Τρίτη 21 Μαΐου 2013

Σεραφείμ Κοτρώτσος ο "αντι"-μνημονιακός...



Στο Γ' Μονομελές Πλημμελειοδικείο Αθηνών καλείται ο Σεραφείμ Κοτρώτσος την Παρασκευή 24 Μαΐου προκειμένου να εξηγήσει ενώπιον του ποινικού δικαστηρίου γιατί εδώ και 2 χρόνια δεν έχει καταβάλει στους εργαζόμενους της πρώην εφημερίδας του ούτε ευρώ από τα δεδουλευμένα μηνών και τις αποζημιώσεις απόλυσης που τους χρωστάει. 

Ο πρώην εκδότης, νυν «μάχιμος» δημοσιογράφος και όψιμος υπερασπιστής των εργαζόμενων απέναντι στο μνημόνιο, έχει καταθέσει εδώ και κάποιους μήνες αίτηση πτώχευσης. Παράλληλα βέβαια διαφημίζει ότι κατέχει 2 site, τα οποία, αν και αριθμούν ελάχιστες επισκέψεις, βρίθουν από διαφημίσεις, σε πολλές περιπτώσεις κρατικές (ΟΠΑΠ, Εθνική Τράπεζα). Το πώς ένας πτωχευμένος πρώην εκδότης, ο οποίος χρωστάει εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ σε εργαζόμενους και ασφαλιστικά ταμεία έχει εταιρεία η οποία μάλιστα παίρνει και κρατική διαφήμιση είναι αφελής ερώτηση για το μεταρρυθμισμένο ελληνικό κράτος του 2013. 

Η ιστορία είναι λίγο-πολύ γνωστή. Ο Σ. Κοτρώτσος μετά τις άκαρπες προσπάθειες να βρει δουλειά μετά το κλείσιμο του Ελεύθερου Τύπου της Γιάννας Αγγελοπούλου αποφάσισε να γίνει εκδότης. Τοποθετώντας από κοινού με τον άλλο πτωχευμένο πλέον εκδότη, Λουκά Κατσώνη (ο οποίος εκδίδει σήμερα την ελληνική έκδοση του Foreign Affairs...), ένα μηδαμινό κεφάλαιο από τα χρήματα που αποκόμισε από το πάρτι εκατομμυρίων της Ολυμπιάδας ιδρύσαν την εταιρεία CITIZEN. Η εταιρεία κατάφερε να εκδίδει την εφημερίδα «Αποκαλύψεις» πληρώνοντας κανονικά τους εργαζόμενους για το χρόνο ρεκόρ των 4 μηνών, μέχρι τον Αύγουστο του 2010. 

Έκτοτε ο Κοτρώτσος αποφάσισε ότι δε θα χρηματοδοτήσει άλλο την εφημερίδα από τη διόλου ευκαταφρόνητη περιουσία που «δημιούργησε» από τη θητεία του ως διευθυντής στο γραφείο τύπου των Ολυμπιακών Αγώνων αλλά και μετέπειτα στον Ελεύθερο Τύπο. Έτσι στράφηκε στους μισθούς των εργαζόμενων. Τον Αύγουστο υπήρξε μια καθυστέρηση, το Σεπτέμβριο η περίοδος αναμονής επιμηκύνθηκε και από τον Οκτώβριο οι εργαζόμενοι πληρωνόταν έναντι ή και καθόλου. Αφού τζίραρε για 7 μήνες τα δεδουλευμένα μας για να βγάζει την εφημερίδα του, τον Απρίλιο του 2011 μας ανακοίνωσε την αναστολή της έκδοσής της, πετώντας μας στο δρόμο χωρίς να καταβάλει τους μισθούς αρκετών μηνών, τις αποζημιώσεις και τις ασφαλιστικές εισφορές... 

Όλο αυτό το διάστημα αποφάσισε να γίνει και εκδότης της αθλητικής στοιχηματικής εφημερίδας GO BET μέσω της Ε.Π.Ε Cleversport. Με βασικά έσοδα τη χορηγία του ΟΠΑΠ στη χαμηλότερη σε πωλήσεις στοιχηματική εφημερίδα προσπαθούσε να μπαλώσει κενά μεταξύ των δύο εταιριών. Η ιστορία ανάλογη με τους εργαζόμενους στις «Αποκαλύψεις», μόνο που η παραγωγή και η διανομή της GO BET στηρίχθηκε κατά βάση στην «μαύρη εργασία». Οι «υποσχέσεις» για υπογραφή σύμβασης εργασίας, κρατούσαν ομήρους τους εργαζόμενους μέχρις ότου όλο και περισσότεροι περίσσευαν και βδομάδα με την βδομάδα «απολύονταν» ενώ ακόμα περίμεναν την πρόσληψη τους! 

Σήμερα ο Σεραφείμ Κοτρώτσος, αφού τσέπωσε τους μισθούς των περίπου 60 εργαζόμενων στις Αποκαλύψεις, αλλά και τις ασφαλιστικές εισφορές στα ταμεία τεχνικών και δημοσιογράφων βρήκε θαλπωρή στη ζεστή αγκαλιά του Νίκου Χατζηνικολάου, ο οποίος ανέλαβε να τον μεταμορφώσει από έναν κοινό μπαταχτσή σε «ρομπέν των δασών» της δημοσιογραφίας. 

Δεν πρόκειται να αποδεχτούμε αυτό που εδώ και 3 χρόνια προσπαθούν να μας επιβάλλουν ως δεδομένο με την επίφαση της οικονομικής κρίσης, ότι ο κάθε εργοδότης μπορεί ανενόχλητος να καθιερώνει την απλήρωτη εργασία ισχυριζόμενος αδυναμία καταβολής των οφειλομένων ενώ παράλληλα συνεχίζει τον πολυτελή του βίο. 

Υπενθυμίζουμε στον Κοτρώτσο ότι θα μας βρίσκει μπροστά του συνεχώς, έως ότου καταβάλει τους μισθούς και τις αποζημιώσεις και στον τελευταίο εργαζόμενο. 

Αυτό το δικαστήριο είναι για μας ακόμη μια μάχη ενάντια στην εργοδοτική ασυδοσία και την κάλυψη που της παρέχουν η πολιτική εξουσία και οι μηχανισμοί της. 

ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΑΦΗΣΟΥΜΕ ΟΥΤΕ ΕΥΡΩ ΑΠΟ ΤΑ ΔΕΔΟΥΛΕΥΜΕΝΑ ΜΑΣ ΣΤΟ ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΚΟΤΡΩΤΣO 

Απλήρωτοι εργαζόμενοι Αποκαλύψεων 

H Αναγκαία Ρήξη (αναδημοσίευση)


Η ελληνική κοινωνία βρίσκεται για μία ακόμη φορά στην ιστορία της σε μία κρίσιμη καμπή, σε μία τεράστια κρίση: όλα τα νοήματα έχουν φθαρεί, όλες οι αξίες έχουν καταρρεύσει. Όμως δεν φαίνεται στον ορίζοντα κάποια λύση ή έστω κάποια πρόταση που να δημιουργεί προοπτική ανάκαμψης. Αν και αποδείχθηκε για πολλοστή φορά πως οι επαγγελματίες του πολιτικού είναι ανίκανοι να δώσουν λύση, πως τα κόμματα όχι μόνο δεν αποτελούν λύσεις στο πρόβλημα, αντιθέτως είναι μέρος του προβλήματος, εν τούτοις η κοινωνία παραμένει εγκλωβισμένη στις κομματικές ιδεολογίες και στις σωτηριολογίες των μαθητευόμενων μάγων. Μετεωρίζεται μεταξύ σκύλας και χάρυβδης, όπως έδειξαν και οι τελευταίες διπλές εκλογές, στις οποίες το εκλογικό σώμα αν και διαμαρτυρήθηκε για τη λιτότητα και τα Μνημόνια, αποδυναμώνοντας τα δύο κόμματα της χρεοκοπίας, εν τούτοις το ποσοστό που δραπέτευσε από αυτά, περίπου 42%, δεν ριζοσπαστικοποιήθηκε πολιτικώς, αλλά παρέμεινε στην αδιέξοδη λογική του κομματοκρατικού συστήματος: εγκλωβίσθηκε είτε σε συντηρητικά εθνικιστικά και νεοναζιστικά κόμματα είτε στις ρητορείες της Αριστεράς.

