Η νέα νομολογία για την προστασία της πρώτης κατοικίας-απαραίτητα δικαιολογητικά

-Η διαχείριση των οφειλών των νοικοκυριών μετά το τρίτο Μνημόνιο. 

-Το θέμα της κατοικίας . Οι τροποποιήσεις του Νόμου Κατσέλη. 

-Ο νέος Κώδικας Πολιτικής Δικονομίας.

-Απαραίτητα δικαιολογητικά 

Η θέσπιση του νόμου 3869/2010 για τη ρύθμιση των οφειλών φυσικών προσώπων προς τους ιδιώτες, γνωστού και ως νόμου Κατσέλη, παρά το γεγονός ότι συνέπεσε με την άγρια οικονομική κρίση που συγκλόνισε την ελληνική κοινωνία, δεν είχε ως νομοθετική έμπνευση τη συγκεκριμένη κρίση, ούτε ως στόχευση την έκτακτη χρήση του για την αντιμετώπιση των συνεπειών της. 

Με την εισαγωγή των ρυθμίσεών του, ο νομοθέτης απέβλεπε, στα πλαίσια της εναρμόνισης με το εδώ και πολλά χρόνια εφαρμοζόμενο δίκαιο της “προσωπικής αφερεγγυότητας ”σε άλλες χώρες της Ευρωπαικής Ένωσης και στις ΗΠΑ, αφ ενός, στον επανακαθορισμό, του ύψους των οφειλών που θα ήταν εφικτό να εισπραχθούν από άτομα που είχαν περιέλθει χωρίς δόλο σε αδυναμία να πληρώσουν τις αναληφθείσες υποχρεώσεις τους και κυρίως την παροχή σε αυτούς (και κυρίως στην αγορά και το τραπεζικο σύστημα), μιας νέας αρχής, μιας δεύτερης ευκαιρίας, ώστε να ξαναμπούν οι εγκλωβισμένοι οφειλέτες στο παιχνίδι της κατανάλωσης και της αγοράς των τραπεζικών προιόντων. Ταυτόχρονα θα δημιουργούνταν νέες κερδοσκοπικές ευκαιρίες από τη διαχείριση των ανείσπρακτων οφειλών και των ενυπόθηκων ακινήτων. Ο παραπάνω σκοπός βέβαι, παρόλο που αναφέρεται ρητά στην αιτιολογική έκθεση του νόμου, δεν κατέστη στην περίπτωσή μας ούτε ευδιάκριτος ούτε εφικτός, ακριβώς λόγω της συνεχιζόμενης οικονομικής κρίσης που έχει εξαφανίσει το εισόδημα και την καταναλωτική δυνατότητα της συντριπτικής πλειοψηφίας των πολιτών με στοιχεία μονιμότητας. 

Παρ’όλα αυτά, η δυνατότητα που έδινε η διάταξη του άρθρου 9 παρ.2 του ανωτέρω νόμου, της εξαίρεσης δηλ. της κύριας κατοικίας από την εκποίηση, με την ταυτόχρονη τήρηση εκ μέρους του οφειλέτη μηνιαίων καταβολών προς εξυπηρέτηση των δανείων του μέχρι του ποσού του 80% της αντικειμενικής αξίας της σωζόμενης κατοικίας, σε συνδυασμό με την απαγόρευση λήψης καταδιωκτικών μέτρων εκ μέρους των Τραπεζών για όσο διάστημα διαρκεί η εκκρεμοδικία , λειτούργησε ως σημαντική ανακούφιση για χιλιάδες νοικοκυριά που προσέφυγαν και έχουν καταθέσει αιτήσεις ρύθμισης των οφειλών τους και διάσωσης της κατοικίας τους. 

Η εφαρμογή εξάλλου, της ανωτέρω διατάξεως, έδινε τη δυνατότητα στον εφαρμοστή του δικαίου παράλληλα με τη διάσωση της κατοικίας να οδηγήσει και σε μια έμμεση εξισορρόπηση των συμφερόντων δανειστών και δανειοληπτών , που δεν είναι ξένη με το δίκαιό μας, αφού προβλέπεται ως γενική ρήτρα στο άρθρο 388 ΑΚ, με την δικαστική στάθμιση του ύψους των οφειλών των πολιτών που ήταν αναγκαίο (εύλογο και δίκαιο ) να εξοφληθούν , ενόψει της υποτίμησης όλων των υπόλοιπων αξιών (μισθών, συντάξεων και ακινήτων) και της υπερβολικής επιβάρυνσης των οφειλών με τόκους, διαγράφοντας τα υπερβάλλοντα του ύψους αυτού ποσά των οφειλών . 

Οι δύο αυτές συνέπειες του παραπάνω νόμου , οι οποίες συνδυαζόμενες με την αδυναμία του ελληνικού δικαστηριακού συστήματος να δικάσει σε εύλογο χρονικό διάστημα τις εκκρεμείς αιτήσεις και το χρονοβόρο και δαπανηρό για τον επισπεύδοντα δανειστή σύστημα των διατάξεων για τη διενέργεια πλειστηριασμών ακινήτων του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας που ισχύει μέχρι και την 1.1.2016, αποτελούσαν τεράστιο πονοκέφαλο για το τραπεζικό σύστημα . Ήταν, κατά πάσα πιθανότητα, μία από τις αιτίες που «μπλόκαραν» την πώληση των ληξιπρόθεσμων δανείων σε εξειδικευμένα funds είσπραξης επισφαλειών, δεδομένου ότι οι υποψήφιοι αγοραστές δικαιολογημένα παρέμεναν διστακτικοί, αφού το ελληνικό δίκαιο τυγχάνει εφαρμογής και μετά από μια τέτοια πώληση (εκχώρηση) και επομένως οι παραπάνω προστατευτικές ρυθμίσεις αφορούν και τους αγοραστές των δανείων αυτών. 

Τα παραπάνω «προβλήματα» έρχεται να λύσει η τροποποίηση του Νόμου Κατσέλη στα πλαίσια του τρίτου μνημονίου (ν.4336/2015) και η αμέσως προηγούμενη ψήφιση του Νέου Κωδικα Πολιτικής Δικονομίας (ν.4335/2015), ο οποίος τίθεται σε εφαρμογή μετά την 1.1.2016, με τις σημαντικότερες ρυθμίσεις των οποίων θα ασχοληθούμε παρακάτω. 

Η πολυαναμενόμενη, τέλος, απόφαση (που κατά πάσα πιθανότητα θα πάρει τη μορφή νόμου και όχι απλής ΚΥΑ ) , η οποία θα καθορίσει τα ποσοτικά όρια των κριτηρίων (οικογενειακό εισόδημα αιτούντος, αξίας ακινήτου και ύψος οφειλών ) για την παροχή της εξαίρεσης από την εκποίηση του ακινήτου του οφειλέτη που καταφεύγει στο Νόμο Κατσέλη, θα είναι η τελευταία πινελιά στην «τελική λύση» του προβλήματος κόκκινα δάνεια.

Όσο για τον πολυσυζητημένο Κώδικα Δεοντολογίας Τραπεζών θα αποτελέσει κατά τη γνώμη μου εργαλείο κατηγοριοποίησης των δανείων και ροοστάτη που θα καθορίσει το ρυθμό εισαγωγής των καθυστερούμενων οφειλών στη διαδικασία της αναγκαστικής εκτέλεσης . 

Για να πάρουμε όμως τα πράγματα με τη σειρά : 

ΒΑΣΙΚΕΣ ΑΛΛΑΓΕΣ ΣΤΟ ΝΟΜΟ ΚΑΤΣΕΛΗ 

Η προσφυγή στο νόμο Κατσέλη θα είναι πλέον , η μοναδική δυνατότητα προστασίας της κατοικίας των οφειλετών (προς Τράπεζες και Δημόσιο) από πλειστηριασμό , δεδομένου ότι παύει από το τέλος της χρονιάς η οποιαδήποτε άλλη τυπική ή άτυπη προστασία . Μόλις ποσοτικοποιηθούν τα παραπάνω κριτήρια για τη δυνατότητα υπαγωγής στο νόμο θα έχουμε την πλήρη εικόνα. Προς το παρόν με τον 4336/2015 ισχύουν ήδη οι παρακάτω αλλαγές . 

Α).  Υπαγωγή στο εξής στο νόμο όχι μόνο των οφειλών προς τράπεζες και λοιπούς ιδιώτες ,αλλά και των βεβαιωμένων και ληξιπρόθεσμων χρεών προς το Δημόσιο και τα Ασφαλιστικά Ταμεία κλπ ,εφόσον συντρέχουν με ιδιωτικές οφειλές, δεν αφορούν χρέη που δημιουργήθηκαν από αδίκημα που τελέστηκε με δόλο η βαρειά αμέλεια (π.χ. απόδοση ΦΠΑ) ή από οφειλόμενη διατροφή σε σύζυγο ή τέκνο και δεν δημιουργήθηκαν το τελευταίο έτος πριν την αίτηση. 

Με αυτή τη ρύθμιση αποτρέπεται η προνομοιακή μέχρι τώρα ικανοποίηση των χρεών προς το δημόσιο , στην οποία προέβαιναν οι οφειλέτες με δεδομένη και την ποινική κύρωση της μη πληρωμής των σχετικών χρεών και ευνοείται η συνολική ρύθμιση των χρεών. 

Σε συνδυασμό με την αποποινικοποίηση των οφειλών προς τα Ταμεία, πλην των εργοδοτικών εισφορών (ΙΚΑ), και την αναβάθμιση του ορίου του αξιοποίνου της μη καταβολής χρεών προς το Δημόσιο σε ποσό που υπερβαίνει τις 100.000,00 ευρώ και υπό την προυπόθεση ότι, το όριο του συνολικό ποσού των υπαγόμενων στο νόμο οφειλών που αναμένεται να θεσμοθετηθεί δεν θα είναι πολύ χαμηλό (!!!), αυτή η διάταξη θα μπορούσε να αποβεί πολύ θετική για αρκετό κόσμο, που οφείλει σημαντικά μεν, μη αξιόποινα δε, ποσά προς Δημόσιο και Ασφαλιστικά Ταμεία. 

Η υπαγωγή στη ρύθμιση και των οφειλών προς το δημόσιο είναι στο εξής κατά την άποψή μου υποχρεωτική , ενώ για τις ήδη εκκρεμείς αιτήσεις που δεν έχουν συζητηθεί προβλέπεται δυνατότητα συμπληρωματικής ένταξής τους με την κατάθεση σχετικής αίτησης. 

Β). Καθορίζονται και απαριθμούνται αυστηρά τα απαιτούμενα δικαιολογητικά και αποδεικτικά έγγραφα που πρέπει να προσκομίσει ο οφειλέτης (επισυνάπτεται κατάλογος στο τέλος) και μάλιστα αυτά πρέπει να συνοδεύουν την αίτηση, κατά την κατάθεση αυτής. Για τις εκκρεμείς αιτήσεις ζητείται η επικαιροποίηση των στοιχείων που περιέχονται στην αίτηση με την προσκόμιση επίσης συγκεκριμένων δικαιολογητικών (επισυνάπτεται κατάλογος κατωτέρω) μέχρι την 15.2.2016. 

Εάν λάβουμε υπόψη ότι τα πιο δυσεύρετα έγγραφα είναι οι βεβαιώσεις οφειλών και κυρίως οι συμβάσεις των δανείων και πιστωτικών καρτών, η έγκαιρη χορήγηση των οποίων εξαρτάται αποκλειστικά από τις Τράπεζες, δηλαδή τις αντιδίκους του αιτούντα δικαστική προστασία, οι οποίες μάλιστα για τη χορήγησή των συμβάσεων αξιώνουν σημαντικά χρηματικά ποσά, αντιλαμβανόμαστε ότι η διάταξη αυτή δυσχεραίνει σημαντικά τη θέση του οφειλέτη. 

Μόνος τρόπος αντιμετώπισης είναι η επιμονή και η λήψη αντιγράφου των αιτήσεων χορήγησης των παραπάνω εγγράφων προς τις Τράπεζες με αριθμό πρωτοκόλλου και ημερομηνία κατάθεσης, οι οποίες σε αδικαιολόγητη άρνηση ή κακόβουλη καθυστέρηση συνδεόμενη με επίσπευση αναγκαστικής εκτέλεσης θα μπορούσαν να χρησιμεύσουν για την άμυνα του οφειλέτη . 

Εξάλλου ο λόγος που ζητείται η επικαιροποίηση δεν μπορεί να είναι άλλος (εκτός βέβαια από το σπάσιμο νεύρων όλων των εμπλεκομένων) από την παροχή της δυνατότητας στις Τράπεζες να ζητήσουν την μεταρρύθμιση των προσωρινών διαταγών, την αύξηση των μηνιαίων δόσεων ή και την άρση της προστασίας, σε περίπτωση που από τα προσκομισθέντα στοιχεία προκύπτει διαφοροποίηση των οικονομικών στοιχείων του οφειλέτη. 

Γ). Θεσπίζεται ο υποχρεωτικός προσδιορισμός δικασίμου εντός (6) έξι μηνών για τη συζήτηση της αίτησης και (2) δύο μηνών για τη συζήτηση της προσωρινής διαταγής, για τη χορήγηση της οποίας δίνονται σαφείς οδηγίες ως προς την πλήρωση κάποιων προυποθέσεων που τη δικαιολογούν. Από την επίδοση της αίτησης μέχρι τη συζήτηση της προσωρινής διαταγής απαγορεύεται η λήψη καταδιωκτικών μέτρων. 

