Aλλοδαπές εταιρείες "αγοράζουν" τα δάνεια των Ελλήνων

Αντιμέτωποι με τον κίνδυνο της αρπαγής των προσωπικών τους περιουσιακών στοιχείων από εταιρείες του εξωτερικού βρίσκονται χιλιάδες Έλληνες δανειολήπτες. Αλλοδαπές εταιρείες με έδρα το Λουξεμβούργο, το Λονδίνο, το Αμβούργο αγοράζουν τα δικαιώματα των οφειλών τους προς τις Ελληνικές τράπεζες, με αποτέλεσμα να μπορούν ανά πάσα ώρα και στιγμή να αρπάξουν κάθε λογής περιουσιακό στοιχείο, ανάλογα με το είδος της οφειλής.

Οι εταιρείες αυτές αναφέρονται ως «σύστασης ειδικού σκοπού». Η «κερκόπορτα» για τη δραστηριοποίησή τους στην Ελλάδα άνοιξε με το νόμο 3156/2003. Ουσιαστικά αυτό που κάνουν είναι να αγοράζουν τις απαιτήσεις των δανειακών συμβάσεων από τα εγχώρια τραπεζικά ιδρύματα, έναντι ποσού το οποίο δεν ξεπερνά το 20% της συνολικής οφειλής.

Για παράδειγμα ένα στεγαστικό δάνειο των 200.000 ευρώ που κάποιος πολίτης έχει συνάψει με μια ελληνική τράπεζα, αγοράζεται από αυτές τις εταιρείες με όχι περισσότερα από 40.000 ευρώ. Στη συνέχεια αναλαμβάνουν οι ίδιες να διεκδικήσουν το υπόλοιπο της οφειλής, έχοντας στη διάθεση τους όλα τα προβλεπόμενα από το νόμο μέσα, σαν να έχουν συνάψει απευθείας με τους οφειλέτες τις συμβάσεις. Από διαταγές πληρωμής, κατασχέσεις και οτιδήποτε άλλο έχει θέσει ο νομοθέτης στο «κυνήγι» των «κακών» οφειλετών.

Εδώ Λονδίνο… σας παίρνουμε το σπίτι

Τέτοιες περιπτώσεις έχουν καταγραφεί ουκ ολίγες. Το σκηνικό είναι πάνω κάτω το ίδιο. Οφειλέτες στα όρια της απόγνωσης ξυπνούν μια ωραία ημέρα και ανακαλύπτουν ότι πλέον δεν χρωστούν στο τραπεζικό ίδρυμα από το οποίο πήραν το δάνειο αλλά σε κάποια εταιρεία του εξωτερικού που ουδέποτε έχουν έρθει οι ίδιοι σε επαφή. Και όταν απευθύνονται στην τράπεζα τότε ανακαλύπτουν ότι η δυνατότητα εκχώρησης των απαιτήσεών τους υπήρχε στα ψιλά γράμματα της σύμβασης που είχαν υπογράψει.

Το www.koutipandoras.gr παρουσιάζει σήμερα χαρακτηριστική περίπτωση δανειακής σύμβασης η απαίτηση της οποίας έχει εκχωρηθεί σε εταιρεία του εξωτερικού. Ο οφειλέτης είχε υπογράψει δανειακή σύμβαση με συγκεκριμένη τράπεζα στις 27/07/1998, από την οποία εκκρεμεί οφειλή προς την τράπεζα ύψους 1719 ευρώ. Αντί για την τράπεζας όμως, ξαφνικά έλαβε στα χέρια του επιστολή από εταιρεία με έδρα το Αμβούργο που του συνιστούσε να εξοφλήσει την οφειλή, πέφτοντας κυριολεκτικά από τα σύννεφα.

Δεμένα τα χέρια της πολιτείας

Στο μεταξύ η Ελληνική πολιτεία σηκώνει τα χέρια ψηλά για εκχωρήσεις τέτοιου είδους που έλαβαν χώρα πριν από το 2009. Έκτοτε, ψηφίστηκε νομοθετική ρύθμιση η οποία απαγορεύει στα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα την εκχώρηση απαιτήσεων σε τρίτους. Όπως χαρακτηριστικά σημειώνει στο www.koutipandoras.gr o γενικός γραμματέας καταναλωτή κ. Δημήτριος Σπυράκος «για όλες τις περιπτώσεις που έχουν εξαγοραστεί πριν από το 2009 δεν μπορούμε να επέμβουμε».

Αρκετά προβλήματα έχουν δημιουργηθεί και για όσους οφειλέτες που θέλησαν να κάνουν χρήση των διατάξεων του νόμου για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά. Οι οφειλέτες βρήκαν μπροστά τους τεράστια εμπόδια. Οι εταιρείες αυτές έχουν την έδρα τους στο εξωτερικό με αποτέλεσμα να μην μπορεί να γίνει εμπρόθεσμη επίδοση και να συμπεριληφθούν οι απαιτήσεις τους στο νόμο και έτσι να χάνουν το τρένο για την ευνοϊκή ρύθμιση των χρεών τους.

Το αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα αναμένεται να κατατεθεί ειδική νομοθετική ρύθμιση στη Βουλή η οποία θα άρει τα όποια εμπόδια, αναφορικά με τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά . Ωστόσο το πρόβλημα για χιλιάδες οφειλέτες με δανειακές συμβάσεις προ του 2009 παραμένει.

«Θα καταθέσουμε μία ρύθμιση τις επόμενες μέρες ώστε να μην υπάρχει κανένα πρακτικό πρόβλημα για τον οφειλέτη, με την οποία θα προβλέψουμε ότι σε περίπτωση που υπάρχει εκχώρηση στο εξωτερικό να ορίζεται αντίκλητος στην Ελλάδα, δηλαδή να μη χρειάζεται να επιδώσει στο εξωτερικό αλλά στην Ελλάδα» επισημαίνει στο www.koutipandoras.gr o κ. Σπυράκος.

Πηγή: Κονσερβοκούτι.gr

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΦΟΡΕΩΝ ΓΙΑ ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΑ ΧΡΙΣΤΟΥΛΑ, ΑΓΩΝΙΣΤΗ ΚΑΙ ΤΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΑ ΧΑΡΑΤΣΙΑ (αναδημοσίευση)

Από: http://antixaratsi.blogspot.com

Συγκέντρωση διαμαρτυρίας τιμής και μνήμης,

Σάββατο 7/4/12, 11πμ, Μετρό Πανόρμου.

Κάτοικοι, Σωματεία, Φορείς και συλλογικότητες των Αμπελοκήπων

Να γίνει η οργή, συλλογικός αγώνας !

Τετάρτη πρωί ένας συνάνθρωπός μας, ο Δημήτρης Χριστούλας, στην πλατεία Συντάγματος έβαλε τέρμα στη ζωή του, σε μια πράξη έσχατης πολιτικής διαμαρτυρίας, καταγγέλλοντας τους δήμιους της οικονομικής κατοχής που σχεδιάζουν τις δολοφονίες εκατομμυρίων και καλώντας τους νέους να αντισταθούν και να τιμωρήσουν αυτούς που τους στερούν το μέλλον.

Ο Δημήτρης Χριστούλας, ο γείτονάς μας, δε μας είναι άγνωστος. Τον συναντήσαμε στους αγώνες των κατοίκων της περιοχής, στις ανοιχτές συνελεύσεις, στους αγώνες ενάντια στα χαράτσια,  στις πολιτικές συγκεντρώσεις της αριστεράς. Πάλεψε μια ζωή ενάντια στην τυραννία και για την κοινωνική απελευθέρωση. Και αυτή η έσχατη πράξη του είναι μια πράξη βαθειά πολιτική, όπως βαθειά πολιτικό είναι και το μήνυμά του:

«Η κατοχική κυβέρνηση Τσολάκογλου εκμηδένισε κυριολεκτικά τη δυνατότητα επιβίωσής μου που στηριζόταν σε μια αξιοπρεπή σύνταξη που επί 35 χρόνια εγώ μόνο (χωρίς ενίσχυση κράτους) πλήρωνα γι' αυτή.

Επειδή έχω μια ηλικία που δε μου δίνει την ατομική δυνατότητα δυναμικής αντίδρασης (χωρίς βέβαια να αποκλείω αν ένας Ελληνας έπαιρνε το καλάσνικωφ ο δεύτερος να ήμουν εγώ) δεν βρίσκω άλλη λύση από ένα αξιοπρεπές τέλος πριν αρχίσω να ψάχνω στα σκουπίδια για τη διατροφή μου.