Έχει ειπωθεί πως εάν οι εκλογές μπορούσαν να λύσουν τα προβλήματα, οι κυρίαρχοι θα τις είχαν καταργήσει. Πράγματι, οι εκλογές συντελούν στην κυριαρχία των ολίγων ισχυρών (των κομματικών, οικονομικών και μιντιακών ελίτ), στη διατήρηση του κοινωνικού και οικονομικού status quo, στην απομάκρυνση της κοινωνίας από τα κέντρα αποφάσεων. Οι κήρυκες του συστήματος – Δεξιοί, Κεντρώοι, Αριστεροί – επαναλαμβάνουν πως στον κοινοβουλευτισμό δεν υπάρχουν αδιέξοδα. Όμως όλες σχεδόν οι εκλογικές αναμετρήσεις οδήγησαν σε μικρά ή μεγάλα αδιέξοδα, σε συγκάλυψη των προβλημάτων, σε δημαγωγία και χειραγώγηση, σε πελατειακό κράτος, σε απύθμενη και γενικευμένη διαφθορά, σε προπέτασμα για λεηλασία του δημοσίου πλούτου και τέλος στη χρεοκρατία.

Μπορεί μεν στις επόμενες εκλογές να γίνει εναλλαγή των κομμάτων στην εξουσία, όμως είναι σίγουρο πως αυτό που θα προκύψει δεν θα είναι ουσιωδώς διαφορετικό, δεν θα είναι έτερον, αλλά μία παραλλαγή του παλαιού. Αδιάψευστη απόδειξη το παρελθόν: μετά από κάθε διχασμό ή καταστροφή και μέσα από τα ερείπια που συσσώρευαν, προέκυπτε από τις εκλογές μία κατάσταση, όχι ουσιωδώς διαφορετική, διότι επαναλάμβανε τα αδιέξοδα και τις εγγενείς αδυναμίες του παλαιού πολιτικού συστήματος, καθώς και τις παθογένειες της ελληνικής κοινωνίας.

Πράγματι, μετά τον «Εθνικό Διχασμό» το 1916 ανάμεσα σε βενιζελικούς και βασιλικούς, το διπολικό κομματικό σύστημα κατόρθωσε να διατηρηθεί και να οδηγήσει υπό τον βασιλέα τη χώρα σε μία μεγάλη καταστροφή, τη Μικρασιαστική του 1922. Μετά από αυτήν πάλι το κομματικό και οικονομικό κατεστημένο κατόρθωσε να επιβιώσει με ελάχιστες απώλειες (έξη εκτελέσεις). Ο Ελ. Βενιζέλος επανήλθε στην κυβέρνηση (1928) για να οδηγήσει στην χρεοκοπία (1932), μετά την οποία το σύστημα διετήρησε τις ισορροπίες του και επέβαλε μέσω εκλογών τη δικτατορία του Μεταξά (1936). Με την απελευθέρωση (1944) το διπολικό σύστημα εξουσίας, ανίκανο να προβεί σε ανασυγκρότηση, εμπλέκει την κοινωνία στην βαρβαρότητα του εμφυλίου πολέμου. Μετά το τέλος του εμφυλίου (1949), οι εκλογές συντηρούσαν και νομιμοποιούσαν το μισαλλόδοξο καθεστώς της Δεξιάς και των Ανακτόρων, και, όταν η ταλαιπωρημένη κοινωνία προσπάθησε να ανασάνει δίνοντας στον Γ. Παπανδρέου το πρωτοφανές 53% των ψήφων το 1964, το σύστημα εξουσίας προέβη στο Ιουλιανό πραξικόπημα το 1965 καταρρακώνοντας τα αποτελέσματα των εκλογών. Η κοινωνία δεν μπόρεσε ακόμη και τότε να απεγκλωβισθεί, ακολουθώντας πειθήνια τον ανίκανο συντηρητικό πολιτικό και την άτολμη αριστερή ηγεσία για «νέα εκλογική νίκη». Αντί για νίκη όμως επιβλήθηκε η δικτατορία του 1967. Μετά το τέλος της δικτατορίας (1974) η κοινωνία γοητευμένη από το ευρωπαϊκό όραμα και τον δανεικό καταναλωτισμό παραδόθηκε αμαχητί στη δημαγωγία του κομματισμού και στις εκλογικές αυταπάτες που επέτρεψαν τη ρεμούλα και την χρεοκρατία.

Όπως φαίνεται, με κάθε εκλογική αναμέτρηση η παρακμιακή κατάσταση ανακυκλωνόταν, τα προβλήματα και τα αδιέξοδα παρέμεναν τεχνηέντως καμουφλαρισμένα, αφού η κοινωνία έδειχνε εμπιστοσύνη στις εκλογικές σειρήνες και εκχωρούσε την εξουσία σε κόμματα και πολιτικούς, ενώ η ίδια ανέμενε παθητικώς τα αποτελέσματα των αποφάσεών τους και τα ψίχουλα του συμποσίου. Η Ιστορία διδάσκει πως οι Νεοέλληνες δεν διδάσκονται από την Ιστορία.

Η σημερινή κατάσταση θυμίζει ανάλογες παρακμιακές περιπτώσεις του παρελθόντος και αντανακλά μία παραιτημένη κοινωνία, εγκλωβισμένη στη διεφθαρμένη και ανίκανη κομματοκρατία. Αναποφάσιστη και διχασμένη, οδεύει προς τη φθορά εν μέσω εκλογικών αυταπατών και αντιμνημονιακής ρητορείας. Τα ερωτήματα είναι: Θα αποκτήσει η κοινωνία τη θέληση για κάτι καλύτερο, για ρήξη με την κομματοκρατία; Θα θελήσει να βαδίσει στον δρόμο του Πολυτεχνείου 1973 και των συνελεύσεων στις πλατείες το 2011 για άμεση δημοκρατία; Θα αποφασίσει να πάρει τις τύχες στα χέρια της;

Γιώργος Ν. Οικονόμου 
Δημοσιεύθηκε στην Εφημερίδα των συντακτών, 24 Απριλίου 2013

Νομικό κείμενο που μπλοκάρει πλειστηριασμούς (για οφειλέτες τραπεζών)



Διακινείται στην Ιταλία και έχει μπλοκάρει δεκάδες πλειστηριασμούς.


