Τρίτη 4 Οκτωβρίου 2022

Ιδού η Ρόδος, Ιδού και το Άλμα (πήδημα).

της Αναστασίας Τσουκαλά 
Από την Bibliotheque

[όλη η εισήγηση της Αναστασίας Tσουκαλά στην παρουσίαση – συζήτηση για τα Εξάρχεια στην Bibliotheque στις 2 Οκτωβρίου του 2022]

Τα Εξάρχεια είναι στον πληθυντικό. Πολύ σωστά. Υπάρχουν πολλά Εξάρχεια στα Εξάρχεια. Και υπάρχουν πολλές οπτικές γωνίες για να περιγράψω την πολυπλοκότητα των Εξαρχείων. Αρκούμαι να πω ότι τα Εξάρχεια είναι χώρος ζωής, εργασίας, ψυχαγωγίας, διανόησης, πολιτικής δράσης, και καταστολής. Αυτά τα πολυμορφικά, ενίοτε αντιθετικά, τα Εξάρχεια κινδυνεύουν να αλλοιωθούν ουσιαστικά, κι εμείς αντιδρούμε. Παρόλο που είναι το γνωστικό μου αντικείμενο, δεν θα μιλήσω ούτε για την πολιτική διαμαρτυρία ούτε για την καταστολή. Θα μιλήσω για κάτι που αφορά τους πάντες, και όχι μόνο στα Εξάρχεια. Θα μιλήσω για τη σχέση μας με τον δημόσιο χώρο.

Στο φαινομενικά απλό ερώτημα, Σε ποιον ανήκει ο δημόσιος χώρος; η απάντηση δεν είναι απλή. Η ερώτηση θα μπορούσε να ήταν, Σε ποιον ανήκει το Δημόσιο; Ή αλλιώς, Ποιος είναι το Δημόσιο; Κατά βάθος, ξέρουμε ότι το Δημόσιο είμαστε εμείς. Ο διαχωρισμός ιδιώτη-Δημόσιου είναι τεχνητός – μια νομική κατασκευή για προφανείς λόγους διαχείρισης των δημόσιων υποθέσεων. Ξέρουμε π.χ. ότι εμείς είμαστε οι εργοδότες της ΕΛ.ΑΣ, οι εργοδότες του Μαξίμου, οι εργοδότες του Δήμου Αθηναίων. Σε εμάς λογοδοτούν, εμείς ελέγχουμε. Το ότι στην ελληνική αστική δημοκρατία έχει καθιερωθεί να γίνεται ο έλεγχος μέσω ανεξάρτητων
Αρχών ή μέσω αντιπροσώπων στη Βουλή ή στα Δημοτικά συμβούλια δεν αποκλείει επ’ ουδενί πιο άμεσες μορφές ελέγχου, οι οποίες έχουν αναπτυχθεί σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, όχι όμως εδώ.

Η απουσία άμεσων μορφών ελέγχου του Δημοσίου εκ μέρους των πολιτών σε συνδυασμό με την ενίοτε “χαλαρή” ή και αντικειμενικά αδύναμη άσκηση ελέγχου από τους αιρετούς, όταν αυτοί μειοψηφούν στη Βουλή ή στα Δημοτικά συμβούλια, έχει οδηγήσει σε μια ουσιαστική μετάλλαξη του δημόσιου χώρου σε χώρο περιορισμένης δημόσιας χρήσης ή σε τυπικά μόνο δημόσιο χώρο. 

Θα μιλήσω με παραδείγματα. Βάσει του νόμου, οι μόνιμες καλλιτεχνικές παρεμβάσεις στον δημόσιο χώρο γίνονται ύστερα από προκήρυξη διαγωνισμού αν η αξία του έργου υπερβαίνει ένα συγκεκριμένο ποσό. Εάν είναι προσωρινές, γίνονται κατόπιν συνεννόησης με τις δημοτικές αρχές. Επομένως, τα αυθαίρετα γκράφιτι σε εγκαταλελειμμένα δημόσια κτήρια είναι παράνομα. Το αν είναι ή όχι παράνομα, θα το σχολιάσω σε λίγο. Προς το παρόν λέω ότι, εάν ισχύει αυτό, ισχύει και το ότι ο Δήμος Αθηναίων παρανόμησε επιβάλλοντας στο δημόσιο χώρο το γνωστό άγαλμα του Βαρώτσου, τον Δρομέα. Το έργο τοποθετήθηκε προσωρινά (για ένα μήνα) στην Ομόνοια το 1988, επί Έβερτ, στα πλαίσια της έκθεσης “Δρώμενα”. Παρέμεινε εκεί, εκτός νόμου, μέχρι το 1993 και, τελικά, μέσα από μια σειρά αφανών διαδικασιών, σίγουρα όμως όχι μέσω προκήρυξης διαγωνισμού, το 1994 τοποθετήθηκε μόνιμα απέναντι από το Χίλτον.

Τον Απρίλιο του 2022, ο τωρινός Δήμαρχος αποκάλεσε το γλυπτό “τοπόσημο”. Η απάλειψη της παρανομίας από τη συλλογική μνήμη επιτρέπει την περαιτέρω μετουσίωση της σε εμβληματικό στοιχείο της ταυτότητας της πόλης. Ενδιαφέρον. Παρεμφερούς φύσης είναι το ζήτημα των καταλήψεων σε εγκαταλελειμμένα δημόσια κτίρια. Διευκρινίζω ότι αναφέρομαι μόνο σε καταλήψεις με δημόσια κοινωνική/πολιτική δράση. Υπενθυμίζω ότι το δίκαιο μας αναγνωρίζει την αρχή της χρησικτησίας θεωρώντας ότι η ιδιωτική ακίνητη περιουσία δεν πρέπει να μένει αναξιοποίητη. 

Η έννοια της αξιοποίησης στην καπιταλιστική οικονομία είναι τόσο σημαντική που υπερισχύει ακόμα και της αρχής της ιδιοκτησίας, η οποία παραχωρείται τελικά στον μακροχρόνιο χρήστη. Υπενθυμίζω ότι η δημόσια ακίνητη περιουσία χτίζεται και συντηρείται με δικά μας χρήματα προκειμένου να εξυπηρετεί τις δικές μας ανάγκες. Όταν όμως αυτό παύει να ισχύει και δεν προβλέπεται μελλοντική αξιοποίηση της, πού βασίζεται η απαγόρευση προσωρινής αξιοποίησης της από τους πολίτες; Πουθενά. Η κατάληψη θα έπρεπε να απαγορεύεται μόνο αν τίθεται θέμα στατικής επάρκειας του κτιρίου ή αν οι καταληψίες δεν λαμβάνουν τα απαιτούμενα μέτρα πυρασφάλειας. Ουσιαστικά, η απαγόρευση βασίζεται σε μια αυθαίρετη αντίληψη ιδιοκτησίας της δημόσιας ακίνητης περιουσίας, που απαγορεύει στους πολίτες να αξιοποιήσουν προς όφελος της κοινωνίας την εγκαταλελειμμένη περιουσία που δημιουργήθηκε με δικά τους χρήματα για να τους εξυπηρετεί. Η ίδια αυθαίρετη αντίληψη ιδιοκτησίας της δημόσιας ακίνητης περιουσίας απαγορεύει στους πολίτες να αξιοποιήσουν καλλιτεχνικά τα εγκαταλελειμμένα δημόσια κτίρια.

Πάμε στο επόμενο ερώτημα, 
Σε ποιον ανήκει η δημόσια γη; η απάντηση είναι ακόμα πιο σύνθετη. Παρακάμπτοντας το προφανές, ότι η γη ως πλανήτης δεν ανήκει σε κανέναν και ότι η ιδιοκτησία είναι νομική κατασκευή, θα πω πιο συμβατικά ότι η δημόσια γη ανήκει σε όλους μας. Για τους κυβερνώντες, είναι προφανές ότι η δημόσια γη ταυτίζεται με την πατρίδα, στην οποίαν ανήκουμε μέχρι θανάτου εν καιρώ πολέμου. Ανήκουμε μεν στην πατρίδα, αλλά η πατρίδα δεν μας ανήκει. Για την ακρίβεια, ανήκουμε στη φαντασιακή εικόνα της πατρίδας, αλλά η υπαρκτή έκφανση αυτής της εικόνας – δημόσια γη, δημόσια περιουσία, πολιτιστική κληρονομιά, κοκ – δεν μας ανήκει. Ανήκει στο Δημόσιο, το οποίο είμαστε εμείς, εμείς όμως ως φαντασιακή εικόνα, χωρίς υπαρκτή υπόσταση. 

Σε αυτό το πολυεδρικό παιγνίδι μεταξύ φαντασιακού και πραγματικού, όπου η έννοια του ανήκειν δεν είναι αμφίδρομη, η συμμετοχή μας στη διαδικασία λήψης αποφάσεων για τη χρήση του δημόσιου χώρου εξαρτάται τελικά από τη δημοκρατική ευαισθησία, το ήθος και την εντιμότητα του εκάστοτε φορέα εξουσίας. Το αποτέλεσμα είναι ότι βλέπουμε όλο και βιαιότερα να σχεδιάζεται η χρήση του δημόσιου χώρου ερήμην των πολιτών, ή και ενάντια στη βούληση τους, ως οι πολίτες να είναι παρείσακτοι, αν όχι παράσιτα, στον δημόσιο χώρο. Ακόμα κι αν ο άνωθεν σχεδιασμός ήταν εξαιρετικός, ο υποβιβασμός των πολιτών στο επίπεδο του ανώριμου ανήλικου, η απόρριψη της πολιτειακής τους θέσης και η περιφρόνηση της ανθρώπινης υπόστασης τους θα αρκούσαν για να προκαλέσουν αντιδράσεις. Είτε πρόκειται για την εκχώρηση παράκτιων περιοχών ή κορυφογραμμών σε επενδυτές, είτε πρόκειται για την αντισυνταγματική απαγόρευση της ελεύθερης κατασκήνωσης, είτε πρόκειται για την αναδιαμόρφωση του κέντρου της Αθήνας, το πολιτικό μήνυμα προς τους πολίτες είναι το ίδιο.

