Εξάρχεια. Απολογισμός και φωτογραφίες από τη γιορτή κατά του Σεξισμού.

Απολογισμός και φωτογραφίες από τη γιορτή κατά του Σεξισμού που οργάνωσε η ΛΑΪΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΕΞΑΡΧΕΙΩΝ και η φεμινιστική συλλογικότητα "Το Μωβ".

Χρειάστηκε πολλή δουλειά για να οργανωθεί. Να ορισθεί το περιεχόμενο της γιορτής, να βρεθούν οι συντελεστές (ομιλητές, καλλιτέχνες, τεχνικοί, εξοπλισμός, εδέματα, ψήστες, ...). Άγχος, αγωνία για το πως θα υποδεχθεί η γειτονιά μια εκδήλωση που ποτέ δεν έχει γίνει ως τώρα σε ανοικτό χώρο, ανατροπές... Και τελικά όλα πήγαν τέλεια, πιο καλά δεν γινόταν... Αφού και όλες οι αναποδιές της τελευταίας στιγμής, οι αλλαγές προγράμματος, τα εμπόδια λειτούργησαν θετικά, κοινώς βγήκαν σε καλό. 

Ομιλίες και σεμνάρια με μεγάλη συμμετοχή και ακροαματικότητα, μουσική που γλύκανε τη βραδυά, εδέσματα, κρασί και ρακή που φούντωναν τη διάθεση όλων.

Μεγάλο το προτζεκτ και το ρίσκο μα όλα ανταποκρίθηκαν στους στόχους : να αγκαλιάσει η γειτονιά την εκδήλωση, να ακούσει ενδιαφέρουσες εισηγήσεις, να αντηχήσουν έως κοντά στα ξημερώματα οι μελωδίες των "κοριτσιών χωρίς κάλτσες", να χορέψουμε...
... και μια μέρα μετά όλοι να περιμένουμε για την επόμενη γιορτή.

Αποδεικνύεται ότι όταν βάζεις τους στόχους, όταν εργάζεσαι σκληρά να πετύχουν, όταν συνεργάζεσαι με τους κατοίκους και τις συλλογικότητες της γειτονιάς, όταν νοιάζεσαι πραγματικά για τα προβλήματά της πάντα πετυχαίνεις.

Περιμένουμε λοιπόν την επόμενη γιορτή...ακόμη πιο ζεστά, ακόμη πιο γενναιόδωρα...

Συγχαρητήρια σε όσους βοήθησαν, όσους συμμετείχαν, όσους δούλεψαν πριν και κατά τη γιορτή....

φωτό από τη γιορτή και κατά σειρά: από την προετοιμασία, τα σεμινάρια, το χώρο, το γλέντι)

αντι-Σεξιστική γιορτή στην πλατεία Εξαρχείων

Η Λαϊκή Συνέλευση Εξαρχείων, σε συνεργασία με τη Φεμινιστική Συλλογικότητα ΤΟ ΜΩΒ και με τη συμμετοχή και συμπαράσταση ατόμων και συλλογικοτήτων, εντός και εκτός Εξαρχείων και από την ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα, σας καλούν στην πρώτη διοργάνωση γιορτής κατά του σεξισμού με τίτλο:

«ΑΓΩΝΙΖΟΜΑΣΤΕ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΣΕΞΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΜΦΥΛΗ ΒΙΑ 

ΣΤΑ ΕΞΑΡΧΕΙΑ ΚΑΙ ΣΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ».

Η εκδήλωση θα γίνει στην πλατεία Εξαρχείων το Σάββατο 20 Μάη από το απόγευμα και μετά και θα περιλαμβάνει:
- έκθεση - αφιέρωμα στην Εσπερινή Επαγγελματική Σχολή Γυναικών Υπαλλήλων και στον Ναπολέοντα Λαπαθιώτη
- ομιλίες, τοποθετήσεις, συζητήσεις
- σεμινάριο αυτοάμυνας από την Άντα Τσαρέα, δασκάλα της Γυναικείας Ομάδας Αυτοάμυνας
- σεμινάριο ορολογίας για ζητήματα φύλου και σεξουαλικότητας "πώς να κάνουμε πιο κουίρ την (ετερο)κανονικότητα" από Τζώρτζ Κουνάνης, με παράλληλη διερμηνεία στη νοηματική γλώσσα
- προβολή ντοκιμαντέρ του BBC "Ο αιώνας των λαών Γυναικείο Κίνημα"
- έθνικ κουζίνα από την Οργάνωση Ενωμένων Γυναικών της Αφρικής και από τις γυναίκες του Συλλόγου Εργαζομένων του Μπαγκλαντές, ελληνική κουζίνα και ποτό
- σύντομο ζωντανό μουσικό πρόγραμμα από μέλη του Συλλόγου Εργαζομένων του Μπαγκλαντές
- ρεμπέτικο γλέντι με το συγκρότημα "Κορίτσια χωρίς κάλτσες"

Σας καλούμε να στηρίξετε και να αγκαλιάσετε αυτή μας την προσπάθεια με σκοπό να δώσουμε ένα ενωτικό και ηχηρό μήνυμα:
«δεν θα επιτρέψουμε κανενός είδους σεξισμό, έμφυλη βία, ομοφοβία – τρανσφοβία, ρατσισμό, εις βάρος κανενός συνανθρώπου μας».

Βρείτε μας στο fb group: «Γιορτή κατά του Σεξισμού».
Κάθε βοήθεια – συμμετοχή θα είναι πολύτιμη.

ΛΑΪΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΕΞΑΡΧΕΙΩΝ
ΦΕΜΙΝΙΣΤΙΚΗ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟ ΜΩΒ

Προσοχή ! "Τοξικές" ρυθμίσεις δανείων από τις τράπεζες

πηγή: http://www.sofokleousin.gr/archives/340754.html

 

Προτάσεις από τράπεζες που οδηγούν τους δανειολήπτες σε... βέβαιη καταστροφή. Χαρακτηριστικά παραδείγματα από το Συνήγορο του Καταναλωτή.