Θέμα: 
K.A.Y.O.
Κοινοποίηση Αποδοχής υπό όρους και επαλήθευση του θεωρούμενου χρέους/πίστωσης

Αξιότιμε (η) ________ Αρ. Πρωτοκόλλου

Σας γράφω σχετικά με το αίτημά σας πληρωμής για _____ _____ που απεστάλη προς _________, για να σας ενημερώσω ότι τα αιτήματά σας

έχουν γίνει ΥΠΟ ΟΡΟΥΣ δεκτά εφόσον μου παρέχετε:
- Τεκμηριωμένα και πιστοποιημένα αποδεικτικά στοιχεία ότι η υπογραφή τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή ήταν υπογραφή εξουσιοδοτημένου προσώπου σε θέση να λάβει την εν λόγω απόφαση.
- Αποδεικτικά έγγραφα ότι εσείς είστε οι κάτοχοι του αρχικού και μη αλλοιωμένου χρέους (όχι αντίγραφο).
-Αποδεικτικά έγγραφα ότι το θεωρούμενο χρέος/πίστωση ή/και το ποσό ΔΕΝ έχει πωληθεί ή/και παραχωρηθεί σε εσάς από νομικό πρόσωπο δημοσίου ή ιδιωτικού φορέα ή τρίτα μέρη.
- Αποδεικτικά έγγραφα ότι οι τόκοι έχουν υπολογιστεί κανονικά και ΔΕΝ αποτελούν αποτέλεσμα τοκισμού τόκων και κατά συνέπεια τραπεζικού ανατοκισμού ή/και άλλων μορφών.
- Αποδεικτικά έγγραφα ότι το επίπεδο των επιτοκίων είναι κάτω από το όριο πραγματικής τοκογλυφίας.
- Όλα τα σχετικά έγγραφα στα οποία φαίνεται ο τρόπος υπολογισμού των τόκων, τα έξοδα, τα συνολικά κόστη και οι αμοιβές/διευκολύνσεις εκείνου που υποβάλλει τα εν λόγω αιτήματα. 
- Τα καταχωρημένα τιμολόγια στις οικονομικές καταστάσεις, που αποδεικνύουν την αυθεντικότητα του χρέους και σε ποιον οφείλεται αρχικά (θα απορριφθεί η απλή δήλωση).
- Όλα τα λογιστικά έγγραφα που αποδεικνύουν την πραγματική απώλεια της αξίας για κάθε αναφερόμενη φορολογική αρχή.
- Σύμβαση ανάμεσα σε εσάς και στον αρχικό κάτοχο του χρέους, για την ανάκτηση του θεωρούμενου χρέους/πίστωσης.
- Αποδεικτικά έγγραφα ότι υπάρχουν νόμιμα χρήματα/νόμισμα σε κυκλοφορία, δηλ. με μετρήσιμο αντίκρισμα, που υποστηρίζεται από οτιδήποτε με πραγματική αξία με την οποία θα πληρωθεί το εν λόγω χρέος, μαζί με τις προδιαγραφές της μονάδας μέτρησης που θα πρέπει να χρησιμοποιήσω.
- Το όνομα και το επώνυμο του ατόμου που κάνει το εν λόγω αίτημα, την απόδειξη ύπαρξης του, την αρμοδιότητά του και την άδεια εξασκήσεως. Απορρίπτεται αντιπρόσωπος αυτού, εκπρόσωπος ή/και απεσταλμένος, κλπ.
- Όλα τα έγγραφα που βεβαιώνουν το ποσό των παροχών ή/και των διευκολύνσεων των αιτούντων Φορέων (_________), και όλων των επιμελητών, διαχειριστών αυτών των αιτημάτων.
- Τα αποδεικτικά στοιχεία της ζημίας, δεδομένου ότι πριν την υπογραφή, το εν λόγω θεωρούμενο χρέος/πίστωση ήταν ανύπαρκτο.
- Αποδεικτικά στοιχεία σύμβασης που υπεγράφη ανάμεσα σε μένα και σε εκείνον που υποβάλλει τα συγκεκριμένα αιτήματα και η οποία τηρεί τα 4 βασικά σημεία μιας έγκυρης σύμβασης:
01) Μέγιστη δυνατή διαφάνεια και από τις δύο πλευρές. Κανένα από τα συμβαλλόμενα μέρη δεν μπορεί εκ των υστέρων να ισχυριστεί ότι «θα έπρεπε να γνωρίζει κάτι» εάν αυτό δεν είχε ρητώς εκφραστεί κατά τη χρονική στιγμή της σύναψης της σύμβασης.
02) Αντιπαροχή που προσφέρεται από τα δύο μέρη, το οποίο είναι το θέμα της συναλλαγής. Πρέπει να είναι χρηματικό ποσό, ή οτιδήποτε αξίας. Τα δύο μέρη συμφωνούν ότι η θεώρησή τους αντιστοιχεί στην Αντιπαροχή του άλλου μέρους.
03) ΝΟΜΙΜΟΙ ΟΡΟΙ ΚΑΙ ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΕΙΣ για τη σύμβαση, στα οποία συμφωνούν και τα δύο μέρη.
04) Πραγματικές Υπογραφές και των δύο μερών. Αυτό σημαίνει χειρόγραφη υπογραφή, δύο ατόμων (και όχι εκπροσώπων τους).

- Αποδεικτικά στοιχεία ότι η αξία ή/και τα χρήματα που μου δανείσατε υπήρχαν σε φυσική μορφή και νομίμως στα ταμεία σας ή/και ήταν ιδιοκτησία σας, και δεν δημιουργήθηκαν κατά τη στιγμή της υπογραφής της σύμβασης, ή χάρη στο κλασματικό αποθεματικό ή/και ότι αυτές οι αξίες ή/και τα χρήματα δεν είναι το αποτέλεσμα μιας τηλεματικής δημιουργίας.
- Αποδεικτικά στοιχεία ύπαρξης νόμου ή/και σύμβασης η οποία, ως άτομο, σε αντίθεση με πρόσωπο, φυσικό πρόσωπο, νομικό πρόσωπο, πολίτη, φορολογούμενο, κλπ. .., με υποχρεώνουν να εξοφλήσω σε εσάς το εν λόγω θεωρούμενο χρέος/πίστωση.
Επί του παρόντος, καθίσταται αδύνατη η εξακρίβωση ύπαρξης του εν λόγω θεωρούμενου χρέους/πίστωσης, λόγω έλλειψης των προαναφερθέντων εγγράφων. Θεωρούνται έγκυρα μόνο τα πρωτότυπα έγγραφα, ή/και με τις υπογραφές. 

Όλα τα έγγραφα που θα μου αποσταλούν πρέπει να έχουν συνταχθεί με διαφάνεια και κατανοητούς όρους. Είστε υποχρεωμένοι να χρησιμοποιήσετε μόνο λέξεις που λαμβάνονται από το λεξιλόγιο κοινής χρήσης και απορρίπτονται όλα τα έγγραφα στα οποία χρησιμοποιούνται διφορούμενες λέξεις. Η μερική αποστολή εγγράφων από την πλευρά σας θεωρείται άκυρη. Αν αποτύχετε να τηρήσετε τις παραπάνω προϋποθέσεις, το εν λόγω θεωρούμενο χρέος είναι μηδενικό και μη εξαγοράσιμο δια παντός.

