από τον Αδέσποτο Σκύλο
by ΑΝΤΩΝΗΣ ΑΝΤΩΝΑΚΟΣ
Είναι κλεισμένα τα χάδια σου σε κουτί αιωνιότητα.
Τα χείλη σου περιμένουν στο κατώφλι της αγάπης.
Αν είχαμε άπειρο χρόνο θα ψαρεύαμε στην όχθη σου φιλιά.
Θα κάναμε θραύση εις το όρος Αραράτ,
θα γεμίζαμε σπόρια την ποδιά σου
και το καθρεφτάκι σου αχνό.
Αν είχαμε χρόνο άπειρο δε θα κωλώναμε πουθενά.
Ο φόβος θα κυκλοφορούσε στα βιβλία και στο σινεμά.
Στα φαράγγια τη νύχτα με τους λύκους.
Στους χέρσους τάφους.
Αν είχαμε άπειρο χρόνο δε θα κάναμε σπουδές
και δε θα κορνιζάραμε πτυχία.
Θα βγάζαμε γλώσσα στο θεό της φθοράς.
Στον ακόρεστο φονιά των ατίθασων βυζιών
θα βάζαμε φωτιά.
Νυχθημερόν θ’ ακούγαμε διαβολικά γουργουρητά.
Γέλια της γύμνιας κελαρυστά.
Δεν θα είχαμε χρονολογίες θανάτου εντός παρενθέσεως,
επικήδειους, φέρετρα σκεπασμένα με σημαίες.
Χριστιανούς σταυροφόρους με χατζάρες
και μάνατζερ με κοφτερά χαμόγελα.
Δεν θα είχαμε διαφθορά μόλυνση σφαγές
παρά μονάχα του τραπεζίτη ήλιου τα δόντια
να ροκανίζουν τις καταθέσεις μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Για οποιαδήποτε πληροφορία ή ερώτηση στείλτε email στο dikaexarchion@gmail.com.