Κείμενο-διακήρυξη του Δι.Κ.Α Εξ. για το Θέμα της Στέγης
"H απόκτηση κατοικίας από αυτούς που την στερούνται ή που στεγάζονται ανεπαρκώς αποτελεί αντικείμενο ειδικής φροντίδας του Kράτους."
Αυτά προβλέπει το ελληνικό Σύνταγμα. Όμως το πρόβλημα της Στέγης τα τελευταία χρόνια απετέλεσε το αντικείμενο αισχροκέρδειας, εκμετάλλευσης και αφαίμαξης του εισοδήματος από εργολάβους, κτηματομεσίτες και τράπεζες. Το "όνειρο ενός κεραμιδιού πάνω από το κεφάλι μας" κατέληξε να γίνει ο εφιάλτης για εκατομμύρια έλληνες και μετανάστες, ειδικά για αυτούς που κατέφυγαν στις τράπεζες για να τους βοηθήσουν να πάρουν ένα σπίτι. Του οποίου, αφού "φούσκωσαν" την αξία απόκτησης, αφού ο ιδιοκτήτης του κατέβαλε ένα σημαντικό ποσό από το εισόδημά του, τώρα απαξιώνεται από το σκάσιμο της φούσκας που δημιούργησε ο ίδιος μηχανισμός των κάθε είδους εμπλεκομένων (εργολάβοι, μεσίτες, τράπεζες).
Είναι ξεκάθαρο ότι η φούσκα των ακινήτων αποτέλεσε μοχλό συσσώρευσης πλούτου σε παγκόσμια κλίμακα. Αφού κερδοσκόπησαν μέσω των δανείων των τραπεζών, τώρα όλοι αυτοί απαιτούν την κατάσχεση των σπιτιών μας φροντίζοντας να τα υποθηκεύσουν με τα "ψιλά γράμματα" των δανειακών συμβάσεων. Η πολιτεία προστατεύοντας τα συμφέροντα αυτά, τα εξέθρεψε για δικούς της λόγους, αγνοώντας την προτροπή του Συντάγματος που η ίδια θέσπισε. Και δεν είναι μόνον αυτό. Με κατασχέσεις μας απειλούν θεοί και δαίμονες. Από την εφορία μέχρι κάθε νταβατζή-έμπορο των κοινωνικών αγαθών. Θεωρούμε σαν παράνομη κάθε κατάσχεση λαϊκής κατοικίας, κάθε επιβουλή δανειστών ενάντια στο πατρικό μας σπίτι.
Για τις εξώσεις
Οι ενοικιαστές δεν θα μπορούσαν να ξεφύγουν από τον ιστό του εμπορίου στέγης, που μέχρι πρότινος διπλασίαζε την περιουσία κάθε ιδιοκτήτη μέσα σε λίγα χρόνια. Αλλά και ο κάθε μικροιδϊοκτήτης (σπιτιού ή καταστήματος), στην παρούσα φάση της λεγόμενης κρίσης, κινδυνεύει με την απαξίωση ή την κατάσχεση των θυσιών του για "ένα μελλοντικό εισόδημα" μιας και η συσσώρευση πλούτου παίρνει μπάλα και αυτόν. Επί δεκαετίες το νομικό και θεσμικό πλαίσιο προστάτευε τους μεγαλοϊδιοκτήτες. Η απουσία θεσμικού πλαισίου και πολιτικής για τη λαϊκή στέγη επέτρεψε σε κάθε εργολάβο την αισθητική υποβάθμιση, την λεηλασία του περιβάλλοντος στο όνομα μιας ανάπτυξης, στην οποία για χρόνια στρατεύθηκαν κάθε είδους συμφέροντα και κερδοσκόποι. Αλλά και λόμπις του υποκόσμου (εμπρηστές, καταπατητές, εκβιαστές, κοράκια).
Ο κάθε ενοικιαστής (σπιτιού ή επαγγελματικής στέγης) αδυνατεί να έχει δική του στέγη και αυτό ισχύει για τη συντριπτική πλειοψηφία των ενοικιαστών. Στον τομέα της κατοικίας το κράτος θα έπρεπε από χρόνια να έχει επέμβει, εκπληρώνοντας αυτά που το Σύνταγμα ορίζει, θεσμοθετώντας είτε τη γενναία επιδότηση του ενοικίου για αυτούς που έχουν χαμηλά εισοδήματα, είτε την παραχώρηση δικών του κενών κατοικιών (χιλιάδες είναι τα άδεια ακίνητα δήμων, εκκλησιών, φορέων του δημοσίου), είτε τη δήμευση κατοικιών που χτίσθηκαν πάνω σε καταπατημένες δημόσιες εκτάσεις και μένουν στα χέρια των καταπατητών, είτε νάχει θεσμοθετήσει ένα πρόγραμμα δωρεάν παραχώρησης στέγης στα λαϊκά στρώματα του πληθυσμού. Αντί αυτού είδαμε την κατάργηση όλων των προγραμμάτων και των φορέων για την εργατική κατοικία, τον περιορισμό και την οριστική κατάργηση της επιδότησης ενοικίου.