Η διάρκεια, όμως, της χορηγούμενης προσωρινής διαταγής δεν θα μπορεί να υπερβαίνει τους έξι μήνες , ενώ μέχρι τώρα εκτεινόταν ως την έκδοση της οριστικής απόφασης !!  Επομένως, στην πού πιθανή περίπτωση που για πρακτικούς λόγους η ορισθείσα δικάσιμος θα είναι απώτερη του εξαμήνου, οπότε και θα λήγει η ισχύς της με την προσωρινή διαταγή χορηγηθείσας προστασίας, ο οφειλέτης θα υποχρεώνεται να προσφύγει ξανά για την ανανέωση της προσωρινής διαταγής καταβάλλοντας βέβαια και τα σχετικά έξοδα. 

Δ). Εισάγεται η έννοια των εύλογων δαπανών διαβίωσης ως μπούσουλας για τον προσδιορισμό των μηνιαίων δόσεων που θα υποχρεώνεται ο οφειλέτης να καταβάλλει στους πιστωτές του προκειμένου να ρυθμίσει τα χρέη του. Έτσι ως δόση θα καθορίζεται κάθε φορά το ποσό που απομένει, εάν αφαιρεθεί από το εισόδημα του οφειλέτη το ποσό που απαιτείται (το οποίο καθορίζεται κάθε χρόνο από την ΕΛΣΤΑΤ) για την κάλυψη των εύλογων δαπανών διαβίωσης του ίδιου και των προστατευόμενων μελών της οικογένειάς του. Η ρύθμιση αυτή αποτελεί εκ πρώτης όψεως μία ασπίδα προστασίας από πολύ «αυστηρές» αποφάσεις, αλλά θα αποβεί προβληματική σε ειδικές περιπτώσεις που δικαιολογούν αυξημένες δαπάνες διαβίωσης (οφειλέτες με ανάγκες που εκφεύγουν από το μέσο όρο λόγω ασθένειας ,αναπηρίας κλπ ).Επίσης με τη συνέχιση της οικονομικής κρίσης το ύψος του ποσού που αντιπροσωπεύει τις εύλογες δαπάνες διαβίωσης θα μειώνεται συνεχώς, αφού ο τρόπος καθορισμού του έχει να κάνει με το μέσο όρο κατανάλωσης συγκεκριμένων κατηγοριών αγαθών. 

Ε). Στην περίπτωση που πληρούνται οι προυποθέσεις για την ένταξη κάποιου οφειλέτη στο νόμο, και δεν υπάρχει αίτημα για διάσωση ακινήτου (είτε γιατί δεν υπάρχει ακίνητο είτε διότι προσφέρεται το υπάρχον για εκποίηση), το Δικαστήριο ορίζει κατά τα ανωτέρω μηνιαίες καταβολές επί τριετία Στο τέλος της τριετίας και εφόσον έχει τηρηθεί το πρόγραμμα, ο οφειλέτης απαλλάσσεται του υπολοίπου των οφειλών του οριστικά !! Δύναται δε να το πιστοποιήσει και με αίτησή του και δικαστική απόφαση . Πολύ σημαντική ρύθμιση, ιδιαίτερα για οφειλέτες που δεν διαθέτουν ακίνητη περιουσία και έχουν χρέη προς το Δημόσιο. 

ΣΤ). Τέλος, σε σχέση με τη διάταξη του άρθρου 9, η δυνατότητα διάσωσης της α κατοικίας και οι προυποθέσεις της, θα ρυθμιστούν με νέα υπουργική απόφαση. Μέχρι τότε, κατά την περισσότερο υποστηριζόμενη άποψη, εφαρμόζεται η καταργηθείσα διάταξη. Για τις εκκρεμείς αιτήσεις επίσης ισχύει η καταργηθείσα διάταξη. 

ΝΕΟΣ ΚΩΔΙΚΑΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΔΙΚΟΝΟΜΙΑΣ 

Οι αλλαγές του Κώδικα Πολιτικής δικονομίας που τίθενται σε ισχύ από 1.1.2016 και αφορούν την επιδίωξη είσπραξης των ληξιπρόθεσμων οφειλών και τους πλειστηριασμούς ακινήτων κινούνται στο τρίπτυχο ταχύτερα – ευκολότερα –φθηνότερα, κυρίως με τη σύντμηση του συνόλου των προθεσμιών άσκησης ενδίκων μέσων, βοηθημάτων και των χρονικών διαστημάτων ανάμεσα στα διάφορα στάδια της εκτέλεσης. 

Ιδιαίτερη πρακτική σημασία έχουν: 

Α). Ενώ η εκτίμηση της αξίας του ακινήτου που καταγραφόταν στην κατασχετήρια έκθεση και με βάση αυτή υπολογιζόταν η τιμή πρώτης προσφοράς, δεν μπορούσε να είναι κατώτερη της αντικειμενικής αξίας αυτού (άρθρο 993), με το νέο άρθρο 993 καθιερώνεται ως τιμή εκκίνησης η εμπορική αξία του ακινήτου. Η εν λόγω διάταξη θα τεθεί σε ισχύ μετά την έκδοση προεδρικού διατάγματος (το αργότερο ως 1.6.2016), το οποίο θα καθορίζει τον τρόπο, το αρμόδιο όργανο προσδιορισμού της αξίας αυτής και κάθε σχετική λεπτομέτεια. 

Εφόσον δεν επιτυγχάνεται η πλειοδοσία και κατακύρωση του ακινήτου κατά την αρχική ημερομηνία πλειστηριασμού, ορίζεται νέα ημερομηνία σε 14 ημέρες (αντί 40 προηγουμένως) με τιμή εκκίνησης μειωμένη στο ήμισυ της αρχικής εκτίμησης. 

Αν και στον επαναληπτικό πλειστηριασμό δεν έχουμε κατακύρωση, τότε με απόφαση δικαστηρίου, στο οποίο καταφεύγει ο ενδιαφερόμενος, μπορεί να οριστεί νέα ημερομηνία σε τριάντα ημέρες με ακόμα κατώτερη τιμή προσφοράς ή με τίμημα που ορίζεται από το δικαστήριο (ελεύθερο) το οποίο μπορεί να πληρωθεί και σε ...δόσεις. Σε κάθε περίπτωση το δικαστήριο ορίζει την τιμή και εκεί μπορούν να τεθούν ζητήματα συνταγματικότητας των ρυθμίσεων αυτών και καταχρηστικότητας του ευτελισμού της αξίας της ακίνητης περιουσίας του οφειλέτη και του απρόσφορου της εκποίησης αυτής σε σχέση με το εξοφλούμενο χρέος.    

Β). Η τροποποίηση του τρόπου υπολογισμού του εκπλειστηριάσματος που διανέμεται στους αναγγελθέντες δανειστές σε συνδυασμό με τα γενικά και ειδικά προνόμια αυτών. Μειώνεται αποφασιστικά το μερίδιο είσπραξης του Δημοσίου (αλλά και των εργατικών απαιτήσεων και των ασφαλιστικών ταμείων), τόσο με την υποβάθμιση των απαιτήσεων από ΦΠΑ και φόρους από τη δεύτερη στην τρίτη τάξη, μαζί με τις εργατικές απαιτήσεις και τα ασφαλιστικά ταμεία (οι λοιπές απαιτήσεις του δημοσίου και των δήμων στην 5η τάξη), όσο κυρίως με την η κατάργηση της αφαίρεσης από το σύνολο του πλειστηριάσματος του ποσού που απαιτούνταν για την ικανοποίηση των απαιτήσεων των δανειστών των τριών πρώτων τάξεων και στη συνέχεια της διαίρεσης του υπολοίπου σε ποσοστά για την ικανοποίηση των ειδικών προνομίων (τράπεζες. Έτσι διατίθεται μεγαλύτερο ποσό για ικανοποίηση των ενυπόθηκων κυρίως δανειστών. 

Γ). Η γενικευμένη σύντμηση προθεσμιών και η απάλειψη γραφειοκρατικών διατυπώσεων περιορίζει αποφασιστικά τη διάρκεια της όλης διαδικασίας, η οποία παραμένει δημόσια και γίνεται ενώπιον του συμβολαιογράφου, όπως πριν (για την καθιέρωση του τρόπου και των λεπτομερειών της δυνατότητας διενέργειας ηλεκτρονικών πλειστηριασμών προβλέπεται η έκδοση προεδρικού διατάγματος μέχρι την 1.6.2016 !!!). 

Ο πλειστηριασμός εξακολουθεί, ακόμη και μετά τις πρόσφατες αλλαγές να είναι μια γραφειοκρατική διαδικασία που παρέχει στον οφειλέτη που έχει λόγους (νομικούς και πραγματικούς) άμυνας τη δυνατότητα (σε πιο ασφυκτικά τώρα χρονικά πλαίσια) να αμυνθεί, εφόσον βέβαια διαθέτει χρήματα. 

Το πραγματικό πολιτικό ζήτημα και το αντίστοιχο αίτημα δεν είναι πόσο εύκολο ή δύσκολο θα είναι να βγει μια κατοικία στον πλειστηριασμό, σε ποιο χρόνο και μετά από πόσες ανακοπές και δικαστήρια, αλλά εάν ο άνθρωπος (και η οικογένειά του) που έχει περιέλθει σε κατάσταση ένδειας πρέπει να χάνει την κατοικία του ή εάν θα πρέπει το σπίτι του κάθε ανθρώπου να είναι ακατάσχετο, τουλάχιστον μέχρι το χρονικό σημείο που θα είναι δυνατή η παροχή κατοικίας σε όλους . 

ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΑ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΤΙΚΑ ΓΙΑ ΤΗΝ EΠΙΚΑΙΡΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΑΙΤΗΣΗΣ ΡΥΘΜΙΣΗΣ ΟΦΕΙΛΩΝ Ν.3869/2010 (ΝΟΜΟΣ ΚΑΤΣΕΛΗ) ΟΠΩΣ ΚΑΘΟΡΙΣΤΗΚΑΝ ΜΕ ΤΗΝ ΚΥΑ 8986/14.10.2015.

1. Αντίγραφο δελτίου Αστυνομικής Ταυτότητας (ή διαβατηρίου με άδεια διαμονής εάν πρόκειται για πολίτη ΕΕ ή τρίτης χώρας διαμένοντα μόνιμα στην Ελλάδα). 

2. Πρόσφατο πιστοποιητικό οικογενειακής κατάστασης 

3. Ε1 του έτους 2015. 

4. Εκκαθαριστικό Σημείωμα δήλωσης φορολογίας εισοδήματος 2015. 

5. Πρόσφατο Ε9 . 

6. Καταστάσεις μισθοδοσίας ή εκκαθαριστικούς λογαριασμούς συντάξεων ή βεβαίωση ανεργίας του ΟΑΕΔ για το έτος 2015. 

7. Βεβαιώσεις οφειλών των πιστωτών (συνημμένο έντυπο αίτησης προς τράπεζες) με ημερομηνία έκδοσης μεταγενέστερη της 20ης Αυγούστου 2015. 

15. Υπεύθυνη δήλωση για πληρότητα καταστάσεων περιουσίας και μεταβιβάσεων 

Τα ανωτέρω πρέπει να προσκομισθούν προς επικαιροποίηση των ήδη εκκρεμών αιτήσεων στα οικεία Ειρηνοδικεία όπου τηρείται ο φάκελος μέχρι 15-2-2016 και να ληφθεί σχετική βεβαίωση. 

ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΑ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΤΙΚΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΘΕΣΗ ΑΙΤΗΣΗΣ ΡΥΘΜΙΣΗΣ ΟΦΕΙΛΩΝ Ν.3869/2010 (ΝΟΜΟΣ ΚΑΤΣΕΛΗ) ΟΠΩΣ ΚΑΘΟΡΙΣΤΗΚΑΝ ΜΕ ΤΗΝ ΚΥΑ 7534/20.8.2015 

1. Αντίγραφο δελτίου Αστυνομικής Ταυτότητας (ή διαβατηρίου με άδεια διαμονής εάν πρόκειται για πολίτη ΕΕ ή τρίτης χώρας διαμένοντα μόνιμα στην Ελλάδα).

2. Πρόσφατο πιστοποιητικό οικογενειακής κατάστασης.

3. Ε1 των τελευταίων τριών οικονομικών ετών. 

4. Εκκαθαριστικά Σημειώματα των τελευταίων τριών οικονομικών ετών. 

5. Πρόσφατο Ε9. 

6. Καταστάσεις μισθοδοσίας ή εκκαθαριστικούς λογαριασμούς συντάξεων ή βεβαίωση ανεργίας του ΟΑΕΔ. 

7. Βεβαιώσεις οφειλών των πιστωτών (συντάσσεται έντυπο αίτησης προς τράπεζες).

8. Αντίγραφα όλων των δανειακών συμβάσεων. 

9. Έγγραφα που σας έχουν κοινοποιηθεί και αφορούν καταγγελίες συμβάσεων , διαταγές πληρωμής , εξώδικα κλπ. 

10. Συμβόλαια απόκτησης εμπράγματων δικαιωμάτων σε ακίνητα (αγοραπωλησίες, γονικές παροχές, αποδοχές κληρονομιάς κλπ) 

Πιστοποιητικό βαρών του αρμόδιου υποθηκοφυλακείου ή Κτηματολογικού γραφείου τουλάχιστον για την κύρια κατοικία. 

11.Φύλλο υπολογισμού αντικειμενικής αξίας της κύρια κατοικίας αιτούντος. 

