Το Ακρωτήρι του Χημικού Φόβου στην Κρήτη

πηγή: paganeli

Στο «Ακρωτήρι του Φόβου», το συγκλονιστικό θρίλερ του Σκορτσέζε, ο αποφυλακισμένος Ντε Νίρο, παρεισφρύει στον κόσμο του δικηγόρου Νικ Νόλτε, για να τον εκδικηθεί για τις παραλείψεις του κατά την δίκη, παραλείψεις που τον…οδήγησαν στη φυλακή.

Στο δικό μας σενάριο τρόμου, το Cape Ray παρεισφρύει στα νερά της Μεσόγειου για να σκορπίσει με την σειρά του τον τρόμο στους πολίτες και τα κατάλοιπα της υδρόλυσης των χημικών απόβλητων στην θάλασσα. Η μοναδική παράλειψη που μπορεί όμως να αποδοθεί σε αυτούς που τελικά θα αναλάβουν το ρίσκο της μόλυνσης, τους λαούς της Μεσογείου, είναι η αδυναμία τους να ανήκουν στους ισχυρούς.

Η επικεφαλής της ευρωπαϊκής διπλωματίας Κάθριν Άστον, εμφανίστηκε καθησυχαστική λέγοντας πως δεν υπάρχει πρόθεση απόρριψης χημικών ουσιών από το οπλοστάσιο της Συρίας ή των λυμάτων τους μετά από υδρόλυση στη θάλασσα, σε σχετικό ερώτημα Ελλήνων ευρωβουλευτών.

Η διαβεβαίωση αυτή, παρότι θετική, μένει κενό γράμμα αν δεν συνοδεύεται και από συγκεκριμένα μέτρα επιτήρησης. Όσο για εμάς «δεν είμαστε ικανοποιημένοι από την έκβαση» δήλωσε ο αντιπρόεδρος και υπουργός εξωτερικών της κυβέρνησης Βενιζέλος.

Η συγκεκριμένη διαδικασία χαρακτηρίζεται ως «στρατιωτική» και η πρόσβαση σε πληροφορίες -πόσο μάλλον η επιτόπια έρευνα- είναι ιδιαίτερα περιορισμένες. Η Περιφέρεια Κρήτης έχει ήδη στείλει επίσημο έγγραφο και ζητά να παρίστανται δύο Έλληνες καθηγητές ως παρατηρητές στη διαδικασία. Την βαθιά αναστάτωση της επιστημονικής κοινότητας εξέφρασε ο καθηγητής Επεξεργασίας και Διάθεσης Τοξικών και Επικίνδυνων Αποβλήτων του Πολυτεχνείου Κρήτης κ. Ευάγγελος Γιδαράκος, προβάλλοντας εκ νέου της αντιρρήσεις του για την μέθοδο και την επιλογή του τόπου.

Το νοτιότερο σημείο της Ευρώπης, η μαγευτική Γαύδος, ύψωσε το ανάστημα της και με κοινή απόφαση τους οι εκπρόσωποί της επιβεβαίωσαν την απόφασή τους να απόσχουν από τις επικείμενες ευρωεκλογές, στέλνοντας σαφές μήνυμα προς την Ευρωπαϊκή Ένωση.

SOS Chemical Waste – Η Τέχνη ενάντια στη Μόλυνση

Το video που δημιούργησε ο Κρητικός σκηνοθέτης Θοδωρής Παπαδουλάκης και η εταιρία παραγωγής Indigo view με την υποστήριξη των σούπερ μάρκετ ΙΝΚΑ και της συνεταιριστικής τράπεζας Χανίων είναι μια απόδειξη της ευαισθησίας των Κρητών δημιουργών. Δυο αγόρια ατενίζουν την θάλασσα, το μέλλον τους, και αυτή τους άπαντα.

Ο ίδιος δήλωσε:

«Το σίγουρο είναι ότι πρέπει να φωνάξουμε ένα βροντερό ΟΧΙ. Να αλλάξουμε αυτή την απόφαση. Να σταματήσουμε το ναυάγιο της φύσης. Το όπλο μας απέναντι σε αυτή τη χημική βόμβα είναι η δύναμη της εικόνας. Η δύναμη του διαδικτύου. Η δύναμη της συλλογικής προσπάθειας. Της μαζικής αντίδρασης»

Η οργάνωση Greenpeace από την πλευρά της έστειλε ταυτόχρονα, από όλα τα μεσογειακά γραφεία, επιστολή ζητώντας από την Ελληνική κυβέρνηση να μεριμνήσει ώστε «η καταστροφή να γίνει με τη μέγιστη δυνατή ασφάλεια για τη θαλάσσια ζωή και την ανθρώπινη υγεία. Η διαφάνεια και η ενημέρωση είναι τα μόνα όπλα που μπορούν να διαλύσουν την ανασφάλεια και ανησυχία που απλώνεται στους πολίτες».

