Το άρθρο του Περικλή Κοροβέση που ακολουθεί διαλύει το μύθο που καλλιεργούν διάφοροι ρέκτες της χούντας αλλά και οι σύγχρονοι ελληναράδες του Άρδην του Καραμπελιά περί μηδενικού ελλείμματος στα δημόσια οικονομικά την περίοδο της δικτατορίας. Πρόσφατα μάλιστα γνωστός ελληναράς της παρέας του "Άρδην" σε μελέτη του για την οικονομική κατάσταση της χώρας διατύπωνε τον ισχυρισμό ότι η χούντα παρέδοσε μηδενικό χρέος και έλλειμμα !!!
Η χούντα των δανείων
Του Περικλή Κοροβέση
Μιλάμε για το απάνθρωπο δικτατορικό καθεστώς της χούντας των συνταγματαρχών και για τα στυγερά εγκλήματά της, αλλά λέμε ελάχιστα για το χρέος που φόρτωσε στις πλάτες μας και τη διόγκωση των κρατικών δαπανών.
Το χρέος, από 32 δισεκατομμύρια δραχμές που ήταν το 1966, έφτασε το 1974 στο 114 δισ. Και για την ίδια περίοδο οι κρατικές δαπάνες από 38 έφτασαν στα 129 δισ. Η χούντα δεν πρωτοτύπησε. Παγκοσμίως οι δικτατορίες της περιόδου 1965-1985 υπερχρεώθηκαν για να δανειστούν ή για να ενισχύσουν και να εκσυγχρονίσουν τον κατασταλτικό τους μηχανισμό ή για να τα τσεπώσουν οι ίδιοι οι δικτάτορες, όπως στην περίπτωση του Μάρκο στις Φιλιππίνες ή του Μομπούτου στο Κονγκό και ακόμα του Πινοσέτ. Η προσωπική τους περιουσία ισοδυναμούσε με το εξωτερικό χρέος.
Η Παγκόσμια Τράπεζα, που ξεκίνησε σαν εργαλείο του ΟΗΕ για να βοηθήσει τις αποδεκατισμένες πρώην αποικίες, πέρασε στα χέρια των πιο πλούσιων χωρών και με το σύστημα του δανεισμού, έκαναν τις πρώην αποικίες πάλι αποικίες. Τριάντα χώρες που αντιπροσωπεύουν το 16% του παγκόσμιου πληθυσμού διαθέτουν το 59% των ψήφων στην Παγκόσμια Τράπεζα και οι υπόλοιπες 157 χώρες που έχουν το 84% των πολιτών του πλανήτη, έχουν μόνο το 41% των ψήφων. Στην ουσία είναι μια μηχανή για να κάνει το 1% των κατοίκων της Γης ακόμα πιο πλούσιους και το υπόλοιπο 99% να βυθίζεται σε όλο και μεγαλύτερη φτώχεια και εξαθλίωση. Εφτά δισεκατομμύρια άνθρωποι παράγουν τα 9/10 του παγκόσμιου ΑΕΠ και το υπόλοιπο 1/10 είναι η περιουσία περίπου δύο χιλιάδων ανθρώπων. Αν αυτοί οι άνθρωποι πωλούσαν μόνο τα γιοτ τους θα εξαλειφόταν η πείνα σε παγκόσμιο επίπεδο για 8 μήνες.
Σήμερα υπάρχουν 127 χώρες χρεωμένες ώς τα μπούνια και μόνο 36 έχουν πλεόνασμα. Αν υπήρχαν κυβερνήσεις που να ενδιαφέρονταν για το καλό του τόπου τους και όχι για τις τσέπες των τοκογλύφων, θα έπρεπε να διαγράψουν μονομερώς το χρέος. Αυτό ισχύει απολύτως για τα χρέη που δημιούργησαν οι δικτατορίες. Για ποιο λόγο να πληρώνουμε τα χρέη της χούντας των συνταγματαρχών; Επειδή εκτέλεσαν, βασάνισαν, φυλάκισαν και εξόρισαν; Αποδοχή του χρέους των Απριλιανών σημαίνει άμεση αναγνώριση του καθεστώτος. Και όμως τα πράγματα ήταν διαφορετικά κάποια άλλη εποχή. Η Κούβα αρνήθηκε να πληρώσει το χρέος της στην Ισπανία όταν έπαψε να είναι αποικία της. Το ίδιο έπραξαν και οι Μπολσεβίκοι, το 1918, και δεν αναγνώρισαν το τσαρικό χρέος. Και όταν η Πολωνία έγινε ανεξάρτητη, διέγραψε το χρέος της. Και όταν έπεσε η δικτατορία του Τινόκο στην Κόστα Ρίκα, δεν πλήρωσε φράγκο στους πιστωτές της, στον Καναδά, και μάλιστα με διαιτησία των ΗΠΑ.
Ολα αυτά οδήγησαν τον σοφό καθηγητή Αλεξάντερ Σακ, έναν από τους θεμελιωτές του Διεθνούς Δικαίου, να γράψει ήδη από το 1927: «Εάν ένα δεσποτικό καθεστώς συνάψει ένα δάνειο, όχι για τις ανάγκες της κοινωνίας, αλλά για να ισχυροποιήσει την τυραννία του, τότε αυτό το χρέος είναι απεχθές. Και αυτό το χρέος δεν είναι υποχρεωτικό για ένα έθνος». Με άλλα λόγια, ένα εξωτερικό δάνειο που δίνεται για την ανάπτυξη ενός έθνους, δηλαδή για παιδεία, υγεία, δημόσια έργα, κράτος πρόνοιας κ.λπ., είναι επενδύσεις κερδοφόρες και μπορούν να πληρώσουν ένα τίμιο δάνειο. Αλλά γι’ αυτό χρειάζεται ένα εθνικό κράτος και όχι κυβερνήσεις τραπεζιτών και διεθνών τοκογλύφων, που επενδύουν στην κομπίνα και τη ρεμούλα. Και αυτό το χρέος είναι ανέντιμο και δεν το πληρώνουμε.
Δεν είναι τυχαίο πως δύο νομπελίστες οικονομολόγοι, ο Πολ Κρούγκμαν και ο Τζόζεφ Στίγκλιτς, πιστεύουν πως η Ε.Ε. είναι κλινικά νεκρή, αγνοεί τους νόμους της οικονομίας και έχει μπει σε μια αυτοκτονική φάση, σύμφωνα με τα λεγόμενα της Σούζαν Ζορζ. Οι Βρετανοί αποικιοκράτες εκπαίδευαν στα καλύτερα πανεπιστήμιά τους τις ελίτ από κάθε αποικία και τους έκαναν κυβερνήτες, με το επιχείρημα πως η ανάπτυξη της μητρόπολης θα σημαίνει και ανάπτυξη της αποικίας. Οι αντίστοιχοι απόφοιτοι του σημερινού Χάρβαρντ είναι συνάδελφοι των υπαλλήλων της τρόικας και αρκούνται στον μισθό τους. Είναι αυτό που λέμε (λέτε) πετυχημένη καριέρα, βουτηγμένη στο αίμα των πολλών.
Τόσες εξεταστικές επιτροπές έχουν γίνει στη Βουλή. Θα βρεθεί κανείς να προτείνει μια επιτροπή για το χρέος; Εσένα το λέω, πεθερά, για να το ακούσει ο ΣΥΡΙΖΑ, ή κάποιoς άλλος. Περιττό να δηλώσω πως είμαι ανεξίθρησκος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Για οποιαδήποτε πληροφορία ή ερώτηση στείλτε email στο dikaexarchion@gmail.com.