" Η Φθορά". θεατρικός μονόλογος στο καφενείο "Η Μουριά"

ό,τι περνάει από λέξεις παθαίνει, ό,τι παθαίνει από λέξεις περνάει...

κάποια τετάρτη του φλεβάρη, πηγαίνοντας να δώ την παράσταση "η Φθορά" συνάντησα ένα σύνθημα: βάλτε φωτιά σε τούτο τον κόσμο, να ζεσταθούμε. φθάνοντας στο καφενείο η μουριά βεβαιώθηκα πως η συνάντηση αυτή δεν ήταν τυχαία. το γιατί θα μας το εξηγήσει ο ραφαήλ εσθητός αμέσως μετά.

η Φθορά είναι το καταστάλαγμα όλων των όντων. γιατί ζωή πάνω από όλα 

και πριν από όλα σημαίνει φθορά.....υποθέτω πως εαν κάτι άξιζε 

πραγματικά τον κόπο να υπάρχει, δεν θα φθειρόταν ποτέ. 

Φθορά είναι η χρονοβόρα διαδικασία επιστροφής στο αγέννητο, δηλαδή στο αιώνιο.

Να σημειώσω ότι η ιδέα να αναχθεί ο χώρος του καφενείου από μικρή βουλή των εξαρχείων (όπως είναι γνωστή) και σε θεατρική σκηνή ήταν εντελώς συλλογική. τα παιδιά της ομάδας ρέον, παιδιά της γειτονιάς μας και η σπυριδούλα, η κόρη του χρήστου (ιδιοκτήτη του καφενείου) χωρίς πολλές-πολλές ζυμώσεις άρπαξαν από τα μαλιά μια ξαφνική έκλαμψη και την έκαναν πράξη. 

η τεράστια σημασία του ταξιδιού έγκειται στη αλλοίωση που έχει 

υποστεί ο ταξιδιώτης κατά τη διάρκεια του ταξιδιού.

μέρες και νύχτες νεκρές για το καφενείο οι πέμπτες και οι τετάρτες, όπως και οι περισσότερες εξ' άλλου, προσφέρονταν για ζωντάνεμα μετά ενδοσκοπήσεως. κι' έτσι εκλήθη ο ραφαήλ εσθητός να μας ξεναγεί δυό βραδυές της βδομάδας σε μονοπάτια άβατα από τις περισσότερες περιγήσεις των σκέψεών μας.

ερωτήματα του τύπου τί είναι η φθορά, γιατί μας είναι χρήσιμη, τί δεν φθείρεται και τί έμεινε άφθαρτο στο χρόνο βρίσκουν τόπο να απαντηθούν και χρόνο να αργοσαλεύουν στο νού σαν κύματα ενός επερχόμενου τσουναμιού.

πραγματικός αναρχικός είναι αυτός που ανά πάσα στιγμή είναι έτοιμος 

να αυτοαναιρεθεί. και αναρχία είναι μια διηνεκής επεξεργασία του εαυτού μας, 

...είναι κατάσταση που αποσκοπεί στην επαγρύπνηση. η επαγρύπνηση είναι ένα είδος εσωτερικής ναυτίας, που είναι ιδίωμα του ταξιδιώτη. ...θεός είναι η αναρχία.

η παράσταση-ποιά παράσταση δηλαδή-ο μονόλογος του ραφαήλ, κάποια στιγμή τελειώνει, αν και κανείς από τους ακροατές που παριστάνουν τους θεατές δεν το επιθυμεί. με δυσκολία κι εγώ φεύγοντας από την παράσταση ενός ανύπαρκτου αφηγητή σε ένα ανύπαρκτο κοινό, ανακάλυπτα βήμα το βήμα πως αφηγητής ήταν ο εαυτός μου και ακροατής εγώ.

ο ταξιδιώτης είναι ένας κλέφτης τοπίων. υπ' αυτή την έννοια κανένα τοπίο δεν μένει αμετακίνητο.... κάθε ο τόπος μετασχηματίζεται σε χρόνο μέσω του ταξιδιώτη.

μικρό απόσπασμα από το φινάλε της παράστασης

-τίτλος της παράστασης "η Φθορά, μια φανταστική ομιλία του ραφαήλ εσθητού σε ένα ανύπαρκτο κοινό"

-ο ραφαήλ εσθητός μονολογεί από το βιβλίο "η Φθορά" του δημήτρη τσεκούρα -εκδόσεις εξάρχεια.

-σκηνοθεσία ορέστη τάτση

-ραφαήλ εσθητός ο στάθης κοκκόρης

-ενδυματολογική επιμέλεια ελένη στρούλια

-συνοδεύει ο μουσικός βαγγέλης κυπουρός

-στο καφενείο μουριά κάθε τετάρτη και πέμπτη ώρα 21.15

-κόστος συμμετοχής (εισιτήριο) 7 ευρώ.

-επιτρέπεται μα είναι και απαραίτητη η κατανάλωση αλκοόλ μετά εδεσμάτων.

τηλέφωνο για εξασφάλιση θέσεων 6987491900 (δεν είναι διαφημιστικό τρυκ)