12. Άδεια κυκλοφορίας οχημάτων. 

13. Αντίγραφο ποινικού μητρώου γενικής χρήσης. 

14. Σε περίπτωση προηγούμενης άσκησης εμπορικής δραστηριότητας, βεβαίωση διακοπής εργασιών από την αρμόδια Δ.Ο.Υ. 

15. Υπεύθυνη δήλωση για πληρότητα καταστάσεων περιουσίας και μεταβιβάσεων.

(συντάσσεται έντυπο υπεύθυνης δήλωσης). 

Σε περίπτωση που πρόκειται να ενταχθούν στη ρύθμιση οφειλές προς το Δημόσιο, Φορείς Κοινωνικής Ασφάλισης και Ν.Π.Δ.Δ. απαιτούνται σχετικές βεβαιώσεις οφειλών από την αρμόδια υπηρεσία που να αναφέρουν την ημερομηνία βεβαίωσης της κάθε οφειλής, το κεφάλαιο αυτής και τις τυχόν προσαυξήσεις, πρόστιμα κλπ.. 

Κατά περίπτωση μπορεί να απαιτηθούν και άλλα έγγραφα που να αποδεικνύουν γεγονότα και ισχυρισμούς (πιστοποιητικά για θέματα υγείας, αποζημιώσεις απόλυσης, ασφαλιστήρια συμβόλαια , έγγραφα ειδικών εξόδων διαβίωσης ). 

Σε περίπτωση έγγαμου αιτούντος τα παραπάνω έγγραφα προσκομίζονται και για τον/τη σύζυγο. 

Εάν κάποιον ανήλικο τέκνο διαθέτει περιουσία (καταθέσεις, ακίνητα) πρέπει να προσκομίζονται τα σχετικά έγγραφα. 

Μαρία Καρούτσου, Δικηγόρος Αθηνών. 

Η εργαλειοθήκη και το ζήτημα της κατοικίας (αναδημοσίευση)

Της Μαρίας Θ. Μάρκου

από τον Δρόμο της Αριστεράς

Tο 2010, έκθεση του ΟΟΣΑ περιέγραφε τις «ακραίες εξελίξεις στις αγορές κατοικίας» ως «βασικό χαρακτηριστικό της οικονομικής κρίσης» καθώς, στις ανεπτυγμένες χώρες, οι πραγματικές τιμές των κατοικιών ήταν σε συνεχή άνοδο από τα μέσα της δεκαετίας του ‘80 μέχρι την κρίση του 2008 και «η σημαντική διόρθωσή τους έκτοτε, έχει μειώσει τα περιουσιακά στοιχεία και την κατανάλωση των νοικοκυριών, όπως και τις επενδύσεις σε κατοικίες». Στην Ελλάδα δεν γνωρίσαμε «διόρθωση» αλλά κατάρρευση της αγοράς ακινήτων και ενοικίων, βίαιη επιδείνωση των όρων πρόσβασης στην κατοικία, κατακόρυφη αύξηση του αριθμού των αστέγων, πολλαπλασιασμό των εξώσεων, αναγκαστικές συγκατοικήσεις, ενεργειακή φτώχεια.

Κι όμως, ήταν στρατηγική. Η πολιτική παροχής φθηνών ενυπόθηκων δανείων αποσκοπούσε στην τεχνητή άνοδο της ζήτησης για κατοικία, σε εποχή που προγραμματικά αυξανόταν η ανεργία, μειώνονταν οι μισθοί και περικόπτονταν οι δαπάνες του κοινωνικού κράτους, ιδιαίτερα στον τομέα της κοινωνικής στέγης. Η απάντηση της αγοράς στην άνοδο της ζήτησης ήταν αναμενόμενη: αύξηση των τιμών στην κατοικία (30% κατά μέσο όρο στις χώρες του ΟΟΣΑ), κερδοσκοπικό παιχνίδι με τα δάνεια. Η φούσκα των ακινήτων παρήγε εκατομμύρια υπερχρεωμένα νοικοκυριά και νέες τάσεις συγκέντρωσης του στεγαστικού αποθέματος.

* * *

Διαπρεπείς οικονομολόγοι ενοχοποιούν γι’ αυτή την εξέλιξη τη ρύθμιση του χώρου. Μπορεί, λένε, να εξέλιπε ο μεγάλος ανταγωνιστής της αγοράς κατοικίας (τα δημόσια προγράμματα στέγης), όμως άλλες «στρεβλώσεις», όπως ο έλεγχος της δόμησης και των χρήσεων γης, περιορίζουν την προσφορά νέων κατοικιών αυξάνοντας τις τιμές. Από το συλλογισμό λείπει, βεβαίως, το ότι η αναδιανεμητική και περιβαλλοντική στόχευση τέτοιων ελέγχων διατηρεί χαμηλή την αξία γης και οι αποδόσεις που εξασφαλίζει στους επενδυτές η φθηνή γη δικαιολογούν τις πιέσεις για άρση των κανόνων προστασίας. Η ορθολογικότητα της αγοράς λέγεται κερδοσκοπία και έχει σαν όχημα την απορρύθμιση του χώρου. Το πρόβλημα είναι ότι, με τη διαχείριση του δημόσιου χρέους, η ορθολογικότητα της αγοράς επιβάλλεται ως ρυθμιστική αρχή της κοινωνίας. Έτσι η κρίση γίνεται ευκαιρία, η χωροταξική μεταρρύθμιση γίνεται μνημονιακή υποχρέωση και ο ΕΝΦΙΑ, πέρα από τη δημοσιονομική του στόχευση, συνδέει την ανάπτυξη της κτηματαγοράς με την αναδιάταξη των διεθνών αγορών εργασίας.

Αυτό φαίνεται πιο καθαρά σε νεότερη έκθεση του ΟΟΣΑ, με τίτλο Οικονομικές μεταρρυθμίσεις 2011: Στόχος η ανάπτυξη. Βεβαιώνοντας το τέλος της οικονομικής κρίσης, η έκθεση αυτή τονίζει ότι η πραγματοποίηση υψηλών ρυθμών ανάπτυξης προϋποθέτει, μεταξύ άλλων, «να σχεδιάσουμε πολιτικές στέγης που θα στηρίξουν το βιοτικό επίπεδο και θα ενισχύσουν τη μακροοικονομική σταθερότητα». Αναγνωρίζει βέβαια ότι «το είδος απορρύθμισης» που αντιπροσωπεύουν ορισμένες «καινοτομίες» στις αγορές ενυπόθηκων δανείων «μπορεί να θέσει σε κίνδυνο αυτή τη σταθερότητα, μέσω των ληξιπρόθεσμων δανείων». Γι’ αυτό, αντί της ζήτησης, προτείνει να ενισχυθεί «η ευελιξία της προσφοράς», ακόμα κι αν «κάποιο επίπεδο δημόσιας παρέμβασης στην αγορά κατοικίας δεν μπορεί να αποφευχθεί».

* * *

Θεωρείται σημαντικός ο αντίκτυπος που έχουν οι στεγαστικές πολιτικές στη συνολική οικονομική επίδοση μιας χώρας, επηρεάζοντας τον τρόπο με τον οποίο τα νοικοκυριά χρησιμοποιούν τις αποταμιεύσεις τους. Η ελαστικότητα της προσφοράς κατοικίας θα πρέπει λοιπόν να ενισχυθεί με «σύνεση», για ν” αποφευχθεί η αστάθεια στις τιμές και στις επενδύσεις, αλλά με επιμονή στην «απελευθέρωση από τις γραφειοκρατικές αγκυλώσεις», δηλαδή στην εκτός ελέγχου επενδυτική δραστηριότητα. Ουσιώδης, σ’ αυτή την κατεύθυνση, θεωρείται η «ενθάρρυνση» της εκμετάλλευσης των ακινήτων (έναντι της χρήσης) κι αυτό, όπως μάθαμε στην Ελλάδα, γίνεται με φορολογικά εργαλεία.

Το κέντρο όμως του ενδιαφέροντος βρίσκεται στη διαπίστωση ότι οι στεγαστικές πολιτικές έχουν αντίκτυπο στη «στεγαστική κινητικότητα» η οποία «διαδραματίζει ουσιαστικό ρόλο στην κλαδική και γεωγραφική αναδιάταξη της αγοράς εργασίας», επιτρέποντας «την προσαρμογή του εργατικού δυναμικού στις μεταβολές των ευκαιριών απασχόλησης». Όπως κυνικά διατυπώνεται, «κατά τη φάση ανάκαμψης από την πρόσφατη οικονομική κρίση, είναι σημαντικό οι εργαζόμενοι να είναι σε θέση να μεταναστεύσουν σε αναπτυσσόμενους τομείς και περιοχές για να μπορέσουν οι χώρες να ανακτήσουν σταδιακά το προηγούμενο ποσοστό απασχόλησής τους». Επισημαίνεται μάλιστα ότι, στις χώρες του ΟΟΣΑ, το 6% των νοικοκυριών κατά μέσον όρο αλλάζουν κάθε χρόνο τόπο διαμονής, με τις χώρες της Νότιας και Ανατολικής Ευρώπης να υπολείπονται σημαντικά από τις αγγλόφωνες και τις σκανδιναβικές, όπου τα νοικοκυριά έχουν διπλάσιες πιθανότητες αλλαγής του τόπου διαμονής. Κάτι που δείχνει ότι η στοχοποίηση της μικροϊδιοκτησίας στην Ελλάδα είναι μέρος ενός παιχνιδιού σημαντικότερου από την κάλυψη του Προϋπολογισμού.

Η έκθεση επιμένει, άλλωστε, στις παραμέτρους της στεγαστικής κινητικότητας που θα υποδείξουν τα κατάλληλα εργαλεία πολιτικής. Διαπιστώνοντας, για παράδειγμα, ότι οι ιδιοκατοικούντες έχουν την τάση να αλλάζουν τόπο διαμονής σπανιότερα από τους ενοικιαστές και οι ενοικιαστές κοινωνικής κατοικίας σπανιότερα από τους ενοικιαστές του ιδιωτικού τομέα, θα υποστηρίξει ότι επιβάλλεται η ρευστοποίηση της ιδιόκτητης όσο και της κοινωνικής στέγης υπέρ της ιδιωτικής αγοράς ενοικίου, η οποία θα ενισχύεται μάλιστα από το δημόσιο με μεταβιβάσιμα επιδόματα. Διαπιστώνοντας ότι οι έλεγχοι στα ενοίκια και τις σχέσεις μίσθωσης αποθαρρύνουν τη διάθεση ενοικιαζόμενων κατοικιών και διαφοροποιούν τις τιμές από τόπο σε τόπο, θα υποστηρίξει «μια χαλάρωση των ελέγχων», με παράλληλα κίνητρα για τη χωρική εξομάλυνση των τιμών. Όχι βέβαια με τον έλεγχο της κερδοσκοπίας (αυτή τη «στρέβλωση του ανταγωνισμού») αλλά με την απελευθέρωση των επαγγελμάτων που διαμεσολαβούν στις κτηματικές συναλλαγές (συμβολαιογράφοι, κτηματομεσίτες και δικηγόροι). Και πρώτα απ’ όλα, οι «αποτελεσματικές και δίκαιες πολιτικές στέγασης» για τους συντάκτες της έκθεσης επιβάλλουν να καταργηθούν οι «φορολογικές στρεβλώσεις», ώστε οι στεγαστικές δαπάνες των νοικοκυριών να φορολογούνται σαν παραγωγικές επενδύσεις.

* * *

Στη λογική της ελεύθερης αγοράς οι άνθρωποι εξισώνονται με επιχειρήσεις και η απόλαυση των βιοτικών αγαθών εξισώνεται με επένδυση, την ίδια στιγμή που η φορολόγηση των επιχειρήσεων θεωρείται ότι ανακόπτει την ανάπτυξη. Η έκθεση υποστηρίζει έτσι τη φορολόγηση του τεκμαρτού ενοικίου από την ιδιοκατοίκηση, ώστε οι αποταμιεύσεις των νοικοκυριών να προωθούνται σε παραγωγικές επενδύσεις. Στην ίδια λογική κρίνεται απαραίτητο να αναθεωρηθούν προς τα πάνω οι φόροι των ακινήτων. Όσο για τα συστήματα κοινωνικής στέγης, συνιστάται να προτιμώνται τα «σωστά σχεδιασμένα και στοχευμένα… προς εκείνους που έχουν περισσότερο ανάγκη τη βοήθεια, κι όχι προς μεγάλα τμήματα του πληθυσμού». Από εδώ είχαμε ξεκινήσει, όταν ο Φρίντριχ Χάγεκ αντιπαρέθετε στην ανάπτυξη του κοινωνικού κράτους το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα, που θα πει εισόδημα εγγυημένα ελάχιστο για τους απόβλητους του υγιούς ανταγωνισμού.

Μέσα από τέτοια συνταγολόγια πολιτικών «για την προώθηση της ελεύθερης αγοράς και της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας», όπως προβλέπει η καταστατική Αρχή του ΟΟΣΑ, δεν βλέπουμε μόνο ποιοι σχεδιάζουν (πολλά χρόνια πριν) ό,τι ψηφίζεται στα Κοινοβούλια κυρίαρχων χωρών. Βλέπουμε την κοινοτοπία του κακού, την αφόρητη αναίδεια με την οποία εννοούν να σχεδιάσουν από την αρχή τον κόσμο στα μέτρα τους. Πόσα ερείπια θα σωριάσουν πριν ταφούν κάτω από αυτά;

Κανένας Άνθρωπος χωρίς Σπίτι, Κανένα Σπίτι χωρίς κατοίκους!

