από http://ta4mx.blogspot.gr/2014/12/blog-post_7.html
Ένα σχολείο στο Φουρφουρά της Κρήτης που έχει γίνει δεκτό στην παγκόσμια λίστα των Σχολείων της Εναλλακτικής Εκπαίδευσης! Μεταξύ των δράσεων που έχει εισαγάγει στο σχολικό του πρόγραμμα είναι και η δημιουργία ενός «καναλιού» εκπαιδευτικής τηλεόρασης τον Οκτώβριο του 2011 με το όνομα «Τα Μικρά Αμαριωτάκια», με την στήριξη του υπουργείου Παιδείας. Το τελευταίο κατόρθωμα αυτού του σχολείου είναι η αντικατάσταση των παραδοσιακών καρεκλών με ελβετικές μπάλες! Ιδού η ανακοίνωση του σχολείου: «Σήμερα ήταν μια ιδιαίτερη μέρα! Τα τελευταία 5 χρόνια λέγαμε ότι θέλαμε να κάνουμε τα θρανία και οι καρέκλες να μοιάζουν περιττά στην τάξη. Να αντικατασταθούν αν είναι δυνατόν με αντικείμενα πιο χρηστικά και καλαίσθητα. Έτσι λοιπόν η μαμά Ζωή, νεοαφιχθείσα με τα παιδάκια της από την Κέρκυρα, έδωσε τη λύση. Οι καρέκλες του σχολείου σιγά σιγά εκτοπίζονται από… μπάλες! Σε αντίθεση με τις καρέκλες, που εμποδίζουν τη σωστή ανάσα, την καλή κυκλοφορία του αίματος και που επιβαρύνουν το σώμα με τη λανθασμένη στάση, οι ελβετικές μπάλες γυμναστικής ή όπως είναι γνωστές «οι μπάλες για πιλάτες», κρατούν το σώμα σε εγρήγορση, βοηθούν στη συγκέντρωση, ενώ γυμνάζουν, διευκολύνοντας την αναπνοή και την καλύτερη κυκλοφορία του αίματος. Δεν είναι τυχαίο που τις μπάλες αυτές τις χρησιμοποιούν σε κέντρα πληροφορικής, σε εργασίες που απαιτούν πολύ καθισιό, ενώ βοηθούνε ιδιαίτερα παιδιά με αυτισμό. Με χαρά λοιπόν σας δίνουμε μια γεύση από χοροπήδημα!!!»
Ένα σχολείο στο Φουρφουρά της Κρήτης που έχει γίνει δεκτό στην παγκόσμια λίστα των Σχολείων της Εναλλακτικής Εκπαίδευσης! Μεταξύ των δράσεων που έχει εισαγάγει στο σχολικό του πρόγραμμα είναι και η δημιουργία ενός «καναλιού» εκπαιδευτικής τηλεόρασης τον Οκτώβριο του 2011 με το όνομα «Τα Μικρά Αμαριωτάκια», με την στήριξη του υπουργείου Παιδείας. Το τελευταίο κατόρθωμα αυτού του σχολείου είναι η αντικατάσταση των παραδοσιακών καρεκλών με ελβετικές μπάλες! Ιδού η ανακοίνωση του σχολείου: «Σήμερα ήταν μια ιδιαίτερη μέρα! Τα τελευταία 5 χρόνια λέγαμε ότι θέλαμε να κάνουμε τα θρανία και οι καρέκλες να μοιάζουν περιττά στην τάξη. Να αντικατασταθούν αν είναι δυνατόν με αντικείμενα πιο χρηστικά και καλαίσθητα. Έτσι λοιπόν η μαμά Ζωή, νεοαφιχθείσα με τα παιδάκια της από την Κέρκυρα, έδωσε τη λύση. Οι καρέκλες του σχολείου σιγά σιγά εκτοπίζονται από… μπάλες! Σε αντίθεση με τις καρέκλες, που εμποδίζουν τη σωστή ανάσα, την καλή κυκλοφορία του αίματος και που επιβαρύνουν το σώμα με τη λανθασμένη στάση, οι ελβετικές μπάλες γυμναστικής ή όπως είναι γνωστές «οι μπάλες για πιλάτες», κρατούν το σώμα σε εγρήγορση, βοηθούν στη συγκέντρωση, ενώ γυμνάζουν, διευκολύνοντας την αναπνοή και την καλύτερη κυκλοφορία του αίματος. Δεν είναι τυχαίο που τις μπάλες αυτές τις χρησιμοποιούν σε κέντρα πληροφορικής, σε εργασίες που απαιτούν πολύ καθισιό, ενώ βοηθούνε ιδιαίτερα παιδιά με αυτισμό. Με χαρά λοιπόν σας δίνουμε μια γεύση από χοροπήδημα!!!»