Σοβαρές στρεβλώσεις στην εφαρμογή του Κώδικα Δεοντολογίας (ν. 4224/2013) για τη ρύθμιση οφειλών δημιουργούν «τοξικές» προτάσεις που απευθύνουν οι τράπεζες στους δανειολήπτες και συχνά μεταθέτουν το πρόβλημα στο μέλλον, αυξάνοντας το βαθμό υπερχρέωσης του πελάτη.

Οι καταγγελίες στο Συνήγορο του Καταναλωτή έφεραν και το 2016 το χρηματοπιστωτικό τομέα μεταξύ των κορυφαίων σε παράπονα, σύμφωνα με την ετήσια έκθεση του ΣτΚ. Στην έκθεση αναφέρονται ορισμένα χαρακτηριστικά παραδείγματα καταγγελιών για τις ρυθμίσεις που προτείνουν τράπεζες σε δανειολήπτες, κοινός παρονομαστής των οποίων είναι η στρεβλή εφαρμογή των κανόνων του Κώδικα Δεοντολογίας.

Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση δανειολήπτριας, η οποία αρχικά δεν κατάφερε να ρυθμίσει το χρέος της, επειδή η τράπεζα πρότεινε ένα σχέδιο που αύξανε υπέρμετρα την επιβάρυνση σε βάθος χρόνου, αλλά τελικά, με την παρέμβαση του Συνηγόρου, πέτυχε μια ρύθμιση που θυμίζει νόμο Κατσέλη (μικρές καταβολές για 20 χρόνια).

Η πρόταση της τράπεζας, σημειώνει ο ΣτΚ, αν και ήταν εύλογη για τα πρώτα τρία (3) χρόνια, δεν ήταν εφαρμόσιμη σε βάθος χρόνου, καθώς πέραν της τριετίας προέβλεπε σημαντική αύξηση στις μηνιαίες καταβολές. Την ίδια στιγμή, η ικανότητα αποπληρωμής της δανειολήπτριας, σύμφωνα με τις εύλογες δαπάνες διαβίωσης, ήταν ιδιαιτέρως περιορισμένη σε σχέση με το ύψος της οφειλής της.

Η Αρχή έκρινε ότι η πρόταση της τράπεζας δεν ήταν βιώσιμη με βάση ρεαλιστικές εκτιμήσεις, μετέφερε ουσιαστικά για το μέλλον την οριστική διευθέτηση της οφειλής, συγκαλύπτοντας, παράλληλα, τα πραγματικά επίπεδα κινδύνου της συγκεκριμένης χρηματοδότησης.

Κατόπιν τούτων, ο Συνήγορος του Καταναλωτή απηύθυνε Σύσταση στο τραπεζικό ίδρυμα να προχωρήσει: (α) σε οριστική διευθέτηση της οφειλής της δανειολήπτριας σε βάθος εικοσαετίας, με καταβολές που θα λάμβαναν υπόψη την ικανότητά της για αποπληρωμή, σε συνδυασμό με τις εύλογες δαπάνες διαβίωσης, (β) σε επανεξέταση του καταβαλλόμενου ποσού ανά τριετία, (γ) σε διαγραφή του εναπομείναντος, μετά το πέρας της ως άνω περιόδου, υπολοίπου.

Σε άλλη περίπτωση, η Αρχή κάλεσε την εμπλεκόμενη τράπεζα σε συνάντηση για διεξοδικότερη συζήτηση της υπόθεσης, στην οποία, ωστόσο, η τελευταία αρνήθηκε να παραστεί. Αντ’ αυτού, περιορίστηκε στην επανάληψη παλαιότερης πρότασής της προς τον οφειλέτη, χωρίς καμία αλλαγή ή βελτίωση.

Διερευνώντας την εν λόγω υπόθεση, ο Συνήγορος του Καταναλωτή διαπίστωσε τα εξής:

1. Ο αναφέρων πληρούσε τις προϋποθέσεις του συνεργάσιμου δανειολήπτη, σύμφωνα με τις διατάξεις του Κώδικα Δεοντολογίας.
2. Η πρόταση της τράπεζας δεν λάμβανε υπόψη τις εύλογες δαπάνες διαβίωσης του δανειολήπτη, τον οδηγούσε σε μεγαλύτερη υπερχρέωση, ενώ δεν συνεκτιμούσε ούτε την τρέχουσα ούτε την, επί τη βάσει συντηρητικών και αξιόπιστων παραδοχών, εκτιμώμενη μελλοντική ικανότητά του για αποπληρωμή.

Η Αρχή διαβίβασε την παραπάνω υπόθεση και τις συνοδευτικές διαπιστώσεις της στην Τράπεζα της Ελλάδας για τις δικές της, κατά νόμο και αρμοδιότητα, ενέργειες, με έμφαση στον έλεγχο του βαθμού συμμόρφωσης του πιστωτικού φορέα προς τις υποχρεώσεις του Κώδικα Δεοντολογίας.

Τέλος, όπως σημειώνεται στην έκθεση, σε άλλη ανάλογη περίπτωση, η Αρχή δέχτηκε την αναφορά δανειολήπτη, τον οποίο η τράπεζα είχε χαρακτηρίσει ως μη συνεργάσιμο, παρότι εκείνος είχε ανταποκριθεί εμπρόθεσμα στην προσκόμιση όλων των στοιχείων που του είχαν ζητηθεί.

Μετά τη διαμεσολάβηση του Συνηγόρου του Καταναλωτή, η τράπεζα αναθεώρησε τον παραπάνω χαρακτηρισμό, προτείνοντας παράλληλα μερική διαγραφή της οφειλής κατά 60% (που αντιστοιχούσε σε ποσό ύψους 13.200 ευρώ), παρά το ότι διέθετε ακίνητη περιουσία.