Ευρωπαϊκή Συμμαχία Δράσης για το δικαίωμα στην κατοικία και την πόλη

Κάλεσμα για συντονισμό ευρωπαϊκών δράσεων τον Οκτώβρη 2015: 

Κανένας Άνθρωπος χωρίς Σπίτι, Κανένα Σπίτι χωρίς κατοίκους! 

Στην Αθήνα το Σάββατο 10 Οκτώβρη και στις 12.00 μ,μ, διοργανώνεται από την Πρωτοβουλία Πλειστηριασμοί-Stop διαμαρτυρία κατά των πλειστηριασμών και των εξώσεων στην οδό Κοραή (Προπύλαια). Σχετική διακήρυξη σε επόμενη ανάρτηση.

Άνθρωποι από όλες τις ευρωπαϊκές χώρες βιώνουν την υποβάθμιση και την παραβίαση των δικαιωμάτων τους στην κατοικία και την πόλη, παράλληλα με αυξήσεις στις τιμές των ενοικίων, υπερχρέωση για στεγαστικά δάνεια και την όλο και πιο πιεστική απειλή των εξώσεων. 

Η Ευρωπαϊκή Ένωση εμπορευματοποιεί την κοινωνική κατοικία και προωθεί την κερδοσκοπία και την χρηματιστικοποίηση. Ο αποδεκατισμός των δημόσιων πολιτικών που προστατεύουν το δικαίωμα στην κατοικία συμβάλει στην φτώχυνση των οικογενειών και στην αύξηση της ανισότητας στις πόλεις μας. Στην Ευρώπη σήμερα υπάρχουν πάνω από 11εκατ. κενά σπίτια, ενώ την ίδια στιγμή εκατομμύρια άνθρωποι κινδυνεύουν να χάσουν τα σπίτια τους λόγω χρέους προς τις τράπεζες, ο αριθμός των αστέγων - ευρωπαίων πολιτών, μεταναστών, προσφύγων- έχει εκτοξευτεί και οι εξώσεις όλο και αυξάνονται.

Η Ευρωπαϊκή Συμμαχία Δράσης για το δικαίωμα στην κατοικία και την πόλη αποτελείται από κινήματα κατοίκων - θύματα εξώσεων, υπερχρεωμένα νοικοκυριά, συνδικάτα, ομάδες κατοίκων υποβαθμισμένων περιοχών και αυτοκατασκευασμένων οικισμών ή που ζουν σε ακατάλληλες κατοικίες, άνθρωποι που ζουν σε κατειλημμένα κτίρια, ακτιβιστές και ερευνητές. Οργανωνόμαστε και αγωνιζόμαστε σε όλη την Ευρώπη ενάντια σε αυτή τη διαδικασία ιδιωτικοποίησης και αποκλεισμού, και επεξεργαζόμαστε κοινά αιτήματα και δράσεις δηλώνοντας καθαρά: ΩΣ ΕΔΩ!

Υπάρχουν πολλές λύσεις σε αυτό το τεράστιο κοινωνικό πρόβλημα. Οι κυβερνήσεις, τοπικές και εθνικές, και η Ευρωπαϊκή Ένωση, έχουν την υποχρέωση να δράσουν με άμεσες και κατάλληλες πολιτικές: πρώτα πρώτα, μια Ευρωπαϊκή Οδηγία για γενική αναστολή των εξώσεων και τη διασφάλιση υψηλών δαπανών για δημόσια/κοινωνική κατοικία ώστε να καλυφθούν οι ανάγκες των πληθυσμών. Επιπλέον μέτρα πρέπει να περιλαμβάνουν την υψηλή φορολόγηση της κερδοσκοπίας στα κενά κτίρια, την επίταξη κενών κτιρίων για δημόσια/κοινωνική κατοικία, τον έλεγχο των ενοικίων για να υπάρχει οικονομικά προσιτή κατοικία τόσο στον ιδιωτικό όσο και στον δημόσιο τομέα, και την παροχή στέγης στους πρόσφυγες και τους αιτούντες άσυλο. Οι πολιτικές αυτές, εάν εφαρμοστούν, θα περιορίσουν σημαντικά και την κερδοσκοπία στον κτηματομεσιτικό τομέα που οδηγεί σε αποκλεισμό πλατειών τμημάτων του πληθυσμού από ολόκληρα τμήματα των πόλεών μας. 

Εν τω μεταξύ, θα συνεχίζουμε να διεκδικούμε με τρόπο αυτοοργανωμένο τους χώρους που έχει εγκαταλείψει το κεφάλαιο, και να δημιουργούμε χώρους στην πόλη όπου η συμβίωση βασίζεται στην αμοιβαία υποστήριξη και την αλληλεγγύη. Ταυτόχρονα, όλα τα κινήματα συμμετέχουμε σε αγώνες ενάντια στο ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας και των μεγάλων κερδοσκοπικών επενδύσεων.

Η Ευρωπαϊκή Συμμαχία Δράσης για το δικαίωμα στην κατοικία και την πόλη καλεί για αποκεντρωμένες και συντονισμένες δράσεις για δύο εβδομάδες ξεκινώντας από τις 10 Οκτωβρίου 2015. Καταγγέλλουμε τους υπεύθυνους για τις εξώσεις των κατοίκων από τα σπίτια τους, φωνάζοντας από κοινού: Κανένας Άνθρωπος χωρίς Σπίτι, κανένα Σπίτι χωρίς κατοίκους!

Οργανώνονται δράσεις στην Ιταλία, την Ουγγαρία, την Αγγλία, την Πολωνία, την Γαλλία, την Ελλάδα και αλλού. Την ίδια περίοδο πραγματοποιείται και η Παγκόσμια Καμπάνια για Μηδενικές Εξώσεις που δικτυώνει πολλές δράσεις σε διεθνές επίπεδο.

Για περισσότερες πληροφορίες και δικτύωση επικοινωνήστε στο housing@riseup.net 

beta.housingnotprofit.org 

Η αντίστροφη μέτρηση άρχισε:για να σωθούν οι τράπεζες θα χάσετε τα σπίτια σας!

Στην τελική ευθεία το σχέδιο για να μας πάρουν τα σπίτια... 

Μέσα στο τρίμηνο σχεδόν ταρατατζούμ των εκλογών φαίνεται πως πέρασαν απαρατήρητες οι μεθοδεύσεις της κυβέρνησης και των τραπεζών σχετικά με το θέμα των πλειστηριασμών. Και επειδή οι πάντες (από την εξωκοινοβουλευτική έως τη θεσμική αριστερά) ασχολήθηκαμε δεόντως με τα προεκλογικά, αφήνοντας κατά μέρος τα καυτά θέματα, θα κάνουμε μια ανακεφαλαίωση του τί προχώρησε με γοργά και αθόρυβα βήματα η κυβέρνηση με τις τράπεζες. Εμείς επαναπαυόμαστε και αυτοί δουλεύουν.

Έχουμε λοιπόν:

1. μέσα στο δεύτερο δεκαπενθήμερο του Μαρτίου πέρασαν από δημόσια διαβούλευση οι αλλαγές στον Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας (ΚΠΔικ). Στην ουσία πρόκειται για ριζική αναμόρφωση του ΚΠΔικ, ειδικά στο θέμα των εκτελέσεων, κατασχέσεων και πλειιστηριασμών. Η αλλαγή του ΚΠΔικ. επεβλήθη ουσιαστικά από την τρόϊκα και τους δανειστές με την πρόφαση την επίσπευση της απονομής της δικαιοσύνης στις μεταξύ των ιδιωτών σχέσεις. Χαρακτηριστικό είναι το απόσπασμα εισηγητικής έκθεσης για την αλλαγή του ΚΠΔικ. 

"Το φαινόμενο των δεκάδων αιτήσεων, αναστολών, ανακοπών και λοιπά, που σήμερα καθορίζουν το στάδιο των εκτελέσεων, καταργείται και προβλέπονται μόλις δύο σταθμοί, που μπορούν οι διάδικοι να προσβάλουν οτιδήποτε σχετικά με τους πλειστηριασμούς. Πριν από τη διενέργεια του πλειστηριασμού με μία αίτηση, θα αναλύουν όλα τα επιχειρήματά τους, και μία μετά, αν τυχόν έχουν υπάρξει προβλήματα κατά τη διενέργεια του πλειστηριασμού."

Ο νέος ΚΠΔΙκ. θωρακίζει νομικά όλες τις αλλαγές που επέρχονται στο θέμα της οριστικής ρύθμισης των κόκκινων δανείων. Όπως το ρόλο του ειδικού διαμεσολαβητή, το ελάχιστο όριο διαβίωσης, την τιμή εκκίνησης ενός πλειστηριασμού, τους όρους και προϋποθέσεις της κατάσχεσης, την κατάργηση προστατευτικών διατάξεων του νόμου Κατσέλη, την έννοια του συνεργάσιμου δανειολήπτη. Για μερικά από αυτά τα θέματα έχουμε αναλυτικά αναφερθεί σε παλαιότερες αναρτήσεις μας:

-http://dikaex.blogspot.gr/2014/03/blog-post_6718.html

-http://dikaex.blogspot.gr/2014/01/blog-post_14.html
-http://dikaex.blogspot.gr/2014/01/blog-post_1492.html

Ο νέος κώδικας πρόκειται κατ' απαίτηση της τρόϊκας να ψηφισθεί έως και το τέλος Ιουνίου. Τα άρθρα που τροποποιούνται και που έχουν ενδιαφέρον για το θέμα μας είναι (ολόκληρος ο νέος κώδικας εδώ) περιλαμβάνονται στο 8ο βιβλίο του σχεδίου του νέου ΚΠΔικ. (άρθρα 904 έως 1021). Για το θέμα των πλειστηριασμών ειδικά ανατρέξτε στο κεφάλαιο ΣΤ! του βιβλίου.

Το ζητούμενο είναι αν οι νομικοί της αριστεράς έχουν πάρει χαμπάρι για αυτή την εξέλιξη και επίσης αν έχουν σκοπό να παλέψουν μαζί με το κίνημα για να μην περάσει αυτό το νέο έκτρωμα. Ένα χαρακτηριστικό απόσπασμα για το τί προβλέπεται με τον νέο κώδικα είναι το παρακάτω.

"Άρθρο 1000 

Ύστερα από αίτηση του οφειλέτη, η οποία κατατίθεται, με ποινή απαραδέκτου, δεκαπέντε (15) τουλάχιστον εργάσιμες ημέρες πριν από την ημέρα του πλειστηριασμού, το δικαστήριο του άρθρου 933, δικάζοντας κατά τη διαδικασία των άρθρων 686 επ., μπορεί να αναστείλει τη διαδικασία του πλειστηριασμού έως έξι (6) μήνες από την αρχική ημέρα του πλειστηριασμού, αν δεν υπάρχει κίνδυνος βλάβης του επισπεύδοντος και εφόσον προσδοκάται βάσιμα ότι ο οφειλέτης θα ικανοποιήσει μέσα στο χρονικό αυτό διάστημα τον επισπεύδοντα ή ότι, αν περάσει το χρονικό αυτό διάστημα, θα επιτευχθεί μεγαλύτερο πλειστηρίασμα. Η απόφαση εκδίδεται υποχρεωτικά έως τις 12.00 το μεσημέρι της Δευτέρας που προηγείται του πλειστηριασμού και η αναστολή χορηγείται πάντοτε υπό τον όρο της καταβολής: (α) των τυχόν εξόδων επίσπευσης του πλειστηριασμού, τα οποία καθορίζονται κατά προσέγγιση στην απόφαση και (β) του ενός τετάρτου τουλάχιστον του οφειλόμενου κεφαλαίου στον επισπεύδοντα. "

Ένα ακόμη κρίσιμο ζήτημα είναι η τιμή πρώτης προσφοράς για το εκπλειστηριαζόμενο ακίνητο. Κάτι που με μια πρώτη ανάγνωση δεν διακρίνεται στον νέο κώδικα. Ο προηγούμενος κώδικας (που ακόμη είναι σε ισχύ) όριζε σαν πρώτη τιμή την αντικειμενική αξία του ακινήτου κάτι που νομικά προστάτευε τον ιδικτήτη. Αν οριστικοποιηθεί ότι για τα κινητά πράγματα που εκπλειστηριάζονται σαν τιμή πρώτης προσφοράς ορίζονται τα δύο τρίτα της αξίας των (άρθρο 966 του νέου κώδικα), τότε κάλλιστα θα μπορούσαμε να υποθέσουμε ότι αυτή η λογική θα πρυτανεύσει και στα ακίνητα.

Και αρνητική εξέλιξη είναι "η απλούστευση" των διαδικασιών για την απίσπευση της ικανοποίησης των προσφευγομένων τραπεζών κατά των οφειλετών τους.

Κλείνοντας το κεφάλαιο αυτό θα αναφέρουμε απλά ότι στις 30 Μάη έγινε η συνεδρίαση του Κυβερνητικού Συμβουλίου Διαχείρισης Ιδιωτικού Χρέους, υπό την προεδρία του Υπουργού Οικονομικών Γιάννη Στουρνάρα και με συμμετοχή των υπουργών Ανάπτυξης Κ. Χατζηδάκη και Εργασίας Γ. Βρούτση όπου εξετάσθηκε και το θέμα της επίσπευσης της ψήφισης του νέου κώδικα με ειδική μνεία στο να περιλαμβάνονται διατάξεις που προβλέπουν σαν υποχρεωτική την εξωδικαστική διαμεσολάβηση (ώστε να φθάνουν κατά το δυνατόν λιγότερες υποθέσεις στα δικαστήρια και να επιτευχθεί αποσυμφόρηση) αλλά και που ουσιαστικά καταργούν τη δυνατότητα πολλαπλών ανακοπών που καθυστερούν την εφαρμογή των δικαστικών αποφάσεων (βλέπε εκτελέσεις).