Πιστεύω πως οι νέοι χωρίς μέλλον, κάποια μέρα θα πάρουν τα όπλα και στην πλατεία συντάγματος θα κρεμάσουν ανάποδα τους εθνικούς προδότες όπως έκαναν το 1945 οι Ιταλοί στο Μουσολίνι»

Το αίμα του συναγωνιστή μας αφήνει βαριά την ευθύνη πίσω του. Η θυσία σου δε θα πάει χαμένη. Θα συνεχίσουμε να παλεύουμε με όλες μας τις δυνάμεις ενάντια σ’ όλους και όλα που μας στερούν τη ζωή, ενάντια στην οικονομική, πολιτική και αστυνομική τρομοκρατία της κυβέρνησης και του κράτους, τη λεηλασία των δανειακών συμβάσεων, την ξένη «κηδεμονία». Ο αγωνιζόμενος λαός μπορεί να ανατρέψει το μαύρο μέτωπο συγκυβέρνησης και τρόικας, να διεκδικήσει μια ζωή άξια να τη ζεις και τον πλούτο που του ανήκει.

         ΚΑΜΙΑ ΘΥΣΙΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ

        ΚΑΜΙΑ ΘΥΣΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΕΥΡΩ

         ΔΕ ΘΑ ΠΛΗΡΩΣΟΥΜΕ ΕΝΑ ΧΡΕΟΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΟ ΜΑΣ

        ΝΑ ΦΥΓΟΥΝ ΤΩΡΑ! ΕΝΩΜΕΝΟΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΤΟΥΣ ΑΝΑΤΡΕΨΟΥΜΕ

Συγκέντρωση διαμαρτυρίας τιμής και μνήμης,

Σάββατο 7/4/12, 11πμ, Μετρό Πανόρμου.

Κάτοικοι, Σωματεία, Φορείς και συλλογικότητες των Αμπελοκήπων

Η επιστολή της κόρης του:

<<Το ιδιόχειρο σημείωμα του πατέρα μου, δεν αφήνει κανένα περιθώριο για παρερμηνείες. Σε όλη τη ζωή υπήρξε ένας αριστερός αγωνιστής, ένας ανιδιοτελής οραματιστής.

Η συγκεκριμένη πράξη του τέλους, είναι μια συνειδητή πολιτική πράξη, απολύτως συνεπής με όσα πίστευε και έπραττε όσο ζούσε. Στην πατρίδα μας, στην Ελλάδα, σκοτώνουν τα αυτονόητα.

Για κάποιους, για ΄΄ τα πεισματάρικα παιδιά της χίμαιρας΄΄, σε μια τέτοια κατάσταση, η αυτοκτονία μοιάζει αυτονόητη, όχι σα φυγή αλλά σαν κραυγή αφύπνισης.

Για το λόγο αυτό προσλαμβάνει ένα άλλο περιεχόμενο, αυτό το περιεχόμενο που τραγουδήσαμε παρέα για πρώτη φορά στη συναυλία του αγαπημένου μας Μίκη το 75, που τραγουδάγαμε πάντα στις δικές μας γιορτές και για τους δικούς μας νεκρούς. .. Κοιμήσου πατέρα, κι εγώ τραβάω στα αδέρφια μου και παίρνω τη φωνή σου.

Μόνο αυτό ονειρευόσουν για τους νέους και νομίζω τα κατάφερες.

Στο σημείο που έφυγες υπάρχει το σημείωμα, ενός νέου ΄΄ To όνομα του νεκρού σήμερα είναι Δημοκρατία..μα είμαστε 11 εκατομμύρια οι ζωντανοί και το όνομα μας είναι Αντίσταση>>.

Έμμυ Χριστούλα

Κι' όμως, ένας άλλος κόσμος γεννιέται...(αναδημοσίευση)

Από: http://e-apenanti.blogspot.com/

Λαχανόκηπος στου Ψυρρή...

Φωτογραφία του Δημήτρη Θεοδόση

Το "Σύστημα D" αναφέρεται σε όλες τις οικονομικές δραστηριότητες 

που λαμβάνουν χώρα εκτός του οπτικού πεδίου 

και του ελέγχου της κυβέρνησης.

..........

Σήμερα, το σύστημα D είναι ο τρόπος με τον οποίο οι άνθρωποι επιβιώνουν. 

Ήδη οι μισοί εργάτες σε όλο τον κόσμο είναι μέρος αυτού του συστήματος 

και αν ήταν πολίτες της ίδιας χώρας, αυτή θα ήταν η δεύτερη μεγαλύτερη 

οικονομία στη γη, με ΑΕΠ 10 τρις δολάρια. Με άλλα λόγια, με τη στοιχειώδη 

πολιτική ένωση, το σύστημα D θα ήταν μία υπερδύναμη.

Robert Neuwirth (αμερικανός δημοσιογράφος).

Συνέντευξη στον Γιάννη Μπαμπούλια, με αφορμή την 

κυκλοφορία του βιβλίου του Stealth of Nations. 

Περιοδικό ΜΟΝΟ τεύχος 3.

(ολόκληρη η συνέντευξη εδώ)

Ξεκινώντας από αυτή τη διαπίστωση του Robert Neuwirth, διαπίστωση που δεν αμφισβητούν όλοι οι ανά τη γή οικονομολόγοι, μιλώντας και αυτοί για μια παραοικονομία της τάξης του 25% σε παγκόσμια κλίμακα, θα δούμε το μέγεθος αυτό να αποκτά ακόμη μεγαλύτερες διαστάσεις με την πάροδο του χρόνου. Η διαρκώς επιτεινόμενη συσώρευση πλούτου, επιζητώντας ν' αποκτήσει θηριώδεις διαστάσεις, έρχεται ολοένα και περισσότερο αντιμέτωπη με τη θέληση κρατών, κοινωνιών, ομάδων και ατόμων να αντισταθούν στη λεηλασία, να διεκδικήσουν ένα μερίδιο από την παραγόμενη αξία, ένα πιάτο επιβίωσης.

Είναι η αδήριτη ανάγκη που τα εκατομμύρια των παραοικονομούντων θα γίνουν-αν δεν έχουν γίνει ήδη- δίς εκατομμύρια πληθυσμού. Από την άλλη η οργανωμένη οικονομία, υποταγμένη στις "ανάγκες" των αγορών θα επεδράμει όλο και πιο πολύ στα εισοδήματα και τις κεκτημένες αξίες και ελευθερίες των δισεκατομμυρίων τούτου του πλανήτη. Και έχει πολλά όπλα. Τη φορολογία και τους φοροεισπρακτικούς μηχανισμούς, τα τοκογλυφικά δάνεια, τις νομικές και θεσμικές θωρακίσεις που της προσφέρουν οι υποταγμένες κυβερνήσεις, τις τιμές των αναγκαίων για την επιβίωση αγαθών, τον βιολογικό έλεγχο κάθε νοήμονος ή μη οργανισμού και τέλος, τις υποβαλλόμενες από τις αγορές "ανάγκες" των κυβερνήσεων, π.χ. οπλικά συστήματα, συστήματα "ασφαλείας", κ.α.

Αν εξετάσουμε αφ' ενός μεν το συσσωρευμένο χρέος των Η.Π.Α που ξεπέρασε τα 14 τρίς δολάρια και αφ' ετέρου το ετήσιο έλειμμα του ομοσπονδιακού προϋπολογισμού τους που αγγίζει το 1,4 τρίς, θα διαπιστώσουμε ότι το 70% αυτού του χρέους αλλά και του ετήσιου ελείμματος αφορά άμυνα και ασφάλεια. Και φυσικά δεν υπολογίζεται σε αυτά τα μεγέθη η εκτύπωση χρήματος, περίπου 4,3 τρις, για τις ανάγκες των τραπεζών.  

Η παράλληλη παραοικονομία των 10 τρίς ετησίως θα γιγαντώνεται όσο θα γιγαντώνεται η άλλη παραοικονομία, αυτή των τραπεζών και των αγορών. Θα οδηγηθούμε έτσι σ' έναν πόλεμο παραοικονομιών, στον οποίο η κάθε πλευρά θα έχει τα δικά της όπλα. Οι μεν αγορές όσα προείπαμε ακονισμένα με εκβιασμούς και διλήμματα, καταστολή και πολεμικές απειλές, οι δε εξαθλιωμένοι το όπλο της άρνησης της σφαγής των, άρνηση κατανάλωσης, άρνηση πληρωμών, άρνηση αγορών από "θεσμοθετημένους" πωλητές και αλυσίδες πολυεθνικών. Ο πόλεμος αυτός θα εκφραστεί είτε με πολιτικούς και κοινωνικούς όρους, είτε, και σε παράλληλη τροχιά, με οικονομικούς όρους. Αυτοί οι τελευταίοι φαίνεται να είναι και οι μόνοι που υπολογίζει πλέον σοβαρά η παραοικονομία των τραπεζών, οι μόνοι που καταφέρνουν να πληγώνουν το σώμα της. Πληγές που αν εξαπλωθούν και δεν βρεθεί το φάρμακο να τις επουλώσει, θα κακοφορμίσουν.

