Ο κυρ Αντώνης είναι ένας από εμάς. Δεν θα επιτρέψουμε στην Τράπεζα Πειραιώς να τον πετάξει στο δρόμο.

Ο κυρ Αντώνης είναι ένας από εμάς. 

Δεν θα επιτρέψουμε στην Τράπεζα Πειραιώς να τον πετάξει στο δρόμο.

Προ ημερών επικοινώνησε μαζί μας ο συμπολίτης μας Αντώνης Π. από τους Αμπελόκηπους, περιγράφοντάς μας την απειλή κατάσχεσης και πλειστηριασμού της πρώτης και μοναδικής κατοικίας του, αλλά και μοναδικού περιουσιακού στοιχείου που διαθέτει. 

Κρίναμε πως έπρεπε να κοινοποιήσουμε άμεσα τον κίνδυνο ο συνάνθρωπός μας να μείνει άστεγος, τη στιγμή μάλιστα που είναι ασθενής και προχωρημένης ηλικίας, χωρίς σύνταξη, χωρίς καν την οικονομική δυνατότητα να καλύπτει τις ανάγκες διατροφής του. 

Έτσι και σε συνεννόηση μαζί του την Τετάρτη 7 Νοέμβρη κάναμε στη στάση ΜΕΤΡΟ της Πανόρμου  παρέμβαση ενημέρωσης της γειτονιάς, μοιράζοντας το κείμενο που ακολουθεί.

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΣΠΙΤΙΑ ΜΑΣ – ΟΧΙ ΣΤΟΥΣ ΠΛΕΙΣΤΗΡΙΑΣΜΟΥΣ

ΝΑ ΣΩΣΟΥΜΕ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΑΝΕΡΓΟΥ ΚΑΙ ΑΡΡΩΣΤΟΥ ΓΕΙΤΟΝΑ ΜΑΣ

Σε μια τεράστια μεταφορά πλούτου από τα λαϊκά στρώματα στην πλουτοκρατία και τα funds, κυβέρνηση και τράπεζες, εφαρμόζοντας τις συμφωνίες με τους «θεσμούς, βγάζουν  στο «σφυρί» των ηλεκτρονικών πλειστηριασμών δεκάδες χιλιάδες ακίνητα  και πρώτες κατοικίες. Πλειστηριασμοί και κατασχέσεις επισπεύδονται ακόμα και για μικρά χρέη προς το δημόσιο, άνω των 500 ευρώ. Την ίδια ώρα, γίνονται οριστικές διακοπές ρεύματος σε μαζική κλίμακα, ακόμα και σε σπίτια όπου κατοικούν μέλη ευπαθών ομάδων, των οποίων η ίδια η ζωή εξαρτάται από την ύπαρξη ηλεκτρικού ρεύματος.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτής της απάνθρωπης πολιτικής είναι η απειλή κατάσχεσης και πλειστηριασμού της κατοικίας (63τμ) του άνεργου συμπολίτη μας Αντώνη Π, κατοίκου Αμπελοκήπων (οδός Αργολίδος), από την Τράπεζα Πειραιώς, για χρέος 35.000 ευρώ. Ο συμπολίτης μας που έμεινε άνεργος λόγω της οικονομικής κρίσης, αντιμετωπίζει πλέον πολύ σοβαρό πρόβλημα υγείας, ενώ τρέφεται από τα συσσίτια της εκκλησίας.  Ταυτόχρονα, αντιμετωπίζει άμεση απειλή διακοπής της ηλεκτροδότησης του σπιτιού του. 

Παρά τις απατηλές εξαγγελίες της κυβέρνησης, δεν υπάρχει καμία προστασία της πρώτης κατοικίας.  Δέκα χρόνια μνημονίων έχουν εξουθενώσει την κοινωνία. Ο κατώτατος μισθός, που λαμβάνει η πλειοψηφία των εργαζομένων,  δεν φθάνει καν τα 600 ευρώ. Τα δικαιώματα των εργαζομένων και των συνταξιούχων έχουν πάψει να υφίστανται, η «μαύρη» και η «ευέλικτη» απασχόληση έχουν «απογειωθεί». Χιλιάδες μικρές επιχειρήσεις έχουν αναγκαστεί να κλείσουν. Πάνω από ενάμισι εκατομμύριο άνθρωποι είναι άνεργοι. Στον ίδιο χρόνο, οι τράπεζες ανακεφαλαιοποιήθηκαν με δεκάδες δις ευρώ, που φορτώθηκαν στις πλάτες του λαού ως νέο δημόσιο χρέος, το οποίο τα λαϊκά στρώματα καλούνται να αποπληρώσουν με δυσβάστακτους φόρους και χαράτσια.

Η στέγη και τα κοινωνικά αγαθά δεν είναι εμπόρευμα, είναι δικαίωμα για όλους. Να τους σταματήσουμε! 

Απαιτούμε: 

- Πραγματική προστασία της λαϊκής κατοικίας, με μέτρα όπως το ακατάσχετο της πρώτης κατοικίας και η διαγραφή των χρεών των λαϊκών οικογενειών προς τράπεζες, κράτος, δήμους και ασφαλιστικά ταμεία. 

- Κατάργηση όλου του νομοθετικού πλαισίου για τους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμού 

- Κατάργηση των ηλεκτρονικών κατασχέσεων από λογαριασμούς εργαζομένων, αυτοαπασχολούμενων και συνταξιούχων

- Κατάργηση του ιδιώνυμου και παύση των διώξεων σε βάρος των αγωνιστών του κινήματος κατά των πλειστηριασμών. 

- Να σταματήσει κάθε διαδικασία κατάσχεσης από την Τράπεζα Πειραιώς της κατοικίας του Α. Π. 

Ενωτική Πρωτοβουλία κατά των Πλειστηριασμών.

Στη συνέχεια πορευτήκαμε προς το σπίτι του Αντώνη συνεχίζοντας την ενημέρωση με έντυπα αλλά και συνθήματα. 

Φθάνοντας στην οδό Αργολίδος ... όπου και το σπίτι του Αντώνη πολλοί γείτονες ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα ενημέρωσης και συμπαράστασης στον Αντώνη.

Ο Αντώνης δεν δίστασε, δεν ντράπηκε να πεί το πρόβλημά του. Κατέβηκε στο δρόμο και μίλησε στους γείτονές του:

"Δεν ντρέπομαι να μιλήσω για το πρόβλημά μου. Να πως ότι υπάρχουν μέρες που μένω νηστικός. Που κινδυνεύω να μείνω στα σκοτάδια, να μην έχω νερό. Δεν ντρέπομαι. Η ντροπή μας είναι το όπλο τους .Αν είμαστε πολλοί δεν τους φοβόμαστε"

Είναι σπάνιο οι άνθρωποι να μιλήσουν για το πρόβλημα της εξαθλίωσής τους που τους επέβαλαν οι πολιτικές των μνημονίων. Και ο κυρ Αντώνης είναι μια από τις ελάχιστες περιπτώσεις. Κι ας ξέρει ότι μόλις φύγουν τα πανό και οι ντουντούκες, μόλις φύγουμε από εκεί θα κλειστεί και πάλι στους τέσσερις τοίχους περιμένοντας το πότε η τράπεζα θα αποφασίσει να τον πετάξει στο δρόμο, διαγράφοντας έναν ακόμη πλεονάζοντα της γής...

Εμείς μπορούμε νάμαστε εκεί; μπορούμε να μη χάνουμε από τη μνήμη μας όλους όσους οι λίστες προγραφών χώρεσαν ; 

τ.α.