Ελληνική Ένωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου:Δικαίωμα στη στέγη - για μια πολιτική προστασίας της κύριας κατοικίας και όχι πλειστηριασμών

Μετά την πλήρη κατάργηση των ρυθμίσεων για αναστολή των πλειστηριασμών χιλιάδες πλέον νοικοκυριά βρίσκονται αντιμέτωπα με την απειλή της απώλειας της κατοικίας τους. Οι προσδοκίες για μία ρύθμιση των οφειλών που θα ανταποκρίνεται στις πραγματικές δυνατότητες των καταναλωτών και θα έδινε διέξοδο στην υπερχρέωσή τους διαψεύδονται. Η επιλογή της ανάθεσης της αντιμετώπισης του προβλήματος στα ίδια τα πιστωτικά ιδρύματα δεν αποδίδει τους επιθυμητούς καρπούς. Οι πολίτες που ανταποκρίνονται στις προσκλήσεις των τραπεζών, χορηγώντας τις πληροφορίες που τους ζητούνται, σε ελάχιστες περιπτώσεις λαμβάνουν μία πρόταση για ρεαλιστική και βιώσιμη ρύθμιση. Ο Κώδικας Δεοντολογίας της Τραπέζης της Ελλάδος τείνει να μετατραπεί από τις τράπεζες σε ένα εργαλείο συλλογής στοιχείων και πληροφοριών για την κατηγοριοποίηση των δανείων ενόψει της επικείμενης πώλησής τους ή της καταναγκαστικής δίωξης των οφειλετών. Σε αυτή τη συγκυρία οι πλειστηριασμοί γίνονται το μέσον για την αύξηση της αξίας των προς πώληση δανείων, καθώς υπόσχονται σε εκείνον που θα τα αποκτήσει την εξουθενωτική πίεση και τον στραγγαλισμό των δανειοληπτών.

Είναι σχεδόν βέβαιο, ότι αν δεν ληφθούν άμεσα και ουσιαστικά μέτρα για τη ρύθμιση των οφειλών με βάση τις πραγματικές δυνατότητες των πολιτών και τη στήριξη των αδύναμων καταναλωτών, οι πλειστηριασμοί θα προσλάβουν τα αμέσως επόμενα έτη εκρηκτικές για την κοινωνία διαστάσεις. Χιλιάδες νοικοκυριά θα οδηγηθούν στην απόγνωση, περιθωριοποίηση και εξαθλίωση, ενώ οι κοινωνικές συγκρούσεις θα κορυφωθούν, με ανυπολόγιστες συνέπειες για την οικονομική και κοινωνική ζωή. Ωστόσο, μέχρι σήμερα, η Πολιτεία δεν έχει προάγει αποτελεσματικές πολιτικές για τη διευθέτηση των κόκκινων στεγαστικών και καταναλωτικών δανείων, ενώ ανεπαρκείς, αν γενικά εξακολουθούν να υπάρχουν, παραμένουν πολιτικές που να καλύπτουν ανάγκες πρόνοιας και στέγασης των αδυνάτων που αυξάνονται μέσα στην παρατεταμένη οικονομική κρίση έχουν δημιουργηθεί.

Χρειάζεται σήμερα μία δίκαιη και ουσιαστική αντιμετώπιση του προβλήματος της υπερχρέωσης. Η λύση δεν είναι η ηλεκτρονική διεξαγωγή των πλειστηριασμών, με αδιαφάνεια, μακριά και κρυφά από την κοινωνία. Δίκαιη αντιμετώπιση μπορεί να είναι μόνο εκείνη που λαμβάνει υπόψη τα αίτια που οδήγησαν στο πρόβλημα. Επισημαίνουμε ενδεικτικά τρία στοιχεία:

α) Η υπερχρέωση των καταναλωτών είναι αποτέλεσμα μίας επιθετικής και χωρίς προηγούμενο πολιτικής πιστωτικής επέκτασης την δεκαετία του 2000 που ακολούθησαν οι τράπεζες και ενθάρρυνε και το ίδιο κράτος, παραμελώντας τους κανόνες του υπεύθυνου δανεισμού (αρκεί να αναλογισθεί κανείς ότι το υπόλοιπο των στεγαστικών δανείων από 11 δις το 2000 ανήλθε σε 77 δις. το 2008).

β) Τα νοικοκυριά συμμετείχαν στην πιστωτική επέκταση, ρευστοποιώντας τα – δικαιολογημένα προσδοκώμενα με τα δεδομένα της εποχής – μελλοντικά εισοδήματα, προκειμένου να αποκτήσουν τη δική τους κατοικία. Ωστόσο, τα εισοδήματα αυτά δεν υπήρξαν στη δεκαετία που διανύουμε και πιθανότατα δεν θα υπάρξουν στον χρονικό ορίζοντα αποπληρωμής των δανείων αυτών.

γ) Τα νοικοκυριά επένδυσαν τα δάνειά τους σε υπερτιμημένες αξίες. Οι αξίες ήταν υπερτιμημένες, καθώς εξαιτίας της ραγδαίας πιστωτικής επέκτασης, η αξία των ακινήτων δεν διαμορφωνόταν από τον κόσμο της εργασίας αλλά από την ευκολία πρόσβασης στο δανεισμό. Οι αξίες, στις οποίες επένδυσαν τις πιστώσεις, κρίνονται, με τα σημερινά δεδομένα, υπερτιμημένες. Στην υπερτίμηση δε αυτή συνεισέφερε κατεξοχήν η ευκολία της πρόσβασης στο δανεισμό (ας θυμηθούμε τα στεγαστικά δάνεια στο 100-110% της πραγματικής αξίας της κατοικίας).

Η οικονομική κρίση έχει, λοιπόν, δημιουργήσει ένα αγεφύρωτο χάσμα ανάμεσα στην εποχή της αμέριμνης πιστωτικής επέκτασης και στη νέα πραγματικότητα που βιώνουν τα νοικοκυριά και καλούνται να εκπληρώσουν τις υποχρεώσεις τους. Οι τελευταίοι, που ευθύνονται για τα σημερινά αδιέξοδα, είναι οι ίδιοι δανειολήπτες. Τα πιστωτικά ιδρύματα δεν μπορούν να αποφύγουν τις ευθύνες τους, πωλώντας τα δάνεια αυτά σε τρίτους, αποκόβοντας τους δανειολήπτες από εκείνους με τους οποίους επέλεξαν να συναλλαχθούν Αντιθέτως, οφείλουν να αναγνωρίσουν τις ευθύνες τους στην πρόκληση του προβλήματος και να επιδιώξουν, στο πλαίσιο αμοιβαίως επωφελών και ισορροπημένων λύσεων, δηλαδή με βάση την πραγματική αξία των απαιτήσεών τους, τη διευθέτησή του. Εκείνο το οποίο σήμερα χρειάζεται είναι, επομένως, όχι μία πολιτική πλειστηριασμών αλλά μία πολιτική αναπροσαρμογής των δανειακών υποχρεώσεων στα νέα δεδομένα που έχουν δημιουργηθεί. Στο πλαίσιο αυτό η Ελληνική Ένωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου προτείνει:

α) Την ενίσχυση της εφαρμογής του ν. 3869/2010, με την απλοποίηση των διαδικασιών ρύθμισης, όσον αφορά ιδίως την προστασία της κύριας κατοικίας. Σε αυτά περιλαμβάνεται η κατάργηση της λήξης της προστασίας της κυρίας κατοικίας στο τέλος του 2018.

