Ομάδες “υψηλού κινδύνου” (αναδημοσίευση)

 

από http://parallhlografos.wordpress.com/

Αφού φωνάζουν όλοι αυτοί

κι αφού σκοτώνουν στ’ όνομα μου

πες αναβάλλεται η γιορτή

πάω να ξαπλώσω στα καρφιά μου.

Πες τους ο χρόνος πως τρελάθηκε

δε κάνει στάση Γολγοθά

πες ο παράξενος πως χάθηκε

κι έφυγε οριστικά

Active Member

Απαλλοτριώνει χωρίς περιττά σχόλια ο DrAluca από το OmniaTV…

Να μην αρχίσεις να ξεφτάς….

Η απεργία πείνας του Κ.Σακκά με την παράλληλη αδιαφορία από το μεγαλύτερο μέρος της κοινωνίας απέναντι στο γεγονός, πως ένας άνθρωπος οδεύει στην 30η μέρα απεργίας πείνας ζητώντας το αυτονόητο, το δικαίωμά του βάσει των νόμων, στην ελευθερία ή αλλιώς το δικαίωμά του να δικαστεί. Το πιο απογοητευτικό όμως είναι ότι ελάχιστοι ενδιαφέρονται για την κατάσταση της υγείας του, υπάρχει μια μερίδα δήθεν επαναστατών που έχω την αίσθηση ότι σα να θέλουν ο Σακκάς να πεθάνει….τους λόγους γι’ αυτή την επιθυμία δεν μπορώ να τους γνωρίζω μιας και δεν έχω εντρυφήσει στην ψυχοπαθολογία. Η αλήθεια είναι ότι η απεργία πείνας του Σακκά έχει γίνει μπαλάκι κομματικών, θεωρητικών, φιλοσοφικών, αναλύσεων. Και σε όλη αυτή τη φασαρία χάνεται το σημαντικό. Στον 21ο αιώνα στην πολιτισμένη δήθεν Ελλάδα ο φασισμός εγκαθιδρύεται σιγά, σιγά με την σύμφωνη γνώμη των πολιτών. Νόμοι, σύνταγμα, ανθρώπινα δικαιώματα καταπατώνται και δεν τρέχει τίποτα…μα τίποτα όμως.

Ένας άνθρωπος αργοπεθαίνει για τα δικαιώματα όλων μας, κι αν αυτό δεν μπορούμε να το δούμε χωρίς να μικροσχολιάζουμε τον πολιτικό χώρο που ανήκει ο καθένας και το αν είμαστε σύμφωνοι ή όχι με τακτικές, τότε έχουμε πραγματικά όλοι ξεφτίσει. Σαν γερασμένοι μοιάζουμε, όχι στην ηλικία, αλλά στο μυαλό και στην διάθεση, κακογερασμένοι θα λεγα.

Η θεσμική αριστερά, τελεί εν ύπνω. Έχουν έστω την παραμικρή αίσθηση τι σημαίνει αυτό που συμβαίνει στον Σακκά, τι σημαίνει με το έτσι θέλω να σου καταπατούν κάθε δικαίωμα και ο κόσμος να μην αντιδρά; Κι αν έχουν γιατί δεν αντιδρούν; Όχι με ανακοινώσεις και και κούφια λόγια. Να αντιδράσουν, αν θυμόμαστε ακόμα τι σημαίνει αντίδραση. Αντίθετα οι ιθύνοντες εφαρμόζουν κάθε παραθυράκι των νόμων, για τους χρυσαυγίτες που συλλαμβάνονται με οπλισμό, με εκρηκτικά, για τον Μάκη Ψωμιάδη, για τον Θέμο Αναστασιάδη, για εμπόρους ναρκωτικών, για πολιτικούς….Και ο κόσμος; 