Γι' αυτό και καταφεύγει συνεχώς σε νέους, αυστηρότερους, νόμους, σε νέες ραμποειδείς φορολογικές επιδρομές, σε αυξήσεις τιμών κοινωνικών αγαθών, σε κατασχέσεις περιουσιών, ξεκινώντας από αυτές της κρατικής περιουσίας και καταλήγοντας στις περιουσίες των ιδιωτών "οφειλετών". Αλλά και σε θωρακίσεις κεκτημένων ή και σε μονοπώληση κοινωνικών και αναγκαίων για την επιβίωση αγαθών, στην απαγόρευση παραγωγής από ανεξάρτητες ομάδες βασικών ειδών διατροφής (ιδιοκαλλιέργεια - Νόμος Η.Π.Α S510 "Περί Εκσυγχρονισμού της Ασφάλειας των Τροφίμων"), στην ουσία στην απαγόρευση της απεμπλοκής των κοινωνιών από την εξάρτηση των πέντε-δέκα πολυεθνικών. 

Από την άλλη, πολλές εταιρείες ακόμη και πολυεθνικές, προσπαθούν να αναχαιτίσουν αυτό το κύμα φυγής από τα προϊόντα τους, λανσάροντας νέες πολιτικές προσέγγισης καταναλωτών. Υπερασπιζόμενες τη δήθεν οικολογία, τα προϊόντα ιδιωτικής ετικέτας, την παραγωγή πιστών αντιγράφων προϊόντων φετίχ. Είναι προβλέψιμο ότι αυτός ο κλάδος της παγκόσμιας οικονομίας, ο κλάδος εμπορίου μαζί με τον κλάδο παραγωγής θα αισθανθούν τη μεγαλύτερη πίεση από τις πολιτικές του νεοφιλελευθερισμού. Αντίθετα, από τις γνωστές πολυεθνικές, τους παραγωγούς του φόβου, τους εμπόρους του πολέμου και τον τριτογενή τομέα των υπηρεσιών του χρήματος που αποκομίζουν τη μερίδα του λέοντος από την παγκόσμια παραγωγή.

Και αυτό είναι κάτι σύμφυτο με τη φύση του καπιταλιστικού συστήματος του αιώνα που μας πέρασε και αυτού που διανύουμε. Η παραγωγή και η κατανάλωση και το εξ' αυτών προσποριζόμενο κέρδος δεν είναι στις άμεσες πλέον προτεραιότητες του κεφαλαίου, μιας και προϋποθέτει καταναλωτές οικονομικά εύρωστους. Έτσι μαζί με το μαρασμό της παραγωγής (βλέπε ύφεση) θα συμπορευτεί για δεκαετίες και η ανεργία, αναδεικνύοντας τον φαύλο κύκλο σαν "ύψιστο αξίωμα και επιβαλλόμενη ισορροπία" στο ύστατο αυτό στάδιο του συστήματος. Πληθυσμός και εργαζόμενοι σε πλεόνασμα.

Ένα φάντασμα θα πλανιέται πάνω από τον πλανήτη. Το φάντασμα αυτών που διεκδικούν να επιζήσουν στη Χιροσίμα των αγορών. Και θα είναι αυτοί οι πληθυσμοί μερικά δίς του πλανήτη. Η επαγγελθείσα μετά τον 2ο παγκόσμιο πόλεμο κοινωνική ισορροπία και ειρήνη, η ευημερία όλου του πληθυσμού της γής είναι εμπόδιο στα σχέδια των αγορών και πρέπει να παραγκωνισθεί από τις προτεραιότητες των κυβερνήσεων. Το περίσσευμα της εργασίας συσωρευμένο ή τρέχον, με τη μορφή φόρων, και όχι μόνον, θα πρέπει να διοχετεύεται στις τσέπες των δανειστών των κρατών. Ο οποίοι θα εξακολουθούν να μην πληρώνουν κανέναν φόρο (βλέπετε εδώ).

*******

Στη συνέντευξη Ο Robert Neuwirth δεν ρωτήθηκε για κάτι που προφανώς δεν χωράει στα 10 τρις. Δεν ρωτήθηκε για το παγκόσμια εξαπλούμενο κίνημα Δεν Πληρώνω. Ειδικά σε χώρες που "μπήκαν στο μάτι" των δανειστών, όπως η Ελλάδα, η Ισλανδία και η Ιρλανδία (βλέπε εδώ και εδώ). Δεν ρωτήθηκε επίσης για το μέγεθος της αντίστασης μέσω της άρνησης κατανάλωσης ή της κατανάλωσης προϊόντων έξω από το κύκλωμα του εμπορίου (αλληλέγγυο εμπόριο, συλλογικές κουζίνες και κοινωνικά συσίτια, ανταλαγή προϊόντων, κατανάλωση ιδίας παραγωγής, συγκομιδές από αζήτητα αγροτικά προϊόντα, τράπεζες χρόνου, κ.α.). Δύο μεγέθη που αυξάνουν το μέγεθος της παραοικονομίας των λαών.

Μόνον η μείωση κατανάλωσης καυσίμων και τσιγάρων στη χώρα μας εξέτρεψε τον προϋπολογισμό του 2011 κατά 1,7 δίς σε φόρους κατανάλωσης σύμφωνα με τα αποτελέσματα έκθεσης του υπουργείου οικονομικών προς την τρόϊκα. Αν υπολογίσουμε τις απώλειες σε πωλήσεις και φόρο εισοδήματος όσων εμπλέκονται στο κύκλωμα εμπορίας αυτών των αγαθών, φθάνουμε στα 2,2 δίς. Δεν υπολογίζονται εδώ οι απώλειες κερδών, θέσεων εργασίας και ασφαλιστικών εισφορών. Βλέπουμε δηλαδή ότι πάνω από το 4,5% των εσόδων του προϋπολογισμού (δεν συνυπολογίζονται οι ασφαλιστικές εισφορές και οι επιδοτήσεις της ανεργίας) χάθηκαν από μια υπαγορευμένη από τις ίδιες τις πολιτικές της κυβέρνησης απαγόρευση κατανάλωσης.

*******

Κι' αν αποφασίσουμε να γενικεύσουμε τον πόλεμο ; Αν αποφασίσουμε να 

σηκώσουμε το γάντι που μας πέταξαν οι πολιτικές των αγορών ; 

Προς το παρόν απαντάμε σε αυτόν τον ακήρυχτο πόλεμο μεμονωμένα και σπασμωδικά. Αρνούμενοι να καταναλώσουμε τα προϊόντα και τις υπηρεσίες των, αρνούμενοι να εξοφλήσουμε τα δάνειά τους, τα χαράτσια και τους φόρους. Όμως είναι δεκάδες τα μέτωπα πολέμου που πρέπει να ανοίξουν, είναι σκοτεινός ακόμη ο δρόμος της απελευθέρωσης από τα δεσμά των αγορών. Η σύνταξη ενός λυτρωτικού λόγου από τη μεριά των οργανωμένων κοινωνικών και πολιτικών σχηματισμών που επαγγέλονται έναν άλλο κόσμο καθυστερεί. Όμως είναι ύψιστη προτεραιότητα να στερήσουμε το οξυγόνο από τη μηχανή κέρδους που τροφοδοτεί και συν το χρόνο ισχυροποιεί την πολιτική, κοινωνική και οικονομική καταπίεση και διαρκώς θα επιτείνει την κοινωνική εξαθλίωση. Είναι προσωπικό και κοινωνικό στοίχημα να διαρρήξουμε τον ιστό του αυτοεγκλωβισμού μας στους μηχανισμούς της αγοράς, να σπάσουμε τις αλυσίδες της υποδούλωσή μας.

Όμως...

   η Σοφία με τις κότες "της", η Ελένη με το γιαούρτι "της", ο Βασίλης με τις εληές "του", ο Νίκος με τα τσιγάρα "του", η Μυρτώ με το ποδήλατό "της", ολοένα και πιο πολλοί αρχίζουμε να  απαντάμε σε έναν πόλεμο ακήρυχτο, χωρίς πτώματα και χωρίς στατιστικές. Ο καθένας μας δίνει τη δική του μάχη. Και είναι μάχες σιωπηλές που ζητάνε ν' αποκτήσουν σύντονη φωνή.

