Λάβαμε και δημοσιεύουμε καταγγελία σχετικά με το επεισόδιο που έλαβε χώρα στην περιοχή των Εξαρχείων, μεταξύ μελών της κατάληψης του Κ*ΒΟΞ και ομάδας διακινητών ναρκωτικών τα ξημερώματα της Κυριακής 28* Φεβρουαρίου.
«Ξημερώματα Κυριακής 28* Φλεβάρη περί της 03:30, εγώ και δύο σύντροφοι από το κατειλημμένο κοινωνικό κέντρο Βοξ καθίσαμε για λίγα λεπτά στην πλατεία Εξαρχείων.
Στο σημείο που καθόμασταν, απέναντι μας βρίσκονταν 3 άτομα τα οποία δεν γνωρίζαμε. Σε κάποια στιγμή περνάει μια κοπέλα, επίσης άγνωστη σε εμάς, και ένας εκ των τριών της απευθύνθηκε με χυδαία σεξιστικά σχόλια.
Άμεσα αρχίζουμε να του τη λέμε και αρχικά ο συγκεκριμένος μαζεύτηκε, λέγοντας "εντάξει εντάξει". Όταν του πέταξα το καπέλο από το κεφάλι και γυρνώντας να φύγουμε, οι τρεις σηκώθηκαν και άρχισαν αρχικά λεκτικές αντεγκλήσεις. Σε λίγα δευτερόλεπτα βγάλαν μαχαίρια και ο ένας επιχείρησε να με καρφώσει στα πλευρά. Την τελευταία στιγμή, σύντροφος που ήταν παρών έπεσε ανάμεσα σε μένα και το μαχαίρι και με γλύτωσε κινδυνεύοντας να φάει τη μαχαιριά αυτός.
Παράλληλα, ο μαχαιροβγάλτης επιχείρησε να μαχαιρώσει στο κεφάλι τον άλλο σύντροφο από τους τρεις μας, ενώ πάλι παρενέβη τραβώντας τον ο σύντροφος που έσωσε και μένα. Οι δύο φίλοι του δολοφόνου χτύπησαν τον τρίτο σύντροφο αποκλειστικά στο κεφάλι με την αρχική συνδρομή 1-2 Αλβανών, οι οποίοι μόλις αντιλήφθηκαν την παρουσία μου και ποιοί εμπλέκονται στο σκηνικό επιτέθηκαν στον άλλον με το μαχαίρι ρίχνοντας του με μια πέτρα στο κεφάλι. Οι τρεις με τα μαχαίρια κατόπιν έφυγαν τρέχοντας προς τη Βαλτετσίου.
ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΔΡΑΣΤΗΣ ΤΗΣ ΕΠΙΘΕΣΗΣ
Ο παρολίγον δολοφόνος είναι ένας Αιγύπτιος με το ψευδώνυμο "Xαμπίμπι", ο οποίος καθημερινά διακινεί ναρκωτικά στην πλατεία. Είναι πασίγνωστος στη περιοχή, καθότι έχει μαχαιρώσει 20 περίπου άτομα και ήταν επίσης ο δράστης του ξυλοδαρμού μιας κοπέλας που πυροδότησε και μια σχετική συζήτηση στο Indymedia.
Χαρακτηριστικά έχει βγάλει μαχαίρι σε άτομο που ζήτησε απλά ένα τσιγάρο! Μιλάμε δηλαδή για έναν ημιπαράφρονα διακινητή ναρκωτικών, έναν δημόσιο κίνδυνο που σφάζει κόσμο αβέρτα. Οι άλλοι δύο ήταν προφανώς συνεργάτες του στη διακίνηση. Τη στιγμή που γράφεται το κείμενο, οι συγκεκριμένοι τρεις είναι εξαφανισμένοι.
Την επόμενη μέρα, 200 περίπου σύντροφοι εκκενώσαμε τη πλατεία Εξαρχείων από τον εσμό των αντικοινωνικών στοιχείων που την έχει κατακλύσει, ως μια πρώτη αντίδραση. Το γεγονός αυτό έρχεται να προστεθεί στα εκατοντάδες που έχουν γίνει τα τελευταία χρόνια στη πλατεία. Πολλοί άνθρωποι έχουν πέσει θύματα επιθέσεων και τώρα έτυχε να είμαστε εμείς. Στις άλλες περιπτώσεις τα θύματα είναι και σχετικά άγνωστα, χωρίς παρέες και τους τρώει η μαρμάγκα, κανείς δεν ασχολείται.