β) Την ανασύνταξη του Κώδικα Δεοντολογίας της Τραπέζης της Ελλάδος, ώστε να αμβλυνθεί η ανισορροπία που διακρίνει σήμερα την εφαρμογή του και να υποχρεωθούν οι τράπεζες να προβαίνουν σε αιτιολογημένες προτάσεις διευθέτησης των οφειλών που θα ελέγχονται από ανεξάρτητες και αποτελεσματικές βαθμίδες.

γ) Την υποχρέωση των πιστωτικών ιδρυμάτων πριν τη διενέργεια οποιουδήποτε πλειστηριασμού να επιδιώκουν, κατά το πρότυπο του (προς ανασύνταξη) Κώδικα Δεοντολογίας, μία βιώσιμη ρύθμιση της οφειλής, με τη χορήγηση περιόδου χάριτος μέχρι δύο ετών, όπου υπάρχει αποδεδειγμένη αδυναμία.

δ) Την παροχή της δυνατότητας στους καταναλωτές να αγοράζουν, πριν την πώληση σε Εταιρείες εκμετάλλευσης των δανείων, οι ίδιοι το δάνειό τους, έστω και σε εύλογα προσαυξημένη τιμή, με το δικαίωμα της έντοκης αποπληρωμής του.

ε) Την παροχή του δικαιώματος στον οφειλέτη, όταν η αξία της κατοικίας υπερβαίνει τις εύλογες ανάγκες του ή τις δυνατότητες αποπληρωμής, να πωλήσει την κατοικία του, αγοράζοντας μία χαμηλότερου κόστους, μέχρι την αξία της οποίας θα μπορούν να μεταφέρονται σε αυτή οι εξασφαλίσεις των πιστωτών

στ) Τον περιορισμό της ευθύνης του οφειλέτη μέχρι την αξία του ενυπόθηκου ακινήτου, όταν αποδεδειγμένα οι πιστωτές απέβλεπαν στην εξασφάλιση αυτή για τη χορήγηση του δανείου.

Η Ελληνική Ένωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου καλεί την Πολιτεία να στηρίξει άμεσα πολιτικές και μέτρα ρύθμισης των χρεών με βάση τις πραγματικές δυνατότητες αποπληρωμής, προστασίας της στέγης και ανακούφισης και βοήθειας των αδυνάτων.

Ελληνική Ένωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου

Το Νομοσχέδιο για τον εξωδικαστικό συμβιβασμό

...σανίδα σωτηρίας ή ληξιαρχική πράξη θανάτου για δεκάδες χιλιάδες μικροεπιχειρήσεις ;

Κατατέθηκε και συζητείται στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής το Νομοσχέδιο για τον εξωδικαστικό συμβιβασμό επιχειρήσεων αλλά και όλων των κλάδων των αυτοτελώς απασχολουμένων (ελεύθεροι επαγγελματίες, προσωπικές επιχειρήσεις, γεωργούς, κ.λπ).

Στο νομοσχέδιο οι κυριώτερες προβλέψεις είναι:

1. Κούρεμα/διακανονισμός του χρέους σε τράπεζες, ασφαλιστικά ταμεία, ΟΤΑ, εφορίες, λοιπούς τρίτους πιστωτές. Δηλαδή καλύπτει όλα τα χρέη ενός οφειλέτη, εκτός από χρέη σε μισθωτούς/εργάτες, μικροέμπορους.

2. Εξαιρούνται από τη ρύθμιση τραπεζικών, ασφαλιστικών και κεφαλαιουχικών δραστηριοτήτων εταιρείες.

3. Ο διακανονισμός αποβλέπει στην αναδιάρθωση της επιχείρησης και δεν καλύπτει περιπτώσεις που δεν κριθούν "βιώσιμες".

4. Καλύπτονται πάσης φύσεως δάνεια και οφειλές των ως άνω κατηγοριών (εμπορικά, καταναλωτικά, στεγαστικά) ακόμη και αν το δάνειο ελήφθη για στεγαστικές ανάγκες του οφειλέτη. Με αυτό τον τρόπο προστατεύονται όλα τα περιουσιακά στοιχεία του οφειλέτη και φυσικά η πρώτη κατοικία κάτι που δεν καλύπτονταν από το νόμο Κατσέλη.

Μετά από 7 χρόνια επιδείνωσης της οικονομίας  νομοθετείται μια ελπίδα σωτηρίας για κάποιους όχι όμως για την μεγάλη και σιωπηλή πλειοψηφία των μικροεπειχειρηματιών/ελεύθερων επαγγελματιών που έκλεισαν ή ανέστειλαν ή ακόμη υπολειτουργούν τις επιχειρήσεις τους και δεν προβλέπεται να κριθούν "βιώσιμες" με βάση το νέο νομοσχέδιο.

Υπάρχει και ένα άλλο σκοτεινό σημείο: με ποιά κριτήρια θα αξιολογούνται ως βιώσιμες αυτές οι οικονομικές μονάδες ; Μήπως τελικά το νομοσχέδιο θα αποτελέσει τον "καιάδα" για δεκάδες χιλιάδες μικροεπιχειρήσεις που αποτέλειωσε η παρατεταμένη κρίση προκειμένου να καθαρίσει το "τοπίο" και να απομείνουν στην αγορά οι λίγοι και οι εκλεκτοί ;

Αυτά εν περιλήψει και θα επανέλθουμε.

