όσο η ιστορία γράφει για τα τσαλακωμένα μας όνειρα,
όσο στις σελίδες της μνημονεύονται οι τόποι όπου στοιχειώνουν όνειρα,
όσο στις σελίδες της μνημονεύονται οι στιγμές που μάτωσε η γή.
χρονιές μήνες και μέρες, νύχτες παγερές και μέρες χωρίς ήλιο.
όσο καπνίζουν ακόμη τα αποκαϊδια μιας καλύβας
που πρόχειρα στήσαμε για να μην ξεπαγιάζουμε τις νύχτες.
Προχώρα,
όσο στις σελίδες της μνημονεύονται οι τόποι όπου στοιχειώνουν όνειρα,
όσο στις σελίδες της μνημονεύονται οι στιγμές που μάτωσε η γή.
χρονιές μήνες και μέρες, νύχτες παγερές και μέρες χωρίς ήλιο.
όσο καπνίζουν ακόμη τα αποκαϊδια μιας καλύβας
που πρόχειρα στήσαμε για να μην ξεπαγιάζουμε τις νύχτες.
Προχώρα,
ας μεθύσουμε από τις στάχτες χιλιάδων μάηδων
από την αλήθεια του ότι ο άλλος είσαι εσύ και εσύ ο άλλος
τότε μόνο...σαν το δεχτώ, σαν το δεχτείς η λευτεριά.
από την αλήθεια του ότι ο άλλος είσαι εσύ και εσύ ο άλλος
τότε μόνο...σαν το δεχτώ, σαν το δεχτείς η λευτεριά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Για οποιαδήποτε πληροφορία ή ερώτηση στείλτε email στο dikaexarchion@gmail.com.