Είναι προφανές πως αν ανήκεις σε κάποια αγέλη και είσαι γνωστός μπορεί να απαντηθεί το όποιο γεγονός ή να μαζευτεί εν τη γενέσει του, ενώ αν είσαι άγνωστος θα πεθάνεις σαν το σκυλί στο αμπέλι και θα ενταχθείς σε μια αιματηρή στατιστική, την επόμενη η ζωή για τους υπόλοιπους θα κυλάει κανονικά και το γεγονός και το θύμα θα ξεχαστεί. Εν προκειμένω, εάν δεν αναγνώριζαν εμένα κάποιοι που ήταν παρόντες στο σκηνικό και δε λειτουργούσαν εν τέλει αποτρεπτικά και οι τρεις μας τώρα θα είχαμε αποδημήσει εις κύριον, όπως ο τελευταίος φουκαράς που του πήραν το κεφάλι με ένα μεγάλο ψαλίδι προ μηνών.
ΤΙ ΕΥΘΥΝΕΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗ ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ
Είναι πολλοί οι παράγοντες που συνετέλεσαν στην διαμόρφωση αυτής της τραγικής εικόνας. Θα ξεχωρίσω τρεις αρκετά βασικούς.
1ον. Η ελληνική αστυνομία μια χαρά ανέχεται την κατάσταση, εντάσσοντας την σε ένα διαχρονικό και βασικό σχεδιασμό που έχει για την υποβάθμιση και γκετοποίηση της ιστορικής γειτονιάς των Εξαρχείων. Φυσικά οι πολιτικοί προϊστάμενοι της, επίσης διαχρονικά, συνεπικουρούν στον εν λόγω σχεδιασμό. Ποιος ξεχνάει τις εποχές που οι μπάτσοι έστελναν εμπόρους και χρήστες στην πλατεία Εξαρχείων, όταν τους εντόπιζαν σε άλλες περιοχές του κέντρου λέγοντας τους "Πηγαίνετε στα Εξάρχεια".
Το οργανωμένο δίκτυο διακίνησης ναρκωτικών απολαμβάνει την ανοχή των αρχών, αφού εξυπηρετεί την επικοινωνιακή τακτική της ηγεσίας της ΕΛ.ΑΣ. και των πολιτικών προϊσταμένων της κυβέρνησης για το γκέτο των Εξαρχείων και την καθεστωτική αφήγηση για "τους γκάνγκστερς, τα ναρκωτικά, τις επιθέσεις ". Έτσι τα Εξάρχεια από χώρος αγώνα, αντιστάσεων και αντιπληροφόρησης προβάλεται πλέον σαν ένα γκέτο τύπου Μαντ Μαξ. Πλην της ανοχής βέβαια, υπάρχει και η επαγγελματική συνεργασία, αφού είναι γνωστό της πάσης ότι το τοπικό αστυνομικό τμήμα λαδώνεται από κυκλώματα μαφίας.
2ον. Ο αναρχικός χώρος. Όλοι εμείς που με τους συνεχείς αγώνες μας καταφέραμε την απομάκρυνση των μηχανισμών καταστολής από τη περιοχή, αλλά παράλληλα δε φροντίσαμε έγκαιρα και αποτελεσματικά να μην εγκαθιδρυθεί εδώ κάθε είδους μαφιόζικο και αντικοινωνικό στοιχείο. Είναι πολλοί αυτοί που στις πλάτες μας και εκμεταλλευόμενοι τους συσχετισμούς που η αναρχία έχει διαμορφώσει στην περιοχή για το δικό τους όφελος να στήνουν μαφιόζικες επικερδείς επιχειρήσεις ή να εκδηλώνουν αντικοινωνικές συμπεριφορές.
3ον. Μη ξεχνάμε βέβαια και τη περιβόητη πελατεία. Στρατιές ατόμων, εκατοντάδες νεολαίοι, οι οποίοι καθημερινά ψωνίζουν από τον "Χαμπίμπι" και τον κάθε "Χαμπίμπι" υποστηρίζοντας μια αφελή κουλτούρα ατομικής ψευτοαπελευθέρωσης και "επαναστατικής χειραφέτησης" πίνοντας το τσιγαράκι τους.
