο νόμο της κοινωνικής οικονομίας, συνεταιρισμούς παραγωγών, αδιαμεσολάβητες από το χρήμα -ευρώ ή δραχμή- ανταλλαγές, αυτοδιαχειριζόμενες μονάδες που εγκαταλείπουν οι εργοδότες, παραγωγικές μονάδες, καταναλωτικούς συνεταιρισμούς κ.λπ. κ.λπ. Ανακαλεί αρχές συλλογικής κατανάλωσης, επανάχρησης, ανακύκλωσης και αποδέσμευσης της αξίας του χρόνου από το κριτήριο της παραγωγής εμπορευμάτων για το κέρδος του κεφαλαίου. Ενεργοποιεί τη λαϊκή πρωτοβουλία και την αυτοοργάνωση.

Αν φανταστούμε τις μορφές και τις σχέσεις παραγωγής σε μια μελλοντική κοινωνία συνεταιρισμένων παραγωγών, όπως θα έλεγε ο Μαρξ, μπορούμε να κατανοήσουμε το βάθος του εγχειρήματος ανασυγκρότησης μιας αλληλέγγυας κοινωνίας που θα μπορεί να αναλάβει η ίδια τη διέξοδο από την κρίση και να δώσει πολιτική εντολή με ταυτόχρονη συμμετοχή και έλεγχο σε μια αριστερή κυβέρνηση.