“Γιορτάστε. Εγώ πέθανα στο κρύο δίπλα στα σκουπίδια. Εκεί που με στείλατε ως κοινωνία. Στα σκουπίδια.”
Πηγή: forVolos
από την Ηλέκτρα Προσήλια
Αυτές τις γιορτινές μέρες πολλών η διάθεση αλλάζει. Τείνει να γίνεται πιο ευαίσθητη…
Δώρα, κατανάλωση, ψώνια, τηλέφωνα σε συγγενείς, τακούνια, λαμπάκια, στολίδια, κραγιόν, πάρκα Άι – Βασίλη στο κέντρο της πόλης με κιόσκια χαλβά και ασημένιων κοσμημάτων με μουσική υπόκρουση Adele – Someone like you, και φυσικά να μην ξεχάσουμε τα δάκρυα στο ιστορικό κτίριο Πικιώνη (αλήθεια τι γνώμη έχουν οι αρχιτέκτονες της πόλης για αυτό; δεν την ακούσαμε κάπου), αλλά ούτε και το φαντασμαγορικό υπερθέαμα στην οδό Δημητριάδος, τον ασυναγώνιστο μπλε ουρανό από φωτάκια.
Και ένας θάνατος…
Θυμίζει σκηνή από ταινία όπου σε πανηγύρι ή σε λούνα παρκ ξαφνικά σκορπάει ο κόσμος ουρλιάζοντας στο θέαμα ενός ανθρώπινου πτώματος.
Ένας άστεγος βρίσκεται νεκρός δίπλα σε κάδο σκουπιδιών ξημερώματα Σαββάτου από υπαλλήλους της καθαριότητας του Δήμου. Περιφερόταν με ποδήλατο. Κανείς δεν ξέρει γιατί κατέληξε εκεί και πώς. Και κανείς δεν θα ψάξει να μάθει.
Σίγουρα η χαριτωμένη κοπελίτσα με το καινούριο παλτό και τις γόβες που ποζάρει σε selfie με πρόστυχο μορφασμό κάτω από το μπλε φωτεινό χαλί, πριν τον latte decafeine της στο κέντρο, δεν θα ταραχτεί στην είδηση.
Σίγουρα πολλοί θα στεναχωρηθούν για λίγα λεπτά και ύστερα θα επιστρέψουν στην καθημερινότητα των Χριστουγέννων.
Όμως αυτός ο θάνατος μάτωσε όλο το μπλε χαλί της Δημητριάδος και λέκιασε όλα τα κόκκινα χαλιά της Ερμού. Αυτός ο θάνατος χάλασε την γιορτινή καθημερινότητα με τίμιο και ειλικρινή τρόπο. Σαν να μας χτύπησε την πόρτα για τα κάλαντα. “Γιορτάστε. Εγώ πέθανα στο κρύο δίπλα στα σκουπίδια. Εκεί που με στείλατε ως κοινωνία. Στα σκουπίδια.”
Αυτός ο θάνατος έχει ένα όνομα: Αδιαφορία
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Για οποιαδήποτε πληροφορία ή ερώτηση στείλτε email στο dikaexarchion@gmail.com.