Για να εκπληρώσετε αυτές τις νομικές και νόμιμες απαιτήσεις, έχετε στη διάθεσή σας 15 (ΔΕΚΑΠΕΝΤΕ) ημέρες από την κοινοποίηση της παρούσας. Εφόσον παρέλθει η συγκεκριμένη προθεσμία βάσει του δικαίου της σιωπηρής συναίνεσης/σύμφωνης γνώμης, συμφωνείτε ότι το εν λόγω θεωρούμενο χρέος είναι μηδενικό, μη εξαγοράσιμο και θα διαγραφεί δια παντός.

01) Αν μου παραδώσετε τα έγγραφα, πέρα από τα όρια και τους όρους που αναφέρονται ανωτέρω, και συνεχίσετε να μου στέλνετε πρόσθετα αιτήματα και υπενθυμίσεις πληρωμών ή/και προχωρήσετε σε κατάσχεση των περιουσιακών μου στοιχείων ή/και μου προκαλέσετε οποιαδήποτε απώλεια, θα ενεργήσω μέσω της νόμιμης και νομικής οδού.
02) Επιπλέον, δεδομένου ότι δεν σας έχω δώσει άδεια μεταβίβασης και χρήσης των προσωπικών και ευαίσθητων δεδομένων μου δεν σας εμπιστεύομαι και δεν σας επιτρέπω σύμφωνα με τις διατάξεις του νόμου περί Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων (Ν. 675/96 και του νομοθετικού διατάγματος 196/03), να διατηρείτε αντίγραφο αυτών ή τη χρήση τους. Ως εκ τούτου, θα πρέπει να προχωρήσετε στη διαγραφή τους από τις βάσεις δεδομένων σας, τόσο από τις ψηφιακές όσο και τις έγγραφες. Σας εξουσιοδοτώ να απαντήσετε στην παρούσα μόνο μέσω συστημένης επιστολής με απόδειξη παραλαβής.
03) Σας επιτρέπω να επικοινωνήσετε μαζί μου, και να παρουσιάσετε τα αιτήματά σας μόνο με συστημένη επιστολή με απόδειξη παραλαβής. Οποιαδήποτε άλλη μέθοδος επικοινωνίας απορρίπτεται και εάν πραγματοποιηθεί θα αποτελεί κατάφωρη παραβίαση του νόμου περί προσωπικών δεδομένων (Ν. 675/96 και του νομοθετικού διατάγματος 196/03), με όλες τις συνέπειες.
04) Σε περίπτωση που η πρακτική του αιτήματος για την επιστροφή του θεωρούμενου χρέους/πίστωση επιστραφεί ή δοθεί ή πωληθεί σε τρίτους, θα είστε υπεύθυνοι αυτής της ενέργειας και γι' αυτό θα με αποζημιώσετε για κάθε ζημία ηθική, προσωπική και περιουσιακή που θα υποστώ και για την οποία θα είστε υπεύθυνοι. Εάν έχετε αγοράσει το θεωρούμενο χρέος, το κάνατε με δική σας πρωτοβουλία και είστε υπεύθυνοι αυτής της ενέργειας, εφόσον είστε ένα τρίτο πρόσωπο ξένο και άγνωστο σε εμένα. 
05) Κάθε αναφορά του θεωρούμενου χρέους/πίστωση σε οποιονδήποτε, συμπεριλαμβανομένης της Κεντρικής Υπηρεσίας Πιστωτικού Κινδύνου αποτελεί παραβίαση του νόμου περί προσωπικών δεδομένων, καθώς επίσης και η επεξεργασία, τήρηση και χρήση των ευαίσθητων δεδομένων μου και σας καθιστά υπεύθυνους άμεσα τόσο από νομικής όσο και εμπορικής πλευράς.
Για κάθε παράβαση των σημείων 1, 2, 3, 4, 5, θα υποχρεωθείτε σε ποινική ρήτρα συνολικής αξίας € 1.500,00 (ΧΙΛΙA ΠΕΝΤΑΚΟΣΙA) ή ισοδύναμης αξίας που θα επιλεχθεί από εμένα.
Μόνο για αυτή τη φορά δεν απαιτώ την πληρωμή της σύνταξης της παρούσας επιστολής. Για ενδεχόμενες μεταγενέστερες απαντήσεις οφείλετε να μου αποδώσετε μια δίκαιη αποζημίωση δεδομένου ότι σας παραχωρώ το χρόνο και τις ικανότητές μου, στερώντας τα από τα αγαπημένα μου πρόσωπα και την εργασία μου. Η εν λόγω αποζημίωση είναι 1.500,00 (ΧΙΛΙΑ ΠΕΝΤΑΚΟΣΙΑ) ευρώ ή ισοδύναμης αξίας που θα επιλεχθεί από εμένα, για κάθε ημέρα εργασίας που με απασχολείτε. 
Όποιος απαντήσει στην παρούσα ενεργεί με πλήρη προσωπική του ευθύνη, αστική, ποινική και εμπορική για ψευδορκία και απάτη. Ως εκ τούτου είναι άμεσα υπεύθυνος από κοινού και εις ολόκληρον με τον φορέα ή / και το ινστιτούτο για το οποίο εργάζεται.

Παρακαλείσθε να διαβιβάζετε την αλληλογραφία στο σύνολό της: 
Οδός __________________________
______________________________
______________________________

Εν Ειρήνει και Αρμονία

________________________________
Με την επιφύλαξη παντός δικαιώματός μου

Δευτέρα 20 Μαΐου 2013

Άνοιξη στο Πάρκο Ναυαρίνου

Το Μάη στο πάρκο μας όλα είναι πιο όμορφα από ποτέ. 
Το χαιρόμαστε κι η χαρά μας νερό και θρέμμα γίνεται για το περιβόλι μας.

οι ντοματιές μας

οι μελιτζάνες μας

τα ηλιοτρόπια μας

οι "εσπέρες" μας

η ροδιά μας

ο ελαιώνας μας

και οι καρπουζιές μας
(λέτε να φάμε καρπούζι ;)

πάντως ντοματούλες θα φάμε

σε λίγες μέρες βερύκοκα


και το χειμώνα πορτοκάλια

θέλει κανείς μούρα ;

Κενό (αναδημοσίευση)


Από Methexis Erratum (http://methexiserratum.wordpress.com/)

Κενό. Όλα ξεκινούν απ’ το κενό. Και όλα καταλήγουν στο κενό. Στο κενό δημιουργό. Στο κενό καταστροφέα.

Και είναι τούτο το κενό που μας προσδιορίζει, το ίδιο κενό που προσπαθούμε μάταια να γεμίσουμε. Σε μια πεπερασμένη και αβέβαιη ζωή, ακροβατούμε μεταξύ επιθυμίας και επιβολής, σκιαμαχούμε με φόβους και ανασφάλειες, υποκρινόμαστε τους ζωντανούς, και τέλος πεθαίνουμε άδειοι. Στην προσπάθεια να γεμίσουμε το αμείλικτο κενό, ξεχνάμε να γεμίσουμε τη ζωή μας. Γυρνάμε άδεια κουφάρια στο κενό που μας γέννησε.

Συρόμενοι αυτόβουλα στου κοπαδιού τα προστάγματα, πασχίζουμε για μια θέση όλο και πιο μπροστά στο κοπάδι, μόνο και μόνο για να διαπιστώσουμε πως ερχόμαστε απλά πιο κοντά στο σφαγέα μας. Αρκεί να είμαι στο κοπάδι και ας με σφάξουν, βελάζουμε ασταμάτητα. Και κάθε τόσο ταιριάζουν όλο και πιο πολύ τα βελάσματα, και η γούνα μας γίνεται ίδια με των άλλων. Έτσι, κοπάδια πορευόμαστε, και σαν αντικρίσουμε κάποιο άλλο κοπάδι γινόμαστε αγέλη φοβερή και θέλουμε να το φάμε. Κοπάδια και αγέλες συνάμα, πρόβατα και λύκοι, θύματα και θύτες.