Όμως...

...και βουβά που κτυπάει η καμπάνα, η γή σείεται !

Αναμορφώνεται το θεσμικό πλαίσιο για τις υπηρεσίες κοινής ωφέλειας

Πηγή: Εφημερίδα Express.gr  28/03/12

Για πρωτοφανή, σε παγκόσμιο επίπεδο, περίπτωση καταναλωτικού προϊόντος, στο οποίο μέσα σε δύο χρόνια έχουν επιβληθεί τρεις διαφορετικοί ειδικοί φόροι κατανάλωσης, κάνει λόγο σε χθεσινή ανακοίνωσή της η ΡΑΕ αναφερόμενη στην ηλεκτρική ενέργεια, με αφορμή το θέμα που έχει προκύψει με τις χρεώσεις των υπηρεσιών κοινής ωφέλειας της ΔΕΗ.

Εν τω μεταξύ, με τροπολογία που κατέθεσε στο νομοσχέδιο για τον νέο Γενικό Οικοδομικό Κανονισμό ο υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας Γιώργος Παπακωνσταντίνου, επαναδιατυπώνει το θεσμικό πλαίσιο για τις υπηρεσίες κοινής ωφέλειας, προκειμένου αυτό να προσαρμοστεί στην πρόσφατη απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας μετά από προσφυγή των ιδιωτικών εταιριών προμήθειας Energa και Hellas Power. 

Η απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας έκρινε παράνομες τις διοικητικές πράξεις προσδιορισμού και επιβολής των ΥΚΩ στις εταιρίες προμήθειας ηλεκτρικής ενέργειας. Με την τροπολογία ο τρόπος προσδιορισμού των ΥΚΩ επαναδιατυπώνεται και παραμένει ο ίδιος, αλλά αυτές χρεώνονται στους τελικούς καταναλωτές και όχι στις εταιρίες προμήθειας όπως συμβαίνει σήμερα. Βεβαίως η τροπολογία δεν ρυθμίζει το ζήτημα των οφειλών των δύο εταιριών προς το Δημόσιο, δηλαδή τα ποσά των ΥΚΩ που έχουν εισπράξει από τους τελικούς καταναλωτές αλλά δεν έχουν καταβάλει, με στόχο να τα συμψηφίσουν με άλλα ποσά που υποστηρίζουν ότι τους οφείλονται από τον ΔΕΣΜΗΕ, τη ΔΕΗ κ.λπ.

Εξάλλου η ΡΑΕ στην ανακοίνωσή της εξηγεί αναλυτικά τι σημαίνουν οι ΥΚΩ και πώς υπολογίζονται, επειδή, όπως αναφέρει χαρακτηριστικά, «η μισή αλήθεια είναι χειρότερη από το ψέμα». Τέλος, σημειώνει ότι η επιβολή των φόρων και τελών υπέρ τρίτων έχει δημιουργήσει πολλαπλά εμπόδια στον εξορθολογισμό των χρεώσεων για την ηλεκτρική ενέργεια, καθώς και στην ανάπτυξη υγιούς ανταγωνισμού στην ενεργειακή αγορά.

                                                       Πηνελόπη Μητρούλια

ΔΕΗ: Κάναμε λάθος! Θα επανασυνδέσουμε ! (αναδημοσίευση)

Από: Πολίτες κατά του Χρέους (Ηράκλειο Κρήτης)

http://politeskatatouxreous.blogspot.com/

Αιφνιδιαστικά τις προηγούμενες ημέρες, χωρίς καμία προειδοποίηση και έπειτα από μια περίοδο σχετικής ηρεμίας η ΔΕΗ εξέδωσε και εφάρμοσε εντολές διακοπών ρεύματος για λογαριασμούς στους οποίους δεν είχε πληρωθεί το χαράτσι της ΔΕΗ.

Η αντίδραση των Πολιτών κατά του Χρέους, του Εργατικού Κέντρου Ηρακλείου και των Συνελεύσεων-Επιτροπών γειτονιών ήταν άμεση. Σε σημερινή παράστασή τους στα γραφεία της ΔΕΗ, στο Τσαλικάκι, καταδίκασαν την προσπάθεια τρομοκράτησης των πολιτών από πλευράς της ΔΕΗ, που προσπαθεί να εισπράξει ότι προλάβει, λίγο πριν τη δημοσίευση της απόφασης του ΣτΕ που απαγορεύει να κόβεται το ρεύμα σε καταναλωτές που δεν πλήρωσαν το χαράτσι. Παράλληλα επισήμαναν πως η ως άνω τακτική κινείται στα όρια της παρανομίας, για τούτο και επιφυλάχτηκαν για τις παραπέρα ενέργειές τους.

Οι αρμόδιοι της ΔΕΗ διαβεβαίωσαν για άλλη μια φορά ότι δεν τίθεται θέμα διακοπής του ρεύματος σε όσους καταναλωτές έχουν εξοφλήσει το λογαριασμό  του ρεύματος αλλά όχι το χαράτσι και απέδωσαν τις όποιες περιπτώσεις  τέτοιων διακοπών, σε λάθος.

Δεν κόβεται το ρεύμα σε κανένα που εξοφλεί το αντίτιμο της κατανάλωσης του ηλεκτρικού ρεύματος, επεσήμαναν. Προωθούνται για εκτέλεση μόνο εκείνες οι εντολές διακοπών για τις οποίες διαπιστώνεται ότι υπάρχει οφειλή ηλεκτρικού ρεύματος. Η πιθανότητα όμως λάθους είναι αυξημένη, τόνισαν. Και τούτο γιατί ο έλεγχος αυτός γίνεται χειρονακτικά. Τέτοιος ηλεκτρονικός έλεγχος, που να ξεχωρίζει την οφειλή ρεύματος από το χαράτσι, δεν μπορεί να γίνει αφού δεν προβλέπεται από το πληροφορικό σύστημα της ΔΕΗ.

Οι Πολίτες κατά του Χρέους ζήτησαν να γίνεται στο εξής εξονυχιστικός έλεγχος. Δεν δικαιούστε να παραβαίνετε το σύνταγμα και τις δικαστικές αποφάσεις τόνισαν.  Παράλληλα απαίτησαν την επανασύνδεση των παροχών που είχαν διακοπεί και οι αρμόδιοι της ΔΕΗ προχώρησαν σε επανασυνδέσεις του ρεύματος στους καταναλωτές αυτούς που ενώ είχαν πληρώσει  το ρεύμα δεν είχαν πληρώσει το χαράτσι.

Για άλλη μια φορά αναδεικνύεται η αποτελεσματικότητα του συλλογικού αγώνα. Με το σύνθημα «Κανείς μόνος του στην κρίση» κερδίσαμε πολλά και θα πετύχουμε περισσότερα. Δεν θα τους αφήσουμε και στη συνέχεια σε χλωρό κλαδί. Δε θα τους αφήσουμε να τρομοκρατήσουν τον κόσμο της εργασίας. Δεν θα τους αφήσουμε ανενόχλητους να καταπατούν το Σύνταγμα της χώρας, τους νόμους και τις αποφάσεις των δικαστηρίων.

-ΚΑΝΕΝΑ ΣΠΙΤΙ ΧΩΡΙΣ ΡΕΥΜΑ

-ΚΑΝΕΝΑΣ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ ΣΤΗΝ ΚΡΙΣΗ

-ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ

-ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ-ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ-ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ

Η ΜΑΦΙΑ ΣΤΗΝ ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΤΩΝ ΛΗΣΤΩΝ ή αλλιώς ΟΙ ΕΙΣΠΡΑΚΤΙΚΕΣ ΣΤΗΝ ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΤΩΝ ΤΡΑΠΕΖΩΝ (αναδημοσίευση)

Από: Ανοιχτή Συνέλευση Κατοίκων Μπραχαμίου, http://katadimadim.blogspot.com/

30 Μάρτη 2012: Παρέμβαση έξω από τα γραφεία της εισπρακτικής εταιρείας EOS, στο 

μετρό Αγίου Δημητρίου (στάσεις λεωφορείων στο ρεύμα για Γλυφάδα).

Σήμερα το μεσημέρι κάναμε παρέμβαση έξω από τα γραφεία της εισπρακτικής εταιρείας EOS, στο μετρό Αγίου Δημητρίου (στάσεις λεωφορείων στο ρεύμα για Γλυφάδα). Οι αντιδράσεις του κόσμου ήταν θετικές, ενώ μιλήσαμε και με αρκετούς από τους υπαλλήλους της εταιρείας. Οι περισσότεροι ήταν ουδέτεροι, εκτός από 2-3 και την προϊσταμένη που θιχτήκαν με το περιεχόμενο. Ίσως αν ταυτίζονται με τις τακτικές της εταιρείας και των ιδιοκτητών της, τότε καλώς έκαναν. 