Εν προκειμένω, άσχετα από τα όποια οικονομικά, πολιτικά και ιδεολογικά κίνητρα των κυβερνώντων, στον πυρήνα των σχεδιασμένων αλλαγών χρήσης του λόφου του Στρέφη και της πλατείας βρίσκεται η απόπειρα επιβολής και κανονικοποίησης της ρήξης της σχέσης Πολιτείας-πολίτη, η οποία ιδεατά βασίζεται στην έννοια του κυρίαρχου λαού. Η ρήξη αυτή είναι αλληλένδετη με μια σειρά παρεμφερών ρήξεων σε άλλα πεδία – από τις διαδηλώσεις μέχρι τα εργασιακά δικαιώματα – που, συνολικά, συμβάλλουν στη ραγδαία μετάλλαξη του πολιτεύματος της χώρας. Η επίκληση των θεμελιωδών αρχών λειτουργίας της αστικής δημοκρατίας προκαλεί όμως τη βίαιη καταστολή όσων διαμαρτύρονται. Οι κάτοικοι των Εξαρχείων, που διαμαρτύρονται επειδή διαγράφηκαν ως πολίτες, καταστέλλονται βίαια. Οι ένστολοι, που πληρώνονται από τους πολίτες, χτυπάνε τους πολίτες επειδή αυτοί διεκδικούν το δικαίωμα τού να είναι πολίτες. Ενδιαφέρον.

Είναι γεγονός ότι στις αντιδράσεις αυτές δεν συμμετέχουν όλοι οι κάτοικοι – όχι απαραίτητα λόγω αδιαφορίας, ούτε λόγω συμφωνίας με τις επικείμενες αλλαγές, αλλά λόγω απογοήτευσης από τη μακροχρόνια υποβάθμιση του λόφου του Στρέφη και της πλατείας. Σε όσους/ες προτάσσουν το επιχείρημα, Ο λόφος και η πλατεία είχαν γίνει χώροι ορατής παρανομίας, θα αντιτάξω το ερώτημα, Εάν ζητούσαμε από τη Δίωξη Ναρκωτικών μια εξήγηση για τη διαχρονική αδράνεια της, ποια θα ήταν άραγε η απάντηση; Ρητορική η ερώτηση, γνωρίζουμε την απάντηση. Σε κάθε περίπτωση, η πλατεία Ομονοίας αποδεικνύει σαφώς ότι ένας σταθμός μετρό μπορεί κάλλιστα να συνυπάρξει με πολλές μορφές ορατής παρανομίας.

Εδώ, υπεισέρχεται ένα άλλο ερώτημα: ποιοι είναι οι κάτοικοι; Ή μάλλον, κατά πόσο οι ψηφοφόροι του Δήμου Αθηναίων είναι όντως δημότες; Οι εκλογικοί κατάλογοι δεν έχουν εκκαθαριστεί, παρά τις εκάστοτε εξαγγελίες. Ποιος εκλέγει τον Δήμαρχο Αθηναίων; Ποιος αποφασίζει για τις δικές μας ζωές; Άγνωστο. Σίγουρα όχι μόνο εμείς, σίγουρα συμμετέχουν στην απόφαση άτομα που δεν έχουν δικαίωμα συμμετοχής, με την ανοχή, αν όχι άδηλη συναίνεση των πολιτικών ελίτ. Το δομικά νοθευμένο εκλογικό αποτέλεσμα αλληλεπιδρά με το δομικά στρεβλό νομικό πλαίσιο ορισμού της δημόσιας ιδιοκτησίας εις βάρος των πολιτών.

Δεδομένων όλων αυτών, στην πραγματικότητα οι σχεδιαζόμενες αλλαγές στο λόφο και την πλατεία κλιμακώνουν περαιτέρω την προϋπάρχουσα αποκοπή των πολιτών από τον δημόσιο χώρο, όχι πλέον στο όνομα μιας ιδιάζουσας νομικής αντίληψης της δημόσιας περιουσίας και δημόσιας γης, αλλά στο όνομα των συμφερόντων του ιδιωτικού τομέα και των εκάστοτε δημοτικών ή κυβερνητικών φορέων εξουσίας. Οι σχεδιαζόμενες αλλαγές όμως δεν είναι παρά η νιοστή κλιμάκωση μιας διεργασίας εν εξελίξει. Ο εξευγενισμός των Εξαρχείων είναι ορατός
εδώ και χρόνια και, λογικά, θα συνεχιστεί – με ή χωρίς μετρό. Το πρόβλημα ταλανίζει πολλές γειτονιές της Αθήνας και πολλές άλλες πόλεις. Μπορούμε να συσπειρωθούμε και να κινηθούμε συλλογικά ώστε να θέσουμε όρους στη λειτουργία της αγοράς; Αυτό θα απαιτούσε πολυεπίπεδες δράσεις χωρίς άμεσο αποτέλεσμα και, σε κάθε περίπτωση, με αβέβαιη έκβαση. Μπορούμε να τις αναλάβουμε;

Στο κινηματικό επίπεδο, θεωρώ ότι η διαγραφή του συμβολικά φορτισμένου χώρου της πλατείας, με αφορμή το μετρό, θα ικανοποιήσει ίσως κάποιους ιδεοληπτικούς κυβερνώντες, αλλά δεν θα έχει επίπτωση στην όποια πολιτική δράση.
Προσωπικά, δεν εξαρτώμαι από κανένα φαντασιακό, δεν έχω ανάγκη από σύμβολα για να δράσω – νομίζω ότι αυτό ισχύει για την πλειοψηφία μας. Ταυτόχρονα όμως, η διαγραφή της πλατείας ως χώρου πρασίνου, με τη συνεπαγόμενη υποβάθμιση της ποιότητας ζωής μας, δεν είναι τοπικό πρόβλημα. Αναφέρω ενδεικτικά το πάρκο Κύπρου και Πατησίων σε αντιδιαστολή με το πάρκο Ριζάρη. Και εδώ απαιτούνται πολυεπίπεδες δράσεις. Μπορούμε να τις αναλάβουμε;

Μπορούμε να αντιστρέψουμε τις λαμαρίνες και από εμπόδιο να τις κάνουμε εφαλτήριο; Μπορούμε να αντιστρέψουμε το οπτικό μήνυμα των σχεδίων στις λαμαρίνες, δείχνοντας ότι η ισχύς δεν είναι στον καλοσχεδιασμένο δυναμικό αρουραίο του εργοταξίου, αλλά στην πρόχειρα σχεδιασμένη μπλε πολυκατοικία- σύμβολο της τοπικής διανόησης και στο αιωρούμενο προς αφαίρεση κοντέινερ- σύμβολο της τοπικής πολιτικής δράσης; Εάν ναι, τότε οι λαμαρίνες θα μας έχουν ωθήσει σε νέα αντίληψη της συλλογικής δράσης, εγγράφοντας μας πληρέστερα στο κοινωνικό και πολιτικό γίγνεσθαι. Ιδού η Ρόδος, ιδού και το άλμα.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ διαχειριστή του blog
Τονίσαμε τα πιο ουσιαστικά και βαθύτερα μηνύματα της εισήγησης που απογυμνώνουν τον λόγο και τα επιχειρήματα μερικών εγκάθετων των μικροκομματιδίων.


Παρασκευή 16 Σεπτεμβρίου 2022

Αναστολή πλειστηριασμών για ευάλωτους δανειολήπτες

 

Αναστολή πλειστηριασμών για ευάλωτους δανειολήπτες



Τι προβλέπει το ενδιάμεσο πρόγραμμα που ενεργοποιήθηκε ● Ποια κριτήρια πρέπει να πληρούν οι υποψήφιοι προς ένταξη ● Πώς υπολογίζονται οι δόσεις και η επιδότηση του Δημοσίου.

Ενεργοποιήθηκε το ενδιάμεσο πρόγραμμα προστασίας των ευάλωτων δανειοληπτών η πρώτη κατοικία των οποίων οδεύει προς πλειστηριασμό, μέχρι να ιδρυθεί και να λειτουργήσει ο Φορέας Απόκτησης και Επαναμίσθωσης Ακινήτων, που αποτελεί το τελευταίο και σημαντικότερο προς υλοποίηση κεφάλαιο του Πτωχευτικού Κώδικα.

Το ενδιάμεσο πρόγραμμα, που αφορά ευάλωτους δανειολήπτες οι οποίοι έχουν λάβει τη σχετική βεβαίωση/πιστοποίηση «ευαλωτότητας» από τη σχετική ηλεκτρονική πλατφόρμα κατόπιν αίτησής τους και εφόσον πληρούν τα κριτήρια του νόμου (βλ. άρθρα 13 επ. Ν. 4916/2022), συνοπτικά προβλέπει:

● Παροχή κρατικής επιδότησης για την πληρωμή της δόσης του στεγαστικού δανείου των ευάλωτων οφειλετών από 70 έως 210 ευρώ μηνιαίως για 15 μήνες.

● Αναστολή όλων των διαδικασιών αναγκαστικού πλειστηριασμού επί της πρώτης κατοικίας του ευάλωτου οφειλέτη, για όσο χρόνο ο οφειλέτης έχει υπαχθεί στο πρόγραμμα και επωφελείται της επιδότησης.

Το ενδιάμεσο πρόγραμμα θα υλοποιηθεί μέσω ειδικής ηλεκτρονικής πλατφόρμας που έχει αναπτυχθεί από την Ειδική Γραμματεία Διαχείρισης Ιδιωτικού Χρέους (ΕΓΔΙΧ). Η πλατφόρμα έχει εκκινήσει τη λειτουργία της ήδη από τις 13/9/2022.

