Φοροληστεία: η κοροϊδία πάτο δεν έχει

εικόνα από μαμούφι

Κατά 1 (ένα) δις ευρώ (για την ακρίβεια κατά 994 εκατομμύρια) αυξήθηκαν τον Αύγουστο οι ληξιπρόθεσμες οφειλές των φυσικών και των νομικών προσώπων προς το Δημόσιο, εκτοξεύοντας το συνολικό, έως την 31//8/2018, ύψος τους στα 102,644 δις. Στον υπολογισμό αυτόν δεν έχουν ληφθεί υπόψη οι οφειλές στα ασφαλιστικά ταμεία, αλλά και άλλες οφειλές προς δημόσιους οργανισμούς. Αυτά ανακοίνωσε χθες (12/10/2018) η ΑΑΔΕ (Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων Εσόδων)*.  

Και μπορεί μεν ο ρυθμός αύξησης των ληξιπρόθεσμων οφειλών να επιβρανδύθηκε σε σχέση με τα προηγούμενα έτη, ελέω και της απόχης των κατασχέσεων από τραπεζικούς λογαριασμούς, όμως είναι σημαντικό να επισημάνουμε ότι τους μήνες Ιούνιο, Ιούλιο και Αύγουστο ο ρυθμός αύξησης των ληξιπρόθεσμων οφειλών επανήλθε στα επίπεδα του 2012-2015 και σε μια περίπτωση τα ξεπέρασε. Αυτό ίσως να οφείλεται εν μέρει και στο ότι οφειλές που δημιουργήθηκαν με την κατάθεση των φετεινών φορολογικών δηλώσεων (λήξη προθεσμίας η 31/7), έπρεπε να εξοφληθούν κατά το 1/5 επίσης έως την 31/7. Προθεσμίες, που δεν επέτρεψαν την έγκαιρη εξόφληση της πρώτης δόσης του φόρου, αλλά η ανάγκη "εξόδου" από τα μνημόνια δεν άφηνε άλλα περιθώρια στο οικονομικό επιτελείο.

Αυτό που είναι σίγουρο από τα στοιχεία που ανακοινώνει η ΑΑΔΕ είναι ότι κάθε χρόνο η συσώρευση ληξιπρόθεσμων οφειλών τείνει να παγιωθεί στο μέγεθος της τάξης των 7 δις. Παρόλο που η συσώρευση αυτή είναι μειωμένου όγκου σε σύγκριση με την περίοδο 2012-2015 εν τούτοις είναι επαρκής να δημιουργήσει την επόμενη τριετία (2019-2021) ένα δεύτερο "μαξιλάρι" ληξιπρόθεσμων οφειλών που θα αγγίξουν τα 30 δις (συμπεριλαμβάνοντας και τα ληξοπρόθεσμα του 2018). Θα δημιουργηθεί δηλαδή ένα δεύτερο "μαξιλάρι" ληξιπρόθεσμων (παράλληλο με το μαξιλάρι των 102 δις που ήδη έχουμε κατακτήσει) ισάξιο αυτού που είχε δημιουργηθεί από συστάσεως του ελληνικού κράτους και έως την 31/12/2009.!!!

Ο διαχωρισμός των ληξιπρόθεσμων σε δύο περιόδους (1950-2017 και 2018-2021) εδώ δεν γίνεται τυχαία. Γιατί:

-Με την λήξη του 2021 και με βάση το 3ο μνημόνιο τα πλεονάσματα του δημοσίων εσόδων που θα πρέπει να δημιουργούνται δεν θα παρέχουν καμμία ευελιξία στην οποιαδήποτε -κυβέρνηση να ελαφρύνει τη φορολογία, αντίθετα θα την ωθούν να την αυξάνει.