Μεγάλη γιορτή στο πάρκο Ναυαρίνου.

Παρασκευή 31 Μαρτίου από τις 21:00
Μεγάλη γιορτή στο πάρκο Ναυαρίνου.
Με μουσικές, μοχίτο και μια μεγάλη γιορτή, αποχαιρετάμε τον BLU και καλωσορίζουμε την υπέροχη τοιχογραφία του στο Αυτοδιαχειριζόμενο Πάρκο Ναυαρίνου.

Πάρτυ για την παρουσίαση της τοιχογραφίας του BLU
https://www.facebook.com/events/737698026410436/?acontext=%7B%22ref%22%3A%2229%22%2C%22ref_notif_type%22%3A%22plan_user_invited%22%2C%22action_history%22%3A%22null%22%7D&notif_t=plan_user_invited&notif_id=1490822644485161

Κοινωνική & Αλληλέγγυα Οικονομία: Η ευθύνη των εταίρων, για χρέη ΚΟΙΝΣΕΠ ή Συνεταιρισμού Εργαζομένων

Κείμενο του Συνεργατικού Χώρου Κοινωνικής και Αλληλέγγυας Οικονομίας Dock

Με την αλλαγή του θεσμικού πλαισίου που διέπει την Κοινωνική και Αλληλέγγυα Οικονομία (ΚΑΛΟ) με τον νόμο 4430/2016 υπεισέρχονται μία σειρά αλλαγών σε σχέση με τον προηγούμενο νόμο (4019 /2011). Αλλαγές για υφιστάμενες αλλά και νέες επιχειρήσεις που αν και είναι σημαντικές, καμιά φορά τις παραβλέπουν όσοι δραστηριοποιούνται στο χώρο της ΚΑΛΟ.

Μία από αυτές τις σημαντικές αλλαγές είναι η ευθύνη των εταίρων,  για χρέη της ΚΟΙΝΣΕΠ ή  του Συνεταιρισμού Εργαζομένων  (Συν.Εργ.) προς το δημόσιο.

Με τον νόμο 4430 η ευθύνη αμοιβαιοποιείται σε όλα τα μέλη και όχι μόνο σε ένα άτομο. Παύει έτσι ο νόμιμος εκπρόσωπος να είναι ο μοναδικός υπόλογος και όλα τα υπόλοιπα μέλη να μην έχουν καμία ευθύνη για τα χρέη που δημιουργεί ο συνεταιρισμός (Άρθρο 16 παρ.5).

Ο νόμιμος εκπρόσωπος μπορεί να εναχθεί (συρθεί) στα δικαστήρια, και αυτός είναι ο Πρόεδρος της Διοικούσας Επιτροπής ή ο διαχειριστής, αναλόγως. Έχει το δικαίωμα να ζητήσει από τα μέλη τις οφειλές που του χρεώθηκαν ως νόμιμου εκπροσώπου,  αφού τα μέλη «ευθύνονται έναντί του απεριόριστα και εις ολόκληρον»

Απεριόριστα και εις ολόκληρον σημαίνει πως κάθε μέλος έχει προσωπική ευθύνη για ΟΛΟ το ποσό του χρέους του συνεταιρισμού. Ο νόμιμος εκπρόσωπος έχει επίσης τη δυνατότητα να ζητήσει το σύνολο του ποσού ακόμα και από ένα μόνο μέλος.

Πρακτικά αυτό σημαίνει πώς αν πχ μία ΚΟΙΝΣΕΠ 10 μελών αποκτήσει χρέος προς το Δημόσιο 10.000 ευρώ, αυτό αρχικά θα ζητηθεί από το νόμιμο εκπρόσωπο. Στην συνέχεια ο νόμιμος εκπρόσωπος έχει δικαίωμα να απαιτήσει τα 10.000 από κάθε μέλος της ΚΟΙΝΣΕΠ. 

Αυτό μπορεί να γίνει είτε σε ίσα μερίδια των 1.000 ευρώ είτε  τα μέλη να συνεννοηθούν μεταξύ τους για να ευνοηθούν πχ με χαμηλότερη εισφορά όσοι αδυνατούν και να συνεισφέρουν περισσότερα όσοι δύναται ή ανάλογα με την αποζημίωση της εργασίας τους που έλαβαν από την ΚΟΙΝΣΕΠ κοκ.

Επειδή όμως η «φτώχεια φέρνει γκρίνια», δεν είναι απαραίτητο ότι τα  μέλη της παραπάνω ΚΟΙΝΣΕΠ θα συνεννοηθούν μεταξύ τους, οπότε ο νόμιμος εκπρόσωπος έχει τη δυνατότητα να στραφεί νομικά εναντίον των μελών ή κάποιων μελών της ΚΟΙΝΣΕΠ. 

Έχοντας οι ΚΟΝ.ΣΕΠ και οι Συν.εργ την εμπορική ιδιότητα, σημαίνει ότι αντιμετωπίζονται από το κράτος σαν οποιαδήποτε άλλη επιχείρηση. Μέχρι λοιπόν να βγει η απόφαση του δικαστηρίου, αν φτάσουν εκεί τα πράγματα, τα μέλη μπορούν να βγάλουν φορολογική ενημερότητα. Που σημαίνει ότι δε χρωστάνε στο κράτος. 

Όχι όμως και ο νόμιμος εκπρόσωπος, ο οποίος καταβάλει κανονικά όλο το ποσό και μετά στρέφεται κατά των εταίρων.

Προέκταση της αμοιβαιοποίησης  της ευθύνης των εταίρων, είναι ότι οι αποφάσεις των γενικών συνελεύσεων αποκτούν ιδιαίτερη βαρύτητα. Το κόστος των αποφάσεων βαραίνει όλα τα μέλη και όχι μόνο τον πρόεδρο ή τον διαχειριστή, αφού έχουν εκτελεστικό ρόλο.

Ικανοποιείται έτσι ένα πάγιο αίτημα του πεδίου για ίσα δικαιώματα και ίσες υποχρεώσεις μελών. Κατ’ αυτήν την άποψη, θα ήταν πολύ άδικο άλλο σώμα να έπαιρνε τις αποφάσεις και άλλοι να πλήρωναν το κόστος της αποτυχίας τους. Παράλληλα, περιορίζεται και η εξουσία του νόμιμου εκπροσώπου. Αφού οι αυξημένες ευθύνες, του προσέδιδαν βαρύνοντα λόγο.