Ειδικότερα, οι ευάλωτοι οφειλέτες που πληρούν σωρευτικά τα κριτήρια δικαιούνται να υποβάλουν αίτηση για τη συνεισφορά του Δημοσίου. Καθ’ όλη τη διάρκεια του προγράμματος θα πρέπει καταβάλλεται από τον οφειλέτη δόση προς τον πιστωτή (τράπεζα, servicer, σύνδικο) που καθορίζεται στο 3,5% της αξίας του ακινήτου διαιρούμενη διά δώδεκα.

Στη δόση αυτή περιλαμβάνεται και η συνεισφορά του Δημοσίου, η οποία διαμορφώνεται από 70 έως 210 ευρώ τον μήνα, ανάλογα τη σύνθεση. Η επιδότηση της δόσης δεν μπορεί να υπερβαίνει το 80% της μηνιαίας δόσης.

Ρυθμίσεις

Οπως εξηγεί η Ενωση Διαχείρισης Απαιτήσεων (servicers), τα μέλη της οποίας το τελευταίο 7μηνο προχώρησαν σε περισσότερες από 64.000 ρυθμίσεις δανείων, ύψους πάνω από €2,6 δισ. ευρώ, μετά τη λήξη της διάρκειας του ενδιάμεσου προγράμματος, οι ευάλωτοι οφειλέτες οι οποίοι θα αδυνατούν να εξυπηρετήσουν μια μακροχρόνια και βιώσιμη ρύθμιση θα πρέπει να απευθυνθούν στον ειδικό Φορέα Απόκτησης και Επαναμίσθωσης του νέου Πτωχευτικού Κώδικα του Νόμου 4738/2020 (άρθρα 217 επ.) για τη ρύθμιση οφειλών και την παροχή δεύτερης ευκαιρίας.

Η προσφυγή στον Φορέα Απόκτησης και Επαναμίσθωσης παρέχει στον οφειλέτη τη δυνατότητα να διατηρήσει την κατοχή και χρήση της 1ης κατοικίας του για 12 έτη μέσω σύμβασης μακροχρόνιας μίσθωσης που θα συνάψει με τον φορέα, καθώς και να επαναγοράσει την 1η κατοικία από τον φορέα μετά την παρέλευση της 12ετίας. Περαιτέρω, μέσω της υπαγωγής στο προστατευτικό καθεστώς του φορέα, ο ευάλωτος οφειλέτης δικαιούται επιπλέον να λάβει οικονομική ενίσχυση στεγαστικού επιδόματος με στόχο τη διευκόλυνση πληρωμής του μισθώματος στον φορέα (άρθρο 223 Ν. 4738/2020).

Στην παρούσα φάση έτοιμοι για υπαγωγή στο πρόγραμμα, που θα παραμείνει ανοιχτό για δύο μήνες, είναι οι 300 οφειλέτες που έχουν λάβει τη βεβαίωση ευαλωτότητας -που αποτελεί προϋπόθεση- βάσει των κριτηρίων που θέτει ο νόμος (άρθρο 3 του Ν. 4472/2017 Α’ 74), ενώ άλλοι 400 βρίσκονται στον «προθάλαμο» ώστε από τον Οκτώβριο να αρχίσουν να λαμβάνουν την κρατική επιδότηση/συνεισφορά επί της δόσης που θα πρέπει να καταβάλλουν ώστε να αποφύγουν τον πλειστηριασμό.

Με το άνοιγμα της πλατφόρμας για την ένταξη στο ενδιάμεσο πρόγραμμα εκτιμάται ότι θα αυξηθούν και τα αιτήματα για έκδοση βεβαίωσης ευαλωτότητας -διαδικασία που είναι γρήγορη και αυτοματοποιημένη- ώστε οι ενδιαφερόμενοι να περάσουν στην επόμενη φάση και να αρχίσουν να λαμβάνουν συνεισφορά του Δημοσίου.

Υπενθυμίζεται ότι για να χαρακτηριστεί κάποιος ευάλωτος, το συνολικό εισόδημά του δεν πρέπει να ξεπερνά τις 7.000 ευρώ για μονοπρόσωπο νοικοκυριό. Το ποσό αυτό προσαυξάνεται κατά 3.500 ευρώ για κάθε επιπλέον μέλος, ενώ για μονογονεϊκή οικογένεια, για το πρώτο ανήλικο μέλος η προσαύξηση είναι 7.000 (συνολικά μέχρι 14.000 ευρώ). Στα νοικοκυριά με απροστάτευτα τέκνα, ορίζεται προσαύξηση 3.500 ευρώ για κάθε απροστάτευτο τέκνο. Το συνολικό εισόδημα δεν μπορεί να υπερβαίνει τα 21.000 ευρώ ετησίως, ανεξαρτήτως της σύνθεσης του νοικοκυριού. Επίσης, η συνολική φορολογητέα αξία της ακίνητης περιουσίας δεν πρέπει να υπερβαίνει το ποσό των 120.000 για μονοπρόσωπο νοικοκυριό, προσαυξανόμενη κατά 15.000 ευρώ για κάθε πρόσθετο μέλος και έως του ποσού των 180.000 ευρώ.

Παρασκευή 24 Ιουνίου 2022

Πλειστηριασμοί κατοικιών-Πίνακες Ιουνίου 2022 Πίνακας ποσοστών κατακύρωσης/αναστολής πλειστηριασμών

 Πλειστηριασμοί κατοικιών-Πίνακες  Ιουνίου 2022 -Πίνακας ποσοστών κατακύρωσης/αναστολής πλειστηριασμών


Ο πίνακας αυτός καλύπτει την περίοδο από 1.1.2022 έως και 20.6.2022. Η περίοδος αυτή είναι η μοναδική στα τελευταία 3 χρόνια κατά την οποία δεν έγιναν οριζόντιες (μαζικές) αναστολές πλειστηριασμών, δεν υπήρξε προεκλογική περίοδος και δεν έγιναν απεργίες συμβολαιογράφων. Μπορεί να ειπωθεί ότι έχουμε μια κανονικότητα πλειστηριασμών που αν δεν ανακοπεί, θα μας ταλανίζει στο εξής.

Από τον πίνακα αυτόν θα μας απασχολήσουν οι στήλες (2) και (6).

Στήλη (2):
Βλέπουμε πως οι περιφέρειες  Κεντρικής Μακεδονίας (πρωτίστως ο Νομός Θεσσαλονίκης) και η Περιφέρεια Κεντρικής Ελλάδος δίνουν υψηλό ποσοστό μη-ανάσχεσης (αναστολή, ματαίωση) των πλειστηριασμών. σε κάθε περιφέρεια. Εκτός της Αττικής και των λοιπών περιφερειών, όπου το ποσοστό αυτό φτάνει έως το 67% η Κεντρική Μακεδονία χτυπάει κόκκινο, κυμαινόμενο μεταξύ του 80 και του 86%.


Πρόκειται για ένα κρίσιμο μέγεθος που αποτυπώνει έλλειψη κουλτούρας/κινήματος αποτροπής των πλειστηριασμών. 

Ένα παράδειγμα με αριθμούς: Στην Αττική για το εν λόγω διάστημα αναγγέλθηκαν 3.031 πλειστ. κατοικιών εκ των οποίων σε πλειστηριασμό έφθασαν οι 1.986 (ποσοστό 65%). Αντίστοιχα στην Κεντρική Μακεδονία αναγγέλθηκαν 1.658 πλειστηριασμοί. κατοικιών και έφθασαν σε πλειστηριασμό οι 1.314 (ποσοστό 80%).

Στήλη (6):
1. ΟΙ “επενδυτές” κατοικιών παίζουν Κέντρο. Ούτε στα νησιά ούτε σε περιοχές φιλέτο. Άλλωστε σε διαφορετικό πίνακα (Δήμων Αττικής) αυτό φαίνεται πιο καθαρά. Χαρακτηριστικά ενώ συνολικά η Αττική δίνει ένα ποσοστό κατακύρωσης 35% (δηλαδή ένα στα 3 σπίτια που φθάνει σε πλειστηριασμό “χτυπιέται”), ο Δήμος Αθήνας δίνει ένα ποσοστό στο 46% (δηλαδή ένα στα 2 σπίτια που φθάνει σε πλειστηριασμό “χτυπιέται) !!!.

Γενικά πάντως περιφέρειες με μεγάλα αστικά κέντρα (Κεντρική Μακεδονία/Θεσσαλονήκη) και Πελοπόννησος) έχουν ένα ανεβασμένο -σε σχέση με άλλες περιοχές- ποσοστό κατακύρωσης. Λ.χ. Η Κεντρική Μακεδονία δίνει 28% και περίπου το ίδιο και η Πελοπόννησος.

Για το ποσοστό κατακύρωσης στους Δήμους Αττικής (επόμενος πίνακας):
Πρωταθλητής σε ποσοστό κατακύρωσης ο Δήμος Ζωγράφου με 60% (δηλαδή υπάρχει υψηλή ζήτηση), Γλυφάδα 58%, Ελληνικό με 53 %, Αθήνα με 46% και ακολουθούν: Βούλα-Βάρη-Βουλιαγμένη, Πέραμα, Ν.Ιωνία, Νέα Σμύρνη, Καισαριανή, Καλλιθέα, με 42-45%. Να σημειώσω ότι τόσο η Γλυφάδα όσο και το Ελληνικό παρουσιάζουν μεγάλα ποσοστά γιατί στους 2 αυτούς Δήμους “χτυπήθηκαν” μαζικά κατοικίες χρεωκοπημένων τεχνικών εταιρειών.