Ακολουθεί το κείμενο της παρέμβασης.

Όλοι μας αντιλαμβανόμαστε καθημερινά πλέον την κρισιμότητα της περιόδου. Μέσα στην δίνη της κρίσης, η επίθεση είναι τέτοια που κατακερματίζει ένα μέρος εργαζομένων και απειλεί ακόμη και την φυσική τους ύπαρξη (άστεγοι, μετανάστευση , απουσία πρόνοιας). Η πτώση της αναπαραγωγής του κεφαλαίου στις διάφορες μορφές του θα οδηγήσει στην πραγματική πολιτική της μορφή δηλαδή την δικτατορία πάνω στις κατώτερες τάξεις.

Όλοι γνωρίζουμε ανθρώπους δίπλα μας που αδυνατούν να εξοφλήσουν τις οφειλές τους στους κρατικούς τοκογλύφους. Άτομα τα οποία υπερεκτίμησαν την ταξική τους θέση ή την πραγματική τους οικονομική δυνατότητα, επηρεασμένα από την φούσκα μιας ψεύτικης ζωής, άτομα τα οποία οδηγούνται σε απόγνωση διότι αδυνατούν να καταβάλουν τις οφειλές τους λόγο ανεργίας , επισφαλούς εργασίας. Το βέβαιο είναι ότι το σύνολο αυτό διευρύνεται καθημερινά και είναι ευάλωτο απέναντι στην λυσσαλέα επίθεση του καπιταλισμού όπου στην προκείμενη περίπτωση εμφανίζεται με την βοήθεια των διαφόρων τυχοδιωκτών επιχειρηματιών που ελέγχουν της εισπρακτικές εταιρίες.

Η πολιτική των εισπρακτικών εταιριών και των τραπεζών εργοδοτών τους δεν διαφέρει σε τίποτα από αυτήν της μαφίας. Αρχικά ο δανειστής-τοκογλύφος (τράπεζα) εκμεταλλευόμενος την άγνοια, την επιπολαιότητα ή τη ματαιοδοξία του καθενός δανείζει ένα ποσό για μια πραγματική η επίπλαστη ανάγκη και στην συνεχεία καλυπτόμενος πίσω από νομιμοφανείς διαδικασίες, στέλνει τις εταιρείες-μπράβους προκειμένου να κάνουν την ζωή του δανεισμένου αφόρητη με σκοπό να αποσπάσει υπέρογκα πανωτόκια και χρωστούμενα. Ο μοναδικός ρόλος των εισπρακτικών εταιρειών-μπράβων είναι κατ’ εντολή της τράπεζας που είναι και ο αποκλειστικός εργοδότης τους , να σπάσουν τα νεύρα , να εκθέσουν, να ρεζιλέψουν τον οφειλέτη τόσο στο οικογενειακό όσο και στον επαγγελματικό του χώρο, με σκοπό να τον αναγκάσουν να καταβάλει χρήματα. Υπάρχει φυσικά και η προσωπική ευθύνη του κάθε μεμονωμένου εργαζόμενου που δέχεται αβίαστα τις οποιεσδήποτε εντολές των αφεντικών του.

Παράνομες και εκβιαστικές πρακτικές και τεχνάσματα όπως:

- Μη δήλωση της ιδιότητας και του αριθμού μητρώου τους,

- διαφορετικός υπάλληλος να τηλεφωνεί κάθε φορά,

- Επαναλαμβανόμενες ενοχλήσεις ακόμη και την ίδια μέρα για να αυξάνουν την πίεση,

- Παραβίαση ωραρίων κοινής ησυχίας

- Ενόχληση συγγενικών προσώπων

- Κοινοποίηση προσωπικών οικονομικών στοιχείων σε εργοδότες, συνάδελφους, συγγενείς, ακόμη και παιδιά.

- Τρομοκράτηση του καταναλωτή προσποιούμενοι ή αφήνοντας να εννοηθεί ότι είναι δικηγόροι ή εκπρόσωποι δικηγόρων και ότι η «υπόθεση» θα πάρει το δρόμο της δικαιοσύνης.

- Εκμετάλλευση, σε συνεργασία με τις τράπεζες, ακόμη και του γεγονότος πως τα επιδόματα ανεργίας καταβάλλονται υποχρεωτικά σε τραπεζικούς λογαριασμούς, παρακρατώντας αυθαίρετα ληξιπρόθεσμες δόσεις δανείων με αποτέλεσμα άνεργοι να μένουν χωρίς επίδομα.

-Παρ’ όλο που δηλώνουν εκπρόσωποι της τράπεζας, ποτέ δεν λογαριάζουν αυτό που απαντά ο ενοχλούμενος. Η ροή της πίεσης είναι μόνο προς την πλευρά του δανεισμένου, απόδειξη ότι τελικά το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι: «να πάρουμε τα λεφτά και κανένα πρόβλημα υγείας, ανεργίας, δυσκολίας δεν μας συγκινεί».

Όλες αυτές οι κινήσεις πραγματοποιούνται κάτω από τον μανδύα της αστικής νομιμότητας και ο οφειλέτης βρίσκεται μέσα σε έναν επαναλαμβανόμενο κύκλο ψυχολογικής βίας. Μέσα σε όλα αυτά έρχεται και η επιφανειακή βοήθεια από την πολιτεία, η οποία παρουσιάζεται με τους διάφορους κοινωνικούς συνδέσμους όπως ο συνήγορος του καταναλωτή ή η ένωση καταναλωτών ποιότητας ζωής (ΕΚΠΟΙΖΩ). Το αποτέλεσμα είναι ο δανειολήπτης να είναι εγκλωβισμένος και να μην μπορεί να προτάξει έναν ουσιαστικό αντίλογο για την οικονομική αδυναμία στην οποία βρίσκεται.

Το καθεστώς έκτακτης ανάγκης των τραπεζιτών εξαπολύει την πιο βίαιη επίθεσή του. Διανύουμε τις στιγμές που είναι πιο επιτακτικό από ποτέ να επιτεθούμε έμπρακτα απέναντι σε όλες τις μορφές εκβιασμού .Να μην έχουμε την ελπίδα της βοήθειας από οργανώσεις του ιδίου του συστήματος, αντιθέτως να οδηγηθούμε σε μια οργάνωση από τα κάτω. Να επιλέξουμε ένα χειραφετημένο κοινωνικό-ταξικό αγώνα γα την ανατροπή. Οι μπράβοι του χρηματοπιστωτικού συστήματος δεν θα μας βρουν στο τηλέφωνο, θα μας βρουν μπροστά τους. Έξω οι εισπρακτικές από τη γειτονιά μας.

Τώρα αν κάποιες στιγμές αισθανθεί κανείς ένοχα απέναντι στην τράπεζα που της “στερεί” τα λεφτά που “δανείστηκε”, άρα τη “ληστεύει” μη καταβάλλοντας το ποσό, παραθέτουμε τη ρήση του Μπ. Μπρεχτ: “τί είναι η ληστεία μίας τράπεζας μπροστά στην ίδρυσή της”

Λαϊκή εξέγερση στην Ιερισσό για τα μεταλλεία

πηγή:  iefimerida

Σοβαρά επεισόδια ξέσπασαν το βράδυ της Παρασκευής στην Ιερισσό της Χαλκιδικής μεταξύ αστυνομικών δυνάμεων και κατοίκων που αντιδρούν στην λειτουργία των μεταλλείων στην περιοχή τους.

Σύμφωνα με πληροφορίες του antigoldgreece.wordpress.com όλο το χωριό, άντρες, γυναίκες, παιδιά, είναι έξω στους δρόμους. Κατέφθασαν κι άλλα ΜΑΤ από τη μεριά του Γοματίου αλλά δεν μπορούν να πλησιάσουν στο κέντρο του χωριού γιατί ο κόσμος τους έχει κόψει το δρόμο. Πετάνε δακρυγόνα αλλά ο αέρας τα γυρνάει καταπάνω τους. Ολοι φοράνε μάσκες και μαντήλια στο πρόσωπο.

