Covid-19_GR: Η αθέατη πλευρά της διαχείρισης μιας πανδημίας.

 Covid-19_GR: Η αθέατη πλευρά της διαχείρισης μιας πανδημίας.

(Απόσπασμα έρευνας...)

Η παρούσα προ-δημοσίευση αποτελεί απόσπασμα του σκέλους (1) της έρευνας η οποία θα καλύπτει την περίοδο από 1.4.2020 έως και την 31.3.2021.

Η πλήρης έρευνα θα περιλαμβάνει: 

1. Οι “κρυφοί” δείκτες της πανδημίας στη χώρα μας συγκριτικά με τις χώρες της Ευρώπης.

2. Η δοκιμασία του δημοσίου συστήματος υγείας και η απαξίωσή του εν καιρώ πανδημίας.

3. Η περιστολή των κοινωνικών και πολιτικών δικαιωμάτων.

4. Ο οικονομικός στραγγαλισμός των μεσαίων και μικρομεσαίων κοινωνικών τάξεων.

O δείκτης D:C

Πρόκειται για το ποσοστό θνησιμότητας των διαπιστωμένων κρουσμάτων Covid 19 και εκφράζεται από το πηλίκο του αριθμού των θανάτων (D) λόγω της μόλυνσης δια του πλήθους των κρουσμάτων (C). Για την τεκμηρίωση των όποιων συμπερασμάτων θα μας προσφέρει ο δείκτης, απαραίτητη προϋπόθεση είναι να αποτελεί προϊόν μιας σωρευτικής διαδικασίας συνάθροισης στοιχείων η οποία θα εκκινεί από την αρχή της πανδημίας και θα καταλήγει στην ημερομηνία κατά την οποία επιθυμούμε να εξάγουμε τα όποια συμπεράσματα. Στη συγκεκριμένη περίπτωση χρησιμοποιούνται τα στοιχεία που συγκεντρώνονται στην ιστοσελίδα https://www.worldometers.info/about/ στην οποία αποστέλλονται αναφορές από το σύνολο σχεδόν των χωρών του πλανήτη. Σε αυτή τη διεύθυνση  μπορεί ο καθένας ανά πάσα στιγμή να προστρέξει για να ενημερωθεί αναλυτικά για την κάθε χώρα. Η ιστοσελίδα λαμβάνει τα στοιχεία από τους αρμόδιους υγειονομικούς θεσμούς κάθε χώρας ανά 24ωρο και άμεσα ενημερώνει τους πίνακές της.

 Η αξιοπιστία του δείκτη μπορεί να υπονομευθεί με δύο τρόπους:

-ο ένας τρόπος είναι η απόκρυψη του πραγματικού αριθμού των κρουσμάτων,

-και ο άλλος τρόπος είναι η απόκρυψη του πραγματικού αριθμού των θανάτων.

Όμως και στις δύο αυτές περιπτώσεις η "ηλικία" του δείκτη μπορεί να εξισορροπήσει τις όποιες προσωρινές "νοθείες" των κρατικών αρχών μιας και τα δύο αυτά μεγέθη δεν μπορούν να αποκρύβονται επί μακρόν.

Η απόκρυψη του πραγματικού αριθμού των κρουσμάτων χωρίς ισόρροπη απόκρυψη των θανάτων ανεβάζει το δείκτη D:C. Επομένως το ζητούμενο για την όποια αρχή είναι το κατά πόσο μπορεί να αποκρύψει τους θανάτους στην επικράτειά της. Σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο ο δείκτης παραμένει στα επιθυμητά για την κάθε αρχή επίπεδα.

Όμως ποια είναι η αξία του δείκτη D:C;

Εκτός των περιπτώσεων των χωρών με ιδιαίτερα πληθυσμιακά χαρακτηριστικά, ο δείκτης αυτός προσμετρά τη δυνατότητα του συστήματος υγείας μιας χώρας να περιθάλψει αποτελεσματικά όσους μολύνθηκαν/ασθένησαν από τον ιό.  Συνέβη πράγματι στα πρώτα στάδια της πανδημίας τα συστήματα υγείας πολλών χωρών να αιφνιδιασθούν και να καταρρεύσουν. Δικαιολογημένο, λόγω  ενός ιού άγνωστου, με ικανότητα γρήγορης μετάδοσης αλλά και με επιθετικότητα στα ζωτικά όργανα του ανθρώπινου οργανισμού και ειδικά στον πληθυσμό των ευπαθών ομάδων. Δεν υπήρχε φάρμακο, δεν υπήρχαν η τεχνογνωσία, οι κατάλληλες υποδομές, το εξειδικευμένο ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό σε επάρκεια, κ.λπ. 