Για να υπάρχει μια συνολική εικόνα για την Αττική να σημειώσουμε:
Σαν περιφέρεια δίνει ένα ποσοστό 35%. Ο Δήμος Αθήνας 46%. Η Αττική συνολικά χωρίς την Αθήνα δίνει ένα 32%.

Κέντρο λοιπόν παίζουν οι "επενδυτές" ή οι φτωχοδιάβολοι που ονειρεύονται μια κεραμίδα στο κεφάλι τους ;

Πέμπτη 5 Μαΐου 2022

ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΉ ΦΤΏΧΕΙΑ

   ΟΧΙ  ΣΤΗΝ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΉ ΦΤΏΧΕΙΑ


Τα ελληνικά νοικοκυριά βιώνουν πάνω από δέκα χρόνια  μια παρατεταμένη οικονομική κρίση μέσα από τις πολιτικές λιτότητας, την ανεργία τις μειώσεις μισθών και συντάξεων. Στο τοπίο αυτό έρχεται να προστεθεί τους τελευταίους μήνες μια εκτίναξη των τιμών στην ενέργεια αλλά και στα αγαθά πρώτης ανάγκης,  καταγράφοντας  ένα πληθωρισμό  8% , τον μεγαλύτερο της τελευταίας 25ετίας . 


Χιλιάδες νοικοκυριά στα μέσα του μήνα βλέπουν ένα άδειο ταμείο. Μας λένε πως πρόκειται για μια μοιραία  συνέπεια του πολέμου στην Ουκρανία αλλά η πραγματικότητα είναι ότι η Ελλάδα είναι εδώ και χρόνια η χώρα με το μεγαλύτερο στεγαστικό κόστος στην Ευρώπη: 46% του μέσου μισθού, πληρώνουν τα νοικοκυριά για ενοίκιο, ρεύμα, νερό και δόσεις στεγαστικών δανείων. 


Ιδιαίτερα οι αυξήσεις στις τιμές του ηλεκτρικού ρεύματος και των καυσίμων που προέκυψαν το τελευταίο διάστημα γονατίζουν νοικοκυριά και επιχειρήσεις, και πλήττουν αντικειμενικά σε εξοντωτικό βαθμό τους πιο αδύναμους, τους χαμηλόμισθους και τους συνταξιούχους κάνοντας για πρώτη φορά την έννοια της ενεργειακής φτώχιας κατανοητή στο σύνολο του λαού. Οικογένειες καταχρεώνονται με λογαριασμούς που υπερβαίνουν τους μισθούς, τα αποθεματικά των πολυκατοικιών εξαντλούνται δημιουργώντας νέα συνθήκη εξεύρεσης ατομικών λύσεων, τα σπίτια παγώνουν, δεκάδες συμπολίτες μας χάνουν τη ζωή τους από επικίνδυνους τρόπους θέρμανσης.


Η εξέλιξη αυτή δεν είναι ατύχημα αλλά αποτέλεσμα των στρατηγικών επιλογών των κυβερνήσεων και του κεφαλαίου. Μια σειρά επιλογών δηλαδή, που μετέτρεψαν στην πορεία του χρόνου το αγαθό της ηλεκτρικής ενέργειας από κοινωνικό αγαθό σε εμπόρευμα, και την παραγωγή της από υποχρέωση του κράτους σε πεδίο για άκρατη κερδοσκοπία. Τεμαχισμός και την σταδιακή ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ, άναρχη και με μοναδικό κριτήριο την τέρψη των συμφερόντων των ιδιωτών επενδυτών, ανάπτυξη των ΑΠΕ, απελευθέρωση της παραγωγής και διάθεσης της ηλεκτρικής ενέργειας με ταυτόχρονη δημιουργία της αγοράς ενέργειας (χρηματιστήριο ενέργειας) και του ονομαζόμενου target model για την διαμόρφωση τιμών, στα πρότυπα του διεθνούς φιλελεύθερου μοντέλου, ογκώδεις ρήτρες αναπροσαρμογής για να πληρωθεί η αυξημένη τιμή του φυσικού αερίου ως καύσιμο (ορυκτό καύσιμο επίσης για να μην ξεχνιόμαστε), το χαράτσι για το ΕΤΜΕΑΡ για να κερδοσκοπούν οι ιδιώτες παραγωγοί των ΑΠΕ και οι συμπληρωματικές χρεώσεις υπέρ ΑΔΜΗΕ και ΔΕΔΔΗΕ για να κερδοσκοπούν οι ιδιώτες επενδυτές που αγόρασαν τους δύο διαχειριστές,  όλα αυτά οδήγησαν στην εκτίναξη του κόστους του ρεύματος. 


Εμείς λέμε: Δεν πάει άλλο!

Το αίτημα για ενεργειακή δικαιοσύνη είναι πιο επίκαιρο από ποτέ . Η ενέργεια πρέπει να ξαναγίνει δημόσιο και κοινωνικό αγαθό. Και η υποχρέωση του κράτους να εξασφαλίζει το αγαθό αυτό σε όλους τους πολίτες να τεθεί εκ νέου επί τάπητος.

 

Ζητάμε:

• πλαφόν τιμής στα υγρά καύσιμα, στο φυσικό αέριο και στην ηλεκτρική ενέργεια. 

• Κατάργηση του χρηματιστηρίου ενέργειας και της της ρήτρας αναπροσαρμογής.

• Κατάργηση του ειδικού φόρου κατανάλωσης και του ΦΠΑ στα υγρά καύσιμα.

• Να σταματήσει το περαιτέρω ξεπούλημα της ΔΕΗ. Να υπάρξει εκ νέου εθνικοποίηση του συστήματος παραγωγής, μεταφοράς και διανομής ηλεκτρικής ενέργειας.

• Κοινωνικό τιμολόγιο με πιο δίκαια κριτήρια ώστε να μην αποκλείονται χιλιάδες νοικοκυριά που έχουν ανάγκη.

• Διακανονισμοί οφειλών με διαγραφές τόκων και ρυθμίσεις προσιτές στους οφειλέτες . 

• Να υπάρξει ουσιαστική προσπάθεια για περιορισμό της κατανάλωσης ενέργειας: με την επέκταση και γενναία χρηματοδότηση προγραμμάτων εξοικονόμησης στις κατοικίες και αντικατάσταση συσκευών με προγράμματα που να μπορούν να ανταπεξέλθουν και τα πιο αδύναμα οικονομικά νοικοκυριά. 


ΚΑΛΕΣΜΑ:

Καλούμε σε κινητοποίηση στα γραφεία της ΔΕΗ (Αριστείδου 10) την Πέμπτη 12 Μάη και ώρα 18.00. Προσυγκέντρωση στην πλατεία Κλαυθμώνος ώρα 17.30 και πορεία προς τη ΔΕΗ.


ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ

Αλέξης Κούγιας: χαιρετίσματα στην εφορία...

  Αλέξης Κούγιας: χαιρετίσματα στην εφορία...



Βγαίνει σε πλειστηριασμό στις 25 Μαϊου το σπίτι (διαμέρισμα) του γνωστού δικηγόρου. Για χρέος ύψους 34.000 ευρώ ο Νικ. Πατέρας εκπλειστηριάζει το διαμέρισμα του κ. Κούγια αξίας 500.000 ευρώ. Το διαμέρισμα βρίσκεται στην Λεωφ. Βασ. Σοφίας και έχει έκταση 155 τ.μ.

Η ΑΑΔΕ "κοιμάται";
Ό,τι δεν τόλμησαν οι τράπεζες, στις οποίες ο Αλέξης Κούγιας οφείλει 1.500.000 χωρίς τόκους και έξοδα, ό,τι δεν τόλμησε το Ελληνικό Δημόσιο και η ΑΑΔΕ στο οποίο οφείλονται πάνω από  15 εκ.ατομμύρια ευρώ, το τόλμησε ( ένας πολίτης για 34.000 ευρώ.

Όμως το "σκάνδαλο" δεν σταματά εδώ: Ενώ οι εφορίες (ΔΟΥ) Α! και Δ! Αθήνας, η ΔΟΥ Γλυφάδας και η Α! ΔΟΥ Πατρών έχουν προβεί σε αναγκαστικά μέτρα είσπραξης, όπως σημειώνεται στα εγγεγραμμένα βάρη (βλ. στην έκθεση του πλειστηριασμού), η ΑΑΔΕ δεν έχει περιλάβει τον εν λόγω οφειλέτη (κ. ΚΟΥΓΙΑ) στη λίστα των μεφαλο-οφειλετών του Δημοσίου και το κυριώτερο δεν έχει προχωρήσει καθόλου στην υλοποίηση των αναγκαστικών μέτρων είσπραξης, δλδ. σε πλειστηριασμό. Θα αντιτείνει κάποιος πως ο οφειλέτης νπορεί να έχει κάνει διακανονισμό για τα χρέη του. Όμως σε αυτή την περίπτωση θα έπρεπε στο οικείο του ακινήτου υποθηκοφυλάκιο να έχουν αρθεί τόσο όλα τα βάρη που χρεώνονται στο ακίνητο (υποθήκες, προσημειώσεις, κατασχέσεις).

Ποιοί και για ποιό λόγο φοβούνται τον εν λόγω οφειλέτη ; Και η ΕΘΝΙΚΗ μας ΤΡΑΠΕΖΑ τί κάνει ; 1.500.000 ευρώ είναι φεσωμένη από 23/1/2019. Δεν θάπρεπε να έχει προχωρήσει σε πλειστηριασμό ; Το ποσό αυτό με τους τόκους και τα έξοδα θα έχει σχεδόν διπλασιασθεί. 