Όταν ο Άγγελος Πατσιάς, ο δάσκαλος του σχολείου στο Φουρφουρά της Κρήτης, ανέβηκε στη σκηνή φανερά τρακαρισμένος και άρχισε να ξετυλίγει το γοητευτικό παραμύθι του θαύματος που συντελείται στο Φουρφουρά, για πρώτη φορά σε ομιλία τα τελευταία χρόνια μου ήρθαν δάκρυα στα μάτια. Αν και ο λόγος του ήταν εξαιρετικά χιουμοριστικός, όσα έλεγε ήταν ανέλπιστα αισιόδοξα και οι εικόνες που μας έδειχνε μιλούσαν από μόνες τους, εμένα με χτύπησε κατακούτελα ένα κύμα τρομακτικής συγκίνησης.
Ο σεμνός δάσκαλος περιέγραψε ένα σχολείο που όλοι θα θέλαμε να δούμε τα παιδιά μας να φοιτούν. Ένα σχολείο της Φύσης και των Χρωμάτων, που τα παιδιά καλλιεργούν κήπους, παίζουν θέατρο, έχουν θερμοκήπιο, blog και web tv, τραγουδάνε και χορεύουν, μαθαίνουν γαλλικά μέσω skype και κυρίως λατρεύουν το δάσκαλο τους και δε βλέπουν την ώρα να ξυπνήσουν για να πάνε σχολείο. Και ένα χωριό που κατάλαβε την ευλογία που του έτυχε και αγκάλιασε ομαδικά την προσπάθεια του πιο όμορφου σχολείου στη χώρα που είναι αυτοσυντηρούμενο και βγάζει τα έξοδα του από τις καλλιέργειες.
Τα παιδιά στα βίντεο που είδαμε αλλά και αυτά που κυκλοφορούν στο διαδίκτυο κοιτάζουν το δάσκαλο στα μάτια με λατρεία, μοιάζουν να αντιλαμβάνονται απόλυτα την τύχη τους.
Ο φύλακας Άγγελος και όσα μας είπε για τη δουλειά που κάνει στην Κρήτη ήταν το μεγαλύτερο μάθημα ζωής που πήρα τον τελευταίο καιρό. Ήταν η πιο ουσιαστική έκφραση της φράσης του φετινού Ted «το κουράγιο να δημιουργείς» και η μεγαλύτερη απόδειξη πως στη ζωή η έκφραση «δεν γίνεται» αφορά μόνο στους δειλούς και βολεμένους.
Η ομιλία του θα έπρεπε για μένα να διδάσκεται στις πανεπιστημιακές σχολές και να παίζεται υποχρεωτικά σε όλα τα σχολεία της χώρας. Είναι το απόλυτο παράδειγμα του τι σημαίνει δεν μένω στη διαπίστωση και την αγανάκτηση αλλά βρίσκω τους τρόπους να πάω τα πράγματα παρακάτω. Ο Άγγελος και προς τιμή του δεν μας μίλησε στιγμή για τις δυσκολίες που αντιμετώπισε. Και που βέβαια είμαι σίγουρος θα ήταν χιλιάδες. Μας μίλησε μόνο για το πως τις νίκησε. Και αυτό ήταν το μάθημα ζωής. Ήταν η ελπίδα πως ακόμα και στα πιο βαθιά σκοτάδια η ζωή θριαμβεύει. Αρκεί νατο πιστέψεις.