Ξεφτισμένος….παρακολουθεί σα να είναι κάτι ασήμαντο. Αναλώνονται σε συζητήσεις και σχολιάζουν σε ποιο χώρο ανήκει ο Σακκάς, τι έκανε ο Σακκάς και χίλια άλλα άσχετα. Το πιο απλό και αυτονόητο έχει γίνει ανύπαρκτο. Η παραβίαση κάθε νόμου και η προκλητική συμπεριφορά της εξουσίας απέναντι σε ό,τι εκείνοι κρίνουν ενοχλητικό. Έτσι χτίζεται ο φασισμός. Παραβιάζοντας σιγά, σιγά βασικά δικαιώματα, δοκιμασίες, που εφόσον δεν βρίσκουν αντίδραση, προχωρούν και παρακάτω και σε άλλες και σε άλλες και θα ρθει και η σειρά σου, ναι και η δική σου, αν δεν ξεπουληθείς τελείως, αλλά ακόμα κι αν ξεπουληθείς και τους ακολουθήσεις τυφλά, πάλι θα ρθει η σειρά σου όταν δεν θα σε χρειάζονται.

Τον ίδιο καιρό ο Άδωνις Γεωργιάδης επαναφέρει τον επίσης προκλητικό και ρατσιστικό νόμο του Λοβέρδου στον τομέα της υγείας. Αντιλαμβανόμαστε τι σημαίνει αυτός ο νόμος; Γνωρίζουμε ποιος είναι ο ρόλος του ΚΕΕΛΠΝΟ; Είμαι σίγουρη πως όχι. Συνεργασία φασιστικής τακτικής κράτους και οργανώσεων υγείας. Κοινώς παίρνουμε τηλέφωνο την αστυνομία, όταν έρχεται στο νοσοκομείο ένας χρήστης που είναι φορέας του AIDS ή της ηπατίτιδας, από κει και πέρα αν εκκρεμεί κάποια υπόθεση παλιά εναντίον του, τον στοιβάζουμε στην κλούβα και τον οδηγούμε στις φυλακές. Τέρμα οι θεραπείες, τέρμα η ιατρική περίθαλψη. Αρκεί να μην μολύνει την καλή μας κοινωνία. Στις φυλακές οι φορείς του aids βρίσκονται σε καραντίνα, τους πετούν το φαγητό από πέντε μέτρα μακριά, για να μην μιλήσω για την συμπεριφορά των δεσμοφυλάκων απέναντι τους. Κράτος πρόνοιας….

Ο νόμος αυτός δίνει το δικαίωμα ανά πάσα στιγμή να γίνεται πογκρόμ σε πιάτσες τοξικομανών, πιθανόν και μεταναστών, με την βία να υποβάλλονται σε εξετάσεις κι αν τυχόν βρεθούν θετικοί στον ιό, το ποια θα είναι η συνέχεια και πού θα καταλήξουν αυτοί οι άνθρωποι ουδείς ξέρει, και σαφώς ουδείς θα ασχοληθεί…

Μια άλλη παράμετρος. Υπάρχουν χρήστες που ξεκινούν πρόγραμμα απεξάρτησης, το να ενταχθούν σε αυτό και να είναι σταθεροί χρειάζεται πραγματικά κόπο και χρόνο. Τι σημαίνει αυτό; Ότι κάποιοι πιθανόν να ξανακυλήσουν τις πρώτες εβδομάδες, τι κάνει λοιπόν το κράτος πρόνοιας, αν κάποιος ταλαντεύεται ανάμεσα στη θεραπεία και την χρήση, και τυχόν συλληφθεί ή οδηγηθεί με την βία για εξετάσεις και βρεθεί θετικός, καταλήγει στη λύση : καραντίνα. Αυτό ως συνέπεια έχει ξεκάθαρα τον αφανισμό οποιασδήποτε εμπιστοσύνης των χρηστών απέναντι στο θεραπευτικό προσωπικό και στις μονάδες υγείας. Αποφεύγουν λοιπόν να κάνουν οποιαδήποτε εξέταση εφόσον γνωρίζουν ότι κάποιοι στις μονάδες υγείας μπορεί να λειτουργήσουν ως χαφιέδες και να καλέσουν την αστυνομία. Ναι γιατί χαφιεδισμός είναι και παραβίαση ενός ακόμα σημαντικού ανθρώπινου δικαιώματος, αυτό του ιατρικού απορρήτου. Και αν κάποιοι φέρουν ως αντεπιχείρημα γιατί το ΚΕΕΛΠΝΟ συμφωνεί με την επαναφορά του νόμου Λοβέρδου, ας αναρωτηθεί ποιος είναι ο ρόλος του ΚΕΕΛΠΝΟ. Αυτό βέβαια που λυπεί περισσότερο είναι εκκωφαντική σιωπή των ιατρικών συλλόγων…