Ο κ. Κούγιας δεν είναι ο μόνος. Είναι ένας από τους χιλιάδες μεγαλο-οφειλέτες του Δημοσίου και των τραπεζών  που έχουν το ακαταδίωκτο. Στην αντίπερα όχθη δεκάδες χιλιάδες σπίτια και περιουσίες φτωχών θυσιάζονται για αυτό το ακαταδίωκτο.

ΠΕΡΙΛΗΨΗ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΟΣ ΕΚΘΕΣΗΣ ΠΛΕΙΣΤΗΡΙΑΣΜΟΥ

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ, ΚΟΙΝ.ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ & ΚΟΙΝ. ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ
ΕΝΙΑΙΟΣ ΦΟΡΕΑΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ ΤΟΜΕΑΣ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ ΝΟΜΙΚΩΝ ΣΩΚΡΑΤΟΥΣ 53, 10431 ΑΘΗΝΑ

ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΩΝ ΠΛΕΙΣΤΗΡΙΑΣΜΩΝ (ΠΔ 67/17-9-2015)

ΑΡΙΘΜΟΣ: -1395-ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ της με αριθμό 1394/19-10-2021 Κατασχετήριας Έκθεσης Ακινήτου (οριζοντίου ιδιοκτησίας), του Δικαστικού Επιμελητή της περιφέρειας του Εφετείου Αθηνών, ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΕΥΘ. ΦΑΡΜΑΚΗ, με έδρα το Πρωτοδικείο Αθηνών, κατοίκου Αθηνών, Πατησίων 88, με Α.Φ.Μ. 038228208/ Δ.Ο.Υ. Δ ́ΑΘΗΝΩΝ, τηλ. (210) 8254680 - 7012400. 


ΕΠΙΣΠΕΥΔΩΝ: Νικόλαος ΠΑΤΕΡΑΣ του Διαμαντή και της Αναστασίας, κάτοικος Αθηνών, Βασιλίσσης Σοφίας 45, με Α.Φ.Μ.: 0275452138. ΚΑΘ’ ΟΥ Η ΕΚΤΕΛΕΣΗ - 

ΟΦΕΙΛΕΤΗΣ: Αλέξιος ΚΟΥΓΙΑΣ του Χρήστου και της Καλλιόπης, κάτοικος Αθηνών, Βασιλίσσης Σοφίας 55, με ΑΦΜ: 023563014. ΤΙΤΛΟΣ ΕΚΤΕΛΕΣΤΟΣ: Το πρώτο (Α ́) απόγραφο εκτελεστό της με αριθμό 2497/2020 Απόφασης του Εφετείου Αθηνών (Τμήμα 14ο), λαβούσας αριθμό πρώτου (α ́) απογράφου εκτελεστού 100/2021. ΠΟΣΟ ΕΠΙΣΠΕΥΣΗΣ: Τριάντα τέσσερις χιλιάδες τριακόσια εξήντα τέσσερα ευρώ και ένα λεπτό (34.364,01€), πλέον τόκων, εξόδων εκτέλεσης μέχρι ολοσχερούς εξόφλησης, σύμφωνα με την κοινοποιηθείσα επιταγή προς πληρωμή και τη δοθείσα γραπτή εντολή του αρθρ. 927 του Κ.ΠΟΛ.Δ.. 

ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ-ΤΡΟΠΟΣ ΠΛΕΙΣΤΗΡΙΑΣΜΟΥ: Η εικοστή πέμπτη (25η) του μηνός Μαΐου του έτους δύο χιλιάδες είκοσι δύο (2022), ημέρα Τετάρτη και από ώρα 10.00 ́π.μ. έως 14.00 ́ της αυτής ημέρας.  : Αναγκαστικός πλειστηριασμός ανοικτού πλειοδοτικού τύπου με ηλεκτρονικά μέσα (ηλεκτρονικός πλειστηριασμός), ο οποίος θα διενεργηθεί μέσω της ιστοσελίδας www.eauction.gr, που ανήκει στην κυριότητα του Συμβολαιογραφικού Συλλόγου Εφετείων Αθηνών – Πειραιώς – Αιγαίου & Δωδεκανήσου.  

ΠΛΕΙΣΤΗΡΙΑΖΟΜΕΝΟ ΑΚΙΝΗΤΟ: H υπό στοιχεία ΗΤΑ κεφαλαίο αριθμός δύο (Η-2) οριζόντια ιδιοκτησία - διαμέρισμα του τρίτου (Γ) ορόφου πάνω από το ισόγειο μίας πολυκατοικίας, εντός του εγκεκριμένου σχεδίου του Δήμου Αθηναίων και σήμερα στον Δήμο Αθηναίων της Περιφερειακής Ενότητας Κεντρικού Τομέα Αθηνών, της Περιφέρειας Αττικής, του Νομού Αττικής και επί της διασταυρώσεως της Λεωφόρου Βασιλίσσης Σοφίας επί της οποίας φέρει τον αριθμό 55 και της οδού Ιωάννου Γενναδίου H υπό στοιχεία ΗΤΑ κεφαλαίο αριθμός δύο (Η-2) οριζόντια ιδιοκτησία - διαμέρισμα του τρίτου (Γ) ορόφου πάνω από το ισόγειο της ως άνω αναφερομένης πολυκατοικίας που απεικονίζεται (όχι κατά την εσωτερική διαρρύθμιση) στο από 1- 10-1973 σχεδιάγραμμα του μηχανικού Μ. Ράλλη, το προσαρτημένο στην υπ’ αριθμόν 3012/1974 Πράξη της Συμβολαιογράφου Αθηνών, Ελένης Λιακάκου – Ποταμιάνου, αποτελείται από την είσοδο με μικρό διάδρομο και χωλλ, ένα σαλόνι με στεγασμένο εξώστη προς την Λεωφόρο Βασιλίσσης Σοφίας, ένα κοιτώνα με εξώστη προς την Λεωφόρο Βασιλίσσης Σοφίας, μία τραπεζαρία, ένα μικρό χωλλ μεταξύ κοιτώνος και του λουτρού, ένα λουτρό, μαγειρείο, μία αποθήκη, δωμάτιο υπηρεσίας και αποχωρητήριο υπηρεσίας, έχει επιφάνεια μέτρα τετραγωνικά εκατόν πενήντα τρία (153),  

ΤΙΤΛΟΣ ΚΤΗΣΕΩΣ: Περιήλθε στον καθ’ ου κατά δικαίωμα πλήρους κυριότητος, νομής και κατοχής δυνάμει του με αριθμό 4.374/06-07-2001 συμβολαίου αγοραπωλησίας. Το ως άνω ακίνητο φέρει ΚΑΕΚ 050095515001/0/10 του αρμοδίου Γραφείου Κτηματογράφησης Αθηνών. 

ΤΙΜΗ ΕΚΤΙΜΗΣΗΣ ΚΑΙ ΠΡΩΤΗΣ ΠΡΟΣΦΟΡΑΣ: για την έναρξη του πλειστηριασμού του ακινήτου ορίζεται η εμπορική του αξία σύμφωνα με το άρθρο 995 παρ. 1, εδαφ. 4, ήτοι το ποσό των πεντακοσίων χιλιάδων ευρώ (500.000,00€). 

ΒΑΡΗ ΕΠΙ ΤΟΥ ΠΛΕΙΣΤΗΡΙΑΖΟΜΕΝΟΥ ΑΚΙΝΗΤΟΥ: Σύμφωνα με το υπ’ αριθμ. 18088/20-10-2021 Πιστοποιητικό Βαρών του Υποθηκοφυλακείου Αθηνών, επί του ως άνω περιγραφομένου ακινήτου, υφίστανται οι παρακάτω εγγραφές: 

-ΥΠΟΘΗΚΗ ΚΑΤΑ ΑΛΕΞΙΟΥ ΚΟΥΓΙΑ ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ & ΤΗΣ ΚΑΛΛΙΟΠΗΣ ΥΠΕΡ ΔΟΥ Α'ΑΘΗΝΩΝ ΓΙΑ 5.143.468,77 ΕΥΡΩ ΕΓΓΡΑΦΕΙΣΑ 13/4/2016. 
-ΥΠΟΘΗΚΗ ΚΑΤΑ ΙΔΙΟΥ ΥΠΕΡ ΔΟΥ ΓΛΥΦΑΔΑΣ ΓΙΑ 331.134,48 ΕΥΡΩ ΕΓΓΡΑΦΕΙΣΑ 22/4/2016 (ΤΟΜΟΣ 3481-153). 
-ΥΠΟΘΗΚΗ ΚΑΤΑ ΙΔΙΟΥ ΥΠΕΡ ΔΟΥ Α' ΑΘΗΝΩΝ ΓΙΑ 8.595.022,48 ΕΥΡΩ ΕΓΓΡΑΦΕΙΣΑ 23/3/2018. 
-ΠΡΟΣΗΜΕΙΩΣΗ ΚΑΤΑ ΙΔΙΟΥ ΥΠΕΡ «ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΑΕ» ΓΙΑ 1.400.000 ΕΥΡΩ ΕΓΓΡΑΦΕΙΣΑ 23/1/2019 (ΤΟΜΟΣ 4939-75). 
ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΧΕΣΗ ΚΑΤΑ ΙΔΙΟΥ ΥΠΕΡ ΔΟΥ Α' ΑΘΗΝΩΝ ΓΙΑ 5.113.018,47 ΕΥΡΩ ΕΓΓΡΑΦΕΙΣΑ 17/3/2016 (ΤΟΜΟΣ 185-61). 
-ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΧΕΣΗ ΚΑΤΑ ΙΔΙΟΥ ΥΠΕΡ Δ.Ο.Υ. Α' ΠΑΤΡΩΝ ΓΙΑ 538.586,12 ΕΥΡΩ ΕΓΓΡΑΦΕΙΣΑ 15/5/2017 (ΤΟΜΟΣ 194-90). 
-ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΧΕΣΗ ΚΑΤΑ ΙΔΙΟΥ ΥΠΕΡ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΠΑΤΕΡΑ ΤΟΥ ΔΙΑΜΑΝΤΗ & ΤΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΣ ΓΙΑ 34.364,01 ΕΥΡΩ ΕΓΓΡΑΦΕΙΣΑ 19/10/2021 (ΤΟΜΟΣ 223-155). 