Στην πλατεία του πολιορκημένου Δημαρχείου ο κόσμος έχει εξαγριωθεί. Έχουν σπάσει και αναποδογυρίσει τα αυτοκίνητα του Δημάρχου Πάχτα και των ανθρώπων του και πετάνε πέτρες και άλλα αντικείμενα προς το Δημαρχείο. Όλοι οι δρόμοι γύρω από το Δημαρχείο έχουν αποκλειστεί από τους κατοίκους.

επίσης Ενημέρωση από το alterthess  (Σάββατο ώρα 00.45")

Στην Ιερισσό συνεδρίαζε το δημοτικό συμβούλιο, το οποίο με απόφαση του δημάρχου Πάχτα αρνήθηκε να συζητήσει το θέμα των μεταλλείων χρυσού. Έξω από το κτίριο συγκεντρώθηκαν περίπου 1.000 κάτοικοι, οι οποίοι εμπόδισαν την έξοδο των δημοτικών συμβούλων. Ισχυρή αστυνομική δύναμη προσπάθησε να απομακρύνει τους κατοίκους με χρήση δακρυγόνων και βίαιη επίθεση. Οι κάτοικοι απώθησαν τα ΜΑΤ και τραυματίστηκαν 2 αστυνομικοί. Δακρυγόνα έπεσαν στην είσοδο του δημαρχείου, αλλά οι κάτοικοι παραμένουν στο σημείο και δηλώνουν αποφασισμένοι να παραμείνουν όλο το βράδυ.

Σύμφωνα με επιβεβαιωμένες πληροφορίες διμοιρίες των ΜΑΤ έχουν ήδη ξεκινήσει από τη Θεσσαλονίκη και κατευθύνονται στο σημείο. Οι κάτοικοι σε επικοινωνία που είχαν με το alterthess τόνισαν ότι "η νύχτα θα είναι μεγάλη και δεν πρόκειται να απομακρυνθούν, αλλά θα αντιμετωπίσουν την αστυνομία". 

Σε ηχητικό μήνυμα δημοτικός σύμβουλος της πλειοψηφούσας παράταξης δηλώνει ότι οι δημοτικοί σύμβουλοι και οι αστυνομικοί βρίσκονται εγκλωβισμένοι μέσα στο Δημαρχείο.

Συμμετοχικός λαχανόκηπος σε κενό οικόπεδο στο κέντρο της Αθήνας (αναδημοσίευση)

Από Κίνηση Κατοίκων Ψυρρή

ΨΥΡΡΗ: πόλη-γειτονιά. Ταυτότητα της κίνησης

Για την επανάκτηση του δημόσιου χώρου, για την εξάλειψη του φόβου, των διακρίσεων, της άγνοιας και της καχυποψίας. Για να σταματήσει ο ¨βιασμός¨ του ιστορικού κέντρου της πόλης από τα κάθε λογής ιδιοτελή συμφέροντα. Για να γίνει πια κατανοητό σε όλους πως το μοντέλο της πόλης διασκεδαστήριο τελείωσε, αφήνοντας πίσω του ερείπια και ανοιχτές πληγές στον αστικό ιστό. Για να πάρουμε τη γειτονιά και το κέντρο στα χέρια μας, προωθώντας την ιδέα της δημιουργίας και διαχείρισης των κοινών αγαθών, που αφορούν όχι μόνο τους κατοίκους και τους εργαζόμενους της γειτονιάς του Ψυρρή, αλλά ολόκληρη την Αθήνα.

Για να μπορούν στη πόλη να συγκατοικούν οι διαφορετικότητες.

Γιατί η αντιμετώπιση της κρίσης, απαιτεί δράση, αλληλεγγύη, αυτοοργάνωση και αναζήτηση εναλλακτικών τρόπων ζωής, μεταξύ των κατοίκων, μόνιμων και προσωρινών, ανεξαρτήτως φύλου, φυλής, προέλευσης.

ΤΕΤΑΡΤΗ, 7 ΜΑΡΤΊΟΥ 2012

Ο συμμετοχικός λαχανόκηπος σε κενό οικόπεδο στο κέντρο της πόλης. Ο χώρος ως κοινό αγαθό.

Το Σάββατο, με πρωτοβουλία της κίνησης κατοίκων Ψυρρή και της Νέας Γουϊνέας μαζευτήκαμε στο κενό οικόπεδο επί της οδού Ασωμάτων, οικόπεδο που βρισκόταν σε πολύ κακή κατάσταση γεμάτο αγριόχορτα, πέτρες ακαθαρσίες και ξεκινήσαμε τη δημιουργία ενός κοινοτικού λαχανόκηπου. Έκπληξη ήταν πόσοι πολλοί-ες ήλθαν, όχι μόνο από το Ψυρρή και τις γύρω περιοχές του κέντρου αλλά και από άλλα μέρη. Ο λαχανόκηπος στο κέντρο της πόλης με τα τόσα προβλήματα αποτελεί συμβολική σημαντική κίνηση και επιθυμία πολλών ανθρώπων. Αποτελεί άμεση διεκδίκηση.

Σε μια γειτονιά που τα τελευταία χρόνια είχε μετατραπεί σε διασκεδαστήριο, που πρόσφατα ερημώθηκε, και που κατοικείται από πολλές διαφορετικότητες, που υπάρχουν προβλήματα φτώχειας, μετανάστευσης, εξάρτησης από ουσίες, και που πολλοί-ες τρώνε από τα σκουπίδια και άλλοι-ες κοιμούνται στο δρόμο, σε μια γειτονιά στο κέντρο της Αθήνας που το κράτος αδιαφόρησε και αδιαφορεί για την ανθρώπινη κατάσταση, ο συμμετοχικός λαχανόκηπος αποτελεί μια συμβολική κίνηση διεκδίκησης του δημόσιου χώρου και των κοινών αγαθών.

Το οικόπεδο καθαρίστηκε τα αγριόχορτα και οι πέτρες γίναν λόφοι, σβώλοι με σπόρους φυτεύτηκαν σε κύκλο, σκεπάστηκαν με άχυρο, σπόροι φυτεύτηκαν στα γλαστράκια, σε δύο μήνες θα είναι έτοιμοι, θα φυτευτούν στον κήπο. Την Κυριακή οι εργασίες συνεχίστηκαν, έγινε το κομπόστ, καθίσαμε σε κύκλο για να συζητήσουμε πως θα συνεχιστεί.

Εμείς θα συνεχίσουμε συλλογικά, ο χώρος θα είναι αυτοδιαχειριζόμενος. Στον λαχανόκηπο θα έχουν πρόσβαση όλοι-ες θα μπορούν να φυτεύουν, να απολαμβάνουν τη φρέσκια τροφή, θα βοηθήσει στην κάλυψη των αναγκών, στην επικοινωνία, τα παιδιά της γειτονιάς εδώ θα μαθαίνουν να καλλιεργούν τη γη. Θα μαζευόμαστε εδώ , θα καλλιεργούμε, η πόλη θ αλλάξει. Έχουμε δικαίωμα να την αλλάξουμε. Κι αν μας εμποδίσουν, εμείς θα συνεχίσουμε εδώ η σε άλλα κενά οικόπεδα του κέντρου τους συμμετοχικούς, συλλογικούς λαχανόκηπους…………..

Ε.Τ.

Αναρτήθηκε από ilias στις 12:25 π.μ.

ΚΙΜΠΙ: Homo debitor (αναδημοσίευση)

(Από τη στήλη, "Γράμματα στην κόρη μου", περιοδικό ΜΟΝΟ, 13/3/2012) 

Αγαπημένη μου Βέρα, 

Σου έχω καλά νέα και κακά νέα. Τα καλά νέα είναι ότι, επιτέλους, μπαίνει η Άνοιξη, κι αφήνουμε πίσω τον σκληρό χειμώνα του 2012. Κι ακόμη ότι εσύ έχεις όλη τη ζωή μπροστά σου και καλά θα κάνεις να κλείσεις τ’ αυτιά σου στις σειρήνες της μοιρολατρίας και της ταπείνωσης. Να φαντάζεσαι και να απαιτείς ένα μέλλον όμορφο, να μετατρέψεις την αποτυχία της δικής μου γενιάς σε επιτυχία της δικής σου.