Η αντίδραση αυτή, πάντως, κατηγορήθηκε ως χλιαρή…

Ο υποψήφιος ευρωβουλευτής με τους Οικολόγους πράσινους Βαγγέλης Πισσίας γνωστός για την συμμετοχή του στο «Ένα καράβι για την Γάζα» δήλωσε με νόημα πως «τα ζητήματα της θάλασσας λύνονται στην θάλασσα», παραπέμποντας σε ενδεχομένως πιο δυναμικές κινήσεις όταν έρθει η ώρα.

Ας δούμε όμως από κοντά αυτό το σενάριο τρόμου που γράφεται και ξαναγράφεται εδώ και μερικούς μήνες. Το χημικό οπλοστάσιο του καθεστώτος Μπάαθ αποτελούσε ένα τεράστιο πρόβλημα για τους Δυτικούς, η μεν χρήση του θα σήμαινε εκατόμβες θυμάτων, προστιθέμενες στις ήδη υπάρχουσες, η δε ανάκτηση του από την Δύση θα δημιουργούσε το πρόβλημα της καταστροφής – αδρανοποίησης του.

Με την απόφαση της Συρίας να παραδώσει τις χημικές ουσίες που κατείχε, κατά κύριο λόγο το αέριο σαρίν, γνωστό ως το αέριο της μουστάρδας, στις δυτικές δυνάμεις, αυτές πάραυτα αρχίζουν να γράφουν η κάθε μια το δικό της αρεστό σενάριο, με βάση το οποίο άλλοτε τα χημικά θα καταστρέφονταν στην Αλβανία, άλλοτε στην μέση του Ατλαντικού και άλλοτε -σύμφωνα και με την πρόταση που τελικά προκρίθηκε- κάπου στη Μεσόγειο. Ο Διεθνής Οργανισμός για την Απαγόρευση των Χημικών Όπλων έχει αναλάβει την καταστροφή των περίπου 1400 τόνων των Συριακών χημικών όπλων μέχρι τα μέσα του 2014. Μετά την άρνηση αρκετών χωρών (Αλβανία, Βέλγιο, Νορβηγία κ.α.) ο κλήρος έπεσε όχι στον πιο γενναίο, αλλά στον λιγότερο ισχυρό. Σ’ εκείνον που, εν προκειμένω, δεν έχει AOZ.

Στην κλασική δημοσιογραφική ερώτηση ποιος που πώς και γιατί η απάντηση είναι: Το Cape Ray, στα διεθνή ύδατα της μεσογείου, με μια πρώτοεφαρμοζόμενη μέθοδο, γιατί αυτό αποφάσισαν οι ισχυροί.

Το πλοίο

Το πλοίο «Cape Ray» είναι τύπου Ro-Ro (Roll on/ Roll off) και η λειτουργιά του είναι αυτή ενός πλωτού πάρκινγκ. Ναυπηγήθηκε το 1977 και μετά από πολλές εταιρίες και χρήσεις, το 1993 εντάχθηκε στο Πολεμικό Ναυτικό των Η.Π.Α.

Ένα πλοίο 36 ετών, ενώ θα έπρεπε μετά τα 30 έτη να έχει αποσυρθεί, αντίθετα ανακατασκευάζεται για το πιο σημαντικό ταξίδι της καριέρας του. Το γιατί επελέγη αυτό το σκαρί, που δεν διαθέτει εγκάρσια διαφράγματα που θα αποτρέψουν την εισροή υδάτων ή την εξάπλωση της φωτιάς σε περίπτωση ατυχήματος, δεν είναι κατανοητό ίσως μόνο αποτιμάται σε χρήμα, αλλιώς σε κέρδος.

Το 91.000 χιλιάδων τόνων πλοίο εξοπλίστηκε το 2013 με δύο πυρηνικούς αντιδραστήρες, με ένα ειδικό σύστημα για την καταστροφή χημικών όπλων (Field Deployable Hydrolysis System) που θα δοκιμαστεί πρώτη φορά στην περίπτωση του συριακού οπλοστασίου.

Με πλήρωμα 35 άνδρες και 63 ειδικούς επιστήμονες, έχει ως στόχο να καταστρέψει περί τους 800 τόνους χημικά όπλα.