Σάββατο 23 Απριλίου 2022

Νεκρές αναστάσεις




Τα σχεδόν δυόμισι χρόνια της πανδημίας ήταν ένας μικρός θάνατος. Οχι ο «μικρός θάνατος» των Γάλλων, που παραπέμπει στον οργασμό, δημιουργώντας ένα συγκλονιστικό οξύμωρο για την αδιαχώριστη συνάφεια ζωής και θανάτου. Αλλά ένας συλλογικός θάνατος, που εκτός από τα 6,2 εκατ. κυριολεκτικούς θανάτους ανθρώπων που δεν κατάφεραν να παλέψουν τον κορονοϊό ή την αποσάθρωση των εθνικών συστημάτων υγείας, επέφερε εκτεταμένες νεκρώσεις. Νεκρώσεις στην οικονομία, στην παραγωγική δραστηριότητα, στα παγκόσμια συστήματα διανομής αγαθών και υπηρεσιών, στις διεθνείς συναλλαγές, στις διεθνείς σχέσεις, στα δίκτυα τροφοδοσίας με πρώτες ύλες.

Η πανδημία έφερε επίσης μικρούς, μεσαίους και μεγάλους θανάτους στις ανθρώπινες και στις κοινωνικές σχέσεις. Τα παρατεταμένα και διακεκομμένα διαστήματα συλλογικής ή ατομικής απομόνωσης -από τα πρώτα συναινετικά και σχεδόν τρυφερά λοκντάουν της Ευρώπης του 2020 μέχρι τα άγρια, βίαια λοκντάουν της Σανγκάης του 2022- έχουν προκαλέσει μια αισθητή αν και απροσδιόριστου μεγέθους καταστροφή στις διασυνδέσεις των ανθρώπων. 

Οι επανασυνδέσεις και οι επανασυγκολλήσεις δεν είναι τόσο ενθουσιώδεις ούτε τόσο πρόθυμες όσο φανταζόμασταν στη διάρκεια της αναγκαστικής αποστασιοποίησης. Λες και στον καθένα μας έχει συντελεστεί ήδη ένας βαθμός θανάτου, ένα ποσοστό νέκρωσης στοιχείων που μας επέτρεπαν να «κουμπώνουμε» με τους άλλους, σαν ακρωτηριασμένα κομμάτια παζλ. Παρέες, φιλίες, συγγένειες, γνωριμίες, δεσμοί έχουν επικίνδυνα χαλαρώσει, τουλάχιστον στη φυσική, σωματική τους εκδοχή. Αμφιβάλλω αν αυτό αναπληρώνεται από την τρομακτική πύκνωση και εντατικοποίηση των εικονικών, διαδικτυακών ή τηλεπικοινωνιακών σχέσεων και συναναστροφών.

Αυτός ο εκτεταμένος μικρός θάνατος των ανθρώπινων σχέσεων στη διάρκεια της πανδημίας ίσως άφησε το ισχυρότερο αποτύπωμα στις εργασιακές σχέσεις. Πέρα από το μεγάλο πείραμα της τηλεργασίας, που σε ορισμένους κλάδους και υπηρεσίες έχει πάρει πια μόνιμα χαρακτηριστικά, τα λοκντάουν αλλά και τα προγράμματα στήριξης των θέσεων εργασίας περισσότερο το 2020 και λιγότερο το 2021, τα μικρά και μεγάλα σοκ που προκλήθηκαν από τις απότομες διακοπές και τις υπεραισιόδοξες επανεκκινήσεις έχουν προκαλέσει τεράστια κινητικότητα στο ανθρώπινο δυναμικό. Ανθρωποι που έμειναν για πολλούς μήνες σε επιδοτούμενη αδράνεια ή που κουράστηκαν από το «σταμάτα-ξεκίνα» και το «άνοιξε-κλείσε», άλλαξαν πεδία, δραστηριότητα, επάγγελμα, περιοχή, ακόμη και χώρα. 

Αυτό που σχηματικά αποκαλείται «μεγάλη παραίτηση», και που στις ΗΠΑ έγινε σε κλίμακα δεκάδων εκατομμυρίων, δεν είναι απλώς ένα τυχοδιωκτικό κυνήγι καλύτερης δουλειάς και καλύτερης αμοιβής από τους νεότερους εργαζόμενους με τις πολλές δεξιότητες. Περισσότερο είναι αποτέλεσμα της κοινωνικής μηχανικής που εφάρμοσαν στη διάρκεια της πανδημίας κράτη και επιχειρήσεις, κλονίζοντας τις εργασιακές σχέσεις και τους συνεκτικούς ιστούς σε κάθε μικρή ή μεγάλη παραγωγική δομή. Η «μεγάλη παραίτηση» είναι πιθανότατα ένας κοινωνικός εξαναγκασμός σε φυγή και σε αναζήτηση ενός ελάχιστου βαθμού ασφάλειας, σταθερότητας και συνοχής. Ισως γι’ αυτό, παρά τα δισεκατομμύρια χαμένες ώρες εργασίας -αυτού του διάχυτου εργασιακού μικρού θανάτου- η ανεργία δεν αυξήθηκε, αντίθετα μειώθηκε παρά την τεράστια ύφεση του 2020. Ωστόσο, η επίπτωση αυτής της μεγάλης αναταραχής στην παραγωγικότητα της εργασίας δεν έχει ακόμη μετρηθεί. Και η αίσθησή μου είναι πως θα αποδειχθεί θανατηφόρα.

Η παγκόσμια πολιτική, οικονομική και επιχειρηματική ελίτ ήταν σχεδόν ηδονικά εξοικειωμένη με τον μικρό θάνατο που προκάλεσε η πανδημία στα δυόμισι χρόνια επέλασής της στον κόσμο. Οπως περίπου είχε συμβεί τη δεκαετία του ’90, μετά την κατάρρευση του «υπαρκτού-ανύπαρκτου σοσιαλισμού», με τις παραμυθίες Φουκουγιάμα για το «τέλος της Ιστορίας», έτσι και τώρα η πανδημία σχεδόν αποθεώθηκε ως η τέλεια «δημιουργική καταστροφή», η μεγάλη ευκαιρία ανασύνθεσης του κόσμου πάνω στα λείψανα των νεκρωμένων μελών και ιστών του. Ο μεγάλος θάνατος του 2020, με την παγκόσμια ύφεση και τις θηριώδεις μειώσεις του ΑΕΠ στις αναπτυγμένες οικονομίες, προβλήθηκε με τον ζήλο νεοφώτιστου χριστιανού πιστού ως η προϋπόθεση της ανάστασης. 

Η θεωρία του ελατηρίου είναι η κλασική μεταγραφή του θεμελιώδους χριστιανικού μύθου στο πεδίο της οικονομίας, κι ας μην το παραδέχονται οι δήθεν ορθολογιστές της οικονομικής μελλοντολογίας. Οπως χωρίς σταύρωση δεν υπάρχει ανάσταση, έτσι και την ύφεση οφείλαμε σχεδόν να τη γλεντήσουμε, γιατί ήταν η προαναγγελία μιας θεαματικής ανάκαμψης, μας έλεγαν σε αδρές γραμμές. Κι αν το 2021 με κάποιο τρόπο οι αριθμοί και μόνο αυτοί τους επιβεβαίωσαν, τι θα μας πουν γι’ αυτή τη ζοφερή χρονιά, που ο θάνατος διαχέεται στην πιο σκληρή και αιματηρή εκδοχή του, στον πόλεμο, κατακερματίζοντας τον κόσμο, τα παγκόσμια δίκτυα ενέργειας και συναλλαγών, τις ενοποιημένες αγορές, τις αλυσίδες παραγωγής και διανομής; 

Δεν θα μας πουν τίποτα. Θα καταπιούν τη γλώσσα τους και θα περιμένουν τις εκτιμήσεις για τη μεγάλη ανάσταση και ανάκαμψη να καταρρίπτονται μήνα με τον μήνα, να αναθεωρούνται προς τα κάτω, μέχρι να συρρικνωθούν στο μηδέν και τελικά κάτω απ' αυτό, σε μια καθαρή ύφεση. Τι έγινε; Πώς στράβωσε η δουλειά; Πώς εξαερώθηκε η επηρμένη αισιοδοξία, η βεβαιότητα πως όλα θα πάνε κατ’ ευχήν, κι ας ανεβαίνουν οι τιμές, ας σφάζεται κόσμος στην Ουκρανία, ας μαίνεται παγκόσμιος οικονομικός πόλεμος; Η ανάσταση αναβάλλεται (αν δεν είναι ήδη νεκρή), εξοικειωθείτε με τους μικρούς, διακεκομμένους θανάτους.

ΘΕΩΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΕΡΑΞΙΑ

Τα τείχη και η παγκοσμιοποίηση κατέστησαν απαρχαιωμένο έναν δεσμό στον οποίο μας είχαν συνηθίσει οι αναφορές στην οικονομία: μεταξύ κεφαλαίου και εργασίας. Η μετακίνηση του χρήματος είναι εικονική. Σε μια στιγμή, μέσω διαδικτύου, τα κεφάλαια φτάνουν στην άλλη άκρη της Γης. Όμως το εργατικό δυναμικό, τα «εργατικά χέρια» είναι πραγματικά χέρια που δεν μπορούν να κοπούν από τους βραχίονες και από το σώμα στο οποίο ανήκουν. Και εκείνο το σώμα, ακολουθώντας με απελπισία τις μετακινήσεις των οικονομικών δραστηριοτήτων, συχνά σταματά να ζει.