Έτσι σαν  πρώτο και εν πολλοίς αποτελεσματικό "φάρμακο" επιλέχθηκε ο εγκλεισμός. Βάσει αυτών θα έπρεπε ο δείκτης D:C. με την πάροδο του χρόνου να ελαχιστοποιείται, αφού δόθηκε, ελέω εγκλεισμού, επαρκής χρόνος στα συστήματα υγείας να προετοιμασθούν. Συνέβη όμως αυτό ; 

Αυτό θα εξετάσουμε τώρα με τη βοήθεια των πινάκων που ακολουθούν. Και η απάντηση που προκύπτει είναι ΟΧΙ. 

Εξετάζοντας το σύνολο σχεδόν των ευρωπαϊκών χωρών, στη χώρα μας και σε μερικές άλλες γειτονικές της χώρες ο δείκτης αυξάνεται μέρα με τη μέρα, μήνα με το μήνα. Όπως θα δείτε και στον πίνακα που εξετάζουμε ιστορικά από 15.4.2020, συμβαίνει ο δείκτης να αυξάνεται και να υποσκελίζει σε μέγεθος το δείκτη χωρών όπως η Ιταλία, Ισπανία, Αγγλία, Γαλλία, κ.α.  Χώρες που κτυπήθηκαν αιφνιδιαστικά ή υποτίμησαν την επικινδυνότητα του ιού ή εφάρμοσαν πολύ πιο χαλαρά μέτρα από αυτά της χώρας μας. 

Την 1.10.2020 η χώρα μας ήταν  κατείχε την εικοστή πρώτη θέση στην κατάταξη των χωρών με τις χειρότερες επιδόσεις των συστημάτων υγείας, Την 31.10.2020 "ανέβηκε" στη δέκατη έκτη θέση και την 12.12.2020 στην έκτη θέση. Μέσα σε δέκα ημέρες δε, κατέλαβε "επαξίως" τη θέση 4, υποσκελίζοντας το Βέλγιο και την Ιταλία.

Ποιες είναι οι άλλες 9 χώρες που διαθέτουν τα πιο αναποτελεσματικά συστήματα υγείας αλλά και πρόνοιας;  

Παρατηρήστε  την τελευταία στήλη στον πίνακα: Βοσνία, Β. Μακεδονία, Ουγγαρία, Βουλγαρία, Ιρλανδία, Ιταλία, Ισπανία, Αγγλία, Βέλγιο. Η Ιταλία "κουβαλάει" το Μπέργκαμο, κάτι αντίστοιχο και η Ισπανία, η Αγγλία την φιλελεύθερη πολιτική της αλλά και την υποτίμηση του ιού, το δε Βέλγιο πιθανόν, το παράδοξο σύστημα καταμέτρησης των θανάτων  λόγω Covid 19 στην πρώτη φάση της πανδημίας*, να εκτόξευσε αρχικά το δείκτη. Για τις υπόλοιπες χώρες μπορείτε να βγάλετε τα δικά σας συμπεράσματα.

Η Ελλάδα καλπάζει...

Την 01.10.2020 ο δείκτης για τη χώρα μας ήταν στο 2.01%. Την 12.12 ήταν στο 2.91% και την 22.12 στο 3.28% (δηλαδή 3.28 θάνατοι ανά 100 κρούσματα). Κάποιοι μπορεί να ενθυμούνται πως στην αρχή της πανδημίας ο εθνικός μας λοιμωξιολόγος ισχυριζόταν πως ο ιός δεν είναι θανατηφόρος όσο ο ιός της γρίππης και ισχυριζόταν πως μόνο το 1% των προσβληθέντων από τις ευπαθείς ομάδες κινδυνεύει. Ήταν η εποχή "δεν χρειάζονται οι μάσκες". 

Το πληθυσμιακό παράδοξο.

