μόνο η σιωπή είναι ντροπή* (αναδημοσίευση)

από το mamoufi

"Πατέρα, ναι, με φυλακίσανε

μη φοβηθείς το έγκλημά μου να το πεις

το έγκλημα τους αδικημένους όλους ν' αγαπώ

Μόνη ντροπή είν' η σιωπή

Κι άσε με τώρα να σου πω τι απέναντί μας είναι

μια τέχνη που στους αιώνες μέσα έζησε

Πέρνα τα χρόνια και θα δεις

εκείνο που όλη την Ιστορία μαύρισε

Ο νόμος απέναντί μας είναι

με δύναμη κι απέραντη εξουσία

ο νόμος είν' απέναντι

Η αστυνομία ξέρει πάντα πως κάποιον να τον κάνει

ένοχο ή αθώο

Η αστυνομία είναι απέναντι

κι εκείνα τα αναίσχυντα τα ψεύδη που πάντα λένε οι άνθρώποι

με το χρυσάφι μόνη ανταμοιβή

κι είν' το χρυσάφι απέναντι

Μας κυνηγά το μίσος για τη ράτσα

και το απλό... ότι είμαστε φτωχοί

Πατέρα μου αγαπημένε, φυλακισμένος είμαι 

μα μη ντραπείς στιγμή το έγκλημά μου να το πεις

αγάπης κι αδερφοσύνης έγκλημα

και ναι μόνη ντροπή να ξέρεις είναι η σιωπή

Παρέα μου έχω την αγάπη μου, την αθωότητά μου

εργάτες και φτωχούς

Για όλα αυτά είμαι ασφαλής και δυνατός

κι είν' η ελπίδα πια δικιά μου

Δεν χρειάζεται λεφτά η ανταρσία, η επανάσταση

αντί γι' αυτά

τη φαντασία και την απαντοχή, το φως και την αγάπη θέλουν

και τη φροντίδα για ότι ανασαίνει

Ποτέ κλοπή και σκοτωμός

μόνο κομμάτι της ζωής και της ελπίδας να 'σαι

Κι είναι το ξύπνημα που από άνθρωπο σε άνθρωπο πηγαίνει

και από καρδιά σ' άλλη καρδιά

Και ναι σαν τ' άστρα πια κοιτάζω ξέρω

πως της Ζωής παιδιά εγίναμε

Ο θάνατος είναι μικρός

στίχοι Joan Baez:

Αν δεν είχε συμβεί αυτό, θα μπορούσα να είχα ζήσει τη ζωή μου ανάμεσα σε γελοίους ανθρώπους. Θα μπορούσα να είχα πεθάνει απαρατήρητος, άγνωστος, αποτυχημένος. Τώρα δεν είναι έτσι. Αυτό είναι η σταδιοδρομία μας και ο θρίαμβός μας. Ποτέ, σε όλη μας τη ζωή, δεν θα μπορούσαμε να ελπίσουμε να κάνουμε τόσα πολλά για την ανοχή στη διαφορετικότητα, τη δικαιοσύνη, την κατανόηση ανθρώπου από άνθρωπο, όπως κάνουμε τώρα, κατά λάθος. Τα λόγια μας – οι ζωές μας – οι πόνοι μας – είναι ένα τίποτα! Η αφαίρεση της ζωής μας, της ζωής ενός καλού παπουτσή κι ενός πωλητή ψαριών – είναι τα πάντα! Η τελευταία στιγμή ανήκει σε μας - η αγωνία μας είναι ο θρίαμβός μας!

Bartolomeo Vanzetti

(η δήλωσή του στη δίκη όπου καταδικάστηκε σε θάνατο μαζί με τον Nicola Sacco)

*...γιατί αξίζει να ζείς για ένα όνειρο κι' ας είναι η φωτιά του που θα σε κάψει

(Νίκος Ρωμανός)