Luigi Zoja, «Ο θάνατος του πλησίον»

Κυριακή 17 Απριλίου 2022

Πλειστηριασμοί: Συνοπτικός και αναλυτικός πίνακας εκπλειστηριαζομένων ακινήτων Α! τριμήνου 2022

  ΣΥΝΟΠΤΙΚΑ

Στην αριστερή πλευρά (γαλάζιο φόντο) του πίνακα περιλαμβάνονται όλα τα ακίνητα (και οι κατοικίες)


Διαπιστώνουμε ότι το ποσοστό γονιμότητας (που αποτυπώνει το μέγεθος του ενδιαφέροντος των "επενδυτών") είναι αρκετά πιο μεγάλο για την Αττική από αυτό για την υπόλοιπη χώρα. Π.χ. για κατοικίες η διαφορά των δύο ποσοστών είναι της τάξης του 10%. Το ίδιο συμβαίνει για όλες σχεδόν τις κατηγορίες ακινήτων. Στον επόμενο αναλυτικό πίνακα αυτή η διαπίστωση καθίσταται πιο ισχυρή.


Πρόσθετες διαπιστώσεις:

1. Μήνα με το μήνα βλέπουμε να εδραιώνεται μια δυστοπική "κανονικότητα" πλειστηριασμών πρώτων κατοικιών. Ολοένα και περισσότεροι πλειστηριασμοί κατοικιών ανακοινώνονται, ολοένα και περισσότεροι πραγματοποιούνται, ολοένα και περισσότερα σπίτια (πρώτες κατοικίες) χάνονται. Και μάλιστα οι περισσότερες από αυτές (σχεδόν το 80%) είναι χαμηλής αξίας. Για παράδειγμα το 2022 στο διάστημα από 1/1/2022 έως και 31.3.2022 ανακοινώθηκαν 3.611 πλειστηριασμοί, ενώ το αντίστοιχο διάστημα το 2021 ήταν 2.619, ήτοι μιλάμε για αύξηση 38%. Το ίδιο συμβαίνει και με τις άλλες κατηγορίες ακινήτων.

2. Στην Αττική περισσότερο "χτυπιούνται" τα φθηνά σπίτια και ειδικά σε λαϊκές συνοικίες. Οι τράπεζες και οι κάθε λογής μεσίτες ενθαρρύνουν με κάθε τρόπο νοικοκυριά να "χτυπήσουν" αυτά τα σπίτια, είτε χορηγώντας ένα δάνειο οι μεν, είτε κερδοσκοπώντας οι δε.

3. Η ALPHA BANK πρωταγωνιστεί στους πλειστηριασμούς κατοικιών όχι μόνο στην Αττική αλλά και σε όλη τη χώρα (δείτε στον πίνακα). Στην Αττική περίπου 12 συμβολαιογραφικά γραφεία βγάζουν όλη τη βρώμικη δουλειά.

4. Οι "επενδυτές" αποφεύγουν κάποιες κατηγορίες ακινήτων (βιομηχανικοί/βιοτεχνικοί/επαγγελματικοί χώροι, αγροί, οικόπεδα αλλά και ...ξενοδοχεία). Ειδικά για τα τελευταία θα περίμενε κανείς να έδειχναν κάποιο ενδιαφέρον. Μάλλον κάτι ξέρουν...

Τετάρτη 6 Απριλίου 2022

Ενδημία και αποδημίες στην Wuhan της Ευρώπης

Σύγκριση: το εργαλείο που οδηγεί σε αλήθειες

Στον πίνακα: Αξιοσημείωτο "τοπίο" η Ελλαδίτσα μας που μαζί με κάποιες γειτονικές της χώρες 
σηκώνει ψηλά το λάβαρο της εμπορευματοποίησης της υγείας. Άραγε η μείωση του πληθυσμού (σε χώρες 
με κόκκινα στοιχεία) μήπως δεν είναι άσχετη με τις επιταγές της άκρας εμπορευματοποίησης της ζωής;

Στον παραπάνω πίνακα εικονίζεται η εξέλιξη της νόσου Covid_19 μεταξύ της περιόδου από 5.4.2021 έως τη 5.4.2022. Δύο ενδεικτικά μεγέθη: ο αριθμός κρουσμάτων και ο αριθμός θανάτων, μπορούν να περιγράψουν με ακρίβεια την εξέλιξη της νόσου σε μερικές χώρες της Ευρώπης αλλά και να μας φανερώσουν κάποιες από τις παραμέτρους-αιτίες της ενδημικότητας. Επικουρικά συνδράμει και η αυξομείωση του πληθυσμιακού μεγέθους στις ευρωπαϊκές χώρες. 

Οι αριθμοί των καθημερινών ειαγωγών/εξαγωγών από τα νοσοκομεία, των νοσηλευόμενων στις μονάδες εντατικής θεραπείας (ΜΕΘ) συναρτώνται από τα δύο πρώτα μεγέθη (κρούσματα και θάνατοι) και είναι οι απόλυτοι δείκτες της ανθεκτικότητας των νοσοκομειακών μονάδων αφενός αλλά και των μηχανισμών ενημέρωσης, πρόληψης και διάγνωσης της νόσου στα πρώτα της στάδια.

Παρατηρώντας ο καθένας τον πίνακα μπορεί να εξάγει τα δικά του συμπεράσματα και να "καταχυρώσει" τις αιτίες που, κατά τη γνώμη του, η ενδημικότητα ευδοκιμεί σε κάθε χώρα. Όμως το φαινόμενο Covid_GR κανείς δεν μπορεί ούτε να το παραβλέψει, ούτε, πολύ περισσότερο, να το φέρει στα μέτρα του δικού του ιδεολογικού υποστρώματος.

Κάποτε οι ιστορικοί θα μνημονεύουν ένα χωριό των Ηνωμένων Πολιτειών της Ευρώπης (ΗΠΕ), αναφερόμενοι σε μια "σπάνια" νόσο που εμφανίσθηκε και πάραυτα εξαφανίσθηκε από την ήπειρο, όμως στο χωριό αυτό εξακολουθούσε να ενδημεί για χρόνια. Κάτι σαν την Υπερδνειστερία δηλαδή, όπου ενδημούν κοσμικά απολιθώματα άλλων εποχών.

Στις αναρίθμητές εξηγήσεις των μελετών για το δικό μας απολίθωμα θα μπορούσαν να περιλαμβάνονται όσα μας έχει υποσχεθεί η καλή μας κυβέρνηση αλλά διστάζει να τα υλοποιήσει για να μη θιγούν οι ιερές ύαινες του ΕΣΥ μας.

Η ελληνική εκδοχή της πανδημίας (Covid_GR) μπορεί κάλλιστα να αποκτήσει όνομα προέλευσης και να κατοχυρωθεί διεθνώς, όπως η φέτα Ανδραβίδας, η σαρδέλα της Καλλονής οι φακές της Εγκλουβής, κ.α.




  

Ενεργειακό: Στα δικαστήρια η ληστρική ρήτρα αναπροσαρμογής!

Ενεργειακό: Στα δικαστήρια η ληστρική ρήτρα αναπροσαρμογής!



Εκατοντάδες ενάγοντες, νοικοκυριά και επιχειρήσεις, αναμένεται να προσχωρήσουν στη συλλογική αγωγή κατά των παρόχων ενέργειας για την τερατώδη ρήτρα αναπροσαρμογής και τις αθέμιτες πρακτικές που ανεβάζουν τους λογαριασμούς στη στρατόσφαιρα.

Είκοσι πάροχοι ρεύματος, που εδώ και μήνες έχουν φέρει εκατοντάδες χιλιάδες νοικοκυριά σε απόγνωση με τις ιλιγγιώδεις χρεώσεις στους λογαριασμούς, σε λίγες εβδομάδες αναμένεται να βρεθούν μπροστά σε μια ογκώδη συλλογική αγωγή. Ογκώδη και ως προς το περιεχόμενό της, καθώς θα καταλογίζει πλήθος παραβιάσεων της ευρωπαϊκής και εθνικής νομοθεσίας για την προστασία του καταναλωτή, και ως προς τον αριθμό των εναγόντων που αναμένεται να αποτελέσει ρεκόρ για τα ελληνικά δεδομένα.

Πέντε δικηγόροι -Γιώργος Καλτσάς, Αλέξης Αλεξόπουλος, Μάριος Μαρινάκος, Αντώνης Πράττας και Τάσος Σανδαλάκης- έχουν αναλάβει με εντολή του ΙΝΚΑ-Γενικής Ομοσπονδίας Καταναλωτών Ελλάδας, τη σύνταξη και κατάθεση της συλλογικής αγωγής, που θα έχει επίκεντρο τη ληστρική ρήτρα αναπροσαρμογής, αλλά θα περιλαμβάνει και άλλες αθέμιτες πρακτικές των παρόχων ενέργειας, ΔΕΗ και ιδιωτών. Και η μέχρι στιγμής ανταπόκριση, τόσο πολιτών όσο και συλλογικών ενώσεων, είναι μεγάλη. Για τη σύνταξή της έχει συγκροτηθεί ειδική γραμματεία, τηλεφωνικό κέντρο και ιστοσελίδα.