Καταναλώνουμε σκουπίδια, άχρηστα ψιμύθια επίπλαστης ευτυχίας. Ακολουθούμε αυτόκλητους ηγέτες, κοινωνούς μοναδικών αληθειών. Βουτάμε στο πυθμένα του παράλογου να βρούμε απάντηση στο απλό. Αφήνουμε με ευκολία τα θέλω μας για τα πρέπει, αναθέτουμε τη ζωή μας σε τυχάρπαστους σωτήρες, λατρεύουμε φαντάσματα, πιστεύουμε προφήτες και ελπίζουμε στην τύχη. Όπως λέει κι ο ποιητής, “δειλοί, μοιραίοι κι άβουλοι αντάμα, προσμένουμε ίσως κάποιο θάμα”.

Κενό. Όλα ξεκινούν απ’ το κενό. Και όλα καταλήγουν στο κενό. Στο κενό δημιουργό. Στο κενό καταστροφέα.

Για να θυμούνται οι παληοί και να μαθαίνουν οι νέοι


Το κείμενο των "32" του πνεύματος για την εθνική σωτηρία: Το πρώτοι κείμενο για την υπεράσπιση του μνημονίου.
 
Ένα κείμενο διαμαρτυρία για την δραματική κατάσταση της χώρας μας έγραψαν 32 άνθρωποι του πνεύματος (τα ονόματα αυτών διακρίνονται στο τέλος του κειμένου). Ανάμεσα τους η Κική Δημουλά, ο Φασιανός, ο Σαββόπουλος και ο Κουμανταρέας.

Τολμήστε! Θέλουμε να εκφράσουμε με τον πιο σαφή τρόπο την αγωνία μας για τη δραματική κατάσταση του τόπου. Η ισότιμη ένταξή μας στην Ευρώπη, αναγκαία για την επιβίωση της Ελλάδας ως σύγχρονης προηγμένης χώρας, αλλά και οι σημαντικές πολιτικές, κοινωνικές και οικονομικές κατακτήσεις που αποτελούν αναπόσπαστο μέρος της, απειλούνται σήμερα σοβαρά.

Ως υπεύθυνοι πολίτες νοιώθουμε την ανάγκη να μιλήσουμε, καθώς οι φωνές του λαϊκισμού και της ανευθυνότητας κυριαρχούν στο δημόσιο λόγο, κρύβοντας από τους περισσότερους Έλληνες τη σοβαρότητα της κατάστασης και προτείνοντας λύσεις καταστροφικές, ανεδαφικές εξωπραγματικές σε στιγμή κρίσης.

Απευθύνουμε έκκληση σε όλες τις πολιτικές δυνάμεις του τόπου, σε όποια θέση και αν βρίσκονται: στον πρωθυπουργό, την κυβέρνηση και τους βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος, αλλά και τον αρχηγό και τους βουλευτές της αξιωματικής αντιπολίτευσης και τους αρχηγούς και τους βουλευτές των άλλων κομμάτων.

Τους καλούμε όλους να αλλάξουν νοοτροπία, να παραμερίσουν τις ιδιοτέλειες, τις προσχηματικές αντιμαχίες, εσωκομματικές και εξωκομματικές, τους υπολογισμούς,τους συμψηφισμούς, καθώς και τις αγκυλωμένες στο παρελθόν ιδεολογικές και πολιτικές περιχαρακώσεις και να αναλάβουν επιτέλους στο ακέραιο τις ευθύνες τους.

Τους ζητούμε να μιλήσουν με ειλικρίνεια στους έλληνες πολίτες για τους κινδύνους που απειλούν τη χώρα, για τον αγώνα και τις θυσίες που απαιτεί ησωτηρία και η ανάκτηση της αξιοπρέπειάς της, και να εργαστούν σκληρά και συστηματικά για τη νέα στροφή. Ο τόπος χρειάζεται μια ηγεσία ευθύνης και εθνικής ανασυγκρότησης που, σε συνεργασία με τους ευρωπαίους εταίρους μας, θα κάνει τα απαραίτητα για τη σωτηρία.

Η κατάσταση έχει φτάσει στο απροχώρητο, και μόνο συντονισμένες ενέργειες, βασισμένες σε ένα νέο πνεύμα ομοψυχίας μπορούν να αποτρέψουν πλέον την καταστροφή. Όσοι αγνοούν προκλητικά τα σημεία των καιρών και, επιδεικνύοντας ασυγχώρητη ιδιοτέλεια, επιμένουν να επενδύουν στην κατάρρευση με οδηγό το δικό τους προσωπικό ή κομματικό συμφέρον, θα χρεωθούν στο ακέραιο την καταστροφή της χώρας.

Υπάρχει ακόμη καιρός να σωθούμε, αν αυτοί που εκπροσωπούν τον λαό και παίρνουν τις αποφάσεις για λογαριασμό του, όπου κι αν βρίσκονται, είτε στην κυβέρνηση είτε στην αντιπολίτευση, είτε σε άλλους συλλογικούς φορείς ή όργανα, τολμήσουν να κάνουν το καθήκον τους. Οι κατακτήσεις της σημερινής Ελλάδας στηρίχθηκαν σε κόπους και θυσίες γενεών.

Δεν έχουμε δικαίωμα, πολιτικοί και πολίτες, να τις εγκαταλείψουμε ούτε να αφήσουμε κανέναν να τις καταστρέψει. Δεν έχουμε δικαίωμα να υποθηκεύσουμε το μέλλον και τα όνειρα των νέων και των επερχόμενων γενεών.

οι μηδίσαντες (να τους θυμώμαστε με ευγνωμοσύνη για πάντα)
Θανάσης Βαλτινός, Κική Δημουλά, Απόστολος Δοξιάδης, Τάκης Θεοδωρόπουλος, Αθηνά Κακούρη, Μένης Κουμανταρέας, Γιάννης Κουνέλης, Πέτρος Μάρκαρης, Τάσος Μπουλμέτης, Βασίλης Παπαβασιλείου, Διονύσης Σαββόπουλος, Γιώργος Σκαμπαρλέκος, Αλ. Φασιανός, Νίκος Αλιβιζάτος, Γιάννης Βούλγαρης, Νάσος Βαγενάς, Γιώργης Γιατρομανωλάκης, Άγγελος Δεληβοριάς, Γιώργος Δερτιλής, Αρίστος Δοξιάδης, Ορέστης Καλογήρου, Στάθης Καλύβας, Βάσω Κιντή, Ανδρέας Κούρκουλας, Νίκος Μουζέλης, Χαράλαμπος Μουτσόπουλος, Γιώργος Παγουλάτος, Κωνσταντίνος Παπαγεωργίου, Παύλος Σούρλας, Γιάννης Στουρνάρας (αλοίμονο αν έλειπε!), Σταύρος Τσακυράκης, Χαρίδημος Τσούκας.