Διεκδικούμε από το κράτος το κοινωνικό ενοίκιο για διαμερίσματα μικροϊδιοκτητών προκειμένου να στεγασθούν άστεγοι ή οικογένειες με χαμηλά εισοδήματα που δεν μπορούν να πληρώσουν ενοίκιο. Έτσι θα ενισχυθούν και οι μικροϊδιοκτήτες. Είναι σίγουρο ότι αργά ή γρήγορα τόσο τα προγράμματα κατασχέσεων όσο και αυτά των εξώσεων θα μπούν σε πλήρη εφαρμογή από τους τραπεζίτες, το ίδιο το κράτος για "οφειλόμενα" στις ΔΟΥ, από το λόμπυ του real estate με τη σύμπραξη των νόμων και της δικαιοσύνης τους. Το νομικό πλαίσιο έχει στηθεί, ο νόμος Κατσέλη (κουτσός κι' αυτός) πάει να καταργηθεί με τις εξαγγελίες-παγίδα του υπουργείου "Ανάπτυξης" και δεν θα αργήσει η στιγμή που θα αρχίσει η αρπαγή των σπιτιών μας, αν δεν αντισταθούμε.
Μπροστά σε αυτή την εξέλιξη στεκόμαστε ενάντια στις εξώσεις οικογενειών που αδυνατούν να πληρώσουν το ενοίκιο, στεκόμαστε ενάντια σε κάθε κατάσχεση σπιτιού λαϊκής οικογένειας. Σε κάθε γειτονιά, πόλη, χωριό θα πρέπει να υπάρξουν οργανωμένες αντιστάσεις, δίκτυα πολιτών που θα αποτρέπουν κάθε κατάσχεση, κάθε έξωση. Η πείρα παρόμοιων κινημάτων στην Ευρώπη και αλλού μας έχει διδάξει ότι μόνο ένας οργανωμένος και αποφασιστικός αγώνας μπορεί να έχει αποτελέσματα. Από το να αποτρέψει μια έξωση ή μια κατάσχεση μέχρι στο να εξαναγκάσει το κράτος να συμμορφωθεί στο ελάχιστο των υποχρεώσεών του που προβλέπονται στο Σύνταγμα. Δίκτυα αντίστασης που θα στέκονται απέναντι και στους σύγχρονους μαυραγορίτες, τους μεγαλοϊδιοκτήτες και εργολάβους ακινήτων, που προτιμούν να κρατούν κλειστά τα κτήρια και διαμερίσματα που έχουν, «για να μην πέσουν οι τιμές», ενώ την ίδια ώρα άστεγοι υποφέρουν και πεθαίνουν λίγο λίγο κάθε μέρα στους δρόμους.
Δίπλα μας βρίσκονται οι άστεγοι, δίπλα μας βρίσκονται και τα άδεια κτήρια και τα διαμερίσματά τους. Δεν μπορούμε να κλείνουμε άλλο τα μάτια μας σ΄ αυτή την αδικία, δε μπορούμε να αποδεχόμαστε πια αυτή τη βαρβαρότητα. Είμαστε αλληλέγγυοι και στηρίζουμε έμπρακτα όσους αστέγους/ες επιλέξουν αυτοοργανωμένα να καταλάβουν, να επισκευάσουν και να κατοικήσουν σε οποιοδήποτε άδειο κτήριο που σήμερα ρημάζει αναξιοποίητο (πολλά αποτελούν πλέον και πηγές κινδύνων και εστίες μόλυνσης, λόγω της σκόπιμης εγκατάλειψης). Πάνω από τις προσδοκίες μεγαλύτερων κερδών για τους μεγαλοϊδιοκτήτες, βάζουμε την επιβίωση των αστέγων με αξιοπρέπεια και όχι με ψίχουλα φιλανθρωπίας.
Αν δεν οργανωθούμε και δεν αντισταθούμε ένα σημαντικό μερίδιο πληθυσμού θα μετατραπεί σε νεο-άστεγους, σε ένοικο και "πολίτη" παραγκών και παραγκουπόλεων στο περιθώριο των πόλεων, έξω από τα "τείχη".
Η φιλευσπλαχνία, μέσω εκτόνωσης, ανάχωμα στις λαϊκές αντιδράσεις, δεν αποτελεί παρά έναν ακόμη σύμμαχο των συμφερόντων, ένα άλλοθι της πολιτείας, έναν εχθρό του κινήματος για αξιοπρεπή στέγαση για όλους.
ΔΙΚΤΥΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΕΞΑΡΧΕΙΩΝ – ΝΕΑΠΟΛΗΣ – ΜΟΥΣΕΙΟΥ (Δι.Κ.Α Εξ.)