2. Στην ίδια σύσκεψη του Κυβερνητικού Συμβουλίου Διαχείρισης Ιδιωτικού Χρέους εξετάσθηκε και το θέμα του Κώδικα καλών πρακτικών της Τράπεζας της Ελλάδος με αφορμή την ολοκλήρωση της δημόσιας διαβούλευσης στην οποία μετείχαν καταναλωτικές οργανώσεις, η Ένωση Τραπεζών, κ.α. Όπως έγινε γνωστό ο Κώδικας θα θεσμοθετηθεί με Πράξη του Υπουργικού Συμβουλίου ώστε το κείμενο να έχει αυξημένο ειδικό βάρος και θα τεθεί σε πιλοτική εφαρμογή στα τέλη του έτους ώστε να προσαρμοστούν τόσο οι τράπεζες όσο και οι δανειολήπτες.

Όπως είναι γνωστό ο Κώδικας περιγράφει τις διαδικασίες επικοινωνίας και ενημέρωσης μεταξύ τραπεζών και οφειλετών, προβλέπει διάφορα στάδια παρέμβασης ανάλογα με τις ημέρες καθυστέρησης των οφειλών και υποδεικνύει εναλλακτικές δυνατότητες ρύθμισης των δανείων σε καθυστέρηση που περιλαμβάνουν:

-Βραχυπρόθεσμες λύσεις: καταβολή μόνο τόκων, μειωμένες δόσεις, περίοδο χάριτος, αναβολή πληρωμής δόσης/δόσεων, τακτοποίηση καθυστερούμενου υπολοίπου και κεφαλαιοποίηση καθυστερήσεων.

- Μακροπρόθεσμες λύσεις: μόνιμη μείωση του επιτοκίου ή του συμβατικού περιθωρίου, αλλαγή Τύπου Επιτοκίου (π.χ. από κυμαινόμενο σε σταθερό), παράταση της διάρκειας, διαχωρισμό ενυπόθηκου δανείου σε βιώσιμο δάνειο με εμπράγματη εξασφάλιση, το οποίο ο δανειολήπτης αποπληρώνει, και το υπόλοιπο του δανείου, στο οποίο δεν λογίζονται τόκοι έως μια μεταγενέστερη ημερομηνία αποπληρωμής. Επίσης, παροχή πρόσθετης εξασφάλισης από τον δανειολήπτη, λειτουργική αναδιάρθρωση επιχείρησης και συμφωνίες ανταλλαγής χρέους με μετοχικό κεφάλαιο.

Τέλος, προβλέπονται λύσεις οριστικής διευθέτησης που αποσκοπούν στην οριστική τακτοποίηση της απαίτησης της τράπεζας έναντι του δανειολήπτη. Σε αυτές περιλαμβάνονται η εθελοντική παράδοση ενυπόθηκου ακινήτου, η μετατροπή σε Χρηματοδοτική Μίσθωση, η πώληση και ενοικίαση (ο δανειολήπτης μεταβιβάζει την κυριότητα του ακινήτου είτε στο ίδρυμα είτε σε τρίτο αποπληρώνοντας μέρος ή το σύνολο του δανείου), μεταβίβαση του δανείου σε άλλο ίδρυμα, αντικατάσταση παλαιού δανείου με νέο μικρότερου υπολοίπου, διαχείριση σε εκκαθάριση στο πλαίσιο της πτωχευτικής διαδικασίας, ρευστοποίηση εξασφαλίσεων και δικαστικές/νομικές Ενέργειες πέραν της ρευστοποίησης εξασφαλίσεων.

Συμπερασματικά αυτός ο κώδικας περιγράφει τις προϋποθέσεις που μπορεί κάποιος να σώσει την κύρια κατοικία του. Πρόκειται για την έννοια του συνεργάσιμου δανειολήπτη που έχουμε περιγράψει σε προηγούμενη ανάρτηση. Κάθε μη συνεργάσιμος δηλαδή και χωρίς άλλη κουβέντα χάνει με συνοπτικές διαδικασίες το σπίτι του. 

Σύμφωνα με τον κώδικα αυτόν είναι συνεργάσιμος δανειολήπτης αυτός που:

- Είναι διαθέσιμος σε επικοινωνία με την τράπεζα και παρέχει επικαιροποιημένα στοιχεία επικοινωνίας

-Απαντά σε ανακοινώσεις και επιστολές της τράπεζας εντός μιας εβδομάδας

-Ενημερώνει λεπτομερώς την τράπεζα για την παροντική οικονομική του κατάσταση

-Προβαίνει με τη θέλησή του σε πλήρη και ειλικρινή γνωστοποίηση πληροφοριών που παίζουν καταλυτικό ρόλο στην μελλοντική του οικονομική κατάσταση, εντός 15 ημερών από την ημέρα που θα περιέλθουν σε γνώση του.

Εξετάσθηκε επίσης και μένει να οριστικοποιηθεί το ελάχιστο επίπεδο δαπανών διαβίωσης των νοικοκυριών. Με βάση αυτό κάθε πλεονάζον εισόδημα του νοικοκυριού θα 'αφιερώνεται" αποκλειστικά για την εξυπηρέτηση κάθε είδους χρέους προς το Δημόσιο ή τις τράπεζες.

Πρόκειται για τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ για τα ποσά που χρειάζονται οι πολίτες προκειμένου να έχουν μια αξιοπρεπή διαβίωση ανά μήνα. Σύμφωνα με τα στοιχεία που έχουν δοθεί στη δημοσιότητα προκύπτει ότι κάθε νοικοκυριό χρειάζεται για την επιβίωσή του (ενοίκιο, ΔΕΚΟ, ιατρικές δαπάνες, διατροφή, κ.λπ.) τα εξής ποσά. 

[αναφέρουμε και το ενοίκιο διότι το κριτήριο αυτό θα ισχύσει και για τον καθορισμό του ύψους της δόσης για οφειλές στην εφορία ή για το ύψος της δόσης για χρέη από πιστωτικές κάρτες ή άλλα δάνεια. Αναφερόμαστε λοιπόν και στους μη έχοντες ακίνητο).

1 ενήλικας - 537 έως 682 ευρώ

Ζευγάρι- 906 έως 1.160 ευρώ

Οικογένεια με ένα παιδί- 1.126 έως 1.440 ευρώ

Οικογένεια με δύο παιδιά- 1.344 έως 1.720 ευρώ.

Είναι χαρακτηριστικό επίσης ότι στην ίδια σύσκεψη εξετάσθηκε και το θέμα της αναμόρφωσης της λειτουργίας της αγοράς ακινήτων.

3. Ένα θέμα που "έτρεξε" επίσης μέσα στο τρίμηνο της αφασίας μας μας και απλά υπενθυμίζουμε. Η Τράπεζα Ελλάδος έμμεσα υποχρεώνει τις ιδιωτικές τράπεζες να πουλήσουν τα κόκκινα δάνειά τους.  

4. Με βάση τις αλλαγές στον ΚΠΔικ. επιβάλλεται και με νόμο πια η υποχρεωτική εξωδικαστική διαμεσολάβηση και ο θεσμός του ειδικού διαμεσολαβητή.

Κατόπιν αυτών όλα είναι έτοιμα για το οριστικό ξεκαθάρισμα του θέματος των κόκκινων δανείων. Σύμφωνα με το δημοσίευμα του Έθνουςστις 2/6, με τίτλο "Σωσίβιο το νέο σχέδιο ρύθμισης των κόκκινων δανείων", που απηχεί τις απόψεις και εκφράζει ανοικτά τις επιθυμίες κυβέρνησης και τραπεζών...

 "εντός Ιουλίου θα τεθεί σε εφαρμογή το σχέδιο για τη ρύθμιση των «κόκκινων δανείων», το οποίο θα γίνει υποχρεωτικό από την 1η Ιανουαρίου του ερχόμενου έτους. Κεντρικό ρόλο στη ρύθμιση των οφειλών θα παίξουν ο «συνεργάσιμος δανειολήπτης» καθώς και οι «εύλογες» δαπάνες διαβίωσης.

Σύμφωνα με τα όσα έχουν γίνει έως τώρα γνωστά, όταν ο δανειολήπτης προσφύγει στην τράπεζα για την διευθέτηση των οφειλών του, το πιστωτικό ίδρυμα θα εξετάζει το οικονομικό προφίλ του, όπως επίσης το είδος του δανείου που έχει λάβει αλλά και τις πάγιες δαπάνες διαβίωσής του.

Με βάση όλα τα παραπάνω θα προτείνονται τρεις λύσεις: 

1. Βραχυπρόθεσμες λύσεις ρύθμισης δανείων. H διάρκεια της εν λόγω ρύθμισης δεν ξεπερνά τα 5 έτη. Επί της ουσίας αφορά στην πληρωμή τόκων κατά τη διάρκεια της βραχυπρόθεσμης περιόδου, τη μειωμένη καταβολή της τοκοχρεολυτικής δόσης - κατά την ίδια χρονική περίοδο -, ενώ παρέχεται περίοδος χάριτος, αναβολή πληρωμής δόσης ή δόσεων, τακτοποίηση του υπολοίπου που βρίσκεται σε καθυστέρηση καθώς και κεφαλαιοποίηση των καθυστερήσεων.

2. Μακροπρόθεσμες λύσεις ρύθμισης. Η διάρκειά τους ξεπερνά τα πέντε χρόνια και αφορούν στην μόνιμη μείωση του επιτοκίου ή του συμβατικού περιθωρίου, αλλαγή τύπου επιτοκίου (π.χ. από κυμαινόμενο σε σταθερό), «σπάσιμο» του δανείου στα δύο. Στο πρώτο μέρος προβλέπεται εμπράγματη εξασφάλιση δανείου για το οποίο ο δανειολήπτης πληρώνει τη δόση, και στο δεύτερο μέρος, δεν θα υπολογίζονται οι τόκοι για χρονικό διάστημα που θα συμφωνηθεί με την Τράπεζα. Για το ποσό αυτό, ο δανειολήπτης θα επαναξιολογηθεί.

3. Λύσεις οριστικής διευθέτησης

-Εθελοντική παράδοση ενυπόθηκου δανείου. Μετατροπή σε χρηματοδοτική μίσθωση, με την οποία ο δανειολήπτης μεταβιβάζει την κυριότητα του ακινήτου στην τράπεζα και υπογράφει μία σύμβαση χρηματοδοτικής μίσθωσης, για ελάχιστη χρονική διάρκεια, που είναι συνήθως τα 5 χρόνια.

-Πώληση και ενοικίαση. Ο δανειολήπτης, μεταβιβάζει την κυριότητα του ακινήτου, είτε στην τράπεζα, είτε σε τρίτο (άλλο ίδρυμα, άλλον αγοραστή, Κρατική εταιρεία διαχείρισης ακινήτων κ.λπ.) αποπληρώνοντας μέρος ή το σύνολο του δανείου. Η συμφωνία μπορεί να συνοδεύεται με παραχώρηση του δικαιώματος διαμονής στο ακίνητο για κάποια ελάχιστη χρονική διάρκεια, έναντι μισθώματος. Συνήθως, προβλέπεται μία ελάχιστη περίοδος 3 ετών.

-Mεταβίβαση του δανείου σε άλλη τράπεζα. Αντικατάσταση του παλαιού δανείου με νέο, μικρότερου υπολοίπου. Διαχείριση σε εκκαθάριση στο πλαίσιο της πτωχευτικής διαδικασίας. Ρευστοποίηση εξασφαλίσεων για την ικανοποίηση της απαίτησης του ιδρύματος.

-Δικαστικές και νομικές ενέργειες, πέραν της ρευστοποίησης εξασφαλίσεων.

Είναι πράγματι σωσίβιο -για τους τραπεζίτες- το νέο σχέδιο ρύθμισης των κόκκινων δανείων.

Ολοταχώς για "παροπλισμό" του Νόμου Κατσέλη. Ειδικός διαμεσολαβητής, επίσπευση δικών, ρουφιάνος (πραγματογνώμονας) για τον έλεγχο των περιουσιακών στοιχείων και των εισοδημάτων μας

από εφημερίδα Καθημερινή

με τίτλο Ειδικός διαμεσολαβητής για τις τραπεζικές οφειλές (sic)

ΘΑΝΟΣ ΤΣΙΡΟΣ

Τον νόμο για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά, γνωστό και ως νόμο Κατσέλη, ξαναγράφει η κυβέρνηση. Ηδη τα αρμόδια υπουργεία Ανάπτυξης και Δικαιοσύνης έχουν συντάξει προσχέδιο, το οποίο, όπως προκύπτει από το κείμενο που εξασφάλισε η «Κ», επιφέρει σημαντικότατες αλλαγές ειδικά όσον αφορά τη διαδικασία που πρέπει να ακολουθήσει ο δανειολήπτης. Μάλιστα, μεταβατική διάταξη που έχει συμπεριληφθεί στο προσχέδιο ορίζει ότι οι προωθούμενες αλλαγές θα ισχύσουν όχι μόνο γι’ αυτούς που θα προσφύγουν μετά την ημερομηνία ψήφισης του νέου νόμου, αλλά και για τους περισσότερους από 80.000 δανειολήπτες που έχουν ήδη καταθέσει αίτηση υπαγωγής σε κάποιο από τα Ειρηνοδικεία της χώρας.