Το Cape Ray απέπλευσε στις 28 Ιανουαρίου από το λιμάνι του Νόρφολκ της Βιρτζίνια και σύμφωνα με το πεντάγωνο έχει προορισμό το λιμάνι Τζόγια Τάουρο της Ιταλίας με ενδιάμεση στάση στη Ροτα της Ισπανίας. Τα όπλα θα μεταφερθούν με νορβηγικά και δανικά πλοία από το λιμάνι της Λατάκειας, στη Συρία, στο λιμάνι Τζόγια Τάουρο σε δύο δόσεις. Εν συνεχεία θα βγει στα διεθνή ύδατα όπου και αρχίσει η υδρόλυση. Το όλο εγχείρημα αναμένεται να διαρκέσει 2 με 3 μήνες. Η επικινδυνότητα του είναι μεγάλη. Μια πρωτοεμφανιζόμενη μέθοδος καταστροφής, εν μέσω μια κλειστής θάλασσας, πάνω σε ένα σκαρί 36 ετών.

Ο τόπος του εγκλήματος:Μεσόγειος

Διεθνή ύδατα δυτικά του Νομού Χανίων, μεταξύ Ιταλίας, Ελλάδας, Λιβύης και Μάλτας. H περιοχή της Αδριατικής και το τμήμα αυτό της Μεσογείου είχε γίνει “νεκροταφείο χημικών” από την ιταλική μαφία! Όπως είχε αποκαλύψει ο Τύπος πριν από μία διετία, η μαφία βύθισε μέσα σε μία 20ετία περίπου 30 πλοία στην Αδριατική, με διαφόρου τύπων απόβλητα χημικών βιομηχανιών.

Ποίοι και γιατί θεώρησαν ότι η περιοχή αντέχει ακόμα και άλλη μόλυνση; Ποιές είναι οι επιπτώσεις σε θαλάσσια οικοσυστήματα, είδη και παράκτιες κοινότητες;

Αξίζει να σημειώσουμε ότι η Μεσόγειος φιλοξενεί εκτός από εμάς, 22 είδη κητωδών σε προστατευμένες ή μη περιοχές ανάμεσα τους φάλαινες, φυσητήρες αλλά και πολλά είδη δελφινιών.

Η διεθνείς νομικοί κανόνες

Σύμφωνα με την συνθήκη του Λονδίνου του 1972 για την απαγόρευση της θαλάσσιας μόλυνσης και την αυστηρότερη συνθήκη του 1996 (η οποία τέθηκε σε ισχύ από το 2006 και την έχουν συνυπογράψει 44 κράτη) απαγορεύεται ρητά οποιαδήποτε απόρριψη στη θάλασσα επικίνδυνων υλικών. Τα κράτη μέλη οφείλουν να σέβονται και να επιβάλουν τους κανόνες στα χωρικά του ύδατα.

Η όλη επιχείρηση είναι υπό τον συντονισμό των Ηνωμένων Εθνών και του Οργανισμού για την Απαγόρευση Χρήσης Χημικών Όπλων. Αλλά οι αντιδράσεις της επιστημονικής κοινότητας είναι έντονες, καθώς η μέθοδος αυτή, της υδρόλυσης, δεν έχει ακόμα ελεγχτεί στην πράξη.

Το Άρθρο 56 της Σύμβασης του Δίκαιου της Θάλασσας (Δικαιώματα, Αρμοδιότητες και Υποχρεώσεις του Παράκτιου Κράτους στην Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη) αναφέρει στην παράγραφο 1β (ιιι) ότι το παράκτιο κράτος είναι υπεύθυνο για «την προστασία και διαφύλαξη του θαλάσσιου περιβάλλοντος». Στα διεθνή ύδατα όμως, τα πράγματα είναι πιο ασαφή.

«Όχι» στο Ακρωτήρι του …Φόβου είπαν τα Χανιά

«Όχι στα χημικά» βροντοφώναξαν 3.000 περίπου συγκεντρωμένοι την Κυριακή 9 Μαρτίου στο Λιμάνι της Σούδας! Στη παγκρήτια εκδήλωση συμμετείχαν πάνω από 70 φορείς της πόλης, συλλογικότητες, σχολεία και εκπρόσωποι της αυτοδιοίκησης, με στόχο την διαμόρφωση ενός κοινού Παν-μεσογειακού κινήματος που θα βάλει φρένο στην καταστροφή του φυσικού περιβάλλοντος.

Το θέμα παραμένει ανοιχτό και οι πολίτες και οι φορείς της Κρήτης ανανέωσαν το ραντεβού του στο Παγκρήτιο κάλεσμα που θα λάβει χώρα στις 23 Μαρτίου στο ιστορικό Αρκάδι.

Στην μπαρουταποθήκη της ιστορικής Μονής είναι γραμμένη η εξής επιγραφή:

«Αυτή η φλόγα π’ άναψε μέσα εδώ στη κρύπτη

κι απάκρου σ’ άκρο φώτισε τη δοξασμένη Κρήτη».

Αυτή η φλόγα αντίστασης που άναψε την προηγούμενη Κυριακή στα Χανιά ενδέχεται να αποτελέσει την αρχή για μια Παν-Μεσογειακή απάντηση στο «Καράβι του Φόβου».