Πέμπτη 30 Μαΐου 2013

Megafonen: Δεν ανάβουμε εμείς τις φωτιές (αναδημοσίευση)


Μετάφραση: Athens Indymedia

Η Pantrarna (Πάνθηρες) και η αδελφική της οργάνωση Megafonen (Μεγάφωνο) είναι δυο κοινοτικές ακτιβιστικές ομάδες που εδρεύουν στα Σουηδικά προάστια. Η Pantrarna βρίσκεται στο Biskopsgården έξω απο το Γκέτεμποργκ και η Megafonen στο Husby έξω από την Στοκχόλμη, όπου ξέσπασαν οι πρόσφατες εξεγέρσεις των τελευταίων ημερών. Και οι δυο ομάδες εργάζονται για την κοινωνική δικαιοσύνη, την βελτίωση των προαστίων και την αξιοποίηση τους, την αυτο-οργανωμένη βοήθεια για τα σχολικά μαθήματα στο σπίτι και στα κέντρα νεότητας, και για άλλες δραστηριότητες. Πρόσφατα η Megafonen κατηγορήθηκε στον Σουηδικό τύπο γιατί δεν πήρε μια ξεκάθαρη θέση καταδικάζοντας τους εξεγερμένους.

 Καλέσαμε σε συνέντευξη τύπου για να εξηγήσουμε τους λόγους γιατί η γειτονιά μας βρίσκεται στις φλόγες. Απευθυνθήκαμε στους πολιτικούς, την αστυνομία και τους δημοσιογράφους. Τα media δημοσιεύουν και απευθύνονται στην κυβέρνηση, η κυβέρνηση απευθύνεται στην αστυνομία. Η αστυνομία απευθύνεται στον εαυτό της και πολλαπλασιάζει την παρουσία της. Απευθυνθήκαμε και σε εσάς, πολύ νωρίτερα, άλλα οι εκκλήσεις μας έπεσαν σε κουφά αυτιά.

Η κατάσταση ξεφεύγει από τον έλεγχο της αστυνομίας. Την πρώτη βραδιά έστελναν όλο και περισσότερους μπάτσους. Είναι χαρακτηριστικό της κυβερνητικής πολιτικής αυτό. Ο έλεγχος. Και η παρακολούθηση ώστε να μην τον χάσουν πότε. Αν και μέρη της κοινωνίας έχουν ήδη χάσει κάθε εμπιστοσύνη στην κυβέρνηση. Η περιοχή βρίθει αστυνομικής παρουσίας και δημοσιογράφων άλλα οι φωτιές δεν θέλουν να σβήσουν. Περισσότεροι αστυνομικοί καλούνται, ο πρωθυπουργός ρίχνει τις ευθύνες στους νέους οργισμένους άνδρες, και η σύγκρουση συνεχίζει να κλιμακώνεται. Όλο και περισσότερες γειτονιές καίγονται.

Είναι τραγικό ότι οι δημόσιες συγκοινωνίες, οι υπηρεσίες άμεσης βοηθείας και η αστυνομία δέχονται επιθέσεις. Λυπηρό ότι καίγονται αυτοκίνητα, ότι σπίτια και εμπορικά κτίρια καταστρέφονται. Μοιραζόμαστε την ίδια απελπισία με όλους όσους παρακολουθούν την καταστροφή στις γειτονιές μας. Είναι αυτή η απόγνωση που μας υποχρεώνει να αναζητήσουμε τις δομικές εξηγήσεις που επιτίθενται στα αίτια της καταστροφής αυτής.

Η Megafonen δεν ανάβει καμιά φωτιά. Για ποιον λόγο οι δημοσιογράφοι και οι πολιτικοί ενδιαφέρονται τόσο για την αποκήρυξη της εξέγερσης από την Megafonen; Οι νέοι άνθρωποι δαιμονοποιούνται για να αποτραπούμε όλοι από το να δούμε την αλήθεια – γιατί η αλήθεια θα τσούξει. Τα πρωτοσέλιδα και η αστυνομία δαιμονοποιούν και εμάς στην Megafonen, λέγοντας ότι είμαστε υπεύθυνοι για όσα συμβαίνουν – γιατί δεν μείναμε βουβοί.

Κατανοούμε ότι είναι άβολο, θλιβερό ακόμα, να πρέπει να στοχαστείς για όσα συμβαίνουν στην Σουηδία σήμερα. Είναι ακόμα πιο δύσκολο για την κυβέρνηση, τις αστυνομικές δυνάμεις, και το μεγαλύτερο κομμάτι των media να αποδεχτούν ότι είναι εν μέρει υπαίτιοι για όλα όσα συμβαίνουν.