Οι ουσιαστικές αλλαγές είναι οι εξής:

1. Καθίσταται υποχρεωτική για τον δανειολήπτη η προσφυγή σε «ειδική διαδικασία διαμεσολάβησης». Θα διεξάγεται ενώπιον δικηγόρου, ο οποίος θα ορίζεται από τον εκάστοτε δικηγορικό σύλλογο και ο οποίος θα αμείβεται τόσο από τον οφειλέτη όσο και από τους πιστωτές, δηλαδή τις τράπεζες.

2. Καθίσταται υποχρεωτική η εκπροσώπηση από δικηγόρο για τον δανειολήπτη και στο στάδιο της διαμεσολάβησης, εφόσον το σύνολο των οφειλών του υπερβαίνει τις 20.000 ευρώ.

3. Σε περίπτωση αποτυχίας της διαμεσολάβησης, μπαίνει μια πρόσθετη προϋπόθεση για τον δανειολήπτη προκειμένου αυτός να καταθέσει στο δικαστήριο αίτηση υπαγωγής στον νόμο. Αυτή είναι η σύνταξη «έκθεσης από οικονομικό εμπειρογνώμονα», πρακτικά οικονομολόγο ή λογιστή. Η έκθεση αποτελεί πραγματική «ακτινογραφία» της οικονομικής κατάστασης του οφειλέτη καθώς θα πρέπει να αναφέρει, εκτός από τα εισοδήματα και τα περιουσιακά του στοιχεία, όλες τις καταθέσεις, τα ομόλογα ή τις μετοχές που έχει στην κατοχή του, το εισόδημα που του χρειάζεται για να ζήσει, ακόμη και το ποσό που μπορεί να εξασφαλιστεί από τη ρευστοποίηση των περιουσιακών στοιχείων που έχει ο οφειλέτης στην κατοχή του.

4. Προβλέπεται δυνατότητα ενίσχυσης των Ειρηνοδικείων που έχουν να αντιμετωπίσουν αυξημένο αριθμό αιτήσεων, με ειρηνοδίκες που υπηρετούν στην ίδια εφετειακή περιφέρεια. Μεταβατική διάταξη στο σχέδιο νόμου προβλέπει τη διαδικασία «κινητικότητας» ειρηνοδικών και από άλλες περιοχές.

Με τις προωθούμενες αλλαγές, η κυβέρνηση αποσκοπεί στο να εξαλείψει το φαινόμενο ο δανειολήπτης που υποβάλλει σήμερα αίτηση υπαγωγής να εξασφαλίζει δικάσιμο ύστερα από 12 χρόνια. Το ζήτημα αφορά άμεσα τις τράπεζες, καθώς όσοι προσφεύγουν στον νόμο για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά εξασφαλίζουν αναστολή των αναγκαστικών μέτρων (πλειστηριασμούς κ.λπ.) καταβάλλοντας το 10% των μηνιαίων δόσεων που όφειλαν να καταβάλουν μέχρι τη στιγμή της υποβολής της αίτησης. Οταν όμως οι δανειολήπτες παίρνουν δικάσιμο για το… 2027, το πρόβλημα διογκώνεται και για την τράπεζα και για τον οφειλέτη. 

Για την επίσπευση των διαδικασιών, προωθούνται δύο αλλαγές:

α. Η θέσπιση αυστηρών χρονοδιαγραμμάτων (τρεις μήνες για τη διαμεσολάβηση και τέσσερις μήνες για την εκδίκαση της υπόθεσης σε περίπτωση αποτυχίας της διαμεσολάβησης) και

β. Ψήφιση μεταβατικής διάταξης για τον επαναπροσδιορισμό των υποθέσεων που έχουν ήδη φτάσει στα Ειρηνοδικεία.

Η διαδικασία της διαμεσολάβησης

Το προσχέδιο νόμου περιγράφει αναλυτικά τη διαδικασία της διαμεσολάβησης, η οποία θα πρέπει να ολοκληρώνεται το πολύ μέσα σε τρεις μήνες. Βήμα προς βήμα, έχει ως εξής: Ο οφειλέτης απευθύνεται στον δικηγορικό σύλλογο του τόπου κατοικίας του. Σε κάθε δικηγορικό σύλλογο, συγκροτείται «ειδικό σώμα διαμεσολαβητών δικηγόρων». Δικηγόροι που παρέχουν υπηρεσίες σε τράπεζες δεν μπορούν να μπουν στον κατάλογο των διαμεσολαβητών. Ειδικά για το 2014, αν δεν υπάρχει επαρκής αριθμός διαμεσολαβητών, προβλέπεται από το σχέδιο νόμου η ανάθεση της υπόθεσης σε δικηγόρους με «σχετική εμπειρία, οι οποίοι θα συμμετέχουν σε σεμινάριο 10 ωρών για τη διαμεσολάβηση». Οι τράπεζες, μέσα σε 15 εργάσιμες από την υποβολή του αιτήματος, παραδίδουν χωρίς επιβάρυνση αναλυτική κατάσταση οφειλών. Για κάθε παράβαση αυτής της υποχρέωσης προβλέπεται πρόστιμο στις τράπεζες το οποίο κυμαίνεται από 2.000 έως 10.000 ευρώ.

O αιτών οφειλέτης υποβάλλει φάκελο, ο οποίος πρέπει να περιέχει:

α) Κατάσταση των εισοδημάτων και της περιουσίας του, τόσο του ιδίου όσο και του ή της συζύγου.

β) Κατάσταση των πιστωτών του και των απαιτήσεών τους.

γ) Σχέδιο διευθέτησης οφειλών.

δ) Υπεύθυνη δήλωση του οφειλέτη, ότι δεν διαθέτει άλλα περιουσιακά στοιχεία, πλην όσων αναφέρονται στην αίτησή του.

O οφειλέτης μπορεί να προτείνει διαμεσολαβητή. Αν αυτός δεν γίνει δεκτός από την τράπεζα, ο διαμεσολαβητής ορίζεται από τον πρόεδρο του δικηγορικού συλλόγου. Η διαδικασία επιλογής ολοκληρώνεται σε πέντε εργάσιμες.

Πραγματογνώμονας για την περιουσία

Η υποβολή της αίτησης διαμεσολάβησης συνεπάγεται αναστολή των μέτρων αναγκαστικής εκτέλεσης κατά του οφειλέτη και των εγγυητών του, για όσο διαρκεί η διαδικασία. Το χρονικό διάστημα δεν μπορεί να υπερβαίνει τους τρεις μήνες. Εφόσον η οφειλή υπερβαίνει τις 20.000 ευρώ, είναι υποχρεωτική η παράσταση δικηγόρου. Ο διαμεσολαβητής «επιχειρεί την προσέγγιση των μερών με σκοπό την επίτευξη συμφωνίας ρύθμισης της οφειλής, με βάση το σχέδιο διευθέτησης που έχει υποβάλει ο οφειλέτης και τις παρατηρήσεις και αντιρρήσεις που κατέθεσαν επ’ αυτού οι δανειστές». Εάν επιτευχθεί συμφωνία εντός 15 ημερών, το πρακτικό της διαμεσολάβησης κατατίθεται στη γραμματεία του Ειρηνοδικείου. Για να υπάρξει συμφωνία, απαιτείται σύμφωνη γνώμη του 51% των πιστωτών. Εάν δεν επιτευχθεί συμβιβασμός, ο διαμεσολαβητής εντός 15 ημερών συντάσσει πρακτικό αποτυχίας το οποίο είναι απαραίτητο για τον οφειλέτη, για να προσφύγει στο δικαστήριο.

Σε πραγματογνώμονα θα πρέπει να καταφύγει υποχρεωτικά ο δανειολήπτης που θα θελήσει να προσφύγει στα δικαστήρια. Ποια θα είναι η δουλειά του; Θα συντάσσει οικονομοτεχνική έκθεση, αφού προηγουμένως λάβει υπόψη με εύλογο τρόπο την περιουσία, τα εισοδήματα και την οικογενειακή κατάσταση του οφειλέτη και τα συμφέροντα των πιστωτών.

Πλειστηριασμός σπιτιού ; Ούτε να το σκέφτεστε ! - Αποτροπή πλειστηριασμού σπιτιού άεργης στο ειρηνοδικείο Χαλανδρίου

Η μαζική παρουσία αλληλέγγυων πολιτών απέτρεψε πλειστηριασμό σπιτιού άεργης και ανήμπορης οικονομικά, αλλά και από άποψη υγείας, γυναίκας. Εκατοντάδες πολίτες συγκεντρώθηκαν νωρίς το απόγευμα έξω από το Ειρηνοδικείο Χαλανδρίου όπου επρόκειτο να γίνει ο τρίτος επαναληπτικός πλειστηριασμός σπιτιού (κύριας κατοικίας) της Μ.Τ. Οι δύο προηγούμενοι πλειστηριασμοί είχαν κηρυχθεί άγονοι μιας και η τιμή εκπλειστηριασμού εθεωρήθη υψηλή για τα κοράκια του real estate. Η προηγούμενη τιμή εκκίνησης ήταν 245.000 ευρώ και σύμφωνα με την Πολιτική Δικονομία αντιστοιχούσε στην αντικειμενική αξία του ακινήτου. Κάτι που απέτρεψε τους "επενδυτές" που περίμεναν τον τρίτο πλειστηριασμό (τον σημερινό) που ορίσθηκε από την τράπεζα Πειραιώς στις 205.000 ευρώ (στο ύψος της απαίτησης της τράπεζας).

Δυστυχώς για τους "επενδυτές" και τους θιασιώτες της "ανάπτυξης" η τρίτη απόπειρα πλειστηριασμού απέβη και αυτή άγονη, κάτω από την αποφασιστικότητα των συγκεντρωμένων να μην περάσει κανένα κοράκι μέσα στο ειρηνοδικείο για να καταθέσει την προσφορά του. Κάτι που:

-Αναγκάζει την τράπεζα να εκκινήσει νέες διαδικασίες από την αρχή για την "ικανοποίηση" της απαίτησής της.

-Δίνει μεγάλη ανάσα χρόνου στην ιδιοκτήτρια για να μπορέσει μαζί με την υποστήριξη των κινημάτων να παλέψει με καλύτερους όρους ενάντια στην κατάσχεση του μοναδικού περιουσιακού της στοιχείου.

Στη συγκέντρωση καλούσε η Επιτροπή Πολιτών Χολαργού "Αντίσταση και Αλληλεγγύη". Την ανάγκη πλατιάς κοινοποίησης της απειλής του πλειστηριασμού αλλά και της ανάγκης για μαζική κινητοποίηση ενάντια στην υλοποίησή του σήκωσε το Δι.Κ.Α. Εξαρχείων που εδώ και μέρες κοινοποίησε σε μεγάλη κλίμακα, καλώντας με κάθε τρόπο και μέσο συλλογικότητες, πρωτοβουλίες και κινήματα αλλά και μεμονομένους πολίτες σε κινητοποίηση έξω από το ειρηνοδικείο.

Στο κάλεσμα ανταποκρίθηκαν ο Συντονισμός Συλλογικοτήτων Αττικής, η Πρωτοβουλία Πλειστηριασμοί-Stop, η Αλληλεγγύη για Όλους, συνελεύσεις από διάφορες γειτονιές της Αττικής, αλλά και δεκάδες μεμονωμένοι πολίτες. 

Μεγάλο επίσης ήταν το ενδιαφέρον από μέσα μαζικής ενημέρωσης που από χθές καλούσαν στο τηλέφωνό μας για να ενημερωθούν και να ενημερώσουν τους πολίτες. Στη συγκέντρωση δε έξω από το ειρηνοδικείο παρευρέθηκαν πολλοί δημοσιογράφοι από αυτά τα μέσα. Σημαντική ήταν επίσης η κάλυψη της κινητοποίησης από ραδιοφωνικούς σταθμούς της ΕΡΤ από την επαρχία.

Η σημασία της νίκης που πετύχαμε σήμερα είναι τεράστια γιατί δεν απετράπη ένας πλειστηριασμός γενικώς, αλλά γιατί απετράπη ο τρίτος και πλέον επικίνδυνος για κάθε οφειλέτη πλειστηριασμός. Επικίνδυνος γιατί το δέλεαρ της χαμηλής τιμής εκκίνησης ανοίγει την όρεξη σε πολλά "κοράκια-αρπαχτικά".

Η Τράπεζα Πειραιώς σε όλη αυτή τη διαδικασία ακολούθησε τις μεθόδους κάθε κοινού εκβιαστή. Η άτυχη γυναίκα αφού χρεοκόπησε στο τέλος 2009, πουλώντας κάθε άλλο περιουσιακό της στοιχείο για να ικανοποιήσει τις τοκογλυφικές απαιτήσεις της τράπεζας, έμεινε μόνο με ένα σπίτι και μια μικρή σύνταξη, μη μπορώντας να καλύψει τις δόσεις που επέβαλε η τράπεζα, δόσεις που κατέστησαν δυσβάσταχτες λόγω του ότι η τράπεζα είχε φροντίσει να παγιδέψει την δανειζόμενη με τη ρήτρα του ελβετικού φράγκου. Η αύξηση της τιμής του ελβετικού νομίσματος έναντι του ευρώ αύξησε κατά 25% περίπου το χρέος αλλά και τις δόσεις.