Με το νέο νόμο παραμένει όμως η ιδιότητα του «νόμιμου εκπροσώπου», αφού το κράτος θέλει να έχει απέναντί του ένα φυσικό πρόσωπο.

Στην περίπτωση δόλου των διαχειριστών τα μέλη εξασφαλίζονται επαρκώς από το αστικό, το εμπορικό και το ποινικό δίκαιο.

Για χρέη προς ιδιώτες εξακολουθεί η ευθύνη του εταίρου να περιορίζεται στη συνεταιριστική του μερίδα. Όπως και του νόμιμου εκπροσώπου (πρόεδρος ή διαχειριστής). 

Αυτό έχει διπλή ανάγνωση. Από τη μία διευκολύνεται η συμμετοχή στη ΚΟΙΝΣΕΠ ή Συν.Εργ αφού η πιθανή ζημία ενός μέλους είναι ελάχιστη. Από την άλλη αποτρέπει ή αυξάνει το κόστος της  πίστωσης (από τράπεζες, προμηθευτές) αφού στην ουσία δεν υπάρχει καμία εξασφάλιση. Εκτός αν συμφωνηθεί κάτι άλλο με τους πιστωτές (πχ προσωπικές εγγυήσεις). 

Για την πληρέστερη  κατανόηση των παραπάνω παραθέτουμε το εδάφιο του νόμου 4430 με τις παραπομπές.

Ν. 4430 \20016 άρθρο 16 παρ 5

Για τις εταιρικές υποχρεώσεις ευθύνεται μόνο η Κοιν.Σ.Επ. με την περιουσία της. Ειδικά, για τις υποχρεώσεις προς το Δημόσιο ο διαχειριστής ή ο πρόεδρος της διοικούσας επιτροπής της ευθύνεται αλληλεγγύως και εις ολοκλήρον με την Κοιν.Σ.Επ. για τις οφειλές της προς το Δημόσιο, σύμφωνα με το άρθρο 31 του Ν. 4321/2015 (Α' 32), το άρθρο 115 του Ν. 2238/1994 (Α'151) και το άρθρο 4 του Ν. 2556/1997 (Α' 270) και διατηρεί δικαίωμα αναγωγής κατά των λοιπών μελών της Κοιν.Σ.Επ. Γ ια τις οφειλές προς το Δημόσιο διατηρεί δικαίωμα αναγωγής κατά των λοιπών μελών της Κοιν.Σ.Επ., τα οποία για τις οφειλές του προηγούμενου εδαφίου, ευθύνονται έναντί του απεριόριστα και εις ολόκληρον.

άρθρο 31 του Ν. 4321/2015 (Α' 32)

Αλληλέγγυα ευθύνη

1.Τα πρόσωπα που είναι νόμιμοι εκπρόσωποι, πρόεδροι, διαχειριστές, διευθύνοντες σύμβουλοι, εντεταλμένοι στη διοίκηση και εκκαθαριστές των νομικών προσώπων και νομικών οντοτήτων, όπως αυτές προσδιορίζονται στο άρθρο 3 του ν. 4174/2013, Κώδικας Φορολογικής Διαδικασίας (Α' 170), κατά το χρόνο της διάλυσης ή συγχώνευσής τους, ευθύνονται προσωπικά και αλληλέγγυα και εις ολόκληρον για την καταβολή των ασφαλιστικών εισφορών, πρόσθετων τελών, προσαυξήσεων και λοιπών επιβαρύνσεων που οφείλονται από αυτά τα νομικά πρόσωπα και τις νομικές οντότητες προς τους Φορείς Κοινωνικής Ασφάλισης ανεξάρτητα από το χρόνο βεβαίωσής τους. Στα νομικά πρόσωπα ή νομικές οντότητες που συγχωνεύονται, ευθύνεται αλληλεγγύως και εις ολόκληρον μαζί με τα πιο πάνω πρόσωπα, για την πληρωμή των κατά το προηγούμενο εδάφιο οφειλόμενων ασφαλιστικών εισφορών του διαλυόμενου νομικού προσώπου και εκείνο ή εκείνη η νομική οντότητα που το απορρόφησε ή το νέο νομικό πρόσωπο ή η νέα νομική οντότητα που συστήθηκε, ανεξάρτητα από το χρόνο βεβαίωσής τους. Η προσωπική και αλληλέγγυα ευθύνη των προσώπων που έχουν τις παραπάνω ιδιότητες για την καταβολή των ασφαλιστικών εισφορών, πρόσθετων τελών, προσαυξήσεων και λοιπών επιβαρύνσεων που οφείλονται από τα νομικά πρόσωπα και τις νομικές οντότητες υπάρχει και κατά τη διάρκεια λειτουργίας του νομικού προσώπου ή της νομικής οντότητας που εκπροσωπούν.

2….

3.Τα πρόσωπα που κατά τις διατάξεις του παρόντος άρθρου ευθύνονται προσωπικά και αλληλέγγυα για τις οφειλές νομικού προσώπου ή νομικής οντότητας προς Φ.Κ.Α., κατ’ εξαίρεση, είναι δυνατό να εξοφλήσουν αυτοτελώς τις οφειλές του νομικού προσώπου προς τους Φορείς Κοινωνικής Ασφάλισης (Φ.Κ.Α.), που υπήρχαν κατά την ανάληψη των καθηκόντων τους, καθώς και αυτές που δημιουργήθηκαν κατά τη διάρκεια της θητείας τους, ανεξαρτήτως του χρόνου βεβαίωσής τους. Στην περίπτωση αυτή αναστέλλεται η λήψη ή η εκτέλεση κάθε αναγκαστικού μέτρου σε βάρος τους και χορηγείται σε αυτούς αποδεικτικό ασφαλιστικής ενημερότητας για κάθε χρήση.