Οπως επανειλημμένα έχει γράψει η «Εφ.Συν.», φέρνοντας στη δημοσιότητα καταγγελίες καταναλωτών, η περίφημη ρήτρα αναπροσαρμογής ήταν ένα… τέρας εν υπνώσει κρυμμένο στα ψιλά γράμματα των συμβολαίων, αλλά από το περασμένο φθινόπωρο άρχισε σταδιακά να δείχνει τα δόντια της στους καταναλωτές με τριπλάσιες και τετραπλάσιες χρεώσεις, που ακολουθούσαν την αλματώδη αύξηση στη χονδρική τιμή ρεύματος όπως διαμορφωνόταν στο χρηματιστήριο ενέργειας. Η ΔΕΗ προσχώρησε στο «κλαμπ» της ρήτρας από το περασμένο καλοκαίρι αιφνιδιάζοντας εκατομμύρια καταναλωτές που μόλις τώρα, στους εκκαθαριστικούς λογαριασμούς του βαρύ χειμώνα, αντιλαμβάνονται την ασύλληπτη επιβάρυνση, από την οποία η κρατική επιδότηση καλύπτει λιγότερο από το 30% και μόνο στις χαμηλές καταναλώσεις.

Οι ιδιώτες πάροχοι από την άλλη πλευρά ανέβηκαν… πίστα στις αθέμιτες πρακτικές, μετατρέποντας μονομερώς σχετικά φτηνά και διαφημισμένα προγράμματα σταθερής τιμολόγησης σε κυμαινόμενα, δηλαδή με ρήτρα αναπροσαρμογής (βλέπε «Εφ.Συν.» 12/3/2022, «Σταθερά τιμολόγια… αστάθειας»). Οι καταγγελίες που φτάνουν στην (κατά συνθήκη αρμόδια) Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας είναι χιλιάδες, αλλά η ανεξάρτητη αρχή περιορίζεται στον ρόλο του διεκπεραιωτή παραπόνων περιμένοντας «ικανό πλήθος καταγγελιών» για να παρέμβει, ενώ τα σαφέστατα πορίσματα του Συνήγορου του Καταναλωτή που δικαιώνουν νοικοκυριά και επιχειρήσεις απλώς… αρχειοθετούνται. Η κυβέρνηση και το αρμόδιο υπουργείο εννοείται ότι συμπεριφέρεται σαν να συμβαίνουν όλα αυτά σε άλλη χώρα.
Προσφυγές

Αυτά τα δεδομένα καθιστούν μονόδρομο τις νομικές προσφυγές νοικοκυριών και επιχειρήσεων που είναι αδύνατο να ξεπληρώσουν τις υπέρογκες και γκρίζες χρεώσεις ρεύματος. Και η συλλογική αγωγή, την οποία καταρτίζουν οι πέντε νομικοί, είναι ένα σημαντικό πρώτο βήμα που φιλοδοξεί να κλονίσει το ενεργειακό καζίνο και τη σαθρή νομική βάση στην οποία οικοδομήθηκε. Κεντρικό της αίτημα θα είναι προφανώς η κατάργηση της ρήτρας αναπροσαρμογής από τα συμβόλαια παροχής ρεύματος.

Ο Αλέξης Αλεξόπουλος, ένας από τους πέντε δικηγόρους που έχουν αναλάβει το εγχείρημα, λέει στην «Εφ.Συν.»: «Απέναντι στην αθέμιτη και παράνομη εμπορική πρακτική της ρήτρας αναπροσαρμογής, χάρη στην οποία οι πάροχοι ενέργειας καταγράφουν αστρονομικά υπερκέρδη, η μόνη άμυνα των καταναλωτών είναι ο δικαστικός έλεγχος που ασκείται με τη συλλογική αγωγή. Το κοινωνικό αγαθό της ηλεκτρικής ενέργειας δεν μπορεί να γίνεται όχημα για την αισχροκέρδεια των παρόχων που εκμεταλλεύονται τη δεσπόζουσα θέση τους στην αγορά της ενέργειας, στην οποία λειτουργεί ένα ολιγοπώλιο με παράνομες και εναρμονισμένες τακτικές και μεθοδεύσεις. Ως εδώ! Εμείς οι καταναλωτές έχουμε τώρα τον λόγο. Είναι αυτοί δυνατοί; Εμείς είμαστε πολλοί!».

Η νομική βάση αμφισβήτησης της νομιμότητας της ρήτρας και των υπέρογκων χρεώσεων, που θα τεκμηριώσουν οι πέντε νομικοί, είναι η απρόοπτη μεταβολή συνθηκών.

Χρεώσεις
Οπως εξηγεί στην «Εφ.Συν.» ο δικηγόρος Γιώργος Καλτσάς, «οι υπέρογκες χρεώσεις μέσω μιας αδιαφανούς ρήτρας, επιβληθείσης μονομερώς από την πλευρά των προμηθευτών, έχουν διαταράξει σε τέτοιο βαθμό την ισορροπία της σύμβασης αποκλειστικά εις βάρος των καταναλωτών, ώστε η επιμονή στη διατήρησή της από την πλευρά των εταιρειών να αντιτίθεται κατά τρόπο πρόδηλο στις αρχές της καλής πίστης».

Ο πληθωρισμός και ο τιμάριθμος συνιστούν γεγονότα θεμελιωτικά της σύμβασης, τα οποία σήμερα έχουν ανατραπεί βίαια σε τέτοια έκταση που τα μέρη προφανώς δεν τα είχαν λάβει υπ’ όψιν κατά την υπογραφή, μας εξηγεί ο κ Καλτσάς. «Το χειρότερο, δε, είναι ότι το ισχυρό μέρος στη σύμβαση, που κατέχει δεσπόζουσα θέση στην αγορά, αντί να απορροφήσει τουλάχιστον ένα μέρος των αναταράξεων, μετακυλά ολοσχερώς το κόστος στον καταναλωτή εμμένοντας στη διατήρηση μιας σύμβασης απλώς και μόνο για λόγους κερδοσκοπικούς».

Τι θα απαντούσε η συλλογική αγωγή στο επιχείρημα των παρόχων ότι έχουν μεσολαβήσει απρόβλεπτα γεγονότα, όπως ο πόλεμος στην Ουκρανία, η πανδημία ή ο πληθωρισμός; «Στην πραγματικότητα η επίκλησή τους αποδυναμώνει τη θέση των εταιρειών» λέει ο κ. Καλτσάς. «Διότι ακριβώς ο νόμος απαιτεί αυτή η μεταβολή των περιστατικών να οφείλεται σε λόγους έκτακτους και απρόβλεπτους, όπως π.χ. θεομηνίες, πόλεμοι, πανδημία, σεισμοί, μεγάλη υποτίμηση του νομίσματος. Χιλιάδες νοικοκυριά δεν μπορούν να εξασφαλίσουν τα προς το ζην, ενώ εκατοντάδες επιχειρήσεις κινδυνεύουν με λουκέτο. Ως εκ τούτου η εκτεταμένη διατάραξη της αρχικής οικονομικής ισορροπίας επιβάλλει όχι απλώς τη λύση των συμβάσεων αυτών, αλλά και να αποδώσουν στους καταναλωτές οι εταιρείες όσα απέκτησαν από αιτία ουσιαστικά μη νόμιμη».

Φιλοδοξία των πέντε νομικών που συντάσσουν την αγωγή είναι να κατατεθεί μετά το Πάσχα με στόχο να εκδικαστεί λόγω του μείζονος ενδιαφέροντός της σε 3-4 μήνες, ενώ θα συνοδεύεται και με αίτηση ασφαλιστικών μέτρων για το προσωρινό πάγωμα της ρήτρας. Είναι εξαιρετικά πιθανό, καθώς αφορά σχεδόν τους πάντες, η προσφυγή να προκαλέσει και πιλοτική δίκη στον Αρειο Πάγο, όπως είχε συμβεί στο παρελθόν με το λεγόμενο χαράτσι του ΕΕΤΗΔΕ.
Η ακατανόητη ρήτρα με τους δύο συντελεστές προσαύξησης


Ο Μάριος Μαρινάκος, ένας από τους πέντε νομικούς συντελεστές της αγωγής, μας εξηγεί τη νομική βάση με την οποία οι καταναλωτές δικαιούνται να αμφισβητήσουν τη μαθηματική σπαζοκεφαλιά της ακατάληπτης ρήτρας αναπροσαρμογής: «Δείτε στην εικόνα τη ρήτρα αναπροσαρμογής, όπως τη διατυπώνει η ΡΑΕ στην υπ’ αριθ. 409/2020 απόφασή της. Ο παραπάνω τύπος δημιουργεί σπουδαία προβλήματα αδιαφάνειας, όπως άλλωστε έχει επισημάνει και η ΡΑΕ.

Με τη χρησιμοποίησή της ο απρόσεκτος μεν ως προς την ενημέρωσή του, αλλά διαθέτοντας τη μέση αντίληψη κατά τον σχηματισμό της δικαιοπρακτικής του απόφασης καταναλωτής βρίσκεται ενώπιον μιας αιφνιδιαστικής ρήτρας, η οποία διαψεύδει τις δικαιολογημένες προσδοκίες που είχε όταν συνήψε τη σύμβασή του, αφού, πέραν της ασαφούς και ακατανόητης διατύπωσης, ακόμα κι αν αποκωδικοποιήσουμε την παραπάνω συνάρτηση, τότε θα διαπιστώσουμε ότι ο καταναλωτής υπόκειται, μεταξύ άλλων, και σε δύο (!) συντελεστές προσαύξησης, που καθορίζονται μονομερώς από τον προμηθευτή κατά τρόπο που καθίσταται αδύνατο να καταστεί ορισμένο, ή έστω οριστό, ακόμα και το περιεχόμενό της, πόσο μάλλον το αποτέλεσμά της από τη χρήση της».

INFO: Ειδική Γραμματεία Συλλογικής Αγωγής: Ηρώδου Αττικού 6, Χαλάνδρι Αττικής. Τηλεφωνικό κέντρο 211-0135199, Δευτέρα έως και Παρασκευή, 9 π.μ.-5 μ.μ. Ιστοσελίδα https://syllogiki-inka.gr. Ηλεκτρονική αλληλογραφία: info.inka.gr@gmail.com, eggrafi.inka.gr@gmail.com και inka@inka.gr