Η μαστεκτομή της Δημοκρατίας (αναδημοσίευση)


γράφει ο Πανος Μουχτερος
πηγή: TA KAKΩΣ KEIMENA

Θηλάζοντας δήθεν δικαιώματα
Κάποιος είπε ότι η Δημοκρατία είναι η μάνα των αδυνάτων. Ότι είναι το μόνο πολίτευμα που θα φροντίσει τους φτωχούς, τους μη ευνοημένους, όπως η γυναίκα που μόλις έχει φέρει στο φως μια νέα ζωή και σφιχταγκαλιάζει το βρέφος και το τοποθετεί προσεκτικά πάνω της, για να του προσφέρει τροφή από το σώμα της το ίδιο. Ότι, όταν της γης οι αδικημένοι πληθύνουν, θα τους περιβάλλει όλους με αγάπη και θαλπωρή, αποδεικνύοντας στην πράξη ότι θα είναι ανά πάσα στιγμή δίπλα τους για να τους προστατεύσει από τις διάφορες απειλές, όπως ακριβώς θα έκανε και η μητέρα εκείνη, με το που αντιλαμβανόταν ότι τα παιδιά της παρασύρθηκαν και εκτέθηκαν σε κινδύνους, τους οποίους ακόμα αγνοούν. Ότι θα δει τους ανθρώπους σαν να πρόκειται για τα δάκτυλα στα χέρια της τα ίδια, όλα όμοια και διαφορετικά την ίδια στιγμή. Θα κόψει και θα μοιράσει την ελπίδα σε κομμάτια ίσα, κανένας να μη νιώσει παραπονεμένος. Ότι αυτό το γάλα το μητρικό δεν θα είναι τίποτε άλλο παρά τα θεμελιώδη δικαιώματα όλων αυτών που θα τη θηλάσουν. Κι έχει σημασία που επιλέγει να μεταφέρει τη δύναμή της κατ’ αυτόν τον πηγαίο τρόπο, το κάνει για να βασιστεί η υπόσταση του καθενός στις πολύτιμες ιδιότητές της από την πρώτη στιγμή που θα συνδεθεί μαζί της. Για να κουβαλάμε συνεχώς μέσα μας βαθιά αυτήν την αίσθηση της ασφάλειας, της παραδεισένιας αγκαλιάς, ανακαλώντας τις στιγμές που κουρνιάσαμε στα στήθη της. Για να είναι για πάντα η ζωή μας βασισμένη στη γεύση εκείνη, με ατόφια μέσα της τα συστατικά που δεν μπορούν ποτέ να υποκατασταθούν με άλλα, σκευάσματα Δημοκρατίας.

Τελευταία, διαδόθηκε ότι αυτή η υπέροχη, γλυκιά μάνα είναι χλωμή και ταλαιπωρημένη. Βρεθήκανε, λέει, γύρω της κάμποσοι κομπογιαννίτες και τη φοβερίσανε ότι σύντομα πρόκειται να νοσήσει βαριά και ότι λύση δεν θα υπάρχει και ότι θα είναι πια πολύ αργά για δάκρυα και πρέπει εκ των προτέρων να λάβει αποφάσεις καθοριστικές. Ότι όλοι αυτοί συστήθηκαν σ’ εκείνη ως γιατροί εξειδικευμένοι που ξέρουν να διαβάζουν τα γονίδια τα προβληματικά και της είπαν ότι κουβαλάει ένα από αυτά και ότι είναι επικίνδυνο πολύ γιατί διαρκώς μεταλλάσσεται και σαρώνει το κορμί της. Ότι αυτό το γονίδιο πρώτα θα εισβάλλει στο μαστό της και σταδιακά θα την κατασπαράξει. Ναι, θα ξεκινήσει από εκεί γιατί διεγείρεται από τη μυρωδιά των δικαιωμάτων και θρέφεται από τη σάρκα τους, καθώς θα σιγοτρώει αθόρυβα κάθε ελάχιστη ατομική ελευθερία που θα παράγεται μέσα στους ιστούς της. Ότι προτιμότερο είναι να προβεί σε μέτρα δραστικά, κόβοντας τα ίδια της τα στήθη, για να εξακολουθήσει τουλάχιστον να υπάρχει. Και όταν αυτή απόρησε ποιο το νόημα να τη λένε Δημοκρατία, όταν πια δεν θα μπορεί να ταΐσει τα παιδιά αυτού του κόσμου, της είπαν ότι θα γίνει ολική αποκατάσταση, ότι η επιστήμη έχει προοδεύσει και όλα αυτά λύνονται με μια επέμβαση ρουτίνας. Βεβαίως, δεν θα μπορεί πια να παράγει το πολύτιμό της γάλα αλλά εξωτερικά δεν θα έχει καμία απολύτως διαφορά με πριν. Άσε δε που θα συνεχίσει να δίνει την εντύπωση ότι ουδέποτε επήλθε αλλαγή στο σώμα της. Εντάξει, το πολύ-πολύ να βάλει πάνω της μια ένδειξη για να μη δημιουργούνται παρεξηγήσεις. Να γράφει, για παράδειγμα, κατ’ επίφαση Δημοκρατία.

Έκατσε κι αναρωτήθηκε. Για τόσες δεκαετίες, όλη της η ανάπτυξη βασίστηκε στην ιδέα της πρόληψης. Ακόμα και όταν ήταν μικρό παιδάκι η ίδια, αδιαμόρφωτη ως προς τις αξίες και τα βασικά στοιχεία του χαρακτήρα της, έτσι τη θεμελιώσανε. Στην πορεία, το είδε γραμμένο σε πολυσέλιδα βιβλία, σε εκστρατείες διαφημιστικές και σε νόμους που είχαν πάνω τ’ όνομά της. Μετέπειτα, το ίδιο έπραξε κι εκείνη, σε όσους την πλησίαζαν και της θέτανε ερωτήματα για το πώς να λύνουν προβλήματα, φαινόμενα κοινωνικά, καταστάσεις ανώμαλες και ανεξέλεγκτες. Τους απαντούσε πάντα με την ίδια σύνεση και τους ορμήνευε ότι η καλύτερη θεραπεία σε όλες τις ασθένειες είναι ο προληπτικός έλεγχος και ότι αυτό αφορά την κάθε τελευταία έκφανση της καθημερινότητάς μας, όχι μόνο την υγεία μας τη σωματική αλλά πολύ περισσότερο την πνευματική, την υγεία των θεσμών, την υγεία ολόκληρου του τόπου. Ότι πρέπει να ενεργούμε με στόχο την εξαφάνιση όχι τόσο των προβλημάτων αλλά των αιτιών που τα προκαλούν. Και τα σκεφτόταν όλα αυτά γιατί η απόφαση που την ανάγκαζαν τώρα να πάρει ταυτιζόταν ολοκληρωτικά με την καταστολή. Ότι δηλαδή επρόκειτο να αφαιρεθεί μονομιάς ένα κομμάτι τόσο βασικό από την ίδια της τη φύση, χωρίς καν αυτό να έχει νοσήσει ακόμα. Και αν εν τέλει οι τρανοί τούτοι επιστήμονες έπεφταν έξω και δεν γινόντουσαν τα πράγματα όπως λέγανε; Γιατί να της αφαιρεθεί από πριν το δικαίωμα του αγώνα; Κάπως έτσι, έχοντας τις προστατευτικές της χούφτες στα στήθη, θυμήθηκε μια χούφτα λέξεις που περιγράφανε τέλεια τις σκέψεις της. Γιατί να ζήσουμε αφού θα πεθάνουμε;