4.Πρόσωπα ευθυνόμενα για την καταβολή ασφαλιστικών οφειλών εκ μέρους του νομικού προσώπου ή της νομικής οντότητας, σύμφωνα με το παρόν άρθρο, δύνανται να ασκήσουν έναντι των Φορέων Κοινωνικής Ασφάλισης, παράλληλα με το νομικό πρόσωπο ή τη νομική οντότητα, οποιοδήποτε δικαίωμα θα είχε στη διάθεσή του το νομικό πρόσωπο ή η νομική οντότητα.

5.Το άρθρο αυτό ισχύει από την ημερομηνία κατάργησης του άρθρου 115 του ν. 2238/1994 για τα πρόσωπα που ήταν υπεύθυνα με βάση τις διατάξεις της παρ. 4 του άρθρου 4 του ν. 2556/1997 (Α'270), όπως αντικαταστάθηκε με την παρ. 2 του άρθρου 69 του ν. 2676/1999 (Α' 1). Για τα υπόλοιπα πρόσωπα ισχύει από την ψήφιση του παρόντος.

το άρθρο 115 του Ν. 2238/1994 (Α'151)

Ευθύνη διοικούντων νομικά πρόσωπα

1 Τα πρόσωπα που είναι διευθυντές, διαχειριστές ή διευθύνοντες σύμβουλοι και εκκαθαριστές των ημεδαπών ανώνυμων εταιριών ή συνεταιρισμών κατά το χρόνο της διάλυσης ή συγχώνευσης τους ευθύνονται προσωπικώς και αλληλεγγύως για την πληρωμή του φόρου που οφείλεται από αυτά τα νομικά πρόσωπα σύμφωνα με τον παρόντα, καθώς και του φόρου που παρακρατείται ανεξάρτητα από το χρόνο βεβαίωσης τους …..  Τα πρόσωπα που αναφέρονται πιο πάνω έχουν δικαίωμα αναγωγής κατά των προσώπων που διατέλεσαν σύμβουλοι. καθώς και μέλη ή μέτοχοι του νομικού Προσώπου κατά το χρόνο της διάλυσης του ως προς τους φόρους που αφορούν σε χρήσεις προγενέστερες από την έναρξη της εκκαθάρισης ανεξάρτητα από το χρόνο βεβαίωσής τους.

2 Τα πρόσωπα που είναι διευθυντές, διαχειριστές και γενικά εντεταλμένοι στη διοίκηση του νομικού προσώπου. κατά το χρόνο της διάλυσης των λοιπών νομικών προσώπων του άρθρου 101. ευθύνονται προσωπικώς και αλληλεγγύως για την πληρωμή του φόρου που οφείλεται από αυτά το νομικά πρόσωπα σύμφωνα με τον παρόντα, καθώς και των φορών που παρακρατούνται, ανεξάρτητα από το χρόνο βεβαίωσης τους

άρθρο 4 του Ν. 2556/1997 (Α' 270)

Έσοδα Ι.Κ.Α.

4.Οι διατάξεις του άρθρου 115 του ν. 2238/1994 (ΦΕΚ 151 Α ) 'Περί κύρωσης του Κώδικα φορολογίας εισοδήματος', που αναφέρονται στην ευθύνη διοικούντων νομικά πρόσωπα, για την καταβολή των φόρων που οφείλουν στο Δημόσιό τα πρόσωπα αυτά, κατά το χρόνο διάλυσης ή συγχώνευσης τους. εφαρμόζονται κατ αναλογία και για την καταβολή των οφειλόμενων στο Ι.Κ.Α. ασφαλιστικών εισφορών.

Το DOCK αποτελείται από  ενεργά μέλη του χώρου της Κοινωνικής Αλληλέγγυας Οικονομίας με συμμετοχή σε συνεταιριστικά εγχειρήματα, κινηματικές δράσεις και δικτυώσεις για την προώθηση της Κ.ΑΛ.Ο.

Στοιχεία για τη δεκαετία του ’80 (αναδημοσίευση)

από Δύτης των νιπτήρων

Ή αλλιώς «η μανία με τα έιτιζ», για να παραφράσω ένα παλιό (εκείνης της εποχής δηλαδή πάνω-κάτω) αστυνομικό που έχει κάποια σχέση με αυτό που θέλω να γράψω: cui bono, ποιον ωφελεί ή τέλος πάντων τι έχουν πάθει όλοι και ασχολούνται με αυτή τη δεκαετία. Υπάρχουν λοιπόν αυτοί που νοσταλγούν την παιδική τους ηλικία, από τη μια, η οποία (όπως συνέβη και στην περίπτωσή μου) συνέπεσε με το ’80: αν το σκεφτεί κανείς και μόνο με όρους σινεμά, η δεκαετία του ’80 νοσταλγούσε εκείνη του ’50 (βλ. π.χ. το Νικολαΐδη), εκείνη του ’90 το ’60 (Τέλος εποχής, Πέπερμιντ και άλλα πολλά που δεν θυμάμαι), του 2000 το ’70 (οι αποχρωματισμένες σκηνές στη Χώρα προέλευσης), ε, τώρα ήρθε η σειρά του ’80. Κολακεύομαι να σκέφτομαι ότι το συμπέρασμα είναι πως οι σαραντάρηδες ή σαρανταφεύγα είμαστε η πιο δημιουργική ηλικία, αλλά στο θέμα μας η ουσία είναι ότι υπάρχει αυτή η νοσταλγική αναδρομή σε μια ηλικία της αθωότητας και μας αρέσει να κοιτάμε τις παλιές φωτογραφίες με τις αλάνες, τα κοντά παντελονάκια και τα ποδήλατα, τις ασπρόμαυρες τηλεοράσεις και τις τώρα γερασμένες θείες και θείους εν πλήρη ακμή. Να θυμόμαστε τη ντίσκο και τις βιντεοταινίες (αλλά όχι την Πλάτωνος, ούτε καν τους Κατσιμιχαίους), λες και η αθωότητα κάθε παιδικής ηλικίας έχει δεκαετία (είναι τυχαία η μανία με τα ρετρό κινούμενα σχέδια ή τις διαφημίσεις του ’80, ενώ κανείς δεν θυμάται πόσες ωραίες ταινίες προλόγιζε ο Μπακογιαννόπουλος τα Σάββατα;). Να ξεχνάμε αντίστοιχα διάφορα μη-αθώα πράγματα που ίσως θυμούνται οι μεγαλύτεροι: τι μπορεί να σήμαινε η Αθήνα του ’80, πόσο μπορεί να ήταν (έγραφα παλιά) μια εχθρική Αθήνα, γεμάτη ψυχιατρεία φυλακές και ζόμπι, γουρούνια του σαμπουάν και το τραίνο, το λένε χάπιεντ εξπρές για καμουφλάζ… Όσο για την επαρχία της ίδιας εποχής, από παρόμοιες απόψεις άσε καλύτερα. (Και κανέναν (σχεδόν) δεν είδα να νοσταλγεί την μαθητική πολιτικοποίηση που εγώ θυμάμαι τόσο ευχάριστα).