Από την πλευρά μας, βλέπουμε μια κυβέρνηση που έχει ως μοναδική απάντηση στα κοινωνικά προβλήματα την αύξηση της αστυνομίας. Βλέπουμε την αστυνομική κτηνωδία και τις παρενοχλήσεις στις γειτονίες μας. Βλέπουμε την λεκτική ρατσιστική κακοποίηση, τις γροθιές που τσακίζουν πρόσωπα, τις οργισμένες επιθέσεις με τα γκλομπ. Βλέπουμε τους αστυνομικούς να σημαδεύουν με τα υπηρεσιακά τους περίστροφα τους νεαρούς κραυγάζοντας: «Θα πυροβολήσω!»

Βλέπουμε ένα σχολικό σύστημα να «αναμορφώνεται» ξανά και ξανά, όπου εμείς, οι φίλοι μας, και τα αδέλφια και οι αδελφές μας αγωνίζονται να τα βγάλουν πέρα σε σχολεία που στερούνται υποδομών. Βλέπουμε ότι μπορούν να στείλουν τα παιδιά τους σε άλλα σχολεία. Βλέπουμε τις στεγαστικές πολιτικές που δημιουργούν στεγαστικές ελλείψεις. Το ανθρώπινο δικαίωμα στην κατοικία που πετάγεται στα σκουπίδια για να κατασκευαστούν πολυτελείς μεζονέτες. Βλέπουμε το νοίκι μας να αυξάνεται κάθετα με την πρόφαση ότι το κτίριο μας αναπαλαιώνεται ενώ είναι μόνο η πρόσοψη του που έχει βαφτεί.

Τώρα οι πάντες είναι στο πλευρό των προαστίων και ανταγωνίζονται στην πρόταση λύσεων. Που ήσασταν όλοι εσείς προτού ξεσπάσουν όλα αυτά; Εμείς ήμασταν εδώ και κανονίζαμε για την βοήθεια των μαθητών στο σπίτι, για τις διαλέξεις και τις συναυλίες. Αγωνιστήκαμε για τα κοινοτικά κέντρα και τις κατοικίες. Τώρα συνεχίζουμε να υπερασπιζόμαστε τις γειτονιές μας και την πόλη μας.

Θέλουν να αναλάβουμε εμείς την ευθύνη. Δεν κατέχουμε καμιά εφημερίδα και δεν ελέγχουμε καμιά κρατική αρχή. Αναλαμβάνουμε την ευθύνη ξεκινώντας διάλογους με εκείνους που ζουν στις γειτονιές μας, με την οργάνωση και την δημιουργία διεξόδων για τους νέους ανθρώπους που δαιμονοποιούνται διαρκώς. Ξεκινάμε έναν έρανο για τους κατοίκους στην γειτονιά μας που έχασαν τα αυτοκίνητά τους στις φωτιές. Τείναμε ένα χέρι βοηθείας. Κανίς δεν πρέπει να ζει στην απόγνωση.

Καλούμε όλους στην περιοχή μας να οργανωθούν για την δικαιοσύνη – έτσι τα αυτοκίνητα δεν θα καιγονται, οι πέτρες δεν θα εκτοξεύονται. Θα εξελίξουμε την δουλειά μας ενάντια στην αστυνομική βια, θα συνεχίσουμε να αναπτύσσουμε τα εκπαιδευτικά μας προγράμματα, θα συνεχίσουμε να κτίζουμε την κοινότητα μας, να φροντίζουμε τις γειτονιές μας και να δείχνουμε ότι υπάρχει ένας δρόμος προς τα εμπρός για τις περιοχές μας.

Ένας συναγερμός στα βραχιόλια επόπτευσης στον αστράγαλο χτυπάει κάθε φορά που εναντιωνόμαστε σε ο,τι είναι αναμενόμενο. Συνεχίζουμε να βαδίζουμε παρά το κουδούνισμα του. Βαδίζουμε γιατί πιστεύουμε σε αυτό, ακόμη και όταν το βραχιόλι αρχίζει να μας χλευάζει. Όπως έγραψε ο Stig Dagerman, «Η αλυσίδα επιλέγει το πόδι, εμείς επιλέγουμε την περιπλάνηση».

Αναλαμβάνουμε τις ευθύνες μας, θα κάνετε και εσείς το ίδιο;

Megafonen μέχρι το τέλος!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Για οποιαδήποτε πληροφορία ή ερώτηση στείλτε email στο dikaexarchion@gmail.com.