Τα κακά νέα είναι ότι η εκκίνησή σου γι’ αυτό το όμορφο μέλλον έχει πολλά βάρη. Κάθε παιδί της ηλικίας σου, ακόμη κι εκείνα που μόλις τώρα γεννιούνται, έχουν στην πλάτη τους ένα βάρος περίπου 38.500 ευρώ. Οφείλουν να υπάρξουν για να το ξεπληρώσουν. Λέγεται χρέος. Θα μου πεις, πώς είναι δυνατό να αποκτήσει κανείς ένα χωρίς καν να έχει κάνει την πρώτη του συναλλαγή. Και σε ποιους το οφείλει. Αυτό είναι εύκολο να απαντηθεί, το έχει ψυχανεμιστεί κάθε παιδί της ηλικίας σου που ακούει ότι «η πατρίδα οφείλει να είναι συνεπής στις υποχρεώσεις της έναντι των πιστωτών της», είτε είναι τράπεζες είτε κράτη που δανείζουν δανειζόμενα τα ίδια από άλλες τράπεζες, που κι αυτές με τη σειρά τους έχουν δανειστεί από άλλους. Αυτό θα μπορούσε να οδηγήσει στο επικίνδυνο συμπέρασμα ότι τελικά πατρίδα είναι οι ίδιες οι τράπεζες, κι ότι τα σύνορα που πρέπει να υπερασπιστούμε σε περίπτωση απειλής είναι τα τραπεζικά γκισέ, ότι τα όπλα που οφείλουμε να σηκώσουμε δεν είναι παρά η αγόγγυστη διάθεση χρόνου και χρήματος στα θησαυροφυλάκιά τους.

Να, λοιπόν, Βέρα μου, το καινούργιο άλμα στην ανθρώπινη εξέλιξη. Από τον homo habilis, στον homo erectus, στον homo sapiens, κι απ’ αυτόν στον homo sapiens sapiens, κι έπειτα στον homo faber για να καταλήξουμε στον homo debitor. Σε μπέρδεψα με τα λατινικά; Ωραία, το αποκαθιστώ: ικανός άνθρωπος, όρθιος άνθρωπος, σοφός άνθρωπος, σοφότατος άνθρωπος, δημιουργός άνθρωπος, οφειλέτης άνθρωπος. Θα αναρωτηθείς, Βέρα μου: πού πήγε η σοφία και η δημιουργικότητα του ανθρώπου, πού τις σπατάλησε ώστε να καταντήσει ένας χρεωμένος άνθρωπος; Η πρόχειρη απάντηση που μπορώ να σου δώσω είναι ότι από τότε που η σοφία και η δημιουργικότητα έγιναν εμπορεύματα και ανταλλάξιμες αξίες, από τότε που όλα τα προϊόντα της ανθρώπινης διάνοιας χρειάστηκε να αποσπαστούν από την αξία που έχουν για τον καθένα μας σαν μέσα επιβίωσης ή απόλαυσης και να χαθούν μέσα στην αφηρημένη αξία του χρήματος, οι άνθρωποι εκχώρησαν ένα μεγάλο μέρος της δύναμης και της σοφίας τους στους κατόχους του χρήματος. 

Κατά τη γνώμη μου αυτό ήταν απίστευτη βλακεία, καθώς έδωσαν συντριπτική εξουσία σε κάτι που από μόνο του ούτε τρώγεται, ούτε πίνεται, ούτε με οποιονδήποτε τρόπο μπορεί να ικανοποιήσει οποιαδήποτε ανάγκη ή επιθυμία. Φαντάσου έναν κόσμο έπειτα από μια απίστευτη φυσική καταστροφή που έχει αφανίσει κάθε τι εκτός από τους ανθρώπους, τις κατσαρίδες και το χρήμα. Τι πιστεύεις ότι θα έχει μεγαλύτερη αξία για τον άνθρωπο; Το χρήμα ή οι κατσαρίδες; 

Ίσως, γι’αυτό, είναι χρήσιμο να ανατρέξουμε στη σοφία της ελληνικής γλώσσας- υποθέτω και κάθε άλλης αρχαίας γλώσσας που διασώζει την πρωταρχική αλήθεια των εννοιών. Το χρήμα, όπως και το χρέος, είναι παράγωγα του ρήματος χράομαι –χρώμαι, που σημαίνει χρησιμοποιώ κάτι, καρπούμαι, αλλά και υποφέρω, έχω σχέση οικειότητας, είμαι φίλος με κάποιον. Από το χρώμαι πάμε πρώτα στη χρεία, την ανάγκη, έπειτα στη χρήση, μετά στο χρήμα που πριν πάρει την έννοια του μέσου συναλλαγής, σημαίνει κάθε τι χρήσιμο για τον άνθρωπο, κάθε τι που μεταχειρίζεται, που έχει ανάγκη, που γίνεται πόρος ζωής. «Πάντων χρημάτων μέτρων άνθρωπος εστίν», έλεγε ο Πρωταγόρας, και δεν εννοούσε τα νομίσματα. Γι’ αυτό και το χρέος, πριν εμφανιστούν οι χρεάραπαγες, οι χρεαγωγοί, οι χρεοκοπίδες, οι χρηματιστές, οι χρηματοφθόροι, οι χρηματοφύλακες και οι χρηματολαίλαπες, πριν όλοι αυτοί γίνουν δυνάστες των απλών όρθιων, σοφών, σοφότατων, δημιουργικών ανθρώπων, το χρέος, λοιπόν, σήμαινε υποχρέωση, καθήκον, ποινή, σκοπό, πεπρωμένο και μόνον εσχάτως το οφειλόμενο δάνειο. 

Πριν, λοιπόν, αποδεχθούμε την κατάσταση του homo debitor, του χρεωμένου ανθρώπου, σαν φυσική εξέλιξη του είδους μας, πριν αναλάβουμε το χρέος σαν βάρος που μας κληροδότησε η ίδια η φύση μας, ας ρωτήσουμε το χρήμα: ποιος σ’ έφτιαξε. Ας ρωτήσουμε τους κατόχους του: πού το βρήκατε; Κι αν τα ερωτήματα αυτά σου φαίνονται ηλίθια, ας προσθέσουμε το πιο καίριο: Μπορεί η ανθρωπότητα να ζήσει χωρίς χρήμα, άρα και χωρίς χρέος; Βεβαίως! Όπως το έκανε για χιλιάδες χρόνια, πριν ευτελίσει την ανθρώπινη σχέση σε σχέση δανειστή-οφειλέτη. Κι όπως, κατά κάποιο τρόπο, το κάνει και σήμερα κάθε άνθρωπος που καλλιεργεί τη γη, παράγει εργαλεία, κατασκευάζει ρομποτικά μηχανήματα, στέλνει διαστημόπλοια στο διάστημα, ανακαλύπτει καινούργια γνώση, φτιάχνει εκπληκτικά γκάτζετ επικοινωνίας, ζωγραφίζει, φιλοσοφεί, οραματίζεται το μέλλον. Μ’ αυτά τρέφεται, αναπαράγεται, διασκεδάζει, γίνεται ευφυέστερος και ευτυχής ο homo debitor, όταν του το επιτρέπουν οι πιστωτές του, οι επιδέξιοι δημιουργοί του χρήματος. Αυτοί, τι ακριβώς παράγουν εκτός από αέρα κοπανιστό; 

Μήπως σε μπέρδεψα περισσότερο, Βέρα μου; Ο.Κ., θα προσφύγω στη γονεϊκή αυθεντία για να σου πω το συμπέρασμα: το μόνο φυσικό χρέος που έχει ο άνθρωπος από τη γέννησή του είναι ο θάνατος. Κανένα άλλο. Κι απ’ αυτό το χρέος πηγάζει η ανάγκη για μια ζωή συναρπαστική, αλλά χωρίς χρέος. Και χωρίς πιστωτές. 

ΚΙΜΠΙ 

Γιάννης Μπανιάς: In Memoriam

Από τον Κώστα Σ. 

Ύστερο αντίο σε έναν κομμουνιστή της ανανέωσης και σ' έναν γείτονα.

Έφυγε την Τετάρτη 28 Μαρτίου από την ζωή ο Γιάννης Μπανιάς σε ηλικία 73 ετών. Ο Γιάννης με πλούσια δράση στο ευρύτερο κομμουνιστικό κίνημα συνδέθηκε με την προσπάθεια διατήρησης του κομμουνιστικού χαραχτήρα της ανανεωτικής αριστεράς. Ο ενεργός του ρόλος στην αντιπαράθεση που ξέσπασε μέσα στο ΚΚΕ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΥ και η οποία κατέληξε στην διάσπαση του 1987 στην ΕΑΡ και το ΚΚΕ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΥ ΑΝΑΝΕΩΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ, μετέπειτα ΑΚΟΑ, ήταν κομβικός στο να συνεχίσει να υπάρχει το ρεύμα της κομμουνιστικής ανανέωσης και να μην εκχωρηθεί η κομμουνιστική ταυτότητα εξ'ολοκλήρου στο "σταλινικό" ΚΚΕ, σε μια εποχή που η κατάρρευση του κρατικού καπιταλισμού συμπαρέσερνε όλες τις αντικαπιταλιστικές τάσεις. 