Και ναι έχει αυξηθεί το πρόβλημα των ναρκωτικών και ναι έχουν αυξηθεί τα κρούσματα του AIDS για να προλάβω μερικούς καλοθελητές. Και πώς αντιμετωπίζω αυτή την αύξηση; Μπουζουριάζοντας τους ανθρώπους που βρίσκονται σε δύσκολη θέση και αφανίζοντάς τους…Είπαμε κράτος πρόνοιας.

Οι ομάδες «υψηλού κινδύνου» λοιπόν δεν έχουν κανένα από τα αυτονόητα δικαιώματα. Ομάδες «υψηλού κινδύνου», οι τοξικομανείς, οι μετανάστες, οι πόρνες, τα θύματα τράφικινγκ….Στρατόπεδα συγκέντρωσης, Αμυγδαλέζα…ακόμα εκεί υπαρκτή, ακόμη οι μετανάστες εκεί υποφέρουν, κάποιες φωνές ακούγονται κάπου, κάπου, οι τελευταίες στις 18 Ιούνη όταν οι μετανάστες διαμαρτυρήθηκαν ότι τους ταΐζουν με τρόφιμα χαλασμένα. Σιωπή, συνηθίσαμε. Ας φάνε και χαλασμένα, άλλοι δεν έχουν να φάνε καθόλου. Οι τοξικομανείς που συγκεντρώθηκαν στην Αμυγδαλέζα ενώ περίμεναν για να τους κάνουν εξετάσεις παρά την θέλησή τους, υποχρεώθηκαν από την αστυνομία να καθαρίσουν τους γύρω χώρους. Καταγγελίες τοξικομανών μωρέ, σιγά μην δώσουμε σημασία. Μπακάληδες έχουμε καταντίσει ζυγιάζοντας τραγωδίες.

Ομάδα “υψηλού πολιτικού κινδύνου”, ο Σακκάς, ο Ρωμανός, οι «τρομοκράτες» που σιγά και τι έγινε που βασανίστηκαν απροκάλυπτα σαπίζοντας τους στο ξύλο.

Ομάδα «υψηλού κινδύνου» ο τοξικομανής που χώνεται στη φυλακή για 12 χρόνια λόγω κατοχής μικροποσότητας, ενώ δύο ώρες πριν ο ίδιος δικαστής έχει βγάλει απόφαση για μεγαλέμπορο ναρκωτικών δυό χρόνια με αναστολή. Ναι τόσο προκλητικά και το λέω έχοντας υπάρξει αυτόπτης μάρτυρας στις συγκεκριμένες υποθέσεις με τους τοξικομανείς.

Πρόσεχε όμως μην αρχίσεις να ξεφτάς πολύ, γιατί ποτέ δεν ξέρεις ποιόν άλλον και με ποια κριτήρια θα εντάξουν σε αυτές τις «ομάδες υψηλού κινδύνου».

———————————-

Μιας λοιπόν και η κοινωνίες μας, προχωρούν, όλο και πιο γρήγορα, στην συντηρικοποίηση, ας προσπαθήσουμε να έχουμε ένα έστω πράγμα στο νου μας, όπως μας ζητάει και η συντάκτρια του κειμένου… “Μην αρχίσεις να ξεφτάς.“