Στον πίνακα 2 θα δούμε πως σε κάποιες χώρες με υποβαθμισμένο σύστημα υγείας ο δείκτης θνησιμότητας λόγω Covid 19 παραμένει χαμηλός ίσως και μέσα στα όρια των προβλέψεων του εθνικού μας λοιμωξιολόγου. Π.χ. στην Τουρκία. Το "παράδοξο" εξηγείται από την πληθυσμιακή ιδιαιτερότητα της. Το 75% του πληθυσμού της είναι νέοι και συνεισφέρουν στο 80% των συνολικών κρουσμάτων.  Το ίδιο συμβαίνει σε πολλές μουσουλμανικές χώρες, κάτι όμως που δεν μπορεί να ισχύσει για τις χώρες του δυτικού κόσμου.

Ενδεικτικά στοιχεία από διάφορες άλλες χώρες

Τελικά τί μάθαμε από τους διαχειριστές της πανδημίας στη χώρα μας;

1. Ότι οι ΜΕΘ δεν αυξήθηκαν ποτέ. Η ίδια η κυβέρνησή μας ομολόγησε κατ' επανάληψη  πως παρέλαβε 580 ΜΕΘ  από την προηγούμενη κυβέρνηση. Όμως ένα από τα σκιάχτρα για να επιτύχει ο εγκλεισμός μας ήταν ο μαγικός αριθμός 600. Οσάκις οι διασωληνωμένοι ξεπερνούσαν τους 600, στήνονταν ΜΕΘ σε αντίσκηνα.  

2. Μάθαμε επίσης για τη μακάβρια εξίσωση θανάτων και διασωληνωμένων. Όσο περισσότεροι θάνατοι, τόσο πιο πολλές οι ελεύθερες ΜΕΘ.

3. Μάθαμε πως οι ευρωπαϊκές χώρες βρίσκονταν σε "χειρότερη θέση" από τη χώρα μας. Όταν όμως εξετάσουμε ιστορικά το δείκτη D:C θα δούμε πως όλες σχεδόν οι ευρωπαϊκές χώρες μείωσαν το δείκτη έως και 3 φορές σε αντίθεση με τη χώρα μας που τον τριπλασίασε μέσα σε 2 μήνες. Αυτό οφείλεται στη βελτίωση των συστημάτων υγείας των χωρών αυτών. Διότι το κύριο  δεν είναι αν θα ασθενήσει κανείς αλλά τον αν το σύστημα υγείας θα τον θεραπεύσει.

4. Μάθαμε ότι τα δύο εκατομμύρια εμβόλια που θα αγοράζαμε τον Δεκέμβρη έγιναν 300.000 λόγω πληθυσμιακής αναλογικότητας. Το ότι η Πορτογαλία παρέλαβε όσα εμβόλια είχε παραγγείλει (3.000.000) οφείλεται σε διαχειριστικό ...λάθος.

5. Μάθαμε ότι τα πρόστιμα λόγω μη τήρησης των μέτρων αποτελούν μια σοβαρή πηγή δημοσίων εσόδων. Αρκεί να ρίξει κανείς μια ματιά  στην ιστοσελίδα της "Εθνικής Αρχής Διαφάνειας" με τίτλο "Αποτίμηση ελέγχων covid-19" για να το διαπιστώσει.

6. Μάθαμε ότι το ρουφιανιλίκι είναι "εθνικό καθήκον" με το αζημίωτο βεβαίως-βεβαίως. Δείτε εδώ τη σχετική θεσμοθέτηση από το "επιτελικό κράτος"

7. Τέλος, μάθαμε από το Bloomberg ότι η χώρα μας είναι μία από τις 4 χειρότερες χώρες παγκοσμίως για να ζεί κανείς σε καιρούς πανδημίας. Kαι επί πλέον 

Κι' έχουμε να μάθουμε πολλά ακόμη. Όμως για τα "εντοιχισμένα κρούσματα" και τα "κρυμμένα" πτώματα  δεν παίρνουμε όρκο ότι θα μάθουμε ποτέ.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Ανά τακτά χρονικά διαστήματα η παρούσα μελέτη θα εμπλουτίζεται με επικαιροποιημένα στατιστικά στοιχεία και παρατηρήσεις.

* Ίσχυσε στην πρώτη φάση της πανδημίας το εξής:

 οι θάνατοι που ξεπερνούσαν σε αριθμό το ιστορικά ανά έτος και ανά εποχή κατακτημένο  αριθμό, κατατάσσονταν στους θανάτους λόγω Covid 19.