Ο χώρος της ριζοσπαστικής κομμουνιστικής ανανέωσης όπως αυτή εκφράστηκε μέσα από το ΚΚΕ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΥ Α/Α, την ΑΚΟΑ, την ΕΚΟΝ Ρ.Φ. και την εφημερίδα ΕΠΟΧΗ, σε αντίθεση με τον πολιτικάντικο ρεφορμισμό της ΕΑΡ και του ενιαίου ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ, αλλά και του ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ της περιόδου της Δαμανάκη & του Κωνσταντόπουλου, στάθηκε στο ύψος τον περιστάσεων και επέλεξε να δώσει σκληρές μάχες κόντρα στο κυρίαρχο ρεύμα, από την σκοπιά μιας κομμουνιστικής, διεθνιστικής και ταυτόχρονα κριτικής αριστεράς, με το πρόταγμα ενός σοσιαλισμού με τα χαρακτηριστικά της αυτοδιεύθυνσης, αυτοδιαχείρισης, της ελευθερίας και της δημοκρατίας. 

Ο Γιάννης συνέβαλε με τις δυνάμεις του και την πλούσια εμπειρία του να σταθεί αυτός ο χώρος κόντρα στο ρεύμα: 

• Της απαξίωσης της ιστορίας του κομμουνιστικού κινήματος και της συμβολής του στην υπόθεση της κοινωνικής χειραφέτησης. Ενάντια στο ρεύμα του ιστορικού αναθεωρητισμού και της ταξικής συναίνεσης. 

•Του εθνικισμού την περίοδο του μακεδονικού και των εθνικιστικών συλλαλητηρίων. 

•Του ρατσισμού και της ξενοφοβίας που αναπτύχθηκε μετά το πρώτο μεγάλο μεταναστευτικό ρεύμα στις αρχές του ’90. 

•Της καταπάτησης του πανεπιστημιακού ασύλου από το 1995 και για τα επόμενα χρόνια. 

•Στην όξυνση της κρατικής καταστολής, με σταθερό προσανατολισμό στην υπεράσπιση των πολιτικών και κοινωνικών δικαιωμάτων. 

• Του μιλιταρισμού, του εθνικισμού, του ρατσισμού, συγκροτώντας δεσμούς αλληλεγγύης και κοινού αγώνα με τους αντιρρησίες συνείδησης, τους φυλακισμένους, τις κοινωνικές μειονότητες, τους μετανάστες, τους πολιτικούς κρατούμενους. 

• Του κυβερνητισμού και του μεταρρυθμισμού ως κυρίαρχα ρεύματα μέσα στην ανανεωτική αριστερά, συμβάλλοντας μέσα από την αυτονομία του ως πολιτικό ρεύμα, στην αριστερή στροφή του ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ και την δημιουργία του ΣΥΡΙΖΑ. 

• Στην ενδοαριστερή πάλη «χωρίς αρχές» και στην πολιτική «εξόντωση» των αντίθετων απόψεων μέσα στην οργάνωση και την αριστερά γενικά, προκρίνοντας ένα διαφορετικό ήθος πολιτικής διαφωνίας και αντιπαράθεσης κατά το οποίο, η διαφωνία δεν είναι λόγος εχθροπραξίας, αλλά μιας δημιουργικής και συντροφικής πολεμικής που μπορεί να σέβεται την ουσία της αντίθετης άποψης και όχι απλά να την διαστρεβλώνει για να την εκμηδενίσει. Με τον κριτικό διάλογο να αποτελεί ένα από τα βασικά εργαλεία για την ανανέωση και τον εμπλουτισμό της αριστερής σκέψης. 

Για μένα που πολιτικοποιήθηκα μέσα από αυτό τον χώρο και στον οποίο έμεινα ενταγμένος για πάνω από μια δεκαετία, πέρα από τις όποιες βαθιές και ουσιαστικές πολιτικές και θεωρητικές διαφωνίες μου, ο τρόπος του να κάνεις πολιτική με ένα συγκεκριμένο πολιτικό ήθος και ύφος είναι μια βαθιά κληρονομιά που την οφείλω και στο Γιάννη, αλλά και στους υπόλοιπους συντρόφους/ ισσες από την ΕΚΟΝ ΡΦ, την ΑΚΟΑ και την ΕΠΟΧΗ. 

ΓΙΑΝΝΗ, ΚΑΛΗ ΑΝΤΑΜΩΣΗ ΣΤΑ ΓΟΥΝΑΡΑΔΙΚΑ 

ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ 

Γεννήθηκε στους Μελισσουργούς Άρτας στις 27-9-1939. Πτυχιούχος της Σχολής Πολιτικών Μηχανικών του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου. Στη δεκαετία του ’50 δραστηριοποιείται στους μαθητικούς αγώνες για το Κυπριακό. Φοιτητής στο Γκρατς Αυστρίας από το 1957 αναπτύσσει έντονη συνδικαλιστική δράση. Εκλέγεται στο ΔΣ του Συλλόγου Ελλήνων Φοιτητών Γκρατς. Την ίδια περίοδο γίνεται μέλος του παράνομου ΚΚΕ και του ΚΚ Αυστρίας. Για τη δράση του αυτή του αφαιρείται από τις ελληνικές αρχές το διαβατήριο και απελαύνεται στην Ελλάδα, όπου συνεχίζει τις σπουδές του στο ΕΜΠ. 

Παίρνει ενεργό μέρος στους φοιτητικούς και δημοκρατικούς αγώνες για το 1 1 4 και το 15%. Εκλέγεται Γραμματέας της Σπουδάζουσας της Δημοκρατικής Νεολαίας Λαμπράκη και στο Προεδρείο του Κεντρικού Συμβουλίου της. Η δικτατορία του 1967 τον βρίσκει στο στρατό, όπου υφίσταται ταλαιπωρίες για τα φρονήματά του. Μετά την απόλυσή του, αναπτύσσει έντονη αντιστασιακή δράση από τις γραμμές του «Ρήγα Φεραίου» και του «Πανελλήνιου Αντιδικτατορικού Μετώπου» (ΠΑΜ). Συλλαμβάνεται και εξορίζεται στο Παρθένι της Λέρου. Μετά την πτώση της δικτατορίας δραστηριοποιείται πολιτικά στην προσπάθεια για την ενότητα της Αριστεράς που ονομάστηκε «Κίνηση των 77» και στη συνέχεια στο ΚΚΕ Εσωτερικού. 

Παίρνει ενεργό μέρος στο συνδικαλιστικό κίνημα των μηχανικών και του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδος (ΤΕΕ). Το 1974 εκλέγεται για 3 χρόνια Πρόεδρος της Αντιπροσωπίας του ΤΕΕ. Μέλος της Κ.Ε και στη συνέχεια του Ε.Γ. του ΚΚΕ Εσωτερικού από το 1976 έως το 1981. Το 1982 εκλέγεται Γραμματέας της ΚΕ του ΚΚΕ Εσωτερικού. 

Μετά τη διάσπασή του το 1987, συνεχίζει τους κοινωνικούς και πολιτικούς του αγώνες από τις γραμμές του ΚΚΕ Εσωτερικού – Ανανεωτική Αριστερά και στη συνέχεια, μέχρι σήμερα, της Ανανεωτικής Κομμουνιστικής Οικολογικής Αριστεράς (ΑΚΟΑ). Από τα ιδρυτικά στελέχη και μέλος της Γραμματείας του «Χώρου Διαλόγου και Κοινής Δράσης της Αριστεράς», που υπήρξε προπομπός του ΣΥΡΙΖΑ. Ενεργό μέλος στο κίνημα κατά της καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης από τις γραμμές του «Ελληνικού Κοινωνικού Φόρουμ». Μέλος της Γραμματείας της «Πρωτοβουλίας για τη Συσπείρωση της Αριστεράς». Υποψήφιος βουλευτής στην Α΄ Αθηνών στις εκλογές της 7/3/2004 με το συνδυασμό «Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς- Ενωτικό Ψηφοδέλτιο (ΣΥΡΙΖΑ).Στις εκλογές του 2007 εκλέγεται βουλευτής ως επικεφαλής του ψηφοδελτίου Επικρατείας του ΣΥΡΙΖΑ. Κατά τη θητεία του ασχολήθηκε με θέματα Άμυνας και Εξωτερικών Υποθέσεων και πήρε μέρος σε αποστολές του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου στην Αίγυπτο, τη Γάζα, τη Μολδαβία. Μέχρι πρόσφατα μετείχε στη Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ ως συντονιστής της.