Παρόλα αυτά και παρά την κακή οικονομική κατάσταση της Μ.Τ. αλλά και παρόλη την κακή κατάσταση της υγείας της η τράπεζα αδίσταχτα προχώρησε σε τρείς απόπειρες πλειστηριασμού της μοναδικής οικίας της οφειλέτριας. Κάτι που πρέπει όχι απλά να στιγματιστεί αλλά και να επιβάλλει σε κάθε πολίτη, σε κάθε συλλογική οντότητα την ανάγκη έμπρακτης καταδίκης αυτών των πρακτικών. Π.χ. απόσυρση καταθέσεων.

Φυσικά είχαμε και την παρουσία μονάδων καταστολής που ήλθαν να προστατέψουν την ομαλή διεξαγωγή του πλειστηριασμού. Μονάδες εξοπλισμένων πραιτωριανών κατέλαβαν θέσεις γύρω αλλά και στην είσοδο του ειρηνοδικείου, εισπράττοντας και την ανάλογη "αμοιβή" απο τους συγκεντρωμένους, όσες φορές θέλησαν να μας απομακρύνουν από την είσοδο του ειρηνοδικείου.

Να αναφέρουμε ότι μαζί με την Μ.Τ. τυχερή στάθηκε και μια άλλη γυναίκα της οποίας περιουσιακό στοιχείο έβγαζε σε πλειστηριασμό η Eurobank. Και οι δύο αυτές γυναίκες μας ευχαρίστησαν για την αλληλεγγύη που επιδείξαμε, λέγοντάς μας χαρακτηριστικά πως "δεν πίστευαν στα μάτια τους".

Συμπερασματικά η σημερινή κινητοποίηση έδειξε το δρόμο που πρέπει να βαδίσουμε. Που δεν είναι άλλος από τη σωστή ιεράρχηση στόχων, τη συλλογική δράση πέρα από φοβίες και αποκλεισμούς, την επιμονή ότι η μαχητικότητά μας και μόνο μπορεί να δώσει μια ελπίδα διεξόδου από το ζόφο των καιρών. Γιατί σήμερα δεν κερδίθηκε ένα σπίτι, αλλά η ανθρώπινη αξιοπρέπεια, η πίστη στο δικαίωμα του καθενός στα στοιχειώδη της ζωής μας.

Πλειστηριασμοί: δεν υπογράφουμε καμμία δήλωση νομιμοφροσύνης στο τραπεζικό παρακράτος.

δήλωση λύτρωσης ή δήλωση νομιμοφροσύνης και υποταγής ;

εισαγωγικά

Όπως είναι πια γνωστό σε όλους μας με το νέο νόμο για τους πλειστηριασμούς ακινήτων (4224/2013) επέρχεται πλήρης ανατροπή όσων ίσχυαν τα τελευταία χρόνια για τους αναγκαστικούς πλειστηριασμούς. Η τελευταία νομική θέσπιση που έδινε ζωή έως την 31/12/2013 στο προηγούμενο καθεστώς ήταν ο νόμος Νόμος 4128-2013/ΦΕΚ Α (ΦΕΚ 51-2013) και η οποία έδοσε το τελευταίο φιλί ζωής στην προστασία των δανειοληπτών, παρέτεινε δηλαδή την απαγόρευση των πλειστηριασμών έως την 31/12/2013 με τους όρους και τις προϋποθέσεις των νόμων που ίσχυαν έως τότε

Αν ρίξουμε μια ματιά στο νομικό οπλοστάσιο που διέθετε κάθε οφειλέτης σε τρίτους (τράπεζες-ιδιώτες) προκειμένου να προστατεύσει την ακίνητη περιουσία του και συγκρίνουμε με όσα ο νέος αυτός νόμος θέσπισε, θα διαπιστώσουμε απλά ότι στόχος της νομοθετικής αυτής θέσπισης είναι η αρπαγή της ακίνητης περιουσίας των πολιτών. Μια αρπαγή που μεθοδεύτηκε εδώ και χρόνια με τρόπο δόλιο (μεθοδευμένη φτωχοποίηση, τοκογλυφία, κ.λπ.). πράγματα που έχουμε τονίσει κατ' επανάληψη σαν Δίκτυο Κοινωνικής Αλληλεγγύης Εξαρχείων. Για την ιστορία και μόνο παραθέτουμε ορισμένα κείμενά μας που σε "ανύποπτους" καιρούς προφήτευαν αυτό που επήλθε. Ας μην γελιόμαστε, ας μην παρηγοριόμαστε με τα περί δήθεν προστασίας της λαϊκής στέγης που διαλαλεί η κυβέρνηση. 

Για την ιστορία και μόνο δείτε τις ακόλουθες αναρτήσεις μας προκειμένου να παρακολουθήσετε ιστορικά την εξέλιξη του θέματος:

Μάϊος 2012: Διακήρυξη του Δικτύου Κοινωνικής Αλληλεγγύης Εξαρχείων-Νεάπολης-Μουσείου (http://dikaex.blogspot.gr/2012/05/blog-post_29.html)

Νοέμβρης 2012: Κατασχέσεις σπιτιών: Στη θύελα που έρχεται μόνο ανάχωμα ο αγώνας μας.(http://dikaex.blogspot.gr/2012/11/blog-post_11.html)

Νοέμβρης 2012:Υπερχρεωμένα νοικοκυριά: Οι εξαγγελίες του Χατζηδάκη παγίδα αλλά και ταφόπλακα στο νόμο Κατσέλη.(http://dikaex.blogspot.gr/2012/11/blog-post_441.html)

Αλλά και επισημάνσεις από άλλους παρατηρητές και δημοσιογράφους που δημοσιεύθηκαν στο blog μας προμήνυαν όσα επρόκειτο να συμβούν:

Ιούλιος 2013:Έλληνες μόλις χάσατε τα σπίτια σας! Ήρθαν ξένα funds να αγοράσουν τα δάνειά σας! (http://dikaex.blogspot.gr/2013/07/funds.html)

Ιούνιος 2013:Κατασχέσεις ακινήτων: Εταιρείες-κοράκια και funds πήραν θέση (http://dikaex.blogspot.gr/2013/06/funds.html)

Σε αυτά δε μπορώ να μην προσθέσω και την απογοήτευσή που εισέπραξα τη μέρα ψήφισης του νόμου 4224/2013. 

*****

Ιστορική αναδρομή

Ο πρώτος και ως τότε ο πιο φιλολαϊκός νόμος (Ν. 3714/2008) για την προστασία των δανειοληπτών από τους αναγκαστικούς πλειστηριασμούς ψηφίσθηκε το 2008 και δημοσιεύθηκε στο ΦΕΚ 231/7.11.2008 φέρων την υπογραφή των τότε υπουργών της Νέας Δημοκρατίας: 

Π. ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ, ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ 

Γ. ΑΛΟΓΟΣΚΟΥΦΗΣ, ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ

Χ. ΦΩΛΙΑΣ, ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ 

Φ. ΠΑΛΛΗ−ΠΕΤΡΑΛΙΑ, ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ 

Σ. ΧΑΤΖΗΓΑΚΗΣ, ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ.

Ο νόμος αυτός προβλέποντας όσα θα επακολουθήσουν λόγω της διεθνούς "κρίσης" περιείχε διατάξεις-ανάχωμα τόσο στις αρπαχτικές ορέξεις των τραπεζών αλλά και όσων "επενδυτών" του real estate περίμεναν στη γωνία τη "μεγάλη ευκαιρία". Κυρίως περιείχε διατάξεις που κατοχύρωναν τον δανειολήπτη κατά τη διαδικασία του πλειστηριασμού (διεξαγωγή του πλειστηριασμού αποκλειστικά στα ειρηνοδικεία συγκεκριμένες μέρες και ώρες (κάθε Τετάρτη 15.00 έως 17.00 (δείτε εδώ) και απαγόρευση διεξαγωγής πλειστηριασμών με τιμή εκκίνησης κάτω από την αντικειμενική αξία.

Το επόμενο βήμα ήταν ο Νόμος Παπαθανασίου το 2009  που κατοχύρωνε την απαγόρευση διεξαγωγής του πλειστηριασμού για οφειλές κάτω από 200.000 ευρώ καλύπτοντας έτσι όλη την ακίνητη περιουσία του δανειολήπτη. Βέβαια αυτή η πρωτοβουλία Παπαθανασίου είχε έντονο προεκλογικό χρώμα και κυρίως ήταν μια παροχή προς τη μεσαία τάξη των εμπορο-βιοτεχνών. Κάλυψε όμως επαρκώς τη λαϊκή περιουσία από τις αρπαχτικές διαθέσεις των τραπεζών. Στην ουσία ήταν Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου την οποία οι τότε 4 μεγαλύτερες τράπεζες απεδέχθησαν χωρίς επυφυλλάξεις.  Αυτά τα πλεονεκτήματα υπέρ των δανειοληπτών καταργήθηκαν σε μια νύχτα με τον τελευταίο νόμο. 

Τώρα η προστασία της δικαστικής εξουσίας ενώπιον της οποίας πρέπει να γίνεται ο πλειστηριασμός υπάρχουν πιέσεις από την τρόϊκα να καταργηθεί τόσο για απαιτήσεις του δημοσίου όσο και για απαιτήσεις τρίτων (τράπεζες, ιδιώτες, κ.λπ.) με την τηλεγραφική διαταγή της τρόΙκας ΝΑ ΑΠΛΟΥΣΤΕΥΘΟΎΝ ΟΙ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ των ΠΛΕΙΣΤΗΡΙΑΣΜΩΝ, διαταγή που περιλαμβάνει και το αίτημα να ξεινούν οι πλειστηριασμοί χωρίς τη δέσμευση της τιμής της αντικειμενικής αξίας. Μάλιστα κυκλοφορεί σαν φήμη ότι το δημόσιο θα διεξάγει τους πλειστηριασμούς διαδικτυακά!!!

Το 2010 ψηφίσθηκε ο νόμος 3869/2010 γνωστός και ως νόμος Κατσέλη, που σαφώς έβαζε μερική ταφόπλακα στο νόμο Χατζηγάκη (του 2008), περιορίζοντας την προστασία σε όσους ήθελαν να ενταχθούν στον νόμο αυτό, μόνο στην κύρια κατοικία με τους γνωστούς κι' εδώ όρους όσον αφορά το ύψος της οφειλής και την αξία του ακινήτου.

Μέχρι και την 31/12/2013 αυτοί οι νόμοι λειτούργησαν συμπληρωματικά προστατεύοντας την πλειοψηφία των δανειοληπτών και ειδικά τη λαϊκή στέγη. Το φθινόπωρο του 2012 ο υπουργός ανάπτυξης Κ. Χατζηδάκης άρχισε να ψελλίζει, "ανώδυνα" για πολλά αυτιά τότε (καθότι περί άλλων τύρβαζε σύμπασα η αριστερά), κηρύγματα "περί ανάγκης μερικής απελευθέρωσης των πλειστηριασμών χάριν της "ανάπτυξης, της αναζωογόνησης του κατασκευαστικού τομέα της οικονομίας και της προστασίας των τραπεζών-δανειστών έναντι των κακοπληρωτών και των μπαταχτσήδων" (όλη η φράση σε εισαγωγικά). Έκτοτε πήραν το μήνυμα τα παπαγαλάκια και άρχισε η σχετική πλύση εγκεφάλου (θυμηθείτε τον γραμματέα-λαγό του υπουργείου του Χατζηδάκη, κ. Σκορδά) ώσπου φθάσαμε τον Ιούνιο του 2013 στην ψήφιση του νόμου 4161/2013. Ο νόμος 4161/2013 τροποποιούσε προς το χειρότερο το νόμο Κατσέλη και το κυριώτερο έστηνε μια μεγάλη παγίδα στους δανειολήπτες της στεγαστικής πίστης. Ήδη από το Νοέμβρη του 2012 είχαμε επισημάνει την εξέλιξη (http://dikaex.blogspot.gr/2012/11/blog-post_441.html) αυτή αλλά και τις παγίδες που έστηνε ο νόμος Χατζηδάκη, ο οποίος, ας το πούμε με την ευκαιρία, προετοίμαζε το επόμενο στάδιο, αυτό που τώρα βιώνουμε. 

Βλέπουμε λοιπόν ότι ο σχεδιασμός που άρχισε να υλοποιείται από τις πρώτες μέρες του μνημονίου, ήταν η αρπαγή της στέγης, η αρπαγή κάθε ακίνητης περιουσίας η οποία αντικατοπτρίζει συσσωρευμένη εργασία χρόνων και αποτελεί μνήμη ιστορική για κάθε πολίτη.

Τί ισχύει τώρα

Με το νέο καθεστώς η προστασία που παρέχει η κυβέρνηση στην ακίνητη περιουσία των πολιτών εκμηδενίζεται, για να μην πώ ότι αποτελεί μια τελευταία και μεγάλη παγίδα. Και αυτό σε σύγκριση με το νομικό καθεστώς του 2008 (δεν είχε φθάσει ακόμη το μνημόνιο) και με το νόμο Κατσέλη, οι συνθήκες της οικονομίας χειροτέρευσαν κατά πολύ αλλά και οι αντοχές των πολιτών έχουν εξαντληθεί. Πράγμα που μαρτυρεί με τον καλύτερο τρόπο την ύπαρξη προμελετημένου σχεδίου.