Παρά τον πόνο και τον καημό, πείστηκε να πράξει θαρραλέα και να ξαπλώσει στο χειρουργικό τραπέζι. Αφότου τη βυθίσανε σε λήθαργο βαρύ, τρυπώντας της τις φλέβες με μπόλικες δόσεις αναισθησίας, στάθηκαν από πάνω όλοι αυτοί οι σωτήρες τής Δημοκρατίας, με τις περίεργες στολές και τις μάσκες τους να κρύβουν τα αληθινά χαρακτηριστικά από τα πρόσωπά τους. Και μουρμούριζαν μεταξύ τους και λέγανε διάφορα γιατροσόφια και διέκρινες μόνο αποσπασματικά κάποιες λέξεις από τους διαλόγους, όπως όταν κλέφτες συνωμοτούν μυστικά και ετοιμάζουν με προσοχή τις λεπτομέρειες της μεγαλύτερης τους ληστείας για να μην τους πάρει κανείς πρέφα. “Μονόδρομος”, “Τάξη”, “Ομαλότητα”, “Δημόσιο Συμφέρον”, “Επιβεβλημένη”, “Σύνταγμα”, “Ασφάλεια”, “Ασυδοσία”, “Ατιμωρησία”. 

Και ξάφνου, κοφτερά ακούστηκαν νυστέρια ν’ ακονίζονται, δίνοντας το σύνθημα για την αρχή της σοκαριστικής επέμβασης. Και αίμα διαυγές κύλησε ως κάτω. Την ίδια ώρα που κανείς πια δεν μιλούσε, ακούστηκε κραυγή πελώρια, σαν αχός που ήχησε από τα βάθη της ιστορίας, λες και γενιές ολόκληρες καρφώθηκαν από το ίδιο αυτό νυστέρι, λες και άπειρα νεογέννητα μωρά στην πλάση δάκρυσαν ταυτόχρονα. Και αφαίρεσανε κάθε τελευταία στάλα από τους μαστούς της. Βγάλανε με λαχτάρα ένα-ένα τα δικαιώματα και τα πετάξανε στον κάλαθο των αχρήστων μαζί με νεκρά έμβρυα εκτρώσεων. Καθάρισαν σε βάθος κάθε κατάλοιπο ελευθερίας, θέλοντας να είναι βέβαιοι ότι δεν πρόκειται να παραχθεί ποτέ ξανά στο μέλλον παρόμοια ουσία και κανένας πια δεν θα μπορεί να τρέφεται με δικαιώματα απευθείας, όπως πρώτα. Μόνο με μπιμπερό και σε δόσεις.

Έχει διατυπωθεί ότι ο άνθρωπος, με τον ερχομό του στον κόσμο, από τα πρώτα κιόλας ελάχιστα δευτερόλεπτα, σχεδόν ενστικτωδώς, αναζητά τη θηλή της μητρός του και με το που την εντοπίσει, χωρίς απολύτως καμία καθοδήγηση προσαρμόζει τα χείλη του και ξεκινά να καταπίνει τη ζωή, νικώντας προσωρινά τη διαρκή αγωνία τού θανάτου. Το ίδιο περίπου γίνεται και με τους πολίτες που έρχονται στο φως των ατομικών και κοινωνικών ελευθεριών, όταν νιώσουν τη ζεστή, στοργική αγκαλιά της Δημοκρατίας. Έχουν το φόβο και την ανησυχία για την παιδεία, την αξιοπρέπεια, τη δικαιοσύνη, την ισότητα, και στην αρχή μπουσουλάνε και ψάχνουν να βρουν σταδιακά τρόπους να προστατέψουν όλα αυτά τα αγαθά που δίνουν ξεχωριστό νόημα στη ζωή τους. Θέλουν να τα απολαύσουν, να τα γευτούν έως την τελευταία τους σταγόνα. Και τώρα ακόμη, αυτό συμβαίνει. Τους βλέπεις, καθώς εξακολουθούν και συνωστίζονται γύρω από μια Δημοκρατία διαφορετική, χειρουργημένη. Κουλουριάζουν όλοι τα ισχνά κορμιά τους, και σκαρφαλώνουν πάνω στο στέρνο της, σαν τα μωρά, και ψάχνουν και κλαίνε δυνατά γιατί νιώθουν ότι δεν θα αναπτυχθούν ποτέ πια σωστά και θα εμφανίσουν πιθανόν διάφορες άλλες ασθένειες στη μετέπειτα ζωή τους και ότι θα είναι πολίτες αδύναμοι, ανίσχυροι, εκτεθειμένοι. Και στέκονται, έτσι, απογοητευμένοι, με τον αντίχειρα στο στόμα, για χρόνια, μυξοκλαίγοντας προς την εξουσία. Τους έχουν δώσει μόνο μερικά παιχνίδια για να ξεχνούν αυτήν τη στέρηση του θηλασμού τους. Ένα από αυτά είναι το πιο λαμπερό.
Η πιπίλα της Δημοκρατίας. 

Ζώντας υπό το καθεστώς υποκατάστατων (αναδημοσίευση)


 από τον Γιάννη Μακριδάκη (http://yiannismakridakis.gr/)

Όταν έχεις μια κυβέρνηση και έναν πρωθυπουργό που τριγυρνούν ανά την υφήλιο και ντελαλούν τις υποδομές και τους φυσικούς πόρους της χώρας σου προς πώληση, σημαίνει ότι έχεις φτάσει στο έσχατο στάδιο της αναξιοπρέπειας.

Πόσω μάλλον όταν τον κοιτάζεις απαθής να σου κλέβει τη χώρα και να την προσφέρει στους επενδυτές μαζί με σένα και κυρίως μαζί με τα παιδιά σου, τα οποία κόπτεσαι να σπουδάσεις κιόλας.

Ο εγκλεισμός των ανθρώπων στο σύστημα της ευτέλειας, τους μετέτρεψε γενιά τη γενιά σε ευτελείς τους ίδιους. Ζουν ένα υποκατάστατο ζωής σε ένα υποκατάστατο πατρίδας. Και προφανώς αποτελούν οι ίδιοι ένα υποκατάστατο ανθρώπου, που ορίζεται ως ιδιώτης καταναλωτής και απειλεί την ανθρωπότητα και τον πλανήτη ολόκληρο, αφού τείνει να επικρατήσει ως μονοκαλλιέργεια.

Το φινάλε αυτής της πορείας δεν μπορεί να είναι άλλο από το να φάει τις σάρκες του, που είναι το ίδιο τοξικές με όσα ήδη τρέφεται. Αυτό θα γίνει είτε εκτονωτικά με πόλεμο, είτε εκφυλιστικά με την εξαφάνιση κάθε άλλου είδους που δεν είναι ενταγμένο στο χρηματοοικονομικό σύστημα (ανθρώπους, ζώα, φυτά). Υπάρχει βεβαίως και το ενδεχόμενο αντίδρασης του οικοσυστήματος, το οποίο προφανώς και θα είναι τρομακτικό για να μπορέσει να ισοπεδώσει όλη αυτή την ύβρη.