-Οι οφειλέτες, αφού τους έμαθαν να μην καταναλώνουν, εκπαιδεύτηκαν και στο να μην πληρώνουν. Μοιραίο για την όποια κρατική υπόσταση μεν, χρήσιμο δε για τους ίδιους και τα εγγόνια τους. Σε κάθε περίπτωση, διαθέτοντας ένα μικρό πουγγί κάθε μήνα, σκέφτονται ενδελεχώς που θα το ακουμπήσουν. Και ενώ μέχρι προχθές προτεραιότητα είχε τα γάλα του παιδιού, σήμερα προτεραιότητα έχει η τράπεζα (που θα σου πάρει το σπίτι), η ΔΕΗ (που θα σου κόψει το ρεύμα), και γενικώς προτεραιότητα έχει όποιος μπορεί να σε εκβιάζει. Μια κοινωνία εκβιαζόμενων πολιτών λοιπόν ;

-Τα όποια μαξιλαράκια αποταμιεύσεων αλλά και αν(τ)οχής των συνήθως υπόπτων υποζυγίων θα έχουν εξαντληθεί προδιαγράφοντας το δρόμο της κοινωνικής αποσάρθρωσης.

Τα μεγέθη που αποτυπώνονται στους πίνακες της ΑΑΔΕ είναι εξοργιστικά. Θα αναφερθούμε αναλυτικά στη συνέχεια. Προς το παρόν και για τα επόμενα χρόνια τα υποζύγια θα προτιμούν να πληρώνουν κατευθείαν την τράπεζα και όχι μέσω μεσάζοντα (δηλαδή μέσω της κυβέρνησης με πρόσχημα τις ανακεφαλαιοποιήσεις).

-Το "πουλέν" της ανάπτυξης στο οποίο στοιχηματίζει η παρούσα κυβέρνηση, εάν, όποτε και σε όποιους φανερωθεί, θα αδυνατεί να προσφέρει στους πολλούς οφειλέτες που υπηρετούν την πραγματική οικονομία (τα νυν υποζύγια δηλαδή) τη δυνατότητα να παίξουν το ρόλο που έπαιζαν κάποτε: να είναι συνεπείς με τις υποχρεώσεις τους. Κοινώς, αντίο Mr Keynes.

-Φυσικά παραμονεύουν και άλλες μεταβλητές που μας επιφυλλάσουν αστάθμητοι παράγοντες, όπως αυτός των αγορών, αλλά και αυτός των πολιτικών αν-ισορροπιών που μετά από δεκαετίες αδράνειας έχουν αποφασίσει να αυτοταλαντεύονται.

-Σε αυτή την θαυμάσια αναταραχή λοιπόν από το 2022 η όποια κυβέρνηση το μόνο που θα πρέπει να σκεφθεί είναι μια γενναία παραγραφή οφειλών που δημιουργήθηκαν έως και το 2017, εφαρμόζοντας κοινωνικά κριτήρια. Όχι όμως σε αυτούς που έχουν κάποια δις οφειλές. από τους οποίους η κυβέρνηση, με τη σπάτουλα των ηλεκτρονικών πλειστηριασμών θα μπορούσε να έχει "ξύσει" την όποια ακίνητη περιουσία που διαθέτουν ακόμη στη χώρα. Ξεκινώντας λοιπόν από το ιστορικό ληξιπρόθεσμων οφειλών της τάξης των 30 δις θα λέγαμε ότι η φορολογική διοίκηση κάνει μια νέα αρχή. Άλλωστε τί έχει να φοβηθεί ; Ανάπτυξη δεν μας υπόσχονται ; Ας αφήσουμε λοιπόν πίσω μας το παληό, όπως διακηρύττει και ο κ. Κούλης.

Αλλά, πριν αφήσουμε πίσω μας το παληό ας του ρίξουμε μια τελευταία ματιά.

Στις 4/10 η καλή μας ΑΑΔΕ μας παρουσίασε τα ανανεωμένα κιτάπια της. Οι πίνακες οφειλετών του Δημοσίου που εδώ και καιρό ανακοινώνει περιλαμβάνουν όσα φυσικά και νομικά πρόσωπα οφείλουν ληξιπρόθεσμα (και δεν έχουν κάνει ρύθμιση) άνω των 150.000 ευρώ. Εκείνο που αποδεικνύεται είναι ότι στις λίστες των "λησταρχών" του δημοσίου χωράνε όλο και περισσότεροι. Στην τελευταία λίστα της 4/10 φιγουράρουν 9.330 φυσικά πρόσωπα και 14.581 νομικά πρόσωπα (εταιρείες, κ.λπ). Συγκρίνοντας με τις αντίστοιχες λίστες του Σεπτέμβρη βλέπουμε μια αύξηση στον αριθμό των μεγαλοοφειλετών (έτσι τους αποκαλεί η ΑΑΔΕ) της τάξης του 3% περίπου. Μα είναι δυνατόν ; Τόσες απειλές, κατασχέσεις, εκβιασμοί, χαϊδέματα, παρακάλια να πήγαν στράφι ; Ποιοί είναι αυτοί οι "λήσταρχοι" που δεν ιδρώνει ο κόρφος τους, που δεν συγκινείται η μεγαλοσύνη τους ; Μήπως στ' αλήθεια απλά δεν "μασάνε" μιας και το "έργο" τόχουνε δεί πολλές φορές ;