Εδώ λοιπόν παρεμβαίνουν οι φωτογραφίες με τις τρυφερές πόζες σε μπαλκόνια με σημαίες του ΠΑΣΟΚ, και εδώ πάμε στη δεύτερη ομάδα που μας ζαλίζει με τη δεκαετία του ’80. Υποτίθεται λοιπόν ότι είναι η δεκαετία όπου ξεκίνησε η κατρακύλα: οι σχολιαστές αυτοί φρίττουν με τα δασύτριχα ανοιχτά πουκάμισα, τους μουστακαλήδες τσιφτετέλληνες, τα σκυλάδικα και όλα όσα σηματοδοτούν μια εποχή που αρχίσαμε να καταναλώνουμε περισσότερα απ’ όσα παράγουμε. Γνωστά πράγματα, δηλαδή, που έχουμε φάει με το κουτάλι τα τελευταία χρόνια. Αυτό που ξεχνάνε τέτοιοι κατήγοροι μέσα σε κάτι σαν σουσουδισμό χωρίς καμία αθωότητα είναι δύο πράγματα: το πρώτο, ότι σε οποιοδήποτε τομέα της πολιτικής, κοινωνικής και πολιτιστικής ζωής η δεκαετία του ’80 ήταν δραματικά καλύτερη από εκείνη που προηγήθηκε (προκαλώ οποιονδήποτε να αποδείξει ή έστω να υποδείξει το αντίθετο): ο Καραμανλής τους μπορεί να έπινε καφέ με τον Χατζιδάκι, μετρά όμως και δυο νεκρούς σε διαδήλωση. Και το δεύτερο, ότι οι εικόνες συλλογικού πλούτου και ανέμελης ευμάρειας που τα κακομαθημένα αυτά παιδιά ταυτίζουν με τη δεκαετία του ’80 ανήκουν, στην πραγματικότητα, στην επόμενη και μεθεπόμενη δεκαετία, στον διαβόητο εκσυγχρονισμό που μας τα έπρηξε με τους (και καλά όχι νεόπλουτους αλλά) νεοαστούς, δυναμικούς και μορφωμένους αλλά και ακομπλεξάριστους (μια και τα σπάγανε στη Βίσση και όχι στη Σακελλαρίου), και με το ευρωπαϊκό όραμα που ταυτίστηκε (για να χρησιμοποιήσω την αφελέστατη διατύπωση ενός γνωστού, ας πούμε, διανοητή) με το Σαββατοκύριακο στη Νέα Υόρκη για ψώνια — άσχετα αν κανείς μας δεν γνώρισε αυτούς τους μυθικούς τύπους.

Συμφέρει όμως να αποδίδεις την ανέμελη ευμάρεια όχι στην εποχή της επιχειρηματικότητας, του εκσυγχρονισμού και του ευρωπαϊσμού αλλά σε εκείνη που έκανε την πλέμπα να πιστέψει ότι έχει δικαίωμα στην καλοπέραση (και λόγο στις αποφάσεις). Αν η νοσταλγική εξιδανίκευση της παιδικής ηλικίας από τους σημερινούς σαραντάρηδες έχει κάποιο άλλοθι, το κατηγορώ των πολιτισμένων μη-μου-άπτου δεν έχει κανένα. Απ’ την άλλη, τα δυο άκρα κάπως συναντιώνται, μια και το ηθικό δίδαγμα από την πτωχή πλην τιμία δεκαετία είναι τελικά ότι η Ελλάς πρέπει να παραμείνει πτωχή για να είναι τιμία. (Κάτι που ενδεχομένως ισχύει, αλλά τότε ισχύει για όλους: η πλουσία Ευρώπη έχει τόσο λερωμένη τη φωλιά της που μόνο τίμια δεν θα την πεις).

πιστεύω...(αναδημοσίευση)

για μιαν ανάσα....

ευγενική χορηγία από
Χρώσεις-Αποχρώσεις και Στιγμές

ΠΙΣΤΕΥΩ εις έναν Άγιο Ελεύθερο Άνθρωπο, αποφυλακισμένο από τα δεσμά του φόβου

και στον άγνωστο παράγοντα που γεννάει την Φαντασία του ΠΙΣΤΕΥΩ

ΠΙΣΤΕΥΩ σε μια γυναίκα που μπορεί δαγκώνοντας το μήλο, στην κόλαση να δει έναν παράδεισο

και στο κάθετι που βλέπω που ακούω που μαντεύω που αγαπώ ΠΙΣΤΕΥΩ

και με χρώματα που κάνουν αντίθεση στο σκούρο φόντο του ρεαλισμού, τι σημαίνει Κυριακή ΠΙΣΤΕΥΩ

και σε μια φωτιά που σιγοκαίει στην καρδιά στον αιώνα τον άπαντα ΠΙΣΤΕΥΩ

Οι Τροφοσυλλέκτες ευχαριστούν (Die Nahrungssammler danken...)

 

Οι Τροφοσυλλέκτες ευχαριστούν την Judith E. από την Ελβετία για την αλληλέγγυα προσφορά 150 ευρώ στην συλλογικότητά μας. Αυτή η οικονομική βοήθεια είναι για μας πολύτιμη.

Die Nahrungssammler danken Judith E. aus der Schweiz herzlichst für die solidarische Unterstützung unserer Gruppe mit 150 Euro. Diese finanzielle Unterstützung ist für uns wertvoll.