Aντικατοπτρισμοί (αναδημοσίευση)


από Εξεγερμένο το 2009 (http://exegermenoto2009.blogspot.gr/)

Κοιτάω τη δουλειά μου-κλειδώνω την πόρτα-μετράω λεφτά-σκοτώνω την μέρα-δουλεύω όλη μέρα-προσέχω στον δρόμο-αναπνέω σε βόθρο-αγοράζω τον χρόνο-ξεπουλάω τον πόνο-νομίζω πως ζω-κοροιδεύω εμένα-οδηγώ σαν τρελός-ανήκω σε μένα-πατάω στην σελήνη-παράγω ειρήνη-πολεμάω τους κακούς-δανείζω με τόκο-προσπαθώ να γλιτώσω-φοράω το ψέμα-αγοράζω το αίμα-αδιαφορώ για τους άλλους-εχώ εγώ εγωισμό-τρομάζω μη χάσω-μεθάω να ξεχάσω-ξεχνάω την ουσία-διασκεδάζω με βία-πληρωνώ άρα υπάρχω-προστατεύω το βιος μου-ζητάω ασφάλεια- τηρώ τους κανόνες-δακρύζω κρυφά-πεθαίνω μια μέρα χωρίς να χω βρει τι ήταν για μένα αυτή η ζωή.

Σφυρίζω στον δρόμο-αράζω με κόσμο-απλώνω το χέρι και πιάνω ελπίδα-αγγίζω τις λέξεις-γεμίζω χαρά-ακούω τους άλλους-ζητώ την αλήθεια-χαρίζω βοήθεια-κοιτάζω στα μάτια και βλέπω φωτιές-χορεύω όλη νύχτα-τσουγκρίζω ποτήρια-φωνάζω στους δρόμους-ξυπνάω κοιμισμένους-φροντίζω τους γέρους-γυρίζω σαν σβούρα-κυλιέμαι στην γη-μυρίζω λουλούδια-τραυλίζω από αγάπη-βουτάω για χταπόδια-γεμίζω με πείσμα-ζητάω να έχω μια άλλη ζωή-προσφέρω αγκαλιές-φοράω ένα γέλιο-δακρύζω για σένα-λυτρώνω το ψέμα-ρωτάω να μάθω-περπατάω μαζί σου-κλωτσάω τη βία-ταίζω τα σύννεφα-φροντίζω ένα στίχο-μεθάω με παιχνίδι-φοβάμαι τον φόβο-πιστεύω μια μέρα πως θα ‘ρθει η ζωή να μου δείξει πως είναι η ελευθερία στη γη.

Υπό απόλυση δάσκαλος γιατί συνελήφθη σε συγκέντρωση


Σε αυτοδίκαιη αργία, με απόφαση του υφυπουργού Παιδείας Θεόδ. Παπαθεοδώρου, τέθηκε τελικά την περασμένη εβδομάδα Λαρισαίος δάσκαλος που έχει καταδικαστεί πρωτόδικα από το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Λάρισας με ποινή φυλάκισης 8 μηνών με αναστολή.

Το παράδοξο είναι πως το υπουργείο Παιδείας δεν τιμώρησε τον εκπαιδευτικό για κάποιο παράπτωμα που να αφορά στην υπηρεσία του και στο σχολείο (με Τμήματα ΔΑΔ για παιδιά με αυτισμό) όπου υπηρετεί αλλά γιατί καταδικάστηκε για «αντίσταση κατά της αρχής» λόγο και...για τον οποίο συνελήφθη από αστυνομικούς στην αντιμνημονιακή συγκέντρωση που έγινε στη Λάρισα μετά την παρέλαση της 25ης Μαρτίου του 2012.

Ο δάσκαλος τέθηκε σε αργία (με μείωση των απολαβών του στο ¼ του σημερινού μισθού) και πλέον παραπέμπεται στο Α” Τμήμα του Πειθαρχικού Συμβουλίου Περιφερειακής Διεύθυνσης Εκπαίδευσης με το… παράπτωμα «της ανάρμοστης για υπάλληλο συμπεριφοράς εκτός υπηρεσίας» όπως σημειώνεται στη διαπιστωτική πράξη (13/05/13) που υπογράφει ο κ. Παπαθεοδώρου. Ο Λαρισαίος δάσκαλος τίθεται ουσιαστικά σε αργία, με βάση όχι τόσο τον δημοσιοϋπαλληλικό κώδικα (άρθρο 103 του ν. 3528/07) όσο με τον πρόσφατο ν. 4093/12 (όπως αυτός βελτίωσε το ν. 4057/12) που αφορά στην «έγκριση Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2013 – 2016» ή «μνημόνιο 3», όπως καθιερώθηκε.

Ο δάσκαλος τίθεται δηλαδή σε αυτοδίκαιη αργία με βάση τη λογική των «επίορκων» που αδιακρίτως καθιερώνει ο νέος νόμος, εξέλιξη που προκάλεσε τις αντιδράσεις των εκπαιδευτικών ομοσπονδιών καθώς καταργείται το τεκμήριο της αθωότητας, όπως συνέβη στην περίπτωση της Λάρισας, αφού ο εν λόγω δάσκαλος πρώτα τέθηκε σε αυτοδίκαιη αργία και μετά παραπέμπεται στο υπηρεσιακό πειθαρχικό συμβούλιο.

Για τον ίδιο λόγο μάλιστα, η Περιφερειακή Διευθύντρια Εκπαίδευσης Θεσσαλίας Βασιλική Ζιάκα ζήτησε την επίσπευση των διαδικασιών έτσι ώστε να μην εκκρεμούν σε βάθος χρόνου οι υποθέσεις των εκπαιδευτικών. Υπενθυμίζεται πως η σύνθεση των πειθαρχικών συμβουλίων έχει αλλάξει και δεν συμμετέχουν πλέον οι αιρετοί του κάθε κλάδου (σ.σ. στο παρελθόν υπήρξαν και προκλητικά αθωωτικές αποφάσεις) ενώ στη συγκεκριμένη περίπτωση στο Συμβούλιο συμμετέχουν δυο δικαστικοί λειτουργοί και ο προϊστάμενος της Διεύθυνσης Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Λάρισας Βασίλ. Σακελλαρίου.

ΙΣΤΟΡΙΚΟ

Στις 25 Μαρτίου του 2012 για πρώτη φορά σε όλη τη χώρα οι παρελάσεις με αφορμή την εθνική επέτειο, έγιναν με αυστηρά μέτρα ασφαλείας (μεταλλικά κιγκλιδώματα, έντονη αστυνομική παρουσία κλπ) υπό τον φόβο επεισοδίων με αφορμή και τις έντονες αντιδράσεις των πολιτών για τα νέα οικονομικά μέτρα. Εκδηλώσεις διαμαρτυρίας έγιναν σε όλη τη χώρα ενώ στη Λάρισα, διαδηλωτές συγκεντρώθηκαν στη διασταύρωση των οδών Κύπρου και Μεγ. Αλεξάνδρου. Με την ολοκλήρωση της παρέλασης, διαδηλωτές επιχείρησαν να σπάσουν τον αστυνομικό κλοιό για να προκληθεί αντιπαράθεση και από τα μικροεπεισόδια που ακολούθησαν, δυο διαδηλωτές συνελήφθηκαν ενώ ένας τρίτος μεταφέρθηκε τραυματισμένος στο νοσοκομείο. Ένας από τους δυο συλληφθέντες ήταν και ο Λαρισαίος εκπαιδευτικός που στην πραγματικότητα διαδήλωσε ενάντια στην οικονομική πολιτική της κυβέρνησης για να τεθεί τελικά σε αυτοδίκαιη αργία ως… επίορκος. Σημειώνεται πως ο δάσκαλος θα βρίσκεται σε αργία έως ότου συνέλθει το Πειθαρχικό Συμβούλιο.

Από left.gr