Αθροίζοντας λοιπόν τις δύο κατηγορίες μεγαλοοφειλετών  προκύπτει ένας αριθμός 23.911 "πέρα βρέχει" οφειλετών σε αντίθεση με το τσούρμο των 3.778.056 οφειλετών που δεν αξιώθηκαν (ακόμη) να χωρέσουν στη λίστα της καλής μας ΑΑΔΕ. Η οποία, προσχάρως μας ανακοίνωσε χθές πως ο αριθμός των οφειλετών από 3.933.628 την 31/12/2017 μειώθηκε στους 3.801.967 την 31/8/2018. Καταλαβαίνουμε με την ταπεινή άλγεβρα ποιοί έτρεξαν αυτό το οκτάμηνο να κλείσουν τους λογαριασμούς τους με την εφορία. 

Εϊναι αυτοί που όπως προαναφέραμε αποτελούσαν και αποτελούν ακόμη την τάξη των προθύμως φορολογουμένων. Είναι αυτοί πάνω στους οποίους ποντάρει η κάθε κυβέρνηση. Πλην όμως κάνει τα πάντα για τον εξοστρακισμό τους από τη σφαίρα της πραγματικής οικονομίας. Αντίθετα για τους 23.911, κάνει τα πάντα για να τους κρατήσει στην τάξη των προνομιούχων και δεν κάνει τίποτα που θα ανατρέψει το οικοδόμημα του παρασιτισμού και της τερατώδους συσσώρευσης πλούτου, κυρίαρχο μοντέλο της ελληνικής οικονομίας τις τελευταίες δεκαετίες. Ας δούμε λοιπόν δύο μεγέθη:

-Ο οφειλές (άνω των 150.000 ευρώ ανά περίπτωση) των 9.330 φυσικών προσώπων άγγιζαν την 31/8/2018 τα 17,7 δις ενώ οι αντίστοιχες των νομικών προσώπων τα 34,1 δις. Σύνολο 51,8 δις !!! Δηλαδή το μισό των ληξιπροθέσμων τα οφείλει ένα ποσοστό της τάξης του 0,006%  του συνόλου των οφειλετών !!!

-Ας εξειδικεύσουμε περισσότερα τα μεγέθη, γνωρίζοντας πως το να έχει κάποιος ληξιπρόθεσμες οφειλές της τάξης των 150.000 ευρώ δεν είναι και ακατόρθωτο.

Οι 30 πρώτοι των δύο λιστών οφείλουν: 9,8 δις (νομικά πρόσωπα) και 3,6 δις (φυσικά πρόσωπα) Συμπέρασμα: 60 πρόσωπα οφείλουν ληξιπρόθεσμα 13,4 δις. Ήτοι το 0,000016% του συνόλου των οφειλετών οφείλει το 13% του συνόλου των ληξιπροθέσμων. 

Φαίνεται πως η ηθική της ταπεινής άλγεβρας είναι ξεπερασμένη για τους λάτρεις των σύγχρονων οικονομετρικών μεγεθών που όλως τυχαία έχουν στρογγυλοκαθήσει στα κρίσιμα πόστα του υπουργείου οικονομικών. Εκτός, εκτός εαν όλοι τους είναι σαν την κυρία μαμούφι.   

Πέρα όμως από το αστείο υπάρχει η δημόσια ύβρις, ανενδοίαστα και χωρίς αιδώ. Καμμία έμπρακτη συγγνώμη κ.κ. ένοικοι του κυβερνείου ;

του Θ.Α.