Η "προστασία" του νόμου 4224/2013 οι προϋποθέσεις και οι όροι που θέτει στον δανειολήπτη (πιο περιληπτικά δείτε εδώ) είναι έως σαδιστικές και μάλιστα η προστασία αυτή δεν είναι σίγουρο ότι θα παραταθεί μετά την 31/12/2014 όπως ο νόμος αυτός προβλέπει. Δηλαδή σε βάζουν να ενταχθείς στο νόμο (αν έχεις τις προϋποθέσεις) και αφού σου αρπάξουν μερικά από τα ελάχιστα χρηματικά ποσά που διαθέτεις (για να διατηρείται η "προστασία" πρέπει και να πληρώνεις κάθε μήνα τουλάχιστον το 10% των αποδοχών σου), τότε με ένα νέο νόμο ή μια υπουργική απόφαση θα αποσύρουν την προστασία που σου παρείχαν με κάποια πρόφαση ή και χωρίς αυτήν.

Αποτελεί εμπαιγμό, αποτελεί βάναυση προσπάθεια τρομοκράτησης, αποτελεί δουλική υποταγή το να αποδεχθεί κανείς τον νόμο αυτό και να υποβάλλει την λεγόμενη υπεύθυνη δήλωση. Συν τοις άλλοις θα αποτελεί  και εγνωσμένη εξαπάτηση γιατί είναι δεδομένες οι προθέσεις των δανειστών. Όσα έχουμε γράψει στο παρελθόν αλλά και πρόσφατα για το θέμα νομίζω ότι διαφωτίζουν πλήρως το σκηνικό. Το οποίο σκηνικό θα έπρεπε να το συνεκτιμήσει συνολικά η αριστερά, να ερμηνεύσει τα τεκταινόμενα και νάχει πάρει ξεκάθαρη θέση στο θέμα και όχι να τρέχει πίσω από τις εκάστοτε εξαγγελίες της κυβέρνησης. 

Θα έπρεπε η αριστερά στο σύνολό της ακαι ενωτικά να διατυπώσει μια ξεκάθαρη, ριζοσπαστική και φιλολαϊκή θέση για το θέμα των χρεών και των επαπειλούμενων κατασχέσεων-πλειστηριασμών αλλά και να να καταγγέλνει κάθε διατυπούμενη θέση και πρόθεση της κυβέρνησης στην ώρα της. Θα έπρεπε να μη συμβιβαστεί καθόλου με το πνεύμα και το γράμμα του νόμου Κατσέλη και των επόμενων νόμων, να διακηρύξει την απόλυτη αντίθεσή της σε κάθε πλειστηριασμό, αν πρώτα δεν θεσπιστεί η απομείωση (σεισάχθεια) των χρεών των πολιτών (τα οποία είναι δημιούργημα της κυβερνητικής πολιτικής και των τραπεζών). 

Όταν μάλιστα η ίδια η κυβέρνηση, διαφημίζοντας το psi plus και το κούρεμα του χρέους της άρπαξε με ληστρικό τρόπο τα αποθεματικά των ταμείων, τις καταθέσεις ΝΠΙΔ, ΝΠΔΔ, ιδρυμάτων κ.α., όταν η ίδια η κυβέρνηση κουρεύει τα χρέη της προς τους ιδιώτες (προμηθευτές, κ.λπ.) ή προς τους εργαζόμενούς της, η αριστερά θα έπρεπε να προβάλλει και να στηρίξει με όλες της τις δυνάμεις το δικαίωμα κάθε πολίτη να απαιτήσει κούρεμα των χρεών του τόσο προς το δημόσιο, όσο και προς τις τράπεζες. 

Το αίτημα της Σεισάχθειας (μερικής ή ολικής για κατηγορίες πολιτών) θα έπρεπε νάχει γίνει σημαία για την Αριστερά. Έγινε ; και αφού δεν έγινε γιατί δεν γίνεται σημαία η ανυπακοή στις βουλές του κράτους και των τραπεζών, γιατί δεν προβάλλεται έστω και τώρα το σύνθημα ΚΑΜΜΙΑ ΥΠΕΥΘΥΝΗ ΔΗΛΩΣΗ, ΚΑΜΜΙΑ ΡΥΘΜΙΣΗ ΧΡΕΩΝ ΣΤΟ ΚΡΑΤΟΣ. Και στον αγώνα που προϋποθέτει το σύνθημα η αριστερά θα πρέπει να είναι στην πρώτη γραμμή, όχι απλά συμπαθούσα και κρυπτόμενη.

Δεν θα γίνουμε "συνεργάσιμοι δανειολήπτες".

Δεν θα περάσουμε από την τραπεζική κρισάρα της "οικονομικής αξιολόγησης".

Δεν θέλουμε την "προστασία" των νόμων της τραπεζικής κυβέρνησης.

Μόνη προστασία είναι ο αγώνας μας.

Δεν υπογράφουμε καμμία υπεύθυνη δήλωση προς τις τράπεζες. 

Δεν υπογράφουμε καμμία ρύθμιση χρεών στο κράτος κάτω από καθεστώς βίας και τρομοκρατίας.

Δεν υπογράφουμε καμμία δήλωση νομιμοφροσύνης στο τραπεζικό παρακράτος.

Θ.Α

μέλος του Δι.Κ.Α.Εξαρχείων και της Πρωτοβουλίας Πλειστηριασμοί-Stop

(το παρόν κείμενο εκφράζει και προσωπικές απόψεις μου που έχουν εκτεθεί πολλές φορές τόσο δημόσια -γραπτώς και προφορικώς - όσο και στις συλλογικότητες που μετέχω). Ακόμη πολλά κείμενα θέσεών μου συνδιαμορφώθηκαν μέσα στις συλλογικότητες αυτές με τη βοήθεια συναγωνιστών, ιδέες και σκέψεις των οποίων έχω υιοθετήσει. Κάτι που ισχύει και για πολλά κείμενα αναρτήσεων στο παρόν blog.

Πλειστηριασμοί: ακόμη δεν κατάλαβες ότι χάνεις το σπίτι σου ;

Όσο ανείπωτη είναι η βαρβαρότητα των τραπεζών και του κράτους άλλο τόσο απερίγραπτη είναι η αφασία ενός μεγάλου μέρους του λαού τούτης της χώρας. Εδώ και μήνες αν όχι και δύο χρόνια τουλάχιστον, όλα τα σημάδια έδειχναν που θα πάει η κατάσταση με την ακίνητη περιουσία όσων οφείλουν σε κράτος ή τράπεζες αλλά και ακόμη και όσων ...δεν οφείλουν ! Και το γαμώτο είναι ότι όταν σε ανύποπτο χρόνο λέγονταν αυτά, πολλοί "αγρούς αγοράζαμε".

Και για το μεν κράτος (εφορία, ασφαλιστικά ταμεία) οι κρατούντες εδώ και τρία χρόνια είχαν δηλώσει ξεκάθαρα τις ορέξεις του και την ανάγκη του να αρπάξει την ακίνητη περιουσία κάθε πολίτη προκειμένου να καλύψει τους δανειστές του, φροντίζοντας με κάθε επιμέλεια να τον εξοντώσει οικονομικά με κάθε τρόπο (ανεργία, απαξίωση εργασίας, φοροληστεία, κατάργηση κοινωνικών παροχών, αύξηση τιμών στα βασικά αγαθά), προκειμένου να είναι ευάλωτος στους εκβιασμούς και στις ορέξεις του.

Οι τραπεζίτες από την άλλη περίμεναν υπομονετικά και αυτοί το μποναμά τους, πέρα από τον μποναμά των 220 δις που έλαβαν από τους φορολογούμενους της χώρας. Περίμεναν πότε θα αρθεί η απαγόρευση των πλειστηριασμών έτσι ώστε είτε ο νόμος Κατσέλη, είτε ένας νέος νόμος θα οδηγούσε με μαθηματική ακρίβεια ένα μεγάλο μέρος της ακίνητης περιουσίας των οφειλετών τους στις τσέπες τους, με απλά λόγια θα λειτουργούσαν (αυτοί οι νόμοι) για τα συμφέροντά τους.

Και αυτό διεφάνη ξεκάθαρα με τον τελευταίο νόμο Ν.4224/2013 (άρθρο 2). Ο οποίος ούτε λίγο, ούτε πολύ λέει τα πράγματα με το όνομά τους (άλλωστε ο νόμος αυτός κατονομάζεται ως "Κυβερνητικό Συμβούλιο Διαχείρισης Ιδιωτικού Χρέους Ελληνικό Επενδυτικό Ταμείο Αξιοποίησης Περιουσίας του Δημοσίου και άλλες επείγουσες διατάξεις"):

Όσοι δεν καταφύγουν είτε στο νόμο Κατσέλη, είτε στον Ν.4224/2013 (που ψηφίστηκε στις 21/12/2013) και έχουν "κοκκινα" δάνεια από κάθε αιτία και οποιουδήποτε ποσού και τους έχει κοινοποιηθεί διαταγή πληρωμής από τις τράπεζες, χάνουν το σπίτι τους (κύρια κατοικία τους) μιας και αίρεται η προστασία της από οποιοδήποτε προηγούμενο νόμο.

Αυτό είναι μόνο ο πρόλογος μιας ζοφώδους πραγματικότητας στην οποία σε λίγους μήνες όλοι θα ζήσουμε. Γιατί είτε ο νόμος Κατσέλη, είτε ο 4224 προβλέπουν τέτοιες δεσμέυσεις εκ μέρους του οφειλέτη που είναι αδύνατον να τις τηρήσει, τουλάχιστον αυτές που αφορούν τις οικονομικές υποχρεώσεις που αναλαμβάνει με την επίκληση της προστασίας που παρέχουν οι νόμοι αυτοί.

Πιο συγκεκριμένα με το νόμο Κατσέλη αναλαμβάνει να ρευστοποιήσει όλη του την περιουσία (εκτός της πρώτης κατοικίας) προκειμένου να εξοφληθεί η τράπεζα(ες) αλλά και να εκπληρώνει την δέσμευση να καταβάλλει κάθε μήνα ένα ποσό που θα ορίσει με προσωρινά μέτρα (ασφαλιστικά) το ειρηνοδικείο. Αυτή η εκδίκαση το πολύ θα επισυμβεί σε 2 μήνες από την προσφυγή του, άρα έχει ελάχιστη περίοδο χάριτος.

Με τον νόμο 4224 αναλαμβάνει: 

-να ενημερώσει "υπεύθυνα" την τράπεζα για την περιουσιακή του κατάσταση (χρηματικά ποσά, κινητές αξίες και αντικείμενα, ακίνητη περιουσία, αποδοχές) 

και 

-παράλληλα να διαθέτει το 10% (τουλάχιστον) των ετήσιων ή μηνιαίων καθαρών αποδοχών* του για την εξόφληση του χρέους του. και αυτά ίσα για να προστατευθεί από τον πλειστηριασμό της πρώτης κατοκίας του έως τις 31/12/2014 ! (κάτω από προϋποθέσεις βέβαια)** 

Ένας θεός ξέρει τι θα σκαρφιστούν μετά οι τραπεζίτες ή τι δεσμεύσεις θα επιβάλλουν για να συνεχισθεί η "προστασία". Με απλά λόγια θα πληρώνεις ένα ενοίκιο για να μένεις στο σπίτι σου (της τάξης του 10% τουλάχιστον του εισοδήματός σου -για μισθωτός-συνταξιούχους) ενώ παράλληλα θα έχεις χάσει όλη την υπόλοιπη περιουσία σου μιας και δεν προστατεύεται πλέον από τον πλειστηριαμό.

Και ποιός μπορεί με σιγουριά να υποσχεθεί ότι θα τηρηθούν οι δεσμεύσεις που με εκβιαστικό τρόπο όρισαν, νομοθετώντας, οι τραπεζίτες ;

Η διαφορά των δύο νόμων έγκειται στο ότι με το νόμο Κατσέλη μπαίνεις σε μια διαδικασία εξασφαλισμένης προστασίας της πρώτης κατοικίας από πλειστηριασμό, εφ'οσον βέβαια τηρείς τις δεσμεύσεις του νόμου. Ενώ στη δεύτερη περίπτωση απλά ελπίζεις στη ...μεγαλοψυχία του τραπεζίτη σου και του Χατζηδάκη.

Τώρα κατάλαβες πως μας την έστησαν ; Κατάλαβες με τι νόμισμα θα πληρώσουμε την αφασία μας ; Πώς αλλοιώς πρέπει να το εξηγήσουμε: ότι το βράδυ της ψήφισης του νόμου 4224 ούτε τριακόσια άτομα δεν κατέβηκαν στην εκδήλωση διαμαρτυρίας κατά των επικείμενων πλειστηριασμών. 

υγ1. αυτοί που ακόμη δεν οφείλουν σε κράτος και τράπεζες ας μη χαίρονται. Έχουν και γι' αυτών τη γούνα ράμματα οι τραπεζίτες και το συνεταιράκι τους το κράτος...

υγ2. Βλέπε εδώ τη διαδικασία που προβλέπεται για τη συνέχιση της προστασίας της πρώτης κατοικίας από πλειστηριασμό. Κι' εδώ το νόμο Κατσέλη.

παραπομπές

* Έμποροι & Ελεύθεροι Επαγγελματίες καταβάλλουν τουλάχιστον το 20% της τελευταίας ενήμερης δόσης του δανείου τους. Άνεργοι & χαμηλόμισθοι (μέχρι του ποσού του επιδόματος Ανεργίας):Μηδενικές καταβολές.

**προϋποθέσεις προστασίας βλέπε εδώ.