Όπου υπάρχει ζήτηση, υπάρχει και προσφορά. Όταν πολλοί "περιφερειακοί" του "χώρου" ψωνίζουν από συγκεκριμένους δολοφόνους είναι λογικό να "νομιμοποιηθούν" και "μονιμοποιηθούν" στη περιοχή με τις ευλογίες της εναλλακτικούρας που "ταΐζει" έτσι την αφήγηση του κάθε Πανούση για τα Εξάρχεια και τον κάθε "λαδωμένο" διοικητή του 5ου.
ΚΑΙ ΛΙΓΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ
Ανέκαθεν προσπαθήσαμε να κάνουμε έναν διμέτωπο αγώνα ενάντια και στις μαφίες και την αστυνομία. Από την δημιουργία προ ετών της "Συνέλευσης ενάντια στον κοινωνικό κανιβαλισμό" και πιο πριν με τη "Συνέλευση συλλογικοτήτων, ατόμων και ομάδων απο τα Εξάρχεια".
Πιο πρόσφατα με το Βοξ. Επί 7 έτη "κατουρήσαμε ξύδι". Επιτεθήκαμε σε μαφιόζους, βρίσκαμε κιλά και αυτόματα όπλα σε πορτ παγκαζ αυτοκινήτων, μπουκάραμε με φακούς σε καβάτζες ναρκωτικών, φάγαμε σφαίρες στην κατάληψη, απομακρύναμε χώρους διακίνησης όπως στη Θεμιστοκλέους.
Το αποτέλεσμα; Όταν χόντρυνε το πράγμα και άρχισαν απειλές κατα της ζωής μας (όπως είχαμε καταγγείλει και στο indymedia), ο πολύς κόσμος έφυγε. Μείναμε ελάχιστοι, κομμάτι του χώρου μας έλεγε "τραμπούκους" και "δίωξη ναρκωτικών" και η ασφάλεια μας τράβαγε στον ανακριτή για ...απαγωγές ντηλεράδων.
Όσο περίμενα εγώ και κάποιοι σύντροφοι μου έξω από τη πόρτα του ανακριτή για τη περιβόητη απαγωγή και ένοπλη παρέμβαση ενάντια στις μαφίες ύστερα από... ανώνυμο τηλέφωνο που μας κατονόμαζε στη ΓΑΔΑ, ο κόσμος το βράδυ... ψώνιζε. Έτσι βοηθούσε τον κάθε παράφρονα διακινητή σαν το Χαμπίμπι να βρει μια θέση στη πλατεία και εξυπηρετώντας επίσης και την αφήγηση του κάθε ελεεινού Πανούση και Υπ. ΠΡΟΠΟ για "γκέτο" και ούτε καθεξής.
Αλλά τι να πούμε και εμείς; Είμαστε τραμπούκοι, δίωξη ναρκωτικών και έχουμε και ένα μεγάλο ελάττωμα: σιχαινόμαστε τον πολιτικό στρουθοκαμιλισμό και στην αφήγηση μας για την επαπειλούμενη αποδόμηση της ιστορικής γειτονιάς των Εξαρχείων, πέραν των βασικών υπευθύνων κυβέρνησης και αστυνομίας, βλέπουμε και τη δική μας καμπούρα και τα δικά μας λάθη. Αυτό κάποιοι "σύντροφοι" δε το συγχωρούν και είναι εκεί που γίνεσαι εν μια νυκτί και "φιλοσυριζαίος". Περαστικά μας.
Υ.Γ. 1. Η πλατεία έχει γεμίσει ασφάλεια που πάλι "αλληθωρίζει" προς το ΒΟΞ. Είναι θέμα χρόνου να τραβάνε πάλι εμάς σε περίπτωση επεισοδίων με κλήσεις και ανακριτές. Οι μακελάρηδες θα πίνουν τσίπουρα στο 5ο.
Υ.Γ. 2. Για αυτούς που μετά το βράδυ του Σαββάτου μάς απειλούν με πόλεμο και για τους "άσπονδους φίλους" που χαίρονται περιμένοντας ότι τον πόλεμο θα τον χάσουμε, εμείς απαντάμε με μια ρήση του Πλάτωνα "Μόνο οι νεκροί βλέπουν το τέλος του πολέμου".
Γιώργος Καλαϊτζίδης, μέλος του Κ*ΒΟΞ»
*προφανώς λόγω της έντασης ο ΓΚ αναφέρει ότι το επεισόδιο έγινε ξημερώματα Κυριακής, ενώ το σωστό είναι ξημερώματα Σαββάτου 27 Φλεβάρη.
